Relaties
alle pijlers
Partner wilt scheiden, zonder ooit iets aangegeven te hebben
donderdag 30 juni 2016 16:04
Hallo allemaal,
Mijn man en ik zijn 7 jaar samen, waarvan 2 jaar getrouwd en we hebben een prachtig zoontje van 5 jaar. We hebben altijd een goede relatie gehad, met natuurlijk wel eens een ruzietje maar niets geks. Gek op elkaar, gek op ons zoontje, allebei een leuke baan, grote vriendengroep kortom geen vuiltje aan de lucht. De laatste paar maanden dacht ik zelfs dat onze relatie beter was dan ooit omdat mijn man steeds aangaf weer helemaal opnieuw verliefd te zijn (we waren paar dagen weggeweest samen), veel knuffelen, kusjes, en de sex was ook helemaal super. De laatste 3 weken was hij wel erg afwezig en ik heb meerdere keren aan hem gevraagd wat er was, of het iets met ons te maken had maar fit was absoluut niet het geval, hij had wat stress van het werk en als hij ergens mee zou zitten zou hij dit meteen vertellen. Goede vrienden van ons zijn een aantal maanden geleden uit elkaar gegaan en hij roept vanaf die tijd dit gaat ons nooit gebeuren hoor zolang we altijd eerlijk tegen elkaar zijn komt alles goed. Eergisteren ga ik op de bank zitten en zegt hij ineens ik moet met je praten. Ik zeg oke vertel maar en vervolgens komt eruit dat zijn gevoel voor mij helemaal weg is. Dat hij van me houdt als de moeder van z'n kind maar verder niets meer en dat hij hier al driekwart jaar mee in de rondte loopt. Dat hij nooit iets heeft gezegd omdat hij dacht dat dit erbij hoorde soms en dat het wel weer over zou waaien, maar dat zijn gevoel alleen maar minder en minder were tot het 0 was en nu kan hij niet meer doen alsof, hij wil uit elkaar. Geen therapie meer hij ziet geen enkele redding meer. Ik dacht echt dat ik flauwviel, ik kon alleen maar uitbrengen wat voor toneelstuk heb jij gespeeld je hebt me nooit iets laten merken sterker nog je hebt me wijsgemaakt dat onze relatie beter was dan ooit. En al die liefdesverklaringen, knuffels en alle sex dan? Zijn verklaring hiervoor is dat hij zo graag wilde geloven dat het weer goedkwam en dat hij er niet aan wilde dat dit het einde is dat hij dat zichzelf continu heeft wijsgemaakt in de hoop dat het dan ook echt beter werd. Ik heb meteen gevraagd of er een ander is, of gevoelens voor een ander en hij zweert op alles dat dat niet zo is, dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat het puur zijn gevoel is. Ook geeft hij aan geen duidelijke reden te hebben, dat hij me een geweldige moeder vind en een goede vrouw dat hij niks kan opnoemen wat hij veranderd zou willen zien, maar dat hij zo gevochten heeft om z'n gevoel weer terug te halen en dat hij nu inziet dat dit niet langer meer kan. Ik ben echt in shock, vechten doe je met z'n tweeën hij heeft me nooit ingelicht over z'n gevoel of zelfs maar een hint gegeven, maar al die maanden een toneelstuk opgevoerd voel me zo belazerd Ik weet echt even niet meer hoe nu verder, ik ben zo gelukkig met mijn gezin, ik wil geen alleenstaande moeder zijn, ik hun mijn zoontje allebei zijn ouders (kom zelf uit een gebroken gezin maar ik was al 19). Daarnaast zijn al onze aparte vrienden nu 1 grote vriendengroep, mijn schoonmoeder is voor mij m'n tweede moeder, zeker nadat mijn moeder twee jaar geleden is overleden. Ik heb het gevoel dat ik alles in 1 klap kwijtraak.
Weet niet waar ik naar op zoek ben, misschien naar wat herkenning, tips enz enz. Bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal (sorry) en alvast voor de reacties.
