Hoe ont-pimp ik mijn CV?
woensdag 16 december 2009 om 21:23
Hallo!
Sinds kort heb ik *hoera!* een hele leuke baan gevonden, alleen.. de functie moet administratief/financieel nog gecreëerd worden. Dat laat nog even (onbepaalde tijd, ik kan daar helaas niet ondertussen iets anders doen) op zich wachten en ondertussen wil ik gewoon graag mezelf onderhouden en niet op vriend/staat teren.
Ik sta al bij alle uitzendburo's / CWI ingeschreven en heb al gezegd dat ik alles wel wilde doen. Het liefst ben ik gewoon eerlijk over mijn situatie, maar heb inmiddels gemerkt dat dan ècht niemand me wil hebben.
Solliciteren op een "echte" fulltime functie die bij m'n niveau/CV/wensen past (zijn er weinig van op dit moment trouwens) vind ik zo schijnheilig, en bovendien is het niet handig met evt opzegtermijnen.
Nu heb ik een aantal "bij"/uitzend-baantjes omcirkeld, die ik snel op kan zeggen, die niet veel eisen en waar je dus ook over en weer weinig van elkaar verwacht. Ze betalen niet veel, maar hoe minder mijn spaarpot slinkt, hoe liever. Genoeg voor de overbrugging dus. Echter.. ook die willen alleen mensen voor langere tijd (logisch). Uiteindelijk heb ik nu een paar opgebeld, enthousiast gedaan en gelogen over mijn (tijd-)intenties.
Nu zit ik met hangen en wurgen toch maar mijn CV aan te passen / een brief te schrijven. Maar hoe ont-pimp ik mijn CV zodat ze me daadwerkelijk willen hebben? En hoe schrijf ik een enthousiaste "neem mij!" brief als het verre van mijn droombaan is?
Ik voel me er nog schuldig om ook... maar ik moet toch wat?
Wat zouden jullie doen?
Sinds kort heb ik *hoera!* een hele leuke baan gevonden, alleen.. de functie moet administratief/financieel nog gecreëerd worden. Dat laat nog even (onbepaalde tijd, ik kan daar helaas niet ondertussen iets anders doen) op zich wachten en ondertussen wil ik gewoon graag mezelf onderhouden en niet op vriend/staat teren.
Ik sta al bij alle uitzendburo's / CWI ingeschreven en heb al gezegd dat ik alles wel wilde doen. Het liefst ben ik gewoon eerlijk over mijn situatie, maar heb inmiddels gemerkt dat dan ècht niemand me wil hebben.
Solliciteren op een "echte" fulltime functie die bij m'n niveau/CV/wensen past (zijn er weinig van op dit moment trouwens) vind ik zo schijnheilig, en bovendien is het niet handig met evt opzegtermijnen.
Nu heb ik een aantal "bij"/uitzend-baantjes omcirkeld, die ik snel op kan zeggen, die niet veel eisen en waar je dus ook over en weer weinig van elkaar verwacht. Ze betalen niet veel, maar hoe minder mijn spaarpot slinkt, hoe liever. Genoeg voor de overbrugging dus. Echter.. ook die willen alleen mensen voor langere tijd (logisch). Uiteindelijk heb ik nu een paar opgebeld, enthousiast gedaan en gelogen over mijn (tijd-)intenties.
Nu zit ik met hangen en wurgen toch maar mijn CV aan te passen / een brief te schrijven. Maar hoe ont-pimp ik mijn CV zodat ze me daadwerkelijk willen hebben? En hoe schrijf ik een enthousiaste "neem mij!" brief als het verre van mijn droombaan is?
Ik voel me er nog schuldig om ook... maar ik moet toch wat?
Wat zouden jullie doen?
woensdag 16 december 2009 om 21:32
woensdag 16 december 2009 om 21:54
Tien jaar terug had ik tussen twee banen drie maanden over: ben toen naar het uitzendbureau gegaan en letterlijk gezegd het maakt niet uit wat je voor me hebt, als je maar iets hebt.
Kon kiezen: kleding uitpakken en op hangers doen, serveerster in bejaardenthuis of werken bij de bloemenveiling. Allemaal minimumloon, maar maakte me niets uit. (Heb de bloemenveiling gedaan, echt superleuk en weet nu veel meer van planten)
Dus mijn advies: open kaart spelen en een tijdelijk iets doen.
Kon kiezen: kleding uitpakken en op hangers doen, serveerster in bejaardenthuis of werken bij de bloemenveiling. Allemaal minimumloon, maar maakte me niets uit. (Heb de bloemenveiling gedaan, echt superleuk en weet nu veel meer van planten)
Dus mijn advies: open kaart spelen en een tijdelijk iets doen.
woensdag 16 december 2009 om 22:00
ben inderdaad wel benieuwd hoe zeker die baan is, als ie nog gecreeerd moet worden....Heb je iets zwart op wit?
Er is toch via uitzendbureaus vaak voldoende 'dagjeswerk' te doen? Kun je niet zoiets aanpakken?
En een leugentje om bestwil zou ik niet heel erg vinden..(zolang je binnen een dag oid ingewerkt kan worden) Bazen zullen ook niet altijd even eerlijk tegen jou zijn...
Er is toch via uitzendbureaus vaak voldoende 'dagjeswerk' te doen? Kun je niet zoiets aanpakken?
En een leugentje om bestwil zou ik niet heel erg vinden..(zolang je binnen een dag oid ingewerkt kan worden) Bazen zullen ook niet altijd even eerlijk tegen jou zijn...
woensdag 16 december 2009 om 22:25
Misschien is callcenter werk iets? Toen ik op zoek was naar een baan en m'n CV op monsterboard had gezet werd ik constant door callcenter bedrijven/uitzendbureau's gebeld voor dat werk. Terwijl er duidelijk op mijn CV stond dat ik geen callcenter werk zocht. Al die bedrijven wilden me toch overhalen om het wel te doen. Volgens mij kunnen ze nog steeds wel mensen gebruiken bij callcenters.
woensdag 16 december 2009 om 22:34
Dank jullie voor de reacties
Wat betreft de zekerheid: nog niets zwart-op-wit, alleen het leuke gesprek en de mail dat ze blij zijn dat ik ermee door wil gaan. Als ik een vacature tegenkom die ook maar in de buurt van zo leuk als die functie komt zou ik het doen hoor, maar er is gewoon niet zoveel te vinden op dit moment. (Heb ik ook geprobeerd trouwens, maar met meer dan 250 sollicitaties op een functie lezen ze de helft van de brieven soms niet eens). Het kan een maand duren nog, maar ook drie of vier.
Ik ben al eens eerder op m'n neus gevallen met een nog niet bestaande functie, maar deze wil ik zo graag dat ik het risico wil lopen. Mijn neus, mijn keus
@Iris, ik ben het met je eens hoor! Het 'voelt' ook niet goed om te liegen (of eigenlijk: niet de hele waarheid vertellen). Daarom heb ik het nu eigenlijk alleen nog maar uitgeprobeerd bij uitzendbaantjes waar je toch wederzijds weinig 'hechting' hebt. Daarom solliciteer ik ook niet bij functies waar ik (veel) verantwoordelijkheden zou hebben of veel inwerktijd zou kosten. Dat vind ik ook gewoon l*llig! Uitkering 'trekken' wil ik echter ook niet, das weer niet netjes naar alle andere belastingbetalers.
@ Hermes: dat heb ik ook 10 jaar geleden wel gedaan. Ik heb fabrieken, postkamers, wasserettes, drukkerijen en andere plaatsen gezien waar ik anders nooit geweest zou zijn, en het is niet alsof ik dat niet zou willen. Dat heb ik al aangegeven, maar ze willen mij niet. Te duur, te hoog opgeleid, te onzeker.. Geen idee! In deze tijd gebruiken bedrijven ook de eigen mensen die minder te doen hebben voor dit soort dingen, dus zoveel is er niet.
@ queenie: heb ik naar gevraagd, maar dat is voor de kerst en nu ben ik nog bezig met andere dingen afronden. Ik zoek iets vanaf januari. Als ze dan nog postbodes nodig hebben ben ik er zeker niet te beroerd voor (tijdens studie ook gedaan, was best leuk )
Maar dank jullie wel voor het meedenken! Ik slaap er nog een nachtje over...
Wat betreft de zekerheid: nog niets zwart-op-wit, alleen het leuke gesprek en de mail dat ze blij zijn dat ik ermee door wil gaan. Als ik een vacature tegenkom die ook maar in de buurt van zo leuk als die functie komt zou ik het doen hoor, maar er is gewoon niet zoveel te vinden op dit moment. (Heb ik ook geprobeerd trouwens, maar met meer dan 250 sollicitaties op een functie lezen ze de helft van de brieven soms niet eens). Het kan een maand duren nog, maar ook drie of vier.
Ik ben al eens eerder op m'n neus gevallen met een nog niet bestaande functie, maar deze wil ik zo graag dat ik het risico wil lopen. Mijn neus, mijn keus
@Iris, ik ben het met je eens hoor! Het 'voelt' ook niet goed om te liegen (of eigenlijk: niet de hele waarheid vertellen). Daarom heb ik het nu eigenlijk alleen nog maar uitgeprobeerd bij uitzendbaantjes waar je toch wederzijds weinig 'hechting' hebt. Daarom solliciteer ik ook niet bij functies waar ik (veel) verantwoordelijkheden zou hebben of veel inwerktijd zou kosten. Dat vind ik ook gewoon l*llig! Uitkering 'trekken' wil ik echter ook niet, das weer niet netjes naar alle andere belastingbetalers.
@ Hermes: dat heb ik ook 10 jaar geleden wel gedaan. Ik heb fabrieken, postkamers, wasserettes, drukkerijen en andere plaatsen gezien waar ik anders nooit geweest zou zijn, en het is niet alsof ik dat niet zou willen. Dat heb ik al aangegeven, maar ze willen mij niet. Te duur, te hoog opgeleid, te onzeker.. Geen idee! In deze tijd gebruiken bedrijven ook de eigen mensen die minder te doen hebben voor dit soort dingen, dus zoveel is er niet.
@ queenie: heb ik naar gevraagd, maar dat is voor de kerst en nu ben ik nog bezig met andere dingen afronden. Ik zoek iets vanaf januari. Als ze dan nog postbodes nodig hebben ben ik er zeker niet te beroerd voor (tijdens studie ook gedaan, was best leuk )
Maar dank jullie wel voor het meedenken! Ik slaap er nog een nachtje over...
woensdag 16 december 2009 om 22:37
Oh jee, te snel verzonden:
@ Vixen: horeca heb ik helemaal geen ervaring in, maar ik dacht dat je daar een sociale hygiëne diploma voor nodig had?
@ Keroppi: Dat is het soort werk waar ik nu naar kijk idd, want dat is er volop. Maar ook daar wordt je ingewerkt (weken soms) en willen ze daarom mensen voor minstens een half jaar. Weer niet zo netjes dus.
@ Vixen: horeca heb ik helemaal geen ervaring in, maar ik dacht dat je daar een sociale hygiëne diploma voor nodig had?
@ Keroppi: Dat is het soort werk waar ik nu naar kijk idd, want dat is er volop. Maar ook daar wordt je ingewerkt (weken soms) en willen ze daarom mensen voor minstens een half jaar. Weer niet zo netjes dus.
donderdag 17 december 2009 om 00:10
zondag 27 december 2009 om 13:39
Misschien moet je eens proberen om een online sollicitatiecoaching traject te volgen - mijn vriend heeft dat gedaan en het is hem heel goed bevallen. Het is niet superduur en je krijgt een persoonlijke E-coach die je begeleidt tijdens het hele sollicitatieproces! Hij was al 9 maanden aan het solliciteren en via hun toch binnen 1,5 maand een baan gevonden (en gekregen)