Zwanger
alle pijlers
Bijna uitgerekend, binnenkort bevallen...zo spannend!
vrijdag 19 januari 2018 20:48
Nog maar een paar dagen en dan ben ik uitgerekend.
Zo spannend!
Alles staat klaar, alleen dit weekend komt het nog niet zo goed uit omdat de kinderen er zijn en er wonen hier geen opa's of oma's in de buurt, vanaf maandag is beter, maar je kunt het niet plannen natuurlijk.
Ik heb bijna continu harde buiken en lopen is pijnlijk in mijn bekken en kruis.
De baby is al helemaal ingedaald en drukt op mijn blaas.
Lekker liggen is er ook niet meer echt bij en ik merk dat de ruimte in mijn buik wel erg krap begint te worden.
De baby is ook erg actief momenteel en ik kan aan weinig anders denken.
Ik ben benieuwd hoe en wanneer het begint en hoe weeën voelen en of het veel pijn doet en of het lang duurt of niet.
Ik ben er helemaal naartoe aan het leven en vind het leuk om te lezen over hoe anderen deze periode (hebben) ervaren.
Ik heb al best veel bevallingsverhalen gelezen, maar ik blijf geïnteresseerd in meer verhalen.
Zo spannend!
Alles staat klaar, alleen dit weekend komt het nog niet zo goed uit omdat de kinderen er zijn en er wonen hier geen opa's of oma's in de buurt, vanaf maandag is beter, maar je kunt het niet plannen natuurlijk.
Ik heb bijna continu harde buiken en lopen is pijnlijk in mijn bekken en kruis.
De baby is al helemaal ingedaald en drukt op mijn blaas.
Lekker liggen is er ook niet meer echt bij en ik merk dat de ruimte in mijn buik wel erg krap begint te worden.
De baby is ook erg actief momenteel en ik kan aan weinig anders denken.
Ik ben benieuwd hoe en wanneer het begint en hoe weeën voelen en of het veel pijn doet en of het lang duurt of niet.
Ik ben er helemaal naartoe aan het leven en vind het leuk om te lezen over hoe anderen deze periode (hebben) ervaren.
Ik heb al best veel bevallingsverhalen gelezen, maar ik blijf geïnteresseerd in meer verhalen.
maandag 5 februari 2018 21:48
Van harte gefeliciteerd!!!
Hoe heb jij dat allereerste moment ervaren, waarbij je kindje op je borst wordt gelegd?
Velen omschrijven het als een overweldigende ervaring, het mooiste moment van je leven.
Maar net zoals iemand hiervoor al schreef heb ik dit ook niet zo ervaren.
Ik was helemaal van de wereld af, en voelde alleen maar een allesoverheersende verwondering.
Dat er ECHT een baby in mijn buik zat
Ik ben benieuwd naar jouw ervaring.
Hoe heb jij dat allereerste moment ervaren, waarbij je kindje op je borst wordt gelegd?
Velen omschrijven het als een overweldigende ervaring, het mooiste moment van je leven.
Maar net zoals iemand hiervoor al schreef heb ik dit ook niet zo ervaren.
Ik was helemaal van de wereld af, en voelde alleen maar een allesoverheersende verwondering.
Dat er ECHT een baby in mijn buik zat
Ik ben benieuwd naar jouw ervaring.
woensdag 14 februari 2018 18:32
beetje late reactie, maar beter laat dan nooit dacht ik)MisMo schreef: ↑05-02-2018 21:48Van harte gefeliciteerd!!!
Hoe heb jij dat allereerste moment ervaren, waarbij je kindje op je borst wordt gelegd?
Velen omschrijven het als een overweldigende ervaring, het mooiste moment van je leven.
Maar net zoals iemand hiervoor al schreef heb ik dit ook niet zo ervaren.
Ik was helemaal van de wereld af, en voelde alleen maar een allesoverheersende verwondering.
Dat er ECHT een baby in mijn buik zat
Ik ben benieuwd naar jouw ervaring.
Ik vond het een mooie ervaring, heel bijzonder.
Ik herinner mij dat ik dacht: het doet nog steeds zo verschrikkelijk veel pijn en ik begon helemaal te trillen dus ik was bang dat ik de baby niet goed vast zou houden en dat hij zich misschien zou verslikken in het badwater. Ook was ik mij er van bewust dat hij nog vastzat aan de placenta via de navelstreng en ook dat was nog een beetje pijnlijk. Praktische zaken dus ook waar ik mij mee bezig hield en heel erg het besef dat hij nu dus eindelijk was geboren en aan de andere kant dat het dus nog niet afgelopen was. Dat de placenta er nog uit moest, dat ik behoorlijk bloedde, dat ik het koud kreeg en het bad uit moest, maar daar zag ik ook best tegenop.
De gedachte ging door me heen: ze zeggen allemaal dat je de pijn vergeet zodra je kindje op je buik ligt, maar mijn kindje ligt hier en het doet nog steeds pijn!
Het was gewoon best overweldigend en daardoor moeilijk allemaal ineens te bevatten.
Het heeft nog 12 dagen best zeer gedaan, maar nu voel ik me gelukkig weer goed.
Kan ik weer lekker zitten en zo.
Ook het borstvoeden deed meer pijn dan ik had gehoopt en links heb ik helaas meteen een tepelkloof opgelopen die nu dmv kokosolie en kolven weer bijna genezen is.
En ik ben behoorlijk emotioneel geweest, huilen om weinig, maar toch alles bij elkaar ben ik gelukkig en voel ik mij erg dankbaar voor alle ervaringen en voor een gezonde baby-boy die goed groeit en die meestal tevreden is.
woensdag 14 februari 2018 18:40
Echt inbakeren is het niet geweest wat ik heb gedaan weet ik nu.
Op aanraden van de kraamverzorgster heb ik hem in een deken gewikkeld zodat hij zijn armen niet de hele tijd in de lucht kon gooien...want daar werd hij zelf een beetje onrustig van.
En omdat hij telkens even kort wilde drinken en dan weer wel en toch weer niet was ik vaak een uur of langer bezig met voeden, zodat mijn tepels te week en te pijnlijk werden terwijl hij effectief toch weinig dronk en ik niet meer aan mijn rust toekwam.
Uiteindelijk was de oplossing om toch af en toe uit te stellen zodat hij compacter ging drinken.
In combinatie met na-kolven omdat hij mijn borsten niet goed leegdronk en iets te veel leek af te vallen.
En we waren bang dat daardoor mijn borstvoeding misschien zou teruglopen, ook omdat de stuwing van het ene op het andere moment totaal wegviel, wat erg plotseling was.
Maar nu groeit hij erg goed en is ruim over zijn geboortegewicht en heeft mooie bolle wangen.
Als nu die kloof dadelijk genezen is dan ben ik echt helemaal tevreden.