Gezondheid alle pijlers

Hier praten we (oa) over leven met pijn

12-01-2016 15:19 3009 berichten
Alle reacties Link kopieren
Na ruim 3000 berichten is het weer tijd voor een nieuw topic.



Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van dit leven. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.



Nieuwelingen komen regelmatig aanwaaien en zijn altijd welkom. Om mee te praten of voor vragen/opmerkingen. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect naar elkaar toe"



Hier is de link naar ons vorige topic, waarin ook weer een link staat naar het vorige topic waarin ook weer een link staat, geloof ik.
Later is nu
Ik heb jullie mening nodig.



Ik zit nu al sinds februari op hulp te wachten. Er zou nu haast achter gezet worden maar ik ben alweer 2 maanden verder.



Ik heb wel begeleiding aan huis om de periode te overbruggen. Maar als ik even heel crue ben is dat gewoon mensen trainen om hun dagen uit te zingen tot ze echt aan de beurt zijn.



Ze raden het niet echt aan om al een baantje te gaan zoeken. Maar ik word geschift thuis. Nu heb ik het met die begeleiding aan huis wel over vrijwilligerswerk gehad.. Maar ik weet niet. Ik kan dan toch net zo goed een kassabaantje proberen? Of een Kruidvat of Etos ofzo. Ik denk eigenlijk dat ik wel ergens aangenomen moet worden. Ik kan nu het gat nog verbloemen met een tussenjaar, verhuizing en uitzoeken wat ik wil. Studeren of niet. En als ik dan op m'n bek ga en het gaat mis.. Wat is er dan eigenlijk erger.. Thuis je nutteloos in een kooitje voelen. Of maar proberen en met wat geluk wat geld op strijken en in ieder geval het gevoel van zelfstandigheid terug krijgen..
Alle reacties Link kopieren
Moeilijk Yellow.

Hoeveel denk je qua uur dat je aankunt per week? Of per dag?

Hoe denk je te gaan reageren als het druk is in de winkel of op het bedrijf waar je werkt?

Als er lastige klanten of moeilijke collega's zijn?

Kan je tegen werkstress of raak je dan in paniek?



Ik snap dat het fijn is om weer wat geld te verdienen, maar het moet natuurlijk niet zo zijn dat je daardoor geestelijk in de knel komt

Als je vrijwilligerswerk gaat doen, zoals bijvoorbeeld pakketten klaarmaken bij de voedselbank ( ik noem maar even iets op), kan je als je het niet trekt na een uurtje weer naar huis gaan.



In jouw geval zou ik als ik de keus moet maken, toch voor vrijwilligerswerk kiezen dan.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Cesium: nog gefeliciteerd met zoon!



Yellow: ik zou denk ik ook beginnen met vrijwilligerswerk. Er staat minder druk op je dan met een betaalde baan. Als het niet goed gaat, kan je bij vrijwilligerswerk een stuk makkelijker weg. Als vrijwilligerswerk goed gaat, dan kan je daarin je uren uitbouwen. En als dat goed voelt, dan kan je een betaalde baan zoeken. Of weer studeren.

Naar dat je zo lang op hulp moet wachten.



Mijn siblings (en hun partners) hebben besloten ruzie te maken. En niet zo'n beetje ook. Het gaat echt nergens over. Ik weet een van de dingen en hoewel ik daar ook wel een beetje geirriteerd over was, is dat geen reden om echt ruzie te maken. Gezellig zo. We zouden in oktober een weekend weg als gezin, maar weet niet of het nu nog door gaat.

Ik vind het vooral erg voor mijn ouders, die er niks mee te maken hebben, maar de onderlinge strubbelingen natuurlijk wel mee krijgen. Alsof zij niet genoeg aan hun hoofd hebben.
YellowLemon: nog een stem voor vrijwilligerswerk om dezelfde redenen die Lientje en Nes ook noemen.

En dan zul je net zien dat je hulp krijgt als je goed en wel met iets begonnen bent.



Nes: wat vreselijk naar dat je siblings nu ruziën. Je zou denken dat er nu wel belangrijkere dingen zijn om je druk over te maken. Gelukkig dat jij er in ieder geval boven staat, ik hoop voor jullie allemaal dat er snel een einde aan komt.
quote:lientje69 schreef op 26 september 2016 @ 18:03:

Moeilijk Yellow.

Hoeveel denk je qua uur dat je aankunt per week? Of per dag?

Hoe denk je te gaan reageren als het druk is in de winkel of op het bedrijf waar je werkt?

Als er lastige klanten of moeilijke collega's zijn?

Kan je tegen werkstress of raak je dan in paniek?



Ik snap dat het fijn is om weer wat geld te verdienen, maar het moet natuurlijk niet zo zijn dat je daardoor geestelijk in de knel komt

Als je vrijwilligerswerk gaat doen, zoals bijvoorbeeld pakketten klaarmaken bij de voedselbank ( ik noem maar even iets op), kan je als je het niet trekt na een uurtje weer naar huis gaan.



In jouw geval zou ik als ik de keus moet maken, toch voor vrijwilligerswerk kiezen dan.



Ik weet dat ik 8 urige diensten zou kunnen draaien, dat heb ik eerder gedaan. Ik heb het echt over iets van kassawerk trouwens. Daar ben je niet onmisbaar. Trek ik het niet tijdens mijn proeftijd vlieg ik er weer uit.. En daar denk ik nu ook echt jammer dan bij..



Bij mijn laatste baantje ging het vooral mis omdat ik mijn eigen grenzen niet goed genoeg aangaf. Ik was heel veel dagen beschikbaar bijvoorbeeld. Het gevolg was dat ik vervolgens 24 tot 28 uur werk had over 5 a 6 dagen verdeeld. En ze wilde veel meer met me dan alleen achter de kassa, en dat wil ik niet meer.



Dus ik heb het wel allemaal duidelijker voor mezelf. Max. 3 dagen per week, maar ben verder flexibel in welke dagen. En het maakt me niet uit of ze meer potentie in me zien, ik wil voorlopig simpel werk doen.



Ik ga er nog eens over nadenken.. Ik probeer een echte negatief te bedenken van wat als het mis gaat. Maar ik kom niet verder dan dat dat puur aan m'n verwachtingen werken is.
Alle reacties Link kopieren
Yellow, mijn dochter zit ook aan de kassa. (AH) Ik zie dat ze daar veel korte shifts draaien, dus 3 of 4 uur.

Waarschijnlijk uitgaande van pieken en dalen aan de kassa.

Dan zit je voor 24 uur ook al weer gauw aan 5 dagen..



Ik weet niet of dat gebruikelijk is? Misschien dat je bij bv een bouwmarkt wel hele dagen kunt werken maar dan moet je ook weer gelijk de retouren ed kunnen doen, dus toch weer verschillende dingen.

Ik vind het goed van je dat je probeert eruit te komen.. mijn ervaring is dat thuiszitten het leven niet makkelijker maakt, structuur van werken doet een mens vaak goed.



Ik ben dan weer wat sceptischer over vrijwilligerswerk. Vind ten eerste dat je daar niet zomaar mee kunt stoppen als het niet bevalt, er wordt ook daar op mensen gerekend.

Ten tweede is de begeleiding vaak vrijblijvender, je moet daar dan maar net je draai kunnen vinden..



Ik zeg; gewoon gaan proberen!





Nes, wat ontzettend rot voor je. Dat kun je er nog net bij hebben zeg. Beroerde timing.. sterkte, probeer er zoveel mogelijk buiten te blijven al zal dat niet meevallen, er wordt vast aan je getrokken..
Uitslag van de MRI-scan van man: dubbele hernia op L5 links en L4 rechts. Gaat nu een maand proberen met afwisselend 1 uur werken aan bureau, 1 uur liggen en 1/2 uur lopen. Na een maand evaluatie met huisarts en bedrijfsarts. En nu maar hopen dat het er weer snel uit schiet!
Alle reacties Link kopieren
quote:cesium24 schreef op 27 september 2016 @ 13:59:

Uitslag van de MRI-scan van man: dubbele hernia op L5 links en L4 rechts. Gaat nu een maand proberen met afwisselend 1 uur werken aan bureau, 1 uur liggen en 1/2 uur lopen. Na een maand evaluatie met huisarts en bedrijfsarts. En nu maar hopen dat het er weer snel uit schiet!





Fijn dat er duidelijkheid is.

Hopelijk werkt dit plan.

En daarna nooit meer naar de 12 uur werken lijkt mij??
Ja Ambra, dat laatste dacht ik de afgelopen keren ook (dit is derde keer) maar het is een workaholic. Ik heb genoeg gewaarschuwd de laatste tijd dat het weer de foute kant opging, ben al blij dat het geen hartinfarct is.
Alle reacties Link kopieren
OH bah.. sterkte voor je man, Cesium.



Qua werk en vrijwilligerswerk zit ik er een beetje tussenin: vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend, maar je kunt wel naar werk zoeken, waar ze je makkelijk kunnen missen. Zoals mijn dochter nu doet. Die is altijd een extra, zodat het niet erg is als ze niet komt en men het gewoon leuk vindt dat ze er is. Bij betaald werk wordt dat al lastiger, natuurlijk. Daar zetten ze je niet zomaar als een 'extra' neer. Via het meer vrijblijvende vrijwilligerswerk zou je dus kunnen kijken hoe het bevalt, werk. Bovendien, als je je als 'extra' aanmeldt, ben je ook sneller ergens geplaatst. Voor een baan moet je nog maar solliciteren.



Aan de andere kant snap ik geheel en al onwil om afhankelijk te zijn van een uitkering. Alleen: als je op een gegeven moment werkt, kan het UWV dan niet makkelijk(er) zeggen "je kunt werken, dus zoek het maar uit?"
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Het blijft al met al een lastige kwestie met vele haken en ogen, dat zie je wel aan de verschillende reacties Yellow.



Cesium, ik heb hier ook zo'n workaholic. En helaas is mijn ervaring dat ze het nooit "leren"

Veel sterkte voor zowel je man alsook jezelf, een zieke man valt niet altijd mee.



Nes, gevalletje spanning die eruit moet? Kan me herinneren dat toen mijn vader op sterven lag (stukje verder was dat dan al in het hele proces) dat broer en man ook ruzie kregen. Ging ook nergens over eigenlijk.

Wel moeilijk dat jij daar dan tussen zit. Sterkte.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Hier een gevalletje van overal pijn, moe, last van mijn maag, kortom, niet helemaal mijn dag vandaag.

Blij als ik straks mijn bed in kan.

Je hebt wel eens van die dagen, je zou willen dat je ze kon overslaan.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Hier heerst het last van demaag. Hoor aan alle kanten collega's en m'n schoonzus. Man ligt ook weer met opstandige darmen op bed, maar bij hem is dat bijna standaard



Pff.. ik heb wedstrijden gespeeld (verloren jah) en ben moe en heb pijn en moet morgen werken. Zó geen zin in! Moest eigenlijk halve dag, en die kon ik dan later halve dag compenseren, maar dan zou ik dus geen héle vrije dag hebben. Heb maar helemaal geruild, ben nu donderdag vrij. Verheug ik me nu al op



Toestand met dochter hakt er weer in, merk ik.
Later is nu
Ik heb eerlijk gezegd nog niet veel meegelezen maar ik wilde wel alvast aanhaken. Chronische pijn sinds 2 jaar in lage rug met uitschieters naar benen. Ook chronisch ziek sinds jonge leeftijd. Dus lekker van de drup naar de regen, ofzo. Pijn komt waarschijnlijk door trauma's uit verleden. Helaas niks te zien in bloed, foto's of mri. Was begonnen met therapie maar het was toch niet wat ik hoopte dus daar ben ik weer mee gestopt. Nu weer bedenken hoe & wat verder. Vandaag ook een baal dag want merk meteen dat de pijn 10x zo erg wordt nu de kou eraan komt. Bah.
Alle reacties Link kopieren
hai Bosbessen. Welkom



Vervelend he, dat weer. Ik merk het ook gelijk. M"n handen doen gelijk weer meer pijn



Schroom niet om een andere therapie te vragen of revalidatie voor onverklaarbare chronische pijnen. Dat is vaak een multidisciplenair traject, met psycholoog, fysiotherapeut en ergotherapeut. Ik weet niet of je daarmee bezig was? Traumaverwerking lijkt me toch wel van belang.



Sterkte.
Later is nu
Hallo Bosbessen, hier kun je alles van je af schrijven, dat lucht op.



Nog een dag volhouden Dreamer! Een hele dag vrij lijkt me inderdaad veel fijner.

Ik hoop dat het maag/darmvirus ons nu even overslaat.

Bedoel je dat je man bijna altijd last van darmen heeft?

Ik wens je veel sterkte met dochter!
Alle reacties Link kopieren
goedemorgen!



Weer fris en fruitig eruit



Ja, bij man slaat spanning op de darmen en de toestand dochter geeft natuurlijk spanning. Hij heeft nu wel allerlei onderzoeken laten doen, maar er is niets ernstigs gevonden, dus moet er mee leven.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Leuk is dat altijd toch van die artsen

Dat " leer er maar mee te leven "

Veel artsen lijken wel niet te begrijpen dat dat makkelijk gezegd is maar niet zo heel eenvoudig in uitvoering.

Nog steeds geen vooruitzichten voor dochter Dreamer?

Lijkt me voor haar ook vreselijk.

Sterkte ook voor je man.



Bosbessen, welkom. Je gaat hier ( helaas) veel herkenning vinden. En je kunt lekker van je af schrijven.

Extra pijn heb ik ook met slecht weer. Mist reageer ik ook abnormaal fel op. De herfst is wat dat betreft voor mij de heftigste tijd van het jaar.

Wind, regen, mist.

Een periode rustig vriezend weer gaat iets beter, maar kou en bovenstaande maken mijn dagen ook niet bepaald makkelijk.



Ben moe. Vanmorgen vijf uur eruit. Man meldt zich om half zeven op klus en kon weer naar huis. Vergeten af te bellen.

Zó slordig vind ik zoiets!
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Oh dat is k*t, Lientje! Bah.



Ik heb inmiddels voor dochter gevraagd of ze niet aan lichte antidepressiva kan. Dat hoor ik namelijk veel van fibro-patiënten. Pijnstillers helpen bij haar niet, misschien dat AD nog verlichting kan brengen. Ze geeft namelijk aan dat de pijn ondragelijk begint te worden. Alles qua therapieën die ambulant kunnen is al gedaan, volgens mij. Ik hoop maar dat ze bij opname ook écht met nieuwe dingen kunnen komen, die ook écht gaan helpen. Ik zie het anders heel somber in en dat maakt me ook heel bang voor de toekomst

(en die angst probeer ik weg te drukken, uiteraard)
Later is nu
Kun je niet nog een uurtje in bed kruipen, Lientje? Ongelooflijk hoe er met mensen omgegaan wordt, je kunt toch wel even afbellen?



En dat "leer er maar mee leven" is inderdaad makkelijk gezegd maar in de praktijk voel je je dan nog steeds ziek.
Dreamer, ik denk ook dat antidepressiva kunnen helpen. Kijk alleen even goed met huisarts naar de verschillende soorten, ze zijn allemaal net even anders in hun werking.
Alle reacties Link kopieren
Eerst gaat haar psychologe met de psychiater en de instelling kijken wat mogelijk is. Als zij het zo niet weten, moeten we mogelijk terug naar de reumatoloog. En ik zou echt niet weten bij wie we waren, wel in welk ziekenhuis, gelukkig. Maar daar gaat dan natuurlijk weer tijd overheen. pff.
Later is nu
Hee Dreamer,



wat eventueel ook een optie kan zijn is LDN, voor dochters pijn. Het is een vrij nieuwe behandeling voor fybrio, ik geloof dat er nog niet zo gek veel artsen zijn in NL die er mee werken (er zijn er wel maar weet niet meer wie/waar). Maar misschien fijn om te weten dat er nog meer behandelingen en opties available zijn. Wellicht interessant om te bespreken met de reumatoloog. x

http://www.medscape.com/viewarticle/759253
Alle reacties Link kopieren
Bedankt Bloem!



Ik zoek het nog even op. Voor jouw link moet ik inloggen, dus daar zie ik nu nog niets
Later is nu
Wat een warm welkom.



Dreamer, dat is precies het traject wat ik volgde, alleen sloten dingen toch net niet helemaal lekker aan. Daar ben ik nu mee gestopt, en ga kijken of EMDR anders iets is. Alleen ben ik momenteel weer even therapie moe dus ik laat het even voor een maandje. Dankjewel in ieder geval en fijn dat je meteen zo mee denkt!



He bah lientje wat vervelend. Ik word ook zo moe van 'Tja, eigenlijk kunnen we niks vinden dus euh...' En dan dezelfde zin die jij zei. Zucht.



Echt een bagger nacht gehad hier, veel pijn en met vriend hielden we draai rondjes 'Kijken wie er wakker wordt als ik me nu omdraai en wat dekbed steel.'



Werken jullie of hebben jullie een uitkering? Als het te privé is mag dat ook in pb. Ik weet zelf namelijk niet zo goed hoeveel ik online zou willen zetten, maar merk wel dat het me gewoon even hoog zit allemaal.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven