zwanger geworden na IVF/ICSI- het vervolgtopic DEEL 2

Even snel maar van harte HD met jullie zoon! Wat een razend snelle bevalling. En zag idd je uitgerekende datum net staan, toch een april baby

HD: Gefeliciteerd met jullie B. En wat is dat uiteindelijk snel gegaan. Fijn dat ‘ie het zo goed doet.

Heytan: Jij ook gefeliciteerd met deze mooie mijlpaal.

Windmolen: Ik ben ook enorm benieuwd naar de komst van jullie mannetje. Wat heb je er lang naar uitgekeken...

Lux. Hoe voel jij je? Benieuwd naar jullie 20 weken echo en ook naar het geslacht.

Bedankt voor de felicitaties, we zijn zo blij met hem. Zo fijn dat jullie straks na alle ellende van zo'n IVF traject ook jullie kindjes mogen gaan ontmoeten. Het maakt alle ellende in het traject het zo waard en dat vind ik ook weer zo naar voor de meiden die helaas wel met lege handen blijven staan. Ik prijs me zo gelukkig met mijn gezin en dat we nu echt al die jaren vruchtbaarheidsbehandelingen kunnen afsluiten.

Met B. gaat het goed. Hij heeft gelukkig geen infectie, dus de antibiotica is gisteren direct gestopt. Helaas is zijn albumine (geel zien) wel boven de grens dus hij ligt sinds gisteravond onder de lamp. Een kleine tegenvaller, maar goed te behandelen en verder doet hij het heel goed.
Met mij ging het gister ineens wat minder. Ik moest om alles huilen en voelde me ik schuldig naar B. toe dat ik niet de hele dag intens gelukkig was omdat hij er is (na het hele traject dat we doorlopen hebben om hem te mogen krijgen). Ik was al bang voor een postnatale depressie ofzo omdat ik me echt wat down voelde en ik geen depri persoon ben van mezelf, maar volgens de verloskundige in het ziekenhuis is dit heel normaal en kwam het vooral door oververmoeid na 5 nachten amper slapen en het verwerken van alles wat er gebeurd is in de afgelopen week. Ik heb dus vannacht 2 voedingen aan de verpleging overgelaten en voor het eerst in 5 nachten goed geslapen. Ik kan nu al zeggen dat het een wereld van verschil is. Ik deel dit vooral met jullie omdat ik dit niet had na de eerste en het dus niet herkende. Ik hoop natuurlijk dat ieder van jullie dit niet gaat herkennen en direct op een roze of blauwe wolk komt en er niet meer afkomt, maar mocht dat anders zijn heb je er misschien wat aan om te weten dat je niet de enige bent.

Lux, ze is in januari 3 geworden. Ze snapt het wel dat haar broertje er is en ze zegt heel trots dat ze nu een grote zus is, maar ik denk dat het pas echt wordt voor haar als we thuis zijn. We videobellen een paar keer per dag met haar dus ze heeft hem wel gezien op die manier, maar dan heb ik eigenlijk vooral aandacht voor haar en lees ik op afstand een boekje voor ofzo.

Zot, wat leuk dat jouw zoontje ook zo heet. Moest hij lang onder de lamp? Ze verwachten bij B. in eerste instantie 24 uur.

Windmolen, wat heerlijk dat het zover is! Ga genieten van je verlof en de trapjes in je buik, die ga je straks nog missen. En jij bent idd de volgende (super spannend), maar laat die kleine man nog maar lekker even een paar weken zitten.

Hi HD, hoe gaat het nu? Zo’n dipje is niet gek hoor!
Zoon heeft niet onder de lamp gelegen. In de 2 dagen ziekenhuis viel het mee en was zijn billuribine oké. Eenmaal thuis was hij behoorlijk geel en kraam heeft getwijfeld, maar met in daglicht liggen trok het gelukkig weg en na een dag of 6 was het normaal.
Onze oudste was ongeveer dezelfde leeftijd als je dochter, 3 jaar en 2 maanden. Hij vond het spannend, maar eenmaal thuis trok dat snel bij en hij is gek op ze.

Hier gaat het goed, ruim 16 weken en nog 1,5 week tot de volgende controle. Het lijkt allemaal goed te gaan en langzaam krijg ik iets meer energie. We moeten even afwachten of zoon naar school mag komende maand, hij wordt 4.

Zoooo even tijd voor een update

@HD: hoe gaat het nu met jullie? Al thuis! En die gevoelens zijn toch heel logisch meid, denk dat iedere vrouw in haar kraamtijd onder invloed van hormonen wel dingen heeft gedacht waarvan je verstandelijk heus wel weet dat het niet zo is, maar ja, gevoel is gevoel. Hoop dat jullie inmiddels lekker met z’n viertjes thuis zijn

@Zot: fijn dat je wat meer energie hebt nu, spannend of je zoon naar school mag, hier mag zoon goddank weer per 11 mei want hij is een grote stuiterbal van energie die door het huis raast en stik- en stikvervelend, dus het wordt hoog tijd dat hij zich weer lekker kan uitputten met zijn vriendjes

@American girl: welkom en van harte gefeliciteerd! Bij de zwangerschap van mijn zoontje ben ik ook zo enorm onzeker geweest de hele zwangerschap. Die hele MM is gewoon een aanslag dus helemaal niet gek dat je dit zo voelt. Bespreek het wel met je vk maar realiseer je ook dat je niet hóéft te genieten; als dat niet lukt dan lukt het niet en daar hoef je je niet schuldig om te voelen.

@Windmolen: wat enorm suf van dat ctg maar goed, gelukkig hoef je niet nog een keer haha. Geniet lekker van je verlof, heerlijk! Helaas kan je weinig op pad, maar misschien wel beter voor het coccoonen

@Stipje: gefeliciteerd met de goede NIPT en het nieuwe huis, heel fijn!

@Sofie: ‘t is niet erg gezellig zo, de vk-afspraken hè

@Heytan: gefeliciteerd met de goede echo, maar wat balen dat je zo slecht in je vel zit. POP-poli lijkt me een heel goed idee dan. Ik was er ook erg bang voor omdat ik het bij mijn oudste ook zo erg heb gehad, maar heb er nu juist helemaal geen last van, dus misschien wordt het nog minder als de onzekerheid van het eerste trimester optrekt

@Mamamaria: heftig proces waar je nu in zit. Ik heb na 2 vmk’s al even gedacht of ik wel een nieuwe ICSI wilde, dus heb enigszins geproefd aan die keuze om niet verder te gaan, maar toen toch de sprong gewaagd en toen ging het heel makkelijk, maar merkte wel dat het me ontzettende mixed feelings gaf; aan de ene kant snakte ik naar de duidelijkheid van niet weer eindeloos wachten op iets dat misschien nooit zou komen, aan de andere kant wilde ik wél heel graag een tweede. Niet helemaal te vergelijken met jouw situatie, maar lijkt me dus een moeilijke en erg dubbele periode voor jou

@Hier: alles goed. Nu 14 weken en ik voel de baby af en toe al, dus dat is erg leuk. Net goede uitslag van de NIPT (incl nevenbevindingen) gehad dus dat is ook erg fijn. Begin al een aardig buikje te krijgen inmiddels en ben vandaag begonnen aan de gigataak van het babykleertjes uitzoeken, want heb van zoon alles gewoon in de doos gestopt dus dat is nogal een klus.

Verder inmiddels aan het werk in de coronaresearch, maar ook druk aan het solliciteren want ik mag vervroegd afstuderen ik heb nog 1 afspraak met een examinator die er nog akkoord op moet geven maar de beste man heb ik nog nooit gezien, dus ik neem aan dat dat met prima beoordelingen meer een formaliteit is, dus ben ik als het goed is eindelijk arts over een week
Beetje jammer dat de reguliere zorg stilligt want dat maakt het dus wel lastig om een baan te vinden, maar soit

Dus ik zit eigenlijk wel in een goede flow niets te klagen.

Lieve HD nog van harte gefeliciteerd met jullie zoon!! Hoe is het nu met jullie?

Lux, volgens mij is jouw zoontje net jarig geweest toch? Nog van harte gefeliciteerd! En zo fijn dat de nipt goed was en je de baby al voelt!

Windmolen, hoe is het met jou?

Zot, hoe voel jij je? Hopelijk mag je zoon starten op school! Hoe is het met de tweeling?

Ook van mij weer even een update. Weer een bijzondere situatie hier. Ik kan het niet geloven maar ik had afgelopen vrijdag weer een positieve test in handen. Helaas liep de test heel weinig op en inmiddels is het streepje lichter geworden. Ik heb contact gezocht met de afdeling gynaecologie waar ik in september geopereerd ben om advies te vragen omdat ik bang ben voor weer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De telefoniste vertelde me dat ik bij 7 weken een echo mag krijgen en of ik die alvast wilde inplannen. De gynaecoloog die mij geopereerd heeft destijds vertelde dat ik bij 5 weken al een echo zou krijgen. Mijn eileider was bij 6 weken ook al gescheurd dus 7 weken lijkt me rijkelijk laat. Ik word vanmiddag teruggebeld door een arts. Ik heb er overigens geen vertouwen in gezien de zeer lichte strepen. Ik hoop maar dat het een 'gewone' miskraam wordt en dat m'n andere eileider gespaard kan blijven.

Rucio, jeetje, wat een onzekere situatie weer... Wel heel bijzonder dat het zwanger worden nu steeds lijkt te lukken, maar zo naar dat het ook steeds niet goed lijkt te gaan... Aflopende testen klinken voor mij helaas niet naar goed nieuws... Ben je nog gebeld door de arts? Hoe is het nu? Als je streepjes echt alweer zo snel aflopen, denk ik niet dat je heel erg bang hoeft te zijn voor je eileider, maar ik ben natuurlijk geen arts. Sterkte en een dikke knuffel!

Lux, wat fijn van de goede NIPT en dat je de baby al voelt! En ook superfijn dat je mag afstuderen, ben je inmiddels al arts? Je zit zeker in een goede flow, zo te lezen! Interessant dat je onderzoek doet in richting corona, ben wel nieuwsgierig wat je precies onderzoekt, maar ik weet niet of je dat hier wil schrijven.

Zot, ook superfijn dat het bij jou allemaal goed gaat! Blijf het zo bijzonder vinden voor je! Wanneer heb je precies de volgende controle?

HD, hoe gaat het nu met jou en de kleine man? Zijn jullie inmiddels al thuis? En dat het even wat minder ging met jou is volgens mij ook helemaal normaal (al heb ik zelf nog geen ervaring). Ik werd er hier al bij de zwangerschapscursus voor gewaarschuwd. Dag 3-5 ofzo waren de lastige dagen. Blijkbaar heb je dan ook last van de hormoonomstelling terug naar niet-zwanger-stand. Dus je hoeft je daar echt niet schuldig om te voelen. En dan heb jij natuurlijk ook nog te maken met een onverwacht snelle bevalling en de complicaties daarvan. Ik hoop dat het inmiddels ook weer wat beter gaat met je.

Hier alles goed. Had gisteren nog een snelle controle bij de gyn. Ik kreeg een uitstrijkje om op streptokokken te controleren. Dat is ook niet standaard in NL toch? Als ik er veel van heb, moet ik blijkbaar iets van antibioticum tijdens de bevalling, om te voorkomen dat de baby besmet raakt. Verder heeft ze alleen ff gevoeld, het hoofdje zit in m'n bekken, maar het zit nog niet vast. En m'n baarmoedermond zit gelukkig nog goed dicht.
Ik heb op het moment erg veel last van steken in m'n kruis. Ik kan er soms echt bijna niet om lopen, het doet echt zo'n pijn! De gyn zei dat ze de klacht op zich wel kende, maar niet zo erg dat men er niet meer van kan lopen. Echte tips had ze verder ook niet. Heeft iemand hier er toevallig ervaring mee? Verder voel ik meer druk down under, en ook op m'n blaas. Denk allemaal het gevolg dat het hoofdje iets is gaan zakken? De bewegingen van de baby worden nu ook wat pijnlijker. Kortom, het wordt zwaarder. Maar toch hoop ik dat-ie nog ff lekker blijft zitten! Ik ben er nog niet aan toe om afscheid te nemen van m'n buik! En dan heb ik ook nog ff wat meer tijd voor de laatste voorbereidingen, al zijn de belangrijkste dingen nu wel op orde.

Hoe gaat het met de rest hier?

Oh Rucio wat een rollercoaster weer. Weet je al wanneer je terecht kan? Hoe gaat het met je? Sterkte meis

@Windmolen: klopt dat doen e hier niet standaard. Die steken heb ik helaas vanaf 23 weken gehad vorige zwangerschap. Bij mij hielp een goede bekkenfysio, een bekkenkussen om op te zitten en met slapen een flink kussen tussen m’n benen. Die ik nu allemaal ook alweer want heb helaas alweer last.

@Corona: oh niet heel spannend hoor, we proberen uit te vogelen hoe je coronapatiënten het best kunt beademen omdat er nogal verschil is in opnameduur. Vanaf donderdag ben ik (da’s de laatste handtekening die ik moet verzamelen ) arts ja.

Rucio, wat spannend weer... Ook ik ervaring met een lichter worden streepje, dat was niet goed. Wanneer kun je terecht?

Lux, bijna arts!
Hier is zoon wel naar de noodopvang geweest maar dat was echt onvoldoende voor hem qua uitdaging en uitrazen. Minder kindjes natuurlijk en op de opvang was hij sowieso wel klaar. Gelukkig mag hij starten op school, 19e wennen en 26e starten, 2 dagen in de week.

Windmolen, het gaat hard zo... Hoe ver ben je? Ik weet nog wel dat ik wel druk had op blaas en bekken, maar niet pijn met lopen. Was hier echt van het indalen en zwaarder worden van de baby.

@hier: inmiddels 17+4 en morgen weer controle bij gyn/internist. Het gaat in principe goed. Ik vind deze tijd spannend omdat het de tijd is dat het bij F* mis bleek. Over ruim 2 weken de GUO en zie er naar uit dat die achter de rug is. Tweeling doet het goed, al lopen ze motorisch achter in de ontwikkeling, ze vertonen wat prematuur-trekjes ondanks officieel niet prematuur. Verder zijn ze vrolijk en eten als bootwerkers.
Qua zwangerschap gaat de tijd gevoelsmatig veel sneller dan de andere keren. We hebben het mensen in onze directe omgeving verteld, maar merken ook dat we er minder open over zijn. Niet dat we er niet blij mee zijn, maar de opmerkingen zijn niet van de lucht hoor, zo snel zwanger na de tweeling. Maar goed, wij redden ons wel. Zijn langzaam wat voorbereidingen aan het treffen qua spullen.

Bedankt voor de lieve berichtjes! Ik twijfelde ook of dit wel de juiste plek was om het te delen omdat het zwanger worden inderdaad nu wel lukt maar het zwanger blijven niet, maar dit groepje voelt zo vertrouwd. Als iemand er moeite mee heeft dan hoor ik het graag want ik snap dat het ook moeilijk kan zijn!

De arts heeft me gebeld en snapte mijn zorgen, ik mocht 2 keer bloed laten prikken om op/afloop te bepalen. Het hcg was maandag zo laag (5) dat ik vandaag toch niet meer terug moest komen maar indien niet ongesteld, over een week nog eens testen en eventueel weer langskomen. Gelukkig heeft het zich vanzelf opgelost en is de bloeding begonnen. Emotioneel hakt het er weer flink in en heb ik vandaag vrij genomen om bij te komen.

Lux, wauw bijna arts! Super goed zeg! Alvast gefeliciteerd en heel naar dat je alweer last hebt van je bekken. Echt een vervelende pijn is dat.

Windmolen ik hoop dat jullie kindje nog even blijft zitten! Hele bijzondere tijd en hopelijk heb je minder pijn, ik herken het inderdaad ook. Liggen met een voedingskussen tussen je benen vond ik het fijnst.

Zot, wat jammer van die opmerkingen zeg! Deze zwangerschap is zo'n mooie verrassing voor jullie, echt zo bijzonder. Fijn dat het in principe goed gaat met de tweeling! Er komt weer een hele spannende tijd voor jullie aan. Ik denk aan je.

Ah Rucio wat rot, maar ook fijn dat dit een ‘gewone’ miskraam is die je thui kunt afwachten. Maar kan me voorstellen dat het emotioneel even heel pittig is

En dit lijkt me een prima plek hiervoor, gezien je voorgeschiedenis. Lief en leed hoor. Sterkte meid

@Zot: Fijn dat het goed gaat, wel spannend idd nu rond deze periode. Vertrouwen proberen te houden en accepteren dat je door dit soort moeilijke fases heen moet helaas. Wb de tweeling; dat zie je volgens mij wel vaker. Trekt vast wel bij. Wb je zoon: kan me voorstellen dat hij wel klaar is met kdv en toe aan een nieuwe uitdaging. Spannend hoor!

YESSSSS ik ben dokter

Gefeliciteerd Lux!! Q

Hoi meiden, het heeft even geduurd, maar weer een teken van leven van mij. B. heeft uiteindelijk 9 dagen in het ziekenhuis gelegen en we zijn nu een weekje thuis. Hij moest 2 keer onder de lamp. Hij had een ao antagonisme, ik had daar nog nooit van gehoord, maar daardoor moesten zijn waardes qua geel zien lager zijn (en viel hij onder het hoog risico lijntje) en stegen ze ook weer sneller. Verder had hij wat moeite met de ophogingen van de fles, dus heeft hij heel kort een sonde gehad, zodat hij wel genoeg binnen kreeg. Thuis gaat het gelukkig heel goed, hij drinkt (bijna) al z'n flesjes hier goed leeg en is al bijna 3 kilo. We gaan vannacht proberen om voor het eerst naar 1 nachtvoeding ipv 2 te gaan. Het is echt heerlijk om weer thuis te zijn en mijn 3-jarige dochter is een super lieve grote zus, hoewel ze de aandacht delen en soms moeten wachten nog wel wat lastig vind af en toe. Helaas zat begin van deze week ik ineens onder de galbulten, echt heel erg veel en verschrikkelijke jeuk, niks hielp. Via de huisarts een prednisonkuur gekregen en een andere anti histamine en ik ben weer een beetje normaal, het is nog niet helemaal weg, maar wel een stuk minder gelukkig. Volgens de huisarts kwam het van stress of de hormoon verandering na de zwangerschap. Nu vind ik dat ik mijn portie echt wel gehad heb voor dit jaar...

Lieve Rucio, wat ontzettend naar voor jullie. Aan de ene kant goed dat het nu natuurlijk op gang komt, maar zo rot dat het telkens misgaat. Het wel zwanger kunnen worden, maar niet blijven kijkt me minstens zo naar als dat het niet lukt om zwanger te worden, misschien nog wel moeilijker. Gaan jullie nog onderzoek laten doen naar de miskramen? Of is dat al gedaan? Wat mij betreft blijf je hier trouwens gewoon meeschrijven hoor, als dat voor jou ook fijn en niet te confronterend is.

Windmolen, geniet je van je verlof? Fijn dat je controle goed was. Ik hoop ook dat jullie kleine man nog even lekker blijft zitten voor je, maar zo klinkt het wel.

Zot, fijn dat je je goed voelt en dat je zoon gewoon naar school mag. Wel stom hoe sommige mensen reageren op jullie geweldige nieuws. Het is makkelijk te zeggen dat je je er niks van aan moet trekken, maar de praktijk is waarschijnlijk anders. Ik blijf het een prachtig positief en hoopvol verhaal vinden jullie kadootje en gun je heel veel mensen om jullie heen die dit ook zo zien. Ik snap dat dit een moeilijke tijd is nu in de zwangerschap, gezien F en hoop heel erg dat alles goed is bij de controle. Ik weet natuurlijk niet hoe veel de tweeling achter loopt, maar mijn dochter was dysmatuur en was motorisch ook echt langzaam de eerste 1,5 jaar, maar daar is nu niets meer van te merken en qua spraak liep ze juist voor. Wat voor prematuur trekjes vertonenen ze? Wel heel fijn dat ze zo vrolijk zijn, dat is vooral belangrijk.

Lux, dubbel gefeliciteerd! Met het behalen van je dokterstitel (of hoe noem je dat?) En met de goede nipt. Beide een feestje waard!

Lux, wow wat een mijlpaal! Gefeliciteerd

Hd, poe wat een start. Goed te lezen dat jullie weer thuis zijn en alles goed gaat. En dat je dochter zo´n trotse grote zus is! Voel je jezelf weer ok nu na de prednison kuur? Ik had nog nooit van galbulten gehoord maar jeetje, dat klinkt heel erg naar. Hoe ervaar je de kraamtijd in tijde van Corona?

Jeetje rucio, dikke knuffel en blijf hier gerust schrijven hoor, vind het zo rot voor jullie.

Zot, spannend de controle. Hoe is het gegaan? Las dat vanaf volgende week grote kans is dat er weer iemand mee mag naar de controles. Oh wat zou dat fijn zijn! Zeker nu jij de spannende tijd in gaat met alle herinneringen rondom *F Trouwens ik keek echt zo toen ik las over de reacties op je zwangerschap. On-voor-stel-baar, wat zijn mensen toch bot en kort door de bocht. Niks van aantrekken hoor! Het kindje in je buik is een wonder!

Windmolen, oh die UD begint wel langzaam in de buurt te komen nu voor je! Spannend! En hier geen uitstrijkje gehad. En naar die steken in je kruis... geen idee ook wat je zou kunnen doen om het te verminderen behalve rusten? En inderdaad nog genieten van je buik (en foto's maken!) het is zo bijzonder wat je lijf nu doet.

Stipje heb je nog een echoscopiste gevonden die een geslachtsbepaling wilde doen? Ben benieuwd!
Heytan, americangirl, mimi: hoe gaat het met jullie?

En oh wat hoop ik dat de zorg weer snel op gang komt zodat de lieve dames van het IVF topic weer verder kunnen. En dit topic weer nieuwe schrijfsters kan verwelkomen.

