Werk & Studie
alle pijlers
Werken onder je niveau; wel of niet doorgaan?
dinsdag 8 mei 2018 22:16
Een goede warme avond iedereen,
"Lekker makkelijk geld verdienen!" in mijn ene oor en "Stom dat je je capaciteiten niet optimaal benut!" in mijn andere oor. Ik word er helemaal gek van. Ja, het is heerlijk om "makkelijk" geld binnen te halen, maar aan de andere kant vraag ik me, tijdens het werken, wel eens af waar ik mee bezig ben. Ook vind ik eigenlijk dat ik niet mag zeuren over mijn huidige baan, maar toch... het knaagt.
Ik ben 28 en ik werk nu 4 jaar (laten we zeggen 50%) onder mijn niveau. Het is niet zo dat ik bakken met geld verdien, maar ruim om goed van te leven. Als ik een baan zou hebben op mijn niveau, dan kan ik er maandelijks nog een halve loon bij optellen, maar daar tegenover staat wel dat ik waarschijnlijk meer arbeidskracht (mentaal) moet leveren. Ik weet niet of ik dat wel wil en ik voel me er enigszins schuldig over, schuldig omdat ik mijn capaciteiten niet volledig inzet. En is het niet een beetje stom dat ik dat niet doe? Ik ben er toch voor opgeleid? Of trek ik me misschien ook te veel aan van de omgeving? Maar nu is het zo relaxt; ik hoef bijna niets voor te bereiden, ik ga naar mijn werk en ik doe mijn ding en thuis hoef ik er niet meer aan te denken. Soms ook wel saai, maar het leven is toch niet alleen maar werken? Ik zou mijn huidige baan kunnen bekijken als mijn geldboom en in mijn overige tijd kan ik doen wat ik wil. Of zou ik mijn werk ook moeten zien als zelfontwikkeling/uitdaging?
Ik heb 6 jaar gestudeerd en ik was het aan het einde écht spuugzat. Om deze reden (o.a.) heb ik gekozen voor mijn huidige functie, maar hier lijkt het soms alsof ik stilsta. Ik ben de laatste weken vaak hierover aan het piekeren; zal ik toch een poging wagen en opzoek gaan naar een baan op mijn niveau? Ik ben bang dat ik er spijt van krijg, maar ik kan het niet zo goed inschatten. Wel is het zo dat ik sneller mijn studieschuld kan aflossen met een baan op niveau en kan sparen voor een koophuis.
Misschien denk je
maar het zit me echt dwars 
Groetjes!
"Lekker makkelijk geld verdienen!" in mijn ene oor en "Stom dat je je capaciteiten niet optimaal benut!" in mijn andere oor. Ik word er helemaal gek van. Ja, het is heerlijk om "makkelijk" geld binnen te halen, maar aan de andere kant vraag ik me, tijdens het werken, wel eens af waar ik mee bezig ben. Ook vind ik eigenlijk dat ik niet mag zeuren over mijn huidige baan, maar toch... het knaagt.
Ik ben 28 en ik werk nu 4 jaar (laten we zeggen 50%) onder mijn niveau. Het is niet zo dat ik bakken met geld verdien, maar ruim om goed van te leven. Als ik een baan zou hebben op mijn niveau, dan kan ik er maandelijks nog een halve loon bij optellen, maar daar tegenover staat wel dat ik waarschijnlijk meer arbeidskracht (mentaal) moet leveren. Ik weet niet of ik dat wel wil en ik voel me er enigszins schuldig over, schuldig omdat ik mijn capaciteiten niet volledig inzet. En is het niet een beetje stom dat ik dat niet doe? Ik ben er toch voor opgeleid? Of trek ik me misschien ook te veel aan van de omgeving? Maar nu is het zo relaxt; ik hoef bijna niets voor te bereiden, ik ga naar mijn werk en ik doe mijn ding en thuis hoef ik er niet meer aan te denken. Soms ook wel saai, maar het leven is toch niet alleen maar werken? Ik zou mijn huidige baan kunnen bekijken als mijn geldboom en in mijn overige tijd kan ik doen wat ik wil. Of zou ik mijn werk ook moeten zien als zelfontwikkeling/uitdaging?
Ik heb 6 jaar gestudeerd en ik was het aan het einde écht spuugzat. Om deze reden (o.a.) heb ik gekozen voor mijn huidige functie, maar hier lijkt het soms alsof ik stilsta. Ik ben de laatste weken vaak hierover aan het piekeren; zal ik toch een poging wagen en opzoek gaan naar een baan op mijn niveau? Ik ben bang dat ik er spijt van krijg, maar ik kan het niet zo goed inschatten. Wel is het zo dat ik sneller mijn studieschuld kan aflossen met een baan op niveau en kan sparen voor een koophuis.
Misschien denk je
maar het zit me echt dwars Groetjes!
woensdag 9 mei 2018 16:28
Wanneer is iets op niveau? Wanneer je benut je je capaciteiten volledig? Moet je dan kennis vergaren door je werkzaamheden en hoeveel dan?
Je huidige werk klinkt inderdaad alsof je ervaart dat je telkens hetzelfde kunstje doet en verder ook geen uitdaging ziet in het verbeteren van de vaardigheden die je daarbij gebruikt, omdat je daadwerkelijk meer uitdaging wil.
Ik zou je studierichting trouwens niet zomaar afschieten, omdat je het studeren zat was. Ook als dat gebaseerd is op stages, die werkzaamheden zijn toch vaak anders, omdat vooraf duidelijk is dat het van tijdelijke aard is en daarnaast bijvoorbeeld nog een onderzoek uitgevoerd moet worden.
Voordat je gaat solliciteren zou ik eens met een loopbaancoach oid gaan praten. Wie weet is het wel handiger om deze baan te behouden en daarnaast eerst nog een opleiding te gaan doen voordat je daadwerkelijk elders aan de slag gaat. Dan kun je ook voorkomen dat je studieschuld oploopt.
Je huidige werk klinkt inderdaad alsof je ervaart dat je telkens hetzelfde kunstje doet en verder ook geen uitdaging ziet in het verbeteren van de vaardigheden die je daarbij gebruikt, omdat je daadwerkelijk meer uitdaging wil.
Ik zou je studierichting trouwens niet zomaar afschieten, omdat je het studeren zat was. Ook als dat gebaseerd is op stages, die werkzaamheden zijn toch vaak anders, omdat vooraf duidelijk is dat het van tijdelijke aard is en daarnaast bijvoorbeeld nog een onderzoek uitgevoerd moet worden.
Voordat je gaat solliciteren zou ik eens met een loopbaancoach oid gaan praten. Wie weet is het wel handiger om deze baan te behouden en daarnaast eerst nog een opleiding te gaan doen voordat je daadwerkelijk elders aan de slag gaat. Dan kun je ook voorkomen dat je studieschuld oploopt.
woensdag 9 mei 2018 17:57
Het grootste risico van onder je niveau werken is dat je jezelf op een gegeven moment uit de markt kan prijzen. Over het algemeen besteden de meeste bedrijven meer trainings- en ontwikkelingsbudget aan de wat hoger opgeleide mensen met dito functies. Dan kan je je blijven ontwikkelen en relevant blijven voor het bedrijf. Als je een "te simpel" baantje hebt kan dat vaak ook door jongere mensen met lagere loonkosten gedaan worden. Voor de korte termijn is er niks mis mee om onder je niveau te werken (wat dat ook moge zijn), maar voor de langere termijn moet je er toch wel over nadenken.
woensdag 9 mei 2018 19:11
Het is niet omdat je het diploma hebt, dat je de job ook qua verantwoordelijkheid en stress gaat aankunnen. Het moet ook bij je karakter passen. Kan je deeltijds leerkracht blijven en deeltijds als ingenieur aan de slag om te kijken wat het zegt? Als je je nu al verveelt, denk ik dat dit op termijn alleen maar erger zal worden. Heb je opties om je huidige baan opnieuw interessant te maken (bv. wiskunde geven in een hoger jaar)? Of als je les geeft in het middelbaar bv overstappen naar de hogeschool?
zaterdag 19 mei 2018 04:18
Ik vind het best knap dat een baan als docent je zo makkelijk af gaat. Werken in het onderwijs vraagt toch zeker ook een hoop van je, niet alleen qua kennis en inhoud maar wel op andere vlakken zoals geduld en pedagogische vaardigheden.
Ik weet niet hoe makkelijk het is in jouw 'eigen' vakgebied om aan een baan te komen? Dat zou bij mij toch wel meespelen bij de afweging om wel of niet iets in die richting te gaan zoeken. Ik ken bijvoorbeeld iemand die psychologie heeft gedaan en al 15 jaar niet meer in die richting werkt en heb niet de indruk dat zij ooit nog als psycholoog aan de bak komt. Maar misschien is dat in jouw vakgebied wel anders, dan maakt het niet zoveel uit als je nu blijft zitten waar je zit en op een gegeven moment toch die richting op zou willen.
Ik werk zelf ook onder mijn niveau en vind dat op zich ook prima, mits ik mijn inspiratie en voldoening dan toch op andere manieren uit mijn werk kan halen (leuke collega's, interessante onderweg, oefenen nieuwe vaardigheden etc) en dat is op dit moment ook niet echt aan de orde dus ik zoek toch wel een beetje naar wat anders.
Ik weet niet hoe makkelijk het is in jouw 'eigen' vakgebied om aan een baan te komen? Dat zou bij mij toch wel meespelen bij de afweging om wel of niet iets in die richting te gaan zoeken. Ik ken bijvoorbeeld iemand die psychologie heeft gedaan en al 15 jaar niet meer in die richting werkt en heb niet de indruk dat zij ooit nog als psycholoog aan de bak komt. Maar misschien is dat in jouw vakgebied wel anders, dan maakt het niet zoveel uit als je nu blijft zitten waar je zit en op een gegeven moment toch die richting op zou willen.
Ik werk zelf ook onder mijn niveau en vind dat op zich ook prima, mits ik mijn inspiratie en voldoening dan toch op andere manieren uit mijn werk kan halen (leuke collega's, interessante onderweg, oefenen nieuwe vaardigheden etc) en dat is op dit moment ook niet echt aan de orde dus ik zoek toch wel een beetje naar wat anders.
