Gezondheid
alle pijlers
iemand positieve verhalen over barbotage?
maandag 13 november 2017 16:30
Na ruim een jaar last van mijn schouder, waarvan de laatste 4 maanden ook mijn arm, hand en nek is er eindelijk duidelijk wat eraan scheelt. Volgens de orthopeed zit er een hele berg kalk bij mijn schouder. Zoveel dat de enige oplossing barbotage is. Hierbij gaat de radioloog er een en ander inspuiten en uithalen waarbij het meeste kalk uiteindelijk zal moeten worden afgebroken door het lichaam.
Ok, het is ook wel nodig, ik sta stijf van de pijnstillers en weet 's nachts niet meer hoe ik moet liggen van ellende. Dus het gaat binnenkort gewoon gebeuren.
Echter, de orthopeed gaf ook aan dat het een pijnlijke ingreep kan zijn en dat ik kan rekenen op twee weken forse napijn waarbij het meer pijn zou gaan doen dan wat ik nu heb.
En daar krijg ik het dus spaans benauwd van.
Zijn er hier forummers die het ook hebben gehad en me even gerust kunnen stellen?
Ja, ik ben een schijterd
Ok, het is ook wel nodig, ik sta stijf van de pijnstillers en weet 's nachts niet meer hoe ik moet liggen van ellende. Dus het gaat binnenkort gewoon gebeuren.
Echter, de orthopeed gaf ook aan dat het een pijnlijke ingreep kan zijn en dat ik kan rekenen op twee weken forse napijn waarbij het meer pijn zou gaan doen dan wat ik nu heb.
En daar krijg ik het dus spaans benauwd van.
Zijn er hier forummers die het ook hebben gehad en me even gerust kunnen stellen?
Ja, ik ben een schijterd
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
maandag 13 november 2017 18:13
Oei...... dank je wel! Ik hik er echt tegenaan, maar zo doorgaan kan ook niet. Ik had gedacht na een weekje wel weer aan de slag te kunnen gaan maar als ik dit zo lees...?
Kreeg je extra pijnstillers? Ik heb nu 3 diclofenac en evt nog 6 paracetamol per dag
Kreeg je extra pijnstillers? Ik heb nu 3 diclofenac en evt nog 6 paracetamol per dag
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
dinsdag 14 november 2017 09:00
Dank je wel. Ik had niks over fysio gehoord, heb zojuist een belafspraak met de orthopeed gemaakt, dan kan ik één en ander nog vragen. Sta er grotendeels alleen voor met mijn dochtertje en moet misschien wat hulp regelen.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
woensdag 29 november 2017 12:23
Ok, het is net gebeurd. De ingreep an sich viel me best mee. Het is echter zo enorm veel kalk wat er zit dat de radioloog betwijfelde of 1 keer genoeg is. We zullen het zien. Vooralsnog is nu mijn schouder nog verdoofd, doet toch al wat zeer en mijn arm ook. En mijn hand tintelt maar dat zal er wel bij horen.
Ik mag mijn arm wel gebruiken maar tot het pijn doet. En niet belasten.
Ben blij dat het klaar is, zag er zo tegenop.
Ik mag mijn arm wel gebruiken maar tot het pijn doet. En niet belasten.
Ben blij dat het klaar is, zag er zo tegenop.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
maandag 18 december 2017 11:30
Ik weet niet wat je hebt geschreven Almost Happy. Bij mij is het nu bijna 3 weken geleden en hoewel het eerst beter ging heb ik vannacht weer wakker gelegen van de pijn. Overdag kan mijn schouder steken maar vannacht had ik heel veel last van mijn arm en nek en schouderblad. Word er een beetje moedeloos van 
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
maandag 18 december 2017 12:44
maandag 18 december 2017 13:10
Ah, dat is lief van je, haha!
Ik moet 11 januari pas terug en dan maken ze ook weer foto's. Ik verwacht zelf niet dat 1 keer genoeg is, de radioloog gaf dat ook al aan omdat het zoveel is. Balen hoor. Ik vind het ook lastig tegenover mijn werk. Je ziet niks aan me en toch werk ik nu niet... en het is ook nog eens rechts. Links begint trouwens ook al. Mooi kut!
Ik moet 11 januari pas terug en dan maken ze ook weer foto's. Ik verwacht zelf niet dat 1 keer genoeg is, de radioloog gaf dat ook al aan omdat het zoveel is. Balen hoor. Ik vind het ook lastig tegenover mijn werk. Je ziet niks aan me en toch werk ik nu niet... en het is ook nog eens rechts. Links begint trouwens ook al. Mooi kut!