Hier alles ok. Had vorige week veel buikpijn, kon gelukkig voor een extra snelle controle. Geen blaasontsteking, moet rustiger doen. En tja, sindsdien gaat het beter dus moet inderdaad meer rust pakken. Nog even tot de 20 weken echo en hoop dus heel erg dat man mee mag dan. Verder voel ik de baby nu af en toe. Dacht al een week of 2 dat ik iets voelde maar twijfelde. Nu weet ik het zeker. Voel het vooral s nachts als ik op mijn buik lig

He HD, wat een start voor jullie! Ik had er ook nog nooit van gehoord, maar herken wel wat omdat ik zelf irregulaire antistoffen had en dit ook een risico was. En die galbulten, vreselijk! Gelukkig is het wat beter nu. Hoe kijk je terug op de eerste periode nu? Krijg je wat meer rust? En wat fijn dat je dochter zo’n lieve grote zus is. Dat vind ik persoonlijk nog een van de mooiste dingen om te zien, hoe mooi die interactie is en steeds mooier wordt. Kan me nog goed herinneren dat onze B even alleen in de box lag te slapen omdat man met dochter naar de HAP was, ze waren 2 weken, en de oudste pakte een stoel, en een boek en ging B voorlezen

Sofie, wat rot van de buikpijn maar goed dat je voor een controle bent geweest en alles goed was.

Hier was de controle gelukkig goed. De diabetes lijkt mooi onder controle, kind bewoog en hartje (beeld was verder niet zo goed). Hier over 2 weken de 20 weken echo. Het ziet er maar uit dat man mee mag, en ik neig naar anders veel stennis schoppen (en zo ben ik helemaal niet). Maar het idee dat alleen te moeten doen... De termijnecho alleen was rot maar oké, maar dit zou teveel zijn. Zie ons of zitten bij F*, naar een kamertje voor een gesprek. Maar goed, lijkt goed te komen.

Oh ja HD, ze vallen motorisch allebei echt van de curve helaas. B was dysmatuur (p3), E was gemiddeld voor de 37 weken waarbij ze geboren zijn. B vertoont niet echt meer prematuur trekjes (dat was met name net na de geboorte, met drinken), bij E zie je dat de spierspanning anders lijkt te zijn. Fysio zegt dat dat een echt prematuur dingetje is.

Rucio, wat verdrietig voor jullie dat het weer geen goede zwangerschap was. Logisch dat dat er inhakt en goed dat je vrij genomen hebt om bij te komen. Hoe gaat het nu met je? Wel 'fijn' dat het wsl geen bbz was en dat het vanzelf is opgelost. Maar ik hoop zo voor je dat het de volgende keer nu eens een goede plakker wordt! Dikke knuffel!

Zot, wat irritant zeg, van die opmerkingen... Dat lijkt me echt niet leuk en kan me voorstellen dat je er daardoor minder open over bent. Wat kunnen mensen toch makkelijk aannames maken, hè? Ze moesten eens weten wat voor verhaal erachter zit en hoe bijzonder deze zwangerschap is! Fijn dat je controle weer goed was! Heb je al iets gehoord over de 20 weken echo, of je man mee mag? Ik begreep dat het inmiddels eigenlijk overal weer mag, dus hoop het heel erg voor je!

Lux, van harte meid!! Super dat het gelukt is in deze rare tijd!! Hopelijk vindt je snel een mooie plek waar je aan de slag kan! Ga je meteen zoeken?

HD, superfijn dat je inmiddels weer thuis bent en dat het nu lekker goed gaat met je kleine B. Stom dat die galbulten nog ff kwamen irriteren, maar hopelijk heb je nu idd je portie gehad en kunnen jullie eindelijk lekker genieten. Hoewel er vast ook veel nieuwe uitdagingen komen, de stap van één naar twee kindjes lijkt toch ook altijd een intense te zijn, als ik naar families om me heen kijk . Maar wat Zot schrijft lijkt me dan ook weer heel mooi, om te zien hoe je dochter zich ontwikkeld in haar rol als grote zus!

Sofie, zo leuk dat je de kleine nu af en toe voelt! En nu je het schrijft, herinner ik me dat ook ineens. Normaal slaap ik nooit op m'n buik, maar ik weet dat ik in die tijd ook gewoon af en toe op m'n buik ging liggen, omdat ik dan meer voelde . Het is wsl nog te zacht dat je man het ook kan voelen, of niet?

Hier nu 36.3 weken en ik zou de tijd wel ff stil willen zetten, zo snel gaat het ineens! Ook qua opbouw van klachten helaas, haha. M'n enkels zwellen op 's avonds en m'n vingers zijn 's ochtends worstjes. En die buik wordt gewoon steeds zwaarder! Ik denk dat ik me straks helemaal niet meer kan omdraaien in bed . Ik heb inmiddels ook best vaak harde buiken. De steken down under houden helaas ook nog steeds aan, maar ik denk dat het bij mij toch door de baby komt die ergens op drukt. Ik heb het soms ook als ik gewoon op de bank zit. Dan voel ik dat-ie zich even lekker uitrekt en dan auw... Google zegt me dat er niet veel aan te doen is, dus dan maar ff rustig aan idd. Hoewel, rustig aan... Ik moet de gordijnen nog afnaaien (stof kwam erg vertraagd binnen ivm corona en dus lange levertijden), dus kruip nog regelmatig over de grond met m'n dikke buik, haha. Hopelijk is dat project deze week eindelijk af!

Bij gebrek aan slaap lees ik hier altijd graag nog mee hoor! Het reageren gaat allemaal gewoon zo snel (en veel!) hier, voelt soms wat intimiderend (onzin, weet ik)

Maar windmolen ik zag dat je vroeg om een update; ik typ via de telefoon en dat gaat vaker mis dan goed, dus sorry vast voor rare woorden

18 juni is de datum dat ik een jongetje mag verwachten, maar ik hoop met alles da hij eerder komt. De klachten die jij omschrijft windmolen heb ik al sinds week 14, waardoor ik in week 25 volledig de ziektewet ben in gegaan. Lopen trek ik 10 minuten op een zeeeer laag tempo, fietsen is te doen..auto rijden mag ik niet meer, omdat ik mijn ene been vrijwel niet zelfstandig op kan zitten..en anders met veel pijn....
Dus de zwangerschap ben ik wel beu helaas

De kleine doet t wel echt goed! Is echt superactief, soms zelfs dat ik denk..eh hallo ik moet nog langer met mijn ingewanden doen... Zat netjes op de p50 (volgende week weer groei en liggingsecho) en ik denk inmiddels ook wat ingedaald. Veel druk op de blaas en mn buik zit lager..

