Werk & Studie
alle pijlers
Werk/Uitkering Wat te doen?
donderdag 25 maart 2010 om 11:51
Hallo allemaal.
Ik heb een probleem, En ik weet even niet meer wat te doen.
Het gaat namelijk om het volgende.
Ik heb vanaf 2002 t/m 2006 altijd 40 uur gewerkt bij een hele leuke werkgever.
Maar op een gegeven ogenblik ging dit niet meer, Had toen vaak pijn in me gewrichten. Daarom ben ik toen gestopt bij die werkgever en op zoek gegaan naar een minder belastende baan voor mij.
Ondertussen heb ik toen in 2006 onderzoeken gehad in het ziekenhuis bij reumatolog voor mij klachten.
Er is toen in iedergeval met zekerheid vast komen te staan dat ik het hypermobiliteitssyndroom heb en verdenkingen op reuma.
Ik zou in januari 2007 verdere onderzoeken krijgen voor mijn eventuele reumatische aandoeningen (scan en dergelijke).
Maar omdat ik toen erg met mezelf in de knoop zat door stress, Heb ik die onderzoeken laten verwateren.
Omdat ik vond dat ik eerst hulp nodig had met mijn psychische problemen.
Ik heb daarom van 2007 t/m 2008 bij een maatschappelijk werkster gelopen om van mijn psychische problemen af te komen.
En ik moet zeggen dit is met succes afgerond.
Ondertussen heb ik in die tijd gewoon geprobeerd door te werken.
Ik heb wel tig verschillende banen gehad, Maar ik kan het door de pijn niet opbrengen om langer dan 20 u per week te gaan werken.
Dus met de gevolgen dat ik vaak ziek thuis zit, En dat ik dan weer door me werkgever ontslagen word omdat hij/zij niks aan me heeft.
Nu gaat het al een tijdje slecht met me gezondheid, Ik heb meer pijntjes en kan steeds minder. B.v ik kan niet lang staan enz.
Daardoor gaat het nu ook weer niet goed op het werk.
Ik ben al een tijd bezig bij me huisarts want ik wil graag weer doorgestuurd worden naar het ziekenhuis, Omdat het zo niet langer goed met me gaat. Alleen hij weigert me door te sturen.
Ik heb al een second opinion aangevraagd, Maar dit weigert hij ook.
Maar nu komt mijn probleem, Ik ben dus niet in staat om volledig te werken, Dus in principe heb ik recht op een aanvullende uitkering/ Wajong uitkering.
En eventueel een reintigratie traject waarin ik omgeschoold kan worden naar een beroep wat wel bij mijn "handicap"past.
Alleen kan ik pas een uitkering aanvragen als er onderzoek door het ziekenhuis is geweest, En als er zwart op wit staat wat ik heb.
Maar ja, Mijn huisarts wilt mij met geen mogelijkheid doorsturen.
terwijl ik alle gegevens van de onderzoeken in 2006 al aan hem heb laten zien. (ben in de tussentijd verhuist, En heb daarom een nieuwe huisarts)
Ik weet me even geen raad, Omdat ik nu veel geld mis loop waar ik wel recht op heb.
Wie heeft er tips voor me, Wat ik nu kan doen.
Want ik weet het op het moment even niet meer.
Bedankt voor jullie reactie's.
Ik heb een probleem, En ik weet even niet meer wat te doen.
Het gaat namelijk om het volgende.
Ik heb vanaf 2002 t/m 2006 altijd 40 uur gewerkt bij een hele leuke werkgever.
Maar op een gegeven ogenblik ging dit niet meer, Had toen vaak pijn in me gewrichten. Daarom ben ik toen gestopt bij die werkgever en op zoek gegaan naar een minder belastende baan voor mij.
Ondertussen heb ik toen in 2006 onderzoeken gehad in het ziekenhuis bij reumatolog voor mij klachten.
Er is toen in iedergeval met zekerheid vast komen te staan dat ik het hypermobiliteitssyndroom heb en verdenkingen op reuma.
Ik zou in januari 2007 verdere onderzoeken krijgen voor mijn eventuele reumatische aandoeningen (scan en dergelijke).
Maar omdat ik toen erg met mezelf in de knoop zat door stress, Heb ik die onderzoeken laten verwateren.
Omdat ik vond dat ik eerst hulp nodig had met mijn psychische problemen.
Ik heb daarom van 2007 t/m 2008 bij een maatschappelijk werkster gelopen om van mijn psychische problemen af te komen.
En ik moet zeggen dit is met succes afgerond.
Ondertussen heb ik in die tijd gewoon geprobeerd door te werken.
Ik heb wel tig verschillende banen gehad, Maar ik kan het door de pijn niet opbrengen om langer dan 20 u per week te gaan werken.
Dus met de gevolgen dat ik vaak ziek thuis zit, En dat ik dan weer door me werkgever ontslagen word omdat hij/zij niks aan me heeft.
Nu gaat het al een tijdje slecht met me gezondheid, Ik heb meer pijntjes en kan steeds minder. B.v ik kan niet lang staan enz.
Daardoor gaat het nu ook weer niet goed op het werk.
Ik ben al een tijd bezig bij me huisarts want ik wil graag weer doorgestuurd worden naar het ziekenhuis, Omdat het zo niet langer goed met me gaat. Alleen hij weigert me door te sturen.
Ik heb al een second opinion aangevraagd, Maar dit weigert hij ook.
Maar nu komt mijn probleem, Ik ben dus niet in staat om volledig te werken, Dus in principe heb ik recht op een aanvullende uitkering/ Wajong uitkering.
En eventueel een reintigratie traject waarin ik omgeschoold kan worden naar een beroep wat wel bij mijn "handicap"past.
Alleen kan ik pas een uitkering aanvragen als er onderzoek door het ziekenhuis is geweest, En als er zwart op wit staat wat ik heb.
Maar ja, Mijn huisarts wilt mij met geen mogelijkheid doorsturen.
terwijl ik alle gegevens van de onderzoeken in 2006 al aan hem heb laten zien. (ben in de tussentijd verhuist, En heb daarom een nieuwe huisarts)
Ik weet me even geen raad, Omdat ik nu veel geld mis loop waar ik wel recht op heb.
Wie heeft er tips voor me, Wat ik nu kan doen.
Want ik weet het op het moment even niet meer.
Bedankt voor jullie reactie's.
donderdag 25 maart 2010 om 11:59
donderdag 25 maart 2010 om 12:03
Een aantal dingen zijn belangrijk;
Toen je 20 uur bent gaan werken, ben je voor de overige 20 uur ziek gemeld (betwijfel het, want dan zou rond deze tijd het UWV in beeld moeten zijn). Als jij namelijk zelf de keuze hebt gemaakt om van 40 naar 20 uur te gaan, dan heb je voor die genome stap van 20 uur nergens meer recht op. Dat heb je wanneer je uitvalt door ziekte/beperking en het traject doorloopt van ziekmelden, waar mogelijk reïntegratie en indien niet mogelijk na 2 jaar een beoordeling (die in de praktijk eerder uitgevoerd zal worden, maar na 2 jaar bestaat er recht op) omtrent eventuele arbeidshandicap en/of gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid. Bij dit soort uitkeringen heb je enkel recht indien je opbouwt door premie-inleg middels arbeid. Jij doet dat als je niet ziekgemeld bent voor die 20uur dus maar over de 20 uur dat je werkt. (WAjong is hierop een uitzondering, maar daarvoor moet je een behoorlijk dossier kunnen opbouwen waaruit blijkt dat e.e.a. al voor arbeidsleeftijd dusdanig beperkend was dat er een AO bleek. Feit dat je langere tijd hebt gewerkt, spreekt dat tegen. Been there done that. ).
Een AO-beoordeling wordt niet blind gedaan op het etiketje dat op een beperking en/of ziekte zit. Het UWV kijkt puur naar de belastbaarheid van het individu. Wat kan iemand wél? Daarmee wordt beoordeeld in welke mate men zelf in stand is de broek op te houden en in welke mate er eventueel een AO speelt. Dat kan dus ook zonder etiket, afhankelijk van alle factoren. Om je een voorbeeldje te geven; zelf raakte ik (volledig) uit het arbeidsproces in 2000. Destijds gold nog een jaar ziektewet (ja, die hadden we nog ). In 2001 was het heel duidelijk wat mijn beperkingen waren maar niet welk etiket daar op hoorde. Gewoon de WAO-beoordeling in gegaan met een oordeel 100% AO. Pas in 2004/2005 is duidelijk geworden hoe het etiket heet.
