Werk & Studie alle pijlers

Dat vervelende liegen ook...

03-08-2010 20:05 16 berichten
Alle reacties Link kopieren
Blegh...heb vandaag weer een heel verhaal opgehangen op m'n werk om vrij te kunnen krijgen voor een sollicitatiegesprek. Ik weet heel goed dat het niet verstandig is om open kaart te spelen, maar van dat gelieg word ik zo verschrikkelijk naar Voel me er echt rot onder.



(Er heerst bij ons op kantoor helaas de cultuur dat je altijd in geuren en kleuren vertelt wat je gaat doen als je vrij wilt. Anders zou ik me uiteraard lekker op de vlakte hebben gehouden.)



Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil, maar moest het even kwijt.
Ehm, even denken...
Alle reacties Link kopieren
Heb ik bij een eerdere baas ook gehad. Moest ik ook altijd lulverhalen vertellen omdat 'gewoon vrij vragen om vrij te hebben' niet werd gedaan. Nou ja goed, als het zo moet, dan zit er niks anders op om te liegen toch?



Nu maar hopen dat je snel een nieuwe baan hebt!
Alle reacties Link kopieren
Zou je het eventueel op je vrije dag(als je die hebt) kunnen plannen?



Gelukkig hoeft bij ons op werk nooit een reden te worden verteld. Kun je niet zeggen dat je met iemand mee moet, na ziekenhuis of iets? Kunnen ze niet weigeren toch?



Of heb je uiteindelijk wel vrij gekregen??
Alle reacties Link kopieren
Echt waar? Wat bijzonder.

Ik regel de vrije en vakantiedagen op het werk, ik vind dat ik helemaal niet hoef te weten waarom iemand vrij neemt.

Iemand die een vakantiedag opneemt omdat ze met haar vriendin gaat winkelen is net zo belangrijk als iemand die vrij neemt omdat ze een solliciatiegesprek, de eerste schooldag van een kind of wat dan ook heeft.

gewoon gelijk behandelen.



Overigens krijg ik ook de aanvragen binnen met een a4tje wat ze die dag gaan doen, ik kan daar niks mee, daardoor krijgen ze het echt niet eerder dan iemand die geen reden opgeeft.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb wel vrij gekregen gelukkig, maar het voelt niet echt prettig. Inderdaad hopen dat het gauw lukt en dan niet meer nodig is.
Ehm, even denken...
Alle reacties Link kopieren
Ik snap trouwens wel dat het heel vervelend voelt, dat je dit zo moet doen.
Alle reacties Link kopieren
@ pearle, het is niet zo dat ik bang was dat de aanvraag afgewezen zou worden, maar ik wil (nog) niet vertellen dat ik op zoek ben naar een andere baan. Snappie?
Ehm, even denken...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ooit eens vrij gevraagd (ook voor een sollicitatie) en toen gezegd dat ik naar de dokter moest.



Stond ik op de trein te wachten die ochtend, zag ik aan de overkant mijn baas staan, die moest de andere kant op.



Volgende dag vroeg hij of ik geen huisarts in mijn eigen woonplaats had
Alle reacties Link kopieren
Je kunt de leugen ook wat minder een leugen maken door op de dag van je sollicitatie ook wat anders te gaan doen (bijvoorbeeld winkelen met een vriendin, of naar en museum o.i.d.). Dat heb ik laatst gedaan: 's ochtends gesprek, 's middags winkelen. Op mijn werk heb ik gezegd dat ik ging winkelen, over het gesprek niets gezegd, maar dus ook feitelijk niet gelogen. En als je op weg naar je gesprek een collega tegenkomt dan ben je zogenaamd al op weg naar je winkeldate.
Alle reacties Link kopieren
quote:Juf_achterbak schreef op 03 augustus 2010 @ 20:59:

Ik heb ooit eens vrij gevraagd (ook voor een sollicitatie) en toen gezegd dat ik naar de dokter moest.



Stond ik op de trein te wachten die ochtend, zag ik aan de overkant mijn baas staan, die moest de andere kant op.



Volgende dag vroeg hij of ik geen huisarts in mijn eigen woonplaats had
Alle reacties Link kopieren
Je kunt ook iets roepen wat zo-verschrikkelijk-belachelijk is dat het wel duidelijk is dat je geen behoefte hebt om het te delen. En dan stug volhouden he!
Alle reacties Link kopieren
quote:Juf_achterbak schreef op 03 augustus 2010 @ 20:59:

Ik heb ooit eens vrij gevraagd (ook voor een sollicitatie) en toen gezegd dat ik naar de dokter moest.



Stond ik op de trein te wachten die ochtend, zag ik aan de overkant mijn baas staan, die moest de andere kant op.



Volgende dag vroeg hij of ik geen huisarts in mijn eigen woonplaats had

Haha, moest heel hard lachen. En jij: "Ja, het is belachelijk, tegenwoordig neemt geen huisarts je nog aan, ze zitten allemaal vol :( "



En aan TS: sterkte, is niet leuk natuurlijk dat je het niet kunt delen.
Occam's razor
Alle reacties Link kopieren
Ik wist niet wat ik moest zeggen, stond daar met mijn mond vol tanden........
Alle reacties Link kopieren
Ohhh wat érg! Dan kan je niets meer verzinnen ...pffff ik krijg het bij het lezen van je verhaal al warm.
Alle reacties Link kopieren
Grrr .. ja dat open kaart moeten spelen op het werk, vreselijk. Ik zie mijn collega's meer dan mijn familie, en als ik dan eens vrij ben moeten ze nog weten wat ik ga doen. Ik heb zelfs wel eens bij een beoordeling de opmerking gekregen "met je functioneren is niets mis, je doet goed werk maar weet je wat het is ... we weten zo weinig van je dus ik vraag me af of je wel in dit team past". Was ook zo'n bedrijf waar iedereen van iedereen wist wat ze gingen doen op een vrije dag en in geuren en kleuren over het weekend vertelde. Ik doe dat dus niet altijd en dat werd me niet in dank afgenomen. Is nu ex-werkgever.

Bij mijn huidige werkgever is dit minder, maar deze belt als je ziek bent 8 keer per dag om te vragen hoe het gaat en of je morgen wel weer kunt komen. Is ook om gek van te worden als je je 2 keer per jaar een dag ziek meldt ..
Alle reacties Link kopieren
Het was niet voor niets, want het gesprek ging goed! Ik mag nog een keertje terugkomen



Moet ik alleen wel wéér wat verzinnen natuurlijk
Ehm, even denken...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven