Leeg vruchtzakje

20-09-2021 11:02 37 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Vorige week had ik mijn eerste echo, was toen 8+3 / 8+4. Helaas was er op de echo een leeg vruchtzakje te zien :( Heel verdrietig. Ik had tot die tijd geen klachten zoals pijn of bloedverlies dus ik dacht echt dat alles vast wel goed zou zitten. Overigens was ik wel zenuwachtig maar toch had ik goede hoop :(

De gynaecoloog (ik woon niet in NL, heb in het land waar ik woon een privéverzekering waarbij je gelijk een afspraak met de gyn kan maken) zei dat het met mijn termijn vrijwel zeker was dat het mis is en daar ben ik ook van overtuigd.

Vorige week woensdag vond de echo plaats en ik moet nu op donderdag terugkomen voor de zekerheid. Dan gaan ze weer een echo maken. Afgelopen vrijdag is het bloedverlies begonnen, nog niet heel heftig maar dit is denk ik het begin (daar ben ik soort van blij mee, zou denk ik het liefste willen dat het natuurlijk op gang komt). Sinds vannacht heb ik ook flinke krampen.

Ik ben denk ik vooral op zoek naar mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Hoe is de miskraam bij jou verlopen?

En vragen die ook door mijn hoofd spoken: ben je daarna weer zwanger geworden? Hoe snel? En hoe verliep die zwangerschap? Ik weet dat je nooit garantie hebt, maar het lijkt me fijn om ervaringen van anderen te horen. Het lijkt me zo naar als ik weer lang moet wachten voordat ik zwanger ben en dat het dan weer misloopt. Bah, wat is zwanger worden/zijn toch eigenlijk een zenuwslopend proces! :(

Alvast bedankt voor het delen van jullie ervaringen!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb hetzelfde meegemaakt, alleen was dit na 3 vroege miskramen in een jaar de eerste keer dat het wel goed leek te gaan, maar bij de eerste echo ook een leeg vruchtzakje. Ik heb een curettage gekregen omdat mijn lichaam het niet herkende. Omdat ik al ouder ben en we een gezonde zoon hebben, was dit voor mij de laatste poging, ik kan je dus geen advies geven over weer zwanger worden. Ik ben er na 6 jaar proberen ook wel klaar mee eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
Wat naar om te hoen schorpioentje :( Ik kan me voorstellen dat je er na 6 jaar en 4 miskramen wel klaar mee bent. Maar fijn om te horen dat je wel een gezonde zoon hebt. Hopelijk verzacht dat het leed een beetje. (Sorry als dit een dooddoener is, ik wil zeker niet ongevoelig overkomen!)
Alle reacties Link kopieren
Heb je ooit onderzoek laten doen naar de oorzaak van je miskramen?
Wat vervelend dat je dit meemaakt :hug:


Ik was pissig dat ik al die weken misselijk en beroerd was voor een leeg iets. Daarom wilde ik het zo snel mogelijk weg hebben. De verloskundige en de gynaecoloog wilde eerst afwachten, dan pillen en dan pas curretage. Ik kreeg gelijk dezelfde dag pillen en wilde (en kreeg ook) 4 dagen later een curretage ingepland. Als ik die curretage niet nodig had dan kon het weer afgezegd worden. Anders ging daar ook weer een week overheen. Ik zag geen heil in de pillen. Als mijn lichaam het zelf al uit had willen zetten dan had het dat wel gedaan. Een paar pillen zou vast niet alles weghalen. Bleek ook zo te zijn.

Van de pillen zal ik geen beschrijving geven maar toen ik 4 dagen later mij meldde voor de curretage bleek ik op tijd te zijn voor goede hulp.

Toen heb ik 1 menstruatie afgewacht en de maand er op was ik weer zwanger. Die baby zit nu ballen in bakjes te stoppen terwijl ik dit typ :heart:

Al met al ben ik 3x in 1 poging zwanger geworden (kind-windei-kind) en heb ik veel geluk gehad.


Veel succes de komende tijd TO :heart:
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor het delen van je ervaring, UDdec2020! Wat fijn om te horen dat je zo snel weer zwanger bent geraakt en dat die zwangerschap helemaal goed is verlopen :heart:

Gebeurde de curretage bij jouw onder narcose of plaatselijke verdoving? Ik heb beide nog nooit meegemaakt dus ik merk dat ik van de gedachte hieraan nogal zenuwachtig wordt :| Ik geloof dat mijn initiële voorkeur toch uitgaat naar pillen. Is dit bij jou niet goed verlopen?
Sterkte :( :redrose:

Hartstikke logisch dat je enorm verdrietig bent. Neem daar de tijd voor en praat erover als je daar behoefte aan hebt. Ook met vriendinnen bijvoorbeeld.

Ik heb een half jaar geleden een miskraam gehad, met 7 weken. Bij mij kwam het bloeden op zondagavond op gang en ben ik het op woensdagochtend verloren. Dit ging lichamelijk vrij makkelijk. Buik- en rugpijn, maar vooral verdriet.

Ik heb er toen over gepraat met een vriendin die nog niet wist dat ik zwanger was en dat deed mij goed. Want het was daarna net of het niet gebeurd was, omdat zo weinig mensen wisten dat ik zwanger was.
Alle reacties Link kopieren
Ja, helaas meerdere miskramen, waarvan de eerste een missed abortion. Met de echo rond 10 weken bleek het vruchtje al een tijd gestopt met groeien.
Op zich was ik er nuchter onder, een miskraam is naar maar kan gebeuren. Ik vond het wel heel naar dat mijn lijf het blijkbaar niet zelf had herkend en dat dus al die tijd niet goed zat.
Met pillen de miskraam opgewekt, wat goed resultaat had. Later bleek er toch nog een klein stukje achter gebleven, wat zorgde dat zwanger worden in eerste instantie niet lukte. Toen dat ook weg was meteen weer zwanger.
Helaas toen nog twee miskramen gekregen, voordat ik blijvend zwanger werd van mijn dochter.

Toen we graag een tweede wilden eerst een leeg vruchtzakje bij de vroege echo, daarna door omstandigheden even pauze. Toen we weer opnieuw probeerde meteen zwanger van zoon.

Dus ook na een (of meerdere) miskramen is de kans dat het goed gaat heel groot!
Alle reacties Link kopieren
Hier 3 maanden na stoppen pil zwanger (toen was ik 33). Dat werd een miskraam bij 9 weken. Bij 7+5 was er nog een vruchtje met kloppend hartje maar de week erna niet meer.

Mijn lichaam stootte het ook niet vanzelf af. Ik heb tabletten geslikt, daarna een week of 3 gebloed, wel alles vervolgens schoon. 5 maanden later was ik opnieuw in verwachting en die baby zit nu 36 weken in mijn buik. Volgende maand uitgerekend
Alle reacties Link kopieren
Hoi TO, goed klote hè :cry:
Ik maak nu ook een miskraam door. Beetje ander verhaal, ik had al 2 goede echo’s gehad waarvan de laatste nog maar een paar dagen geleden. Voelde me nog volop zwanger, nul klachten van bloedverlies en kramp totdat het op zaterdag ineens klaar was.

Fijn iig dat het vanzelf op gang komt. De situatie is echt verdrietig maar ben zelf ook opgelucht dat mijn lichaam het zelf oplost. In principe mag je gelijk volgende cyclus weer proberen, tenzij je gyn daar wat anders over zegt. Men zegt zelfs dat je de maand na een miskraam extra vruchtbaar bent (hoewel ik er ernstig aan twijfel of daar goede literatuur over is).

Veel sterkte, wees lief voor jezelf, het komt allemaal wel goed!
honingbij_ wijzigde dit bericht op 20-09-2021 13:35
0.56% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend kut .
Hier afgelopen augustus een miskraam gehad. Alleen was ik dan wat verder. Ons kindje is gestopt met groeien bij 14 weken.
Ik moest dus ook op een ‘normale’ manier bevallen. Begon met pillen en die werkten echt wel snel en goed. Pillen sochtends begonnen om 11;00 en om 13:25 kwam het kleintje .
De pijn viel heel erg mee. Voelde als een soort menstruatie krampen maar dan wat sterker.
Helaas liet bij mij een stukje placenta niet los en moest ik alsnog gecurreteerd. Dit heb ik zelf als heel vervelend ervaren . Ik werd echt in paniek wakker in de uitslaapkamer. Voordeel van curretage vind ik wel dat je veel minder last heb van bloedverlies.

Hoe snel ik daarna weer zwanger werd of worden zal geen idee. Want het is nog maar zes weken geleden . Ik ben nog wachtende op de eerste menstruatie daarna.
Alle reacties Link kopieren
UDdec2020 schreef:
20-09-2021 11:49
Wat vervelend dat je dit meemaakt :hug:


Ik was pissig dat ik al die weken misselijk en beroerd was voor een leeg iets. Daarom wilde ik het zo snel mogelijk weg hebben.


Bij mijn 1e zwangerschap had ik ook een leeg vruchtzakje met 7+5week. Dit wat UD zegt herken ik inderdaad. Ik vond het heel emotioneel (was erg hormonaal).
Heb pillen gehad om miskraam op te wekken. 1 avond "weeën" (elke 5 minuten pijn) en een week bloedverlies. Helaas was het nog niet weg en heeft de gyn nog met een tang weefsel weg gehaald en moest ik toen een menstruatie afwachten.
Tijdens die menstruatie heeft mijn lichaam de restanten afgestoten en toen was alles weg.
Na 6 weken was alles klaar en in diezelfde maand ben ik weer zwanger geworden. Zoon is nu bijna 2.

Ik was destijds heel bang dat ik nooit blijvend zwanger zou worden, maar was niet nodig, inmiddels ook 2e kindje gekregen
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn om al jullie ervaringen te horen. Bedankt daarvoor!

Wat erg om te lezen dat sommigen een goede eerste echo met kloppend hartje hadden en het daarna alsnog mis is gegaan :( Dat lijkt me extra naar.

Maar wel heel fijn dat de meesten erna succesvol zwanger zijn geworden. Ik lees op internet ook hoopvolle verhalen, dus dat is fijn.

Phoenix, ik hoop dat het jou ook snel gegund is :redrose:
Alle reacties Link kopieren
Wat rot indian_summers....
Je vroeg:
Hoe is de miskraam bij jou verlopen?
Hier een miskraam op 6 weken en één op 11. Beide keren zonder medicatie en zonder curretage gegaan, zonder al teveel pijn en bloedingen. Het is fijn dat dat zo kon, ik hou niet van teveel gepruts en medicatie aan mijn lijf als het niet hoeft. Maar bij mijn tweede miskraam was ik al wel 2 weken aan het bloeden voor de miskraam kwam (op de dag dat we op een echo zagen dat het hartje niet meer klopte). Ik kan me voorstellen dat dat psychisch voor sommige vrouwen te zwaar is.

En vragen die ook door mijn hoofd spoken: ben je daarna weer zwanger geworden?
Ik was na de miskraam op 6 weken na 1 maand afwachten zwanger van onze gezonde dochter. Na de miskraam op 11 weken duurde het een half jaar. Er is zo lastig iets van te zeggen!

Hoe snel? En hoe verliep die zwangerschap?
Wisselende tempo's dus en als je de verhalen van andere vrouwen leest kan dat echt wild variëren van 1 maand tot 3 jaar of langer. Het heeft ook te maken met je cycluslengte, je hersteltijd, medische achtergrond,... helaas ontzettend weinig over te zeggen. Dat maakt het ook zo ellendig. En als je daarna dan weer zwanger bent, vonden wij het nooit meer het "hoera jippiekajee we zijn zwanger" van de allereerste keer. We zien 'zwanger worden' nu als een eerste stap. En dan komt de 8 weken echo. En dan de 12. En dan de NIPT. En dan de 20wk echo.
Het onbezorgde is er helaas wel af, maar voor ons komt daarvoor wel in de plaats: de eerbied (heb er geen beter woord voor) en het geluk als het wel helemaal goed gaat en er een gezond kindje geboren wordt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben zwanger geraakt via IUI. De eerste keer een echo met 8 weken, maar ondanks een kloppend hartje, zagen we al dat het te klein was (en met IUI weet je redelijk zeker wanneer je bevrucht bent geraakt.) Twee weken later nog een echo, en nog steeds een kloppend hartje, maar niet gegroeid. Een paar dagen later begon het met wat rode afscheiding, en precies een week na de laatste echo (terwijl ik weer een controle-echo kreeg) zat ik midden in het afstoten. Dat heeft exact 12 uur geduurd, en daarna was het (gelukkig) snel klaar, nog een dag of 10 licht gebloed.
Super verdrietig natuurlijk, maar omdat we bij de eerste echo al (een beetje) voorbereid waren, ook al was de tweede echo wel heel pijnlijk om te zien dat het écht niet goed was, konden we ons er wel snel bij neerleggen dat het simpelweg niet gezond was.


Twee IUI's later was het weer raak, en die zit nu midden in een woede-aanval omdat hij niet aan mijn spullen mag zitten :bonk:
indian_summers schreef:
20-09-2021 12:07
Bedankt voor het delen van je ervaring, UDdec2020! Wat fijn om te horen dat je zo snel weer zwanger bent geraakt en dat die zwangerschap helemaal goed is verlopen :heart:

Gebeurde de curretage bij jouw onder narcose of plaatselijke verdoving? Ik heb beide nog nooit meegemaakt dus ik merk dat ik van de gedachte hieraan nogal zenuwachtig wordt :| Ik geloof dat mijn initiële voorkeur toch uitgaat naar pillen. Is dit bij jou niet goed verlopen?


Ik had mijn curretage onder narcose. Bij het grote ziekenhuis waar ik kwam werd uitgelegd dat onder plaatselijke verdoving bijna niet plaats meer vindt. Dat duurt veel langer voor je er uit bent en zo leuk is de ingreep nou ook weer niet dat ik er bij wil zijn.

Ik heb 3 dagen spugend, kermend en bloedend in bed gelegen na de pillen. Er kwamen hompen uit zo groot als krentenbollen en toen bleek dat hierna de vruchtzak wel was lek gegaan maar als een lege ballon aan mijn wand plakte en trok. Dit zorgde voor bloedingen.

Je wordt voor de curretage uitgebreid gescreend en geef daar aan dat je zenuwachtig wordt van het idee van een narcose. Ik was bang dat ik nachtmerries zou krijgen bijvoorbeeld. Die heb ik sowieso en het slaapgebrek van de zorgen + narcose kan dit opwekken. Nou toen hebben ze een heel team van blije mensen rond mij laten zwermen tijdens het wakker worden :-D Hoefde mij nergens zorgen om te maken.
nooit1blijvenzitten schreef:
20-09-2021 14:24
Wat rot indian_summers....
Je vroeg:
Hoe is de miskraam bij jou verlopen?
Hier een miskraam op 6 weken en één op 11. Beide keren zonder medicatie en zonder curretage gegaan, zonder al teveel pijn en bloedingen. Het is fijn dat dat zo kon, ik hou niet van teveel gepruts en medicatie aan mijn lijf als het niet hoeft. Maar bij mijn tweede miskraam was ik al wel 2 weken aan het bloeden voor de miskraam kwam (op de dag dat we op een echo zagen dat het hartje niet meer klopte). Ik kan me voorstellen dat dat psychisch voor sommige vrouwen te zwaar is.

En vragen die ook door mijn hoofd spoken: ben je daarna weer zwanger geworden?
Ik was na de miskraam op 6 weken na 1 maand afwachten zwanger van onze gezonde dochter. Na de miskraam op 11 weken duurde het een half jaar. Er is zo lastig iets van te zeggen!

Hoe snel? En hoe verliep die zwangerschap?
Wisselende tempo's dus en als je de verhalen van andere vrouwen leest kan dat echt wild variëren van 1 maand tot 3 jaar of langer. Het heeft ook te maken met je cycluslengte, je hersteltijd, medische achtergrond,... helaas ontzettend weinig over te zeggen. Dat maakt het ook zo ellendig. En als je daarna dan weer zwanger bent, vonden wij het nooit meer het "hoera jippiekajee we zijn zwanger" van de allereerste keer. We zien 'zwanger worden' nu als een eerste stap. En dan komt de 8 weken echo. En dan de 12. En dan de NIPT. En dan de 20wk echo.
Het onbezorgde is er helaas wel af, maar voor ons komt daarvoor wel in de plaats: de eerbied (heb er geen beter woord voor) en het geluk als het wel helemaal goed gaat en er een gezond kindje geboren wordt.

Dat laatste had ik ook. Het wollige warme gevoel van zwanger zijn heb ik bij de zwangerschap na de miskraam niet gehad. Het was niet leuk maar spannend.
Alle reacties Link kopieren
indian_summers schreef:
20-09-2021 14:13
Wat fijn om al jullie ervaringen te horen. Bedankt daarvoor!

Wat erg om te lezen dat sommigen een goede eerste echo met kloppend hartje hadden en het daarna alsnog mis is gegaan :( Dat lijkt me extra naar.

Maar wel heel fijn dat de meesten erna succesvol zwanger zijn geworden. Ik lees op internet ook hoopvolle verhalen, dus dat is fijn.

Phoenix, ik hoop dat het jou ook snel gegund is :redrose:
Ik heb het geluk ook wel al kinderen te hebben ❤️ Dit was ons 10e kindje afgelopen augustus. Hij heeft een mooi plekje gekregen , zowel dichtbij als in ons hart.
Alle reacties Link kopieren
Ook hier na goede echo's een miskraam met 9 weken. Met pillen opgewekt omdat ik niet wilde wachten en dat ging soepel. Binnen 12u van alles af, bloedde nauwelijks en dat duurde een week. Was na 4 weken alweer ongesteld

Wij hebben toen enkele rondes overgeslagen, was bij de 3e ronde daarna zwanger en die ligt nu heerlijk in haar wieg dr luier vol te schijten.

Het is emotioneel en voor iedereen anders. Doe waar jij je goed bij voelt!!!
Een baksteen is nooit alleen
Alle reacties Link kopieren
Indian summers:
Ten eerste heel erg veel sterkte. Een miskraam is ontzettend verdrietig en ik ging zelf echt een rouwproces door. Je verheugt je zo op een goede zwangerschap en dan hoor je dat het niet goed zit. Ik troostte mij met de gedachte dat het vruchtje niet gezond was.
Ik had ook een missed abortion. Ik heb de dag erna pillen ingebracht en daarmee is het op gang gekomen. Veel bloed, maar het proces opzich viel mij mee. Meer mentaal zwaar. Het is enorm persoonlijk, maar ik heb het vruchtje opgevangen en begraven. Vond het zelf prettig, maar wellicht heb jij deze behoefte totaal niet.

Cyclus startte weer snel op. Ik zat al in de medische molen, dus ik ben denk geen goed voorbeeld wanneer ik weer zwanger was. Vanuit ivf uiteindelijk nog 2x zwanger geweest en de derde keer lijkt nu goed te gaan.

Nogmaals veel sterkte en ik duim dat je snel blijvend zwanger mag zijn.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor het delen van jullie ervaringen en jullie fijne woorden. Ik heb gisteren na mijn werk niet meer hier gekeken omdat ik wat klusjes moest doen en mijn krampen steeds erger werden. Helaas vandaag nog steeds, maar met pijnstillers goed vol te houden. Nog geen stolsels ofzo verloren, alleen bloed (maar niet hevig).

Nooit1blijvenzitten, precies wat jij zegt: het onbezorgde is er nu inderdaad wel vanaf. Ik herken de eerbied ook wel. En een soort 'jaloezie' naar vrouwen bij wie het in 1x goed is gegaan en die niet beseffen hoeveel geluk ze hebben. Stomme gedachte, weet ik :( Gaat hopelijk binnen een paar weken ook weer weg, als alles uit mijn lichaam is, mijn cyclus weer op gang komt en we weer kunnen gaan proberen :)

Irish_Wasser_Woman, wat fijn dat jij uiteindelijk een kindje hebt mogen krijgen!

UDdec2020, jeetje, jouw ervaring met de pillen klinkt echt afschuwelijk! Wat fijn dat de curretage wel goed is verlopen en het personeel zo vriendelijk was.

Phoenix2000, wat fijn dat jij al een kindje hebt :heart:

Ananee, jouw ervaring met pillen klinkt wel heel goed. Fijn!

Ruby, ik duim met je mee dat jouw huidige zwangerschap goed blijft verlopen :redrose:
Alle reacties Link kopieren
Wat verdrietig zeg. Je vroeg naar ervaringen: hier ook een lege vruchtzak en een chemische zwangerschap. De eerste keer begon het twee weken na de positieve test met bloedverlies. Ik kreeg 2 echo’s waarop een lege vruchtzak zichtbaar was. Krampen en stolsels kwamen een paar dagen later. De tweede keer waren mijn HCG levels niet goed en was ik voorbereid op een nadere vroege miskraam. Beide keren heeft mijn lichaam het zelf opgeruimd en was ik daarna schoon. Ik onderging ICSI behandelingen overigens (dus werd alleen zwanger via embryo terugplaatsingen). Uiteindelijk heb ik een gezonde dochter mogen krijgen. Daarna geen pogingen meer gedaan. Ik was de eerste keer wel erg verdrietig hoor en tegelijkertijd besefte ik ook dat er zeer waarschijnlijk iets mis was in de aanleg en de natuur dan z’n werk doet. Die gedachte maakte het wel iets makkelijker. Heel veel sterkte!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor het delen van jouw ervaring, Baggal. Wat fijn om te horen dat je lichaam het zelf heeft opgeruimd! En heel mooi dat je een gezonde dochter hebt gekregen :heart: En inderdaad, ik probeer ook maar te denken dat de natuur zijn werk doet en dat dat eigenlijk heel fijn is.

Bij mij zijn de krampen maandag begonnen, gisteren werden ze intenser (leken wel weeën ofzo :hyper: ) en ik ben ook wat stolsels verloren. De pijn is nu minder, af en toe voel ik nog wat. Ik hoop dat alles weg is nu. Ik heb morgen weer een afspraak bij de gynaecoloog dus hopelijk zal hij dit dan gelijk checken.

Bedankt allemaal!
Hè vrouw, niet leuk, dus wil je allereerst veel sterkte wensen. Ik heb eind augustus jl. een miskraam gehad bij 6.4. Ik was zwanger van ons derde kindje en begon op een donderdag bruinverlies te krijgen, dinsdag erop verloor ik na heftige krampen het vruchtzakje, zo plots in de wc. Dagen ervoor bloedverlies en krampen. 6.3 nog een echo gehad, embryotje met kloppend hartje maar ook een groot hematoom zichtbaar.

Weekend erna plots weer heftig bloedverlies dus naar de gynaecoloog. Daar is een niche geconstateerd in het litteken van mijn eerdere keizersnede waar nog best wat bloed in staat.

Inmiddels vier weken verder, testen blijven kneiterpositief dus morgen weer naar de gynaecoloog om te checken of dat bloed nog steeds in die niche zit....

Als dat zo is wil ik het zsm weghebben, ik heb echt geen zin in die pillen, weer een weekend bloedverlies en krampen en halve weeën. Doe mij maar gewoon een curretage. En doorrrrr met leven. Gedoe vind ik het, echt!

Ik hoop dat je schoon bent en snel weer ongesteld mag worden!
Alle reacties Link kopieren
Bedankt nog voor je reactie, ClaireSophie. Wat rot dat jij pas geleden ook een miskraam hebt gehad :( Vervelend dat er een niche is geconstateerd en dat je testen positief blijven. Hopelijk heeft de gynaecoloog je gisteren kunnen helpen. Heel veel sterkte ermee! :rose:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven