Zwanger
alle pijlers
Bevalling blunders
woensdag 7 oktober 2015 10:54
Hallo allemaal,
Misschien bestaat een topic als dit al, maar ik kan hem niet vinden. Ik ben inmiddels zwanger van mijn tweede kindje en nou lijkt het me heel leuk om goede bevallingsverhalen te lezen. Geen horror verhalen maar juist van die mooie anekdotes die op het moment zelf misschien niet leuk zijn, maar achteraf best wel grappig blijken!
Om de spits af te bijten, ik heb er al een aantal verzameld van vriendinnen:
Vriendin A wist het geslacht van hun kindje niet. Na 8 cm ontsluiting was er een wisseling van de wacht in het ziekenhuis. En de nieuwe verloskundige zei bij binnenkomst: zooo, jullie dochter is al een aardig eind op weg zie ik!
Vriendin B wilde graag thuis bevallen, maar na uren weeen bleef ze maar op 2 cm zitten. Toch maar naar het ziekenhuis. Vriendlief was zo zenuwachtig dat hij te hard wegreed en veel te hard over de hobbel aan het einde van de straat scheurde (AU!) eenmaal in het ziekenhuis aangekomen bleek ze volledige ontsluiting te hebben! Lang leven de hobbel!
En de laatste die ik weet..
Na een tijdlang weeen werd vriendlief van mijn mede zwangerschapscursusist er niet relaxter op. Omdat ze zo gek werd van zijn (natuurlijk goedbedoelde) hulp vroeg ze hem ananas te maken voor haar. Niet dat ze ook maar iets wilde eten, maar met een verse ananas snijden was hij tenminste even een kwartiertje bezig zonder dat hij zenuwachtig om haar heen dartelde.
Ik word er vrolijk van ben benieuwd of jullie ook goede anekdotes hebben!
Misschien bestaat een topic als dit al, maar ik kan hem niet vinden. Ik ben inmiddels zwanger van mijn tweede kindje en nou lijkt het me heel leuk om goede bevallingsverhalen te lezen. Geen horror verhalen maar juist van die mooie anekdotes die op het moment zelf misschien niet leuk zijn, maar achteraf best wel grappig blijken!
Om de spits af te bijten, ik heb er al een aantal verzameld van vriendinnen:
Vriendin A wist het geslacht van hun kindje niet. Na 8 cm ontsluiting was er een wisseling van de wacht in het ziekenhuis. En de nieuwe verloskundige zei bij binnenkomst: zooo, jullie dochter is al een aardig eind op weg zie ik!
Vriendin B wilde graag thuis bevallen, maar na uren weeen bleef ze maar op 2 cm zitten. Toch maar naar het ziekenhuis. Vriendlief was zo zenuwachtig dat hij te hard wegreed en veel te hard over de hobbel aan het einde van de straat scheurde (AU!) eenmaal in het ziekenhuis aangekomen bleek ze volledige ontsluiting te hebben! Lang leven de hobbel!
En de laatste die ik weet..
Na een tijdlang weeen werd vriendlief van mijn mede zwangerschapscursusist er niet relaxter op. Omdat ze zo gek werd van zijn (natuurlijk goedbedoelde) hulp vroeg ze hem ananas te maken voor haar. Niet dat ze ook maar iets wilde eten, maar met een verse ananas snijden was hij tenminste even een kwartiertje bezig zonder dat hij zenuwachtig om haar heen dartelde.
Ik word er vrolijk van ben benieuwd of jullie ook goede anekdotes hebben!
maandag 14 november 2016 17:53
Ik weet dat dit draadje al oud is, maar er schoot me straks ineens iets te binnen, dus ik reanimeer 'm even.
Ik had een zware bevalling met een lange aanloop (zwangerschapsvergiftiging, inleiden wilde steeds maar niet lukken). Uiteindelijk lag ik met echte, hevige weeën in bed (met ruggenprik, dus redelijk ontspannen). In de kamer naast me was iemand aan het bevallen, dus de verloskundige was bezig en de gynaecoloog kwam daarom zelf maar even kijken hoe het met me ging.
Context: de gynaecoloog in kwestie is een lekker ding. Echt.
Dus de gynaecoloog doet zijn handschoenen aan en steekt zijn vingers naar binnen om ontsluiting te controleren. Daarvoor moest hij een wee afwachten. Nu zat ik onder de weeën, maar natuurlijk wilde er op dat moment even geen komen. Zaten we daar, smerig kraamverband vol bloed en vruchtwater out in the open, lekker ding met zijn hand in mijn doos, vriend gespannen naast me, te wachten tot mijn baarmoeder ging doen wat het de hele dag al deed.
Toen dacht ik: goh, laat ik een gesprekje aanknopen, en heb hem naar zijn vakantie gevraagd. Vond hij ook wel apart, volgens mij.
Ik had een zware bevalling met een lange aanloop (zwangerschapsvergiftiging, inleiden wilde steeds maar niet lukken). Uiteindelijk lag ik met echte, hevige weeën in bed (met ruggenprik, dus redelijk ontspannen). In de kamer naast me was iemand aan het bevallen, dus de verloskundige was bezig en de gynaecoloog kwam daarom zelf maar even kijken hoe het met me ging.
Context: de gynaecoloog in kwestie is een lekker ding. Echt.
Dus de gynaecoloog doet zijn handschoenen aan en steekt zijn vingers naar binnen om ontsluiting te controleren. Daarvoor moest hij een wee afwachten. Nu zat ik onder de weeën, maar natuurlijk wilde er op dat moment even geen komen. Zaten we daar, smerig kraamverband vol bloed en vruchtwater out in the open, lekker ding met zijn hand in mijn doos, vriend gespannen naast me, te wachten tot mijn baarmoeder ging doen wat het de hele dag al deed.
Toen dacht ik: goh, laat ik een gesprekje aanknopen, en heb hem naar zijn vakantie gevraagd. Vond hij ook wel apart, volgens mij.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
maandag 14 november 2016 18:07
maechtje
Ik had geen persweeën doordat ze me iets teveel verdoving in m'n ruggeprik hadden gespoten dus ik moest op eigen kracht persen. De verloskundige had nog een bakkie koffie laten halen en ging er ook zo eens rustig voor zitten. 'Maar eh...wat doe je in het dagelijks leven? En eh...wilde je altijd al kinderen? Pers ondertussen maar wat hoor.'
Dus ik persen en daarna het antwoord. Heel bizar ook!
Helaas geen lekker ding
Ik had geen persweeën doordat ze me iets teveel verdoving in m'n ruggeprik hadden gespoten dus ik moest op eigen kracht persen. De verloskundige had nog een bakkie koffie laten halen en ging er ook zo eens rustig voor zitten. 'Maar eh...wat doe je in het dagelijks leven? En eh...wilde je altijd al kinderen? Pers ondertussen maar wat hoor.'
Dus ik persen en daarna het antwoord. Heel bizar ook!
Helaas geen lekker ding
dinsdag 15 november 2016 11:40
Leuk, dit topic mag idd wel nieuw leven ingeblazen worden.
Heb zelf niet zoveel blunders.. mijn man mocht niet van mijn zijde wijken. Ik beviel thuis. De bevalling ging ineens heel snel. En er was nog geen kraamzorg. Dus de verloskundige vroeg mijn man het eea te pakken. Maar daar werd ik heel boos om. Hij mocht echt niet weg! Behoorlijk dom achteraf, want mijn man wist welke kleren de eerste kleertjes waren. Nu had ze precies het lelijkst setje gepakt.
Ik was al een paar dagen en nachten op door weeën die niet doorzette. Dus juist die avond een temazepam gekregen om op te slapen. En 4 uur later is hij geboren. Ik kon tijdens het persen amper wakker blijven. Heb ook gevraagd of ik alsjeblieft niet eerst een poosje mocht slapen. Maar nee, dat mocht niet
Heb zelf niet zoveel blunders.. mijn man mocht niet van mijn zijde wijken. Ik beviel thuis. De bevalling ging ineens heel snel. En er was nog geen kraamzorg. Dus de verloskundige vroeg mijn man het eea te pakken. Maar daar werd ik heel boos om. Hij mocht echt niet weg! Behoorlijk dom achteraf, want mijn man wist welke kleren de eerste kleertjes waren. Nu had ze precies het lelijkst setje gepakt.
Ik was al een paar dagen en nachten op door weeën die niet doorzette. Dus juist die avond een temazepam gekregen om op te slapen. En 4 uur later is hij geboren. Ik kon tijdens het persen amper wakker blijven. Heb ook gevraagd of ik alsjeblieft niet eerst een poosje mocht slapen. Maar nee, dat mocht niet
dinsdag 15 november 2016 11:56
quote:Maechtje schreef op 14 november 2016 @ 20:39:
Proudmama - bizar! Maareh...bestaat er zoiets als 'te veel verdoving in je ruggenprik'?
Nou ze hadden me nog een flinke stoot verdoving bijgespoten omdat ik de weeen voelde. En dat bleken persweeen te zijn. Druk in het ziekenhuis+eerste bevalling+overdracht van avond- naar nachtdienst=bevallingsblunder
Ik lag helemaal lam, persweeen voelde ik dus niet en op de monitor waren ze wel te zien.
Proudmama - bizar! Maareh...bestaat er zoiets als 'te veel verdoving in je ruggenprik'?
Nou ze hadden me nog een flinke stoot verdoving bijgespoten omdat ik de weeen voelde. En dat bleken persweeen te zijn. Druk in het ziekenhuis+eerste bevalling+overdracht van avond- naar nachtdienst=bevallingsblunder
Ik lag helemaal lam, persweeen voelde ik dus niet en op de monitor waren ze wel te zien.
zondag 19 maart 2017 20:32
Maar eens een upje aan dit leuke topic
Mijn laatste bevalling ging erg snel.
De vk vroeg even nadat ze binnen was wat onze baby zometeen aan moest.
Waaaaaat?? Heb tegen haar gezegd dat ik hier echt nog niet over na ging denken en dat ze niet zo op de zaken vooruit moest lopen ????
Even later was hij daar
Heb tijdens het persen ook nog even een vloedgolf vruchtwater over de stagiaire heengespoten.
Mijn laatste bevalling ging erg snel.
De vk vroeg even nadat ze binnen was wat onze baby zometeen aan moest.
Waaaaaat?? Heb tegen haar gezegd dat ik hier echt nog niet over na ging denken en dat ze niet zo op de zaken vooruit moest lopen ????
Even later was hij daar
Heb tijdens het persen ook nog even een vloedgolf vruchtwater over de stagiaire heengespoten.
zondag 19 maart 2017 22:14
Dag voor de bevalling werd ik ingeleid,op de dag zelf kreeg ik om 8.30u nog een gel ingespoten voor m'n baarmoederhals week te maken.
(Ik lag al 5dagen in hetbziekenhuis met platte rust,zelfs tandenpoetsen moest in bed gebeuren,en aangezien de verpleging niet eerder was geweest waren m'n tanden nog niet gepoetst
)
De gyn deed daarna nog een echo om te kijken hoe de baby er bij lag. Ze lag in stuit dus het werd snel een spoedkeizersnede.
Terwijl ze mij aan het klaarmaken waren voor de OK was het enige waar ik nog aan dacht om te vragen was : mag ik alstublieft m'n tanden nog poetsen? (Wat overigens enorm snel mocht)
Als ik er nu bij nadenk heb ik echt zoiets van "was dat nu echt zo belangrijk?"
(Ik lag al 5dagen in hetbziekenhuis met platte rust,zelfs tandenpoetsen moest in bed gebeuren,en aangezien de verpleging niet eerder was geweest waren m'n tanden nog niet gepoetst
)
De gyn deed daarna nog een echo om te kijken hoe de baby er bij lag. Ze lag in stuit dus het werd snel een spoedkeizersnede.
Terwijl ze mij aan het klaarmaken waren voor de OK was het enige waar ik nog aan dacht om te vragen was : mag ik alstublieft m'n tanden nog poetsen? (Wat overigens enorm snel mocht)
Als ik er nu bij nadenk heb ik echt zoiets van "was dat nu echt zo belangrijk?"
vrijdag 26 mei 2017 11:52
Bij mijn bevalling geen blunders van mijn kant.
Op de dag van mijn inleiding begonnen de weeen vanzelf rond 5 uur in de ochtend gelijk regelmatig en ze hielden gelijk een minuut aan. Ivm medische indicatie ziekenhuis gebeld. Aangesloten op ctg, maar hier werd geen weeenaktiviteit gemeten. Gynaecoloog gaf aan dat het waarschijnlijk voorweeen waren. Omdat ik er toch al was, begonnen ze de inleiding door het breken van mijn vliezen. Ik had al 2 cm ontsluiting.
Nog geen weeenaktiviteit te zien op het ctg, maar ik voelde ze wel.(nee hoor mevrouw, u heeft geen weeen)
Na een half uurtje werd het infuus met weeenopwekkers gestart en na zo'n 1,5 uur was ik al kapot. Verpleging zei "eet even wat, je moet nog zo lang!", "ga maar lekker liggen, je moet nog zo lang"
Toen ik riep dat ik echt NU moest poepen, ging ze de verloskundige halen of ik mocht poepen en mocht douchen... ik bleek persweeen te hebben en zat al op 9 cm ontsluiting...
De ctg gaf nog steeds geen weeen aan, hoe ze hem ook op mijn buik plaatsten. In nagesprek hebben ze wel toegegeven dat ze beter na mij hadden moeten luisteren.
Wel hadden we in de ochtend even de televisie aangezet om het journaal te kijken. Na het journaal begon NL in beweging. Tijdens het wegpuffen van mijn persweeen stond dat op. Toen heb ik wel geschreeuwd of iemand als de sodemieter die klote-televisie wilde afzetten. Ik hoorde alleen maar 'adem in, adem uit en 1 en 2 en 3' en dat kwam niet overeen met mijn ademhaling voor het wegpuffen
Op de dag van mijn inleiding begonnen de weeen vanzelf rond 5 uur in de ochtend gelijk regelmatig en ze hielden gelijk een minuut aan. Ivm medische indicatie ziekenhuis gebeld. Aangesloten op ctg, maar hier werd geen weeenaktiviteit gemeten. Gynaecoloog gaf aan dat het waarschijnlijk voorweeen waren. Omdat ik er toch al was, begonnen ze de inleiding door het breken van mijn vliezen. Ik had al 2 cm ontsluiting.
Nog geen weeenaktiviteit te zien op het ctg, maar ik voelde ze wel.(nee hoor mevrouw, u heeft geen weeen)
Na een half uurtje werd het infuus met weeenopwekkers gestart en na zo'n 1,5 uur was ik al kapot. Verpleging zei "eet even wat, je moet nog zo lang!", "ga maar lekker liggen, je moet nog zo lang"
Toen ik riep dat ik echt NU moest poepen, ging ze de verloskundige halen of ik mocht poepen en mocht douchen... ik bleek persweeen te hebben en zat al op 9 cm ontsluiting...
De ctg gaf nog steeds geen weeen aan, hoe ze hem ook op mijn buik plaatsten. In nagesprek hebben ze wel toegegeven dat ze beter na mij hadden moeten luisteren.
Wel hadden we in de ochtend even de televisie aangezet om het journaal te kijken. Na het journaal begon NL in beweging. Tijdens het wegpuffen van mijn persweeen stond dat op. Toen heb ik wel geschreeuwd of iemand als de sodemieter die klote-televisie wilde afzetten. Ik hoorde alleen maar 'adem in, adem uit en 1 en 2 en 3' en dat kwam niet overeen met mijn ademhaling voor het wegpuffen
