Partner wilt scheiden, zonder ooit iets aangegeven te hebben

Hallo allemaal,



Mijn man en ik zijn 7 jaar samen, waarvan 2 jaar getrouwd en we hebben een prachtig zoontje van 5 jaar. We hebben altijd een goede relatie gehad, met natuurlijk wel eens een ruzietje maar niets geks. Gek op elkaar, gek op ons zoontje, allebei een leuke baan, grote vriendengroep kortom geen vuiltje aan de lucht. De laatste paar maanden dacht ik zelfs dat onze relatie beter was dan ooit omdat mijn man steeds aangaf weer helemaal opnieuw verliefd te zijn (we waren paar dagen weggeweest samen), veel knuffelen, kusjes, en de sex was ook helemaal super. De laatste 3 weken was hij wel erg afwezig en ik heb meerdere keren aan hem gevraagd wat er was, of het iets met ons te maken had maar fit was absoluut niet het geval, hij had wat stress van het werk en als hij ergens mee zou zitten zou hij dit meteen vertellen. Goede vrienden van ons zijn een aantal maanden geleden uit elkaar gegaan en hij roept vanaf die tijd dit gaat ons nooit gebeuren hoor zolang we altijd eerlijk tegen elkaar zijn komt alles goed. Eergisteren ga ik op de bank zitten en zegt hij ineens ik moet met je praten. Ik zeg oke vertel maar en vervolgens komt eruit dat zijn gevoel voor mij helemaal weg is. Dat hij van me houdt als de moeder van z'n kind maar verder niets meer en dat hij hier al driekwart jaar mee in de rondte loopt. Dat hij nooit iets heeft gezegd omdat hij dacht dat dit erbij hoorde soms en dat het wel weer over zou waaien, maar dat zijn gevoel alleen maar minder en minder were tot het 0 was en nu kan hij niet meer doen alsof, hij wil uit elkaar. Geen therapie meer hij ziet geen enkele redding meer. Ik dacht echt dat ik flauwviel, ik kon alleen maar uitbrengen wat voor toneelstuk heb jij gespeeld je hebt me nooit iets laten merken sterker nog je hebt me wijsgemaakt dat onze relatie beter was dan ooit. En al die liefdesverklaringen, knuffels en alle sex dan? Zijn verklaring hiervoor is dat hij zo graag wilde geloven dat het weer goedkwam en dat hij er niet aan wilde dat dit het einde is dat hij dat zichzelf continu heeft wijsgemaakt in de hoop dat het dan ook echt beter werd. Ik heb meteen gevraagd of er een ander is, of gevoelens voor een ander en hij zweert op alles dat dat niet zo is, dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat het puur zijn gevoel is. Ook geeft hij aan geen duidelijke reden te hebben, dat hij me een geweldige moeder vind en een goede vrouw dat hij niks kan opnoemen wat hij veranderd zou willen zien, maar dat hij zo gevochten heeft om z'n gevoel weer terug te halen en dat hij nu inziet dat dit niet langer meer kan. Ik ben echt in shock, vechten doe je met z'n tweeën hij heeft me nooit ingelicht over z'n gevoel of zelfs maar een hint gegeven, maar al die maanden een toneelstuk opgevoerd voel me zo belazerd Ik weet echt even niet meer hoe nu verder, ik ben zo gelukkig met mijn gezin, ik wil geen alleenstaande moeder zijn, ik hun mijn zoontje allebei zijn ouders (kom zelf uit een gebroken gezin maar ik was al 19). Daarnaast zijn al onze aparte vrienden nu 1 grote vriendengroep, mijn schoonmoeder is voor mij m'n tweede moeder, zeker nadat mijn moeder twee jaar geleden is overleden. Ik heb het gevoel dat ik alles in 1 klap kwijtraak.

Weet niet waar ik naar op zoek ben, misschien naar wat herkenning, tips enz enz. Bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal (sorry) en alvast voor de reacties.