Inmiddels door de ziektewet al een halve week in mijn verlof, wat mij zwaarder valt dan de ziektewet.. Maar dat komt met name door mijn omgeving en de totale (voor mijn gevoel) desinteresse. Hormonen zullen hier geheid een grote rol in spelen dat ik het groter maak dan dat het is :p

HD: Nog gefeliciteerd met je zoon! Wat is dat snel gegaan zeg!! Fijn dat jullie nu thuis zijn en dat de galbulten bijna weg zijn. Drama lijkt mij dat.

Lux; Hier ook nog gefeliciteerd!! Je bent echt zn harde werkster!! Kak dat je nu weer zelfde klachten begint te ervaren, ben je weer terug naar de fysio? Of houd je t bij de oefeningen die je had gekregen bij de zwangerschap van je zoon?

Rucio; dikke knuffel voor jou, lijkt mij allemaal erg heftig ook om mee te maken. Groot gelijk dat je even een dagje vrij neemt.

Zot; fijn datde diabetes onder controle is! Die test vond ik echt verschrikkelijk!

Inmiddels moet ik kei nodig naar de wc en lig ik niet comfortabel meer :p

Weet dus dat ik meelees! (mhuaha?)

Jeetje meiden alweer een maand geleden dat ik hier schreef! Wat vliegt de tijd zeg!
En wat een goed nieuws he!! Dat de pretecho’s weer mogen en de partners weer mee mogen naar controles. Súper fijn!!

HD gefeliciteerd met jullie zoontje! Ik zat met open mond je bevallingsverhaal te lezen, god zij dank was je man er op tijd bij! Ik kan alleen maar hopen dat het hier ook zo voorspoedig mag gaan haha! Mijn vriendin is net bevallen en dat duurde al met al 3 dagen van vliezen breken tot geboren worden. Pffff!! Ze was kapot na de bevalling en dan duren die baby blues ook stuk langer!
Maar wel erg vervelend dat jij uiteindelijk alsnog last kreeg van de baby blues. Die zijn heel normaal inderdaad, fijn dat je die bevestiging ook meteen kreeg. Kan toch eenzaam zijn en ga je je schuldig voelen, maar vaak is het ersgste voorbij na 10 dagen begreep ik.

Lux fijn zeg dat je afgestudeerd bent, gefeliciteerd! Hopelijk gauw een leuke job landen!
Wat rot zeg van je bekken.. ik was me vroeger nooit bewust van al die kwalen die je kon krijgen en hoe heftig die waren, maar pfff het is echt niet niks zeg om ‘even’ een kind te dragen en baren. Wat weet je dan nog weinig in je jonge yolo twintiger jaren.

Windmolen, hier niet standaard idd die stretokokken, ik krijg ‘m wel omdat ik al eens eerder daar positief op getest was. Wat super rot die steken in je kruis!! Ik had het laatst toen we even gingen lunchen en op een schuine ondergrond zaten. Toen we verder liepen kreeg ik enorme steken auw!Als jij dat de hele tijd hebt moet wel héél vervelend zijn! Sterkte met de laatste loodjes!

Sofie wat vervelend van die buikpijn, gelukkig niets gevonden. Doe je te veel? Ik merk dat ik zelf erg weinig uit handen krijg. Van even stofzuigen ben ik al moe, dus ik doe niet meer dan 2 klusjes op een dag, en af en toe paar uurtjes werken. Voel me wel lui hoor!
Wat leeeeuk dat je de baby al voelt!! Ik voelde nog niks en dat maakte me wel onzeker, maar nu bleek bij de echo dat de placenta aan de voorkant zit, dus het gaat nog wel even duren voordat ik ‘m ga voelen. Jammer! En yessss je man mag straks mee naar de 20 weken echo, wat zul je blij zijn!

Zot wat fijn dat alles goed was. Jouw man mag straks ook mee, hoe fijn!! Snap dat het anders toch heel confronterend en eng is.

MIMI hoe was je controle bij 15 werken? Ik had die dus niet gek genoeg, met 10 weken bij de gyn, en dan pas weer de 20 weken echo in juni! Maar gelukkig deden ze weer pretecho’s en zijn we daar deze week langs geweest. Zo’n opluchting te horen dat het hartje klopte en babytje goed was gegroeid!

Depster wat leuk om wat van je te lezen. Nog maar een maandje voor jou! Wel een pittige zwangerschap zo te lezen. Waarom kwam je in de ziektewet terecht, door die steken zoals winmolen beschrijft? Wat heftig! Sterkte deze laatste weken!

Jeetje Rucio wat heb jij ook al wat moeten doorstaan, en dan nu soort van blij zijn dat het een ‘gewone’miskraam is geworden. Heftig hoor, snap dat dat er flink inhakt. Vind je t niet te confronterend om hier mee te schrijven? Sterkte hoor! Gaan jullie straks verder met ivf?

Americangirl hoe is het met jou? Voel je de baby inmiddels al wat meer en ben je wat minder onzeker?


Hier: nou ik had dus metéén gebeld voor een pretecho toen in het nieuws kwam dat die weer mochten, en daar zijn we woensdag geweest., ik was toen 16 weken. Ik werd toch wat onzeker want had de baby nog steeds niet gevoeld, en als dan de meeste kwaaltjes (op wat moeheid en veel maagzuur) voorbij zijn dan denk je; ehh babi ben je er nog wel? EN ik wilde natuurlijk dolgraag weten wat we zouden krijgen!!! Al vanaf dat ik wist dat ik zwanger was dacht ik een jongetje. Waarschijnlijk slaat dat nergens op, maar ik kon me gewoon niet voorstellen dat het een meisje was wat ik voelde groeien….
1 dag voor de echo kreeg mijn beste vriendin, die nu 13 weken zwanger is, onverhoopt een slechte NIPT test terug; down. Oh nee toch! Ze is al voor vlokkentest geweest en krijgt maandag de uitslag. De echo leek goed namelijk, maar dat hoeft niet te zeggen dat het toch geen down is. Kleine kans op vals positieve test, dus we duimen daar heel erg voor. Vréselijk! Zo van 1 op andere dag niet meer op een roze wolk. Daardoor was het extra fijn om woensdag even bevestiging te krijgen dat ons babytje het nog goed deed…. En ja hoor, het is een jongetje! Mijn vriend moest zo’n best doen om niet te huilen zo blij!! (schattigggg)
Zelf was ik ook super blij, maar smiddags kreeg ik even een inzinking. Hoewel ik al die tijd dacht dat er een jongetje in mij groeide, heb ik mezelf altijd als meisjesmoeder voor me gezien. Ik klik altijd heel goed met meisjes, en weet nooit zo goed wat ik met jongetjes aan moet (ben niet zo van het ravotten, of auto’s en vind het altijd beetje stom als ze stoer doen…. Oh erggg…). Was even verslagen, hoe kon ik dan een (goede) jongensmoeder worden??? Kreeg echt beetje paniek gevoelens ervan!
Maar toen ging ik er wat over lezen, waarom jongetjes wél heel leuk zijn en dat ze juist vaak heel aanhankelijk en knuffelig zijn en naar de moeder toe trekken en hun moeder op handen dragen en toen raakte ik wat gerustgesteld. Voelde me heel stom erover, had gewoon nog nooit over het scenario van een jongetje krijgen nagedacht, hoe dom is dat? Haha! Nu ik een paar dagen gewend ben heb ik er super veel zin in en alvast even bekroond met het kopen van een super schattig jongetjes-setje kleding. Om er maar een beetje in te komen was mijn excuus, hihi! Mijn vriend is in elk geval als een kind zo blij, roept meerdere keren per dag “we krijgen een zoon!!!”uit en heeft al z’n vrienden trots verteld dat hij in oktober vader wordt van een zoon. Daar kan ik wel echt van genieten! (overigens wil hij óók heel graag een dochter, maar nu als eerste een zoon is voor hem echt een droom die uit komt)

Stip, wat fijn om jou hier te lezen!! Gefeliciteerd zeg en je krijgt een jongen
Ik herken helemaal wat je schrijft, ik zag mij altijd als meisjes moeder. Samen met de poppen en barbies etx.. Toen bleek ik een jongen te krijgen en moest wel even slikken (zelfde redenen als dat jij schrijft) Maar daar gaan we vast in groeien!
Wat naar voor je vriendin, hopelijk krijgt ze toch nog een goede uitslag. Al zijn kindjes met down ook onwijs leuk, alleen onzeker hoe t leven uitpakt..

Ik zat al vroeg in de ziektewet ivm bekkenklachten en niet voldoende te herstellen. Idd die steken en bijna niet kunnen lopen door de pijn..
Inmiddels nog meer pijn, maar we doen t rustig aan. Toe gegeven ik zit nu even te huilen van de pijn... maar goed. Nog even..

Ah dep wat naar ik had het ook zo erg vorige zwangerschap. Hoop dat het dit keer meevalt bij mij, ben iig voorbereid met fysio en balanskussen, maar blijft afwachten. Je bent er bijna meid! Probeer voor zover dat gaat nog te genieten van een lichtpuntje hier en daar, al werd ik gek van dat ‘advies’ met zoveel pijn hopelijk heb je ze toch, dat is je gegund!

@Stip: ah wat super leuk een jongen! Mijn zoon is overigens gek op schoonmaken, tekenen/verven/knutselen, liedjes zingen en dansen, puzzels maken en spelletjes doen, samen koffiedrinken of uit eten met mijn vriendinnen en helpen met koken en bakken. Ook in de tuin werken vindt hij super leuk. Toegegeven, hij houdt ook erg van treinen, brandweerauto’s en graafmachines, dus dat deelt hij lekker met zijn vader
Maar het is helemaal geen stoere rouwdouwer, juist verlegener en rustiger dan ook de meisjes uit de groep en heel zacht en vriendelijk over het algemeen (op de peuterdriftbuien na). Ik denk bij hem juist altijd ‘mag wel een tikkie assertiever en minder voorzichtig schat.’ verder heeft je kindje zijn eigen persoonlijkheid en die zul je wel gaan zien als hij eenmaal geboren is, maar dat is nu nog abstract. Maar je kind is véél en veel meer dan auto’s of barbies. Gelukkig maar, want ik heb een hekel aan beide

@Sofie: leuk dat je de baby voelt! Fijn, bijna 20 weken echo!

@HD: hoe gaat het nu met jullie? Beetje gesetteld thuis enzo? Galbulten weg? Dat schijnt echt verschrikkelijk te zijn.

@Windmolen: hoe gaan de laatste loodjes?

@Zot: al gehoord of man mee mag?

@Hier: dank voor alle felicitaties! Begin maandag met mijn eerste baan en woensdag de geslachtsbepaling Moederdagcadeautje

Even snel: stip, wat fijn dat alles goed is! En een jongen... super leuk! Hier knutselen we, maar ook lego bouwwerken en auto’s, voetballen. Niet zo assertief (buiten), zoals Lux ook over haar zoon zegt, maar fysiek niet bang dus doet alles. Wat een spanning voor je vriendin...
Depster, wat ontzettend naar. Hopelijk is het nog uit te zingen.
Lux, succes in je baan!! En benieuwd naar geslachtsbepaling
Sofie, morgen de 20 weken echo toch?

Hier: vrijdag GUO. Officieel nog niks gehoord, dus wacht maar af en ga er vanuit dat hij mee mag, omdat Erasmus er al ruimte voor leek te bieden volgens hun site.
Afgelopen week wegens buikpijn nog in eigen ziekenhuis geweest. Baby ging goed, maar ze wilden verder onderzoek. Vrijdag echo bovenbuik gehad en ik blijk galstenen te hebben. Hopelijk dus niet meer pijnaanvallen. Heb nog getwijfeld een geslachtsbepaling te doen, maar we zaten al zo dicht voor de GUO dat we die maar afwachten. Zijn heel benieuwd of alles goed is, dat vinden we allebei wel spannend, en ook wat het geslacht is.

Stipje dat is wel een beetje herkenbaar! Toen ik hoorde dat ik een jongen kreeg na mijn dochter moest ik ook heel erg schakelen! En ik kan je nu zeggen nu hij bijna 2 jaar is dat het echt niet uitmaakt. Je groeit er sowieso in mee, hij is niet van de 1 op andere dag aan het stoeien en ravotten en ik vind het super grappig om hem met autootjes in de weer te zien en dan hoeft het echt niet mijn hobby te zijn hij speelt evengoed met de barbies van zijn zussen ik merk nog niet super veel verschil tussen beiden. Misschien zijn jongens over algemeen wat drukker misschien maar het verschilt per kind en van meisjes zeggen ze weer dat ze wat pittiger zijn. Zo is er altijd wat hoor. Je kijkt echt naar je eigen kind echt naar een kind en niet naar een geslacht
Ik vind het wel wat hebben als moeder zijnde een zoon ook hebben

He dames!

Wat valt er weer lekker veel te lezen.
Was een beetje radiostilte vanaf mijn kant, maar maakte ook niks mee haha!
Zwangerschap gaat prima, voel me top, heb wel redelijk wat bandenpijn, maar mijn buik is ook weer erg groot. Had ik in mijn vorige zwangerschap ook, dus maak me geen zorgen. Zal wel weer liters vruchtwater hebben…
Vind de weken voorbij vliegen! In het begin lijken die 10 weken een eeuwigheid te duren en nu morgen alweer 17 weken! 20 weken echo staat gepland, maar twijfel nog heel erg of ik dit keer wil weten wat het is. Die verrassing lijkt me ook zo leuk! Maar ben ook heel nieuwsgierig en ben wel zo’n ‘huisstyliste’ die hele leuke ideeën heeft voor het kamertje. Dat kan natuurlijk ook genderneutraal, maar dat vind ik maar saai. Nou jullie horen het, first world problems!
Wat leuk dat al best veel een pretecho hebben laten doen!

@ Stipje; Ik herken exact wat je zegt!
Ik dacht de vorige keer uit zelf bescherming een jongetje, maar ik wilde zo graag een meisje. Mijn man had het ook de hele tijd over een meisje, dus ik dacht nou dan krijgen we vast een jongen… soort van zelf bescherming ofzo denk ik. En het werd een jongen. Ik moest echt dagen aan het idee wennen. Mijn voorkeur ging er niet naar uit om het innerlijk, maar letterlijk dat ik zo van dat tutten hou! Mooie invlechten maken en nageltjes lakken haha! Hoe oppervlakkig he!
En nu heb ik een jongen en hij is zoo zorgzaam! Voor iedereen, maar helemaal voor zijn mama. Houdt totaal niet van auto’s, maar van dieren. Alle kriebelbeestjes zijn zijn vrienden én dino’s. Houdt wel van stoeien, maar ik en zijn vader ook wel. En ik ben zelf heel sportief, dus vind het ook heerlijk om met hem fysieke dingen, maar dat doen meisjes natuurlijk net zo. Én hij wil ook nagellak, als ik dat ook heb, nou dat mag natuurlijk! Het grootste nadeel van een jongen vind ik de kleren. Voor een baby is het leuk, maar nu is alles zo blauw, groen en grijs en met schreeuwende teksten, daar hou ik helemaal niet van. Dan kan ik wel met jaloezie naar de meisjeskleren kijken. Alleen een vriendin van mij heeft het juist andersom, die wordt gek van die meisjeskleren met teveel roze en van die lieflijke randjes, strikjes en glitters haha!
Voor nu lijkt een meisje me weer heel leuk, maar omdat ik gewoon nieuwsgierig ben hoe een meisje van ons eruit zal zien en hoe het zal zijn. Maar 2 jongens lijkt me ook heel gaaf! Een lief klein broertje erbij…

Hebben/hadden jullie al plannen voor de zomer, wat geboekt?
Wij hebben in januari al geboekt voor eind juni, zuid frankrijk! Ik denk niet dat het hem wordt… baal er echt van, het had me zo heerlijk geleken, lekker in mijn goeie zwangerschapsperiode genieten van het campingleven en de laatste keer een vakantie met zijn drietjes. Helemaal omdat het 2 maanden later voor mij niet meer hoeft…
Dus fingers crossed dat Frankrijk in juni open gaat… en anders hoop ik een beetje op tijd duidelijkheid te krijgen, want dan kunnen we misschien nog wat anders boeken…
Ik klink lekker ego vind ik, maar ik ben zo aan vakantie toe! Jullie ook?