Werk & Studie alle pijlers

Heb jij een PhD gedaan, en was het het waard?

08-03-2021 17:09 82 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ga - als het goed is - zomer 2022 mijn MSc in ecologie halen. Ik zou hierna graag aan de slag gaan als onderzoeker bij een onderzoeksinstituut wat toegepast onderzoek doet zoals het NIOO, Louis Bolk Instituut, Alterra of grotere instanties zoals Royal Haskoning of Arcadis. Het is dan wel belangrijk voor me dat er doorgroeimogelijkheden zijn naar functies zoals projectmanager, mocht dit passen binnen mijn kunnen en ambities op dat moment.

Ik vraag me af of je kansen beter liggen als je een PhD hebt gedaan. Ik heb een passie voor natuur, en wil graag bijdragen aan het beschermen hiervan. Ik heb niet per se een passie voor 24/7 onderzoek doen naar een heel klein vakgebied. Ik merk nu ook bij mijn stage dat ik niet de student ben die 10 uur per dag vol in mijn stageonderzoek stopt.

Mijn vraag is of er mensen hier een PhD hebben gedan, waarom en of het nut heeft gehad voor wat ze wilden doen? Of zelfs of er mensen een idee hebben of een PhD essentieel is voor wat ik graag zou willen.

Even disclaimer, ik weet dat je wel een PhD kan willen maar dat betekent niet dat je de positie krijgt. Het gaat me er slechts om of het relevant voor mij is om hier serieus over na te denken.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb mijn PhD gedaan (kwam uit de natuurwetenschappen hoek, maar in sociale wetenschappen gepromoveerd) en het is me zwaar gevallen. Komt ook omdat ik graag met mensen werk en alleen maar onderzoek doen (waar soms voor mijn gevoel niemand op zat te wachten er waar er weinig deadlines zijn) was niet mijn ding. Toch heb ik het wel afgemaakt en nu heb ik een baan in de academische wereld (niet onderzoek) waar ik anders niet voor in aanmerking was gekomen. Ook zie ik achteraf wel wat ik heb geleerd en ben ik erg blij met mijn opgedane vaardigheden, want het komt me dagelijks van pas.

Conclusie: het was zwaar, maar al met al denk ik dat het me op de langere termijn wel waard is geweest (al weet ik niet hoe het anders was gelopen). Ik ben heel blij met mijn baan nu in elk geval.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben na mijn PhD en een korte Postdoc de wetenschap uitgegaan en werk nu in een functie waar een PhD niet noodzakelijk voor is. Toch ben ik blij dat ik het gedaan heb. Het heeft me gevormd en daar heb ik nog dagelijks plezier van. Maar ik heb ook veel mensen zien sneuvelen op hun PhD project. Het is nooit makkelijk en als onderzoek niet je passie is kan het je zwaar vallen. Het is vooral belangrijk om een onderwerp te vinden dat je interesseert en daarbij begeleiding waar het mee klikt. Vooral dat laatste wordt onderschat en kan zorgen voor een hele vervelende periode.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook een PhD gedaan, in rechtsgeleerdheid. Ik vond, als ik eerlijk ben, mijn PhD-periode echt niet leuk. Mijn onderzoek was weinig afwisselend en ik vond de wereld op de universiteit onverwacht hard. Weinig oog voor mensen, vooral veel voor productie draaien. Gek genoeg bleken andere sectoren, die ik veel harder had ingeschat (financieel sector, advocatuur), veel meer oog voor mensen te hebben. Verder waren mijn begeleiders niet geïnteresseerd en maakte mijn onderzoek geen onderdeel uit van een groter onderzoek, waardoor het erg eenzaam was.

Na mijn onderzoek was ik er helemaal klaar mee en wou ik graag met een heel ander rechtsgebied bezig in een geheel andere sector. Daarbij was mijn PhD een nadeel en een voordeel. Ik wou iets doen dat ook niet aansloot op mijn master, en hoewel een PhD daarvoor niet vereist was, heeft het feit dat ik er een heb behaald werkgevers wel het vertrouwen gegeven dat ik dergelijke switch aan zou kunnen. In die zin heeft het dus wel enkele deuren geopend die anders gesloten waren gebleven. Tegelijkertijd was dit wel alleen het geval bij echt grote bedrijven die gewend zijn mensen aan te nemen op vaardigheden en niet zozeer op kennis. Ik heb ook gesolliciteerd bij de overheid, maar daar werd ik afgewezen omdat anderen meer relevante ervaring hadden.

