Relaties
alle pijlers
partner is geen familiemens/wil vaak niet mee naar feestjes
zaterdag 18 augustus 2018 14:23
Dag allemaal,
Mijn partner en ik zijn bijna 6 jaar samen. Ik ben een enorm familiemens en kom ook uit een familie, waar familie belangrijk is. Dus feestjes, samen eten, grote BBQs van verschillende familieleden en iedereen wordt uitgenodigd. Dit is ook voor mij erg belangrijk. Maar mijn partner heeft hier niet zoveel mee. Hij ziet het altijd als een verplichting en gaat het liefst niet mee. Vaak doet hij dat dan ook niet. Doet hij eht wel een keer, dan hoef ik de keer erna er niet op te rekenen dat hij mee gaat, want dan voelt hij zich gedwongen. Ik snap dat je geen familiemens kunt zijn, al vind ik dat erg lastig. Maar het punt is, dat wanneer we ergens heen zouden gaan(nu bijvoorbeeld een BBQ, dat is elk jaar eigenlijk een soort van traditie rond deze tijd) met erna gezamenlijk een optocht bekijken en erna naar een leuk feest met muziek. Een paar uur van te voren zegt meneer ineens, ik ga niet mee heb geen zin en heb geen zin in een verplichting, ga zelf maar. Ik voel me dan altijd zo rot en in de steek gelaten(ik weet dat ik mezelf dingen wat snel aantrek) ik kan er totaal niet tegen dat hij het vaak op de laatste paar uurtjes ervoor ineens af laat weten.
Vind het ook altijd ronduit zaad om dan op een verjaardag of een feestje aan te komen zonder hem, terwijl ze hem wel verwachten.
Daarbij zou ikzelf altijd klaarstaan om met hem naar zulke aangelegenheden te gaan van zijn familie, want ik vind dat normaal. Nu zijn die er zo'n beetje niet, omdat hij een kleine familie heeft die totaal niet close met elkaar is, maar gewoon het idee. Ik heb dat wel voor hem over, al zou ik er geen zin in hebben.
Wat vinden jullie hiervan? Stel ik mezelf misschien wel gewoon erg aan? Partner verwijt mij dat ik hem dingen verplicht als ik er van uit ga dat het normaal is dat hij mee gaat.
Mijn partner en ik zijn bijna 6 jaar samen. Ik ben een enorm familiemens en kom ook uit een familie, waar familie belangrijk is. Dus feestjes, samen eten, grote BBQs van verschillende familieleden en iedereen wordt uitgenodigd. Dit is ook voor mij erg belangrijk. Maar mijn partner heeft hier niet zoveel mee. Hij ziet het altijd als een verplichting en gaat het liefst niet mee. Vaak doet hij dat dan ook niet. Doet hij eht wel een keer, dan hoef ik de keer erna er niet op te rekenen dat hij mee gaat, want dan voelt hij zich gedwongen. Ik snap dat je geen familiemens kunt zijn, al vind ik dat erg lastig. Maar het punt is, dat wanneer we ergens heen zouden gaan(nu bijvoorbeeld een BBQ, dat is elk jaar eigenlijk een soort van traditie rond deze tijd) met erna gezamenlijk een optocht bekijken en erna naar een leuk feest met muziek. Een paar uur van te voren zegt meneer ineens, ik ga niet mee heb geen zin en heb geen zin in een verplichting, ga zelf maar. Ik voel me dan altijd zo rot en in de steek gelaten(ik weet dat ik mezelf dingen wat snel aantrek) ik kan er totaal niet tegen dat hij het vaak op de laatste paar uurtjes ervoor ineens af laat weten.
Vind het ook altijd ronduit zaad om dan op een verjaardag of een feestje aan te komen zonder hem, terwijl ze hem wel verwachten.
Daarbij zou ikzelf altijd klaarstaan om met hem naar zulke aangelegenheden te gaan van zijn familie, want ik vind dat normaal. Nu zijn die er zo'n beetje niet, omdat hij een kleine familie heeft die totaal niet close met elkaar is, maar gewoon het idee. Ik heb dat wel voor hem over, al zou ik er geen zin in hebben.
