Werk & Studie
alle pijlers
Kunnen ze die sollicitatiegesprekken niet gewoon overslaan?!
vrijdag 7 november 2025 om 12:48
Ik heb vandaag een gesprek bij een bedrijf en ik ben weer op van de zenuwen, buikpijn, bang dat ik straks weer niet uit mijn woorden kom of een black out krijg. Het is niet dat ik me niet voorbereid maar het lukt gewoon op de een of andere manier niet hoe ik het zou willen als ik er dan eenmaal zit.
Ik weet dat het normaal is om zenuwachtig en gespannen te zijn voor een sollicitatiegesprek maar ik vraag me wel eens af of deze mate wel normaal is. Soms vraag ik me dus wel eens af of zo'n gesprek niet gewoon overgeslagen kan worden al weet ik dat dat niet handig is en juist weer een nadeel.
Moet over een uurtje weg en ik probeer nog even te ontspannen maar het lukt niet.
Ik weet dat het normaal is om zenuwachtig en gespannen te zijn voor een sollicitatiegesprek maar ik vraag me wel eens af of deze mate wel normaal is. Soms vraag ik me dus wel eens af of zo'n gesprek niet gewoon overgeslagen kan worden al weet ik dat dat niet handig is en juist weer een nadeel.
Moet over een uurtje weg en ik probeer nog even te ontspannen maar het lukt niet.
zaterdag 8 november 2025 om 12:31
Ik zit regelmatig aan de andere kant van de tafel. Mijn werkgever neemt mensen gelijk aan in vaste dienst. Prettig voor de sollicitant, maar mij levert het druk op en angst om een verkeerde keuze te maken.
Ik ben al een keer goed nat gegaan met iemand die er heel goed in was om te vertellen wat hij allemaal kon en toen hij eenmaal werkte, klopte er niets van.
Ik heb met mijn collega die ook bij dat gesprek was achteraf nog geëvalueerd of we dit hadden kunnen voorkomen en hoe dan. Het enige wat wij konden bedenken, is dat we heel goed getoetst hadden of iemand in het team paste wat betreft karakter, maar dat we minder goed getoetst hadden of hij het werk echt aan zou kunnen.
Dat je dingen niet weet, is bij ons geen issue. Maar wel dat je daar eerlijk over bent. Kennis kun je bijspijkeren, maar als we denken dat we een senior aannemen en het blijkt een junior te zijn, dan is er wel een probleem.
Wij zijn in een volgende procedure veel meer vragen gaan stellen over het kennis niveau. Het nadeel daarvan is dat we er nu eentje hebben lopen die heel goed is in zijn werk, maar niet communiceert. En dat levert weer andere problemen op.
Nu nog de gulden middenweg tussen die twee vinden.
Ik ben al een keer goed nat gegaan met iemand die er heel goed in was om te vertellen wat hij allemaal kon en toen hij eenmaal werkte, klopte er niets van.
Ik heb met mijn collega die ook bij dat gesprek was achteraf nog geëvalueerd of we dit hadden kunnen voorkomen en hoe dan. Het enige wat wij konden bedenken, is dat we heel goed getoetst hadden of iemand in het team paste wat betreft karakter, maar dat we minder goed getoetst hadden of hij het werk echt aan zou kunnen.
Dat je dingen niet weet, is bij ons geen issue. Maar wel dat je daar eerlijk over bent. Kennis kun je bijspijkeren, maar als we denken dat we een senior aannemen en het blijkt een junior te zijn, dan is er wel een probleem.
Wij zijn in een volgende procedure veel meer vragen gaan stellen over het kennis niveau. Het nadeel daarvan is dat we er nu eentje hebben lopen die heel goed is in zijn werk, maar niet communiceert. En dat levert weer andere problemen op.