Mijn man en ik zijn 7 jaar samen, waarvan 2 jaar getrouwd en we hebben een prachtig zoontje van 5 jaar. We hebben altijd een goede relatie gehad, met natuurlijk wel eens een ruzietje maar niets geks. Gek op elkaar, gek op ons zoontje, allebei een leuke baan, grote vriendengroep kortom geen vuiltje aan de lucht. De laatste paar maanden dacht ik zelfs dat onze relatie beter was dan ooit omdat mijn man steeds aangaf weer helemaal opnieuw verliefd te zijn (we waren paar dagen weggeweest samen), veel knuffelen, kusjes, en de sex was ook helemaal super. De laatste 3 weken was hij wel erg afwezig en ik heb meerdere keren aan hem gevraagd wat er was, of het iets met ons te maken had maar fit was absoluut niet het geval, hij had wat stress van het werk en als hij ergens mee zou zitten zou hij dit meteen vertellen. Goede vrienden van ons zijn een aantal maanden geleden uit elkaar gegaan en hij roept vanaf die tijd dit gaat ons nooit gebeuren hoor zolang we altijd eerlijk tegen elkaar zijn komt alles goed. Eergisteren ga ik op de bank zitten en zegt hij ineens ik moet met je praten. Ik zeg oke vertel maar en vervolgens komt eruit dat zijn gevoel voor mij helemaal weg is. Dat hij van me houdt als de moeder van z'n kind maar verder niets meer en dat hij hier al driekwart jaar mee in de rondte loopt. Dat hij nooit iets heeft gezegd omdat hij dacht dat dit erbij hoorde soms en dat het wel weer over zou waaien, maar dat zijn gevoel alleen maar minder en minder were tot het 0 was en nu kan hij niet meer doen alsof, hij wil uit elkaar. Geen therapie meer hij ziet geen enkele redding meer. Ik dacht echt dat ik flauwviel, ik kon alleen maar uitbrengen wat voor toneelstuk heb jij gespeeld je hebt me nooit iets laten merken sterker nog je hebt me wijsgemaakt dat onze relatie beter was dan ooit. En al die liefdesverklaringen, knuffels en alle sex dan? Zijn verklaring hiervoor is dat hij zo graag wilde geloven dat het weer goedkwam en dat hij er niet aan wilde dat dit het einde is dat hij dat zichzelf continu heeft wijsgemaakt in de hoop dat het dan ook echt beter werd. Ik heb meteen gevraagd of er een ander is, of gevoelens voor een ander en hij zweert op alles dat dat niet zo is, dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat het puur zijn gevoel is. Ook geeft hij aan geen duidelijke reden te hebben, dat hij me een geweldige moeder vind en een goede vrouw dat hij niks kan opnoemen wat hij veranderd zou willen zien, maar dat hij zo gevochten heeft om z'n gevoel weer terug te halen en dat hij nu inziet dat dit niet langer meer kan. Ik ben echt in shock, vechten doe je met z'n tweeën hij heeft me nooit ingelicht over z'n gevoel of zelfs maar een hint gegeven, maar al die maanden een toneelstuk opgevoerd voel me zo belazerd Ik weet echt even niet meer hoe nu verder, ik ben zo gelukkig met mijn gezin, ik wil geen alleenstaande moeder zijn, ik hun mijn zoontje allebei zijn ouders (kom zelf uit een gebroken gezin maar ik was al 19). Daarnaast zijn al onze aparte vrienden nu 1 grote vriendengroep, mijn schoonmoeder is voor mij m'n tweede moeder, zeker nadat mijn moeder twee jaar geleden is overleden. Ik heb het gevoel dat ik alles in 1 klap kwijtraak.
Weet niet waar ik naar op zoek ben, misschien naar wat herkenning, tips enz enz. Bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal (sorry) en alvast voor de reacties.
donderdag 30 juni 2016 19:35
quote:spuit_111 schreef op 30 juni 2016 @ 19:25:
[...]
Zo, jij hebt ook de empathie van een garnaal of niet? TO weet sinds 2 dagen zonder enig voorteken dat haar man wil scheiden. En dan kom jij hier haar nog even wat verder in de grond trappen of wat? Heeft ze vast super veel aan, dat je even komt vertellen dat hij haar niet meer leuk en aantrekkelijk vindt!
Ik vind jou je eerder als een zielig "vrouwetje" gedragen dan TO. (AMEN!!!!)
Hij wilt gewoon niet en weet dit al heel lang, ze heeft echt helemaal niks aan comments van vrouwtjes die zeggen dat ze moet vechten of die hele rare reactie dat ze maar samen moeten blijven als vrienden... serieus een verstandsverhouding?! JHahahaha kom op zeg.... Je kan zulke dingen maar beter meteen aannemen van iemand dan je zelf voor de gek gaan houden dat het een opwelling is of wat dan ook... als het gevoel er niet meer is, zal het ook niet meer worden zoals het was....
Ook al zouden ze samen blijven wilt ze dan iemand die haar eigenlijk niet moet? Omdat het zo hoort voor het kind? omdat ZIJ geen alleenstaande moeder wilt zijn?! IKKE IKKE IKKE, nee dat is volwassen en goed voorbeeld voor je kind?! Je man moet je gewoon niet meer... hard lullig zij zo... En als hij nu geen ander heeft zal dat echt niet al te lang meer duren, of als ze samen blijven gaan zulke mensen vaak vreemd...
[...]
Zo, jij hebt ook de empathie van een garnaal of niet? TO weet sinds 2 dagen zonder enig voorteken dat haar man wil scheiden. En dan kom jij hier haar nog even wat verder in de grond trappen of wat? Heeft ze vast super veel aan, dat je even komt vertellen dat hij haar niet meer leuk en aantrekkelijk vindt!
Ik vind jou je eerder als een zielig "vrouwetje" gedragen dan TO. (AMEN!!!!)
Hij wilt gewoon niet en weet dit al heel lang, ze heeft echt helemaal niks aan comments van vrouwtjes die zeggen dat ze moet vechten of die hele rare reactie dat ze maar samen moeten blijven als vrienden... serieus een verstandsverhouding?! JHahahaha kom op zeg.... Je kan zulke dingen maar beter meteen aannemen van iemand dan je zelf voor de gek gaan houden dat het een opwelling is of wat dan ook... als het gevoel er niet meer is, zal het ook niet meer worden zoals het was....
Ook al zouden ze samen blijven wilt ze dan iemand die haar eigenlijk niet moet? Omdat het zo hoort voor het kind? omdat ZIJ geen alleenstaande moeder wilt zijn?! IKKE IKKE IKKE, nee dat is volwassen en goed voorbeeld voor je kind?! Je man moet je gewoon niet meer... hard lullig zij zo... En als hij nu geen ander heeft zal dat echt niet al te lang meer duren, of als ze samen blijven gaan zulke mensen vaak vreemd...
donderdag 30 juni 2016 19:38
donderdag 30 juni 2016 19:40
quote:salinarosseno schreef op 30 juni 2016 @ 19:23:
Nou, sorry, maar het is wel duidelijk hoor. Het druipt van je topic af.
Hij kan honderd keer zeggen dat er geen ander is maar ik geloof er geen barst van.
Natuurlijk zeggen ze dat allemaal, wat moet je anders? Het drama nog groter maken door te vertellen dat je verliefd bent op een ander?
Neem van mij maar aan dat er echt geen man bestaat die wil scheiden zonder 'vangnet'. Die blijft nog liever de rest van zijn leven, ongelukkig, bij zijn vrouw. Zeker als er een kind in het spel is.
Je komt er later wel achter TO maar het blijft kut voor je. Ik denk dat jij helemaal gelijk hebt!
Nou, sorry, maar het is wel duidelijk hoor. Het druipt van je topic af.
Hij kan honderd keer zeggen dat er geen ander is maar ik geloof er geen barst van.
Natuurlijk zeggen ze dat allemaal, wat moet je anders? Het drama nog groter maken door te vertellen dat je verliefd bent op een ander?
Neem van mij maar aan dat er echt geen man bestaat die wil scheiden zonder 'vangnet'. Die blijft nog liever de rest van zijn leven, ongelukkig, bij zijn vrouw. Zeker als er een kind in het spel is.
Je komt er later wel achter TO maar het blijft kut voor je. Ik denk dat jij helemaal gelijk hebt!
donderdag 30 juni 2016 19:43
En al zou hij al een ander hebben... (AANAMEN!) wat zou het dan nog uit maken? Hij wilt je niet meer, wilt niet meer met jou zijn of een gezin vormen? Hij is verliefd geworden op een ander en dat kan gebeuren... Mijn god zeg, het is vreselijk maar er zijn echt veeeel ergere dingen... Leer relativeren.. en besef dan ook eens dat goeie seks, leuke vrienden of leuke baan geen garantie is voor een goed huwelijk?! En als jij dat zo vindt betekend niet dat de ander dat ook zo ervaart... Leer communiceren, kijken en luisteren.. als je serieus al zoveel jaren getrouwd bent en je merkt echt helemaal niks behalve als meneer even wat stiller is, denk ik dat je je man niet goed kent, vooral bezig bent met andere dingen....
donderdag 30 juni 2016 19:55
Volgens mij maakt het nu helemaal niet uit of hij een ander heeft of niet. En als we toch aan het speculazen zijn, ik denk (aan de hand van wat TO hier zelf schrijft) dat er geen ander in het spel is.
Die man heeft het nog geprobeerd. En dat is precies het stuk waarvan TO nu denkt dat het één groot toneelspel was, maar dat was volgens mij zijn manier om het alsnog te proberen met haar. Relatietherapie wil hij niet want voor hem is het zo klaar als 'n klontje. Zijn gevoel is weg.
Dat kan he?.... kan.
TO, ik vind het heel ellendig voor je, voor jullie hele gezin.
Die man heeft het nog geprobeerd. En dat is precies het stuk waarvan TO nu denkt dat het één groot toneelspel was, maar dat was volgens mij zijn manier om het alsnog te proberen met haar. Relatietherapie wil hij niet want voor hem is het zo klaar als 'n klontje. Zijn gevoel is weg.
Dat kan he?.... kan.
TO, ik vind het heel ellendig voor je, voor jullie hele gezin.
donderdag 30 juni 2016 20:05
quote:Mikaaa schreef op 30 juni 2016 @ 19:55:
Volgens mij maakt het nu helemaal niet uit of hij een ander heeft of niet. En als we toch aan het speculazen zijn, ik denk (aan de hand van wat TO hier zelf schrijft) dat er geen ander in het spel is.
Die man heeft het nog geprobeerd. En dat is precies het stuk waarvan TO nu denkt dat het één groot toneelspel was, maar dat was volgens mij zijn manier om het alsnog te proberen met haar. Relatietherapie wil hij niet want voor hem is het zo klaar als 'n klontje. Zijn gevoel is weg.
Dat kan he?.... kan.
TO, ik vind het heel ellendig voor je, voor jullie hele gezin. AMEN! ellendig maar ga het verwerken meid! op is op!
Volgens mij maakt het nu helemaal niet uit of hij een ander heeft of niet. En als we toch aan het speculazen zijn, ik denk (aan de hand van wat TO hier zelf schrijft) dat er geen ander in het spel is.
Die man heeft het nog geprobeerd. En dat is precies het stuk waarvan TO nu denkt dat het één groot toneelspel was, maar dat was volgens mij zijn manier om het alsnog te proberen met haar. Relatietherapie wil hij niet want voor hem is het zo klaar als 'n klontje. Zijn gevoel is weg.
Dat kan he?.... kan.
TO, ik vind het heel ellendig voor je, voor jullie hele gezin. AMEN! ellendig maar ga het verwerken meid! op is op!
donderdag 30 juni 2016 20:08
quote:huurvrouwtje schreef op 30 juni 2016 @ 19:43:
En al zou hij al een ander hebben... (AANAMEN!) wat zou het dan nog uit maken? Hij wilt je niet meer, wilt niet meer met jou zijn of een gezin vormen? Hij is verliefd geworden op een ander en dat kan gebeuren... Mijn god zeg, het is vreselijk maar er zijn echt veeeel ergere dingen... Leer relativeren.. en besef dan ook eens dat goeie seks, leuke vrienden of leuke baan geen garantie is voor een goed huwelijk?! En als jij dat zo vindt betekend niet dat de ander dat ook zo ervaart... Leer communiceren, kijken en luisteren.. als je serieus al zoveel jaren getrouwd bent en je merkt echt helemaal niks behalve als meneer even wat stiller is, denk ik dat je je man niet goed kent, vooral bezig bent met andere dingen....
Good God, volgens mij is mijn oma herrezen uit de dood.
Doe ff normaal zeg, je doet zeer aan mijn ogen.
En al zou hij al een ander hebben... (AANAMEN!) wat zou het dan nog uit maken? Hij wilt je niet meer, wilt niet meer met jou zijn of een gezin vormen? Hij is verliefd geworden op een ander en dat kan gebeuren... Mijn god zeg, het is vreselijk maar er zijn echt veeeel ergere dingen... Leer relativeren.. en besef dan ook eens dat goeie seks, leuke vrienden of leuke baan geen garantie is voor een goed huwelijk?! En als jij dat zo vindt betekend niet dat de ander dat ook zo ervaart... Leer communiceren, kijken en luisteren.. als je serieus al zoveel jaren getrouwd bent en je merkt echt helemaal niks behalve als meneer even wat stiller is, denk ik dat je je man niet goed kent, vooral bezig bent met andere dingen....
Good God, volgens mij is mijn oma herrezen uit de dood.
Doe ff normaal zeg, je doet zeer aan mijn ogen.
donderdag 30 juni 2016 20:22
Ik denk niet eens dat de ultieme afwijzing zo pijndoet, maar de onvoorspelbaarheid van deze beslissing. Het onveilige gevoel dat niets was zoals het leek. Dat lijkt me ook echt een enorme klap in je gezicht. En ja, ik zou het zelf ook oneerlijk hebben gevonden dat ik niet eens was meegenomen in dat proces. Twijfels in je relatie, daar praat je toch over?
Hij wil niet meer, wat dat dan ook veroorzaakt heeft, de uitkomst blijft hetzelfde. Maar kan me heel goed voorstellen dat het voelt als een oneerlijk gevecht. Eentje waarbij je aan de zijlijn stond zonder dat je het wist. En daar zou ik ook boos om zijn. Omdat ik vind dat ik een eerlijk gevecht waard ben, en dat ons kind dat is
Hij wil niet meer, wat dat dan ook veroorzaakt heeft, de uitkomst blijft hetzelfde. Maar kan me heel goed voorstellen dat het voelt als een oneerlijk gevecht. Eentje waarbij je aan de zijlijn stond zonder dat je het wist. En daar zou ik ook boos om zijn. Omdat ik vind dat ik een eerlijk gevecht waard ben, en dat ons kind dat is
donderdag 30 juni 2016 20:22
Jemig Huurvrouwtje, doe eens even normaal. Je hebt in de basis gelijk en TO zal hopelijk ook ooit inzien dat het beter is om los te laten. Maar geef haar even ruimte. Ze weet dit pas nét en zag het niet aankomen. Er zit echt heel veel tussen adviseren om te vechten en de laatste restjes vertrouwen in de mensheid vandaan slaan zoals jij nu doet.
donderdag 30 juni 2016 20:58
quote:huurvrouwtje schreef op 30 juni 2016 @ 19:35:
[...]
Hij wilt gewoon niet en weet dit al heel lang, ze heeft echt helemaal niks aan comments van vrouwtjes die zeggen dat ze moet vechten of die hele rare reactie dat ze maar samen moeten blijven als vrienden... serieus een verstandsverhouding?! JHahahaha kom op zeg.... Je kan zulke dingen maar beter meteen aannemen van iemand dan je zelf voor de gek gaan houden dat het een opwelling is of wat dan ook... als het gevoel er niet meer is, zal het ook niet meer worden zoals het was....
Ook al zouden ze samen blijven wilt ze dan iemand die haar eigenlijk niet moet? Omdat het zo hoort voor het kind? omdat ZIJ geen alleenstaande moeder wilt zijn?! IKKE IKKE IKKE, nee dat is volwassen en goed voorbeeld voor je kind?! Je man moet je gewoon niet meer... hard lullig zij zo... En als hij nu geen ander heeft zal dat echt niet al te lang meer duren, of als ze samen blijven gaan zulke mensen vaak vreemd...
Wat zit je nou daas te bazelen allemaal? TO weet 2 (twee!) hele dagen dat haar man wil scheiden. Echt SUPER RAAR inderdaad dat ze daar nu nog niet aan is gewend. Iemand die al aangeeft op de grond te liggen hoef je echt niet nog een paar keer flink hard te trappen hoor, das echt helemaal nergens voor nodig.
Misschien moet je af en toe even ademhalen terwijl je typt. Scheelt wellicht ook een hoop stijl- en spelfouten, want je schrijft als een 12 jarige.
[...]
Hij wilt gewoon niet en weet dit al heel lang, ze heeft echt helemaal niks aan comments van vrouwtjes die zeggen dat ze moet vechten of die hele rare reactie dat ze maar samen moeten blijven als vrienden... serieus een verstandsverhouding?! JHahahaha kom op zeg.... Je kan zulke dingen maar beter meteen aannemen van iemand dan je zelf voor de gek gaan houden dat het een opwelling is of wat dan ook... als het gevoel er niet meer is, zal het ook niet meer worden zoals het was....
Ook al zouden ze samen blijven wilt ze dan iemand die haar eigenlijk niet moet? Omdat het zo hoort voor het kind? omdat ZIJ geen alleenstaande moeder wilt zijn?! IKKE IKKE IKKE, nee dat is volwassen en goed voorbeeld voor je kind?! Je man moet je gewoon niet meer... hard lullig zij zo... En als hij nu geen ander heeft zal dat echt niet al te lang meer duren, of als ze samen blijven gaan zulke mensen vaak vreemd...
Wat zit je nou daas te bazelen allemaal? TO weet 2 (twee!) hele dagen dat haar man wil scheiden. Echt SUPER RAAR inderdaad dat ze daar nu nog niet aan is gewend. Iemand die al aangeeft op de grond te liggen hoef je echt niet nog een paar keer flink hard te trappen hoor, das echt helemaal nergens voor nodig.
Misschien moet je af en toe even ademhalen terwijl je typt. Scheelt wellicht ook een hoop stijl- en spelfouten, want je schrijft als een 12 jarige.
donderdag 30 juni 2016 21:36
quote:Amand schreef op 30 juni 2016 @ 19:35:
Is dat de ultieme angst? Een partner die zelfstandig besluit niet meer bij je te willen zijn? Waarbij je hem er niet de schuld van kan geven omdat-ie niet vreemdgaat?
Dat ik ooit nog eens met jou op één lijn zou liggen...... Blijkbaar zijn gevoelens maakbaar of ga je vreemd maar het idee dat je gevoelens in het niets kunnen verdwijnen zonder oorzaak is blijkbaar geen optie. Reken maar dat de man van TO zich rot geschrokken is toen hij merkte dat zijn gevoelens voor haar verdwenen waren. Het is niet "het gaat minder tussen ons, laten we praten", het gevoel is gewoon weg. Dan praat je niet met je partner maar je raakt in paniek en trekt alles uit de kast om dat gevoel terug te krijgen.
De reacties van lamlul tot "hij gaat vreemd" komen waarschijnlijk van mensen die nooit een relatie hebben verbroken omdat het gevoel weg is. Dat gevoel komt nooit meer terug, niet met therapie, 20 kg afvallen, praten of smeken. Dat is blijkbaar een te eng idee voor sommigen hier maar niet alles draait om onwil en is vrij vals om iemand die in de penarie zit nog even verder op te jutten.
Is dat de ultieme angst? Een partner die zelfstandig besluit niet meer bij je te willen zijn? Waarbij je hem er niet de schuld van kan geven omdat-ie niet vreemdgaat?
Dat ik ooit nog eens met jou op één lijn zou liggen...... Blijkbaar zijn gevoelens maakbaar of ga je vreemd maar het idee dat je gevoelens in het niets kunnen verdwijnen zonder oorzaak is blijkbaar geen optie. Reken maar dat de man van TO zich rot geschrokken is toen hij merkte dat zijn gevoelens voor haar verdwenen waren. Het is niet "het gaat minder tussen ons, laten we praten", het gevoel is gewoon weg. Dan praat je niet met je partner maar je raakt in paniek en trekt alles uit de kast om dat gevoel terug te krijgen.
De reacties van lamlul tot "hij gaat vreemd" komen waarschijnlijk van mensen die nooit een relatie hebben verbroken omdat het gevoel weg is. Dat gevoel komt nooit meer terug, niet met therapie, 20 kg afvallen, praten of smeken. Dat is blijkbaar een te eng idee voor sommigen hier maar niet alles draait om onwil en is vrij vals om iemand die in de penarie zit nog even verder op te jutten.
donderdag 30 juni 2016 22:06
quote:DesieQ schreef op 30 juni 2016 @ 20:22:
Jemig Huurvrouwtje, doe eens even normaal. Je hebt in de basis gelijk en TO zal hopelijk ook ooit inzien dat het beter is om los te laten. Maar geef haar even ruimte. Ze weet dit pas nét en zag het niet aankomen. Er zit echt heel veel tussen adviseren om te vechten en de laatste restjes vertrouwen in de mensheid vandaan slaan zoals jij nu doet.Aan opmerkingen als": ga vechten heeft zij echt helemaal niks, dan houdt zij echt alleen zich zelf voor de gek... het is hard maar ik weet dat het idd in de basis zeker helemaal zo is zoals ik net al heb gezegd... niet leuk om te horen maar hoe eerder je het jezelf realiseerd des te beter het verwerken en alles er om heen... aan lieve woorden als komt goed schatej heeft ze echt helemaal niks, al zou dat moreel gezien nu wel gepast zijn
Jemig Huurvrouwtje, doe eens even normaal. Je hebt in de basis gelijk en TO zal hopelijk ook ooit inzien dat het beter is om los te laten. Maar geef haar even ruimte. Ze weet dit pas nét en zag het niet aankomen. Er zit echt heel veel tussen adviseren om te vechten en de laatste restjes vertrouwen in de mensheid vandaan slaan zoals jij nu doet.Aan opmerkingen als": ga vechten heeft zij echt helemaal niks, dan houdt zij echt alleen zich zelf voor de gek... het is hard maar ik weet dat het idd in de basis zeker helemaal zo is zoals ik net al heb gezegd... niet leuk om te horen maar hoe eerder je het jezelf realiseerd des te beter het verwerken en alles er om heen... aan lieve woorden als komt goed schatej heeft ze echt helemaal niks, al zou dat moreel gezien nu wel gepast zijn
donderdag 30 juni 2016 22:09
quote:spuit_111 schreef op 30 juni 2016 @ 20:58:
[...]
Wat zit je nou daas te bazelen allemaal? TO weet 2 (twee!) hele dagen dat haar man wil scheiden. Echt SUPER RAAR inderdaad dat ze daar nu nog niet aan is gewend. Iemand die al aangeeft op de grond te liggen hoef je echt niet nog een paar keer flink hard te trappen hoor, das echt helemaal nergens voor nodig.
Misschien moet je af en toe even ademhalen terwijl je typt. Scheelt wellicht ook een hoop stijl- en spelfouten, want je schrijft als een 12 jarige.Ook voor jou leer relativeren, zijn echt ergere dingen dan spelfouten in het leven hahahaha ! Ach ze moet gewoon zo snel mogelijk beseffen dat een goed huwelijk niet zit in sex, of lieve woordjes.... Hij moet haar gewoon niet meer, en dat heeft zij te accepteren..
[...]
Wat zit je nou daas te bazelen allemaal? TO weet 2 (twee!) hele dagen dat haar man wil scheiden. Echt SUPER RAAR inderdaad dat ze daar nu nog niet aan is gewend. Iemand die al aangeeft op de grond te liggen hoef je echt niet nog een paar keer flink hard te trappen hoor, das echt helemaal nergens voor nodig.
Misschien moet je af en toe even ademhalen terwijl je typt. Scheelt wellicht ook een hoop stijl- en spelfouten, want je schrijft als een 12 jarige.Ook voor jou leer relativeren, zijn echt ergere dingen dan spelfouten in het leven hahahaha ! Ach ze moet gewoon zo snel mogelijk beseffen dat een goed huwelijk niet zit in sex, of lieve woordjes.... Hij moet haar gewoon niet meer, en dat heeft zij te accepteren..
donderdag 30 juni 2016 23:17
Jeetje wat een (soms behoorlijk heftige) reacties. Snap best wat jullie bedoelen met accepteer het nu maar en er zijn ergere dingen enz enz. Maar zoals iemand mooi omschrijft ik weet het nu net 2 pas dagen, 3 dagen geleden dacht ik nog dat ik een gelukkig huwelijk had. En voor mij is dit nu inderdaad even het ergste wat me kon overkomen ik heb genoeg meegemaakt in m'n leven en sta echt wel sterk in m'n schoenen, maar op dit moment voelt het gewoon even alsof mijn wereld compleet ingestort is. Ik wist van niets dus ben nog volledig in shock, en vind het vreselijk voor mezelf en vooral voor m'n zoontje. En dat ik aangeef dat ik geen alleenstaande moeder wil zijn betekent niet dat ik een slecht voorbeeld ben voor m'n kind, want ik zal bergen verzetten om hem zo een gelukkig mogelijk leven te geven, maar ik bedoelde daarmee dat ik altijd graag heb gewild dat m'n kind opgroeit met beide ouders, en omdat ik weet dat ondanks dat ik er alles aan zal doen om hem zo min mogelijk pijn te laten hebben, hij hier toch last van gaat krijgen en ik gun hem zoveel meer. En ik was gelukkig met m'n gezin en dat alles nu in 1 klap weg is kan ik nog maar amper bevatten, en dat ik dus blijkbaar de beste toneelspeler als man had ook niet, wij zijn zo close altijd samen. Nooit meer als gezin leuke dingen doen, m'n kind de helft van de week moeten gaan missen als het co-ouderschap wordt, mijn man kwijt het is gewoon erg veel in 2 dagen tijd. En misschien ken ik mijn man dan ook wel helemaal niet zoals iemand zei, maar dat betekend niet dat dat niet verdomd veel pijn doet.
donderdag 30 juni 2016 23:27
donderdag 30 juni 2016 23:34
Ja hij is bij z'n ouders en ik heb ons zoontje daar heengebracht na het eten want hij wilde hem graag zien en dat ga ik nooit tegenhouden. Hij wil het voorlopig nog niet aan ons zoontje vertellen en hem als hij bij mij slaapt zoveel mogelijk nog naar bed brengen enz zodat het normaal voor ons zoontje lijkt, maar hij voelt nu de spanning al en ga niet tegen hem liegen dus daar moet ik het met mijn (nu nog) man over gaan hebben. Dan moeten we het op een rustige manier vertellen aan ons zoontje en heel goed uitleggen dat het absoluut niet aan hem ligt en dat we altijd van hem houden. Hij slaapt wel vaker bij opa en oma maar papa ligt er nooit naast, dus daar gaat hij naar vragen. En toen ik wegging zei hij neee mama ik wil bij papa en mama thuis slapen, nou dan breekt m'n hart en dat is omdat je kind het beste gunt. Natuurlijk wilmok niet bij een man blijven die niet bij mij wilt zijn, maar dat wist ik tot 2 dagen geleden niet en daarom kan ik het nog niet goed beseffen, maar had wel graag de mogelijkheid gehad om hier samen over te praten toen hij dit begon te voelen en toen eventueel nog te vechten. Nu is het te laat, en of ie nou een ander of niet heeft tussen ons komt t niet meer goed en dat zal ik moeten leren accepteren.
anoniem_89402 wijzigde dit bericht op 30-06-2016 23:48
Reden: Eigen
Reden: Eigen
% gewijzigd
donderdag 30 juni 2016 23:43
Klinkt als mijn verhaal, minus kind en plus zeven jaar (14 jaar samen).
Na 3 dagen kwam het hoge woord er uit en bleek hij wel een ander te hebben. Vertrouwde hem toen hij zwoor dat het niet was. Sorry TO, ik hoop echt dat dat jouw vent de uitzondering is die de regel bevestigd, maar heb er een hard hoofd in.
Heel veel sterkte
Na 3 dagen kwam het hoge woord er uit en bleek hij wel een ander te hebben. Vertrouwde hem toen hij zwoor dat het niet was. Sorry TO, ik hoop echt dat dat jouw vent de uitzondering is die de regel bevestigd, maar heb er een hard hoofd in.
Heel veel sterkte