Als jij onderzoeker wil worden, dan denk ik dat een PhD voor jou een waardevolle aanvulling zal zijn. Mij viel het tijdens mijn sollicitatie in ieder geval op dat onderzoekscentra dit wel vaak in hun vacatures benoemen als een pré. Let er alleen wel op dat je dan ook echt een PhD gaat doen in iets dat je echt interesseert. Er is wel een kans dat je je profiel dusdanig 'vernauwd', dat je minder snel (dan nu) wordt aangenomen voor functies die van je onderzoek afstaan. Je wordt toch een soort van superspecialist.
deleintje wijzigde dit bericht op 08-03-2021 17:43
12.39% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Juist projectmanager lijkt me zon beroep waar je met tig verschillende achtergronden aan de slag kunt. Ik denk dat je een PHD moet doen omdat het je ontzettend leuk lijkt, niet voor het toekomstperspectief buiten de academische wereld.
Alle reacties Link kopieren
zeeduivel schreef:
08-03-2021 17:30
Ik ben na mijn PhD en een korte Postdoc de wetenschap uitgegaan en werk nu in een functie waar een PhD niet noodzakelijk voor is. Toch ben ik blij dat ik het gedaan heb. Het heeft me gevormd en daar heb ik nog dagelijks plezier van. Maar ik heb ook veel mensen zien sneuvelen op hun PhD project. Het is nooit makkelijk en als onderzoek niet je passie is kan het je zwaar vallen. Het is vooral belangrijk om een onderwerp te vinden dat je interesseert en daarbij begeleiding waar het mee klikt. Vooral dat laatste wordt onderschat en kan zorgen voor een hele vervelende periode.
Ik vind het lastig inschatten of onderzoek mijn passie is. Ik doe nu een onderzoeksstage van 6 maanden waarbij ik weinig afwisseling heb. Ik merk dat ik het niet leuk vind om dagen achter elkaar hetzelfde werk te doen. Daarnaast wil mijn begeleider dat ik met een programma werk waar ik geen ervaring mee heb. Ik heb nog 2 maanden en dit is 1 maand geleden bedacht. Ik vind het vervelend dat er dus weinig tijd is om dit echt te leren, en het brengt veel stress met zich mee. Ik dacht eerst dat ik wel een PhD zou willen doen, maar door mijn stage twijfel ik of ik het wel kan of vol zal houden.

