Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na een postpartum depressie. Schrijf je mee?
zaterdag 27 oktober 2018 22:56
Hallo dames,
Inmiddels ben ik volledig hersteld van een lichte postpartum depressie (ppd) en hebben we besloten dat we voor een tweede willen gaan. Ik vind het mega spannend, zie er als een berg tegenop, ben bang dat ik de hormonen niet de baas kan zijn, bang dat de stress/angst het 'genieten' overschaduwt m.a.w. ik ben bang voor weer een ppd. Regelmatig denk ik ik lijk wel gek, we hebben alles nu weer zo'n beetje op orde, waarom dat allemaal op het spel zetten? Maargoed ik ben vastbesloten, ik wil graag nog een kind!! Ik heb al een plan gemaakt (hulptroepen op tijd inschakelen, mezelf goed in de gaten houden, manlief duidelijke instructies gegeven wanneer hij moet ingrijpen en t.z.t. op zoek naar een niet-borstvoedingsmaffia lactatiekundige en de verloskundige direct inlichten over mijn ppd).
Ik zou het fijn vinden om ervaringen en tips uit te wisselen.
Inmiddels ben ik volledig hersteld van een lichte postpartum depressie (ppd) en hebben we besloten dat we voor een tweede willen gaan. Ik vind het mega spannend, zie er als een berg tegenop, ben bang dat ik de hormonen niet de baas kan zijn, bang dat de stress/angst het 'genieten' overschaduwt m.a.w. ik ben bang voor weer een ppd. Regelmatig denk ik ik lijk wel gek, we hebben alles nu weer zo'n beetje op orde, waarom dat allemaal op het spel zetten? Maargoed ik ben vastbesloten, ik wil graag nog een kind!! Ik heb al een plan gemaakt (hulptroepen op tijd inschakelen, mezelf goed in de gaten houden, manlief duidelijke instructies gegeven wanneer hij moet ingrijpen en t.z.t. op zoek naar een niet-borstvoedingsmaffia lactatiekundige en de verloskundige direct inlichten over mijn ppd).
Ik zou het fijn vinden om ervaringen en tips uit te wisselen.
donderdag 29 november 2018 21:23
O Duna, gecondoleerd. Wat heftig. Ik kwam er een paar dagen na de uitvaart van mijn moeder achter dat ik zwanger was van mijn oudste. En ik heb altijd gezegd dat als ik toen niet zwanger was, ik het zeker 6 maanden uitgesteld had. Mijn moeder overleed compleet onverwacht en ik was zo verdrietig en ik vond het zo heftig. Neem even de tijd, het is nog zo vers.
donderdag 29 november 2018 21:24
Ach Duna, wat verdrietig. Gecondoleerd.
Voor het overlijden van mijn moeder was het al duidelijk voor ons dat we nog een tweede kindje wilden. Man en ik hebben afgesproken om gewoon af te wachten tot het goed voelde. Dat was 4 maanden daarna.
Mijn moeder is nu 8 maanden geleden overleden en het is nog steeds heel moeilijk. Iedere maand ben ik teleurgesteld en opgelucht dat ik niet zwanger ben. Ik wil graag een tweede kindje, maar ik ben echt in de rouw. Ik kan er niet veel bij hebben en merk dat ik er tegen op zie om zwanger te zijn.
Er loopt ook een rouwtopic op de psyche peiler: wat hielp jou bij rouw. Daar ben je altijd welkom om mee te schrijven als je dat wilt.
Voor het overlijden van mijn moeder was het al duidelijk voor ons dat we nog een tweede kindje wilden. Man en ik hebben afgesproken om gewoon af te wachten tot het goed voelde. Dat was 4 maanden daarna.
Mijn moeder is nu 8 maanden geleden overleden en het is nog steeds heel moeilijk. Iedere maand ben ik teleurgesteld en opgelucht dat ik niet zwanger ben. Ik wil graag een tweede kindje, maar ik ben echt in de rouw. Ik kan er niet veel bij hebben en merk dat ik er tegen op zie om zwanger te zijn.
Er loopt ook een rouwtopic op de psyche peiler: wat hielp jou bij rouw. Daar ben je altijd welkom om mee te schrijven als je dat wilt.
donderdag 29 november 2018 21:44
@ gatinmijnsok. Dat lijkt me ook heftig zeg! Een paar dagen na de uitvaart.... ik zou er nu niet aan moeten denken!
@ tinkeltje33. Ik zag het rouwtopic toevallig voorbij komen. Durfde niet zo goed mee te schrijven, maar merk wel dat ik heel erg op zoek ben naar mensen die het snappen. Mijn schoonmoeder snapt me heel goed, maar verder zijn er in mijn omgeving nog maar weinig mensen die geen ouders meer hebben. Dus dan zijn ze heel lief voor me, maar het echte begrip is er niet.
Ik kan me het gevoel van teleurstelling in combinatie met de opluchting echt levendig voorstellen. Ik had ook gehoopt dat ik inmiddels al zwanger was, maar ik ben nu ontzettend blij dat het niet zo is.
@ tinkeltje33. Ik zag het rouwtopic toevallig voorbij komen. Durfde niet zo goed mee te schrijven, maar merk wel dat ik heel erg op zoek ben naar mensen die het snappen. Mijn schoonmoeder snapt me heel goed, maar verder zijn er in mijn omgeving nog maar weinig mensen die geen ouders meer hebben. Dus dan zijn ze heel lief voor me, maar het echte begrip is er niet.
Ik kan me het gevoel van teleurstelling in combinatie met de opluchting echt levendig voorstellen. Ik had ook gehoopt dat ik inmiddels al zwanger was, maar ik ben nu ontzettend blij dat het niet zo is.
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
donderdag 6 december 2018 20:46
Duna, hoe gaat het?
Tinkeltje, morgen jouw NOD dag toch? Spannend! Ga je morgen testen? Wat is je gevoel?
Renata, las in een ander topic dat je nu niet meer werkt. Moedig besluit! Maar kan me voorstellen dat het lastig is. Kom je de dagen een beetje door nog?
Zonnetje hoe gaat het? Hoe ver ben je nu?
Alle andere dames hoe is het met jullie?
Tinkeltje, morgen jouw NOD dag toch? Spannend! Ga je morgen testen? Wat is je gevoel?
Renata, las in een ander topic dat je nu niet meer werkt. Moedig besluit! Maar kan me voorstellen dat het lastig is. Kom je de dagen een beetje door nog?
Zonnetje hoe gaat het? Hoe ver ben je nu?
Alle andere dames hoe is het met jullie?
vrijdag 7 december 2018 15:23
Duna, gecondoleerd! Wat heftig 
. Ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd.
Fugu, niet werken is fijn! En het was uiteindelijk maar twee weken voor mijn verlof in zou gaan, dus dat maakte het makkelijker de knoop door te hakken. Nog zat te doen (zorgverzekering, geboortekaartje) en vandaag bevalling besproken. Ik denk dat het in januari pas echt vervelen wordt, zo na de feestdagen.
Hoe gaat het met jou? Al kwaaltjes of juist niet?
. Ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd. Fugu, niet werken is fijn! En het was uiteindelijk maar twee weken voor mijn verlof in zou gaan, dus dat maakte het makkelijker de knoop door te hakken. Nog zat te doen (zorgverzekering, geboortekaartje) en vandaag bevalling besproken. Ik denk dat het in januari pas echt vervelen wordt, zo na de feestdagen.
Hoe gaat het met jou? Al kwaaltjes of juist niet?
zaterdag 8 december 2018 09:01
Gecondoleerd duna, wat een moeilijke periode zul je nu doorheen gaan. Ik hoop dat je steun en troost kunt vinden in het rouwtopic. Lijkt me erg moeilijk.
Renata, gestopt met werken vanwege je bekkenklachten of waren er andere redenen? Ik weet het zo even niet. Hoe gaat het met je nu je meer rust hebt?
Fugu Hoe gaat het met jou? Hoeveel weken ben je nu en voel je je goed?
Tinkeltje nog even spannend dus, inmiddels al meer nieuws?
Hier gaat het wel goed, alweer bijna 32 weken. Wel erge last van jeuk, wat heel vervelend is. Heb nu zalf van de huisarts, het lijkt wel iets te helpen, maar blijft erg hinderlijk aanwezig. Komende week weer controle en groei echo, maar volgensmij doet de kleine het wel goed! Voel veel beweging enzo dus geloof dat dat wel goed zit!
Vind het wel spannend allemaal, enerzijds vind ik het zwanger zijn langzamerhand wel mooi geweest en heb ik zin om niet meer zwanger te zijn, maar anderzijds kijk ik ook niet echt uit naar die eerste hectische maanden waarin alles op de kop staat haha. Dubbel gevoel! Hoop dat het straks allemaal mee gaat vallen.
Renata, gestopt met werken vanwege je bekkenklachten of waren er andere redenen? Ik weet het zo even niet. Hoe gaat het met je nu je meer rust hebt?
Fugu Hoe gaat het met jou? Hoeveel weken ben je nu en voel je je goed?
Tinkeltje nog even spannend dus, inmiddels al meer nieuws?
Hier gaat het wel goed, alweer bijna 32 weken. Wel erge last van jeuk, wat heel vervelend is. Heb nu zalf van de huisarts, het lijkt wel iets te helpen, maar blijft erg hinderlijk aanwezig. Komende week weer controle en groei echo, maar volgensmij doet de kleine het wel goed! Voel veel beweging enzo dus geloof dat dat wel goed zit!
Vind het wel spannend allemaal, enerzijds vind ik het zwanger zijn langzamerhand wel mooi geweest en heb ik zin om niet meer zwanger te zijn, maar anderzijds kijk ik ook niet echt uit naar die eerste hectische maanden waarin alles op de kop staat haha. Dubbel gevoel! Hoop dat het straks allemaal mee gaat vallen.
zaterdag 8 december 2018 09:33
Zonnetje, inderdaad gestopt vanwege bekkeninstabiliteit. Het gaat nu iets beter maar ik moet oppassen dat ik dan niet meer ga doen. Wat vervelend, die jeuk! Kan dat ook weer wegtrekken? Hoe ver ben je nu?
Ik 33 weken en ik herken wat je zegt. Ben steeds meer klaar met zwanger zijn maar weet ook dat die eerste maanden pittig zijn. En gisteren bleek dat de kleine in stuit ligt. Hopelijk gaat hij de komende weken nog draaien!
Ik 33 weken en ik herken wat je zegt. Ben steeds meer klaar met zwanger zijn maar weet ook dat die eerste maanden pittig zijn. En gisteren bleek dat de kleine in stuit ligt. Hopelijk gaat hij de komende weken nog draaien!
zaterdag 8 december 2018 13:02
Fijn dat het met rust wel beter gaat, inderdaad nu opletten dat je dan niet denkt "aah kan dit nog wel even en dat nog wel even..." haha.
Hier ook wel wat vaker last nu van pijn, ik doe ook al snel toch wat teveel. Vind het vervelend dat ik nu minder kan op een dag!
Ik ben bijna 32 weken. Mijn eerste lag ook in stuit, maar dan ook echt elke echo! Door de groei achterstand hebben ze geen draaipoging gedaan, maar gelijk keizersnede geïndiceerd. Nu heb ik al vaker gezien dat deze kleine ook "goed" kan liggen, met het hoofdje naar beneden. Dus ik weet dat hij het kan! Hopen dat ie nu goed gaat liggen, maar anders zou ik een draaipoging zeker willen overwegen deze keer (nu geen groei achterstand).
Hier ook wel wat vaker last nu van pijn, ik doe ook al snel toch wat teveel. Vind het vervelend dat ik nu minder kan op een dag!
Ik ben bijna 32 weken. Mijn eerste lag ook in stuit, maar dan ook echt elke echo! Door de groei achterstand hebben ze geen draaipoging gedaan, maar gelijk keizersnede geïndiceerd. Nu heb ik al vaker gezien dat deze kleine ook "goed" kan liggen, met het hoofdje naar beneden. Dus ik weet dat hij het kan! Hopen dat ie nu goed gaat liggen, maar anders zou ik een draaipoging zeker willen overwegen deze keer (nu geen groei achterstand).
zaterdag 8 december 2018 20:14
Renata: wat fijn dat je gestopt bent met werken. Bekkenklachten lijkt me echt verschrikkelijk. Wordt het ook steeds erger?
Zonnetje: wil je dit keer eem vaginale bevalling of keizersnede? Bij de tweede mag je kiezen toch? Het lijkt me allemaal behoorlijk dubbel.
Hier ongesteld geworden. Op naar de volgende ronde.
Zonnetje: wil je dit keer eem vaginale bevalling of keizersnede? Bij de tweede mag je kiezen toch? Het lijkt me allemaal behoorlijk dubbel.
Hier ongesteld geworden. Op naar de volgende ronde.
zaterdag 8 december 2018 21:26
Jammer Tinkeltje dat je ongesteld bent geworden. Ik zou zelf deze keer kiezen voor een natuurlijke bevalling. Heb voor mijn gevoel toch een stuk overgeslagen Door de ks bij de eerste, dus hoop dat ik het deze keer mee kan gaan maken. Zal ongetwijfeld geen pretje zijn, maar ik hoop maar dat het zo goed mogelijk mag verlopen. Wel in het ziekenhuis, ook Door eerdere ks.
zaterdag 8 december 2018 22:34
Zonnetje, dat je kleine al vaker goed heeft gelegen, is vast een goed teken. En een draaipoging ook nog als optie deze keer, komt hopelijk goed! Mijn kleine heeft ook al meermaals goed gelegen (en denk ik ook in stuit), want hij is gewoon heel beweeglijk. Een keizersnee lijkt me absoluut geen pretje, dus ik kan me voorstellen dat je vaginaal wilt bevallen als dat kan.
Tinkeltje, balen! Je schreef eerder dat je bij he menstruatie vaak een mengeling van teleurstelling en opluchting voelde. Hoe is dat nu?
Qua bekkenpijn: mijn bekken staat minder scheef dan eerder deze zwangerschap maar de extra kilo’s beginnen zich nu te doen voelen, dus het wordt toch wel zwaarder. En mijn conditie wordt er natuurlijk ook niet beter op. Toch denk ik dat het op dit moment iets beter gaat dan de vorige keer rond deze tijd.
Tinkeltje, balen! Je schreef eerder dat je bij he menstruatie vaak een mengeling van teleurstelling en opluchting voelde. Hoe is dat nu?
Qua bekkenpijn: mijn bekken staat minder scheef dan eerder deze zwangerschap maar de extra kilo’s beginnen zich nu te doen voelen, dus het wordt toch wel zwaarder. En mijn conditie wordt er natuurlijk ook niet beter op. Toch denk ik dat het op dit moment iets beter gaat dan de vorige keer rond deze tijd.
zondag 9 december 2018 07:38
Ja eigenlijk weer opluchting en teleurstelling. Ik was heel misselijk de eerste maanden en daar zie ik erg tegen op. Het gaat op het moment niet zo goed met me en dan ook nog misselijkheid er bij: dat vliegt me wat aan.
Maar ik begin wel wat ongeduldig te worden. We zijn nu 6 maanden bezig, vorige keer was ik de 2e ronde al zwanger.
Maar ik begin wel wat ongeduldig te worden. We zijn nu 6 maanden bezig, vorige keer was ik de 2e ronde al zwanger.
zondag 9 december 2018 08:15
Misselijkheid lijkt me inderdaad erg vervelend! Heb je de vorige keer ook tabletjes gehad van de huisarts? Misschien dat dat wat verlichting geeft. Verder zou het ook kunnen dat het bij een tweede anders/minder erg is. Hier heb ik bij de eerste in het begin een paar keer overgegeven, was wat weeïg maar ik had niets te klagen toen hoor. Maar deze keer zelfs helemaal niet overgegeven, alleen de eerste weken heel moe en slap/weeïg. Dus wie weet valt het mee.
Ja een keizersnede is ook qua herstel wel pittig, het ging op zich heel goed en in eerste instantie wel snel maar toch heb ik er nog maanden last van gehad bij inspanning. Daardoor vond ik het dus alsnog wel een ingrijpende operatie.
Fijn dat je het idee hebt dat het deze keer wel iets beter gaat rond deze termijn renata. Heb je ook iets van fysiotherapie en heb je het gevoel dat het je helpt?
Ja een keizersnede is ook qua herstel wel pittig, het ging op zich heel goed en in eerste instantie wel snel maar toch heb ik er nog maanden last van gehad bij inspanning. Daardoor vond ik het dus alsnog wel een ingrijpende operatie.
Fijn dat je het idee hebt dat het deze keer wel iets beter gaat rond deze termijn renata. Heb je ook iets van fysiotherapie en heb je het gevoel dat het je helpt?
zondag 9 december 2018 12:35
Dag meiden,
Fijn topic. Zelf heb ik ook een ppd gehad, na de geboorte van mijn zoontje in maart 2017. Sinds vorige week zondag weet ik dat ik opnieuw zwanger ben (5 weken nu). We lopen dus wat gelijk op, Fugu, als ik me niet verigs?
Hier ook gemengde gevoelens: ik ben heel blij dat ik zwanger ben en verlang opnieuw naar een kleine baby. Maar aan de andere kant ben ik bang voor herhaling. Of dat het nog zwaarder zal worden, nu er al een kindje rondloopt. Mijn zoontje was een vrij flinke baby. Hij sliep slecht overdag, waardoor ik weinig rust kreeg, maar voor de rest liep alles goed. Ik heb het nu moeilijk omdat ik niet weet of ik het zal aan kunnen als ik nu een moeilijke baby krijg (vb. huilbaby).
De ppd was de moeilijkste periode uit mijn leven. Achteraf kan ik er positiever op terug kijken omdat ik er ook veel door gegroeid ben. Ik heb 1 jaar en enkele maanden antidepressiva genomen en in die periode ook gesprekken bij een psychologe gevolgd. Hierdoor ben ik wel zelfzeker geworden en kan ik ook beter mijn grenzen aangeven.
Dat was immers het grote probleem: ik rustte te weinig uit en liet over mijn grenzen gaan (te veel bezoek, te weinig hulp aanvaarden,...).
Ik herken jullie twijfels ivm fv en bv. Bij mijn zoontje ben ik met bv begonnen, maar ik heb dit na een week al gestopt omdat ik toen al voelde dat ik het niet zou redden (uitputting, voordurende stress of hij genoeg dronk). Ik heb me er heel erg schuldig over gevoeld. Ik weet nog niet wat ik bij mijn tweede kindje wil doen. Ergens wil ik bv geven, maar ik weet niet of het wel zo'n verstandige keuze zal zijn. Zijn er mensen die nu wel bv gaan proberen of kiezen jullie allemaal voor fv?
De zwangerschap is nu getekend door angst, want 1 maand voor ik zwanger werd heb ik blijkbaar een actieve toxoplasmose besmetting gehad. Ik moet nu 6 pillen antibiotica per dag nemen, en dit gedurende het hele eerste trimester. Zelf denk ik dat de kans op overdracht naar de foetus klein is, aangezien ik de besmetting opgelopen heb voor de bevruchting. Maar de dokters nemen het heel serieus (antibiotica, extra controles,...) wat me onrustig maakt. Ik hoop dat er snel een eerste echo kan zijn, zodat we een kloppend hartje zien. Dat zal al een deel van de angst wegnemen.
Hoe gaat het met jou, Fugu? Hoeveel weken ben jij nu?
Fijn topic. Zelf heb ik ook een ppd gehad, na de geboorte van mijn zoontje in maart 2017. Sinds vorige week zondag weet ik dat ik opnieuw zwanger ben (5 weken nu). We lopen dus wat gelijk op, Fugu, als ik me niet verigs?
Hier ook gemengde gevoelens: ik ben heel blij dat ik zwanger ben en verlang opnieuw naar een kleine baby. Maar aan de andere kant ben ik bang voor herhaling. Of dat het nog zwaarder zal worden, nu er al een kindje rondloopt. Mijn zoontje was een vrij flinke baby. Hij sliep slecht overdag, waardoor ik weinig rust kreeg, maar voor de rest liep alles goed. Ik heb het nu moeilijk omdat ik niet weet of ik het zal aan kunnen als ik nu een moeilijke baby krijg (vb. huilbaby).
De ppd was de moeilijkste periode uit mijn leven. Achteraf kan ik er positiever op terug kijken omdat ik er ook veel door gegroeid ben. Ik heb 1 jaar en enkele maanden antidepressiva genomen en in die periode ook gesprekken bij een psychologe gevolgd. Hierdoor ben ik wel zelfzeker geworden en kan ik ook beter mijn grenzen aangeven.
Dat was immers het grote probleem: ik rustte te weinig uit en liet over mijn grenzen gaan (te veel bezoek, te weinig hulp aanvaarden,...).
Ik herken jullie twijfels ivm fv en bv. Bij mijn zoontje ben ik met bv begonnen, maar ik heb dit na een week al gestopt omdat ik toen al voelde dat ik het niet zou redden (uitputting, voordurende stress of hij genoeg dronk). Ik heb me er heel erg schuldig over gevoeld. Ik weet nog niet wat ik bij mijn tweede kindje wil doen. Ergens wil ik bv geven, maar ik weet niet of het wel zo'n verstandige keuze zal zijn. Zijn er mensen die nu wel bv gaan proberen of kiezen jullie allemaal voor fv?
De zwangerschap is nu getekend door angst, want 1 maand voor ik zwanger werd heb ik blijkbaar een actieve toxoplasmose besmetting gehad. Ik moet nu 6 pillen antibiotica per dag nemen, en dit gedurende het hele eerste trimester. Zelf denk ik dat de kans op overdracht naar de foetus klein is, aangezien ik de besmetting opgelopen heb voor de bevruchting. Maar de dokters nemen het heel serieus (antibiotica, extra controles,...) wat me onrustig maakt. Ik hoop dat er snel een eerste echo kan zijn, zodat we een kloppend hartje zien. Dat zal al een deel van de angst wegnemen.
Hoe gaat het met jou, Fugu? Hoeveel weken ben jij nu?
zondag 9 december 2018 20:53
Welkom Lore. Gefeliciteerd met ie zwangerschap! Mijn zoontje is van januari 2017 en zal straks precies 2 zijn als nr 2 komt. Hoe oud is jouw kindje als jouw tweede geboren wordt?
In het begin van de zwangerschap maakte ik me ook veel zorgen of ik het aan zou kunnen en zag veel beren op de weg. Ik merk wel dat naarmate de tijd vordert en ik meer een idee heb van hoe ik dingen wil aan pakken, ik mijzelf ook zekerder voel. Natuurlijk heb ik ook nog wel moeilijke momenten, maar ik laat het allemaal zoveel mogelijk op me af komen.
