Zwanger
alle pijlers
Abortus na eerste kind..
maandag 5 november 2018 om 11:27
Hi ladies,
Ik weet niet of ik dit onder de juiste pijler plaatst, maar hier is mijn bericht.
Vorige week ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben, geheel ongepland! Mijn vriend en ik hebben enkele keren sex gehad met een voorbehoedsmiddel, maar blijkbaar is dat ergens misgegaan.
Momenteel zijn we de ouders van een prachtig jongetje van 9 maanden. Ik was destijds tijdens mijn zwangerschap nog aan het studeren en ben ik net op tijd afgestudeerd voor mijn bevalling.
Nu zit ik in een fase waarbij ik weer mijn ‘eigen’ leven wil oppakken. Daarbij dus ook een start maken aan mijn carrière, hetgeen waarvoor ik jaren gestudeerd heb en daarbij ook financieel onafhankelijk worden. Mijn vriend zit er goed bij qua werk en financiën, we hebben een koophuis en kunnen qua dit plaatje eigenlijk prima voor een tweede kindje zorgen. Alleen ik wil het niet! Als de tweede er is dan is mijn kleine net 1,5 en heeft hij ook nog alle aandacht van de wereld nodig. In mijn hoofd wilde ik eigenlijk geen kinderen meer of pas over +/- 5 jaar! Het klinkt egoïstisch, maar het was eindelijk weer even tijd voor mezelf.
Ik ben zo bang dat ik met een tweede erbij, in sociaal isolement terecht kom. Ik depressief raak en totaal geen gevoel voor het kind zal hebben, omdat ik het echt niet wil. Mijn vriend wil het wel graag, maar hij 60/70 uur in de week dus hij zal er veelal niet zijn. Hij vindt mijn keus te overhaast, niet doordacht en vindt dat we er prima voor kunnen zorgen. Mijn gevoel zegt nu nee, maar dan ben je eigenlijk met moeder natuur aan het spelen en dat wil ik ook niet. Ik ben dan zometeen 26 en moeder van twee kinderen.. help
!
Ik weet niet of ik dit onder de juiste pijler plaatst, maar hier is mijn bericht.
Vorige week ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben, geheel ongepland! Mijn vriend en ik hebben enkele keren sex gehad met een voorbehoedsmiddel, maar blijkbaar is dat ergens misgegaan.
Momenteel zijn we de ouders van een prachtig jongetje van 9 maanden. Ik was destijds tijdens mijn zwangerschap nog aan het studeren en ben ik net op tijd afgestudeerd voor mijn bevalling.
Nu zit ik in een fase waarbij ik weer mijn ‘eigen’ leven wil oppakken. Daarbij dus ook een start maken aan mijn carrière, hetgeen waarvoor ik jaren gestudeerd heb en daarbij ook financieel onafhankelijk worden. Mijn vriend zit er goed bij qua werk en financiën, we hebben een koophuis en kunnen qua dit plaatje eigenlijk prima voor een tweede kindje zorgen. Alleen ik wil het niet! Als de tweede er is dan is mijn kleine net 1,5 en heeft hij ook nog alle aandacht van de wereld nodig. In mijn hoofd wilde ik eigenlijk geen kinderen meer of pas over +/- 5 jaar! Het klinkt egoïstisch, maar het was eindelijk weer even tijd voor mezelf.
Ik ben zo bang dat ik met een tweede erbij, in sociaal isolement terecht kom. Ik depressief raak en totaal geen gevoel voor het kind zal hebben, omdat ik het echt niet wil. Mijn vriend wil het wel graag, maar hij 60/70 uur in de week dus hij zal er veelal niet zijn. Hij vindt mijn keus te overhaast, niet doordacht en vindt dat we er prima voor kunnen zorgen. Mijn gevoel zegt nu nee, maar dan ben je eigenlijk met moeder natuur aan het spelen en dat wil ik ook niet. Ik ben dan zometeen 26 en moeder van twee kinderen.. help
!
anoniem_377439 wijzigde dit bericht op 05-11-2018 12:47
Reden: wordt verkeerd opgevat
Reden: wordt verkeerd opgevat
2.08% gewijzigd
maandag 5 november 2018 om 13:55
Jezus wat heftig, voor je vriend ook vooral.. want ik zou niet bij een vrouw willen blijven die mijn kind weghaalt. Maarja het alternatief is dan je andere kind met een gebroken gezin opzadelen.. wat triest.
Hoezo wil je over 5 jaar wel weer een kind? Dat is toch raar? Hij of zij dient zich nu aan. Of je nu voor 1 of 2 kleine kinderen zorgt is echt niet meer werk dan dat je over 5 jaar voor 2 kinderen zorgt die totaal qua leeftijd, ritme en behoeften uit elkaar liggen. Dan ren je je pas rot van sportclubjes naar zwemles en van school weer door naar kinderfeestjes. En dat allemaal met een baby op je arm.
Dat gezegd hebbende ben ik wel iemand die mijn kind(eren) altijd voor mijn eigen behoefte laat komen. Over 20 jaar is het wel weer tijd voor mezelf. Als jij vooral jezelf op de eerste plek wil zetten dan was een kind überhaupt niet zo’n goed idee maar een tweede dan inderdaad zeker niet. Dus dan maak je vast de juiste keuze met een abortus.
Sterkte ermee.
Hoezo wil je over 5 jaar wel weer een kind? Dat is toch raar? Hij of zij dient zich nu aan. Of je nu voor 1 of 2 kleine kinderen zorgt is echt niet meer werk dan dat je over 5 jaar voor 2 kinderen zorgt die totaal qua leeftijd, ritme en behoeften uit elkaar liggen. Dan ren je je pas rot van sportclubjes naar zwemles en van school weer door naar kinderfeestjes. En dat allemaal met een baby op je arm.
Dat gezegd hebbende ben ik wel iemand die mijn kind(eren) altijd voor mijn eigen behoefte laat komen. Over 20 jaar is het wel weer tijd voor mezelf. Als jij vooral jezelf op de eerste plek wil zetten dan was een kind überhaupt niet zo’n goed idee maar een tweede dan inderdaad zeker niet. Dus dan maak je vast de juiste keuze met een abortus.
Sterkte ermee.
The most exciting, challenging and significant relationship is the one with yourself. And if you can find someone to love the you you love that’s fabulous
maandag 5 november 2018 om 13:57
En laat je vriend meer bijspringen, want als je niet tevreden bent met de zorgverdeling dan mag je daar natuurlijk best wat van vinden en verandering eisen.
The most exciting, challenging and significant relationship is the one with yourself. And if you can find someone to love the you you love that’s fabulous
maandag 5 november 2018 om 14:07
Ja dat doet hij wel, maar als je om 6uur begint en 19u thuis bent, is dat best lastig. Ik weet niet of ik het heel bezwaarlijk vind, want hij doet het voor ons, maar wel bezwaarlijk dat hij dan verwacht dat ik nog veel meer kinderen wil. En daarbij aangeeft dat ik wel een goed suppport systeem heb, maar er zal wel mij verweten worden dat hij al het harde werken doet, als ik weer een keer moe ben. Dus onze verstandhouding is ook niet altijd even goed, misschien dat die onafhankelijkheid voor mij daarom des te belangrijker is. En ik nu op dit moment geen tweede kind wil, omdat we relationeel ook nog aan veel moeten werken
maandag 5 november 2018 om 14:10
carrie-bradshaw schreef: ↑05-11-2018 13:55
Dat gezegd hebbende ben ik wel iemand die mijn kind(eren) altijd voor mijn eigen behoefte laat komen. Over 20 jaar is het wel weer tijd voor mezelf. Als jij vooral jezelf op de eerste plek wil zetten dan was een kind überhaupt niet zo’n goed idee maar een tweede dan inderdaad zeker niet. Dus dan maak je vast de juiste keuze met een abortus.
Hoe krijgen sommige moeders het toch uit hun strot ten opzichte van andere moeders denk ik soms.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
maandag 5 november 2018 om 14:12
maandag 5 november 2018 om 14:16
Is het een idee om sámen met je partner een gesprek te voeren bij bv het FIOM? Tijdens zo'n gesprek zal ervoor gezorgd worden die elk van jullie z'n verhaal rustig kan vertellen. Zo'n onafhankelijk persoon kan het gesprek goed leiden, zodat je niet in geruzie of 'ja maar jij..' vervalt. Ik heb daar erg goede ervaringen mee. Het helderde heel veel op.
Het besluit moet je proberen sámen te maken. Anders wordt jullie relatie er waarschijnlijk niet beter op..
Veel wijsheid en sterkte gewenst.
Het besluit moet je proberen sámen te maken. Anders wordt jullie relatie er waarschijnlijk niet beter op..
Veel wijsheid en sterkte gewenst.
anoniem_375660 wijzigde dit bericht op 05-11-2018 14:19
16.94% gewijzigd
maandag 5 november 2018 om 14:18
demy13455 schreef: ↑05-11-2018 14:07Ja dat doet hij wel, maar als je om 6uur begint en 19u thuis bent, is dat best lastig. Ik weet niet of ik het heel bezwaarlijk vind, want hij doet het voor ons, maar wel bezwaarlijk dat hij dan verwacht dat ik nog veel meer kinderen wil. En daarbij aangeeft dat ik wel een goed suppport systeem heb, maar er zal wel mij verweten worden dat hij al het harde werken doet, als ik weer een keer moe ben. Dus onze verstandhouding is ook niet altijd even goed, misschien dat die onafhankelijkheid voor mij daarom des te belangrijker is. En ik nu op dit moment geen tweede kind wil, omdat we relationeel ook nog aan veel moeten werken
Dat doet hij 6 dagen per week, als ik goed reken? 11 uur per dag x 6 dagen is 66 uur. Als jullie een kleintje van 9 maanden hebben, die nog veel slaapt, ziet hij zijn kind vooral op zondag. Als hij jou daarbij verwijt dat hij al het harde werken doet, dan is de keuze misschien wel eenvoudig. Wanneer hij minder gaat werken en meer voor zijn kind gaat zorgen, kun jij je deel van het werken op je nemen. Dat lijkt hij immers ook te willen. Maar goed, soms is wat lijkt en wat mensen daadwerkelijk willen niet altijd hetzelfde
Die opmerking over jóuw supportsystem is veelzeggend.Ik snap dat je geen tweede wil in deze situatie. Misschien is dit een mooie gelegenheid om samen wat rigoureuze beslissingen te nemen over hoe jullie je gezinsleven nu en in de toekomst willen inrichten. Omdat je eerste zo snel kwam hebben jullie daar destijds misschien niet de gelegenheid voor gehad. Dan is nu, denk ik, een mooi moment. Sterkte
maandag 5 november 2018 om 14:20
Stefania88 schreef: ↑05-11-2018 14:16Is het een idee om sámen met je partner een gesprek te voeren bij bv het FIOM? Tijdens zo'n gesprek zal ervoor gezorgd worden die elk van jullie z'n verhaal rustig kan vertellen. Zo'n onafhankelijk persoon kan het gesprek goed leiden, zodat je niet in geruzie of 'ja maar jij..' vervalt. Ik heb daar erg goede ervaringen mee. Het helderde heel veel op.
Het besluit moet je proberen sámen te maken. Anders wordt jullie relatie er waarschijnlijk niet beter op..
Veel wijsheid en sterkte gewenst.
Bedankt voor de tip! Het is inderdaad een besluit samen..
maandag 5 november 2018 om 14:20
Pandax schreef: ↑05-11-2018 14:18Ik snap dat je geen tweede wil in deze situatie. Misschien is dit een mooie gelegenheid om samen wat rigoureuze beslissingen te nemen over hoe jullie je gezinsleven nu en in de toekomst willen inrichten. Omdat je eerste zo snel kwam hebben jullie daar destijds misschien niet de gelegenheid voor gehad. Dan is nu, denk ik, een mooi moment. Sterkte
Mooi gezegd..
maandag 5 november 2018 om 14:22
carrie-bradshaw schreef: ↑05-11-2018 13:55Jezus wat heftig, voor je vriend ook vooral.. want ik zou niet bij een vrouw willen blijven die mijn kind weghaalt. Maarja het alternatief is dan je andere kind met een gebroken gezin opzadelen.. wat triest.
Hoezo wil je over 5 jaar wel weer een kind? Dat is toch raar? Hij of zij dient zich nu aan. Of je nu voor 1 of 2 kleine kinderen zorgt is echt niet meer werk dan dat je over 5 jaar voor 2 kinderen zorgt die totaal qua leeftijd, ritme en behoeften uit elkaar liggen. Dan ren je je pas rot van sportclubjes naar zwemles en van school weer door naar kinderfeestjes. En dat allemaal met een baby op je arm.
Dat gezegd hebbende ben ik wel iemand die mijn kind(eren) altijd voor mijn eigen behoefte laat komen. Over 20 jaar is het wel weer tijd voor mezelf. Als jij vooral jezelf op de eerste plek wil zetten dan was een kind überhaupt niet zo’n goed idee maar een tweede dan inderdaad zeker niet. Dus dan maak je vast de juiste keuze met een abortus.
Sterkte ermee.
Fijn dat je het vooral voor mijn vriend heftig vindt
! Gelukkig hoef je geen medelijden met hem te hebben, want hij steunt me gelukkig in mijn keuzes en begrijpt daarbij ook waar ik doorheen ga. En zal mij niet gelijk verlaten in zo’n periode.
maandag 5 november 2018 om 14:28
Maar het is toch ook zijn kind. Ik zou denken dat het gaat wringen.
maandag 5 november 2018 om 14:29
*Toos* schreef: ↑05-11-2018 12:29Dreamer, dat zou ze ook best met twee kinderen kunnen.
Mijn oudste twee schelen ook maar anderhalf jaar en ik vind het ideaal. Ik was toch met een kleintje bezig, dus de tweede sloot naadloos aan.
Mijn jongste is zes jaar jonger dan de oudste. Na de geboorte had ik het gevoel weer helemaal opnieuw te moeten beginnen en was het lang niet zo relaxt om met een baby in mijn kielzog naar zwemles, school en afspraakjes te gaan. Bij de oudste twee waren ze gewoon allebei klein en had de oudste nog geen eigen leven, wat het wel zo rustig en overzichtelijk maakte.
Natuurlijk kan ze dat ook best met 2 kinderen (Ik ga er maar van uit dat je het over carrière hebt) maar als zij om die reden nu niet wil en partner wel wel, laat hij dan ook maar eens zien dat hij wil. Want dat het kán, maakt niet dat het ook makkelijk is, als je er voornamelijk alleen voor staat.
Later is nu
maandag 5 november 2018 om 14:30
Laat je hier geen schuldgevoel aanpraten, als je niet zo snel een tweede wil, omdat jij andere zaken laat prevaleren op dit moment.demy13455 schreef: ↑05-11-2018 14:07Ja dat doet hij wel, maar als je om 6uur begint en 19u thuis bent, is dat best lastig. Ik weet niet of ik het heel bezwaarlijk vind, want hij doet het voor ons, maar wel bezwaarlijk dat hij dan verwacht dat ik nog veel meer kinderen wil. En daarbij aangeeft dat ik wel een goed suppport systeem heb, maar er zal wel mij verweten worden dat hij al het harde werken doet, als ik weer een keer moe ben. Dus onze verstandhouding is ook niet altijd even goed, misschien dat die onafhankelijkheid voor mij daarom des te belangrijker is. En ik nu op dit moment geen tweede kind wil, omdat we relationeel ook nog aan veel moeten werken
maandag 5 november 2018 om 14:34
demy13455 schreef: ↑05-11-2018 12:43Bedankt voor de reacties!
Ik geloof inderdaad ook niet in ongelukjes, dus misschien wat onhandig geformuleerd. We wilden graag zwanger raken maar iets later in het jaar, zodat ik rustig kon afstuderen. En gezien de mensen om ons heen had ik niet verwacht, dat terwijl ik stopte met de pil ik gelijk zwanger zou raken, dus eerder ongepland. Maarja het leven is niet te plannen. En nu gekozen voor condooms als anticonceptiemiddel, maar dat blijkt bij ons nu dus helaas niet te werken!
En mensen die komen met de suggesties van een nanny. Dat is helaas niets voor mij ik zou toch graag zelf mijn kinderen opvoeden en daarbij zal je toch altijd betrokken moeten blijven. Ik denk dat ik het zowel fysiek als mentaal nog niet aankan. En ben bang dat ik in een put beland als de baby er is, het zijn misschien de hormonen.
En wat mijn vriend betreft die heeft zijn eigen onderneming, aangeven dat hij minder gaat werken heeft hij vaker gedaan maar realiteit is daarbij toch anders. Ik zit er gewoon even doorheen! Hij is voornamelijk bang dat ik er spijt van krijg, maar ik heb nu een afspraak gemaakt en heb eigenlijk alleen maar een opgelucht gevoel.
Ehm.. in je OP heb je het over een paar jaar voor een tweede gaan. Nu over eind van dit jaar??
Ja, je hebt recht op je eigen reden, maar dit klinkt mij heel erg krom in de oren. Wat maken een paar maanden nou uit?
Later is nu
maandag 5 november 2018 om 14:41
demy13455 schreef: ↑05-11-2018 14:07Ja dat doet hij wel, maar als je om 6uur begint en 19u thuis bent, is dat best lastig. Ik weet niet of ik het heel bezwaarlijk vind, want hij doet het voor ons, maar wel bezwaarlijk dat hij dan verwacht dat ik nog veel meer kinderen wil. En daarbij aangeeft dat ik wel een goed suppport systeem heb, maar er zal wel mij verweten worden dat hij al het harde werken doet, als ik weer een keer moe ben. Dus onze verstandhouding is ook niet altijd even goed, misschien dat die onafhankelijkheid voor mij daarom des te belangrijker is. En ik nu op dit moment geen tweede kind wil, omdat we relationeel ook nog aan veel moeten werken
Nou, op het moment dat er een kind bij komt en jij carrière wil, is juist een stapje terug iets dat hij 'voor jou/jullie' doet. Dat vele werken is vooral voor zichzelf.
En dan kan iemand wel gaan zeggen dat het sneu is voor je man en dat jij jezelf voor het gezin zet, maar dat doet je man dus ook. Hoe zielig is hij dan? Waarom mij jij jezelf 'opofferen' voor het gezin en kan hij z'n gang gaan, zolang hij maar geld over draagt?
Op dit moment vind ik hém vooral zelfzuchtig, dat hij jou hierin niet ziet.
Later is nu
maandag 5 november 2018 om 16:30
In de OP staat dat de eerste kwam nét na haar afstuderen. Als ze het dan vervolgens heeft over een baby van wie ze onverwacht snel zwanger werd, tijdens haar afstuderen, lijkt het me duidelijk dat dat over diezelfde eerste baby gaat.
TO, sterkte met je keuze.
maandag 5 november 2018 om 18:18
