Werk & Studie
alle pijlers
Nieuwe start maken
woensdag 14 oktober 2009 om 12:32
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier en vroeg mij af of jullie misschien advies hebben voor mij of ideeen. Het zit namelijk zo dat ik iets nieuws wil, meer contact met "de buitenwereld" en niet zo goed weet waar ik moet beginnen.
Ben nu al 2 jaar klaar met school en heb al ruim een jaar een goedlopend eigen bedrijf. Op zich heb ik dus eigenlijk niets te klagen. Alleen in heb een internet bedrijf, geen winkel waarbij ik contact heb met mensen. Ben geen verkoper maar bied mijn (redelijk) unieke diensten aan. Alleen merk ik steeds meer dat ik gewoon kei eenzaam ben. Door een eetstoornis heb ik voor een groot deel mijn contacten buiten de deur verloren. Heb nog wel een paar goede vriendinnen over maar die hebben allemaal wenig tijd. Graag zou ik weer net zoals op school (ook al vond ik dat toen vreselijk) ergens bij willen horen.
Nu ben ik van plan om met de opleiding psychologie aan de OU te beginnen, maar dat is dus ook vanuit huis en dus makkelijk te combineren met mijn onderneming maar dus ook weer zo ontzettend eenzaam ...
Op zich wil ik eigen gewoon graag contact met leeftijdsgenootjes en mensen die wat ouder zijn dan ik. Heb al zitten denken om op dansen te gaan maar dat is vaak maar 1 avond. Verder heb ik er ook over zitten denken om bijvoorbeeld bij Jeugdzorg te gaan werken maar volgens mij heb ik daar te weinig (werk) ervaring voor. Moet er wel bijzeggen dat ik uit ervaring weet wat die kinderen doormaken, weet alleen niet of dat een voor of nadeel is, je moet natuurlijk objectief zijn/blijven. Dit zou wel goed te combineren zijn met opleiding aan de OU denk ik want zou graag verder willen in de psychologie.
Heb er ook aan zitten denken om bij de politie te gaan werken, en daar een interne opleiding te volgen ofzo. Maar weet niet zo goed wat dan de mogelijkheden zijn. Doordat ik nog herstellende ben van eetstoornis is mijn conditie bar slecht.
Wat mij ook heel erg leuk lijkt is om bijvoorbeeld ergens als hostess misschien via face the public ofzo (heb wel mijn looks mee, en realiseer mij dat ik altijd mager zal blijven)
Ben ook dol op schrijven en creatief bezig zijn en acteren vind ik ook leuk. Er zijn gewoon te veel dingen die ik leuk vind en wil doen. Nu heb ik als streven om na oud en nieuw beter mijn best te doen en "een nieuwe start" te maken. En daarbij vind ik vooral het onder de mensen komen en ergens bij gaan horen een heel belangrijk punt. (moet te combineren zijn met onderneming)
Wil er verder nog aan toevoegen dat ik met mijn bedrijf niet lokatie gebonden ben zelf vanuit het buitenland zou kunnen werken voor hetzelfde geld en er eigenlijk al wel aan toe ben om op mezelf te gaan wonen.
Sorry voor het lange verhaal maar wilde de situatie zo duidelijk mogelijk uitleggen. Hoop dat iemand de gouden tip voor mij heeft
Alvast bedankt!
Ik ben nieuw hier en vroeg mij af of jullie misschien advies hebben voor mij of ideeen. Het zit namelijk zo dat ik iets nieuws wil, meer contact met "de buitenwereld" en niet zo goed weet waar ik moet beginnen.
Ben nu al 2 jaar klaar met school en heb al ruim een jaar een goedlopend eigen bedrijf. Op zich heb ik dus eigenlijk niets te klagen. Alleen in heb een internet bedrijf, geen winkel waarbij ik contact heb met mensen. Ben geen verkoper maar bied mijn (redelijk) unieke diensten aan. Alleen merk ik steeds meer dat ik gewoon kei eenzaam ben. Door een eetstoornis heb ik voor een groot deel mijn contacten buiten de deur verloren. Heb nog wel een paar goede vriendinnen over maar die hebben allemaal wenig tijd. Graag zou ik weer net zoals op school (ook al vond ik dat toen vreselijk) ergens bij willen horen.
Nu ben ik van plan om met de opleiding psychologie aan de OU te beginnen, maar dat is dus ook vanuit huis en dus makkelijk te combineren met mijn onderneming maar dus ook weer zo ontzettend eenzaam ...
Op zich wil ik eigen gewoon graag contact met leeftijdsgenootjes en mensen die wat ouder zijn dan ik. Heb al zitten denken om op dansen te gaan maar dat is vaak maar 1 avond. Verder heb ik er ook over zitten denken om bijvoorbeeld bij Jeugdzorg te gaan werken maar volgens mij heb ik daar te weinig (werk) ervaring voor. Moet er wel bijzeggen dat ik uit ervaring weet wat die kinderen doormaken, weet alleen niet of dat een voor of nadeel is, je moet natuurlijk objectief zijn/blijven. Dit zou wel goed te combineren zijn met opleiding aan de OU denk ik want zou graag verder willen in de psychologie.
Heb er ook aan zitten denken om bij de politie te gaan werken, en daar een interne opleiding te volgen ofzo. Maar weet niet zo goed wat dan de mogelijkheden zijn. Doordat ik nog herstellende ben van eetstoornis is mijn conditie bar slecht.
Wat mij ook heel erg leuk lijkt is om bijvoorbeeld ergens als hostess misschien via face the public ofzo (heb wel mijn looks mee, en realiseer mij dat ik altijd mager zal blijven)
Ben ook dol op schrijven en creatief bezig zijn en acteren vind ik ook leuk. Er zijn gewoon te veel dingen die ik leuk vind en wil doen. Nu heb ik als streven om na oud en nieuw beter mijn best te doen en "een nieuwe start" te maken. En daarbij vind ik vooral het onder de mensen komen en ergens bij gaan horen een heel belangrijk punt. (moet te combineren zijn met onderneming)
Wil er verder nog aan toevoegen dat ik met mijn bedrijf niet lokatie gebonden ben zelf vanuit het buitenland zou kunnen werken voor hetzelfde geld en er eigenlijk al wel aan toe ben om op mezelf te gaan wonen.
Sorry voor het lange verhaal maar wilde de situatie zo duidelijk mogelijk uitleggen. Hoop dat iemand de gouden tip voor mij heeft
Alvast bedankt!
woensdag 14 oktober 2009 om 12:36
Misschien helpt het om je in te schrijven bij een club of vereniging of hier een oproepje te plaatsen voor mensen die min of meer in het zelfde schuitje zitten.
Zelf "dwing" ik mijzelf om minimaal 1 keer per week iets sociaals te ondernemen met andere mensen (buiten mijn werk om, waar ik wel de hele dag veel mensen tegen kom) gewoon om er voor te zorgen dat ik niet in een totale kluizenaar verander.
Zelf "dwing" ik mijzelf om minimaal 1 keer per week iets sociaals te ondernemen met andere mensen (buiten mijn werk om, waar ik wel de hele dag veel mensen tegen kom) gewoon om er voor te zorgen dat ik niet in een totale kluizenaar verander.
woensdag 14 oktober 2009 om 13:00
www.leukedingendoen.nl schijnt een leuke site te zijn om mensen te leren kennen en dingen te ondernemen.
En ik zou toch lekker gaan dansen als ik jou was, dat is toch 1 avond meer dan eerst Een leuke toneelvereniging er bij zoeken en je bent een tweede avond onder de pannen. Dat is toch een goed begin?
En ik zou toch lekker gaan dansen als ik jou was, dat is toch 1 avond meer dan eerst Een leuke toneelvereniging er bij zoeken en je bent een tweede avond onder de pannen. Dat is toch een goed begin?
woensdag 14 oktober 2009 om 13:25
Waarom ga je niet i.p.v. de open universiteit een studie doen in deeltijd op een reguliere universiteit?
Ik ben nu bezig met mijn laatste bachelorjaar en werk daarnaast minstens 40 uur per week. Het is redelijk goed te combineren. 1 a 2x per week college van 19.00 tot 22.00. Je ontiwkkeld jezelf en doet nieuwe contacten op, zeker omdat je voor sommige vakken moet samenwerken en mensen beter leert kennen....
Ik ben nu bezig met mijn laatste bachelorjaar en werk daarnaast minstens 40 uur per week. Het is redelijk goed te combineren. 1 a 2x per week college van 19.00 tot 22.00. Je ontiwkkeld jezelf en doet nieuwe contacten op, zeker omdat je voor sommige vakken moet samenwerken en mensen beter leert kennen....
vrijdag 16 oktober 2009 om 10:19
Hoi Angel!
Wat grappig, ik heb me afgelopen week net aangemeld voor Psychologie aan de OU. Vind het superinteressant en ga tijdens de studie bekijken welke kant ik op wil. Ik werk tot half december parttime, heb daarnaast ook mijn eigen bedrijf (teksten schrijven/corrigeren), maar vond dat na drie jaar te eenzaam. Daarvoor werkte ik zeven jaar voor een werkgever, wat zeker - op termijn - sociaal gezien prettiger is als je ook maar een beetje van mensen houdt! Is dat niet iets? Dat je ergens parttime aan de slag gaat, naast je bedrijf? Ik heb ook nog twee jonge kinderen van vier en bijna een jaar. Moet heel gedisciplineerd met Psychologie aan de slag dus! Hoe ga jij het doen (aantal studieuren per week) en in welke regio zit jij?
Groetjes!
Bregje
PS: By the way, bij de OU heb je om de week studiebijeenkomsten, waar je medestudenten ontmoet. Er is ook heel platform op internet.
Wat grappig, ik heb me afgelopen week net aangemeld voor Psychologie aan de OU. Vind het superinteressant en ga tijdens de studie bekijken welke kant ik op wil. Ik werk tot half december parttime, heb daarnaast ook mijn eigen bedrijf (teksten schrijven/corrigeren), maar vond dat na drie jaar te eenzaam. Daarvoor werkte ik zeven jaar voor een werkgever, wat zeker - op termijn - sociaal gezien prettiger is als je ook maar een beetje van mensen houdt! Is dat niet iets? Dat je ergens parttime aan de slag gaat, naast je bedrijf? Ik heb ook nog twee jonge kinderen van vier en bijna een jaar. Moet heel gedisciplineerd met Psychologie aan de slag dus! Hoe ga jij het doen (aantal studieuren per week) en in welke regio zit jij?
Groetjes!
Bregje
PS: By the way, bij de OU heb je om de week studiebijeenkomsten, waar je medestudenten ontmoet. Er is ook heel platform op internet.
vrijdag 16 oktober 2009 om 11:03
Meer sociale contacten zou ik als ik jou was proberen op te bouwen via een verening ofzo. Idd los van werk. Vaak heb je via het werk wel veel contacten, maar ook heel oppervlakkig. Het zijn collega's en hoewel er natuurlijk best situaties zijn waarin die goede vrienden kunnen worden, zie je vaak dat het contact heel oppervlakkig blijft, waardoor denk ik jou gevoel van eenzaamheid niet afneemt. Eenzaam zijn is nl niet alleen echt het 'alleen zijn'. Je kunt ook eenzaam zijn met een grote groep mensen om je heen.
Ik ben ook een tijd heel eenzaam geweest, terwijl is studeerde en best veel samenwerkte met studiegenoten en ook werkte en dus collega's om me heen had. Met niemand had ik echter echt een band en kon ik persoonlijke dingen bespreken. En als je dingen verteld die je hebt meegemaakt (bv dat weekend) luisteren collega's meestal meer uit beleefdheid dan interesse.
Qua werk moet je denk ik kijken of je dit werk verder nog wel leuk vindt. Als dat niet zo is moet je zeker kijken of je een andere richting op kunt. Waarbij een studie een goede start is.
Verder vraag ik me af waarom je zegt dat je altijd mager zult blijven. Je bent herstellende van een eetstoornis. Als het goed is heb je straks weer een prima gezond gewicht. Ik snap dus niet waarom je altijd mager zult blijven, tenzij je daar zelf bewust voor kiest. Daarmee zeg je eigenlijk dat je nooit helemaal zult genezen. Dat lijkt me geen goed uitgangspunt voor herstel.
Met dit verleden zou ik overigens niet kiezen voor een beroep waarbij het (hoewel misschien niet verplicht) wel de norm is dat je (erg) slank bent. Dit lijkt me niet bevorderlijk voor je herstel. je wordt telkens geconfronteerd met erg slanke mensen waardoor aankomen voor jou alleen maar moeilijker is. En je voelt je ws verplicht mager te blijven (wat wat anders is dan slank) gezien je functie. In het ergste geval word je er zelfs op aangesproken als je (voor die norm) 'te zwaar' wordt. Als je straks al hersteld bent maakt dat de kans op terugvallen wel erg groot.
Ik ben ook een tijd heel eenzaam geweest, terwijl is studeerde en best veel samenwerkte met studiegenoten en ook werkte en dus collega's om me heen had. Met niemand had ik echter echt een band en kon ik persoonlijke dingen bespreken. En als je dingen verteld die je hebt meegemaakt (bv dat weekend) luisteren collega's meestal meer uit beleefdheid dan interesse.
Qua werk moet je denk ik kijken of je dit werk verder nog wel leuk vindt. Als dat niet zo is moet je zeker kijken of je een andere richting op kunt. Waarbij een studie een goede start is.
Verder vraag ik me af waarom je zegt dat je altijd mager zult blijven. Je bent herstellende van een eetstoornis. Als het goed is heb je straks weer een prima gezond gewicht. Ik snap dus niet waarom je altijd mager zult blijven, tenzij je daar zelf bewust voor kiest. Daarmee zeg je eigenlijk dat je nooit helemaal zult genezen. Dat lijkt me geen goed uitgangspunt voor herstel.
Met dit verleden zou ik overigens niet kiezen voor een beroep waarbij het (hoewel misschien niet verplicht) wel de norm is dat je (erg) slank bent. Dit lijkt me niet bevorderlijk voor je herstel. je wordt telkens geconfronteerd met erg slanke mensen waardoor aankomen voor jou alleen maar moeilijker is. En je voelt je ws verplicht mager te blijven (wat wat anders is dan slank) gezien je functie. In het ergste geval word je er zelfs op aangesproken als je (voor die norm) 'te zwaar' wordt. Als je straks al hersteld bent maakt dat de kans op terugvallen wel erg groot.
