Relaties
alle pijlers
Partner wilt scheiden, zonder ooit iets aangegeven te hebben
donderdag 30 juni 2016 16:04
Hallo allemaal,
Mijn man en ik zijn 7 jaar samen, waarvan 2 jaar getrouwd en we hebben een prachtig zoontje van 5 jaar. We hebben altijd een goede relatie gehad, met natuurlijk wel eens een ruzietje maar niets geks. Gek op elkaar, gek op ons zoontje, allebei een leuke baan, grote vriendengroep kortom geen vuiltje aan de lucht. De laatste paar maanden dacht ik zelfs dat onze relatie beter was dan ooit omdat mijn man steeds aangaf weer helemaal opnieuw verliefd te zijn (we waren paar dagen weggeweest samen), veel knuffelen, kusjes, en de sex was ook helemaal super. De laatste 3 weken was hij wel erg afwezig en ik heb meerdere keren aan hem gevraagd wat er was, of het iets met ons te maken had maar fit was absoluut niet het geval, hij had wat stress van het werk en als hij ergens mee zou zitten zou hij dit meteen vertellen. Goede vrienden van ons zijn een aantal maanden geleden uit elkaar gegaan en hij roept vanaf die tijd dit gaat ons nooit gebeuren hoor zolang we altijd eerlijk tegen elkaar zijn komt alles goed. Eergisteren ga ik op de bank zitten en zegt hij ineens ik moet met je praten. Ik zeg oke vertel maar en vervolgens komt eruit dat zijn gevoel voor mij helemaal weg is. Dat hij van me houdt als de moeder van z'n kind maar verder niets meer en dat hij hier al driekwart jaar mee in de rondte loopt. Dat hij nooit iets heeft gezegd omdat hij dacht dat dit erbij hoorde soms en dat het wel weer over zou waaien, maar dat zijn gevoel alleen maar minder en minder were tot het 0 was en nu kan hij niet meer doen alsof, hij wil uit elkaar. Geen therapie meer hij ziet geen enkele redding meer. Ik dacht echt dat ik flauwviel, ik kon alleen maar uitbrengen wat voor toneelstuk heb jij gespeeld je hebt me nooit iets laten merken sterker nog je hebt me wijsgemaakt dat onze relatie beter was dan ooit. En al die liefdesverklaringen, knuffels en alle sex dan? Zijn verklaring hiervoor is dat hij zo graag wilde geloven dat het weer goedkwam en dat hij er niet aan wilde dat dit het einde is dat hij dat zichzelf continu heeft wijsgemaakt in de hoop dat het dan ook echt beter werd. Ik heb meteen gevraagd of er een ander is, of gevoelens voor een ander en hij zweert op alles dat dat niet zo is, dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat het puur zijn gevoel is. Ook geeft hij aan geen duidelijke reden te hebben, dat hij me een geweldige moeder vind en een goede vrouw dat hij niks kan opnoemen wat hij veranderd zou willen zien, maar dat hij zo gevochten heeft om z'n gevoel weer terug te halen en dat hij nu inziet dat dit niet langer meer kan. Ik ben echt in shock, vechten doe je met z'n tweeën hij heeft me nooit ingelicht over z'n gevoel of zelfs maar een hint gegeven, maar al die maanden een toneelstuk opgevoerd voel me zo belazerd Ik weet echt even niet meer hoe nu verder, ik ben zo gelukkig met mijn gezin, ik wil geen alleenstaande moeder zijn, ik hun mijn zoontje allebei zijn ouders (kom zelf uit een gebroken gezin maar ik was al 19). Daarnaast zijn al onze aparte vrienden nu 1 grote vriendengroep, mijn schoonmoeder is voor mij m'n tweede moeder, zeker nadat mijn moeder twee jaar geleden is overleden. Ik heb het gevoel dat ik alles in 1 klap kwijtraak.
Weet niet waar ik naar op zoek ben, misschien naar wat herkenning, tips enz enz. Bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal (sorry) en alvast voor de reacties.
Mijn man en ik zijn 7 jaar samen, waarvan 2 jaar getrouwd en we hebben een prachtig zoontje van 5 jaar. We hebben altijd een goede relatie gehad, met natuurlijk wel eens een ruzietje maar niets geks. Gek op elkaar, gek op ons zoontje, allebei een leuke baan, grote vriendengroep kortom geen vuiltje aan de lucht. De laatste paar maanden dacht ik zelfs dat onze relatie beter was dan ooit omdat mijn man steeds aangaf weer helemaal opnieuw verliefd te zijn (we waren paar dagen weggeweest samen), veel knuffelen, kusjes, en de sex was ook helemaal super. De laatste 3 weken was hij wel erg afwezig en ik heb meerdere keren aan hem gevraagd wat er was, of het iets met ons te maken had maar fit was absoluut niet het geval, hij had wat stress van het werk en als hij ergens mee zou zitten zou hij dit meteen vertellen. Goede vrienden van ons zijn een aantal maanden geleden uit elkaar gegaan en hij roept vanaf die tijd dit gaat ons nooit gebeuren hoor zolang we altijd eerlijk tegen elkaar zijn komt alles goed. Eergisteren ga ik op de bank zitten en zegt hij ineens ik moet met je praten. Ik zeg oke vertel maar en vervolgens komt eruit dat zijn gevoel voor mij helemaal weg is. Dat hij van me houdt als de moeder van z'n kind maar verder niets meer en dat hij hier al driekwart jaar mee in de rondte loopt. Dat hij nooit iets heeft gezegd omdat hij dacht dat dit erbij hoorde soms en dat het wel weer over zou waaien, maar dat zijn gevoel alleen maar minder en minder were tot het 0 was en nu kan hij niet meer doen alsof, hij wil uit elkaar. Geen therapie meer hij ziet geen enkele redding meer. Ik dacht echt dat ik flauwviel, ik kon alleen maar uitbrengen wat voor toneelstuk heb jij gespeeld je hebt me nooit iets laten merken sterker nog je hebt me wijsgemaakt dat onze relatie beter was dan ooit. En al die liefdesverklaringen, knuffels en alle sex dan? Zijn verklaring hiervoor is dat hij zo graag wilde geloven dat het weer goedkwam en dat hij er niet aan wilde dat dit het einde is dat hij dat zichzelf continu heeft wijsgemaakt in de hoop dat het dan ook echt beter werd. Ik heb meteen gevraagd of er een ander is, of gevoelens voor een ander en hij zweert op alles dat dat niet zo is, dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat het puur zijn gevoel is. Ook geeft hij aan geen duidelijke reden te hebben, dat hij me een geweldige moeder vind en een goede vrouw dat hij niks kan opnoemen wat hij veranderd zou willen zien, maar dat hij zo gevochten heeft om z'n gevoel weer terug te halen en dat hij nu inziet dat dit niet langer meer kan. Ik ben echt in shock, vechten doe je met z'n tweeën hij heeft me nooit ingelicht over z'n gevoel of zelfs maar een hint gegeven, maar al die maanden een toneelstuk opgevoerd voel me zo belazerd Ik weet echt even niet meer hoe nu verder, ik ben zo gelukkig met mijn gezin, ik wil geen alleenstaande moeder zijn, ik hun mijn zoontje allebei zijn ouders (kom zelf uit een gebroken gezin maar ik was al 19). Daarnaast zijn al onze aparte vrienden nu 1 grote vriendengroep, mijn schoonmoeder is voor mij m'n tweede moeder, zeker nadat mijn moeder twee jaar geleden is overleden. Ik heb het gevoel dat ik alles in 1 klap kwijtraak.
Weet niet waar ik naar op zoek ben, misschien naar wat herkenning, tips enz enz. Bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal (sorry) en alvast voor de reacties.
donderdag 30 juni 2016 16:09
Er is wat verkeerd gegaan geloof ik bij het plaatsen van je topic.
Maar om een lang verhaal kort te maken: Hij is waarschijnlijk verliefd geworden op een ander. Dat verklaart dan ook het verliefde gedrag van hem richting jou de afgelopen maanden, hij heeft die gevoelens voor iemand maar hij uit ze evengoed bij jou. Nu het serieuzer wordt tussen hem en zijn affaire neemt hij afstand van jou omdat hem waarschijnlijk een ultimatum is gesteld.
....
Maar dat zijn natuurlijk aannames en je kan er uren over speculeren. Je zal het toch echt van hem moeten horen wat de werkelijke reden is.
Maar om een lang verhaal kort te maken: Hij is waarschijnlijk verliefd geworden op een ander. Dat verklaart dan ook het verliefde gedrag van hem richting jou de afgelopen maanden, hij heeft die gevoelens voor iemand maar hij uit ze evengoed bij jou. Nu het serieuzer wordt tussen hem en zijn affaire neemt hij afstand van jou omdat hem waarschijnlijk een ultimatum is gesteld.
....
Maar dat zijn natuurlijk aannames en je kan er uren over speculeren. Je zal het toch echt van hem moeten horen wat de werkelijke reden is.
donderdag 30 juni 2016 16:13
donderdag 30 juni 2016 16:31
Nee beeertje in 2009 had ik last van een stalkende ex, ik heb mijn huidige man ook in 2009 ontmoet (toen was het stalken ook meteen over). Dit is een ontzettende lieve man hij is alleen maar goed geweest voor mij en ons kind we zijn niet zomaar getrouwd. Ik heb hem meerdere keren duidelijk gevraagd of er een ander is of gevoel voor een ander, dat hij het me nu eerlijk vertellen kan omdat iedereen verliefd kan worden op iemand anders, maar als hij nu liegt en ik er alsnog achter kom dat hij echt een groot probleem heeft. Hij blijft volhouden van niet dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat hij zichzelf qua gevoel niet meer zo voor de gek kon houden.
donderdag 30 juni 2016 16:34
quote:Samanthawho schreef op 30 juni 2016 @ 16:31:
Nee beeertje in 2009 had ik last van een stalkende ex, ik heb mijn huidige man ook in 2009 ontmoet (toen was het stalken ook meteen over). Dit is een ontzettende lieve man hij is alleen maar goed geweest voor mij en ons kind we zijn niet zomaar getrouwd. Ik heb hem meerdere keren duidelijk gevraagd of er een ander is of gevoel voor een ander, dat hij het me nu eerlijk vertellen kan omdat iedereen verliefd kan worden op iemand anders, maar als hij nu liegt en ik er alsnog achter kom dat hij echt een groot probleem heeft. Hij blijft volhouden van niet dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat hij zichzelf qua gevoel niet meer zo voor de gek kon houden.Nee, ik bedoel niet die stalkende ex. Ik bedoel die sportman waar je voor verhuist bent
Nee beeertje in 2009 had ik last van een stalkende ex, ik heb mijn huidige man ook in 2009 ontmoet (toen was het stalken ook meteen over). Dit is een ontzettende lieve man hij is alleen maar goed geweest voor mij en ons kind we zijn niet zomaar getrouwd. Ik heb hem meerdere keren duidelijk gevraagd of er een ander is of gevoel voor een ander, dat hij het me nu eerlijk vertellen kan omdat iedereen verliefd kan worden op iemand anders, maar als hij nu liegt en ik er alsnog achter kom dat hij echt een groot probleem heeft. Hij blijft volhouden van niet dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat hij zichzelf qua gevoel niet meer zo voor de gek kon houden.Nee, ik bedoel niet die stalkende ex. Ik bedoel die sportman waar je voor verhuist bent
Aan het typen...............
donderdag 30 juni 2016 16:37
quote:Samanthawho schreef op 30 juni 2016 @ 16:31:
Ik heb hem meerdere keren duidelijk gevraagd of er een ander is of gevoel voor een ander, dat hij het me nu eerlijk vertellen kan omdat iedereen verliefd kan worden op iemand anders, maar als hij nu liegt en ik er alsnog achter kom dat hij echt een groot probleem heeft. Hij blijft volhouden van niet dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat hij zichzelf qua gevoel niet meer zo voor de gek kon houden.
En jij gelooft hem?
Geloof me: hij zal ook nu echt niet opbiechten dat er een ander is, want dan heeft hij een hele kwade vrouw (ja dat zou je zijn) en daar heeft hij waarschijnlijk niet zo'n zin in...
Ik heb hem meerdere keren duidelijk gevraagd of er een ander is of gevoel voor een ander, dat hij het me nu eerlijk vertellen kan omdat iedereen verliefd kan worden op iemand anders, maar als hij nu liegt en ik er alsnog achter kom dat hij echt een groot probleem heeft. Hij blijft volhouden van niet dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat hij zichzelf qua gevoel niet meer zo voor de gek kon houden.
En jij gelooft hem?
Geloof me: hij zal ook nu echt niet opbiechten dat er een ander is, want dan heeft hij een hele kwade vrouw (ja dat zou je zijn) en daar heeft hij waarschijnlijk niet zo'n zin in...
donderdag 30 juni 2016 16:37
Hij geeft nu trouwens aan wel in therapie te willen maar puur om uit te zoeken waarom zijn gevoel zo weggegaan is want hij kan hier zelf geen verklaring voorgeven, en om alles voor ons zoontje zo goed mogelijk te laten verlopen. Hij is echt een man die niet begrijpt wat het nut van psychologen enz is, en hij zegt ik heb al die maanden in mezelf gevochten om het gevoel weer krijgen maar het is weg en gevoel kan je niet meer ombuigen.
donderdag 30 juni 2016 16:42
Als er een ander zou zijn, zou dat bijzonder kut zijn, maar maakt objectief gezien toch niet zoveel uit. TO's man wil niet meer verder samen en dan kan er een andere reden zijn dan hij zegt, of niet, maar waarschijnlijk blijjft hij toch bij zijn beslissing. Dus misschien moeten we TO niet nog slechter laten voelen door te zeggen dat hij vast wel zal vreemdgaan. TO, haske kut natuurlijk, geen ervaring (gelukkig). Ik snap dat je nu bang bent om alles kwijt te raken, vrienden, schoonmoeder etc, maar dat hoeft niet per se he. Het zijn nog steeds je vrienden en schoonmoeder is nog steeds oma van jullie kind.
donderdag 30 juni 2016 16:43
Hij hoeft echt geen ander te hebben maar het is hoe dan ook zwaar ellendig voor je. Het is geen populair verhaal maar zelfs in een goede relatie kan het gebeuren dat de gevoelens die je zou moeten hebben voor een partner ineens verdwijnen. Dan kan je hoog en laag springen, verliefd gedrag vertonen, veel seks hebben maar het gevoel is niet op te wekken. Wat blijft is een enorm schuldgevoel naar je partner dat je niet meer van haar/hem houdt.
Liever hebben we dat de ander verliefd is omdat dat makkelijker te begrijpen valt ook al is dat pijnlijker. het is niet persoonlijk, het is niet om wie jij bent of niet bent, houden van iemand is net zo ongrijpbaar als niet meer houden van iemand, je kunt het niet forceren.
Voor jou is dit een enorme klap en komt het uit het niets maar ik denk dat je hem op zijn woord kunt geloven dat hij het ook verschrikkelijk vindt maar natuurlijk niet op dezelfde manier zoals het voor jou voelt. Ik begrijp zijn kant omdat ik het zelf een keer mee heb gemaakt, op papier was hij toch altijd perfect geweest dus waarom dat gevoel bij mij ineens weg was? Ik kan je er nog steeds geen zinnig antwoord op geven terwijl het voor mij al heel lang geleden is. Relaties blijven eng want je krijgt geen garantie op jouw of zijn gevoelens.
Behalve dat ik wil zeggen dat ik enorm met je meeleef hoop ik dat je met mijn verhaal misschien ook een beetje houvast hebt en er geen schuldige hierin is alleen wel heel veel verdriet.
Liever hebben we dat de ander verliefd is omdat dat makkelijker te begrijpen valt ook al is dat pijnlijker. het is niet persoonlijk, het is niet om wie jij bent of niet bent, houden van iemand is net zo ongrijpbaar als niet meer houden van iemand, je kunt het niet forceren.
Voor jou is dit een enorme klap en komt het uit het niets maar ik denk dat je hem op zijn woord kunt geloven dat hij het ook verschrikkelijk vindt maar natuurlijk niet op dezelfde manier zoals het voor jou voelt. Ik begrijp zijn kant omdat ik het zelf een keer mee heb gemaakt, op papier was hij toch altijd perfect geweest dus waarom dat gevoel bij mij ineens weg was? Ik kan je er nog steeds geen zinnig antwoord op geven terwijl het voor mij al heel lang geleden is. Relaties blijven eng want je krijgt geen garantie op jouw of zijn gevoelens.
Behalve dat ik wil zeggen dat ik enorm met je meeleef hoop ik dat je met mijn verhaal misschien ook een beetje houvast hebt en er geen schuldige hierin is alleen wel heel veel verdriet.
donderdag 30 juni 2016 16:45
Ja grotendeels zegt toch een ander en dat zag ik ook wel aankomen hoor, heb ook geen bord voor m'n kop speelt zelf ook door m'n hoofd. Maar we hebben altijd een eerlijke relatie gehad en vreemdgaan was voor beide een no go, hij zat hier gisteren op de bank en ik zie zijn verdriet ook hij heeft dit nooit zo gewild maar kan voor zijn gevoel niets anders meer hoe kwaad ik ook ben dat hij me nooit betrokken heeft in zijn gevoel. Maar misschien ben ik nog wel te overmand door emoties en daardoor heel naïef, als hij wel een ander heeft zal ik daar snel genoeg achter komen.
donderdag 30 juni 2016 16:48
Jeetje, dat moet inderdaad als een klap komen als je niets aan hebt zien komen
Toch kan het gebeuren dat het gevoel weg is. Hoe rot ook, het is menselijk. Al was het wel prettig geweest als hij je wat eerder ingelicht had.
De paniek die je nu voelt is normaal. Het komt sowieso goed, linksom of rechtsom.
Toch kan het gebeuren dat het gevoel weg is. Hoe rot ook, het is menselijk. Al was het wel prettig geweest als hij je wat eerder ingelicht had.
De paniek die je nu voelt is normaal. Het komt sowieso goed, linksom of rechtsom.
