Werk & Studie
alle pijlers
Ontslag nemen vanwegen tegenslagen?
woensdag 14 oktober 2009 om 14:55
hallo,
Ik weet eigenlijk niet hoezo ik dit bij viva.nl plaats, maar ben gewoon benieuwd hoe anderen hierover denken.
Ik ben een jonge meid, de afgelopen 3 jaren heb ik 2 hele heftige gezondheidlijke tegenslagen gehad.
Kort achter elkaar.
In die 3 jaren ben ik altijd blijven werken, ben altijd doorgegaan.
2 weken na een operatie stond ik weer fluitend op de werkvloer.
Het was voor mij een manier van verwerken en ondangs alles gewoon door te gaan met mijn leven.
Ook na de 2e domper die weer mijn hele leven overhoop gooide.
Pijn en verdriet waren voor mij geen reden om tenminste tijdelijk met werken te stoppen....
Maar nu is de koek gewoon op, ik kan niet meer. Mijn lichaam heeft het helemaal begeven.
Psychisch en fysiek ben ik helemaal op.
Ik denk eraan om met werken te stoppen. De druk op het werk vreet aan mij. Ik kan het niet meer aan.
Ik wil gewoon stoppen en tijd hebben om alles van de afgelopen tijd te verwerken...leren mee te leven en het een plek geven.
maar Ik doe heel speciefiek werk en zou niet zo snel weer aan werk komen als ik in toekomst weer zou willen werken.
En ik ben nog zo jong, nu al eruit gaan? ik heb er alle redenen voor...maar ben bang voor de consequenties ervan...
Sorry voor het warrige verhaal, maar wil gewoon helderheid voordat ik de grote stap zet om ontslag te nemen.
Ik weet eigenlijk niet hoezo ik dit bij viva.nl plaats, maar ben gewoon benieuwd hoe anderen hierover denken.
Ik ben een jonge meid, de afgelopen 3 jaren heb ik 2 hele heftige gezondheidlijke tegenslagen gehad.
Kort achter elkaar.
In die 3 jaren ben ik altijd blijven werken, ben altijd doorgegaan.
2 weken na een operatie stond ik weer fluitend op de werkvloer.
Het was voor mij een manier van verwerken en ondangs alles gewoon door te gaan met mijn leven.
Ook na de 2e domper die weer mijn hele leven overhoop gooide.
Pijn en verdriet waren voor mij geen reden om tenminste tijdelijk met werken te stoppen....
Maar nu is de koek gewoon op, ik kan niet meer. Mijn lichaam heeft het helemaal begeven.
Psychisch en fysiek ben ik helemaal op.
Ik denk eraan om met werken te stoppen. De druk op het werk vreet aan mij. Ik kan het niet meer aan.
Ik wil gewoon stoppen en tijd hebben om alles van de afgelopen tijd te verwerken...leren mee te leven en het een plek geven.
maar Ik doe heel speciefiek werk en zou niet zo snel weer aan werk komen als ik in toekomst weer zou willen werken.
En ik ben nog zo jong, nu al eruit gaan? ik heb er alle redenen voor...maar ben bang voor de consequenties ervan...
Sorry voor het warrige verhaal, maar wil gewoon helderheid voordat ik de grote stap zet om ontslag te nemen.
woensdag 14 oktober 2009 om 15:07
woensdag 14 oktober 2009 om 15:11
Zelf ontslag nemen is het stomste wat je kunt doen (sorry, kan het even niet leuker formuleren...) want je hebt dan geen recht op WW of bijstand. Meldt je dan liever ziek en geef bij de bedrijfsarts aan dat je even een time-out nodig hebt om dingen op een rijtje te zetten. Zoek hulp, ga met iemand praten en probeer vervolgens weer te gaan werken, al is het maar een paar uurtjes per dag.
Succes en sterkte.
Succes en sterkte.
woensdag 14 oktober 2009 om 15:14
Eens met de voorgangers, neem geen ontslag (tenzij je een hele dikke bankrekening hebt en zelfs dan is het nog niet verstandig)
Meld je ziek ga naar je huisarts en laat je door verwijzen voor hulp. Wie weet kan je over een paar weken/maanden je werk weer wel goed doen en als dat niet gaat lukken merk je dat tegen die tijd weer (en kan je in een reintergratie traject bijvoorbeeld)
Meld je ziek ga naar je huisarts en laat je door verwijzen voor hulp. Wie weet kan je over een paar weken/maanden je werk weer wel goed doen en als dat niet gaat lukken merk je dat tegen die tijd weer (en kan je in een reintergratie traject bijvoorbeeld)
woensdag 14 oktober 2009 om 15:22
Zoals je zelf al zegt, het werk heeft er ook voor gezorgd dat je er weer tegenkon. Ok, het was teveel en te snel na je operatie ed, maar het hielp wel.
Als je stopt met werken heb je grote kans in een groot zwart gat te vallen. Je hebt juist ritme nodig om niet weg te zakken. Je hoeft je nog niet eens ziek te melden. Kan je een aantal weken vakantie nemen? Even eruit? Indien je ziek bent (depressie/burnout ed) kan je natuurlijk ook ziekmelden. Maar vakantie heeft net een iets positievere lading voor jezelf. Opladen na een zware tijd. Is dat mogelijk?
Als je stopt met werken heb je grote kans in een groot zwart gat te vallen. Je hebt juist ritme nodig om niet weg te zakken. Je hoeft je nog niet eens ziek te melden. Kan je een aantal weken vakantie nemen? Even eruit? Indien je ziek bent (depressie/burnout ed) kan je natuurlijk ook ziekmelden. Maar vakantie heeft net een iets positievere lading voor jezelf. Opladen na een zware tijd. Is dat mogelijk?
woensdag 14 oktober 2009 om 21:08
Bedankt voor alle reacties...
Ik werk sinds een half jaar bij een nieuwe vestiging, wel bij het zelfde bedrijf.
Mijn huidige leidinggevende weet niets af van mijn gezondheidstoestand/geschiedenis.
Ja, over het ziekmelden heb ik eigenlijk nooit nagedacht...stom eigenlijk (voor het geld hoef ik gelukkig niet te werken).
Maar ik heb om eerlijk te zijn ook geen zin om mij te verantwoorden.
Met mijn leidinggevende klikt het ook helemaal niet en heb geen zin om mijn verhaal bij hem te doen. Of zou ik iets moeten verzinnen zoals psychische omstandigheden?
En is het wel verstandig om al op jonge leeftijd (nou ja, ik ben 28 jaar :p ) met werken te stoppen om mezelf zeg maar terug te vinden?
Staat een gat niet raar op mijn CV voor later?
Ik zit trouwens sinds 1 week vanwegen nekklachten t'huis en voel me helemaal opgeladen.
Het lijkt me gewoon heerlijk om geen druk van verantwoordelijkheid op je werk te hebben.
ps Het lijken misschieen wel hele rare vragen, maar ik kom uit het buitenland en daar gelden vaak andere regels.
Ik werk sinds een half jaar bij een nieuwe vestiging, wel bij het zelfde bedrijf.
Mijn huidige leidinggevende weet niets af van mijn gezondheidstoestand/geschiedenis.
Ja, over het ziekmelden heb ik eigenlijk nooit nagedacht...stom eigenlijk (voor het geld hoef ik gelukkig niet te werken).
Maar ik heb om eerlijk te zijn ook geen zin om mij te verantwoorden.
Met mijn leidinggevende klikt het ook helemaal niet en heb geen zin om mijn verhaal bij hem te doen. Of zou ik iets moeten verzinnen zoals psychische omstandigheden?
En is het wel verstandig om al op jonge leeftijd (nou ja, ik ben 28 jaar :p ) met werken te stoppen om mezelf zeg maar terug te vinden?
Staat een gat niet raar op mijn CV voor later?
Ik zit trouwens sinds 1 week vanwegen nekklachten t'huis en voel me helemaal opgeladen.
Het lijkt me gewoon heerlijk om geen druk van verantwoordelijkheid op je werk te hebben.
ps Het lijken misschieen wel hele rare vragen, maar ik kom uit het buitenland en daar gelden vaak andere regels.
woensdag 14 oktober 2009 om 22:15
In theorie hoef je je werkgever helemaal niet te vertellen waarom je ziek bent. Je moet dit wel aan de arboarts melden, maar je werkgever hoeft niets van de ins en outs te weten. Wat die moet weten is of je al dan niet belastbaar bent en zo ja, voor hoeveel uren dan en voor welke taken.
Verder zou ik willen zeggen: welkom bij de club. Je bent niet de enige die op een dag wakker wordt en het (werken) helemaal niet meer aankan. Ik ben zelf net hersteld van een burn-out/depressie. Ik heb geen ontslag genomen, maar had het ook zomaar kunnen doen. Gewoon om met rust gelaten te worden. Ach, wat verlangde ik daarnaar. Maar ook al stop je met werken, zonder goede begeleiding en iemand om mee te sparren over hoe je in het leven wilt staan en die je kan vertellen hoe je dit kunt aanpaken, kan het zijn dat je in de toekomst weer in dezelfde valkuilen gaat stappen.
Meldt je gewoon ziek, vraag zelf direct een gesprek aan bij de arboarts en ga aan jezelf werken. Gebruik maken van de regelingen die wij hier in NL hebben is prima.
Verder zou ik willen zeggen: welkom bij de club. Je bent niet de enige die op een dag wakker wordt en het (werken) helemaal niet meer aankan. Ik ben zelf net hersteld van een burn-out/depressie. Ik heb geen ontslag genomen, maar had het ook zomaar kunnen doen. Gewoon om met rust gelaten te worden. Ach, wat verlangde ik daarnaar. Maar ook al stop je met werken, zonder goede begeleiding en iemand om mee te sparren over hoe je in het leven wilt staan en die je kan vertellen hoe je dit kunt aanpaken, kan het zijn dat je in de toekomst weer in dezelfde valkuilen gaat stappen.
Meldt je gewoon ziek, vraag zelf direct een gesprek aan bij de arboarts en ga aan jezelf werken. Gebruik maken van de regelingen die wij hier in NL hebben is prima.
donderdag 15 oktober 2009 om 09:07
quote:Nina28 schreef op 14 oktober 2009 @ 21:08:
Bedankt voor alle reacties...
Ik werk sinds een half jaar bij een nieuwe vestiging, wel bij het zelfde bedrijf.
Mijn huidige leidinggevende weet niets af van mijn gezondheidstoestand/geschiedenis.
Ja, over het ziekmelden heb ik eigenlijk nooit nagedacht...stom eigenlijk (voor het geld hoef ik gelukkig niet te werken).
Maar ik heb om eerlijk te zijn ook geen zin om mij te verantwoorden.
Met mijn leidinggevende klikt het ook helemaal niet en heb geen zin om mijn verhaal bij hem te doen. Of zou ik iets moeten verzinnen zoals psychische omstandigheden?
En is het wel verstandig om al op jonge leeftijd (nou ja, ik ben 28 jaar :p ) met werken te stoppen om mezelf zeg maar terug te vinden?
Staat een gat niet raar op mijn CV voor later?
Ik zit trouwens sinds 1 week vanwegen nekklachten t'huis en voel me helemaal opgeladen.
Het lijkt me gewoon heerlijk om geen druk van verantwoordelijkheid op je werk te hebben.
ps Het lijken misschieen wel hele rare vragen, maar ik kom uit het buitenland en daar gelden vaak andere regels.Tja als je voor het geld niet hoeft te werken, geen verantwoording wil afleggen en geen druk en verantwoordelijkheid wil, tja dan zou ik zeggen joh stop lekker. Maar als je geen gat in je cv wil, wat je moet uitleggen, dan zou ik er voor kiezen om je ziek te melden. Gezien wat je omschrijft heb je daar het volste recht op.
Bedankt voor alle reacties...
Ik werk sinds een half jaar bij een nieuwe vestiging, wel bij het zelfde bedrijf.
Mijn huidige leidinggevende weet niets af van mijn gezondheidstoestand/geschiedenis.
Ja, over het ziekmelden heb ik eigenlijk nooit nagedacht...stom eigenlijk (voor het geld hoef ik gelukkig niet te werken).
Maar ik heb om eerlijk te zijn ook geen zin om mij te verantwoorden.
Met mijn leidinggevende klikt het ook helemaal niet en heb geen zin om mijn verhaal bij hem te doen. Of zou ik iets moeten verzinnen zoals psychische omstandigheden?
En is het wel verstandig om al op jonge leeftijd (nou ja, ik ben 28 jaar :p ) met werken te stoppen om mezelf zeg maar terug te vinden?
Staat een gat niet raar op mijn CV voor later?
Ik zit trouwens sinds 1 week vanwegen nekklachten t'huis en voel me helemaal opgeladen.
Het lijkt me gewoon heerlijk om geen druk van verantwoordelijkheid op je werk te hebben.
ps Het lijken misschieen wel hele rare vragen, maar ik kom uit het buitenland en daar gelden vaak andere regels.Tja als je voor het geld niet hoeft te werken, geen verantwoording wil afleggen en geen druk en verantwoordelijkheid wil, tja dan zou ik zeggen joh stop lekker. Maar als je geen gat in je cv wil, wat je moet uitleggen, dan zou ik er voor kiezen om je ziek te melden. Gezien wat je omschrijft heb je daar het volste recht op.
donderdag 15 oktober 2009 om 12:50
quote:Esfa schreef op 14 oktober 2009 @ 22:15:
In theorie hoef je je werkgever helemaal niet te vertellen waarom je ziek bent. Je moet dit wel aan de arboarts melden, maar je werkgever hoeft niets van de ins en outs te weten. Wat die moet weten is of je al dan niet belastbaar bent en zo ja, voor hoeveel uren dan en voor welke taken.
Verder zou ik willen zeggen: welkom bij de club. Je bent niet de enige die op een dag wakker wordt en het (werken) helemaal niet meer aankan. Ik ben zelf net hersteld van een burn-out/depressie. Ik heb geen ontslag genomen, maar had het ook zomaar kunnen doen. Gewoon om met rust gelaten te worden. Ach, wat verlangde ik daarnaar. Maar ook al stop je met werken, zonder goede begeleiding en iemand om mee te sparren over hoe je in het leven wilt staan en die je kan vertellen hoe je dit kunt aanpaken, kan het zijn dat je in de toekomst weer in dezelfde valkuilen gaat stappen.
Meldt je gewoon ziek, vraag zelf direct een gesprek aan bij de arboarts en ga aan jezelf werken. Gebruik maken van de regelingen die wij hier in NL hebben is prima.
Maar is de arboarts geen uitleg schuldig aan mijn (en zijn) werkgever?
De arboarts kan toch moeilijk tegen mijn werkgever zeggen dat ik niet in staat ben om te werken vanwegen omstandigheden?
In theorie hoef je je werkgever helemaal niet te vertellen waarom je ziek bent. Je moet dit wel aan de arboarts melden, maar je werkgever hoeft niets van de ins en outs te weten. Wat die moet weten is of je al dan niet belastbaar bent en zo ja, voor hoeveel uren dan en voor welke taken.
Verder zou ik willen zeggen: welkom bij de club. Je bent niet de enige die op een dag wakker wordt en het (werken) helemaal niet meer aankan. Ik ben zelf net hersteld van een burn-out/depressie. Ik heb geen ontslag genomen, maar had het ook zomaar kunnen doen. Gewoon om met rust gelaten te worden. Ach, wat verlangde ik daarnaar. Maar ook al stop je met werken, zonder goede begeleiding en iemand om mee te sparren over hoe je in het leven wilt staan en die je kan vertellen hoe je dit kunt aanpaken, kan het zijn dat je in de toekomst weer in dezelfde valkuilen gaat stappen.
Meldt je gewoon ziek, vraag zelf direct een gesprek aan bij de arboarts en ga aan jezelf werken. Gebruik maken van de regelingen die wij hier in NL hebben is prima.
Maar is de arboarts geen uitleg schuldig aan mijn (en zijn) werkgever?
De arboarts kan toch moeilijk tegen mijn werkgever zeggen dat ik niet in staat ben om te werken vanwegen omstandigheden?
donderdag 15 oktober 2009 om 13:45
nee, de arbo-arts mag de werkgever zelfs niet vertellen wat er precies aan de hand is. Wel of de arbeidsongeschiktheid werkgerelateerd is (omdat dat gevolgen kan hebben voor eventuele aansprakelijkheid van de werkgever). De "inhoud" van je arbeidsongeschiktheid vertel je alleen aan de arbo-arts. De werkgever wordt wel op de hoogte gehouden van de voortgang van je reintegratie; als je bij een psych onder behandeling gaat, zal wel aan de werkgever verteld worden dat je behandelingen ondergaat, maar niet precies wat en bij wie.
Het is ook echt niet ongebruikelijk dat je werkgever niet precies iets van de aard van je arbeidsongeschiktheid afweet. Als je je zo rot voelt, klinkt ziekmelden echt niet als een slecht idee!
Het is ook echt niet ongebruikelijk dat je werkgever niet precies iets van de aard van je arbeidsongeschiktheid afweet. Als je je zo rot voelt, klinkt ziekmelden echt niet als een slecht idee!
donderdag 15 oktober 2009 om 13:50
quote:Nina28 schreef op 14 oktober 2009 @ 21:08:
(voor het geld hoef ik gelukkig niet te werken)Je hebt 'n grote erfenis gehad of loterij gewonnen waar je het de rest van je leven mee kunt uitzingen? In dat geval zou ik zeggen: stop per direct met werken, dan kun je gewoon lekker gaan rentenieren. Als je geld eindig is en je toch vroeg of laat weer wat binnen moet brengen, zou ik er niet te licht over denken. Het is tenslotte vast moeilijker weer 'n nieuwe baan te vinden als je 'n aantal jaar niets hebt gedaan.
(voor het geld hoef ik gelukkig niet te werken)Je hebt 'n grote erfenis gehad of loterij gewonnen waar je het de rest van je leven mee kunt uitzingen? In dat geval zou ik zeggen: stop per direct met werken, dan kun je gewoon lekker gaan rentenieren. Als je geld eindig is en je toch vroeg of laat weer wat binnen moet brengen, zou ik er niet te licht over denken. Het is tenslotte vast moeilijker weer 'n nieuwe baan te vinden als je 'n aantal jaar niets hebt gedaan.
donderdag 15 oktober 2009 om 13:54
quote:elninjoo schreef op 15 oktober 2009 @ 13:50:
[...]
Je hebt 'n grote erfenis gehad of loterij gewonnen waar je het de rest van je leven mee kunt uitzingen? In dat geval zou ik zeggen: stop per direct met werken, dan kun je gewoon lekker gaan rentenieren. Als je geld eindig is en je toch vroeg of laat weer wat binnen moet brengen, zou ik er niet te licht over denken. Het is tenslotte vast moeilijker weer 'n nieuwe baan te vinden als je 'n aantal jaar niets hebt gedaan.
Dat laatste kan je vermommen onder het mom van een sabatical.
Wat je beter kunt afvragen of je niet zodanig uit het werkritme raakt (aangezien het nu al zo slecht gaat) of je er wel weer inkomt. Of de drempel niet veel hoger ligt.
Ik raad nog steeds vakantie aan. Neem 6 weken.
[...]
Je hebt 'n grote erfenis gehad of loterij gewonnen waar je het de rest van je leven mee kunt uitzingen? In dat geval zou ik zeggen: stop per direct met werken, dan kun je gewoon lekker gaan rentenieren. Als je geld eindig is en je toch vroeg of laat weer wat binnen moet brengen, zou ik er niet te licht over denken. Het is tenslotte vast moeilijker weer 'n nieuwe baan te vinden als je 'n aantal jaar niets hebt gedaan.
Dat laatste kan je vermommen onder het mom van een sabatical.
Wat je beter kunt afvragen of je niet zodanig uit het werkritme raakt (aangezien het nu al zo slecht gaat) of je er wel weer inkomt. Of de drempel niet veel hoger ligt.
Ik raad nog steeds vakantie aan. Neem 6 weken.
anoniem_67619 wijzigde dit bericht op 15-10-2009 13:56
Reden: foutieve info
Reden: foutieve info
% gewijzigd
donderdag 15 oktober 2009 om 16:44
quote:elninjoo schreef op 15 oktober 2009 @ 13:50:
[...]
Je hebt 'n grote erfenis gehad of loterij gewonnen waar je het de rest van je leven mee kunt uitzingen? In dat geval zou ik zeggen: stop per direct met werken, dan kun je gewoon lekker gaan rentenieren. Als je geld eindig is en je toch vroeg of laat weer wat binnen moet brengen, zou ik er niet te licht over denken. Het is tenslotte vast moeilijker weer 'n nieuwe baan te vinden als je 'n aantal jaar niets hebt gedaan.Nog heb ik een erfenis gehad, nog in de loterij gewonnen. Wel een lieve man die mij kan onderhouden ;
[...]
Je hebt 'n grote erfenis gehad of loterij gewonnen waar je het de rest van je leven mee kunt uitzingen? In dat geval zou ik zeggen: stop per direct met werken, dan kun je gewoon lekker gaan rentenieren. Als je geld eindig is en je toch vroeg of laat weer wat binnen moet brengen, zou ik er niet te licht over denken. Het is tenslotte vast moeilijker weer 'n nieuwe baan te vinden als je 'n aantal jaar niets hebt gedaan.Nog heb ik een erfenis gehad, nog in de loterij gewonnen. Wel een lieve man die mij kan onderhouden ;
donderdag 15 oktober 2009 om 16:47
quote:domnaiefmutsje schreef op 15 oktober 2009 @ 13:54:
[...]
Dat laatste kan je vermommen onder het mom van een sabatical.
Wat je beter kunt afvragen of je niet zodanig uit het werkritme raakt (aangezien het nu al zo slecht gaat) of je er wel weer inkomt. Of de drempel niet veel hoger ligt.
Ik raad nog steeds vakantie aan. Neem 6 weken.
Had ik al gedaan, zelfs 8 weken
Maar goed, ik kan dit onderwerp volgens mij beter bij rubriek Psyche plaatsen....
[...]
Dat laatste kan je vermommen onder het mom van een sabatical.
Wat je beter kunt afvragen of je niet zodanig uit het werkritme raakt (aangezien het nu al zo slecht gaat) of je er wel weer inkomt. Of de drempel niet veel hoger ligt.
Ik raad nog steeds vakantie aan. Neem 6 weken.
Had ik al gedaan, zelfs 8 weken
Maar goed, ik kan dit onderwerp volgens mij beter bij rubriek Psyche plaatsen....