Wat vinden jullie hiervan? Stel ik mezelf misschien wel gewoon erg aan? Partner verwijt mij dat ik hem dingen verplicht als ik er van uit ga dat het normaal is dat hij mee gaat.
zaterdag 18 augustus 2018 14:58
Maar dan moet hij naar jouw pijpen dansen wat jouw standaards qua familiebeleving zijn. Hij heeft blijkbaar een andere standaard en doet niet aan die poespas.Elza84 schreef: ↑18-08-2018 14:50Ik verbaas me over de reacties. Ik vind het namelijk heel raar dat hij niet meegaat, ik heb er ook niet altijd zin in maar zoiets hoort er wel bij. Vind ik:)
Ik zou het dus niet waarderen als mijn vriend structureel niet mee zou gaan. Hij is ook gewoon onderdeel van de familie
zaterdag 18 augustus 2018 14:58
Head* schreef: ↑18-08-2018 14:50Nope. Verplicht baren als je geen kinderen meer wil, verplicht seks (inclusief anaal, rimmen etc) omdat je partner anders volkomen terecht vreemdgaat, verplicht mee naar alle feestjes en fuiven waar je je niet prettig bij voelt. Maar.....dan heb je wel een relatie, dus daar moet je verder niet over zeuren.
Ik doe het ontzettend verkeerd blijkt wel weer
zaterdag 18 augustus 2018 14:59
Dan kan je toch ook meegaan voor de gezelligheid? Beetje egoïstisch, niet?Madeliefjees schreef: ↑18-08-2018 14:44Ik vind het egoisitisch. Ook al heb ik geen zin, ga ik toch mee voor mijn man, hij vindt het fijn dat ik erbij ben. En andersom ook.
Alleen naar het bier en haringfestijn gaat hij alleen, ik lust geen bier en geen haring
Life is short. Eat dessert first.
zaterdag 18 augustus 2018 14:59
Tja, zoals je ziet krijg je veel reacties in de trant van 'je verwacht teveel'
Je kunt het ook anders zien. Jij bent een echt familiemens. Jij vind dit heel belangrijk. En daar is niets mis mee. Dat hij dit gevoel niet deelt mag ook. Het is alleen geen match.
Jullie zullen hier samen afspraken over moeten maken en allebei water bij de wijn moeten doen. Als bij jou het gemis en bij hem de frustratie blijft, dan passen jullie op de lange termijn misschien niet zo goed bij elkaar..
Het kan best heel lastig zijn om dit op te lossen, in de toekomst als er misschien kinderen komen, wordt het nóg ingewikkelder. Het is zoveel makkelijker en gezelliger als je partner ook geniet van het samenzijn met familie, dus weet waar je aan begint..
Je kunt het ook anders zien. Jij bent een echt familiemens. Jij vind dit heel belangrijk. En daar is niets mis mee. Dat hij dit gevoel niet deelt mag ook. Het is alleen geen match.
Jullie zullen hier samen afspraken over moeten maken en allebei water bij de wijn moeten doen. Als bij jou het gemis en bij hem de frustratie blijft, dan passen jullie op de lange termijn misschien niet zo goed bij elkaar..
Het kan best heel lastig zijn om dit op te lossen, in de toekomst als er misschien kinderen komen, wordt het nóg ingewikkelder. Het is zoveel makkelijker en gezelliger als je partner ook geniet van het samenzijn met familie, dus weet waar je aan begint..
zaterdag 18 augustus 2018 15:01
Ook als het heel vaak is? Bepaalde feestdagen en verjaardagen vind ik er wel bijhoren, maar als de hele familie uitrukt voor de feestelijke opening van een envelop, dan zou ik heel goed begrijpen dat je niet altijd mee wilt.Elza84 schreef: ↑18-08-2018 14:50Ik verbaas me over de reacties. Ik vind het namelijk heel raar dat hij niet meegaat, ik heb er ook niet altijd zin in maar zoiets hoort er wel bij. Vind ik:)
Ik zou het dus niet waarderen als mijn vriend structureel niet mee zou gaan. Hij is ook gewoon onderdeel van de familie
zaterdag 18 augustus 2018 15:01
Echt?Elza84 schreef: ↑18-08-2018 14:50Ik verbaas me over de reacties. Ik vind het namelijk heel raar dat hij niet meegaat, ik heb er ook niet altijd zin in maar zoiets hoort er wel bij. Vind ik:)
Ik zou het dus niet waarderen als mijn vriend structureel niet mee zou gaan. Hij is ook gewoon onderdeel van de familie
Uit de openingspost krijg ik de indruk dat het veel feestjes zijn, niet alleen van naaste familie, die ook nog eens lang duren.
Ik zou dat ook echt niet willen.
Naar verjaardagen van een broer of zus zou ik wel meegaan.
zaterdag 18 augustus 2018 15:01
Maar jij hebt het toch ook naar je zin op feestjes zonder hem? Dus je wilt hem mee uit eigenbelang. Om aan de verwachtingen van je familie te voldoen. Wat als zij het totaal niet erg vonden als hij nooit meeging? Hij zal vast niet leuk zijn als hij tegen zijn in meegaat.
Als je zes jaar samen bent is dit al een lange tijd aan de gang. Of je accepteert dit of je maakt een andere beslissing. Maar voor hem is dit nu heel irritant en staat het tussen jullie in.
Als je zes jaar samen bent is dit al een lange tijd aan de gang. Of je accepteert dit of je maakt een andere beslissing. Maar voor hem is dit nu heel irritant en staat het tussen jullie in.
zaterdag 18 augustus 2018 15:01
Ik ga zelf regelmatig niet mee. Vandaag hebben we twee verjaardagen waar ik geen zin in heb (ook 1 van mijn kant). Partner gaat dan gewoon alleen; hij vindt dat wél leuk.
Weekendje weg met ouders of schoonouders ga ik wel mee. Familieweekend kom ik 1 dag en blijf niet slapen (de gruwel; met z’n allen op de zolder van een kampeerboerderij). Partner blijft dan wel.
Laatste moment afzeggen doe ik dan niet en belangrijke dingen ga ik gewoon mee (en is het vaak ook best gezellig).
Partner en ik laten elkaar vrij daarin; werkt prima! Ik word ook echt niet leuker van alle verjaardagen etc. aflopen; ik heb graag veel tijd voor mezelf.
Weekendje weg met ouders of schoonouders ga ik wel mee. Familieweekend kom ik 1 dag en blijf niet slapen (de gruwel; met z’n allen op de zolder van een kampeerboerderij). Partner blijft dan wel.
Laatste moment afzeggen doe ik dan niet en belangrijke dingen ga ik gewoon mee (en is het vaak ook best gezellig).
Partner en ik laten elkaar vrij daarin; werkt prima! Ik word ook echt niet leuker van alle verjaardagen etc. aflopen; ik heb graag veel tijd voor mezelf.
zaterdag 18 augustus 2018 15:02
Als familielid kun je toch júist naar elkaar aangeven dat je iets niet zo leuk vindt? En familieleden dwingen elkaar dan toch niet om toch te komen?Elza84 schreef: ↑18-08-2018 14:50Ik verbaas me over de reacties. Ik vind het namelijk heel raar dat hij niet meegaat, ik heb er ook niet altijd zin in maar zoiets hoort er wel bij. Vind ik:)
Ik zou het dus niet waarderen als mijn vriend structureel niet mee zou gaan. Hij is ook gewoon onderdeel van de familie
Nou ja, kerst uitgezonderd dan. Dan schijn je elkaar wel ineens te kunnen dwingen en dat levert dan ook vaak oh zo gezellige avondjes op (sarcasme ja)
TO, jij ervaart het als gezellig. Hij ervaart het als vreselijk. Je kan beter leren om je neer te leggen bij dit stukje karakter van je vriend wat blijkbaar niet helemaal aansluit bij jouw karakter, dan dat je probeert iets in hem toch nog te veranderen.
Jij zou het ook niet leuk vinden als hij van jou een huismus probeerde te maken en al die familiefeestjes liet overslaan lijkt me.
Dus ga lekker alleen en geef hem ruimte om van te voren al eerlijk te zijn over wanneer hij zich wil opofferen en wanneer niet.
zaterdag 18 augustus 2018 15:02
Het ligt er helemaal aan... Ikzelf heb een dergelijk topic geopend, maar dan gaat het over 'vrienden'. Dat is toch iets vrijblijvender dan familie. Ik ga met familie altijd mee, maar dat komt ook omdat ik het aardige mensen vind. Ik heb zelf familie van mijn vaders kant die heel extravert zijn... die komen echt bínnen, zeg maar... en nemen dan de hele ruimte (sfeer) over. Ik vind dat echt vreselijk. Elke keer zeggen we bij het afscheid nemen 'Goh, ik heb jou helemaal niet gesproken!' – duh, dat komt omdat we elkaar altijd ontlopen... 
Als het zo'n familie is, dan snap ik wel dat je man daar echt niks aan vindt. Mijn man zegt ook altijd dat hij die vrouwen niet trekt, terwijl hij ook best wat uitbundige vrienden heeft.
