Werk & Studie
alle pijlers
Meer dan een jaar ziek, openheid geven?
donderdag 25 maart 2021 om 09:39
Hoi,
Ik ben ondertussen meer dan een jaar ziek op werk.
Ondertussen denk ik dat ik weet waarom het me niet lukt; ik denk dat ik een bipolaire stoornis heb.
Ik ben in behandeling bij ggz onder een bepaalde afdeling. Er is nu een verwijzing verstuurd naar de afdeling bipolair voor een nieuw onderzoek. Er zijn lange wachtlijsten maar gezien ik intern ben doorverwezen heb ik hoop op dat dit met drie maanden gepland kan worden.
Ik kan natuurlijk niet op de diagnose vooruit lopen maar wat me in elk geval duidelijk is ik ben behoorlijk in de war momenteel en kan dit nu met terug werkende kracht ook zien in andere periodes.
Ik heb me nu weer volledig ziek gemeld. Ik heb volgende week een gesprek met mijn manager en iemand van p&o. Hoe ik er nu bij zit, weet ik van mezelf, dat ik moeilijk een gesprek in kan gaan met dingen die ik niet zou mogen zeggen. Of voor mezelf moet proberen te houden..
Mensen om me heen zeggen dat ik er niks over moet zeggen maar ik weet dat dit veel spanning oplevert bij mij. De relatie met leidinggevende is moeizaam ik zou t liefst gewoon mijn zorgen delen. Ik ben anders bang dat de relatie nog verslechterd.
Hoe kijken jullie er tegen aan?
Ik ben ondertussen meer dan een jaar ziek op werk.
Ondertussen denk ik dat ik weet waarom het me niet lukt; ik denk dat ik een bipolaire stoornis heb.
Ik ben in behandeling bij ggz onder een bepaalde afdeling. Er is nu een verwijzing verstuurd naar de afdeling bipolair voor een nieuw onderzoek. Er zijn lange wachtlijsten maar gezien ik intern ben doorverwezen heb ik hoop op dat dit met drie maanden gepland kan worden.
Ik kan natuurlijk niet op de diagnose vooruit lopen maar wat me in elk geval duidelijk is ik ben behoorlijk in de war momenteel en kan dit nu met terug werkende kracht ook zien in andere periodes.
Ik heb me nu weer volledig ziek gemeld. Ik heb volgende week een gesprek met mijn manager en iemand van p&o. Hoe ik er nu bij zit, weet ik van mezelf, dat ik moeilijk een gesprek in kan gaan met dingen die ik niet zou mogen zeggen. Of voor mezelf moet proberen te houden..
Mensen om me heen zeggen dat ik er niks over moet zeggen maar ik weet dat dit veel spanning oplevert bij mij. De relatie met leidinggevende is moeizaam ik zou t liefst gewoon mijn zorgen delen. Ik ben anders bang dat de relatie nog verslechterd.
Hoe kijken jullie er tegen aan?
donderdag 25 maart 2021 om 11:07
gevuldekoek schreef: ↑25-03-2021 10:55Ja viva Amber vindt ik ook. Ik vind t onverantwoordelijk. En als de bedrijfsarts blijft pushen wellicht dat ik alsnog openheid geef aan werkgever want ik wil gewoon geen fout maken waar ik of anderen langer lasr van houden.
Heeft je behandelaar bij de GGZ contact met je BA (gehad)? Dat zou helpend kunnen zijn.
Mijn BA had destijds een aantal vragen opgesteld over mijn huidige toestand en de prognose, mijn psychiater heeft door die vragen te beantwoorden heel helder verwoord wat er speelde, zonder te specifieke details te delen.
De mailwisseling ging via mij zodat ik op de hoogte was en gelijk toestemming kon geven.
donderdag 25 maart 2021 om 11:45
donderdag 25 maart 2021 om 11:48
De arbeidsdeskundige is ook geen arts en kan in principe niets tenzij hij een opdracht heeft van de werkgever. Even bellen/mailen en bijpraten kan natuurlijk altijd en wellicht weet de ad nog stappen die je kunt zetten.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 25 maart 2021 om 11:53
Goede tip trouwens oohboy kan ik wellicht ook voorstellen.
Hoe kan ik me voorbereiden op het gesprek met leidinggevende?
- bedenken wat wel niet te zeggen?
- bedenken wat ik wel kan?
- moet ik aangeven dat er een ontwikkeling is na t gesprek met arbeidsdeskundige en dat ik me niet meer binnen een half jaar zie terug keren?
Voor mij is t belangrijk dat de stress wat wegzakt. Ik trigger enorm op t contact met leidinggevende. Ik slaap van te voren helemaal niet. Ik verstrak. Zeg niet de juiste dingen.
Hoe kan ik me voorbereiden op het gesprek met leidinggevende?
- bedenken wat wel niet te zeggen?
- bedenken wat ik wel kan?
- moet ik aangeven dat er een ontwikkeling is na t gesprek met arbeidsdeskundige en dat ik me niet meer binnen een half jaar zie terug keren?
Voor mij is t belangrijk dat de stress wat wegzakt. Ik trigger enorm op t contact met leidinggevende. Ik slaap van te voren helemaal niet. Ik verstrak. Zeg niet de juiste dingen.
donderdag 25 maart 2021 om 12:30
gevuldekoek schreef: ↑25-03-2021 11:53Goede tip trouwens oohboy kan ik wellicht ook voorstellen.
Hoe kan ik me voorbereiden op het gesprek met leidinggevende?
- bedenken wat wel niet te zeggen?
- bedenken wat ik wel kan?
- moet ik aangeven dat er een ontwikkeling is na t gesprek met arbeidsdeskundige en dat ik me niet meer binnen een half jaar zie terug keren?
Voor mij is t belangrijk dat de stress wat wegzakt. Ik trigger enorm op t contact met leidinggevende. Ik slaap van te voren helemaal niet. Ik verstrak. Zeg niet de juiste dingen.
Zeg het zoals het nu is. Je zit midden in onderzoeken (gewoon vaag houden, geen diagnoses benoemen), en naar aanleiding van de uitkomst daarvan zal er een behandelplan opgesteld worden. Pas dan kun je meer zeggen over de toekomst, niet nu al beginnen over wat je over een half jaar wel of niet denkt te kunnen.
De BA weet wel al van het onderzoek dat gaande is? Je kunt hem/ haar dat anders ook vertellen, en vragen om na de uitslag weer contact te hebben met je behandelaar.
maandag 29 maart 2021 om 12:44
Ik zit in dezelfde situatie, maar ik kan mijn autismediagnose niet eens delen met de BA, die denkt alleen dat ik een burnout heb. Autisme is in het onderwijs namelijk taboe. Dat jij je stoornis kan delen met de ba is dus al een pluspunt, maar laat het ook daar. Mensen zijn onwetend en trekken overal conclusies uit, zeker als ze je al niet mogen. Je bent ziek, evt overspannen, meer hoeven zij niet te weten. Ik zou ook een ander bedrijf zoeken als je je weer beter voelt.
maandag 29 maart 2021 om 18:28
Waarom denk je dat het voor jou voordeliger is om je autisme te verbergen voor de BA? Je BA heeft net zo’n medisch beroepsgeheim als elke andere arts Black Philip.
Maar als jij door je autisme steeds tegen dezelfde problemen aanloopt in het onderwijs, kan het verstandiger zijn om buiten het onderwijs te reïntegreren. Tweede spoor. Lijkt me eigenlijk in jouw voordeel als dat al snel duidelijk is ipv twee jaar aan te modderen met re-integratie in het onderwijs? Heb je meer tijd om elders mogelijkheden te onderzoeken.
Maar als jij door je autisme steeds tegen dezelfde problemen aanloopt in het onderwijs, kan het verstandiger zijn om buiten het onderwijs te reïntegreren. Tweede spoor. Lijkt me eigenlijk in jouw voordeel als dat al snel duidelijk is ipv twee jaar aan te modderen met re-integratie in het onderwijs? Heb je meer tijd om elders mogelijkheden te onderzoeken.
maandag 29 maart 2021 om 18:31
Black_Phillip schreef: ↑29-03-2021 12:44Ik zit in dezelfde situatie, maar ik kan mijn autismediagnose niet eens delen met de BA, die denkt alleen dat ik een burnout heb. Autisme is in het onderwijs namelijk taboe. Dat jij je stoornis kan delen met de ba is dus al een pluspunt, maar laat het ook daar. Mensen zijn onwetend en trekken overal conclusies uit, zeker als ze je al niet mogen. Je bent ziek, evt overspannen, meer hoeven zij niet te weten. Ik zou ook een ander bedrijf zoeken als je je weer beter voelt.
Je bedoelt dat je kiest om te liegen door medische info te verzwijgen? Elke week hier een schreeuw om hulp plaatsen omdat je niet de juiste hulp krijgt bij re-integratie...tja hoe kunnen ze weten hoe zij jou goed kunnen helpen wanneer je zelf essentiele informatie achterhoud?
Het begint en eindigt toch echt bij je zelf en je lef om open te zijn naar je bedrijfsarts. Hij mag de diagnose niet eens delen met de werkgever, zolang jij daar geen toestemming voor geeft.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 29 maart 2021 om 21:23
Hoi,
Ik denk dat het juist heel relevant is voor de bedrijfsarts omdat we nu steeds dingen hebben gedaan (uit ontwetendheid) die me niet de goede kant op hebben geholpen.
Ik zou jou autisme ook bespreken met je bedrijfsarts Black Philip. Dat kan je toch alleen maar verder helpen? Hoe kan je anders de juiste adviezen krijgen?
En is autisme echt taboe of is dat een aanname?
Ik snap wel je angst hoor. Ik voel m ook. Maar ik ga niet met een geheime diagnose leven daar ga ik niet goed tegen kunnen. Mocht t zo zijn dan hoop ik in de toekomst iets te vinden waarin het niet uitmaakt hoe ik ben of waarin het me juist versterkt.
Dat kan ik me voor jou ook voorstellen in het onderwijs. Er is een juiste plek voor jou ergens waar je wel uit de verf komt maar dan moet je wel openheid geven denk ik.
Ik sta nog maar aan t begin maar ik denk echt dat t goed is om openheid te geven hoor. Al is t maar om gewoon open en eerlijk te zijn? Dit geeft toch ook spanning het verzwijgen?
Ik snap wel dat je t moeilijk vindt. Miss anders eerst bespreken met je behandelaar?
Ik denk dat het juist heel relevant is voor de bedrijfsarts omdat we nu steeds dingen hebben gedaan (uit ontwetendheid) die me niet de goede kant op hebben geholpen.
Ik zou jou autisme ook bespreken met je bedrijfsarts Black Philip. Dat kan je toch alleen maar verder helpen? Hoe kan je anders de juiste adviezen krijgen?
En is autisme echt taboe of is dat een aanname?
Ik snap wel je angst hoor. Ik voel m ook. Maar ik ga niet met een geheime diagnose leven daar ga ik niet goed tegen kunnen. Mocht t zo zijn dan hoop ik in de toekomst iets te vinden waarin het niet uitmaakt hoe ik ben of waarin het me juist versterkt.
Dat kan ik me voor jou ook voorstellen in het onderwijs. Er is een juiste plek voor jou ergens waar je wel uit de verf komt maar dan moet je wel openheid geven denk ik.
Ik sta nog maar aan t begin maar ik denk echt dat t goed is om openheid te geven hoor. Al is t maar om gewoon open en eerlijk te zijn? Dit geeft toch ook spanning het verzwijgen?
Ik snap wel dat je t moeilijk vindt. Miss anders eerst bespreken met je behandelaar?
maandag 29 maart 2021 om 23:29
viva-amber schreef: ↑29-03-2021 18:31Je bedoelt dat je kiest om te liegen door medische info te verzwijgen? Elke week hier een schreeuw om hulp plaatsen omdat je niet de juiste hulp krijgt bij re-integratie...tja hoe kunnen ze weten hoe zij jou goed kunnen helpen wanneer je zelf essentiele informatie achterhoud?
Het begint en eindigt toch echt bij je zelf en je lef om open te zijn naar je bedrijfsarts. Hij mag de diagnose niet eens delen met de werkgever, zolang jij daar geen toestemming voor geeft.
100%. Nogal logisch dat die re-integratie op deze manier voor geen meter werkt!!
