Zwanger
alle pijlers
Wat als het ziekenhuis niet meewerkt?
maandag 21 oktober 2019 11:44
Hi allen,
Inmiddels zijn mijn partner en ik 2 jaar bezig met proberen om zwanger te worden. na 1 jaar trokken wij aan de bel in het ziekenhuis. Hierop volgend allerlei onderzoeken gehad en niks wees uit op een verminderde vruchtbaarheid.
Na een HSG wel zwanger geraakt en dit werd een MK. Inmiddels alweer bijna een jaar geleden.
Recentelijk langs geweest in het ziekenhuis (na bijna een jaar). We zouden volgens de arts die ons nog 1 jaar het zelf liet proberen, beginnen met het zoeken naar alternatieve behandelingen of medicatie. Nu heb ik de afspraak gehad en word ik alweer een half jaar naar huis gestuurd. Er werd helemaal niks gedaan.
Dus ze hebben mij 1 jaar laten wachten om vervolgens in het ziekenhuis te horen dat ik het nog maar een half jaar zelf moet proberen. Ik weet niet of het aan het ziekenhuis ligt maar ik ben zwaar ontevreden ook over de manier van het gesprek voeren.
Is er iemand bekend met een ziekenhuis in Amsterdam die het wel goed doet en met de patiënte meedenkt over mogelijke oplossingen ipv je maar naar huis te sturen?
Ben benieuwd naar de ervaringen van anderen.
Inmiddels zijn mijn partner en ik 2 jaar bezig met proberen om zwanger te worden. na 1 jaar trokken wij aan de bel in het ziekenhuis. Hierop volgend allerlei onderzoeken gehad en niks wees uit op een verminderde vruchtbaarheid.
Na een HSG wel zwanger geraakt en dit werd een MK. Inmiddels alweer bijna een jaar geleden.
Recentelijk langs geweest in het ziekenhuis (na bijna een jaar). We zouden volgens de arts die ons nog 1 jaar het zelf liet proberen, beginnen met het zoeken naar alternatieve behandelingen of medicatie. Nu heb ik de afspraak gehad en word ik alweer een half jaar naar huis gestuurd. Er werd helemaal niks gedaan.
Dus ze hebben mij 1 jaar laten wachten om vervolgens in het ziekenhuis te horen dat ik het nog maar een half jaar zelf moet proberen. Ik weet niet of het aan het ziekenhuis ligt maar ik ben zwaar ontevreden ook over de manier van het gesprek voeren.
Is er iemand bekend met een ziekenhuis in Amsterdam die het wel goed doet en met de patiënte meedenkt over mogelijke oplossingen ipv je maar naar huis te sturen?
Ben benieuwd naar de ervaringen van anderen.
maandag 21 oktober 2019 15:51
babywish01 schreef: ↑21-10-2019 15:43Thanks voor het goede meedenken. Ik ga dit zeker aanvragen, wellicht mbv vitamines dat de slagingskans ook stuk hoger ligt
Doe dat niet zonder overleg met de specialist, want als je 'de verkeerde' gaat slikken kan dat een negatief effect hebben.
Echt, ga nou niet zelf lopen 'dokteren', ondanks dat ik je frustratie 100% begrijp. Dit is niet de weg.
Overigens: ik geef hele serieuze tips, die door ander ervaringsdeskundigen hier ook worden aangegeven als 'nuttig'. Doe er alsjeblieft iets mee. je negeert me nu een beetje, en dat is prima, maar zorg wel dat je een open vizier houd en dat je je niet gaat blindstaren op de reacties die binnen je straatje passen.
maandag 21 oktober 2019 17:24
Marloesjuh51 schreef: ↑21-10-2019 14:16
Haha ja. Het was hier zelfs zo erg dat ik een keer kwam voor controle en ik al standaard mijn broek naar beneden deed en de arts zei. O nee dat is niet nodig hoor
Ja, dat deed ik laatst ook. Gyn zei dat het met deze termijn wel uitwendig kon
maandag 21 oktober 2019 18:02
maandag 21 oktober 2019 18:16
Beste TO,
Een zwangerschapswens hebben die nog niet in vervulling is gegaan is moeilijk. Dit is iets wat veel vrouwen (en mannen) verdriet en frustratie oplevert.
De arts heeft je wel vertelt waarom er op dit moment nog niets gedaan wordt: het vergroot je kansen nu niet.
Het is gezegd en jij hebt het gehoord. Helaas voelt het voor jou niet als de waarheid. Dus waar komt dit vandaan? Is het je onvoldoende duidelijk wat de opties zijn en wat dit doet met je kansen (inhoudelijke kennis). Voel je je niet gehoord in hoe sterk je zwangerschaps wens is (gevoel). Of heb je zelf het idee dat een behandeling je kansen wel zou vergroten (kan kennis of gevoel zijn). Dan moet je hier over met de arts in gesprek.
Een ander ziekenhuis zal geen andere uitkomst geven. Je bent een jonge gezonde vrouw en kunt zwanger worden. Je hebt een miskraam gehad, dus je hebt eitjes en hormonen die ze laten springen, die eitjes kunnen naar de goede plek, je man heeft zaad, dat kan bij het eitje komen en kan deze bevruchten en je je kunt slijmvlies maken waarin het kan nestelen. Dit zijn allemaal voorwaarden voor een zwangerschap. Dit betekend voor de arts ook dat de statistieken veel beter zijn dan zonder de miskraam.
Wat wel anders kan en moet is het gevoel wat jij nu hebt bij het gesprek. Je kunt vragen om een nieuw gesprek bij dezelfde arts, bij een andere arts in hetzelfde ziekenhuis of naar een ander ziekenhuis gaan. Maar wat bij het volgende gesprek belangrijk is dat je je vragen goed stelt. Zoals je je nu voelt over de arts en zo als je praat over behandelingen is een garantie op meer frustratie en verdriet. Ook als je op een gegeven moment wel een behandeling zou moeten doorlopen. Dan zijn er weer statistieken die moeilijk te begrijpen zijn, weer mogelijk frustratie en verdriet bij mislukte pogingen en misschien wel en bijwerkingen.
Een onvervulde kinderwens is een groot verdriet dus gun het jezelf hierin gehoord en geholpen te worden. Maar realiseer je ook dat een zwangerschap (met en zonder hulp) door niemand af te dwingen is. Je kunt de kaarten proberen beter te schudden, maar het blijven kansen. Dus wat je kan doen is niet meer dan de kaarten goed leggen (levensstijl, als het nodig is behandeling) en zorg dat je begrijpt welke keuzes worden gemaakt om de kaarten goed te leggen.
PS jij hebt gehoord: je moet nog een half jaar wachten voor wat wat gaan doen. Wat er medisch is gezegd is; je kansen zijn zo goed dat het nog niet nuttig is om te behandelen. Het zou goed kunnen dat je niet behandeld hoeft te worden over een half jaar, want je bent dan al zwanger. En wel of niet behandelen maak de kans dat je in maart zwanger bent niet groter. Maar bespaart je wel het risico op bijwerkingen en ziekenhuis bezoekjes.
Een zwangerschapswens hebben die nog niet in vervulling is gegaan is moeilijk. Dit is iets wat veel vrouwen (en mannen) verdriet en frustratie oplevert.
De arts heeft je wel vertelt waarom er op dit moment nog niets gedaan wordt: het vergroot je kansen nu niet.
Het is gezegd en jij hebt het gehoord. Helaas voelt het voor jou niet als de waarheid. Dus waar komt dit vandaan? Is het je onvoldoende duidelijk wat de opties zijn en wat dit doet met je kansen (inhoudelijke kennis). Voel je je niet gehoord in hoe sterk je zwangerschaps wens is (gevoel). Of heb je zelf het idee dat een behandeling je kansen wel zou vergroten (kan kennis of gevoel zijn). Dan moet je hier over met de arts in gesprek.
Een ander ziekenhuis zal geen andere uitkomst geven. Je bent een jonge gezonde vrouw en kunt zwanger worden. Je hebt een miskraam gehad, dus je hebt eitjes en hormonen die ze laten springen, die eitjes kunnen naar de goede plek, je man heeft zaad, dat kan bij het eitje komen en kan deze bevruchten en je je kunt slijmvlies maken waarin het kan nestelen. Dit zijn allemaal voorwaarden voor een zwangerschap. Dit betekend voor de arts ook dat de statistieken veel beter zijn dan zonder de miskraam.
Wat wel anders kan en moet is het gevoel wat jij nu hebt bij het gesprek. Je kunt vragen om een nieuw gesprek bij dezelfde arts, bij een andere arts in hetzelfde ziekenhuis of naar een ander ziekenhuis gaan. Maar wat bij het volgende gesprek belangrijk is dat je je vragen goed stelt. Zoals je je nu voelt over de arts en zo als je praat over behandelingen is een garantie op meer frustratie en verdriet. Ook als je op een gegeven moment wel een behandeling zou moeten doorlopen. Dan zijn er weer statistieken die moeilijk te begrijpen zijn, weer mogelijk frustratie en verdriet bij mislukte pogingen en misschien wel en bijwerkingen.
Een onvervulde kinderwens is een groot verdriet dus gun het jezelf hierin gehoord en geholpen te worden. Maar realiseer je ook dat een zwangerschap (met en zonder hulp) door niemand af te dwingen is. Je kunt de kaarten proberen beter te schudden, maar het blijven kansen. Dus wat je kan doen is niet meer dan de kaarten goed leggen (levensstijl, als het nodig is behandeling) en zorg dat je begrijpt welke keuzes worden gemaakt om de kaarten goed te leggen.
PS jij hebt gehoord: je moet nog een half jaar wachten voor wat wat gaan doen. Wat er medisch is gezegd is; je kansen zijn zo goed dat het nog niet nuttig is om te behandelen. Het zou goed kunnen dat je niet behandeld hoeft te worden over een half jaar, want je bent dan al zwanger. En wel of niet behandelen maak de kans dat je in maart zwanger bent niet groter. Maar bespaart je wel het risico op bijwerkingen en ziekenhuis bezoekjes.
maandag 21 oktober 2019 18:35
Siebje schreef: ↑21-10-2019 18:16Beste TO,
Een zwangerschapswens hebben die nog niet in vervulling is gegaan is moeilijk. Dit is iets wat veel vrouwen (en mannen) verdriet en frustratie oplevert.
De arts heeft je wel vertelt waarom er op dit moment nog niets gedaan wordt: het vergroot je kansen nu niet.
Het is gezegd en jij hebt het gehoord. Helaas voelt het voor jou niet als de waarheid. Dus waar komt dit vandaan? Is het je onvoldoende duidelijk wat de opties zijn en wat dit doet met je kansen (inhoudelijke kennis). Voel je je niet gehoord in hoe sterk je zwangerschaps wens is (gevoel). Of heb je zelf het idee dat een behandeling je kansen wel zou vergroten (kan kennis of gevoel zijn). Dan moet je hier over met de arts in gesprek.
Een ander ziekenhuis zal geen andere uitkomst geven. Je bent een jonge gezonde vrouw en kunt zwanger worden. Je hebt een miskraam gehad, dus je hebt eitjes en hormonen die ze laten springen, die eitjes kunnen naar de goede plek, je man heeft zaad, dat kan bij het eitje komen en kan deze bevruchten en je je kunt slijmvlies maken waarin het kan nestelen. Dit zijn allemaal voorwaarden voor een zwangerschap. Dit betekend voor de arts ook dat de statistieken veel beter zijn dan zonder de miskraam.
Wat wel anders kan en moet is het gevoel wat jij nu hebt bij het gesprek. Je kunt vragen om een nieuw gesprek bij dezelfde arts, bij een andere arts in hetzelfde ziekenhuis of naar een ander ziekenhuis gaan. Maar wat bij het volgende gesprek belangrijk is dat je je vragen goed stelt. Zoals je je nu voelt over de arts en zo als je praat over behandelingen is een garantie op meer frustratie en verdriet. Ook als je op een gegeven moment wel een behandeling zou moeten doorlopen. Dan zijn er weer statistieken die moeilijk te begrijpen zijn, weer mogelijk frustratie en verdriet bij mislukte pogingen en misschien wel en bijwerkingen.
Een onvervulde kinderwens is een groot verdriet dus gun het jezelf hierin gehoord en geholpen te worden. Maar realiseer je ook dat een zwangerschap (met en zonder hulp) door niemand af te dwingen is. Je kunt de kaarten proberen beter te schudden, maar het blijven kansen. Dus wat je kan doen is niet meer dan de kaarten goed leggen (levensstijl, als het nodig is behandeling) en zorg dat je begrijpt welke keuzes worden gemaakt om de kaarten goed te leggen.
PS jij hebt gehoord: je moet nog een half jaar wachten voor wat wat gaan doen. Wat er medisch is gezegd is; je kansen zijn zo goed dat het nog niet nuttig is om te behandelen. Het zou goed kunnen dat je niet behandeld hoeft te worden over een half jaar, want je bent dan al zwanger. En wel of niet behandelen maak de kans dat je in maart zwanger bent niet groter. Maar bespaart je wel het risico op bijwerkingen en ziekenhuis bezoekjes.
Dit. Dus. Wat een briljant goede post!
maandag 21 oktober 2019 18:47
maandag 21 oktober 2019 18:50
Niet iedereen start met IUI, dus dat hoeft niet de volgende stap te zijn.
maandag 21 oktober 2019 21:32
Dit is oprecht een hele schadelijke post in mijn optiek. Er is geen nuttige behandeling op dit moment. Daarom wordt ze niet behandeld.Ceylon schreef: ↑21-10-2019 13:22Ik zou het in februari nog eens proberen.
Ziekenhuizen krijgen, voor zover ik weet, een bepaald jaarbudget waarmee ze moeten uitkomen. Als dat budget (bijna) bereikt is, zullen ze de niet-dringende-zaken opschuiven.
Het is natuurlijk een vermoeden/aanname van mijn kant, maar het zou me niets verbazen dat dit in het eerste kwartaal heel anders kan uitpakken.
Je zit een vrouw met verdriet door een onvervulde zwangerschapswens een soort wantrouwen tegen het systeem aan te praten. Met een ondertoon alsof als ze toevallig in januari bij de arts had gezeten ze wel behandeld was en dan nu al hoog zwanger was geweest.
Dit is trouwens ook niet hoe het Nederlandse zorgsysteem gefinancierd wordt. Maar behandelingen zonder reële verbeterings kansen is inderdaad geen budget voor. Dan is het geld namelijk op als iemand een behandeling met wel reeële verbeteringskansen zou hebben.
dinsdag 22 oktober 2019 01:29
Had jij hetzelfde 'probleem' als TO dan ? Ik werk zelf in de fertiliteit wereld dus I know dat we gelukkig veel kunnen..Marloesjuh51 schreef: ↑21-10-2019 23:15Je hebt best veel wat ze kunnen doen.
Ik heb echt lang ( denk aan jaren) in een traject gezeten maar nooit IUI gehad.
Maar aangezien bij TO het geen cyclusstoornis betreft + haar leeftijd is er geen indicatie voor ovulatie inductie en geen indicatie voor IVF.. Vandaar mijn opmerking over IUI..
Maar ik hoop gewoon voor TO dat het alsnog spontaan raak mag zijn binnenkort!
dinsdag 22 oktober 2019 09:45
Ze kunnen ook alleen je cyclus opvolgen een paar rondes zonder dat ze IUI toepassen maar dat je alleen huiswerk meekrijgtEnigme schreef: ↑22-10-2019 01:29Had jij hetzelfde 'probleem' als TO dan ? Ik werk zelf in de fertiliteit wereld dus I know dat we gelukkig veel kunnen..
Maar aangezien bij TO het geen cyclusstoornis betreft + haar leeftijd is er geen indicatie voor ovulatie inductie en geen indicatie voor IVF.. Vandaar mijn opmerking over IUI..
Maar ik hoop gewoon voor TO dat het alsnog spontaan raak mag zijn binnenkort!
dinsdag 22 oktober 2019 10:05
Siebje schreef: ↑21-10-2019 18:16Beste TO,
Een zwangerschapswens hebben die nog niet in vervulling is gegaan is moeilijk. Dit is iets wat veel vrouwen (en mannen) verdriet en frustratie oplevert.
De arts heeft je wel vertelt waarom er op dit moment nog niets gedaan wordt: het vergroot je kansen nu niet.
Het is gezegd en jij hebt het gehoord. Helaas voelt het voor jou niet als de waarheid. Dus waar komt dit vandaan? Is het je onvoldoende duidelijk wat de opties zijn en wat dit doet met je kansen (inhoudelijke kennis). Voel je je niet gehoord in hoe sterk je zwangerschaps wens is (gevoel). Of heb je zelf het idee dat een behandeling je kansen wel zou vergroten (kan kennis of gevoel zijn). Dan moet je hier over met de arts in gesprek.
Een ander ziekenhuis zal geen andere uitkomst geven. Je bent een jonge gezonde vrouw en kunt zwanger worden. Je hebt een miskraam gehad, dus je hebt eitjes en hormonen die ze laten springen, die eitjes kunnen naar de goede plek, je man heeft zaad, dat kan bij het eitje komen en kan deze bevruchten en je je kunt slijmvlies maken waarin het kan nestelen. Dit zijn allemaal voorwaarden voor een zwangerschap. Dit betekend voor de arts ook dat de statistieken veel beter zijn dan zonder de miskraam.
Wat wel anders kan en moet is het gevoel wat jij nu hebt bij het gesprek. Je kunt vragen om een nieuw gesprek bij dezelfde arts, bij een andere arts in hetzelfde ziekenhuis of naar een ander ziekenhuis gaan. Maar wat bij het volgende gesprek belangrijk is dat je je vragen goed stelt. Zoals je je nu voelt over de arts en zo als je praat over behandelingen is een garantie op meer frustratie en verdriet. Ook als je op een gegeven moment wel een behandeling zou moeten doorlopen. Dan zijn er weer statistieken die moeilijk te begrijpen zijn, weer mogelijk frustratie en verdriet bij mislukte pogingen en misschien wel en bijwerkingen.
Een onvervulde kinderwens is een groot verdriet dus gun het jezelf hierin gehoord en geholpen te worden. Maar realiseer je ook dat een zwangerschap (met en zonder hulp) door niemand af te dwingen is. Je kunt de kaarten proberen beter te schudden, maar het blijven kansen. Dus wat je kan doen is niet meer dan de kaarten goed leggen (levensstijl, als het nodig is behandeling) en zorg dat je begrijpt welke keuzes worden gemaakt om de kaarten goed te leggen.
PS jij hebt gehoord: je moet nog een half jaar wachten voor wat wat gaan doen. Wat er medisch is gezegd is; je kansen zijn zo goed dat het nog niet nuttig is om te behandelen. Het zou goed kunnen dat je niet behandeld hoeft te worden over een half jaar, want je bent dan al zwanger. En wel of niet behandelen maak de kans dat je in maart zwanger bent niet groter. Maar bespaart je wel het risico op bijwerkingen en ziekenhuis bezoekjes.
Prachtige post waar ik mij helemaal bij aansluit...
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 22 oktober 2019 10:31
Geen idee, ik ben 1) geen fertiliteitsarts 2) ken het dossier van TO niet en 3) weet niks over de semen kwaliteit van haar partner. Ik zeg alleen dat IUI niet voor iedereen de start van het traject is. Daarom ben ik voorzichtig met zeggen "dit is voor jou de volgende stap". Omdat ik dat simpelweg niet weet.
dinsdag 22 oktober 2019 10:34
Ik negeer je niet en ik vind het fijn dat je pro actief meedenkt en mij advies geeft over wat te doen. Het is alleen lastig om in zon emotionele situatie te geloven dat je er zelf op dat moment verder niet veel aan kan doen.Pergamon schreef: ↑21-10-2019 15:51Doe dat niet zonder overleg met de specialist, want als je 'de verkeerde' gaat slikken kan dat een negatief effect hebben.
Echt, ga nou niet zelf lopen 'dokteren', ondanks dat ik je frustratie 100% begrijp. Dit is niet de weg.
Overigens: ik geef hele serieuze tips, die door ander ervaringsdeskundigen hier ook worden aangegeven als 'nuttig'. Doe er alsjeblieft iets mee. je negeert me nu een beetje, en dat is prima, maar zorg wel dat je een open vizier houd en dat je je niet gaat blindstaren op de reacties die binnen je straatje passen.
dinsdag 22 oktober 2019 10:35
Wauw..Siebje schreef: ↑21-10-2019 18:16Beste TO,
Een zwangerschapswens hebben die nog niet in vervulling is gegaan is moeilijk. Dit is iets wat veel vrouwen (en mannen) verdriet en frustratie oplevert.
De arts heeft je wel vertelt waarom er op dit moment nog niets gedaan wordt: het vergroot je kansen nu niet.
Het is gezegd en jij hebt het gehoord. Helaas voelt het voor jou niet als de waarheid. Dus waar komt dit vandaan? Is het je onvoldoende duidelijk wat de opties zijn en wat dit doet met je kansen (inhoudelijke kennis). Voel je je niet gehoord in hoe sterk je zwangerschaps wens is (gevoel). Of heb je zelf het idee dat een behandeling je kansen wel zou vergroten (kan kennis of gevoel zijn). Dan moet je hier over met de arts in gesprek.
Een ander ziekenhuis zal geen andere uitkomst geven. Je bent een jonge gezonde vrouw en kunt zwanger worden. Je hebt een miskraam gehad, dus je hebt eitjes en hormonen die ze laten springen, die eitjes kunnen naar de goede plek, je man heeft zaad, dat kan bij het eitje komen en kan deze bevruchten en je je kunt slijmvlies maken waarin het kan nestelen. Dit zijn allemaal voorwaarden voor een zwangerschap. Dit betekend voor de arts ook dat de statistieken veel beter zijn dan zonder de miskraam.
Wat wel anders kan en moet is het gevoel wat jij nu hebt bij het gesprek. Je kunt vragen om een nieuw gesprek bij dezelfde arts, bij een andere arts in hetzelfde ziekenhuis of naar een ander ziekenhuis gaan. Maar wat bij het volgende gesprek belangrijk is dat je je vragen goed stelt. Zoals je je nu voelt over de arts en zo als je praat over behandelingen is een garantie op meer frustratie en verdriet. Ook als je op een gegeven moment wel een behandeling zou moeten doorlopen. Dan zijn er weer statistieken die moeilijk te begrijpen zijn, weer mogelijk frustratie en verdriet bij mislukte pogingen en misschien wel en bijwerkingen.
Een onvervulde kinderwens is een groot verdriet dus gun het jezelf hierin gehoord en geholpen te worden. Maar realiseer je ook dat een zwangerschap (met en zonder hulp) door niemand af te dwingen is. Je kunt de kaarten proberen beter te schudden, maar het blijven kansen. Dus wat je kan doen is niet meer dan de kaarten goed leggen (levensstijl, als het nodig is behandeling) en zorg dat je begrijpt welke keuzes worden gemaakt om de kaarten goed te leggen.
PS jij hebt gehoord: je moet nog een half jaar wachten voor wat wat gaan doen. Wat er medisch is gezegd is; je kansen zijn zo goed dat het nog niet nuttig is om te behandelen. Het zou goed kunnen dat je niet behandeld hoeft te worden over een half jaar, want je bent dan al zwanger. En wel of niet behandelen maak de kans dat je in maart zwanger bent niet groter. Maar bespaart je wel het risico op bijwerkingen en ziekenhuis bezoekjes.
Jouw opmerking geeft mij rust en hierdoor krijg ik wel geduld. Super bedankt.
dinsdag 22 oktober 2019 10:36
Ik heb sinds een aantal maanden pas een regelmatige cyclus. Waarschijnlijk ook een van de redenen waarom ze nu niks doen.Enigme schreef: ↑22-10-2019 01:29Had jij hetzelfde 'probleem' als TO dan ? Ik werk zelf in de fertiliteit wereld dus I know dat we gelukkig veel kunnen..
Maar aangezien bij TO het geen cyclusstoornis betreft + haar leeftijd is er geen indicatie voor ovulatie inductie en geen indicatie voor IVF.. Vandaar mijn opmerking over IUI..
Maar ik hoop gewoon voor TO dat het alsnog spontaan raak mag zijn binnenkort!
dinsdag 22 oktober 2019 10:43
Het vervelende is dat je een zwangerschap niet kan afdwingen, hoe graag je het ook zou willen. Zelfs niet als je uiteindelijk toch de MMM in zou gaan...babywish01 schreef: ↑22-10-2019 10:34Ik negeer je niet en ik vind het fijn dat je pro actief meedenkt en mij advies geeft over wat te doen. Het is alleen lastig om in zon emotionele situatie te geloven dat je er zelf op dat moment verder niet veel aan kan doen.
Als je nu pas een regelmatige cyclus hebt en het is reeds een keer gelukt snap ik, mede gelet op je leeftijd, nog beter dat het ziekenhuis nog niet meteen alle registers opentrekt. Ik weet wel dat je liever vandaag zwanger bent dan morgen, maar er is op dit moment (nog) geen echte reden voor paniek. En blijf praten met de artsen over je gevoel zoals Sieb, Perga en ik ook al een paar keer hebben aangegeven. En blijkt dat het over een half jaar nog niet gelukt is, ga dan nog eens langs...
Voor jou hoop ik dat je hier t.z.t. meldt dat je zwanger bent (zonder medische interventie). Dit is een beetje een ''keep calm en carry on'' verhaal wat mij betreft.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 22 oktober 2019 10:57
Ik herken het gevoel wel. Jaren geleden kwamen we na dik een jaar proberen in het ziekenhuis terecht. Ook wij kregen een hcg en ook wij werden zwanger daarna. Dit werd onze oudste dochter. maar toen liep zwanger worden van de jongste evenmin soepel maar werden we weer naar huis gestuurd want we hadden bewezen dat het kon.
Dit voelde zo oneerlijk. Voor mijn gevoel was oudste een eenmalig wondertje dus waarom weer zolang wachten op zo’n wonder. En een opnieuw een hcg wilde ik echt niet.
Uiteindelijk bleek gewoon zwanger worden niet te lukken, Iui werd niks en zijn we uiteindelijk via icsi zwanger geworden van onze jongste.
Het was een lang traject, vol verdriet en wachten en hopen. En garanties krijg je niet.
Dit voelde zo oneerlijk. Voor mijn gevoel was oudste een eenmalig wondertje dus waarom weer zolang wachten op zo’n wonder. En een opnieuw een hcg wilde ik echt niet.
Uiteindelijk bleek gewoon zwanger worden niet te lukken, Iui werd niks en zijn we uiteindelijk via icsi zwanger geworden van onze jongste.
Het was een lang traject, vol verdriet en wachten en hopen. En garanties krijg je niet.
dinsdag 22 oktober 2019 10:58
babywish01 schreef: ↑22-10-2019 10:34Ik negeer je niet en ik vind het fijn dat je pro actief meedenkt en mij advies geeft over wat te doen. Het is alleen lastig om in zon emotionele situatie te geloven dat je er zelf op dat moment verder niet veel aan kan doen.
Je kan heel veel doen om de situatie dragelijker te maken, maar je kan inderdaad niks doen aan het 'niet zwanger raken'. Mijn ervaring is echter dat als je de situatie voor jezelf dragelijk maakt, je een stuk beter kan omgaan met het 'niet zwanger worden'.
dinsdag 22 oktober 2019 11:04
En als je graag iets wil doen, dan kan je het ook zoeken in bijvoorbeeld ontspanning. Zo ben ik aan yoga gaan doen, en werd ik extreem ontspannen van acupunctuur. Dat is niet voor iedereen, maar mij gaf het een soort 'ik doe alles wat in mijn macht ligt'-gevoel en ik kwam extreem ontspannen thuis. Dubbel winst wat mij betreft, ook al is het psychologisch en niet fysiek. Sommige dames zweren bij Rika Luka en haar voedingstips. Anderen gaan op kickboxen om de frustraties er uit te slaan. Weer anderen gaan naar een maatschappelijk werker gespecialiseerd in fertiliteit, schrijven op een forum of bij Freya en weer anderen doen alles wat hierboven staat en meer.
Dat zijn óók dingen die je kan doen en die je kunnen helpen in deze zeer frustrerende tijd.
Dat zijn óók dingen die je kan doen en die je kunnen helpen in deze zeer frustrerende tijd.
dinsdag 22 oktober 2019 11:34
Ik hoop het ook. Natuurlijk ga ik het liefst ook niet in de medische molen. Hoop het echt zo erg.Baggal schreef: ↑22-10-2019 10:43Het vervelende is dat je een zwangerschap niet kan afdwingen, hoe graag je het ook zou willen. Zelfs niet als je uiteindelijk toch de MMM in zou gaan...
Als je nu pas een regelmatige cyclus hebt en het is reeds een keer gelukt snap ik, mede gelet op je leeftijd, nog beter dat het ziekenhuis nog niet meteen alle registers opentrekt. Ik weet wel dat je liever vandaag zwanger bent dan morgen, maar er is op dit moment (nog) geen echte reden voor paniek. En blijf praten met de artsen over je gevoel zoals Sieb, Perga en ik ook al een paar keer hebben aangegeven. En blijkt dat het over een half jaar nog niet gelukt is, ga dan nog eens langs...
Voor jou hoop ik dat je hier t.z.t. meldt dat je zwanger bent (zonder medische interventie). Dit is een beetje een ''keep calm en carry on'' verhaal wat mij betreft.
dinsdag 22 oktober 2019 11:35
Dit dus.. dit gevoel heb ik nu ook. Opvallend dat het na een HSG lukt en daarna niet meer. Hoe kan dit dan? Dan ga ik er toch vanuit dat er van binnen iets in de weg zit anders zou dit niet gebeuren. (dit zijn mijn gedachtes)lisbeth schreef: ↑22-10-2019 10:57Ik herken het gevoel wel. Jaren geleden kwamen we na dik een jaar proberen in het ziekenhuis terecht. Ook wij kregen een hcg en ook wij werden zwanger daarna. Dit werd onze oudste dochter. maar toen liep zwanger worden van de jongste evenmin soepel maar werden we weer naar huis gestuurd want we hadden bewezen dat het kon.
Dit voelde zo oneerlijk. Voor mijn gevoel was oudste een eenmalig wondertje dus waarom weer zolang wachten op zo’n wonder. En een opnieuw een hcg wilde ik echt niet.
Uiteindelijk bleek gewoon zwanger worden niet te lukken, Iui werd niks en zijn we uiteindelijk via icsi zwanger geworden van onze jongste.
Het was een lang traject, vol verdriet en wachten en hopen. En garanties krijg je niet.
