Werk & Studie
alle pijlers
Grote twijfel: pedicuresalon of kinderopvang
donderdag 24 september 2009 om 11:33
Hoi hoi!
Sinds begin 2000 ben ik aan het werk in de kinderopvang. Dit werk doe ik nog steeds over het algemeen met veel plezier! Ongeveer 4 jaar geleden kreeg ik twijfels of dit het wel was voor mij. Was uitgekeken op het werk kwa uitdaging en dergelijke. Toen ben ik een avondopleiding ga volgen als pedicure. Nieuwe uitdaging en vond het geweldig dat ik resultaat had van mijn werk. Dit miste ik (na mijn gevoel) in de kinderopvang. Na mijn behaalde diploma's ben ik naast vaste baan, voor mezelf begonnen als pedicure. Na een kleine jaar werd ik overspannen en kwam een dik jaar thuis te zitten. Daarna weer opgekrabbeld en begon weer te pedicuren naast mijn vaste baan. Ik heb gemiddeld 2 klanten in de week. Het is steeds de bedoeling geweest dat ik na de grote verbouwing van ons huis, uiteindelijk volledig zal gaan pedicuren. En daar begint nu steeds meer mijn twijfel! Als eerste zie ik mijzelf steeds meer, niet volledig pedicuren. Ik ga weer met plezier naar mijn vaste baan en heb sinds kort andere taken erbij gekregen. Mijn man en beide vaders zijn druk in de weer, om als eerste de salon klaar te krijgen zodat ik kan beginnen! Mijn man weet, dat ik steeds meer twijfel en heeft zich er al bij neergelegd, dat het waarschijnlijk deeltijd wordt en dat ik beide banen behoudt. Maar... ik ben niet iemand van half half.... Dan is er straks een mooie salon en gebruik ik 'm niet optimaal! Dit gaat tegen mijn gevoel in en voel me ook schuldig, dat ik waarschijnlijk helemaal afhaak! Heb ook sterk gevoel, dat ik het niet kan maken om te zeggen: ik doe het niet! Maar wat als het zo ver is en ik dan pas afhaak: dat kan ik helemaal niet maken! Voel me eigenlijk verplicht om door te gaan, omdat de opleiding geld heeft gekost en het huis zo is gebouwd, zodat ik een salon kan beginnen!!
Aan de andere kant, heb ik ook al een bestemming bedacht voor deze ruimte: of verhuren aan pedicures/schoonheidsspecialistes, of kantoorruimte voor mijn man zijn bedrijfje.....
Er gaan nu zoveel gevoelens door mijn hoofd: schuldig, beetje falen, onzekerheid (want heb me in de praktijk nooit niet echt als echte pedicure gevoeld). Verder is het een branch waarin zoveel steeds veranderd: bijscholing noodzakelijk etc etc. Ik heb daar geen behoefte aan...
Ik zal dit toch duidelijk moeten vertellen en z.s.m. aan manlief (zal wel teleurgesteld zijn) dat ik erg twijfel en een beslissing wil nemen. Zo net nog met schoonvader toevallig over gehad. Maar die had zo iets van: je hoeft nu nog geen keuze te maken, kan later ook nog wel... Maar zo denk ik er niet over. Bij mij is het alles of niets! Tuurlijk zal ik mijn vrienden en familie blijven pedicuren. Maar dan als hobby....
Tevens speelt ook nog een rol, dat mijn man een net opstartende eigen bedrijf heeft. Met mijn vast inkomen is er toch sprake van meer vastigheid. Als ik pedicuren zal, dan moet ik zo snel en veel werken, om hetzelfde loon te krijgen wat ik nu heb (manlief berekent en ook al achter gekomen). Ik zie op dit moment meer nadelen dan voordelen... En het werk is lichamelijk zwaarder!
Als eerste wilde ik mijn verhaal en twijfels kwijt. Maar tips of iets dergelijks zijn welkom! Of wie heeft ook eens voor zo'n keuze gestaan?
P.s. mijn hart ligt bij de kinderen...
Sinds begin 2000 ben ik aan het werk in de kinderopvang. Dit werk doe ik nog steeds over het algemeen met veel plezier! Ongeveer 4 jaar geleden kreeg ik twijfels of dit het wel was voor mij. Was uitgekeken op het werk kwa uitdaging en dergelijke. Toen ben ik een avondopleiding ga volgen als pedicure. Nieuwe uitdaging en vond het geweldig dat ik resultaat had van mijn werk. Dit miste ik (na mijn gevoel) in de kinderopvang. Na mijn behaalde diploma's ben ik naast vaste baan, voor mezelf begonnen als pedicure. Na een kleine jaar werd ik overspannen en kwam een dik jaar thuis te zitten. Daarna weer opgekrabbeld en begon weer te pedicuren naast mijn vaste baan. Ik heb gemiddeld 2 klanten in de week. Het is steeds de bedoeling geweest dat ik na de grote verbouwing van ons huis, uiteindelijk volledig zal gaan pedicuren. En daar begint nu steeds meer mijn twijfel! Als eerste zie ik mijzelf steeds meer, niet volledig pedicuren. Ik ga weer met plezier naar mijn vaste baan en heb sinds kort andere taken erbij gekregen. Mijn man en beide vaders zijn druk in de weer, om als eerste de salon klaar te krijgen zodat ik kan beginnen! Mijn man weet, dat ik steeds meer twijfel en heeft zich er al bij neergelegd, dat het waarschijnlijk deeltijd wordt en dat ik beide banen behoudt. Maar... ik ben niet iemand van half half.... Dan is er straks een mooie salon en gebruik ik 'm niet optimaal! Dit gaat tegen mijn gevoel in en voel me ook schuldig, dat ik waarschijnlijk helemaal afhaak! Heb ook sterk gevoel, dat ik het niet kan maken om te zeggen: ik doe het niet! Maar wat als het zo ver is en ik dan pas afhaak: dat kan ik helemaal niet maken! Voel me eigenlijk verplicht om door te gaan, omdat de opleiding geld heeft gekost en het huis zo is gebouwd, zodat ik een salon kan beginnen!!
Aan de andere kant, heb ik ook al een bestemming bedacht voor deze ruimte: of verhuren aan pedicures/schoonheidsspecialistes, of kantoorruimte voor mijn man zijn bedrijfje.....
Er gaan nu zoveel gevoelens door mijn hoofd: schuldig, beetje falen, onzekerheid (want heb me in de praktijk nooit niet echt als echte pedicure gevoeld). Verder is het een branch waarin zoveel steeds veranderd: bijscholing noodzakelijk etc etc. Ik heb daar geen behoefte aan...
Ik zal dit toch duidelijk moeten vertellen en z.s.m. aan manlief (zal wel teleurgesteld zijn) dat ik erg twijfel en een beslissing wil nemen. Zo net nog met schoonvader toevallig over gehad. Maar die had zo iets van: je hoeft nu nog geen keuze te maken, kan later ook nog wel... Maar zo denk ik er niet over. Bij mij is het alles of niets! Tuurlijk zal ik mijn vrienden en familie blijven pedicuren. Maar dan als hobby....
Tevens speelt ook nog een rol, dat mijn man een net opstartende eigen bedrijf heeft. Met mijn vast inkomen is er toch sprake van meer vastigheid. Als ik pedicuren zal, dan moet ik zo snel en veel werken, om hetzelfde loon te krijgen wat ik nu heb (manlief berekent en ook al achter gekomen). Ik zie op dit moment meer nadelen dan voordelen... En het werk is lichamelijk zwaarder!
Als eerste wilde ik mijn verhaal en twijfels kwijt. Maar tips of iets dergelijks zijn welkom! Of wie heeft ook eens voor zo'n keuze gestaan?