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
maandag 18 december 2017 13:51
Dan lijkt 11 januari echt ver weg hè. En dan het links ook nog begint is helemaal r*k natuurlijk. De eerste keer vlogen de naalden door de behandelruimte (ongelogen, 4 stuks van de 15), vanwege de druk die erachter zat.
De tweede keer konden ze ook niet alles weghalen, dus toen voor de derde keer.
Ook dat hielp niet en toen ik voor controle weer kwam heeft de orthopeed mij een spuit gegeven (cortisol denk ik).
Die was eigenlijk bedoeld om de tijd te overbruggen voor de afspraak erna (het was vakantie en dat zou nog even duren) en raar genoeg was het daarna weg.
Het is al twee jaar geleden en tot nu toe is het weg gebleven.
Je hebt misschien weinig aan mijn verhaal, maar misschien dat een positief verhaal je wat hoop geeft.
Het is echt naar, ik weet hoe je je voelt. Het huishouden werd hier een teringzooi, alles waar ik maar een beetje bij moest reiken, kon ik niet. Ik sliep op een gegeven moment gestut door kussens, want ik wist niet meer hoe ik moest liggen. En inderdaad, je ziet er niks van, dus nog moeilijk uit te leggen ook.
Sterkte, laat t.z.t. even horen hoe het is gegaan de 11e!
De tweede keer konden ze ook niet alles weghalen, dus toen voor de derde keer.
Ook dat hielp niet en toen ik voor controle weer kwam heeft de orthopeed mij een spuit gegeven (cortisol denk ik).
Die was eigenlijk bedoeld om de tijd te overbruggen voor de afspraak erna (het was vakantie en dat zou nog even duren) en raar genoeg was het daarna weg.
Het is al twee jaar geleden en tot nu toe is het weg gebleven.
Je hebt misschien weinig aan mijn verhaal, maar misschien dat een positief verhaal je wat hoop geeft.
Het is echt naar, ik weet hoe je je voelt. Het huishouden werd hier een teringzooi, alles waar ik maar een beetje bij moest reiken, kon ik niet. Ik sliep op een gegeven moment gestut door kussens, want ik wist niet meer hoe ik moest liggen. En inderdaad, je ziet er niks van, dus nog moeilijk uit te leggen ook.
Sterkte, laat t.z.t. even horen hoe het is gegaan de 11e!
woensdag 20 december 2017 10:57
Hallo iedereen,
Ik heb op 20 november een barbotage ondergaan aan de rechterschouder. Nu een maand later gaat het heel wisselend. Vorige week ben ik begonnen met 2 dagen werken met een invaller ernaast (ik werk in het onderwijs) en moest dat in het weekend zwaar bekopen. Het is zo lastig, omdat ik niet op het moment dat ik iets doe een seintje krijg van 'au!' pijn! Nee, dit komt bij mij dan achteraf als reactie. Het gevolg was dus dat ik het hele weekend een brandende pijn had in arm en schouder. Afgelopen maandag bij de fysio is alles heel zachtjes los gemaakt en heb ik een katrol meegekregen om met mijn andere arm te oefenen om de rechterarm op te tillen en nog wat meer kleine oefeningen. Met wat extra pijnstilling is nu de ergste brand geblust.
Het is zo lastig omdat het niet zichtbaar is en - in mijn geval - ook niet in te schatten is. Ook mentaal was het voor mij best wel een klap, dat ik dan toch weer heel veel last had. Accepteren dat het gaat zoals het gaat is dan nog wel een 'ding' voor mij en ook dat herstel langer de tijd kost dan ik zelf eigenlijk wil. Maar ja, ik wil wel gezond blijven werken tot aan mijn pensioen en ook daarna nog graag mijn arm goed kunnen blijven gebruiken, dus investeren in herstel is nu toch heel belangrijk.
Gelukkig gaat slapen nu een heel stuk beter, dat is geweldig. Voor de barbotage was ik al zo ver dat ik bij tijd en wijle dacht 'Wat als ik deze arm niet meer had, zou dan die pijn over zijn?' Een doemgedachte natuurlijk.
Ik doe weliswaar heel veel met mijn linkerarm en probeer te doseren wat ik met rechts doe. Ik ben van nature ook niet zo'n hulpvrager, dus de omgeving denkt dan al snel: "Het gaat wel weer goed"
Ik heb op 20 november een barbotage ondergaan aan de rechterschouder. Nu een maand later gaat het heel wisselend. Vorige week ben ik begonnen met 2 dagen werken met een invaller ernaast (ik werk in het onderwijs) en moest dat in het weekend zwaar bekopen. Het is zo lastig, omdat ik niet op het moment dat ik iets doe een seintje krijg van 'au!' pijn! Nee, dit komt bij mij dan achteraf als reactie. Het gevolg was dus dat ik het hele weekend een brandende pijn had in arm en schouder. Afgelopen maandag bij de fysio is alles heel zachtjes los gemaakt en heb ik een katrol meegekregen om met mijn andere arm te oefenen om de rechterarm op te tillen en nog wat meer kleine oefeningen. Met wat extra pijnstilling is nu de ergste brand geblust.
Het is zo lastig omdat het niet zichtbaar is en - in mijn geval - ook niet in te schatten is. Ook mentaal was het voor mij best wel een klap, dat ik dan toch weer heel veel last had. Accepteren dat het gaat zoals het gaat is dan nog wel een 'ding' voor mij en ook dat herstel langer de tijd kost dan ik zelf eigenlijk wil. Maar ja, ik wil wel gezond blijven werken tot aan mijn pensioen en ook daarna nog graag mijn arm goed kunnen blijven gebruiken, dus investeren in herstel is nu toch heel belangrijk.
Gelukkig gaat slapen nu een heel stuk beter, dat is geweldig. Voor de barbotage was ik al zo ver dat ik bij tijd en wijle dacht 'Wat als ik deze arm niet meer had, zou dan die pijn over zijn?' Een doemgedachte natuurlijk.
Ik doe weliswaar heel veel met mijn linkerarm en probeer te doseren wat ik met rechts doe. Ik ben van nature ook niet zo'n hulpvrager, dus de omgeving denkt dan al snel: "Het gaat wel weer goed"
donderdag 21 december 2017 09:42
Wat jij schrijft herken ik Arja, ik heb ook nachten wakker gelegen van de pijn dat ik dacht.. hoe zou het zijn zonder arm. Stom hè. En die brandende pijn nu is af en toe hels, door mijn hele bovenarm, hals en schouderblad. Ik probeer wel de pijnstillers af te bouwen, ik slik het al maanden en het is echt troep.
Ik vraag ook niet om hulp, sterker nog, als het wordt aangeboden zeg ik dat het niet hoeft. Word soms moe van mijn eigen eigenwijsheid
Het is voor mij nu 3 weken geleden, het zou nu toch beter moeten gaan lijkt me
Ik vraag ook niet om hulp, sterker nog, als het wordt aangeboden zeg ik dat het niet hoeft. Word soms moe van mijn eigen eigenwijsheid
Het is voor mij nu 3 weken geleden, het zou nu toch beter moeten gaan lijkt me
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
donderdag 21 december 2017 12:59
Hallo Felice,
Herstellen gaat - denk ik - met ups en downs en is niet een stijgende lijn alleen maar naar boven. Dit accepteren is moeilijk, ook voor de omgeving.
Ik hoorde vandaag, dat mijn invaller ook in januari nog een aantal weken blijven kan op de dagen dat ik werk. Dat haalt de druk er wel een beetje af. Hopelijk kan ik in de kerstvakantie een beetje bijkomen en wat meer herstellen. Ik moet dan 2 januari terug voor controle en dan zien we wel weer.
Felice:Jij bent 9 dagen later geholpen dan ik, dus heb nog even geduld en doe heel rustig aan met alles. Nu iets forceren is denk ik het slechtste wat je kunt doen.
Herstellen gaat - denk ik - met ups en downs en is niet een stijgende lijn alleen maar naar boven. Dit accepteren is moeilijk, ook voor de omgeving.
Ik hoorde vandaag, dat mijn invaller ook in januari nog een aantal weken blijven kan op de dagen dat ik werk. Dat haalt de druk er wel een beetje af. Hopelijk kan ik in de kerstvakantie een beetje bijkomen en wat meer herstellen. Ik moet dan 2 januari terug voor controle en dan zien we wel weer.
Felice:Jij bent 9 dagen later geholpen dan ik, dus heb nog even geduld en doe heel rustig aan met alles. Nu iets forceren is denk ik het slechtste wat je kunt doen.
zondag 14 januari 2018 15:27
Inmiddels ben ik weer een paar weken verder. Het ging eigenlijk best goed, pijnstillers afgebouwd en was van plan om na de vakantie weer aan de slag te gaan.
Maar toen kwam vorige week de pijn terug. Donderdag was ik bij de orthopeed en zij begroette me met de woorden "jij zult wel pijn hebben" ... ja dat klopt. Niet zo heel erg maar wel pijn. En dat wordt nu dus veroorzaakt door de kalk die afgevoerd begint te worden, dus op zich een goed teken. Maar vannacht, jezus... ik heb echt de verf van mijn bed geknaagd van de pijn, zo erg heb ik het nog niet gehad.
Toch maar weer diclofenac genomen en het is nu iets draaglijker. Maar het voelt alsof ik mijn schouder heb verrekt en dat die scherpe pijn niet weggaat.
Hebben jullie ook zo'n pijn gehad toen de kalk begon op te lossen?
Maar toen kwam vorige week de pijn terug. Donderdag was ik bij de orthopeed en zij begroette me met de woorden "jij zult wel pijn hebben" ... ja dat klopt. Niet zo heel erg maar wel pijn. En dat wordt nu dus veroorzaakt door de kalk die afgevoerd begint te worden, dus op zich een goed teken. Maar vannacht, jezus... ik heb echt de verf van mijn bed geknaagd van de pijn, zo erg heb ik het nog niet gehad.
Toch maar weer diclofenac genomen en het is nu iets draaglijker. Maar het voelt alsof ik mijn schouder heb verrekt en dat die scherpe pijn niet weggaat.
Hebben jullie ook zo'n pijn gehad toen de kalk begon op te lossen?
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
zondag 14 januari 2018 17:33
Ja had ik gelezen, maar is het bij jou dan ook, nadat het eerst beter ging opeens ook weer zo pijnlijk geworden? Vannacht was het ergste sinds de ingreep
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
maandag 15 januari 2018 10:07
Hallo Felice,
Bij mij kortgeleden ongeveer hetzelfde. het ging eerst beter en toen langzamerhand weer slechter en echt veel pijn. Op 2 januari heb ik in het ziekenhuis een corticosteroïden injectie gekregen van de orthopeed. Dat deed pijn en ik had het gevoel of mijn schouder werd opgeblazen. Pas na een dag of 3 - 4 werd dit weer wat minder. De hele scherpe pijn is nu wel weer weg, maar ... voor hoe lang vraag ik me af.... Ik vind het zó lastig om in te schatten wat ik kan en mag doen om het niet te overbelasten. Ben nu nog halve dagen aan het werk geweest en probeer donderdag weer eens een hele dag mee te draaien. gewoon kijken hoe het gaat, dan maar.
Ik doe trouw mijn oefeningen en probeer de arm als alles het toelaat tussendoor ook te laten rusten. Dat is erg moeilijk voor een bezige bij. De fysio had mij ook een sling gegeven, maar dat vond ik waardeloos. Kreeg juist een meer verkrampt gevoel en meer stijfheid daardoor. Ik ben bang dat het toch een kwestie van lange adem is
Bij mij kortgeleden ongeveer hetzelfde. het ging eerst beter en toen langzamerhand weer slechter en echt veel pijn. Op 2 januari heb ik in het ziekenhuis een corticosteroïden injectie gekregen van de orthopeed. Dat deed pijn en ik had het gevoel of mijn schouder werd opgeblazen. Pas na een dag of 3 - 4 werd dit weer wat minder. De hele scherpe pijn is nu wel weer weg, maar ... voor hoe lang vraag ik me af.... Ik vind het zó lastig om in te schatten wat ik kan en mag doen om het niet te overbelasten. Ben nu nog halve dagen aan het werk geweest en probeer donderdag weer eens een hele dag mee te draaien. gewoon kijken hoe het gaat, dan maar.
Ik doe trouw mijn oefeningen en probeer de arm als alles het toelaat tussendoor ook te laten rusten. Dat is erg moeilijk voor een bezige bij. De fysio had mij ook een sling gegeven, maar dat vond ik waardeloos. Kreeg juist een meer verkrampt gevoel en meer stijfheid daardoor. Ik ben bang dat het toch een kwestie van lange adem is
maandag 15 januari 2018 12:38
zaterdag 7 april 2018 10:12
Inmiddels ben ik vier maanden verder en heb regelmatig nog stevig pijn in mijn schouder en arm.. doortrekkend naar mijn nek. Net alsof ik mijn nek verrekt heb, heel irritant. En hij beweegt nog niet goed ook.
Deze week had ik weer op controle bij de orthopeed, de foto's zagen er best goed uit, maar op de echo zag ze nog veel kalk in mijn pees. Dus we gaan voor de tweede ronde want ze verwacht niet dat dit vanzelf weggaat. Dus begin mei opnieuw barbotage. Hoe gaat het met jullie?
Deze week had ik weer op controle bij de orthopeed, de foto's zagen er best goed uit, maar op de echo zag ze nog veel kalk in mijn pees. Dus we gaan voor de tweede ronde want ze verwacht niet dat dit vanzelf weggaat. Dus begin mei opnieuw barbotage. Hoe gaat het met jullie?
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
