Perfecte baan, maar...

Ik werk nu zo'n anderhalf jaar bij mijn huidige werkgever. Ik werk 100% vanuit huis, ik werk vier (vaste) dagen per week. Ik kan dus als ik wil ook vanuit het buitenland werken, wat erg fijn is in de winter. En ik heb hierdoor veel tijd met mijn hond. Ik heb weinig contact met collega's.

Bij eerdere werkgevers heb ik het nog nooit langer dan anderhalf jaar vol gehouden, ondanks mijn intentie om ergens wél lang te blijven. Ik vind mijn werkzaamheden snel heel erg saai worden. En door recente de komst van ChatGPT is mijn werk nóg makkelijker en saaier geworden. Ook dwingt dit mij om na te denken over een carrièreswitch naar een praktischer beroep dat niet zo makkelijk overgenomen kan worden door AI.

Ik ben programmeur en programmeren doe/deed ik ook graag hobbymatig, maar ik merk dat deze interesse steeds minder wordt. Ik heb heel lang sociale angst gehad, maar hier heb ik sinds kort geen last meer van. Waar ik eerst leefde als een soort kluizenaar, merk ik nu juist dat ik met plezier sociale situaties opzoek. Dit doe ik nu dan ook zoveel mogelijk. Ik ben lid geworden van sportclubs, neem meer initiatief om dingen de doen, etcetera.

Toch blijf ik het lastig vinden om vier lange werkdagen per week helemaal alleen thuis te zitten. Waarbij ook nog eens bij komt dat het sinds mei héél rustig is qua werkzaamheden. Ik hou er juist van om het lekker druk te hebben.

Het lijkt mij erg leuk om in de horeca of hospitality ervaring op te doen, als vrijwilliger of als bijbaan. Dit is voor mij wel ver buiten mijn 'comfort-zone' en ik ben bang dat als ik dit naast mijn huidige leven (werk + thuisstudie + meerdere sporten + andere bezigheden) dat dit dan toch net te veel wordt.

Het liefst zeg ik gewoon mijn baan op. En stort ik mij volop op alles wat ik nog wil leren/doen op sociaal gebied. Ik ben zo blij dat ik eindelijk van mijn sociale fobie af ben, dat ik het liefst geen minuut meer onnodig thuis zit. Maar of ik op de langere termijn ook in bijv. de horeca wil werken? Dat weet ik nu niet.

Financieel gezien kan ik in principe mijn baan opzeggen. Ik heb een grote buffer. Maar tegelijkertijd is het natuurlijk idioot om zo'n unieke baan (veel vrijheid + fijne collega's + goed salaris) op te geven.

Een andere optie is minder uren werken. Verstandiger. Maar het voelt voor mij ook als een 'halve oplossing'. Ik heb eerder ook parttime gewerkt en ik vond dat heel onprettig. Ik hou ervan als een project een beetje vlot af is en dat lukt natuurlijk niet als je weinig uren werkt.

Ik heb ook gekeken naar allerlei BBL opleidingstrajecten. Dan heb je een salaris terwijl je iets nieuws leert in de praktijk. Maar past zo'n beroep bij mij? Geen idee.. En het reizen kunnen we dan wel vergeten en het salaris is ook een stuk lager.

Wat zouden jullie doen?

@mevrouwn Heel herkenbaar. Mag ik vragen wat je nu doet?

Grote kans inderdaad dat ik iets anders zoals horeca na een tijdje ook weer saai ga vinden. Ik ben bang dat ik dat gewoon moet accepteren. Ik betwijfel of ik ooit iets ga vinden wat voor heel lang interessant blijft. Ik vind het vooral belangrijk het gevoel te hebben dat ik écht iets toevoeg en ik zou graag iets goeds willen bijdragen aan de wereld (daarom doe ik nu een studie in de richting van milieu-wetenschap).

Op workation gaan we al ieder jaar, maar ook dan neem je natuurlijk gewoon jezelf en je werk met je mee. Mijn vriend vind de workations erg fijn en stimuleert me daarom ook om vooral bij mijn huidige werk blijven.

Een sabbatical/onbetaald verlof lijkt mij ook heerlijk.

Dus of een sabbatical, of minder uren werken, of ontslag nemen en iets anders gaan doen, of zelf een bedrijfje starten (ook nog een idee dat soms in mijn hoofd zit), of gewoon voor onbepaalde tijd leven van mijn spaargeld en sneller studeren, of gewoon zoals nu 4 dagen blijven werken en veel sparen.

Veel opties met allemaal voordelen en nadelen...

@Elsy

Fijn dat je nu een baan hebt die beter bij je past! Ik merk inderdaad ook dat een rustige/saaie dag mij meer energie kost dan een drukke dag.

Ik zou heel graag willen weten of een heel ander soort baan (dus niet achter een computer) beter bij mij past. Maar het is wel een grote stap en daarmee verlies ik ook de workations en veel van de andere vrijheid/flexibiliteit die ik nu heb.

Ik sport wel veel en kom ook veel buiten (hardlopen en wandelen).

@Blackstarr Fijn dat je nu een beter passende baan hebt! En dat je het thuiswerken niet eens mist!

Het lastige is dat ik ook rekening wil houden met mijn vriend. Hij is heel rustig, houdt niet van verandering en vind de jaarlijkse workation erg belangrijk.

Ik heb denk ik ook wel wat kenmerken van ADHD. Ik heb officieel ASS en sociale angst, maar ik betwijfel nu of dat klopt aangezien die diagnoses gesteld zijn terwijl ik achteraf gezien chronisch ziek was en dat dus eigenlijk voor de meeste problemen zorgde.