Zwanger
alle pijlers
Tienerzwangerschap
woensdag 12 juni 2013 om 23:34
Ik ben momenteel 18 jaar en was 17 toen ik er achter kwam dat ik zwanger was... Momenteel ben ik 19 weken ver. Nu was mijn vraag of er meerdere tienermoeders of jonge moeders zijn die onverwachts zwanger zijn geraakt. Zou het leuk vinden om ervaringen van anderen te horen. Tevens zijn andere moeders ook welkom om hun ervaringen te delen 
Ik weet dat ik jong ben, maar zou het fijn vinden als mensen geen vervelende opmerkingen gaan maken.
Ik weet dat ik jong ben, maar zou het fijn vinden als mensen geen vervelende opmerkingen gaan maken.
Carpe diem
woensdag 12 juni 2013 om 23:47
woensdag 12 juni 2013 om 23:49
hm, ik was niet echt jong toen ik zwanger raakte. Maar een kind krijgen vond ik heftig maar ook bijzonder.
Feit is wel dat je leven verandert. Voorgoed. Daar moet je aan wennen en soms kan het even duren. Een leven met kinderen heeft voordelen maar ook nadelen. Nadeel is dat je amper meer tijd hebt voor jezelf. Voordeel is de gezelligheid, de mooie momenten.
Feit is wel dat je leven verandert. Voorgoed. Daar moet je aan wennen en soms kan het even duren. Een leven met kinderen heeft voordelen maar ook nadelen. Nadeel is dat je amper meer tijd hebt voor jezelf. Voordeel is de gezelligheid, de mooie momenten.
donderdag 13 juni 2013 om 00:12
Ik maak me helemaal geen zorgen eigenlijk om het feit dat ik dingen ga missen. Uitgaan deed ik zoiezo bijna nooit, misschien 1 keer in de 3 maanden. Verder veel hobby's die ik allemaal thuis doe. Snap wel dat ik er minder tijd voor ga hebben. er is nu eenmaal iemand die afhankelijk van jou is. Maar vroeg het me af, omdat ik ook wel eens heb gehoord dat mensen dingen echt gingen missen, en ook een beetje nieuwsgierigheid naar de belevingservaring van anderen hierzo
Ik ben gelukkig totaal niet alleen.Mijn vriend en ik zijn 1,5 jaar samen. Hij schrok ze helemaal kapot en was wel een week of 3 zichzelf niet meer, maar gelukkig door mijn enthausiasme is dat veranderd en begint hij nu ook enthausiast te worden. Ik sleep hem mee naar de verloskundige, echo's, doktersafspraken, alles om hem zo veel mogelijk er bij te betrekken. Ook wonen we sinds 2 weken nu samen Mijn moeder is ook een enorme steun waar ik veel aan heb, en ondanks dat zij er vreselijk van schrok, begint ze zich er nu op te verheugen om oma te worden Mijn broers (15 en 20) zitten alleen maar te zeuren dat ze niet 24/7 een huilende baby om zich heen willen horen, hihi. Mijn zusje is 10 en die vind het ook geweldig. Voelen aan mijn buik (ookal voelt ze nog niks), tegen mijn buik praten, en morgen mee naar de verloskundige om naar het hartje van de baby te horen kloppen via zo'n apparaatje daar. Mijn pa is de enige eigenlijk die niks er van wil weten, maar die heeft gewoon tijd nodig.
Ik ben gelukkig totaal niet alleen.Mijn vriend en ik zijn 1,5 jaar samen. Hij schrok ze helemaal kapot en was wel een week of 3 zichzelf niet meer, maar gelukkig door mijn enthausiasme is dat veranderd en begint hij nu ook enthausiast te worden. Ik sleep hem mee naar de verloskundige, echo's, doktersafspraken, alles om hem zo veel mogelijk er bij te betrekken. Ook wonen we sinds 2 weken nu samen Mijn moeder is ook een enorme steun waar ik veel aan heb, en ondanks dat zij er vreselijk van schrok, begint ze zich er nu op te verheugen om oma te worden Mijn broers (15 en 20) zitten alleen maar te zeuren dat ze niet 24/7 een huilende baby om zich heen willen horen, hihi. Mijn zusje is 10 en die vind het ook geweldig. Voelen aan mijn buik (ookal voelt ze nog niks), tegen mijn buik praten, en morgen mee naar de verloskundige om naar het hartje van de baby te horen kloppen via zo'n apparaatje daar. Mijn pa is de enige eigenlijk die niks er van wil weten, maar die heeft gewoon tijd nodig.
Carpe diem
donderdag 13 juni 2013 om 00:31
Ik was wel iets ouder bij onze eerste, 24. Maar toch vind ik zelf een relatief jonge moeder. Ik had mijn opleiding af, vaste baan, huis, zijn getrouwd. Dat zijn wel allemaal dingen afgezien van het trouwen die in mijn situatie voor veiligheid zorgen. De verantwoordelijkheid en de zorg die je iedere dag hebt vanaf het moment van de geboorte.
Maar ook de onvoorwaardelijke gigantische liefde die je hebt voor je kindje. Dat zijn dingen die zorgen dat je compleet anders in het leven zult staan. Ik geniet iedere dag van het moeder zijn. Het is af en toe echt wel even doorbijten, vooral als je zelf ziek bent of moe. Maar het cliché is waar, je krijgt er zoveel voor terug. Geen seconde spijt gehad. Onze tweede, onze zeven weken oude dochter ligt naast me in haar wieg en er is op deze wereld niets mooier dan dat. Ga er van genieten, maak je niet te druk om regeldingen. De tijd vliegt voorbij, voor je het weet zijn ze al weer groot.
Maar ook de onvoorwaardelijke gigantische liefde die je hebt voor je kindje. Dat zijn dingen die zorgen dat je compleet anders in het leven zult staan. Ik geniet iedere dag van het moeder zijn. Het is af en toe echt wel even doorbijten, vooral als je zelf ziek bent of moe. Maar het cliché is waar, je krijgt er zoveel voor terug. Geen seconde spijt gehad. Onze tweede, onze zeven weken oude dochter ligt naast me in haar wieg en er is op deze wereld niets mooier dan dat. Ga er van genieten, maak je niet te druk om regeldingen. De tijd vliegt voorbij, voor je het weet zijn ze al weer groot.
donderdag 13 juni 2013 om 02:12
quote:steffie18 schreef op 12 juni 2013 @ 23:40:
@siepeltje Ik had al gezocht, maar kon niet echt iets vinden :Phttp://www.tienermoeders. ... moeders/5aefdbfe/15/.aspx
http://trotsetienermoeders.nl/forums/
@siepeltje Ik had al gezocht, maar kon niet echt iets vinden :Phttp://www.tienermoeders. ... moeders/5aefdbfe/15/.aspx
http://trotsetienermoeders.nl/forums/
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 13 juni 2013 om 02:55
Hoi steffie, zelf ben ik nu 26 weken zwanger en 20 jaar, dus ik kan nog niet zeggen hoe het is als je bevallen bent maar kan je wel vertellen over tijdens de zwangerschap.
Ja, je wordt aangekeken en aan je gevraagd,hoe je van plan bent het allemaal te gaan doen,maar die vragen zal hè altijd wel een beetje houden,iedereen heeft een menig over jou zwangerschap en wat te klagen (goed bedoelt op hun manier ) probeer het links te laten liggen en geniet er lekker van !
Voor een man is het anders wij voelen een een leventje in ons lichaam groeien,vaak wordt ook gezegd een vrouw is al 9 maanden moeder voordat ze is bevallen, geef je vriend de tijd en voor je het weet komt die met de meest bizarre feiten aanzetten over de bevalling.
Qua financieel,wij hebben super veel gekregen van familie,maar als jullie dit niet hebben kan je veel dingen kan je goedkoop via marktplaats krijgen.
En qua verandering Ja je gaat niet meer uit maar dat deed je al weinig,maar je kan altijd gewoon gezellig wat drinken in een café-restaurant is wat rustiger en sowieso geen rook en duwende mensen.veder kan je redelijk alles blijven doen, het enigste wat ik mis is lekker in de Zon Zitten,en biefstuk eten haha.
Ja, je wordt aangekeken en aan je gevraagd,hoe je van plan bent het allemaal te gaan doen,maar die vragen zal hè altijd wel een beetje houden,iedereen heeft een menig over jou zwangerschap en wat te klagen (goed bedoelt op hun manier ) probeer het links te laten liggen en geniet er lekker van !
Voor een man is het anders wij voelen een een leventje in ons lichaam groeien,vaak wordt ook gezegd een vrouw is al 9 maanden moeder voordat ze is bevallen, geef je vriend de tijd en voor je het weet komt die met de meest bizarre feiten aanzetten over de bevalling.
Qua financieel,wij hebben super veel gekregen van familie,maar als jullie dit niet hebben kan je veel dingen kan je goedkoop via marktplaats krijgen.
En qua verandering Ja je gaat niet meer uit maar dat deed je al weinig,maar je kan altijd gewoon gezellig wat drinken in een café-restaurant is wat rustiger en sowieso geen rook en duwende mensen.veder kan je redelijk alles blijven doen, het enigste wat ik mis is lekker in de Zon Zitten,en biefstuk eten haha.
donderdag 13 juni 2013 om 08:59
donderdag 13 juni 2013 om 09:33
donderdag 13 juni 2013 om 09:41
Ik zou me vooral zorgen maken over hoe je een vervolgopleiding gaat volgen. Dat loopt vaak in de soep bij tienermoeders. En dat maakt je financieel afhankelijk en daarmee heel kwetsbaar. Dus daar zou ik vooral over nadenken hoe je dat gaat regelen. Zo te horen heb je wel een goed sociaal vangnet dus moet het wel mogelijk zijn.
Maar net samenwonen is vaak best pittig, omdat je nog routines moet ontwikkelen over wie wat doet, en wennen aan elkaars gewoontes die soms irritatie opleveren. Dan ook nog een baby erbij, met veel werk en gebroken nachten, reken erop dat je door een periode heen gaat met veel gekibbel en geruzie.
Maar net samenwonen is vaak best pittig, omdat je nog routines moet ontwikkelen over wie wat doet, en wennen aan elkaars gewoontes die soms irritatie opleveren. Dan ook nog een baby erbij, met veel werk en gebroken nachten, reken erop dat je door een periode heen gaat met veel gekibbel en geruzie.
donderdag 13 juni 2013 om 09:42
quote:leentje71 schreef op 13 juni 2013 @ 09:33:
Ik vind : "onverwachts zwanger'' een rare zin.
Als je geen sex hebt en dán zwanger bent is het inderdaad onverwachts.
Anders is het misschien niet gepland of niet de bedoeling, maar niet onverwachts.Euh niet gepland en niet verwacht gaan voor mij toch wel samen hoor.
Ik vind : "onverwachts zwanger'' een rare zin.
Als je geen sex hebt en dán zwanger bent is het inderdaad onverwachts.
Anders is het misschien niet gepland of niet de bedoeling, maar niet onverwachts.Euh niet gepland en niet verwacht gaan voor mij toch wel samen hoor.
donderdag 13 juni 2013 om 09:45
Wonen jullie nu samen omdat je écht samen een toekomst wilt opbouwen, of wonen jullie nu samen vanwege de zwangerschap? Met andere woorden: als je niét zwanger was geraakt, hoe groot was dan de kans geweest dat je met deze jongen samen was gaan wonen?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 13 juni 2013 om 10:34
Hoi Steffie,
Ik was 16 jaar toen ik zwanger raakte van mijn zoontje. Ik heb in die periode mijn middelbare school diploma gehaald. Heb destijds heel veel steun gehad van mijn ouders. Ik ben er 2 jaar tussen uit geweest om voor mijn zoontje te zorgen en daarna ben ik begonnen aan MBO. Daarna nog een HBo opleiding gedaan. Het is niet altijd makkelijk (vader was allang niet meer in het spel). Maar dankzij mijn ouders heb ik het ver mogen schoppen. Heb eigen huis, nieuwe relatie, geweldige baan. Het kan allemaal wel, maar je zult offers moeten gaan brengen op momenten dat je het niet leuk vind. But then again als ik nu terug kijk (10/11 jaar later) is het het allemaal waard geweest. Succes meid!
Ik was 16 jaar toen ik zwanger raakte van mijn zoontje. Ik heb in die periode mijn middelbare school diploma gehaald. Heb destijds heel veel steun gehad van mijn ouders. Ik ben er 2 jaar tussen uit geweest om voor mijn zoontje te zorgen en daarna ben ik begonnen aan MBO. Daarna nog een HBo opleiding gedaan. Het is niet altijd makkelijk (vader was allang niet meer in het spel). Maar dankzij mijn ouders heb ik het ver mogen schoppen. Heb eigen huis, nieuwe relatie, geweldige baan. Het kan allemaal wel, maar je zult offers moeten gaan brengen op momenten dat je het niet leuk vind. But then again als ik nu terug kijk (10/11 jaar later) is het het allemaal waard geweest. Succes meid!
You must be a speciale kind of stupid...
donderdag 13 juni 2013 om 10:53
quote:Penelopeia schreef op 13 juni 2013 @ 09:42:
[...]
Euh niet gepland en niet verwacht gaan voor mij toch wel samen hoor.
Ja voor mij ook hoor, vrij logisch.
Als je voorbehoedsmiddelen gebruikt verwacht je niet dat je zwanger wordt en plan je het zeker niet om zwanger te worden.
Dus ik ben ook onverwachts zwanger, en ongepland, maar wel heel blij, daar niet van
Maar what ever...
@TO ik was 22 toen ik beviel van de eerste, het enige wat ik gemist heb, is de tijd samen met mijn man, zomaar uit eten gaan, 's avonds ff de stad in als je daar zin in hebt.
Maar ja die dingen mis je denk ik ook wel als je ouder bent als je een kindje krijgt.
[...]
Euh niet gepland en niet verwacht gaan voor mij toch wel samen hoor.
Ja voor mij ook hoor, vrij logisch.
Als je voorbehoedsmiddelen gebruikt verwacht je niet dat je zwanger wordt en plan je het zeker niet om zwanger te worden.
Dus ik ben ook onverwachts zwanger, en ongepland, maar wel heel blij, daar niet van
Maar what ever...
@TO ik was 22 toen ik beviel van de eerste, het enige wat ik gemist heb, is de tijd samen met mijn man, zomaar uit eten gaan, 's avonds ff de stad in als je daar zin in hebt.
Maar ja die dingen mis je denk ik ook wel als je ouder bent als je een kindje krijgt.
donderdag 13 juni 2013 om 18:38
Mijn vriend en ik wonen samen omdat ik het eigenlijk al graag wilde. Hij wilde ook heel graag met mij samenwonen. Mijn ouders wilden graag dat we wachten tot ik 18 zou worden. Voordat ik wist dat ik zwanger was, waren we al op zoek naar een plekje voor ons saampjes Dit is dus niet vanwegen de zwangerschap, dat zou inderdaad een slechte reden zijn geweest :S maarja, een zwangerschap is vaak inderdaad wel een aanleiding dat mensen versneld dingen gaan doen. We willen ook trouwen, maar pas als we er allebij klaar voor zijn. Ik wil niet te snel gaan, ookal hebben we de kleine. Hij gaat m wel erkennen bij de gemeente, en dan misschien over 5 jaar (als alles goed gaat) dan misschien trouwen 
Verder over onverwachts/ongepland. Het was allebij soiezo niet verwacht als niet gepland. Ik slikte de pil, en we gebruikten geen condooms omdat ik allergisch ben voor zowel latex als "allergie-vrije" condooms. Ik ben toen naar de huisarts gegaan en die heeft mij uitgelegd hoe het werkt, dat hij volkomen veilig was, etc. Toen na een half jaar ben ik alweer naar de huisarts gegaan omdat ik soms niet ongesteld werd, soms wel, enorm onregelmatig. Dit terwijl mij is verteld dat je juist regelmatig ongesteld word door de pil, klachten verminderen (dus niet). De dokter zei dat die pil gewoon goed was, en ik gebruikte m volgens haar ook goed. Toen ik er achter kwam dat ik zwanger was, weer naar de huisarts gegaan en verteld over dat ik niet snap hoe dit kon. En waarscheinlijk toch door verkeerd gebruik, terwijl ik 2 maal uitleg heb gekregen en 1 maal een goedkeuring over hoe ik de pil gebruikte. Ik was zeer streng met de pil, en ben 'm nooit vergeten.
@willibrordfrequin, Ik weet niet of jij ooit een keuze hebt moeten maken voor het beindigen van een leven van iemand die totaal niet door zijn eigen schuld op deze wereld terecht is gekomen, maar die keuze is mijn zwaarste keuze geweest die ik ooit heb gemaakt. Het hartje klopte al toen ik de keuze ging maken voor abortus, adoptie of houden. Het vermogen om uberhaupt kinderen te KUNNEN krijgen, is niet voor iedereen standaard. Er zijn enorm veel mensen die geen kinderen kunnen krijgen. Toen ik de keuze om abortus te plegen dubbeldik doorstreepte, heb ik ook zeker nog nagedacht over adoptie. Een ander stel dolgelukkig maken, waarvan het vermogen om zelf kinderen te krijgen niet is gegund... Maar vrij snel accepteerde ik het gewoon. Ik drink niet, ik rook niet, ik feest niet, ik omarm het leven maar zorg goed voor mezelf. Dit integendeel met mensen die soms 30 zijn en een kind krijgen. Ik heb genoeg verhalen gehoord van ouderen vrouwen die gewoon alcohol dronken, rookten, niet op hun voeding lette, ondanks dat ze zwanger waren. Die na de geboorte slecht met hun kind omgingen. Leeftijd is maar een getal eigenlijk (iets wat een goede vriendin van me vandaag verteld heeft en waar ik het enorm mee eens ben). Uiteindelijk gaat het erom hoe jij er zelf mee omgaat, en ik voel me nu al moeder, ik ben alleen onzeker. Ik voel mijn kleine schoppen, ik voel m hikken, en elke keer als ik bij de verloskundige het hartje mag horen kloppen smelt ik weer. Als ik mijn kleine in mijn armen mag sluiten, en ik weet dat het een gezond wurmpje is, zal ik dolgelukkig zijn. Ik houd nu al van mijn kleine, en ik kan niet wachten tot de 20 weken echo waarin ik hem/haar zal kunnen zien. Ik weet dat ik een goede moeder zal worden, en abortus, nooit.
Verder over onverwachts/ongepland. Het was allebij
soiezo niet verwacht als niet gepland. Ik slikte de pil, en we gebruikten geen condooms omdat ik allergisch ben voor zowel latex als "allergie-vrije" condooms. Ik ben toen naar de huisarts gegaan en die heeft mij uitgelegd hoe het werkt, dat hij volkomen veilig was, etc. Toen na een half jaar ben ik alweer naar de huisarts gegaan omdat ik soms niet ongesteld werd, soms wel, enorm onregelmatig. Dit terwijl mij is verteld dat je juist regelmatig ongesteld word door de pil, klachten verminderen (dus niet). De dokter zei dat die pil gewoon goed was, en ik gebruikte m volgens haar ook goed. Toen ik er achter kwam dat ik zwanger was, weer naar de huisarts gegaan en verteld over dat ik niet snap hoe dit kon. En waarscheinlijk toch door verkeerd gebruik, terwijl ik 2 maal uitleg heb gekregen en 1 maal een goedkeuring over hoe ik de pil gebruikte. Ik was zeer streng met de pil, en ben 'm nooit vergeten.@willibrordfrequin, Ik weet niet of jij ooit een keuze hebt moeten maken voor het beindigen van een leven van iemand die totaal niet door zijn eigen schuld op deze wereld terecht is gekomen, maar die keuze is mijn zwaarste keuze geweest die ik ooit heb gemaakt. Het hartje klopte al toen ik de keuze ging maken voor abortus, adoptie of houden. Het vermogen om uberhaupt kinderen te KUNNEN krijgen, is niet voor iedereen standaard. Er zijn enorm veel mensen die geen kinderen kunnen krijgen. Toen ik de keuze om abortus te plegen dubbeldik doorstreepte, heb ik ook zeker nog nagedacht over adoptie. Een ander stel dolgelukkig maken, waarvan het vermogen om zelf kinderen te krijgen niet is gegund... Maar vrij snel accepteerde ik het gewoon. Ik drink niet, ik rook niet, ik feest niet, ik omarm het leven maar zorg goed voor mezelf. Dit integendeel met mensen die soms 30 zijn en een kind krijgen. Ik heb genoeg verhalen gehoord van ouderen vrouwen die gewoon alcohol dronken, rookten, niet op hun voeding lette, ondanks dat ze zwanger waren. Die na de geboorte slecht met hun kind omgingen. Leeftijd is maar een getal eigenlijk (iets wat een goede vriendin van me vandaag verteld heeft en waar ik het enorm mee eens ben). Uiteindelijk gaat het erom hoe jij er zelf mee omgaat, en ik voel me nu al moeder, ik ben alleen onzeker. Ik voel mijn kleine schoppen, ik voel m hikken, en elke keer als ik bij de verloskundige het hartje mag horen kloppen smelt ik weer. Als ik mijn kleine in mijn armen mag sluiten, en ik weet dat het een gezond wurmpje is, zal ik dolgelukkig zijn. Ik houd nu al van mijn kleine, en ik kan niet wachten tot de 20 weken echo waarin ik hem/haar zal kunnen zien. Ik weet dat ik een goede moeder zal worden, en abortus, nooit.
Carpe diem