Ik herken het overigens, dat afzeggen op het laatste moment. Dat je er zo tegenop ziet en de weerzin vlak voor vertrek zo groot wordt, dat je besluit om jezelf dat niet aan te doen. Voor die tijd denk je nog dat je best een keer je gezicht kunt laten zien... Maar je hebt maar beperkte vrije tijd en die wil je niet te vaak doorbrengen met 'moetjes' waar je geen energie van krijgt, maar wat heel veel energie kóst (als introvert).
Als het zo'n familie is, dan snap ik wel dat je man daar echt niks aan vindt. Mijn man zegt ook altijd dat hij die vrouwen niet trekt, terwijl hij ook best wat uitbundige vrienden heeft.Ik herken het overigens, dat afzeggen op het laatste moment. Dat je er zo tegenop ziet en de weerzin vlak voor vertrek zo groot wordt, dat je besluit om jezelf dat niet aan te doen. Voor die tijd denk je nog dat je best een keer je gezicht kunt laten zien... Maar je hebt maar beperkte vrije tijd en die wil je niet te vaak doorbrengen met 'moetjes' waar je geen energie van krijgt, maar wat heel veel energie kóst (als introvert).
zaterdag 18 augustus 2018 15:02
Eens. Leven en laten leven.
En BBQ plus optocht plus feest, nah, ik moet 3 dagen bijkomen van zulke hectiek dus ik zou ook bedanken (of na de BBQ naar huis gaan).
Man en ik bekijken en overleggen echt per event of we samen, 1 van ons of beiden niet gaan. Soms ga ik eerder naar huis en komt hij na. Prima geregeld zo.
zaterdag 18 augustus 2018 15:07
Overigens nog iets waar niemand bij stil staat. Je man heeft weliswaar de keuze om wel/niet mee te gaan, maar jij gaat hoe dan ook. Hij past zich dus net zo goed aan, want wellicht had hij liever iets leuks met jóu gedaan in plaats van weer zo'n familie-uitje (die ook meestal in het weekend zijn). Zo te lezen zijn het ook best intensieve bezoekjes, bbq, optocht en nog een feest er achteraan... dan ben je dus gewoon urenlang weg. Dat is de consequentie, tuurlijk... maar zo kun je natuurlijk ook denken in plaats van: 'Ik vind het niet leuk om weer in m'n eentje naar een familie-feestje te moeten'.
zaterdag 18 augustus 2018 15:07
Ja dat vind ik me ook lastig voor te stellen omdat ik uit een heel hecht gezin kom. Maar als het gaat over neven/nichten en dergelijke snap ik dat wel weer. broers/zussen en ouders ga je wel of ook niet?
zaterdag 18 augustus 2018 15:08
Ik ben een enorm familie-mens, mijn partner niet. 1x per jaar moet hij “verplicht” naar een familieding, omdat dat bij ons erg belangrijk is en omdat ik het fijn vind als hij er bij is (plus: soms moet je iets voor elkaar doen ook al heb je niet zo’n zin. Doe ik andersom ook). Ook begrafenissen, huwelijken etc. is hij er gewoon bij, maar dat is meer een fatsoens-kwestie. Verder ga ik er standaard vanuit dat hij niet mee gaat. Soms gaat hij onverwacht wél mee, dan ben ik helemaal aangenaam verrast en blij (idem in de familie, die hem helemaal prima vinden zoals hij is, maar dan toch ook het heel leuk vinden als hij wél komt).
Ik kan je aanraden hetzelfde te doen. In plaats van frustraties dat hij weer niet gaat, ben je blij als hij wél gaat. Stuk leuker voor je relatie.
Ik kan je aanraden hetzelfde te doen. In plaats van frustraties dat hij weer niet gaat, ben je blij als hij wél gaat. Stuk leuker voor je relatie.
zaterdag 18 augustus 2018 15:09
Ik ben het eens met de rest.
Natuurlijk is het fijn als je in een relatie iets voor elkaar over hebt en het lijkt me ook niet meer dan normaal dat hij een paar keer per jaar op zijn tanden bijt en mee gaat om jou een plezier te doen, maar je verwacht te veel. Hij moet mee, altijd, en hij moet het leuk vinden, en anders is het raar.
Weet je wel hoe vermoeiend zo'n feest is als introvert en buitenstaander (want het is jouw familie, niet de zijne)? En een barbecue, een optocht en nog een feest erna? Veel te lang joh, ik zou al afhaken bij mijn eigen familie, laat staan die van mijn vriend.
Laat het los, dwing hem niet meer, en dan gok ik dat dat op het laatste moment afzeggen vanzelf ophoudt.
Natuurlijk is het fijn als je in een relatie iets voor elkaar over hebt en het lijkt me ook niet meer dan normaal dat hij een paar keer per jaar op zijn tanden bijt en mee gaat om jou een plezier te doen, maar je verwacht te veel. Hij moet mee, altijd, en hij moet het leuk vinden, en anders is het raar.
Weet je wel hoe vermoeiend zo'n feest is als introvert en buitenstaander (want het is jouw familie, niet de zijne)? En een barbecue, een optocht en nog een feest erna? Veel te lang joh, ik zou al afhaken bij mijn eigen familie, laat staan die van mijn vriend.
Laat het los, dwing hem niet meer, en dan gok ik dat dat op het laatste moment afzeggen vanzelf ophoudt.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
zaterdag 18 augustus 2018 15:11
Oké, misschien keek ik even iets teveel naar mijn eigen situatie. Wij gaan altijd samen naar familieaangelegenheden maar dit is altijd van ons ouderlijk gezin. Hebben beide weinig neven/nichten etc. Daar zou ik ook geen zin in hebben en zou ik van mijn vriend ook niet verwachten.
zaterdag 18 augustus 2018 15:12
zaterdag 18 augustus 2018 15:12
Maar wáár hoort het bij? Is het een criterium voor de perfecte relatie?Elza84 schreef: ↑18-08-2018 14:50Ik verbaas me over de reacties. Ik vind het namelijk heel raar dat hij niet meegaat, ik heb er ook niet altijd zin in maar zoiets hoort er wel bij. Vind ik:)
Ik zou het dus niet waarderen als mijn vriend structureel niet mee zou gaan. Hij is ook gewoon onderdeel van de familie
Bij rouw en trouw en verjaardagen van (schoon)ouders, -broers/zussen snap ik dat je je vriend er graag bij wilt hebben (en is dat voor hemzelf waarschijnlijk ook gewoon leuk), maar de doop van achterneef Sjors of gezamenlijk naar de kermis in Luttjebroek vind ik er echt niet ‘bij horen’. En daar verandert (voor mij) een toevallige familieband niks aan.
zaterdag 18 augustus 2018 15:15
Haha helemaal mee eens hoor. Ik ging er even onterecht vanuit dat het alleen om naaste familie ging.Shift schreef: ↑18-08-2018 15:12Maar wáár hoort het bij? Is het een criterium voor de perfecte relatie?
Bij rouw en trouw en verjaardagen van (schoon)ouders, -broers/zussen snap ik dat je je vriend er graag bij wilt hebben (en is dat voor hemzelf waarschijnlijk ook gewoon leuk), maar de doop van achterneef Sjors of gezamenlijk naar de kermis in Luttjebroek vind ik er echt niet ‘bij horen’. En daar verandert (voor mij) een toevallige familieband niks aan.
zaterdag 18 augustus 2018 15:18
Maar wat nu als de één meer mensen als naaste familie heeft? Ik heb bijv. geen siblings dus ik ga alleen naar dingen van mijn ouders. Als een partner 2 siblings heeft met aanhang en ook nog kinderen, dan zou ik dat familieonderdeel in z'n geheel skippen en ook alleen op hoogtijdagen van zijn ouders op komen draven.
zaterdag 18 augustus 2018 15:18
zaterdag 18 augustus 2018 15:20
Wij hebben ook een aantal aangetrouwde mannen die er zo over denken. Wij als familie (die constant bij elkaar kleven) begrijpen het heus wel als die mannen geen zin hebben om constant op te komen draven. Vinden we niet erg. Het gezeik dat het soms met zich meebrengt (ruzie maken, of met een lang gezicht erbij gaan zitten oid) is veel vervelender.
Er zijn gelegenheden waar iedereen gewoon bij ‘hoort’ te zijn. Zoals de 85ste verjaardag van oma, het 50-jarig huwelijksjubileum van je schoonmoeder, de doop van het ene neefje etc.
Maar als wij op zondag spontaan gaan BBQ-en, of met zijn alleen gaan lunchen of naar de plaatselijke jaarmarkt gaan is iedereen welkom, maar prima als je niet wil.
Er zijn gelegenheden waar iedereen gewoon bij ‘hoort’ te zijn. Zoals de 85ste verjaardag van oma, het 50-jarig huwelijksjubileum van je schoonmoeder, de doop van het ene neefje etc.
Maar als wij op zondag spontaan gaan BBQ-en, of met zijn alleen gaan lunchen of naar de plaatselijke jaarmarkt gaan is iedereen welkom, maar prima als je niet wil.
vitamined wijzigde dit bericht op 18-08-2018 15:24
0.21% gewijzigd