P.s. mijn hart ligt bij de kinderen...
donderdag 24 september 2009 om 11:36
donderdag 24 september 2009 om 11:38
donderdag 24 september 2009 om 11:39
Ja, maar hardop zeggen is moeilijk! Het vertellen zal niet makkelijk worden voor mij en voor mijn man....
Het doet me behoorlijk wat, hoor. Je dromen en keuzes in je leven, die je hebt gemaakt. Wordt behoorlijk op mijn nummer gezet door mezelf: je kan niet alles onder controle houden en het leven gaat niet altijd hoe je het in je hoofd had!
Het doet me behoorlijk wat, hoor. Je dromen en keuzes in je leven, die je hebt gemaakt. Wordt behoorlijk op mijn nummer gezet door mezelf: je kan niet alles onder controle houden en het leven gaat niet altijd hoe je het in je hoofd had!
donderdag 24 september 2009 om 11:39
Ja, maar hardop zeggen is moeilijk! Het vertellen zal niet makkelijk worden voor mij en voor mijn man....
Het doet me behoorlijk wat, hoor. Je dromen en keuzes in je leven, die je hebt gemaakt. Wordt behoorlijk op mijn nummer gezet door mezelf: je kan niet alles onder controle houden en het leven gaat niet altijd hoe je het in je hoofd had!
Het doet me behoorlijk wat, hoor. Je dromen en keuzes in je leven, die je hebt gemaakt. Wordt behoorlijk op mijn nummer gezet door mezelf: je kan niet alles onder controle houden en het leven gaat niet altijd hoe je het in je hoofd had!
donderdag 24 september 2009 om 11:44
Je hebt idd zelf al aangegeven waar je voorkeur naar uitgaat.
Je baan in de kinderopvang.
Misschien kun je wel deeltijd pedicuren maar ook een samenwerking met iemand aangaan die zelf geen ruimte beschikbaar heeft.
Ik vind het tov je man wel fair om hem te laten weten wat je twijfels zijn, en niet met je schoonvader te bespreken.
Je baan in de kinderopvang.
Misschien kun je wel deeltijd pedicuren maar ook een samenwerking met iemand aangaan die zelf geen ruimte beschikbaar heeft.
Ik vind het tov je man wel fair om hem te laten weten wat je twijfels zijn, en niet met je schoonvader te bespreken.
donderdag 24 september 2009 om 13:06
@nogeensdan; mijn man weet van mijn twijfels af om volledig te pedicuren (zoals ik al schreef), maar zal vanavond of morgen dit nogmaals van mij te horen krijgen.
@mamalelie; de ruimte is te klein voor mini kdv of om als gastouder te gaan werken. Dit is voor mij geen optie, maar bedankt voor het mee denken!
@mamalelie; de ruimte is te klein voor mini kdv of om als gastouder te gaan werken. Dit is voor mij geen optie, maar bedankt voor het mee denken!
donderdag 24 september 2009 om 21:45
vanmiddag via de sms ook al wat laten weten aan mijn man, dat ik erg twijfel over mijn pedicure-toekomst. Ik wilde het net nog met 'm er over hebben, maar hij wilde liever dit bespreken in het weekend en niet vanavond. Dat is ook goed, maar nu ik dit eindelijk onder ogen ben gekomen, wil ik er zo snel mogelijk over hebben en koppen met spijkers slaan...
Moeilijk voor mij, maar zal me nog moeten in houden!
Bedankt voor jullie reactie's!!
Moeilijk voor mij, maar zal me nog moeten in houden!
Bedankt voor jullie reactie's!!
zaterdag 26 september 2009 om 15:30
Maar... ik ben niet iemand van half half...
Ik zie eigenlijk niet in waarom je beide dingen niet goed kan doen, dat heeft toch niets met half werk te maken?
Het lijkt mij persoonlijk een heerlijke afwisseling.
Wat zit je nu precies dwars met het pedicurewerk. Waarom vind je het niet meer leuk, waar zie je tegen op?
Ik zie eigenlijk niet in waarom je beide dingen niet goed kan doen, dat heeft toch niets met half werk te maken?
Het lijkt mij persoonlijk een heerlijke afwisseling.
Wat zit je nu precies dwars met het pedicurewerk. Waarom vind je het niet meer leuk, waar zie je tegen op?
zaterdag 26 september 2009 om 16:31
Ik zou voor de optie gaan:
(samen met een collega )de ruimte gebruiken naast je andere werk.
Zie het een jaar aan, krijg je meer klanten dan je aankunt in de tijd die je hebt gereserveerd hiervoor, kun je altijd nog proberen je huidige baan in deeltijd te doen en meer klanten aan te nemen.
Blijkt dat t aantal klanten niet toeneemt (2 vaste klanten in de week heb je niet echt een belegde boterham aan) en met de huidige crisis is een pedicure geen eerste levensbehoefte voor de meeste mensen, heb je altijd de kinderopvang nog achter de hand.
(samen met een collega )de ruimte gebruiken naast je andere werk.
Zie het een jaar aan, krijg je meer klanten dan je aankunt in de tijd die je hebt gereserveerd hiervoor, kun je altijd nog proberen je huidige baan in deeltijd te doen en meer klanten aan te nemen.
Blijkt dat t aantal klanten niet toeneemt (2 vaste klanten in de week heb je niet echt een belegde boterham aan) en met de huidige crisis is een pedicure geen eerste levensbehoefte voor de meeste mensen, heb je altijd de kinderopvang nog achter de hand.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 27 september 2009 om 18:55
@reizende: wat me steeds meer 'dwars' is gaan zitten in het pedicurewerk is het o.a. het volgende: zie er tegenop om gemiddeld 2 klanten in een uur te doen, lijkt me bij mij niet haalbaar. Wil niet volledig pedicuren, omdat mijn 'hart' bij kinderen ligt. Lichamelijk is het zwaar werk, door houding etc etc. Bij ziekte, zwangerschap etc is er geen ziektewet, zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof mogelijk. Duurt nog jaren voordat alles gaat lopen. Manlief is ook eigen bedrijf gaan begonnen en vindt al die onzekerheid, niet 'leuk'. Daarnaast wordt je bijna gedwongen om je te blijven bijscholen in allerlei cursussen en opleidingen. Medische pedicure is nu in opmars en wil je in de toekomst met de rest mee komen ivm je verdiensten, dan moet je die opleiding ook doen. Ik heb daar helemaal geen behoefte aan. Zo zijn er nog wel wat dingetjes...
@nlies-optie: daar hebben we ook aan gedacht. Maar wanneer ik een besluit heb genomen. Dan is het goed over en uit. Ik heb al meer dan een half jaar getwijfeld (als het niet langer is onbewust) en ik moet de knoop nu maar eens doorhakken.
Met manlief er over gehad en ja, hij vindt het erg jammer (omdat hij anders al eerder begonnen zou zijn met zijn eigen bedrijf) en had het het liefst anders gezien. Maar hij kan me niet dwingen zegt ie. Ik moet doen, wat mijn hart me ingeeft.
Deze week neem ik contact op met mijn boekhouder, over hoe nu verder en laat me zo spoedig mogelijk uitschrijven.
Daarnaast blijf ik de klanten doen, die ik al heb en geef het dan aan het einde van het jaar op als extra verdiensten (als dit mogelijk is). Vanmiddag aan mijn ouders verteld, en ja moeder zei: moedig en dapper en niet een gemakkelijk besluit! En daar heeft ze gelijk in, het is allemaal nog zo dubbel...
@nlies-optie: daar hebben we ook aan gedacht. Maar wanneer ik een besluit heb genomen. Dan is het goed over en uit. Ik heb al meer dan een half jaar getwijfeld (als het niet langer is onbewust) en ik moet de knoop nu maar eens doorhakken.
Met manlief er over gehad en ja, hij vindt het erg jammer (omdat hij anders al eerder begonnen zou zijn met zijn eigen bedrijf) en had het het liefst anders gezien. Maar hij kan me niet dwingen zegt ie. Ik moet doen, wat mijn hart me ingeeft.
Deze week neem ik contact op met mijn boekhouder, over hoe nu verder en laat me zo spoedig mogelijk uitschrijven.
Daarnaast blijf ik de klanten doen, die ik al heb en geef het dan aan het einde van het jaar op als extra verdiensten (als dit mogelijk is). Vanmiddag aan mijn ouders verteld, en ja moeder zei: moedig en dapper en niet een gemakkelijk besluit! En daar heeft ze gelijk in, het is allemaal nog zo dubbel...
zondag 27 september 2009 om 22:26
Welke kinderopvang wil je?
Als je bijvoorbeeld in de BSO werkt, zou je 's morgens nog een klant kunnen doen, of in de avonduren. Als je tenminste thuis spullen hebt, of in een praktijk een dag mag werken.
Als het KDV hoef je toch ook geen 5 dagen te werken?
Zo kan je toch ook beide combineren?
Ik raad je in elk geval aan te doen waar je hart ligt, dat scheelt echt!!
Als je bijvoorbeeld in de BSO werkt, zou je 's morgens nog een klant kunnen doen, of in de avonduren. Als je tenminste thuis spullen hebt, of in een praktijk een dag mag werken.
Als het KDV hoef je toch ook geen 5 dagen te werken?
Zo kan je toch ook beide combineren?
Ik raad je in elk geval aan te doen waar je hart ligt, dat scheelt echt!!
maandag 28 september 2009 om 10:16
De combinatie bso en pedicuren, doe ik al een aantal jaartjes.
Vanmorgen bedacht ik: het pedicuren zal ik niet missen, het contact met de klanten in het begin wel. De bso zal ik enorm missen en dan vooral de kinderen...
Het wordt voor mij steeds duidelijker allemaal! Dat dit jammergenoeg jaren heeft geduurd...voordat je beseft: ik ben er al, waar ik zijn moet! Ik wist nooit, waar mijn schip zou stranden... Waarschijnlijk was ie al lang aangemeerd...
Heb nog niet met de boekhouder gebeld, zal dit morgen doen. Want ben nog aan het twijfelen om zo wat door te gaan of helemaal stoppen en dan ook alle spulletjes te verkopen! Hebben we weer wat geld op de spaarrekening o.a. Ga het hier vanavond nog met manlief over hebben. Bedacht me vanmorgen ook nog: god, wat kent mijn man me goed! Voordat ik met de opleiding begon, was ik zo enthousiast dat ik gelijk wilde beginnen! Manlief zei: denk er deze zomer nog maar ff over na en begin dan in de herfst. Ook met de bedoeling dat ik geen overhaaste dingen ging doen, want ja het kost wel geld. Mijn standpunt bleef koppig hetzelfde. Mijn man is aan de ene kant veel te lief voor mij! Volgende keer moet ie gewoon zeggen: nee, dat doen we niet, want zus en zo eindigd dit! Zal eerst wel tegenstribbelen, maar nu uit ervaring weet ik dat hij meestal gelijk heeft! Hij is wel enorm blij, dat ik de opleiding heb afgerond e.d. want hij zou het helemaal niets vinden, dat ik tijdens de opleiding zou gaan stoppen!! Dat heeft ie me wel duidelijk gemaakt!
Vanmorgen bedacht ik: het pedicuren zal ik niet missen, het contact met de klanten in het begin wel. De bso zal ik enorm missen en dan vooral de kinderen...
Het wordt voor mij steeds duidelijker allemaal! Dat dit jammergenoeg jaren heeft geduurd...voordat je beseft: ik ben er al, waar ik zijn moet! Ik wist nooit, waar mijn schip zou stranden... Waarschijnlijk was ie al lang aangemeerd...
Heb nog niet met de boekhouder gebeld, zal dit morgen doen. Want ben nog aan het twijfelen om zo wat door te gaan of helemaal stoppen en dan ook alle spulletjes te verkopen! Hebben we weer wat geld op de spaarrekening o.a. Ga het hier vanavond nog met manlief over hebben. Bedacht me vanmorgen ook nog: god, wat kent mijn man me goed! Voordat ik met de opleiding begon, was ik zo enthousiast dat ik gelijk wilde beginnen! Manlief zei: denk er deze zomer nog maar ff over na en begin dan in de herfst. Ook met de bedoeling dat ik geen overhaaste dingen ging doen, want ja het kost wel geld. Mijn standpunt bleef koppig hetzelfde. Mijn man is aan de ene kant veel te lief voor mij! Volgende keer moet ie gewoon zeggen: nee, dat doen we niet, want zus en zo eindigd dit! Zal eerst wel tegenstribbelen, maar nu uit ervaring weet ik dat hij meestal gelijk heeft! Hij is wel enorm blij, dat ik de opleiding heb afgerond e.d. want hij zou het helemaal niets vinden, dat ik tijdens de opleiding zou gaan stoppen!! Dat heeft ie me wel duidelijk gemaakt!
maandag 28 september 2009 om 16:57
Je bent heel duidelijk, je hart ligt daar niet dus je zal er nooit 100% gelukkig van worden. Mooi dat je dat voor jezelf weet, dat scheelt weer.
En natuurlijk is het jammer voor het geld enzo, maar ja, als we alles eens van te voren zouden weten...
Misschien komt je pedicureopleiding ooit nog van pas.
Fijn dat je een man hebt die altijd achter je staat, mijn vriend is ook zo en gelukkig zal die me nooit verwijten als ik ergens heel enthousiast mee begin en vervolgens ermee stop. Dat is heel wat waard, zo'n man, en heb ik veel liever dan die eeuwige negatievelingen.
Succes!
En natuurlijk is het jammer voor het geld enzo, maar ja, als we alles eens van te voren zouden weten...
Misschien komt je pedicureopleiding ooit nog van pas.
Fijn dat je een man hebt die altijd achter je staat, mijn vriend is ook zo en gelukkig zal die me nooit verwijten als ik ergens heel enthousiast mee begin en vervolgens ermee stop. Dat is heel wat waard, zo'n man, en heb ik veel liever dan die eeuwige negatievelingen.
Succes!
dinsdag 29 september 2009 om 11:23
Dankje Reizende!
Ik heb vanmorgen naar mijn boekhouder gebelt en op zich was die niet heel erg verbaast van mijn telefoontje. Ik kan op kvk.nl een formulier downloaden en dan naar hun opsturen voor het beeindigen van mijn bedrijfje. Andere dingen moet ik voor 1 november opzeggen en dan ben ik er volgend jaar vanaf. Klanten kan ik tot het einde van dit jaar hebben (als ik dat wil), maar daarna houdt mijn aansprakelijkheidsverzekering ook op. Deze had ik via Provoet geregeld namelijk.
Ik heb vanmorgen naar mijn boekhouder gebelt en op zich was die niet heel erg verbaast van mijn telefoontje. Ik kan op kvk.nl een formulier downloaden en dan naar hun opsturen voor het beeindigen van mijn bedrijfje. Andere dingen moet ik voor 1 november opzeggen en dan ben ik er volgend jaar vanaf. Klanten kan ik tot het einde van dit jaar hebben (als ik dat wil), maar daarna houdt mijn aansprakelijkheidsverzekering ook op. Deze had ik via Provoet geregeld namelijk.
