Werk & Studie
alle pijlers
Twijfel over advies bedrijfsarts
vrijdag 6 november 2009 om 16:17
De laatste maanden zit ik in een soort van emotionele achtbaan. Vorig jaar besloten dat we willen proberen een kindje te krijgen, aantal maanden later was ik zwanger. Bleek buitenbaarmoederlijk te zijn, een operatie volgde, eileider verwijderd. Een paar dagen thuis geweest om lichamelijk te herstellen en weer aan het werk. Vervolgens weer zwanger en na meerdere goede echo's durfde ik blij te zijn. Echter ging het bij 12 weken alsnog mis. Curretage volgde, ging niet goed, nog een curretage.
Om een lang verhaal kort te maken, ik weet het even niet meer. Wat ik niet weet, kan ik ook niet onder woorden brengen. Er heerst een continue tweestrijd in m'n hoofd over wat ik wil, moet enz. Ben vandaag naar de bedrijfsarts geweest en zij adviseerd eerst met mezelf aan de slag te gaan dmv tijd te nemen, bij het hele gebeuren stil te staan eventueel met professionele hulp. Dit laatste is door het ziekenhuis ook aangeboden. De eerstvolgende afspraak bij de bedrijfsarts is over 3 weken. Tot die tijd wil zij niet dat ik ga werken.
Ik ben zelf van mening dat teruggaan in het "normale" leven juist bijdraagt aan het sterker worden. Misschien niet meteen fulltime, maar bv halve dagen. Denk dat de drempel alleen maar hoger wordt als ik er te lang uit blijf. Ben ik eigenwijs als ik tegen het advies van de bedrijfsarts in ga?
Weet dat jullie niet in mijn hoofd kunnen kijken hoe ik mij exact voel, maar wellicht heeft iemand hier ervaring hiermee...
Om een lang verhaal kort te maken, ik weet het even niet meer. Wat ik niet weet, kan ik ook niet onder woorden brengen. Er heerst een continue tweestrijd in m'n hoofd over wat ik wil, moet enz. Ben vandaag naar de bedrijfsarts geweest en zij adviseerd eerst met mezelf aan de slag te gaan dmv tijd te nemen, bij het hele gebeuren stil te staan eventueel met professionele hulp. Dit laatste is door het ziekenhuis ook aangeboden. De eerstvolgende afspraak bij de bedrijfsarts is over 3 weken. Tot die tijd wil zij niet dat ik ga werken.
Ik ben zelf van mening dat teruggaan in het "normale" leven juist bijdraagt aan het sterker worden. Misschien niet meteen fulltime, maar bv halve dagen. Denk dat de drempel alleen maar hoger wordt als ik er te lang uit blijf. Ben ik eigenwijs als ik tegen het advies van de bedrijfsarts in ga?
Weet dat jullie niet in mijn hoofd kunnen kijken hoe ik mij exact voel, maar wellicht heeft iemand hier ervaring hiermee...
vrijdag 6 november 2009 om 16:31
wat een narigheid Vera, allereerst sterkte gewenst!
Ik vind het wel heel knap dat je toch wilt proberen te werken. Maar de bedrijfsarts heeft wel een belangrijke stem daarin. Kun je haar gewoon opbellen en jouw voorstel doen? Misschien is er wel een afspraak te maken dat je voorzichtig een paar uurtjes komt, maar zonder te veel moeilijke taken, en zonder verplichtingen, wat ze vroeger "op arbeidstherapeutishe basis" noemden. Ze zal pas zeggen dat je niet MAG werken als ze vindt dat je je eigen gezondheid schade brengt of dat het herstel dan langer zou duren etc.
Een deskundigenoordeel aanvragen kan ook, maar dat duurt veel te lang en daar heb ik je in jouw situatie dus niks aan.
Pas wel op dat je niet teveel hooi op je vork neemt hoor! Ik denk namelijk ook dat de bedrijfsarts niet zo maar zegt dat je even een paar weken niets moet doen. (tegenwoordig zijn ze daar behoorlijk streng in) Overschat je je eigen krachten niet? hoe dan ook:
Ik vind het wel heel knap dat je toch wilt proberen te werken. Maar de bedrijfsarts heeft wel een belangrijke stem daarin. Kun je haar gewoon opbellen en jouw voorstel doen? Misschien is er wel een afspraak te maken dat je voorzichtig een paar uurtjes komt, maar zonder te veel moeilijke taken, en zonder verplichtingen, wat ze vroeger "op arbeidstherapeutishe basis" noemden. Ze zal pas zeggen dat je niet MAG werken als ze vindt dat je je eigen gezondheid schade brengt of dat het herstel dan langer zou duren etc.
Een deskundigenoordeel aanvragen kan ook, maar dat duurt veel te lang en daar heb ik je in jouw situatie dus niks aan.
Pas wel op dat je niet teveel hooi op je vork neemt hoor! Ik denk namelijk ook dat de bedrijfsarts niet zo maar zegt dat je even een paar weken niets moet doen. (tegenwoordig zijn ze daar behoorlijk streng in) Overschat je je eigen krachten niet? hoe dan ook:
vrijdag 6 november 2009 om 16:33
Als je full time thuis zit heb je, naast meer tijd om te verwerken, ook meer tijd om te malen. Ik vind het persoonlijk helemaal niet zo'n raar idee om halve dagen aan de slag te gaan. Maar ik denk dat het wel heel fijn is dat deze ruimte je gegeven is. Hou iig een slag om de arm, dat mocht het toch niet gaan je weer terug kan. Er actief mee aan de slag in de vorm van professionele hulp is ook een goed idee. Je moet er niet te snel overheen gaan. Onderschat hetgeen wat gebeurd is niet.
vrijdag 6 november 2009 om 16:38
De grote vraag is natuurlijk hoe jij zelf hierover denkt.
Heb je behalve de mentale problemen ook nog lichamelijke klachten bijvoorbeeld.?
Ik kan me niet in jou verplaatsen maar ik wil wel mijn persoonlijke ervaring met je delen. Ik ben na een zwangerschap van ruim 39 weken bevallen van een doodgeboren kindje. Op dag 5 mocht ik uit het ziekenhuis en wist me geen raad met mezelf de hele dag thuis. Op dag 8 ben ik gaan werken en dat heeft me alleen maar goed gedaan.
Maar ja, jij bent jij en misschien voel jij wel aan dat dat voor jou niet werkt.
Veel sterkte en ik hoop dat je volgende zwangerschap probleemloos verloopt.
Heb je behalve de mentale problemen ook nog lichamelijke klachten bijvoorbeeld.?
Ik kan me niet in jou verplaatsen maar ik wil wel mijn persoonlijke ervaring met je delen. Ik ben na een zwangerschap van ruim 39 weken bevallen van een doodgeboren kindje. Op dag 5 mocht ik uit het ziekenhuis en wist me geen raad met mezelf de hele dag thuis. Op dag 8 ben ik gaan werken en dat heeft me alleen maar goed gedaan.
Maar ja, jij bent jij en misschien voel jij wel aan dat dat voor jou niet werkt.
Veel sterkte en ik hoop dat je volgende zwangerschap probleemloos verloopt.
vrijdag 6 november 2009 om 16:50
bedankt voor jullie reacties!
na de 1e curretage ben ik een paar dagen thuis geweest om lichamelijk te herstellen. vervolgens weer halve dagen aan het werk. toen kwam de 2e curretage (was spoed). ben daar inmiddels lichamelijk weer van hersteld (heb altijd last van narcose). ben ook bang dat als ik hele dagen thuis ga zitten ik ga malen en doem-denken.
als ik jouw verhaal lees shreklove denk ik bij mezelf "kom op, schouders eronder en doorgaan". dan vind ik wer dat ik zeur. ik vind m'n werk ook echt leuk, het is alleen best stressvol en ik heb veel verantwoordelijkheden. ben bang dat ik dat niet aan kan en steken laat vallen.
na de 1e curretage ben ik een paar dagen thuis geweest om lichamelijk te herstellen. vervolgens weer halve dagen aan het werk. toen kwam de 2e curretage (was spoed). ben daar inmiddels lichamelijk weer van hersteld (heb altijd last van narcose). ben ook bang dat als ik hele dagen thuis ga zitten ik ga malen en doem-denken.
als ik jouw verhaal lees shreklove denk ik bij mezelf "kom op, schouders eronder en doorgaan". dan vind ik wer dat ik zeur. ik vind m'n werk ook echt leuk, het is alleen best stressvol en ik heb veel verantwoordelijkheden. ben bang dat ik dat niet aan kan en steken laat vallen.
vrijdag 6 november 2009 om 17:31
Vera, ik denk dat je in een geval als deze moet doen waar jij je goed bij voelt.
In jouw geval is de bedrijfsarts heel coulant en vriendelijk naar jou, en die probeert je doormiddel van deze "oplossing"wat extra steun te geven.
Daarbij zal je werkgever het heus wel begrijpen als je de ene dag 4 uur komt, de andere dag de hele dag, en een dag daarna niet..
Bij mij heeft een medewerkster haar man verloren.. van de een op de andere dag was hij er ineens niet meer..
Bedrijfsarts adviseerde om tijd te nemen en niet aan het werk te gaan.. ze belde mij op met de vraag wat nu te doen, want ze vloog tegen de muren op.. maar wist ook niet zeker of ze het aan kon om hele dagen te werken..
We hebben haar nog steeds ziek staan,100%... alleen komt ze wanneer ze dat aan kan en op het moment dat ze het niet trekt blijft ze thuis of gaat ze naar huis....
Ze voelt zich hier heel goed bij en buiten dat voelt ze zich extra gesteunt in haar verwerkingsperiode... ze is namelijk naast "slachtoffer ( weet even niet hoe het anders te benoemen) ook nog mens... en daarbij haalt het werk haar even met haar hoofd weg bij dat pijnlijke puntje...
In jouw geval is de bedrijfsarts heel coulant en vriendelijk naar jou, en die probeert je doormiddel van deze "oplossing"wat extra steun te geven.
Daarbij zal je werkgever het heus wel begrijpen als je de ene dag 4 uur komt, de andere dag de hele dag, en een dag daarna niet..
Bij mij heeft een medewerkster haar man verloren.. van de een op de andere dag was hij er ineens niet meer..
Bedrijfsarts adviseerde om tijd te nemen en niet aan het werk te gaan.. ze belde mij op met de vraag wat nu te doen, want ze vloog tegen de muren op.. maar wist ook niet zeker of ze het aan kon om hele dagen te werken..
We hebben haar nog steeds ziek staan,100%... alleen komt ze wanneer ze dat aan kan en op het moment dat ze het niet trekt blijft ze thuis of gaat ze naar huis....
Ze voelt zich hier heel goed bij en buiten dat voelt ze zich extra gesteunt in haar verwerkingsperiode... ze is namelijk naast "slachtoffer ( weet even niet hoe het anders te benoemen) ook nog mens... en daarbij haalt het werk haar even met haar hoofd weg bij dat pijnlijke puntje...
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
vrijdag 6 november 2009 om 18:09
biol, fijn dat je zo met de werknemer omgaat en er naar haar wordt geluisterd.
wat mijn werk betreft kan ik helaas niet de ene dag wel komen en de andere niet. qua bezetting en richting klanten is dat niet mogelijk. maar ik denk dat mijn manager er wel voor open staat om een soort van planning maken per week.
ben blij met jullie adviezen. ik ken mezelf redelijk goed en als ik me niet al te veel laat leiden door m'n wisselende stemmingen denk ik dat ik er baat bij heb om toch aan het werk te gaan en dan te beginnen met bv halve dagen. qua werkzaamheden kan ik wel eea afstemmen met collega's.
soms werkt het verhelderend om verhalen van anderen te horen. bedankt!
wat mijn werk betreft kan ik helaas niet de ene dag wel komen en de andere niet. qua bezetting en richting klanten is dat niet mogelijk. maar ik denk dat mijn manager er wel voor open staat om een soort van planning maken per week.
ben blij met jullie adviezen. ik ken mezelf redelijk goed en als ik me niet al te veel laat leiden door m'n wisselende stemmingen denk ik dat ik er baat bij heb om toch aan het werk te gaan en dan te beginnen met bv halve dagen. qua werkzaamheden kan ik wel eea afstemmen met collega's.
soms werkt het verhelderend om verhalen van anderen te horen. bedankt!
vrijdag 6 november 2009 om 21:31
Een second opinion over het advies van de bedrijfsarts kun je tegen een kleine vergoeding aanvragen bij UWV. Zoiets heet een deskundigenoordeel en wordt doorgaans binnen enkele weken uitgesproken. Gezien de omstandigheden denk ik dat je er goed aan doet het advies van de bedrijfsarts te volgen en daarnaast wekelijks contact met je werkgever te onderhouden zodat je betrokken blijft bij het werk. Zomaar het advies van de bedrijfsarts naast je neerleggen kan worden uitgelegd als niet meewerken een reïntegratie omdat het mogelijk op de langere termijn je klachten zou kunnen verergeren.
zaterdag 7 november 2009 om 00:21
quote:wuiles schreef op 06 november 2009 @ 21:31:
Zomaar het advies van de bedrijfsarts naast je neerleggen kan worden uitgelegd als niet meewerken een reïntegratie omdat het mogelijk op de langere termijn je klachten zou kunnen verergeren.de bedrijfsarts gaf idd als vb dat wanneer ik weer zwanger zou zijn ik dat wel lichamelijk en emotioneel aan moet kunnen. het is dan ook in belang van mezelf, maar ook van de werkgever dat ik het verwerk. begrijp wat je bedoelt, wuiles.
Zomaar het advies van de bedrijfsarts naast je neerleggen kan worden uitgelegd als niet meewerken een reïntegratie omdat het mogelijk op de langere termijn je klachten zou kunnen verergeren.de bedrijfsarts gaf idd als vb dat wanneer ik weer zwanger zou zijn ik dat wel lichamelijk en emotioneel aan moet kunnen. het is dan ook in belang van mezelf, maar ook van de werkgever dat ik het verwerk. begrijp wat je bedoelt, wuiles.
zondag 8 november 2009 om 09:49
quote:_chica_ schreef op 07 november 2009 @ 21:34:
De bedrijfsarts geeft een advies.
In overleg met je leidinggevende mag je hier vanaf wijken.
Vraag evt ook advies aan je huisarts.
Doe een evt opbouw wel rustig aan.
Het is niet nix wat je doormaakt.
succes.Dat mag zeker niet zomaar! Even van de website van FNV Bondgenoten geplukt wegens heldere omschrijving:quote:Ben ik verplicht het advies van de bedrijfsarts op te volgen?
Ja. In principe bent u verplicht het advies van de bedrijfsarts op te volgen. Als u het niet eens bent met een advies van de bedrijfsarts moet u bij hem of haar aangeven dat u het niet eens bent met het advies. Dan kan de bedrijfsarts u nogmaals aangeven waarom hij/zij dat advies geeft. Soms kan dat tot een nieuw advies leiden waar u het wel mee eens bent. Vaak ontstaan problemen als de werkgever het advies van de bedrijfsarts waar u het niet mee eens bent opvolgt. Vooral als u vindt dat u niet kunt werken en de bedrijfsarts en uw werkgever vinden van wel. Uw werkgever kan dan besluiten uw loon niet door te betalen. In die situatie kunt u het advies van de bedrijfsarts laten toetsen door een deskundige van het UWV via een zogenaamd deskundigenoordeel. Meer informatie hierover vindt u op de website van het UWV.In Vera's geval wil ze wel graag werken en raadt de BA het af om dat weer direct en volledig te doen, ook met het oog op toekomst en mogelijke terugslag (en vaak leert de ervaring dat men dan nog verder van huis is, vandaar). Mocht Vera nu echt er op staan weer direct en volledig terug te keren, is ze verstandiger door daar een tweede deskundigenoordeel via het UWV over aan te vragen. Stel namelijk dat zij het advies van de BA in de wind zou slaan en weer zou beginnen, maar daarna opnieuw en mogelijk langduriger zou uitvallen. De kans bestaat dat zij door het negeren van het gegeven advies dan alsnog verweten wordt onvoldoende aan haar re-integratie te hebben meegewerkt door herstel niet te bevorderen... (of dat netjes en moreel o.k. is in zo'n geval, doet dan helaas voor werknemer even niet ter zake, aangezien dit een beoordeling betreft van re-integratie inspanning door werknemer ihkv WVP door het UWV).
De bedrijfsarts geeft een advies.
In overleg met je leidinggevende mag je hier vanaf wijken.
Vraag evt ook advies aan je huisarts.
Doe een evt opbouw wel rustig aan.
Het is niet nix wat je doormaakt.
succes.Dat mag zeker niet zomaar! Even van de website van FNV Bondgenoten geplukt wegens heldere omschrijving:quote:Ben ik verplicht het advies van de bedrijfsarts op te volgen?
Ja. In principe bent u verplicht het advies van de bedrijfsarts op te volgen. Als u het niet eens bent met een advies van de bedrijfsarts moet u bij hem of haar aangeven dat u het niet eens bent met het advies. Dan kan de bedrijfsarts u nogmaals aangeven waarom hij/zij dat advies geeft. Soms kan dat tot een nieuw advies leiden waar u het wel mee eens bent. Vaak ontstaan problemen als de werkgever het advies van de bedrijfsarts waar u het niet mee eens bent opvolgt. Vooral als u vindt dat u niet kunt werken en de bedrijfsarts en uw werkgever vinden van wel. Uw werkgever kan dan besluiten uw loon niet door te betalen. In die situatie kunt u het advies van de bedrijfsarts laten toetsen door een deskundige van het UWV via een zogenaamd deskundigenoordeel. Meer informatie hierover vindt u op de website van het UWV.In Vera's geval wil ze wel graag werken en raadt de BA het af om dat weer direct en volledig te doen, ook met het oog op toekomst en mogelijke terugslag (en vaak leert de ervaring dat men dan nog verder van huis is, vandaar). Mocht Vera nu echt er op staan weer direct en volledig terug te keren, is ze verstandiger door daar een tweede deskundigenoordeel via het UWV over aan te vragen. Stel namelijk dat zij het advies van de BA in de wind zou slaan en weer zou beginnen, maar daarna opnieuw en mogelijk langduriger zou uitvallen. De kans bestaat dat zij door het negeren van het gegeven advies dan alsnog verweten wordt onvoldoende aan haar re-integratie te hebben meegewerkt door herstel niet te bevorderen... (of dat netjes en moreel o.k. is in zo'n geval, doet dan helaas voor werknemer even niet ter zake, aangezien dit een beoordeling betreft van re-integratie inspanning door werknemer ihkv WVP door het UWV).
