Relaties
alle pijlers
In de war...
donderdag 5 december 2019 11:44
Hallo,
De feestdagen komen er aan en er is in ons gezin / familie een flinke bom gebarsten en dat is mijn schuld.Denk ik.
Ik ben volwassen en heb een zusje van 2 jaar jonger. Al zo lang ik me kan herinneren bepaald zij hoe het huishouden er uit ziet. Natuurlijk zijn wij nu beiden uit huis en getrouwd, dus heb ik hier veel minder mee te maken en ook veel minder last van. Maar toch, iedere keer weer als wij mijn mijn ouders op bezoek zijn voel ik me ongemakkelijk, niet op mijn plek, minderwaardig, in de war en regelmatig voor geschut gezet. Door mijn zusje. Zij bepaald dan wat we eten, wie waar zit, enz. En mijn ouders zeggen dan "laat maar, er iets van zeggen heeft toch geen zin". En dat bouwde op en op en op..
Tot een paar dagen geleden, ik kon mijn mond echt niet langer houden en vond dat mijn gevoelens ook wel eens gehoord mochten worden. Omdat ik weet dat ze toch over mij heen walst heb ik dit dus in een lange app geschreven. Misschien niet direct persoonlijk, maar zo kon ik wel zeggen wat ik ook wilde zeggen. Ze belde me op, of ik geen profecionele hulp nodig had en of ik niet goed geworden was ofzo. Waarom ik nooit eerder iets heb gezegt, nou dat heb ik zo vaak gedaan, maar dat wordt gewoon van de tafel geveegd. Dat zij zich er allemaal niet zo druk op maakte en dat zij zich ook niet ging aanpassen of veranderen voor een ander. Daar eindigde het gesprek ook.
Omdat ik er NIET doorheen kwam bij haar ben ik op internet gaan zoeken hoe je omgaat met iemand waar je niet tot doordringt en toen kwam ik lijsten met symptomen van narcistisch gedrag tegen. Nou echt... alle puzzel stukjes vallen op de plek. Hoe zij zich gedraagt, hoe ik mij voel. Ze is misschien geen overdreven narcist, of ze is juist een hele slimme. Maar ze heeft duidelijk narcistische trekjes.
Wat dan ook altijd bij die informatie staat aangegeven is dat hier niks aan gedaan kan worden. Zeker niet als de persoon in kwestie het probleem niet ziet. Mijn zusje dus.
Nu is het bijna kerst, die heb ik dus voor iedereen flink verknald, want mijn zusje heeft al aangegeven niet te komen, mijn ouders hebben tot zo ver nog geen contact met mij opgenomen en nu raak ik toch wel weer in de war. Heb ik hier wel goed aan gedaan? Want aan de andere kant valt er zo'n extreme last van mijn schouders nu ik weet dat ik niet echt gek geworden ben en het niet allemaal aan mij ligt. Maar dan toch denk ik weer, wat als ik mijn mond had gehouden om de goede vrede te bewaren... Maar dan had ik mezelf weer aan de kant gezet. Heeft iemand ervaring met een soortgelijke situatie?
Ik ben best in de war. Aan de ene kant opgelucht, maar aan de andere kant bang dat ik het contact met mijn ouders verlies, want mijn zusje weet alles mooi te draaien, dat het aan mij ligt, ook iets wat ze altijd al gedaan heeft.
Alvast dankjewel.
De feestdagen komen er aan en er is in ons gezin / familie een flinke bom gebarsten en dat is mijn schuld.Denk ik.
Ik ben volwassen en heb een zusje van 2 jaar jonger. Al zo lang ik me kan herinneren bepaald zij hoe het huishouden er uit ziet. Natuurlijk zijn wij nu beiden uit huis en getrouwd, dus heb ik hier veel minder mee te maken en ook veel minder last van. Maar toch, iedere keer weer als wij mijn mijn ouders op bezoek zijn voel ik me ongemakkelijk, niet op mijn plek, minderwaardig, in de war en regelmatig voor geschut gezet. Door mijn zusje. Zij bepaald dan wat we eten, wie waar zit, enz. En mijn ouders zeggen dan "laat maar, er iets van zeggen heeft toch geen zin". En dat bouwde op en op en op..
Tot een paar dagen geleden, ik kon mijn mond echt niet langer houden en vond dat mijn gevoelens ook wel eens gehoord mochten worden. Omdat ik weet dat ze toch over mij heen walst heb ik dit dus in een lange app geschreven. Misschien niet direct persoonlijk, maar zo kon ik wel zeggen wat ik ook wilde zeggen. Ze belde me op, of ik geen profecionele hulp nodig had en of ik niet goed geworden was ofzo. Waarom ik nooit eerder iets heb gezegt, nou dat heb ik zo vaak gedaan, maar dat wordt gewoon van de tafel geveegd. Dat zij zich er allemaal niet zo druk op maakte en dat zij zich ook niet ging aanpassen of veranderen voor een ander. Daar eindigde het gesprek ook.
Omdat ik er NIET doorheen kwam bij haar ben ik op internet gaan zoeken hoe je omgaat met iemand waar je niet tot doordringt en toen kwam ik lijsten met symptomen van narcistisch gedrag tegen. Nou echt... alle puzzel stukjes vallen op de plek. Hoe zij zich gedraagt, hoe ik mij voel. Ze is misschien geen overdreven narcist, of ze is juist een hele slimme. Maar ze heeft duidelijk narcistische trekjes.
Wat dan ook altijd bij die informatie staat aangegeven is dat hier niks aan gedaan kan worden. Zeker niet als de persoon in kwestie het probleem niet ziet. Mijn zusje dus.
Nu is het bijna kerst, die heb ik dus voor iedereen flink verknald, want mijn zusje heeft al aangegeven niet te komen, mijn ouders hebben tot zo ver nog geen contact met mij opgenomen en nu raak ik toch wel weer in de war. Heb ik hier wel goed aan gedaan? Want aan de andere kant valt er zo'n extreme last van mijn schouders nu ik weet dat ik niet echt gek geworden ben en het niet allemaal aan mij ligt. Maar dan toch denk ik weer, wat als ik mijn mond had gehouden om de goede vrede te bewaren... Maar dan had ik mezelf weer aan de kant gezet. Heeft iemand ervaring met een soortgelijke situatie?
Ik ben best in de war. Aan de ene kant opgelucht, maar aan de andere kant bang dat ik het contact met mijn ouders verlies, want mijn zusje weet alles mooi te draaien, dat het aan mij ligt, ook iets wat ze altijd al gedaan heeft.
Alvast dankjewel.
donderdag 5 december 2019 12:19
Ja, ik appte haar inderdaad. Omdat ze mij nooit laat uitpraten en ik op deze manier kon zeggen wat ik wilde zeggen.
Ik stel geen diagnose, maar baseer dat op alles wat ze doet en hoe ze met andere omgaat. Al jaren lang. Iedereen heeft het altijd maar geaccepteerd want deed je dat niet, dan had je nog een belabberder gevoel dan ervoor.
Ik stel geen diagnose, maar baseer dat op alles wat ze doet en hoe ze met andere omgaat. Al jaren lang. Iedereen heeft het altijd maar geaccepteerd want deed je dat niet, dan had je nog een belabberder gevoel dan ervoor.
donderdag 5 december 2019 12:23
Niet handig om zoiets per app uit te spreken, maar ik snap wel dat je daarvoor kiest, als je al het gevoel hebt dat iemand over je heen walst. En ik snap ook nog wel dat het hoog is opgelopen bij jou (binnenvetter) en er dan opeens uitkomt. En dan is iedereen dus in de war, dat gedrag past immers niet bij jou.
Ik snap niet zo goed waarom ze dan niet bij je ouders op het kerstdiner wil komen. Omdat jij daar dan ook bent? Beetje dramatisch. Dat kerstdiner duurt nog even dus er is nog tijd genoeg om de lucht te klaren. Ik zou het initiatief nemen in een... ja lastig, face-to-face gesprek.
Ik snap niet zo goed waarom ze dan niet bij je ouders op het kerstdiner wil komen. Omdat jij daar dan ook bent? Beetje dramatisch. Dat kerstdiner duurt nog even dus er is nog tijd genoeg om de lucht te klaren. Ik zou het initiatief nemen in een... ja lastig, face-to-face gesprek.
donderdag 5 december 2019 12:25
Mwah...Sophie2008 schreef: ↑05-12-2019 12:19Ja, ik appte haar inderdaad. Omdat ze mij nooit laat uitpraten en ik op deze manier kon zeggen wat ik wilde zeggen.
Ik stel geen diagnose, maar baseer dat op alles wat ze doet en hoe ze met andere omgaat. Al jaren lang. Iedereen heeft het altijd maar geaccepteerd want deed je dat niet, dan had je nog een belabberder gevoel dan ervoor.
“ ik heb haar karaktertrekken gegoogled en kwam uit op narcisme, alle puzzelstukjes vielen op hun plek, dus ze kan er misschien niets aan doen” klinkt wel als het stellen van een diagnose, hoor.
Jij kan niet met haar in gesprek want ze laat je niet uitpraten, dus stuur je een bericht met je wrok, wat had je verwacht als reactie? Want daar was je op uit.
donderdag 5 december 2019 12:25
Volwassen was dat inderdaad niet, daar ben ik het ook mee eens. Maar uiteindelijk moet je kiezen uit kwaden om te bereiken wat je wilt. Wat ik probeerde te bereiken was meer overleg over zaken, want die is er niet. Verder misschien wat meer rekening houden met elkaar. De manier hoe ik dat geprobeerd heb was ook niet zo handig, maar ik wist het ook niet meer.
donderdag 5 december 2019 12:30
Je zusje komt niet, dat is dus een groot irritatiepunt minder. Neem zelf even contact op met je ouders en pols even of jullie oké zijn en bespreek met elkaar hoe kerst eruit gaat zien.
Ik zie geen probleem eigenlijk.
Je hebt het in een app gezet omdat je vond dat ze je moest laten uitpraten, maar waarom?
Als zij bedisselt dat jij ergens moet zitten zeg je: "nee hoor, ik zit hier goed". En als zij bedenkt wat jij moet eten zeg je "nee hoor, ik eet liever dat dus dat gaan we dit jaar doen, volgend jaar mag jij het weer zeggen".
Of vind je dat ze precies op jouw manier moet communiceren?
Misschien heb je zelf ook trekjes van een narcist? Kan maar zo hè, vaak spiegel je je eigen mindere eigenschappen in anderen.
Ik zie geen probleem eigenlijk.
Je hebt het in een app gezet omdat je vond dat ze je moest laten uitpraten, maar waarom?
Als zij bedisselt dat jij ergens moet zitten zeg je: "nee hoor, ik zit hier goed". En als zij bedenkt wat jij moet eten zeg je "nee hoor, ik eet liever dat dus dat gaan we dit jaar doen, volgend jaar mag jij het weer zeggen".
Of vind je dat ze precies op jouw manier moet communiceren?
Misschien heb je zelf ook trekjes van een narcist? Kan maar zo hè, vaak spiegel je je eigen mindere eigenschappen in anderen.
...
donderdag 5 december 2019 12:32
Misschien ook wel. Daar heb je een punt. Maar voor mij is 1+1=2. Alles wat ik lees over narcisme, is alsof ik een dagboek aan het lezen ben. Dingetje na dingetje is herkenbaar voor mij. Het is niet één trekje, het zijn er wel 20.drominique schreef: ↑05-12-2019 12:25Mwah...
“ ik heb haar karaktertrekken gegoogled en kwam uit op narcisme, alle puzzelstukjes vielen op hun plek, dus ze kan er misschien niets aan doen” klinkt wel als het stellen van een diagnose, hoor.
Jij kan niet met haar in gesprek want ze laat je niet uitpraten, dus stuur je een bericht met je wrok, wat had je verwacht als reactie? Want daar was je op uit.
Ik heb dit trouwens verder tegen niemand gezegd, het was puur voor mij een verklaring en eigenlijk ook een opluchting.
donderdag 5 december 2019 12:34
Ze komt niet meer, omdat ze niet wil dat iemand haar niet leuk vind. (Haar woorden) en als ik dan aardig zou doen is het nep.vivinnetje schreef: ↑05-12-2019 12:23Niet handig om zoiets per app uit te spreken, maar ik snap wel dat je daarvoor kiest, als je al het gevoel hebt dat iemand over je heen walst. En ik snap ook nog wel dat het hoog is opgelopen bij jou (binnenvetter) en er dan opeens uitkomt. En dan is iedereen dus in de war, dat gedrag past immers niet bij jou.
Ik snap niet zo goed waarom ze dan niet bij je ouders op het kerstdiner wil komen. Omdat jij daar dan ook bent? Beetje dramatisch. Dat kerstdiner duurt nog even dus er is nog tijd genoeg om de lucht te klaren. Ik zou het initiatief nemen in een... ja lastig, face-to-face gesprek.
donderdag 5 december 2019 12:34
heb je al SORRY gezegd?Sophie2008 schreef: ↑05-12-2019 12:25Volwassen was dat inderdaad niet, daar ben ik het ook mee eens. Maar uiteindelijk moet je kiezen uit kwaden om te bereiken wat je wilt. Wat ik probeerde te bereiken was meer overleg over zaken, want die is er niet. Verder misschien wat meer rekening houden met elkaar. De manier hoe ik dat geprobeerd heb was ook niet zo handig, maar ik wist het ook niet meer.
Oplossing aangedragen? Hoe nu verder?
donderdag 5 december 2019 12:34
In een familie heb je nu eenmaal een bepaalde rolverdeling. Als je dat niet zint, dan moet je het daar op een geschikt en juist moment over hebben of de planning zo maken dat je elkaar niet tegenkomt met de feestdagen. Om dan een app te sturen met al je verwijten van afgelopen jaren, vind ik absoluut niet getuigen van volwassenheid. Ga dan bij haar op de koffie en vertel je grieven.
In mijn familie is er ook één familielid die altijd de zaken regelt, de verdeling en de plannen maakt en er is ook altijd één zus die daar iets van vindt en over zeurt. Maar ze steekt zelf ook niet de handen uit de mouwen, dus als de één het niet regelt gebeurd er gewoon niets.
In mijn familie is er ook één familielid die altijd de zaken regelt, de verdeling en de plannen maakt en er is ook altijd één zus die daar iets van vindt en over zeurt. Maar ze steekt zelf ook niet de handen uit de mouwen, dus als de één het niet regelt gebeurd er gewoon niets.
donderdag 5 december 2019 12:37
En jij bent volwassen? Really?
Een hele monoloog over de app sturen omdat jij al die tijd niet mans genoeg was om wat te zeggen en je hebt zitten ergeren. Dan zit je zusje ergens, denkt "oh wat leuk, een appje van mijn zus" en dan krijgt ze allemaal shit over zich heen. En dan ben jij verbaasd dat ze pissig is? En of dat nog niet genoeg is, ga je daarna zitten googelen wat er aan háár zal mankeren.
Kijk eerst eens even naar jezelf joh. En grow the fuck up. Jij hebt dit veroorzaakt, hoe ga je dit goedmaken? Ik mag hopen wat volwassener dan tot nu toe.
Een hele monoloog over de app sturen omdat jij al die tijd niet mans genoeg was om wat te zeggen en je hebt zitten ergeren. Dan zit je zusje ergens, denkt "oh wat leuk, een appje van mijn zus" en dan krijgt ze allemaal shit over zich heen. En dan ben jij verbaasd dat ze pissig is? En of dat nog niet genoeg is, ga je daarna zitten googelen wat er aan háár zal mankeren.
Kijk eerst eens even naar jezelf joh. En grow the fuck up. Jij hebt dit veroorzaakt, hoe ga je dit goedmaken? Ik mag hopen wat volwassener dan tot nu toe.
donderdag 5 december 2019 12:38
En dit. 100 %.lolly-pop schreef: ↑05-12-2019 12:34In een familie heb je nu eenmaal een bepaalde rolverdeling. Als je dat niet zint, dan moet je het daar op een geschikt en juist moment over hebben of de planning zo maken dat je elkaar niet tegenkomt met de feestdagen. Om dan een app te sturen met al je verwijten van afgelopen jaren, vind ik absoluut niet getuigen van volwassenheid. Ga dan bij haar op de koffie en vertel je grieven.
In mijn familie is er ook één familielid die altijd de zaken regelt, de verdeling en de plannen maakt en er is ook altijd één zus die daar iets van vindt en over zeurt. Maar ze steekt zelf ook niet de handen uit de mouwen, dus als de één het niet regelt gebeurd er gewoon niets.
donderdag 5 december 2019 12:38
Ik snap de kritiek op TO niet zo. Haar zus gedraagt zich kennelijk als een prinsesje en houdt met niemand rekening. Vervolgens is TO het beu en zegt ze er een keer wat van, of dat nou handig is of niet via de app. En dan is zuslief gekrenkt en gaat ze als een kleuter niet meer met kerst naar haar ouders.
En dan ligt het allemaal aan TO?
Nee, TO is eindelijk een keer voor zichzelf op gekomen. En terecht!
En dan ligt het allemaal aan TO?
Nee, TO is eindelijk een keer voor zichzelf op gekomen. En terecht!
donderdag 5 december 2019 12:39
Als ik het gedrag van mijn schoonmoeder door Google haal dan kom ik ook uit bij een narcist. Een echte diagnose stellen is echter wel wat anders dan wat gedragskenmerken op een rijtje zetten. Daar is een gedegen persoonlijkheidsonderzoek voor nodig. Je vindt haar niet aardig, net als ik mijn schoonmoeder niet aardig vind, dus dan vul je nogal snel in voor een ander. Je ouders, haar man, haar vriendinnen zullen haar weer heel anders zien en jou misschien wel een vreemde vogel vinden. Je weet het niet hé? Ik zou die diagnose dus in dit verhaal maar even buiten beschouwing laten.Sophie2008 schreef: ↑05-12-2019 12:32Misschien ook wel. Daar heb je een punt. Maar voor mij is 1+1=2. Alles wat ik lees over narcisme, is alsof ik een dagboek aan het lezen ben. Dingetje na dingetje is herkenbaar voor mij. Het is niet één trekje, het zijn er wel 20.
Ik heb dit trouwens verder tegen niemand gezegd, het was puur voor mij een verklaring en eigenlijk ook een opluchting.
anoniem_148677 wijzigde dit bericht op 05-12-2019 12:42
0.40% gewijzigd
donderdag 5 december 2019 12:40
Als je iets op lever hebt en je wil met diegene praten en je komt er niet doorheen is een brief sturen, of in dit geval een app, toch echt de enige manier om je grieven kenbaar te maken. Daar heeft TO niks fout aan gedaan. Ik vind het niet kinderachtig en sorry zeggen lijkt mij overbodig. Op een gegeven moment ben je een keer klaar met proberen een gesprek te voeren, dan maar op deze manier.
Creativity is intelligence having fun
donderdag 5 december 2019 12:43
Goede tip. Ik wilde ze zelf eigenlijk even de tijd geven, maar daar kan ik ook een middenweg in vinden.Rooss4.0 schreef: ↑05-12-2019 12:30Je zusje komt niet, dat is dus een groot irritatiepunt minder. Neem zelf even contact op met je ouders en pols even of jullie oké zijn en bespreek met elkaar hoe kerst eruit gaat zien.
Ik zie geen probleem eigenlijk.
Je hebt het in een app gezet omdat je vond dat ze je moest laten uitpraten, maar waarom?
Als zij bedisselt dat jij ergens moet zitten zeg je: "nee hoor, ik zit hier goed". En als zij bedenkt wat jij moet eten zeg je "nee hoor, ik eet liever dat dus dat gaan we dit jaar doen, volgend jaar mag jij het weer zeggen".
Of vind je dat ze precies op jouw manier moet communiceren?
Misschien heb je zelf ook trekjes van een narcist? Kan maar zo hè, vaak spiegel je je eigen mindere eigenschappen in anderen.
Dat “nee” zeggen werkt dus niet. Dan maakt zij weer drama en dan komen mijn ouders met “doe niet zo moeilijk, sta gewoon op” dus heb ik het weer gedaan. Dan sta ik maar op, en de keer er op houd ik mijn mond wel om alle drama te voorkomen.
Mijn manier van communiceren is communiceren. En dat is het probleem juist, dat gebeurt niet. Mijn zusje zegt iets, de rest is ja en amen. En is eeneenwegs baan
donderdag 5 december 2019 12:45
Ja. Ik heb haar aan de telefoon gehad. Excuses aangeboden, verteld wat ik fijn zou vinden. Maar ze ging zich niet aanpassen of veranderen voor iemand anders en ik moest misschien maar hulp gaan zoeken.