Nu nog de gulden middenweg tussen die twee vinden.
zondag 9 november 2025 om 11:46
Het is natuurlijk een beetje onzin om te doen of het voor de selecteur net zo spannend is als voor de sollicitant. Natuurlijk wil je als lid van de selectiecommissie de juiste kandidaat aannemen, maar er hangt niet een hele toekomst af van het gesprek. Ik ben ook heel nerveus voor sollicitatiegesprekken, en dan solliciteer ik alleen maar op functies waarvan ik 100% weet dat ik ze kan.
Aan de andere kant van de tafel doen we ons best om mensen op hun gemak te stellen. Laatst hebben we iemand aangenomen die halverwege even moest herpakken omdat hij door de zenuwen niet meer op zijn woorden kon komen. Ik zit er zelf bij als materiedeskundige en vind het belangrijk dat mensen het werk kunnen doen wat we ze willen laten doen. Daar kom ik meestal wel achter, tenzij mensen echt dingen gaan verzinnen.
Aan de andere kant van de tafel doen we ons best om mensen op hun gemak te stellen. Laatst hebben we iemand aangenomen die halverwege even moest herpakken omdat hij door de zenuwen niet meer op zijn woorden kon komen. Ik zit er zelf bij als materiedeskundige en vind het belangrijk dat mensen het werk kunnen doen wat we ze willen laten doen. Daar kom ik meestal wel achter, tenzij mensen echt dingen gaan verzinnen.
zondag 9 november 2025 om 21:05
Heel herkenbaar. Ik voel me bij sollicitatiegesprekken ook vaak heel klein en minder dan degene aan de andere kant van de tafel. Ook al is die persoon dan jonger dan ik of is het bedrijf erg informeel waardoor er helemaal geen verschil is maar toch voelt het vaak zo. Slaat nergens op maar je wilt gewoon graag die baan enzo. Het gesprek van vrijdag ging eigenlijk wel relaxed maar dan twijfel ik weer ging het niet te relaxed omdat ze meteen al zoiets hadden van dit wordt niks dus we stellen geen moeilijke vragen of heb ik meteen een goede indruk achter gelaten waardoor ze zoiets hadden van we stellen die moeilijke vragen niet. Vragen die ik altijd haat zijn de goede en slechte eigenschappen.Avocadeau schreef: ↑08-11-2025 00:27Oh, mij helpt het ontzettend om te horen dat de andere kant van de tafel ook zenuwachtig kan zijn, dankjewel!!!
Ik heb de neiging om mezelf ontzettend minderwaardig te voelen, en tegen de ander op te kijken.
Het idee dat diegene er ook over gedroomd heeft, ook extra nagedacht heeft over kleding, het spannend vindt, en trilvingers heeft bij het bellen is voor mij echt heel helpend.
Het maakt de ander iets menselijker, en dat ik niet een lastig stom minkukel ben dat ze ook nog moeten spreken, maar iemand waar de ander ook over nagedacht heeft. Misschien wel op zit te wachten.
(En nee, dit zeg ik niet, en ik straal het volgens mij ook niet uit gelukkig)
Tnx Amaryllis
zondag 9 november 2025 om 21:12
Ik vind het altijd lastig om mezelf te 'verkopen' en ik heb best vaak gehoord dat ik te bescheiden ben in best wel wat vaker mag denken van "ik kan dit". Zo vond ik bij andere banen sommige dingen niet goed gaan maar vonden collega's en de leidinggevende dat ik het prima deed en best trots mocht zijn op mezelf. Ik lees zo vaak dat je bij sollicitatie gesprekken best wat mag bluffen, niet dat je liegt maar dat je vooral niet te bescheiden moet zijn. Maar ik vind het lastig. Had ook wel eens een gesprek met iemand die altijd alles bij elkaar bluft en 9 van de 10x de baan krijgt, die dikt ook dingen aan op het CV. Dat kan natuurlijk 2 kanten op werken, je valt meteen door de mand zodra je echt aan de slag gaat of het gaat gewoon goed.Dolfine schreef: ↑08-11-2025 12:31Ik zit regelmatig aan de andere kant van de tafel. Mijn werkgever neemt mensen gelijk aan in vaste dienst. Prettig voor de sollicitant, maar mij levert het druk op en angst om een verkeerde keuze te maken.
Ik ben al een keer goed nat gegaan met iemand die er heel goed in was om te vertellen wat hij allemaal kon en toen hij eenmaal werkte, klopte er niets van.
Ik heb met mijn collega die ook bij dat gesprek was achteraf nog geëvalueerd of we dit hadden kunnen voorkomen en hoe dan. Het enige wat wij konden bedenken, is dat we heel goed getoetst hadden of iemand in het team paste wat betreft karakter, maar dat we minder goed getoetst hadden of hij het werk echt aan zou kunnen.
Dat je dingen niet weet, is bij ons geen issue. Maar wel dat je daar eerlijk over bent. Kennis kun je bijspijkeren, maar als we denken dat we een senior aannemen en het blijkt een junior te zijn, dan is er wel een probleem.
Wij zijn in een volgende procedure veel meer vragen gaan stellen over het kennis niveau. Het nadeel daarvan is dat we er nu eentje hebben lopen die heel goed is in zijn werk, maar niet communiceert. En dat levert weer andere problemen op.
Nu nog de gulden middenweg tussen die twee vinden.
woensdag 12 november 2025 om 18:42
Ik las een tijdje terug iets over een bedrijf waar ze geen sollicitatiegesprekken meer deden. Als het cv een beetje klopte werden mensen aangenomen. Zal niet altijd en overal werken maar is wel verfrissend dat mensen het in ieder geval eens proberen. In een paar gesprekken waarin iemand zichzelf nog moet verkopen krijg je vaak niet de echte persoon te zien.
woensdag 12 november 2025 om 20:15
Interessant. Ik ben wel benieuwd hoe ze dan checkten of de cv klopte? Vraag je dan gelijk om een referentie en bel je die na ofzo?Appletje schreef: ↑12-11-2025 18:42Ik las een tijdje terug iets over een bedrijf waar ze geen sollicitatiegesprekken meer deden. Als het cv een beetje klopte werden mensen aangenomen. Zal niet altijd en overal werken maar is wel verfrissend dat mensen het in ieder geval eens proberen. In een paar gesprekken waarin iemand zichzelf nog moet verkopen krijg je vaak niet de echte persoon te zien.
Wij hebben ook wel eens eerst een schriftelijke ronde gedaan, op basis waarvan we er twee uitnodigden voor een gesprek. Al weet ik niet of dat nou veel stress scheelt. Bekenden die online assessments moeten maken zijn daar vaak ook zenuwachtig voor.
donderdag 13 november 2025 om 08:12
Appletje schreef: ↑12-11-2025 18:42Ik las een tijdje terug iets over een bedrijf waar ze geen sollicitatiegesprekken meer deden. Als het cv een beetje klopte werden mensen aangenomen. Zal niet altijd en overal werken maar is wel verfrissend dat mensen het in ieder geval eens proberen. In een paar gesprekken waarin iemand zichzelf nog moet verkopen krijg je vaak niet de echte persoon te zien.
Ik denk dat je direct hiring bedoelt. Er zijn steeds meer bedrijven die dat doen.
Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!
donderdag 13 november 2025 om 08:32
Ik vind eerlijk gezegd beide kanten van de tafel ongeveer even spannend. Als ik zelf solliciteer wil ik ook zowel mezelf verkopen als een gevoel krijgen of de organisatie bij me past, dus ik zit daar even kritisch in als lid van de selectiecommissie. Dat dempt voor mij de spanning behoorlijk.
Nu zijn er in mijn vakgebied ook personeelstekorten waardoor je als sollicitant die iets te bieden heeft je eigenlijk meer te kiezen hebt dan de werkgever.
Bij mijn huidige werkgever begon ik pas echt de spanning te voelen nadat ik zelf een heel goed gevoel had over de gevoerde gesprekken en de organisatie (die was me door verschillende mensen onafhankelijk van elkaar warm aanbevolen). Tot dat punt had ik zelf ook nog geen sollicitatieprocedure gehad waar ik echt enthousiast over was en was ik degene die aangaf er geen heil in te zien.
