Relaties
alle pijlers
Emotioneel verwaarloosd...en hopelijk snel vervuld!
woensdag 13 april 2016 19:18
Een half jaartje geleden poste ik hier over een doorbraak tijdens therapie waarin ik tot het besef kwam dat ik me emotioneel niet kan verbinden met anderen. Het topic startte ik toen om het onderwerp niet langer meer voor mezelf uit de weg te gaan en hoopte op steun. Dat kwam in grote getale. Nog mooier was dat meer mensen zich herkenden in het emotioneel verwaarloosd zijn en in dat topic behalve herkenning ook steun vonden. Emotionele verwaarlozing is geen leuk onderwerp maar wel iets dat aangepakt moet worden wil je de kans op fijne relaties vergroten. In eerste instantie de relatie met jezelf. Hier het oude topic als je geïnteresseerd bent en/of mee wilt schrijven: KLIK HIER
woensdag 13 april 2016 19:24
Mooie opening, Sensy!
@VivaFleur: bij mij heeft EMDR zeker zijn werk gedaan. In vorige behandelingen stopte ik altijd op het moment dat ik me weer goed voelde maar het bleef redelijk oppervlakkig. Onzekerheid, gebrek aan zelfvertrouwen, mezelf altijd ondergeschikt vinden aan anderen. Op het moment dat het goed gaat is het niet zo aanwezig maar 1 rot opmerking van een ander kon me dan weer dagen onderuit halen.
Mijn psychologe begon op het moment dat het goed ging (waar ik normaal stopte met behandeling) over de EMDR. En natuurlijk wilde ik dat niet want het ging best leuk. Ik ben zo blij dat ze doorgezet heeft. Oude angsten en onrealistisch zelfbeeld zijn weg of zo naar de achtergrond dat ik er geen last meer van heb. Natuurlijk steken ze wel eens de kop op maar ik laat me er niet meer door leiden.
Het is geen pretje maar het is het echt waard, bij jou gaat het ook werken!
@VivaFleur: bij mij heeft EMDR zeker zijn werk gedaan. In vorige behandelingen stopte ik altijd op het moment dat ik me weer goed voelde maar het bleef redelijk oppervlakkig. Onzekerheid, gebrek aan zelfvertrouwen, mezelf altijd ondergeschikt vinden aan anderen. Op het moment dat het goed gaat is het niet zo aanwezig maar 1 rot opmerking van een ander kon me dan weer dagen onderuit halen.
Mijn psychologe begon op het moment dat het goed ging (waar ik normaal stopte met behandeling) over de EMDR. En natuurlijk wilde ik dat niet want het ging best leuk. Ik ben zo blij dat ze doorgezet heeft. Oude angsten en onrealistisch zelfbeeld zijn weg of zo naar de achtergrond dat ik er geen last meer van heb. Natuurlijk steken ze wel eens de kop op maar ik laat me er niet meer door leiden.
Het is geen pretje maar het is het echt waard, bij jou gaat het ook werken!
woensdag 13 april 2016 19:29
Ik vind het fijn als mijn medemensen zich fijn voelen. In hun relatie, in hun eigen bestaan, in hun eigen vel, of wat dan ook.
Wat me zorgen baart is dat het lijkt alsof steeds meer mensen niet in staat zijn dat zelf te bereiken, maar allerlei hulpprogramma's nodig hebben. Zegt (volgens mij) wel iets over de manier waarop we met elkaar samenleven, familieverbanden niet meer als vanzelfsprekend ervaren, geborgenheid voor kinderen niet meer vanzelfsprekend is, enz.
Wat me zorgen baart is dat het lijkt alsof steeds meer mensen niet in staat zijn dat zelf te bereiken, maar allerlei hulpprogramma's nodig hebben. Zegt (volgens mij) wel iets over de manier waarop we met elkaar samenleven, familieverbanden niet meer als vanzelfsprekend ervaren, geborgenheid voor kinderen niet meer vanzelfsprekend is, enz.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 13 april 2016 19:35
quote:pejeka schreef op 13 april 2016 @ 19:29:
Ik vind het fijn als mijn medemensen zich fijn voelen. In hun relatie, in hun eigen bestaan, in hun eigen vel, of wat dan ook.
Wat me zorgen baart is dat het lijkt alsof steeds meer mensen niet in staat zijn dat zelf te bereiken, maar allerlei hulpprogramma's nodig hebben. Zegt (volgens mij) wel iets over de manier waarop we met elkaar samenleven, familieverbanden niet meer als vanzelfsprekend ervaren, geborgenheid voor kinderen niet meer vanzelfsprekend is, enz.Pyramide van maslov. We hebben nu meer ruimte alle leefgebieden te ontwikkelen.
Ik vind het fijn als mijn medemensen zich fijn voelen. In hun relatie, in hun eigen bestaan, in hun eigen vel, of wat dan ook.
Wat me zorgen baart is dat het lijkt alsof steeds meer mensen niet in staat zijn dat zelf te bereiken, maar allerlei hulpprogramma's nodig hebben. Zegt (volgens mij) wel iets over de manier waarop we met elkaar samenleven, familieverbanden niet meer als vanzelfsprekend ervaren, geborgenheid voor kinderen niet meer vanzelfsprekend is, enz.Pyramide van maslov. We hebben nu meer ruimte alle leefgebieden te ontwikkelen.
woensdag 13 april 2016 19:44
woensdag 13 april 2016 20:53
quote:pejeka schreef op 13 april 2016 @ 19:44:
[...]
En stel dat dat zo is, maakt dat ons dan gelukkiger?
Ik hoop dat we meer ruimte krijgen dit soort dingen te verwerken. En daardoor verder komen in verwerking en daardoor patronen kunnen doorbreken. En daardoor bijv bepaald gedrag bewust niet mee te geven aan kinderen of andere naasten.
Dus uiteindelijk denk ik wel dat je op een ander level van geluk komt.
[...]
En stel dat dat zo is, maakt dat ons dan gelukkiger?
Ik hoop dat we meer ruimte krijgen dit soort dingen te verwerken. En daardoor verder komen in verwerking en daardoor patronen kunnen doorbreken. En daardoor bijv bepaald gedrag bewust niet mee te geven aan kinderen of andere naasten.
Dus uiteindelijk denk ik wel dat je op een ander level van geluk komt.
woensdag 13 april 2016 21:28
Prachtige opening en nogmaals bedankt voor het eerder openen van het oude topic.
Dankzij jou en alle anderen heb ik eindelijk een plek gevonden waar ik mezelf durf te zijn.
Waar het veilig bij voelt en waar ik veel warmte en goede adviezen krijg.
Alleen al door het openen van deze topic heb je al zoveel mensen gelukkiger gemaakt Sensy!
Voorheen kon ik mijn problemen nooit echt goed bespreken, ging er ook bij weinig mensen een lampje branden. Ik had het gevoel dat ik er alleen voor stond, dankzij deze topic weet ik dat ik niet alleen ben.
Dat mijn problemen herkenbaar zijn en dat ik begrepen wordt.
Ik heb al zoveel geleerd en deze topic heeft hier zeker aan bijgedragen. Ik hoop dat deze topic net zo geslaagd wordt. Dat het ook veel andere mensen gaat helpen. Want dat maakt de wereld alleen maar mooier. De titel maakt me alleen wel nieuwsgierig Sensy, snel vervuld?
Dankzij jou en alle anderen heb ik eindelijk een plek gevonden waar ik mezelf durf te zijn.
Waar het veilig bij voelt en waar ik veel warmte en goede adviezen krijg.
Alleen al door het openen van deze topic heb je al zoveel mensen gelukkiger gemaakt Sensy!
Voorheen kon ik mijn problemen nooit echt goed bespreken, ging er ook bij weinig mensen een lampje branden. Ik had het gevoel dat ik er alleen voor stond, dankzij deze topic weet ik dat ik niet alleen ben.
Dat mijn problemen herkenbaar zijn en dat ik begrepen wordt.
Ik heb al zoveel geleerd en deze topic heeft hier zeker aan bijgedragen. Ik hoop dat deze topic net zo geslaagd wordt. Dat het ook veel andere mensen gaat helpen. Want dat maakt de wereld alleen maar mooier. De titel maakt me alleen wel nieuwsgierig Sensy, snel vervuld?
Je bent als een uniek persoon geboren. Ga niet dood als een kopie.
donderdag 14 april 2016 07:13
Hahaha ja míjn schoppen!
Knuffels voor iedereen
Het wanhopen waar sensy het over heeft heb ik vrijwel alleen als er iemand is die gevoelens losmaakt. Gisteren met psych besproken even, hij denkt dat ik heel goed weet wat ik voel, maar terwijl ik denk dat ik bv verliefdheid niet van vriendschap kan onderscheiden, denkt hij van wel, alleen is dat 'plaatsen van gevoel' niet ontwikkeld en schiet ik in een bepaald patroon.
Nu er niemand is die dat soort gevoelens losmaakt voel ik me zoveel beter. Terwijl ik het ook zo ontzettend mis, de knuffels, samen slapen, de aandacht van een man.
M'n moeder doet nog steeds of er niks aan de hand is. Prima, dan doe ik dat ook. Vertel haar ook niks meer.
Knuffels voor iedereen
Het wanhopen waar sensy het over heeft heb ik vrijwel alleen als er iemand is die gevoelens losmaakt. Gisteren met psych besproken even, hij denkt dat ik heel goed weet wat ik voel, maar terwijl ik denk dat ik bv verliefdheid niet van vriendschap kan onderscheiden, denkt hij van wel, alleen is dat 'plaatsen van gevoel' niet ontwikkeld en schiet ik in een bepaald patroon.
Nu er niemand is die dat soort gevoelens losmaakt voel ik me zoveel beter. Terwijl ik het ook zo ontzettend mis, de knuffels, samen slapen, de aandacht van een man.
M'n moeder doet nog steeds of er niks aan de hand is. Prima, dan doe ik dat ook. Vertel haar ook niks meer.
donderdag 14 april 2016 07:26
Is toch gaaf blond? Dat je nu weet dat het plaatsen van je gevoel onderontwikkeld is? Ik had en heb dat nog steeds maar door oefenen, leren benoemen en uitspreken wordt het steeds meer helder. Voor mij is die helderheid cruciaal. Als ik eenmaal weet wat ik voel kan ik veel beter mijn handelen daar op aanpassen. En anders blijf ik een verward hoopje dat maar van alles "overkomt".
donderdag 14 april 2016 07:49
Vind het fijn dat ik op een plek ben met iemand die me serieus neemt, en het lijkt alsof ie er evht verstand van heeft. Niks ten nadele van m'n andere psych btw alleen was zij het niet voor mij.
Sensy, dat oefenen ben ik dan wel weer wat huiverig voor. Omdat ik misschien wel alleen kan oefenen als er een proefpersoon in m'n leven komt. Wat ik dus probeer te vermijden haha
Misschien dat dat met de VERS aan bod komt, geen idee.
En als ik dan heel misschien toch (verliefde) (anders dan vriendschap) gevoelens had voor vriend, nou dan weet ik niet of ik dat wel weer wil hoor
Sensy, dat oefenen ben ik dan wel weer wat huiverig voor. Omdat ik misschien wel alleen kan oefenen als er een proefpersoon in m'n leven komt. Wat ik dus probeer te vermijden haha
Misschien dat dat met de VERS aan bod komt, geen idee.
En als ik dan heel misschien toch (verliefde) (anders dan vriendschap) gevoelens had voor vriend, nou dan weet ik niet of ik dat wel weer wil hoor
vrijdag 15 april 2016 10:26
Een persoonlijke 'overwinning' hier. Heb vriend z'n gegevens gewist. Ook niks genoteerd, dus kan niet snel even contact zoeken oid. Gisteren een bijzonder gesprek gehad met een collega, met heel veel tranen. (Niet op het werk gelukkig) Mede hierdoor en het gesprek bij de psych afgelopen week heb ik nu mezelf die schop gegeven en dit gedaan. Voelt nog een beetje boel dubbel, alsof ik hém laat gaan nu, is klinkklare onzin natuurlijk. Steeds meer zie ik in dat het niet alleen aan mij heeft gelegen, dat zijn gedrag naar mij toe enorm verwarrend was, waarschijnlijk ook naar elk ander persoon toe. King of mixed signals zeg maar.
Ja ben wel een beetje trots.
Ja ben wel een beetje trots.
vrijdag 15 april 2016 14:46
Zo, alweer een nieuw topic!
Met mij gaat het de laatste tijd wat beter. Heb veel rust gehad en dus de tijd gehad om een in het vorige topic vaker genoemd boek te lezen, "verslaafd aan denken" van Jan Geurtz.
Wat een verheldering heeft dat boek en de oefeningen die erin staan mij gegeven.
Het sluit voor mij zo mooi aan bij de schematherapie, en komt voor mij juist op het goede moment in die therapie. Ik loop nogal tegen het voelen/emoties aan, heb daar zoveel (negatieve) gedachten over dat ik ze niet toe kan laten en dus mijzelf steeds maar weer blijf afwijzen. Zoals het zo mooi in dat boek staat, "feitelijk heb je gewoon de schurft aan dat kleine kind in jou". Zo voelt het voor mij precies.
Nu ik enigszins door heb dat die schurft hebben aan mezelf in mijn hoofd gebeurd, en dat ik dat niet serieus hóef te nemen, dat ik dat juist doe doordát ik heb meegemaakt wat ik heb meegemaakt, is zo verhelderend! De oogkleppen zijn af, nouja kan ik afzetten als ik me bewust ben van die oogkleppen, en dat helpt meteen al zoveel in het zien wat ik mezelf aandoe door niet van die kleine knoop in mij te houden.
Misschien klinkt dit alles wel wat zweverig, maar ik heb echt weer zin in mijzelf, in mijn leven. De donkere sluier was er alleen maar omdat ik die er liet zijn.
@iedereen, bedankt voor dit topic en succes op jullie mooie pad. Jullie zijn allemaal prachtig en de energie die we hier allemaal creeeren is heerlijk.
Met mij gaat het de laatste tijd wat beter. Heb veel rust gehad en dus de tijd gehad om een in het vorige topic vaker genoemd boek te lezen, "verslaafd aan denken" van Jan Geurtz.
Wat een verheldering heeft dat boek en de oefeningen die erin staan mij gegeven.
Het sluit voor mij zo mooi aan bij de schematherapie, en komt voor mij juist op het goede moment in die therapie. Ik loop nogal tegen het voelen/emoties aan, heb daar zoveel (negatieve) gedachten over dat ik ze niet toe kan laten en dus mijzelf steeds maar weer blijf afwijzen. Zoals het zo mooi in dat boek staat, "feitelijk heb je gewoon de schurft aan dat kleine kind in jou". Zo voelt het voor mij precies.
Nu ik enigszins door heb dat die schurft hebben aan mezelf in mijn hoofd gebeurd, en dat ik dat niet serieus hóef te nemen, dat ik dat juist doe doordát ik heb meegemaakt wat ik heb meegemaakt, is zo verhelderend! De oogkleppen zijn af, nouja kan ik afzetten als ik me bewust ben van die oogkleppen, en dat helpt meteen al zoveel in het zien wat ik mezelf aandoe door niet van die kleine knoop in mij te houden.
Misschien klinkt dit alles wel wat zweverig, maar ik heb echt weer zin in mijzelf, in mijn leven. De donkere sluier was er alleen maar omdat ik die er liet zijn.
@iedereen, bedankt voor dit topic en succes op jullie mooie pad. Jullie zijn allemaal prachtig en de energie die we hier allemaal creeeren is heerlijk.