Op welke wijze wens jij een second opinion? Van een specialist of van een andere huisarts? Links of rechtsom, een eigen huisarts mag dit niet weirgeren. is die wens er nog altijd? Neem dan contact op met de zorgverzekeraar, zij kunnen je hierin bijstaan en e.e.a. aan opties geven en helpen regelen.
Toen je 20 uur bent gaan werken, ben je voor de overige 20 uur ziek gemeld (betwijfel het, want dan zou rond deze tijd het UWV in beeld moeten zijn). Als jij namelijk zelf de keuze hebt gemaakt om van 40 naar 20 uur te gaan, dan heb je voor die genome stap van 20 uur nergens meer recht op. Dat heb je wanneer je uitvalt door ziekte/beperking en het traject doorloopt van ziekmelden, waar mogelijk reïntegratie en indien niet mogelijk na 2 jaar een beoordeling (die in de praktijk eerder uitgevoerd zal worden, maar na 2 jaar bestaat er recht op) omtrent eventuele arbeidshandicap en/of gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid. Bij dit soort uitkeringen heb je enkel recht indien je opbouwt door premie-inleg middels arbeid. Jij doet dat als je niet ziekgemeld bent voor die 20uur dus maar over de 20 uur dat je werkt. (WAjong is hierop een uitzondering, maar daarvoor moet je een behoorlijk dossier kunnen opbouwen waaruit blijkt dat e.e.a. al voor arbeidsleeftijd dusdanig beperkend was dat er een AO bleek. Feit dat je langere tijd hebt gewerkt, spreekt dat tegen. Been there done that. ).
Een AO-beoordeling wordt niet blind gedaan op het etiketje dat op een beperking en/of ziekte zit. Het UWV kijkt puur naar de belastbaarheid van het individu. Wat kan iemand wél? Daarmee wordt beoordeeld in welke mate men zelf in stand is de broek op te houden en in welke mate er eventueel een AO speelt. Dat kan dus ook zonder etiket, afhankelijk van alle factoren. Om je een voorbeeldje te geven; zelf raakte ik (volledig) uit het arbeidsproces in 2000. Destijds gold nog een jaar ziektewet (ja, die hadden we nog ). In 2001 was het heel duidelijk wat mijn beperkingen waren maar niet welk etiket daar op hoorde. Gewoon de WAO-beoordeling in gegaan met een oordeel 100% AO. Pas in 2004/2005 is duidelijk geworden hoe het etiket heet.
Op welke wijze wens jij een second opinion? Van een specialist of van een andere huisarts? Links of rechtsom, een eigen huisarts mag dit niet weirgeren. is die wens er nog altijd? Neem dan contact op met de zorgverzekeraar, zij kunnen je hierin bijstaan en e.e.a. aan opties geven en helpen regelen.
vandaag ga ik van alles kunnen
donderdag 25 maart 2010 om 12:06
quote:Christa81 schreef op 25 maart 2010 @ 12:01:
Ik sluit me hierbij aan. geoon naar een andere huisarts gaan.
Zo gewoon is dat niet. Praktijken zitten vaak vol, waardoor er bijv. een beleid gevoerd wordt dat alleen patiënten die nieuw in de regio zijn worden aangenomen. Maar nog belangrijker; veel huisartsen hebben onderling de afspraak dat men niet 'zo maar' elkaars patiënten in de praktijk op neemt.
Overstappen vergt nogal wat stappen, energie en onverhoopte goodwill. Ik heb het al meermaals zien gebeuren dat overstappen bepaald niet binnen een zucht en scheet geregeld was.
Ik sluit me hierbij aan. geoon naar een andere huisarts gaan.
Zo gewoon is dat niet. Praktijken zitten vaak vol, waardoor er bijv. een beleid gevoerd wordt dat alleen patiënten die nieuw in de regio zijn worden aangenomen. Maar nog belangrijker; veel huisartsen hebben onderling de afspraak dat men niet 'zo maar' elkaars patiënten in de praktijk op neemt.
Overstappen vergt nogal wat stappen, energie en onverhoopte goodwill. Ik heb het al meermaals zien gebeuren dat overstappen bepaald niet binnen een zucht en scheet geregeld was.
vandaag ga ik van alles kunnen
donderdag 25 maart 2010 om 12:08
Je bent nu nog voor 20 uur aan het werk begrijp ik, of je wordt in ieder geval voor 20 uur in de week uitbetaald (als je je ziekgemeld hebt) door je werkgever.
Kom je met die 20 uur werken niet boven de bijstandsnorm uit dan? Want dan zou je recht hebben op een bijstandsuitkering lijkt me.
Maw, als je met 20 uur werken nog je eigen broek kunt ophouden en boven het bestaanminimum uitkomt, heb je nergens recht heb. En waarschijnlijk zul je ook niet heel snel volledig arbeidsongeschikt verklaard worden, omdat dat tegenwoordig haast niet meer voorkomt.
Je zult dan toch eerst een traject in moeten van een langdurige ziekmelding, zodat het UWV gaat bekijken of er nog passende arbeid is te vinden.
Kom je met die 20 uur werken niet boven de bijstandsnorm uit dan? Want dan zou je recht hebben op een bijstandsuitkering lijkt me.
Maw, als je met 20 uur werken nog je eigen broek kunt ophouden en boven het bestaanminimum uitkomt, heb je nergens recht heb. En waarschijnlijk zul je ook niet heel snel volledig arbeidsongeschikt verklaard worden, omdat dat tegenwoordig haast niet meer voorkomt.
Je zult dan toch eerst een traject in moeten van een langdurige ziekmelding, zodat het UWV gaat bekijken of er nog passende arbeid is te vinden.
donderdag 25 maart 2010 om 12:09
Maar Strawberry, neem eens contact op met MEE. Het lijkt mijn stokpaardje wel maar zij kunnen je heel goed helpen met duidelijk krijgen wat er voor jou persoonlijk mogelijk is en wat niet. Hun consulent lichamelijk gehandicapten (klinkt erger dan het is, voor iedereen met een lichamelijke handicap en/of ziekte) kan je bijstaan in elke vraag die je hebt m.b.t. ziekte en/of beperking. Of dat nu is hoe je in jouw regio een eventuele huisartsoverstap aanpakt, hoe je een second opinion regelt of hoe het zit in AO-land, formulieren invullen, noem het maar op. Voor de meer 'juridische' aspecten hebben ze tevens een juridische afdeling. Overigens een gratis dienst.
vandaag ga ik van alles kunnen
donderdag 25 maart 2010 om 12:18
Ik denk dat je veel kunt hebben aan de adviezen van Roosvrouw. t Is veel informatie ineens, maar wel heel belangrijk.
Even over het medische gedeelte: na begin 2007 zijn er geen onderzoeken meer gedaan?
Je schrijft dat je ze toen afgezegd hebt. Ik kan dat begrijpen, zeker als je psychische problemen had. Maar is er geen contact meer met de arsten die je voor die tijd had, in het ziekehuis? (ik neem aan dat de onderzoeken in het ziekenhuis gedaan zijn)
Weet niet of je na de verhuizing nog onder hetzelfde ziekenhuis valt of niet.
Anders zou je misschien zonder nieuwe verwijzing weer contact kunnen zoeken met de arts in het ziekenhuis.
(Ik weet niet precies hoe dat gaat als je na 3 jaar weer contact opneemt, verzekeringstechnisch enzo)
Even over het medische gedeelte: na begin 2007 zijn er geen onderzoeken meer gedaan?
Je schrijft dat je ze toen afgezegd hebt. Ik kan dat begrijpen, zeker als je psychische problemen had. Maar is er geen contact meer met de arsten die je voor die tijd had, in het ziekehuis? (ik neem aan dat de onderzoeken in het ziekenhuis gedaan zijn)
Weet niet of je na de verhuizing nog onder hetzelfde ziekenhuis valt of niet.
Anders zou je misschien zonder nieuwe verwijzing weer contact kunnen zoeken met de arts in het ziekenhuis.
(Ik weet niet precies hoe dat gaat als je na 3 jaar weer contact opneemt, verzekeringstechnisch enzo)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 25 maart 2010 om 12:20
Nog iets: ik denk dat je los van de precieze diagnose wel recht hebt op wat begeleiding bij wat je mankeert.
Het is niet niks om op deze leeftijd iets te hebben. Goed als er zowel lichamelijk aan gewerkt wordt, als op geestelijk en maatschappelijk vlak.
En bijv ergotherapie om te kijken op welke manier jij de minste hinder ondervindt van je klachten.
Heb je weleens iemand meegenomen naar de huisarts? Familie of vriend(in) bijvoorbeeld?
Het is niet niks om op deze leeftijd iets te hebben. Goed als er zowel lichamelijk aan gewerkt wordt, als op geestelijk en maatschappelijk vlak.
En bijv ergotherapie om te kijken op welke manier jij de minste hinder ondervindt van je klachten.
Heb je weleens iemand meegenomen naar de huisarts? Familie of vriend(in) bijvoorbeeld?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 25 maart 2010 om 12:30
hoi hoi,
bedankt voor jullie reacties.
Ik heb al meerdere malen iemand meegenomen daar mijn huisarts, Zowel ouders als partner, maar niks helpt.
Ik word er moe van, En ben aan het einde van me latijn.
Het is zo dat hij zoiets heeft van het zal allemaal wel meevallen anders was ze in 2006 wel doorgegaan met de onderzoeken in het ziekenhuis.
Mijn fysio en dieetist hebben zelfs al een aantekening gemaild naar mijn huisarts over de ernst van mijn klachten. Maar helaas zonder resultaat ik word niet serieus genomen.
En omdat ik daar soms wel 3 x in de maand zit, Durf/Schaam ik me nu gewoon om weer een afspraak met hem te maken,
Maar het gaat gewoon zo niet langer.
Ik heb wel in het verleden een jobcoach gehad, mischien kan zij me verder helpen?
Ik weet het even echt niet meer. Want ben nog zo jong en aan de buitenkant zie je niks aan me, Maar lichamelijk heb ik iedere dag pijn en ben ik heel snel moe.
(Ik ben vanmiddag even weg, Dus reageer pas vanavond of morgenochtend weer)
In ieder geval bedankt voor jullie reacties dat doet me goed.
bedankt voor jullie reacties.
Ik heb al meerdere malen iemand meegenomen daar mijn huisarts, Zowel ouders als partner, maar niks helpt.
Ik word er moe van, En ben aan het einde van me latijn.
Het is zo dat hij zoiets heeft van het zal allemaal wel meevallen anders was ze in 2006 wel doorgegaan met de onderzoeken in het ziekenhuis.
Mijn fysio en dieetist hebben zelfs al een aantekening gemaild naar mijn huisarts over de ernst van mijn klachten. Maar helaas zonder resultaat ik word niet serieus genomen.
En omdat ik daar soms wel 3 x in de maand zit, Durf/Schaam ik me nu gewoon om weer een afspraak met hem te maken,
Maar het gaat gewoon zo niet langer.
Ik heb wel in het verleden een jobcoach gehad, mischien kan zij me verder helpen?
Ik weet het even echt niet meer. Want ben nog zo jong en aan de buitenkant zie je niks aan me, Maar lichamelijk heb ik iedere dag pijn en ben ik heel snel moe.
(Ik ben vanmiddag even weg, Dus reageer pas vanavond of morgenochtend weer)
In ieder geval bedankt voor jullie reacties dat doet me goed.
donderdag 25 maart 2010 om 12:40
In feite neemt je huisarts je dus kwalijk dat je destijds die onderzoeken afgezegd hebt?
Een beetje huisarts zou moeten begrijpen dat onderzoek ook heel belastend kan zijn. Zeker als je niet zo lekker in je vel zit. En je hebt in de tussentijd aan jezelf gewerkt, dat is alleen maar goed. En toont aan dat de psychische klachten ook geen smoesje waren.
Vind het heel rot voor je.
Een beetje huisarts zou moeten begrijpen dat onderzoek ook heel belastend kan zijn. Zeker als je niet zo lekker in je vel zit. En je hebt in de tussentijd aan jezelf gewerkt, dat is alleen maar goed. En toont aan dat de psychische klachten ook geen smoesje waren.
Vind het heel rot voor je.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 25 maart 2010 om 14:06