Nu zijn er in mijn vakgebied ook personeelstekorten waardoor je als sollicitant die iets te bieden heeft je eigenlijk meer te kiezen hebt dan de werkgever.
Bij mijn huidige werkgever begon ik pas echt de spanning te voelen nadat ik zelf een heel goed gevoel had over de gevoerde gesprekken en de organisatie (die was me door verschillende mensen onafhankelijk van elkaar warm aanbevolen). Tot dat punt had ik zelf ook nog geen sollicitatieprocedure gehad waar ik echt enthousiast over was en was ik degene die aangaf er geen heil in te zien.
donderdag 13 november 2025 om 08:54
Ik ben vaak niet zo gespannen voor een sollicitatiegesprek. Dat is al meerdere keren in mijn nadeel geweest. Men zegt achteraf dat ze het een leuk gesprek vonden, de klik was er, maar ik leek niet zo enthousiast. Waarbij ze na doorvragen bedoelen dat ik niet zenuwachtig leek, er ontspannen bij zat. De voorkeur gaat dan naar een kandidaat die het "heel graag wil."
Ik ging door die feedback elke keer aan mijn motivatie twijfelen. Misschien zien zij iets wat ik zelf niet zie, wil ik dit eigenlijk niet?
Ook al vaak gehoord dat ik eerlijk ben. Daar werd hetzelfde bedoeld, niet nerveus/angstig genoeg. Ik kom aan, heb zin in die kennismaking en nieuwsgierig naar wie die mensen zijn, open houding en het zijn dan ook leuke gesprekken, zeggen zij ook. Maar ik was dus teveel mezelf. Wat zou betekenen dat ik de baan niet wil.
In mijn omgeving zeggen ze dat dat bedrijf dan dus inderdaad niet bij mij past, wat waarschijnlijk klopt. Ik vind dat er sowieso best veel nepheid in bedrijven is, althans in mijn sector. Maar volgens mij werkt dat stress en verzuim in de hand.
Ik ging door die feedback elke keer aan mijn motivatie twijfelen. Misschien zien zij iets wat ik zelf niet zie, wil ik dit eigenlijk niet?
Ook al vaak gehoord dat ik eerlijk ben. Daar werd hetzelfde bedoeld, niet nerveus/angstig genoeg. Ik kom aan, heb zin in die kennismaking en nieuwsgierig naar wie die mensen zijn, open houding en het zijn dan ook leuke gesprekken, zeggen zij ook. Maar ik was dus teveel mezelf. Wat zou betekenen dat ik de baan niet wil.
In mijn omgeving zeggen ze dat dat bedrijf dan dus inderdaad niet bij mij past, wat waarschijnlijk klopt. Ik vind dat er sowieso best veel nepheid in bedrijven is, althans in mijn sector. Maar volgens mij werkt dat stress en verzuim in de hand.
donderdag 13 november 2025 om 22:53
Ik had het al wel verwacht maar vandaag zat er een afwijzing in de mail. Ze vonden het wel een fijn gesprek maar andere kandidaten pasten net wat beter bij wat ze zochten.
Had gisteren ook weer een sollicitatiegesprek gehad en ook daar verwacht ik een afwijzing voor al hoop ik van niet want het lijkt me oprecht een heel leuke baan bij een bedrijf waar ik veel zou kunnen groeien. Het was wel een goed gesprek maar ik kwam naar mijn idee niet goed genoeg uit de verf omdat ik geen ervaring had met de functie en er vast mensen reageren die dat wel hebben.
Had gisteren ook weer een sollicitatiegesprek gehad en ook daar verwacht ik een afwijzing voor al hoop ik van niet want het lijkt me oprecht een heel leuke baan bij een bedrijf waar ik veel zou kunnen groeien. Het was wel een goed gesprek maar ik kwam naar mijn idee niet goed genoeg uit de verf omdat ik geen ervaring had met de functie en er vast mensen reageren die dat wel hebben.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