Heftig van die toxoplasmose besmetting, ben je er erg ziek van geweest? Gelukkig houden ze je nu goed in de gaten en de kans is waarschijnlijk maar klein dat er echt problemen Door ontstaan, omdat je zelf ook zegt dat het voor de bevruchting al was.
Ik ga flesvoeding geven straks gelijk na de bevalling. Maak me wel wat zorgen over de stuwing, daar heb ik echt heel veel pijn van gehad na de geboorte van mijn oudste. Dus ben daar wel wat huiverig voor.
In het begin van de zwangerschap maakte ik me ook veel zorgen of ik het aan zou kunnen en zag veel beren op de weg. Ik merk wel dat naarmate de tijd vordert en ik meer een idee heb van hoe ik dingen wil aan pakken, ik mijzelf ook zekerder voel. Natuurlijk heb ik ook nog wel moeilijke momenten, maar ik laat het allemaal zoveel mogelijk op me af komen.
Heftig van die toxoplasmose besmetting, ben je er erg ziek van geweest? Gelukkig houden ze je nu goed in de gaten en de kans is waarschijnlijk maar klein dat er echt problemen Door ontstaan, omdat je zelf ook zegt dat het voor de bevruchting al was.
Ik ga flesvoeding geven straks gelijk na de bevalling. Maak me wel wat zorgen over de stuwing, daar heb ik echt heel veel pijn van gehad na de geboorte van mijn oudste. Dus ben daar wel wat huiverig voor.
woensdag 12 december 2018 21:13
Ha lieve dames,
Tinkeltje, hoe is het? Wat shit dat je ongesteld bent geworden, al kan ik me de opluchting ook goed voorstellen
Duna hoe is het meid? Trek je het allemaal een beetje?
Renata, fijn om te horen dat het goed bevalt om thuis te zijn. Al last van nesteldrang?
Zonnetje, hoe gaat het met de jeuk? Heel herkenbaar nog van teveel willen doen, maar wees lief voor jezelf
Lore, welkom. schrijf gezellig mee, schrijf lekker van je af wat je kwijt wil. herkenbaar van te weinig grenzen aangeven. heb je voor nu een plan voor als nr 2 er is? we lopen bijna gelijk op, ik ben vrijdag 7 weken. ik ben van plan om te starten met borstvoeding, maar heb met man afgesproken dat als het niet gaat we er direct mee stoppen. Hij gaat me goed in de gaten houden, want ik vertrouw mezelf niet met de hormonen. Probeer je niet te druk te maken over of het misschien een huilbaby is (makkelijk gezegd..) maar straks is het er geen en dan heb je je voor niets zo druk gemaakt. En als het wel zo is dan kom je hier lekker schrijven en dan coachen we je er doorheen!!! Heftig zeg van de toxoplasmose, heb je al een echo gepland staan?
Hier gaat het redelijk. Afgelopen dagen veel misselijk geweest, gelukkig niet de hele dag continue maar wel dat het heel regelmatig met golven op komt zetten pffft het valt me zwaar in combi met werken. Daarnaast ben ik elke ochtend vroeg wakker (ergens zo rond vijf uur, vanochtend was het dieptepunt om kwart over vier) en lukt slapen dan niet echt meer. Vanochtend moest ik zelfs uit bed en iets eten omdat ik alweer zo misselijk was. De roze wolk is nu dus ver te zoeken.. Ik ben overigens wel benieuwd of dit duidt op een ander geslacht omdat ik bij de eerste zwangerschap veel minder misselijk was. Echo op 27 dec, twijfel nog of ik hem naar een week later verplaats want dan krijg ik een uitwendige echo en dat lijkt me fijner.
Tinkeltje, hoe is het? Wat shit dat je ongesteld bent geworden, al kan ik me de opluchting ook goed voorstellen
Duna hoe is het meid? Trek je het allemaal een beetje?
Renata, fijn om te horen dat het goed bevalt om thuis te zijn. Al last van nesteldrang?
Zonnetje, hoe gaat het met de jeuk? Heel herkenbaar nog van teveel willen doen, maar wees lief voor jezelf
Lore, welkom. schrijf gezellig mee, schrijf lekker van je af wat je kwijt wil. herkenbaar van te weinig grenzen aangeven. heb je voor nu een plan voor als nr 2 er is? we lopen bijna gelijk op, ik ben vrijdag 7 weken. ik ben van plan om te starten met borstvoeding, maar heb met man afgesproken dat als het niet gaat we er direct mee stoppen. Hij gaat me goed in de gaten houden, want ik vertrouw mezelf niet met de hormonen. Probeer je niet te druk te maken over of het misschien een huilbaby is (makkelijk gezegd..) maar straks is het er geen en dan heb je je voor niets zo druk gemaakt. En als het wel zo is dan kom je hier lekker schrijven en dan coachen we je er doorheen!!! Heftig zeg van de toxoplasmose, heb je al een echo gepland staan?
Hier gaat het redelijk. Afgelopen dagen veel misselijk geweest, gelukkig niet de hele dag continue maar wel dat het heel regelmatig met golven op komt zetten pffft het valt me zwaar in combi met werken. Daarnaast ben ik elke ochtend vroeg wakker (ergens zo rond vijf uur, vanochtend was het dieptepunt om kwart over vier) en lukt slapen dan niet echt meer. Vanochtend moest ik zelfs uit bed en iets eten omdat ik alweer zo misselijk was. De roze wolk is nu dus ver te zoeken.. Ik ben overigens wel benieuwd of dit duidt op een ander geslacht omdat ik bij de eerste zwangerschap veel minder misselijk was. Echo op 27 dec, twijfel nog of ik hem naar een week later verplaats want dan krijg ik een uitwendige echo en dat lijkt me fijner.
woensdag 12 december 2018 22:12
Fugu: wat naar die misselijkheid. Ik herken het wel van de eerste. Ik had een bus beschuiten naast het bed staan en zat midden in de nacht beschuit te eten in bed. Ik vond die misselijkheid echt verschrikkelijk.
Lore: wat een heftig begin zeg. Al die pillen ook. Ben je daar echt ziek van geweest?
Ik heb besloten om even een maand pauze te houden met het proberen. Dit is een hele heftige tijd vanwege het overlijden van mijn moeder en ik kan de onrust en onzekerheid die bij een mogelijke zwangerschap komt kijken er nu even niet bij hebben. Ik wil even een aantal weken er niet aan hoeven denken en focussen op mijn mentale gezondheid.
Lore: wat een heftig begin zeg. Al die pillen ook. Ben je daar echt ziek van geweest?
Ik heb besloten om even een maand pauze te houden met het proberen. Dit is een hele heftige tijd vanwege het overlijden van mijn moeder en ik kan de onrust en onzekerheid die bij een mogelijke zwangerschap komt kijken er nu even niet bij hebben. Ik wil even een aantal weken er niet aan hoeven denken en focussen op mijn mentale gezondheid.
donderdag 13 december 2018 06:24
Klinkt alsof je het goed hebt afgesproken met je vriend fugu, met dE borstvoeding. Dat geeft dan wel extra steun denk ik ofniet?
Heel herkenbaar van die vroege ochtenden! Hier ook al hele zwangerschap last van vroeg wakker worden/laatste maanden is het vaker snachts wakker liggen een paar uur. Hormonen denk ik?? En die misselijkheid is ook vervelend inderdaad! Wie weet is dit een voorteken voor een ander geslacht ik vond de eerste weken van deze zwangerschap ook pittig vanwege moe/weeig/misselijk en slap gevoel. Gelukkig had ik in de drie ergste weken vakantie dus dat kwam dan goed uit! Als je het niet trekt, toch maar ziekmelden hoor, desnoods na een halve dag ofzo zodat je er toch nog bent! Wat rust pakken en het kan zijn dat je je iets verderop weer beter voelt.
Heb je ervaring met een inwendige echo? Ik heb het gehad 2 x en het was echt helemaal niet erg of gevoelig ofzo hoor, waar ben je bang voor of wat lijkt je vervelend? Ze kunnen ook altijd eerst via de buik kijken maar bij mij hebben ze dus ook nog inwendig gekeken met 8 weken omdat dat scherper beeld gaf.
Tinkeltje haha beschuiten naast het bed voor snachts , kruimelt dat niet heel erg?
maar jij dus ook al veel last van misselijkheid gehad, ik had bij mijn eerste inderdaad ook gelijk crackers bij de hand smorgens vroeg. Deze zwangerschap niet nodig gehad.
Ik kan je keuze om deze maand even on hold te zetten goed begrijpen. Het is zo'n moeilijke maand voor eenieder die iemand heeft verloren en dat is dan al genoeg om mee te dealen op zich. Veel sterkte deze maand. 2019 komt er al snel aan, weer een nieuw jaar met nieuwe rondes!
Heel herkenbaar van die vroege ochtenden! Hier ook al hele zwangerschap last van vroeg wakker worden/laatste maanden is het vaker snachts wakker liggen een paar uur. Hormonen denk ik?? En die misselijkheid is ook vervelend inderdaad! Wie weet is dit een voorteken voor een ander geslacht
ik vond de eerste weken van deze zwangerschap ook pittig vanwege moe/weeig/misselijk en slap gevoel. Gelukkig had ik in de drie ergste weken vakantie dus dat kwam dan goed uit! Als je het niet trekt, toch maar ziekmelden hoor, desnoods na een halve dag ofzo zodat je er toch nog bent! Wat rust pakken en het kan zijn dat je je iets verderop weer beter voelt. Heb je ervaring met een inwendige echo? Ik heb het gehad 2 x en het was echt helemaal niet erg of gevoelig ofzo hoor, waar ben je bang voor of wat lijkt je vervelend? Ze kunnen ook altijd eerst via de buik kijken maar bij mij hebben ze dus ook nog inwendig gekeken met 8 weken omdat dat scherper beeld gaf.
Tinkeltje haha beschuiten naast het bed voor snachts , kruimelt dat niet heel erg?
maar jij dus ook al veel last van misselijkheid gehad, ik had bij mijn eerste inderdaad ook gelijk crackers bij de hand smorgens vroeg. Deze zwangerschap niet nodig gehad. Ik kan je keuze om deze maand even on hold te zetten goed begrijpen. Het is zo'n moeilijke maand voor eenieder die iemand heeft verloren en dat is dan al genoeg om mee te dealen op zich. Veel sterkte deze maand. 2019 komt er al snel aan, weer een nieuw jaar met nieuwe rondes!
donderdag 13 december 2018 09:05
Nou was ik gisteravond een behoorlijk eind op weg met typen, kantelde ik mijn telefoon en was alles weg 
. Nu nog maar een poging.
Fugu, ik vond een inwendige echo ook niet vervelend, maar misschien heb jij andere ervaringen. Vervelend van je misselijkheid! Heel herkenbaar. Zorg voor genoeg rust en meld je desnoods tijdelijk (gedeeltelijk) ziek. Heb ik ook zes weken gedaan en daardoor gaf ik veel minder over en voelde ik me beter. Maar een roze wolk was het niet en dat is zwanger zijn eigenlijk nooit bij mij.
Ik heb in zoverre nesteldrang dat ik alles geregeld wil hebben, niet zozeer qua huishouden. Wel zorgverzekering, geboortekaartje, kerstkaarten, kleertjes etc. Maar het wordt letterlijk zwaarder, dus ik moet echt elke dag iets doen en niet te veel.
Ik ga beginnen met bv voor in elk geval twee weken. Als de komende zes weken of de bevalling te heftig zijn, ga ik preventief weer medicijnen slikken en over op flesvoeding. Dat ging bij de eerste uiteindelijk ook goed. Maar vooralsnog is het goed te doen zonder medicijnen, al is het best pittig (maar niet elke dag).
. Nu nog maar een poging. Fugu, ik vond een inwendige echo ook niet vervelend, maar misschien heb jij andere ervaringen. Vervelend van je misselijkheid! Heel herkenbaar. Zorg voor genoeg rust en meld je desnoods tijdelijk (gedeeltelijk) ziek. Heb ik ook zes weken gedaan en daardoor gaf ik veel minder over en voelde ik me beter. Maar een roze wolk was het niet en dat is zwanger zijn eigenlijk nooit bij mij.
Ik heb in zoverre nesteldrang dat ik alles geregeld wil hebben, niet zozeer qua huishouden. Wel zorgverzekering, geboortekaartje, kerstkaarten, kleertjes etc. Maar het wordt letterlijk zwaarder, dus ik moet echt elke dag iets doen en niet te veel.
Ik ga beginnen met bv voor in elk geval twee weken. Als de komende zes weken of de bevalling te heftig zijn, ga ik preventief weer medicijnen slikken en over op flesvoeding. Dat ging bij de eerste uiteindelijk ook goed. Maar vooralsnog is het goed te doen zonder medicijnen, al is het best pittig (maar niet elke dag).
dinsdag 18 december 2018 20:45
Hallo lieve dames,
Tinkeltje, hoe is het? Goed om naar je gevoel te luisteren en nu even een maand over te slaan. Sterkte deze dagen
Zonnetje, hoe gaat het? ja ik heb echt een fantastische man. Hij is ontzettend behulpzaam en doet altijd ook heel veel uit zichzelf.
Ojee de hele zwangerschap vroeg wakker worden pffft hoop dat dat me bespaard blijft. Ik had me inderdaad voorgenomen om vrij te nemen als het te pittig wordt, maar merk toch dat ik het lastig vind om het werk los te laten en daarnaast is het ook wel een prettige afleiding. Ik heb het inmiddels aan mijn team verteld en dat voelt erg fijn. Geen ervaring met een inwendige echo, ik zie er vooral tegenop omdat onze kleine man ook meegaat. Daarnaast heb ik liever zo laat mogelijk een echo want hoe later hoe groter de kans bij een goede echo dat het goed blijft gaan. Echter is mijn buik inmiddels zo hard aan het groeien dat het steeds moeilijker wordt om te verbergen dus ik laat de echo gewoon doorgaan. Evt brengen we zoonlief even naar iemand toe als ik er geen goed gevoel over heb dus dat moet goedkomen.
Renata, hoe gaat het? Herkenbaar van nog veel willen doen, maar een lichaam die je terugfluit. Kun je overdag een beetje rust pakken?
hoe gaat het met de andere dames?
hier gaat het verder zijn gangetje, nog steeds veel misselijk en erg moe gelukkig nog maar een paar dagen werken en dan lekker paar daagjes vrij
Tinkeltje, hoe is het? Goed om naar je gevoel te luisteren en nu even een maand over te slaan. Sterkte deze dagen
Zonnetje, hoe gaat het? ja ik heb echt een fantastische man. Hij is ontzettend behulpzaam en doet altijd ook heel veel uit zichzelf.
Ojee de hele zwangerschap vroeg wakker worden pffft hoop dat dat me bespaard blijft. Ik had me inderdaad voorgenomen om vrij te nemen als het te pittig wordt, maar merk toch dat ik het lastig vind om het werk los te laten en daarnaast is het ook wel een prettige afleiding. Ik heb het inmiddels aan mijn team verteld en dat voelt erg fijn. Geen ervaring met een inwendige echo, ik zie er vooral tegenop omdat onze kleine man ook meegaat. Daarnaast heb ik liever zo laat mogelijk een echo want hoe later hoe groter de kans bij een goede echo dat het goed blijft gaan. Echter is mijn buik inmiddels zo hard aan het groeien dat het steeds moeilijker wordt om te verbergen dus ik laat de echo gewoon doorgaan. Evt brengen we zoonlief even naar iemand toe als ik er geen goed gevoel over heb dus dat moet goedkomen. Renata, hoe gaat het? Herkenbaar van nog veel willen doen, maar een lichaam die je terugfluit. Kun je overdag een beetje rust pakken?
hoe gaat het met de andere dames?
hier gaat het verder zijn gangetje, nog steeds veel misselijk en erg moe gelukkig nog maar een paar dagen werken en dan lekker paar daagjes vrij
dinsdag 18 december 2018 21:35
Zonnetje: wat vervelend zo vroeg wakker steeds. Ik had dat ook, maar dan kon ik nog even slapen tussen 6.00 en 8.00 uur. Met een kleintje er bij zal dat wel niet lukken.
Renata: ik heb na mijn zwangerschap Setraline (AD) geslikt. Het beviel me niet, maar volgens mij kan je dat ook in combinatie met bv doen.
Fugu: dat gaat al snel zeg. Ik vond een inwendige echo ook erg meevallen toen. Weet je zeker dat je je zoontje meeneemt? Ik wil die van ons niet meenemen de eerste keer, met name ivm eventueel slecht nieuws.
We slaan dus niet een maand over.
Ik vind het toch wel een beetje zonde van mijn eisprong, dat is deze week. Ik gebruik alleen geen ovulatietesten deze week en ik probeer wat relaxter te zijn en er wat minder mee bezig te zijn. Ik schaam me eigenlijk ook wat voor die besluiteloosheid. Dat we een tweede kindje willen, twijfel ik niet aan. Maar ik heb enorm (buiten proportie) angst voor de misselijkheid. Daarnaast ook erg last van PMS, waardoor ik voor mijn eisprong een zwangerschap helemaal zie zitten. En vlak voor mijn menstruatie helemaal niet. Het is echt niet fijn die PMS. Van de 4 weken voel ik me 1 week goed, de week van mijn menstruatie. De week van de eisprong ben ik stikchagrijnig, dan een week heel labiel en dan een week heel negatief en meer angstig dan normaal.
Renata: ik heb na mijn zwangerschap Setraline (AD) geslikt. Het beviel me niet, maar volgens mij kan je dat ook in combinatie met bv doen.
Fugu: dat gaat al snel zeg. Ik vond een inwendige echo ook erg meevallen toen. Weet je zeker dat je je zoontje meeneemt? Ik wil die van ons niet meenemen de eerste keer, met name ivm eventueel slecht nieuws.
We slaan dus niet een maand over.
Ik vind het toch wel een beetje zonde van mijn eisprong, dat is deze week. Ik gebruik alleen geen ovulatietesten deze week en ik probeer wat relaxter te zijn en er wat minder mee bezig te zijn. Ik schaam me eigenlijk ook wat voor die besluiteloosheid. Dat we een tweede kindje willen, twijfel ik niet aan. Maar ik heb enorm (buiten proportie) angst voor de misselijkheid. Daarnaast ook erg last van PMS, waardoor ik voor mijn eisprong een zwangerschap helemaal zie zitten. En vlak voor mijn menstruatie helemaal niet. Het is echt niet fijn die PMS. Van de 4 weken voel ik me 1 week goed, de week van mijn menstruatie. De week van de eisprong ben ik stikchagrijnig, dan een week heel labiel en dan een week heel negatief en meer angstig dan normaal.
maandag 24 december 2018 19:59
Fugu Hoe gaat het nu? Je hebt bijna je eerste echo ofniet? Spannend! En lekker vrij nu voor een paar dagen? Fijn dat je collega's nu op de hoogte zijn, dat geeft voor jezelf misschien toch met wat ruimte om het aan te geven als je je niet goed voelt.
Hoe gaat het bij jou Tinkeltje? Ik kan me wel voorstellen dat je wat wisselend erover denkt, het is allemaal ook erg dubbel! En die pms zal het er zeker niet makkelijker op maken. Is er iets wat daaraan gedaan kan worden om je klachten te verminderen? Helpt normaal gesproken bijvoorbeeld de pil om je stabieler te voelen?
Onze zoon is de laatste tijd vaak laat wakker smorgens, gerust na acht uur pas dus dat maakt dat ik nog wel aan mijn slaap kom, gelukkig! En als ik moe ben ga ik zo smiddags ook even liggen als hij slaapt. Wat maakte dat jou de sertraline niet beviel? Dat is namelijk wat ik ook zal gaan nemen als het straks toch niet zo goed gaat. Eerder had ik paroxetine van de huisarts. Dat hielp mij goed maar afbouwen is wel wat vervelender. Schijnt dat dat tegenwoordig niet zo heel veel meer wordt voorgeschreven omdat er nieuwe en verbeterde medicatie is, zoals dus bijv sertraline of citalopram.
Renata Hoe gaat het bij jou? Hoeveel weken ben je? Die nesteldrang herken ik haha, slaat bij mij nu ook best toe nu ik verlof heb!
Hoe gaat het met de andere dames, duna en Lore?
Hier gaat het zijn gangetje, 34 weken nu. Ik heb verlof dus dat is fijn! Kan ik lekker thuis wat aan het rommelen en voorbereiden. Dat voelt wel lekker nu omdat ik daar nog niets aan had gedaan. Zojuist even een baby was gedraaid komende week wil ik een beetje beginnen met de vlucht tas inpakken en dan de resterende tijd gewoon lekker thuis ordenen/schoonmaken en bezig met een fotoboek van mijn oudste.
Hoe gaat het bij jou Tinkeltje? Ik kan me wel voorstellen dat je wat wisselend erover denkt, het is allemaal ook erg dubbel! En die pms zal het er zeker niet makkelijker op maken. Is er iets wat daaraan gedaan kan worden om je klachten te verminderen? Helpt normaal gesproken bijvoorbeeld de pil om je stabieler te voelen?
Onze zoon is de laatste tijd vaak laat wakker smorgens, gerust na acht uur pas dus dat maakt dat ik nog wel aan mijn slaap kom, gelukkig! En als ik moe ben ga ik zo smiddags ook even liggen als hij slaapt. Wat maakte dat jou de sertraline niet beviel? Dat is namelijk wat ik ook zal gaan nemen als het straks toch niet zo goed gaat. Eerder had ik paroxetine van de huisarts. Dat hielp mij goed maar afbouwen is wel wat vervelender. Schijnt dat dat tegenwoordig niet zo heel veel meer wordt voorgeschreven omdat er nieuwe en verbeterde medicatie is, zoals dus bijv sertraline of citalopram.
Renata Hoe gaat het bij jou? Hoeveel weken ben je? Die nesteldrang herken ik haha, slaat bij mij nu ook best toe nu ik verlof heb!
Hoe gaat het met de andere dames, duna en Lore?
Hier gaat het zijn gangetje, 34 weken nu. Ik heb verlof dus dat is fijn! Kan ik lekker thuis wat aan het rommelen en voorbereiden. Dat voelt wel lekker nu omdat ik daar nog niets aan had gedaan. Zojuist even een baby was gedraaid
komende week wil ik een beetje beginnen met de vlucht tas inpakken en dan de resterende tijd gewoon lekker thuis ordenen/schoonmaken en bezig met een fotoboek van mijn oudste.