Ik weet niet hoe afwisselend een PhD is qua werkzaamheden. Het onderwerp van mijn stage vind ik erg interessant, maar de eentonige dagen vallen me erg zwaar.
Alle reacties Link kopieren
montblanc schreef:
08-03-2021 17:41
Juist projectmanager lijkt me zon beroep waar je met tig verschillende achtergronden aan de slag kunt. Ik denk dat je een PHD moet doen omdat het je ontzettend leuk lijkt, niet voor het toekomstperspectief buiten de academische wereld.
Het viel me juist op dat projectmanagers en teamleiders bij onderzoeksinstituten bijna allemaal een PhD hebben gedaan. Bij een ander soort bedrijven of instanties zal het anders liggen, maar daar ligt mijn interesse minder. Vandaar mijn vraag wat andermans ervaring hierin is.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een PhD en postdoc in iets medisch gedaan en had mijn huidige baan buiten de academie nooit gekregen zonder gepromoveerd te zijn. Per de leuk vind ik het niet al heb je als promovendus wel redelijk wat vrijheid om je werk te sturen, aan het eind moet er een proefschrift opgeleverd worden wat het zwaar maakt. anderzijds heb ik bv wel mijn kind gekregen tijdens promotie en heb dat als een ideale periode ervaren daarvoor zonder dat het je verdere carrière “dwars zit” dat je een tijd er uit was. Ik zou zeggen bij twijfel maar wel doorzettingsvermogen gewoon doen, geeft je ook een goede kans je nog 3-4 jaar te oriënteren op wat je echt zou willen gaan doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben tien jaar geleden gepromoveerd. Het was een zware tijd, ik vond het één grote confrontatie met mezelf. Kort erna vond ik het de ellende niet waard, maar inmiddels werk ik alweer jaren in een hele leuke academische functie waarin ik nog iedere dag nieuwe dingen leer. Inmiddels vind ik het de investering zeker waard.
Alle reacties Link kopieren
Adelaar81 schreef:
08-03-2021 17:51
Ik heb een PhD en postdoc in iets medisch gedaan en had mijn huidige baan buiten de academie nooit gekregen zonder gepromoveerd te zijn. Per de leuk vind ik het niet al heb je als promovendus wel redelijk wat vrijheid om je werk te sturen, aan het eind moet er een proefschrift opgeleverd worden wat het zwaar maakt. anderzijds heb ik bv wel mijn kind gekregen tijdens promotie en heb dat als een ideale periode ervaren daarvoor zonder dat het je verdere carrière “dwars zit” dat je een tijd er uit was. Ik zou zeggen bij twijfel maar wel doorzettingsvermogen gewoon doen, geeft je ook een goede kans je nog 3-4 jaar te oriënteren op wat je echt zou willen gaan doen.
Wauw, een kindje tijdens je promotietraject. Dat klinkt ook wel heel zwaar, maar wat goed!

Het lijkt een terugkerende reactie te zijn: PhD is zwaar, maar het wel waard voor velen. Voor degene die in academie zijn gebleven: hoe vind je de werkdruk? En is je werk een beetje afwisselend?
CriticalProblem schreef:
08-03-2021 18:00
Wauw, een kindje tijdens je promotietraject. Dat klinkt ook wel heel zwaar, maar wat goed!
Je wilt niet weten hoeveel vrouwen een of meerdere kinderen krijgen tijdens hun promotietraject.
Alle reacties Link kopieren
Colorado1975 schreef:
08-03-2021 18:03
Je wilt niet weten hoeveel vrouwen een of meerdere kinderen krijgen tijdens hun promotietraject.
Omdat het praktisch is, als in makkelijker om thuis te werken? Of is dat omdat het je verdere carrière niet 'belemmert'?
Alle reacties Link kopieren
Tijdens mijn traject kregen al mijn PhD-collega's een kind, inclusief ikzelf. Dat is niet heel uitzonderlijk. Mijn werkdruk is net zo afwisselend als het werk zelf. Er zijn periodes van 60 uur per week, er zijn ook periodes waarin het redelijk rustig is.
Alle reacties Link kopieren
CriticalProblem schreef:
08-03-2021 18:05
Omdat het praktisch is, als in makkelijker om thuis te werken? Of is dat omdat het je verdere carrière niet 'belemmert'?

Ik kreeg een kind omdat ik het er tijd voor vond. Mijn tweede kreeg ik na mijn PhD.
Alle reacties Link kopieren
Ik had en heb een mega passie voor onderzoek doen en ik vond het zwaar, en worstel nu nog steeds met de afronding. Voor mijn huidige baan (wetenschappelijk medewerker bij een overheidsorgaan) is mijn ervaring een sterke pre maar de titel niet noodzakelijk, maar ik heb een heel specifiek specialisme dus in een breder vakgebied gaat dat misschien niet op. Senior management bij ons is zeker niet allemaal gepromoveerd, in tegenstelling tot de academische wereld, en ik vind dat een verademing - projectmanagement en beleidslijnen uitzetten en veranderprocessen overzien is nou eenmaal niet per se de specialiteit van vakinhoudelijke topmensen.

Als je in een project kan instromen waar je in feite als onderzoeksassistent fungeert tijdens je promotie (verschilt per sector en per promotor of dat voorkomt) hoef je het niet altijd zo van je intrinsieke motivatie te hebben, in ieder geval minder dan als van je verwacht wordt dat je zelf een voorstel schrijft en extern geld binnenhaalt. Dus als je per se die titel nodig denkt te hebben kun je daar op letten. Maar ik zou je aanraden om zo snel mogelijk te gaan kijken hoe het er aan toegaat bij de instituten die je noemt, bijvoorbeeld middels een stage/bijbaan/werkervaringsplek. Wie zijn daar de mensen die je over 10 jaar wil opvolgen en wat is hun achtergrond? Hebben ze junior onderzoeksposities op MSc niveau en kun je intern doorgroeien? Misschien blijkt dat je met een bedrijfskundige minor meer in hun profiel past voor je uiteindelijke ambitie.
Alle reacties Link kopieren
Heb ik gedaan en het was het zo waard! Heel fijn om aan je eigen onderzoek te kunnen werken, heel fijne collega 's, de conferenties in het buitenland (met corona natuurlijk moeilijker), de mogelijkheid om iets echt grondig uit te zoeken, daarnaast eventueel ook nog wat lesgeven... heb het heel graag gedaan! Zou het zo opnieuw doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zo’n 6 jaar geleden m’n PhD behaald, in de sociale wetenschappen. Het heeft me carrière-technisch niet per se wat opgeleverd. Het salaris was (destijds iig) niet fantastisch en in de tijd dat je promoveert kan je prima carrière opbouwen.

Maar ik wilde heel graag promoveren en ik vond het een fantastische ervaring. Ik zat op een heel leuk project, praatte juist vaak met mensen. Had geen onderwijstaken ernaast waardoor ik snel kon afronden, ook omdat m’n promotoren goed hielpen en begripvol waren. Ik genoot van de flexibiliteit en het gaf me tijd om te leren wat ik echt leuk vond.

Maar ja, het is hoe dan ook wel hard werken. Met discipline en passie voor onderzoek en je onderwerp kom je er wel, maar als je er niet van geniet wordt het een hele lange rit vrees ik.
CriticalProblem schreef:
08-03-2021 18:05
Omdat het praktisch is, als in makkelijker om thuis te werken? Of is dat omdat het je verdere carrière niet 'belemmert'?
Omdat veel vrouwen in de vruchtbare leeftijd een promotietraject doen. Je kunt relatief makkelijk minder gaan werken, daar duurt je promotietraject wel langer door maar dat is niet altijd problematisch. Je contract loopt toch wel door, want dat gaat in ieder geval tot einde promotie. Een kind krijgen tijdens je Post doc traject, zonder vast contract is veel ingewikkelder. Thuiswerken hangt heel erg af van het vakgebied waar je in zit en wat voor onderzoek je doet. Maar ook als je thuis werkt, moet je kind naar de opvang. Probeer maar eens een dag van 8 uur te maken, terwijl je ook voor je baby moet zorgen.
Achteraf gezien voelt het als een soort verlenging van mijn studententijd, heerlijk zo weinig verantwoordelijkheden. En dan heb ik nog voor 0.2 fte lesgegeven. Ik wilde verder in het academische dus voor mij was het noodzaak.
Alle reacties Link kopieren
Blablablaatschaap schreef:
08-03-2021 18:07
Maar ik zou je aanraden om zo snel mogelijk te gaan kijken hoe het er aan toegaat bij de instituten die je noemt, bijvoorbeeld middels een stage/bijbaan/werkervaringsplek. Wie zijn daar de mensen die je over 10 jaar wil opvolgen en wat is hun achtergrond? Hebben ze junior onderzoeksposities op MSc niveau en kun je intern doorgroeien? Misschien blijkt dat je met een bedrijfskundige minor meer in hun profiel past voor je uiteindelijke ambitie.
Bedankt voor de tips! Ik loop nu stage bij een onderzoeksinstituut, en daar komt ook mijn beeld vandaan dat de meeste mensen in de functies die mij aanspreken zijn gepromoveerd. Ik check regelmatige vacatures binnen mijn vakgebied, en ook daar wordt regelmatig gemeld dat PhD een voorsprong biedt. Toch zie ik ook soms functies voorbij komen waar expliciet wordt vermeld dat een PhD niet meegerekend wordt als werkervaring. Wisselende signalen dus.

Het laatst halfjaar van mijn studie loop ik nog een keer een halfjaar stage en ik probeer nu al na te denken of ik dit binnen de universiteit wil doen bij een onderzoeksgroep, of opnieuw bij een onderzoeksinstituut. Vooral omdat het soms voorkomt dat studenten een baan aangeboden krijgen bij hun laatste stage vind ik dit een keuze om me goed over in te lezen.
Alle reacties Link kopieren
Kijk vooral rond wat de mensen bij dergelijke instituten gedaan hebben als achtergrond. In mijn vakgebied (biomedisch) kom je op heel veel plekken alleen terecht als je gepromoveerd bent, ook buiten de wetenschap.
Maar je kunt je in je promotie dan wel al meer op zoiets richten. Ik weet dat een oud jaargenoot van mij is gepromoveerd op het gebied van effectiviteit van een bepaald iets in de zorg ipv op een laboratorium onderzoek.

Ik ben zelf in de academie gebleven. De werkdruk, tja. Die kan hoog zijn, al verschilt dat ook per vakgebied/instituut/afdeling. Maar als ik een baan in het bedrijfsleven had gehad met dezelfde verantwoordelijkheden voor mensen en financiën als die ik nu heb, was dat ook een baan met hoge werkdruk geweest. Als je een baan op een bepaald niveau wilt, ontkom je daar niet aan. Voordeel voor mij is dat ik nu mij of meer mijn eigen toko stuur, dus heel veel vrijheid heb in wat ik doe.
Nadeel is dat ik vanmiddag een speeltje uit de sloot achter mijn huis probeerde te vissen terwijl in mijn achterzak de vergadering via teams op mijn mobiel gewoon doorging. Lang leve een peuter in quarantaine én een baan.
Alle reacties Link kopieren
Grappig dat jij die projectmanager-functie als een heel ambitieus doel ziet waar je inhoudelijk veel voor moet weten. In mijn ervaring is dat nu typisch zo'n functie waar je met semi-relevant HBO-diploma en een jaar of 2 werkervaring ook al voor in aanmerking komt. Een goede projectmanager is goud waard, maar je hebt daar juist relatief weinig inhoudelijke kennis nodig en meer vaardigheden en talenten. En als dat er niet in zit helpen geen 5 PhDs daaraan.

Maar misschien heb jij een heel ander type projectmanager voor je dan ik ze ken.

Mijn eigen promotietraject was heel zwaar en was het zeker waard. Ik dacht voor mijn traject namelijk dat ik wetenschapper wilde worden, en concludeerde tijdens mijn traject dat ik veel beter ben in andere dingen. Wel afgemaakt. Ik heb tijdens mijn traject heel veel geleerd. Vooral over mijzelf. En hele waardevolle vaardigheden ontwikkeld waar ik in mijn huidige baan zeker profijt van heb. Denk dan aan zelf-reflectie/evaluatie en dat gebruiken om iteratief te verbeteren, probleem analyse, communicatie, time management, prioriteren, organiseren, doorzettingsvermogen.... Bijkomend voordeel is dat met een titel in mijn vakgebied niemand ooit nog twijfelt aan mijn intelligentie omdat het moeilijk klinkt (en is...). Nadeel is dat soms wordt aangenomen door mensen die mij nooit hebben ontmoet (bijv bij sollicitaties) dat ik niet sociaal vaardig ben.

Mijn huidige baan is overigens team manager in een heel zijdelings gerelateerd vakgebied. Daar had ik die PhD niet per se voor nodig, maar ik had deze baan niet gekregen als ik de baan hiervoor niet had gehad. En om die baan hiervoor te krijgen heeft mijn PhD zeker geholpen.

Bijzonder die reacties over zwangerschap en PhDs. Het is uiteindelijk ook gewoon maar een baan. Natuurlijk krijgen OUDERS (niet alleen vrouwen) kinderen tijdens zo'n traject. En net als met elke andere baan bestaat er zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof, kinderopvang, deeltijd werken, partners, en flexibiliteit afhankelijk van de omstandigheden. En je kunt net zo goed thuiswerken met een baby thuis als project manager dan als promovenda (en dat is niet, tenzij je veel geluk hebt).
Alle reacties Link kopieren
CriticalProblem schreef:
08-03-2021 18:25
Toch zie ik ook soms functies voorbij komen waar expliciet wordt vermeld dat een PhD niet meegerekend wordt als werkervaring.
Totaal bizar.... Dat zou ik ook nooit acccepteren. Echt niet dat ik mijzelf in mijn eerste baan na mijn promotie hetzelfde liet inschalen als iemand die net een MSc heeft afgerond. Een uitzondering zijn functies zijn waarvoor een PhD een voorvereiste is. Dan hebben ze die ervaringsjaren bijvoorbeeld al meegerekend is bij het inschalen of vragen ze om 5 jaar werkervaring sinds je promotie.
Alle reacties Link kopieren
melas schreef:
08-03-2021 18:45
Grappig dat jij die projectmanager-functie als een heel ambitieus doel ziet waar je inhoudelijk veel voor moet weten. In mijn ervaring is dat nu typisch zo'n functie waar je met semi-relevant HBO-diploma en een jaar of 2 werkervaring ook al voor in aanmerking komt. Een goede projectmanager is goud waard, maar je hebt daar juist relatief weinig inhoudelijke kennis nodig en meer vaardigheden en talenten. En als dat er niet in zit helpen geen 5 PhDs daaraan.

Maar misschien heb jij een heel ander type projectmanager voor je dan ik ze ken.

Mijn eigen promotietraject was heel zwaar en was het zeker waard. Ik dacht voor mijn traject namelijk dat ik wetenschapper wilde worden, en concludeerde tijdens mijn traject dat ik veel beter ben in andere dingen. Wel afgemaakt. Ik heb tijdens mijn traject heel veel geleerd. Vooral over mijzelf. En hele waardevolle vaardigheden ontwikkeld waar ik in mijn huidige baan zeker profijt van heb. Denk dan aan zelf-reflectie/evaluatie en dat gebruiken om iteratief te verbeteren, probleem analyse, communicatie, time management, prioriteren, organiseren, doorzettingsvermogen.... Bijkomend voordeel is dat met een titel in mijn vakgebied niemand ooit nog twijfelt aan mijn intelligentie omdat het moeilijk klinkt (en is...). Nadeel is dat soms wordt aangenomen door mensen die mij nooit hebben ontmoet (bijv bij sollicitaties) dat ik niet sociaal vaardig ben.

Mijn huidige baan is overigens team manager in een heel zijdelings gerelateerd vakgebied. Daar had ik die PhD niet per se voor nodig, maar ik had deze baan niet gekregen als ik de baan hiervoor niet had gehad. En om die baan hiervoor te krijgen heeft mijn PhD zeker geholpen.

Bijzonder die reacties over zwangerschap en PhDs. Het is uiteindelijk ook gewoon maar een baan. Natuurlijk krijgen OUDERS (niet alleen vrouwen) kinderen tijdens zo'n traject. En net als met elke andere baan bestaat er zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof, kinderopvang, deeltijd werken, partners, en flexibiliteit afhankelijk van de omstandigheden. En je kunt net zo goed thuiswerken met een baby thuis als project manager dan als promovenda (en dat is niet, tenzij je veel geluk hebt).
Bedankt voor je inzicht. Grappig is dat inderdaad, dat projectmanager meerdere betekenissen lijkt te hebben. Mijn oom is projectmanager bij een watermaatschappij met HBO diploma. Maar bij mijn stageplek zijn alle projectmanagers PhD's die voorheen senior onderzoeker waren. Binnen zo'n instituten kun je ook geen projectmanager zijn zonder inhoudelijke kennis te hebben denk ik. Zelfs de CEO is gepromoveerd binnen het vakgebied (in tegenstelling tot bedrijfskunde o.i.d.).

Misschien overdenk ik het ook wel teveel. Je weet immers nooit wat er uiteindelijk op je pad komt. Ik weet in ieder geval zeker dat ik mijn vakgebied erg tof vind, en dat ik afwisseling nodig heb om gemotiveerd te blijven voor mijn werk.
Alle reacties Link kopieren
Dubbel

@melas, het ging om een onderzoekerspositie bij een kennisinstituut, niet een postdoc of zo...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven