Kinderen
alle pijlers
Baby lang laten huilen/negeren -iets van zeggen?
zondag 26 maart 2017 23:59
Moeilijk...
Onze baby is ondertussen een half jaar. Wij hebben hem nooit langer dan 5 minuten laten huilen. De eerste 1,5 maand sliep hij meer bij ons of in de buurt van ons dan alleen. Was hij aan het huilen terwijl hij geen honger had oid, dan nog knuffelde we hem. En hij huilde veel in het begin. Ook heel veel met hem rondgezeuld. Omdat dat goed voelde.
Ondertussen huilt hij alleen als hij heel veel honger heeft, heel moe is, of gewoon als hij verdrietig is. Even knuffelen, een hand vasthouden, een kus, en dan is het weer snel goed. Ik ken al zijn geluidjes.
Nu mijn dilemma. Een goede vriendin (qua gevoel zowat een zus) van mij is nu net een maand moeder. Ik heb haar de afgelopen weken een paar keer gezien en gekletst en ik maak me zorgen.
Vorige week was ik bij haar en haar baby begon beetje te huilen. Ze keek niet eens er naar om, want ze was met iets bezig. Ik liep er even heen en zag dat hij zn speen verloren was, ik aaide hem en deed de speen terug en het was weer in orde. In de keren dat ik bij haar ben geweest, heb ik haar nooit met hem zien knuffelen, of aandacht geven als de baby dat vraagt. En ik heb nogal voelsprieten ontwikkeld..
We spraken vandaag over onze kindjes, en ze vertelde dat het altijd zo lang duurt voor hij in slaap valt. Meestal huilt hij 10 minuten tot een half uur en dan valt hij in slaap. Dan laat ze hem dus liggen, want hij moet leren dat het nog geen tijd is voor een voeding of voor knuffelen en dat hij moet slapen. Plus dat hij zich alleen moet leren troosten. Als hij een uur te vroeg honger heeft, krijgt hij geen eten, want het is immers nog geen tijd.
Na de voeding legt ze hem op bed, want, na de voeding is het bedtijd. Ze zei zelfs, dat het niet helemaal goed voelde, ook als hij zo lang huilt, maarja, hij moet dat eenmaal leren. Anders zit ze er constant mee op de arm en dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Ze vond het ook bijzonder dat op het kdv ze maximaal 5 minuten mogen laten huilen, ze hoopte dat hij dan wel zou slapen als hij daar heen zou gaan, omdat hij dus een half uur huilt..
Ik heb mijn woorden maar ingeslikt. Ik wil niet zeggen dat mijn manier de beste is, maar ik heb me goed ingelezen voor ik moeder werd en overal lees ik dat het zo slecht is, mbt hechting, vertrouwen en dat je een kindje van een maand oud echt nog niet op de klok moet voeden en helemaal niet een half uur moet laten huilen..
Heb voorzichtig gevraagd of het kan dat hij gewoon nog niet moe is, of gewoon vastgehouden wil worden, omdat die kleintjes dat fijn vinden. Maar daar kreeg ik een antwoord op, in de trant van, met deze leeftijd kunnen ze nog niet zo lang wakker zijn en we zijn toch al een uur bezig met voeden, en ik wil ook wel kunnen bewegen.
Ik heb me 2,5 maand een kangaroe gevoeld met mijn kindje, maar hij had me echt nodig toen..
Ik vind het zo sneu voor de baby.. Die heeft zijn mama nodig, maar mama laat hem liggen en reageert niet op hem omdat hij moet weten dat ze niet altijd meteen komen.. Ik vind dat echt heel erg en vooral omdat hij nog zo klein is.
Mijn baby weet dat als er iets is, we er bijna meteen zijn. Hij ligt soms ook 5 of 10 minuten te huilen, maar dat is alleen als hij jengelt. Bij verdriet of paniek sta ik er meteen, die huiltjes ken ik inmiddels.
Ik weet dat dit niet mijn keuze is, dat het niet mijn kind is. Dat zij bepalen hoe en wat. Maar ik ben bang dat ze zich gewoon niet ingelezen heeft (ofja, dat weet ik zeker, ze gaat af op wat het cb zegt en wat ze ergens van horen zeggen heeft. Want als je googlet op baby laten huilen is het internet erg unaniem over).
Ik wil eigenlijk zeggen dat ze dit beter niet kan doen, dat het schadelijk kan zijn, en dat hij nog zo klein is.. Maar dat heb ik niet gedaan. Omdat mijn manier niet perse de beste is, maar het lijkt me wel gezonder. ik wil gewoon helpen, en voorkomen dar ze dadelijk met een baby zit die onveilig gehecht is (ze zei nog, dat ze 1 week borstvoeding gegeven heeft, dus dat het met de hechting wel goed zat).
Ik voel me bezorgd.. Maar wil me niet bemoeien met de opvoeding..
Wat zouden jullie doen? Gewoon mond dicht houden? Of toch advies geven?
Onze baby is ondertussen een half jaar. Wij hebben hem nooit langer dan 5 minuten laten huilen. De eerste 1,5 maand sliep hij meer bij ons of in de buurt van ons dan alleen. Was hij aan het huilen terwijl hij geen honger had oid, dan nog knuffelde we hem. En hij huilde veel in het begin. Ook heel veel met hem rondgezeuld. Omdat dat goed voelde.
Ondertussen huilt hij alleen als hij heel veel honger heeft, heel moe is, of gewoon als hij verdrietig is. Even knuffelen, een hand vasthouden, een kus, en dan is het weer snel goed. Ik ken al zijn geluidjes.
Nu mijn dilemma. Een goede vriendin (qua gevoel zowat een zus) van mij is nu net een maand moeder. Ik heb haar de afgelopen weken een paar keer gezien en gekletst en ik maak me zorgen.
Vorige week was ik bij haar en haar baby begon beetje te huilen. Ze keek niet eens er naar om, want ze was met iets bezig. Ik liep er even heen en zag dat hij zn speen verloren was, ik aaide hem en deed de speen terug en het was weer in orde. In de keren dat ik bij haar ben geweest, heb ik haar nooit met hem zien knuffelen, of aandacht geven als de baby dat vraagt. En ik heb nogal voelsprieten ontwikkeld..
We spraken vandaag over onze kindjes, en ze vertelde dat het altijd zo lang duurt voor hij in slaap valt. Meestal huilt hij 10 minuten tot een half uur en dan valt hij in slaap. Dan laat ze hem dus liggen, want hij moet leren dat het nog geen tijd is voor een voeding of voor knuffelen en dat hij moet slapen. Plus dat hij zich alleen moet leren troosten. Als hij een uur te vroeg honger heeft, krijgt hij geen eten, want het is immers nog geen tijd.
Na de voeding legt ze hem op bed, want, na de voeding is het bedtijd. Ze zei zelfs, dat het niet helemaal goed voelde, ook als hij zo lang huilt, maarja, hij moet dat eenmaal leren. Anders zit ze er constant mee op de arm en dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Ze vond het ook bijzonder dat op het kdv ze maximaal 5 minuten mogen laten huilen, ze hoopte dat hij dan wel zou slapen als hij daar heen zou gaan, omdat hij dus een half uur huilt..
Ik heb mijn woorden maar ingeslikt. Ik wil niet zeggen dat mijn manier de beste is, maar ik heb me goed ingelezen voor ik moeder werd en overal lees ik dat het zo slecht is, mbt hechting, vertrouwen en dat je een kindje van een maand oud echt nog niet op de klok moet voeden en helemaal niet een half uur moet laten huilen..
Heb voorzichtig gevraagd of het kan dat hij gewoon nog niet moe is, of gewoon vastgehouden wil worden, omdat die kleintjes dat fijn vinden. Maar daar kreeg ik een antwoord op, in de trant van, met deze leeftijd kunnen ze nog niet zo lang wakker zijn en we zijn toch al een uur bezig met voeden, en ik wil ook wel kunnen bewegen.
Ik heb me 2,5 maand een kangaroe gevoeld met mijn kindje, maar hij had me echt nodig toen..
Ik vind het zo sneu voor de baby.. Die heeft zijn mama nodig, maar mama laat hem liggen en reageert niet op hem omdat hij moet weten dat ze niet altijd meteen komen.. Ik vind dat echt heel erg en vooral omdat hij nog zo klein is.
Mijn baby weet dat als er iets is, we er bijna meteen zijn. Hij ligt soms ook 5 of 10 minuten te huilen, maar dat is alleen als hij jengelt. Bij verdriet of paniek sta ik er meteen, die huiltjes ken ik inmiddels.
Ik weet dat dit niet mijn keuze is, dat het niet mijn kind is. Dat zij bepalen hoe en wat. Maar ik ben bang dat ze zich gewoon niet ingelezen heeft (ofja, dat weet ik zeker, ze gaat af op wat het cb zegt en wat ze ergens van horen zeggen heeft. Want als je googlet op baby laten huilen is het internet erg unaniem over).
Ik wil eigenlijk zeggen dat ze dit beter niet kan doen, dat het schadelijk kan zijn, en dat hij nog zo klein is.. Maar dat heb ik niet gedaan. Omdat mijn manier niet perse de beste is, maar het lijkt me wel gezonder. ik wil gewoon helpen, en voorkomen dar ze dadelijk met een baby zit die onveilig gehecht is (ze zei nog, dat ze 1 week borstvoeding gegeven heeft, dus dat het met de hechting wel goed zat).
Ik voel me bezorgd.. Maar wil me niet bemoeien met de opvoeding..
Wat zouden jullie doen? Gewoon mond dicht houden? Of toch advies geven?
maandag 27 maart 2017 10:15
Pfff. Strooien met termen als onnatuurlijk, verwaarlozing en hechtingsstoornis.
Mijn oma had vroegah twaalf kinderen. Denk je serieus dat oma alles uit haar handen liet vallen als er eentje huilde? Die stond tot haar oksels in de wastobbe of aan het fornuis. Er loopt er geen eentje bij de psycholoog hoor. Die generatie kon een stuk meer hebben dan de huidige dertigers en twintigers. Get a grip.
TO, bemoei je er niet mee. Tenzij je je vriendin echt wil steunen maar dat doe je zonder jezelf op de borst te kloppen en betweterig te doen over haar manier van moederen. Jouw kind is slechts vijf maanden ouder, dat maakt jou geen specialist op het gebied van babies.
Mijn oma had vroegah twaalf kinderen. Denk je serieus dat oma alles uit haar handen liet vallen als er eentje huilde? Die stond tot haar oksels in de wastobbe of aan het fornuis. Er loopt er geen eentje bij de psycholoog hoor. Die generatie kon een stuk meer hebben dan de huidige dertigers en twintigers. Get a grip.
TO, bemoei je er niet mee. Tenzij je je vriendin echt wil steunen maar dat doe je zonder jezelf op de borst te kloppen en betweterig te doen over haar manier van moederen. Jouw kind is slechts vijf maanden ouder, dat maakt jou geen specialist op het gebied van babies.
maandag 27 maart 2017 10:17
quote:nessemeisje schreef op 27 maart 2017 @ 10:15:
Pfff. Strooien met termen als onnatuurlijk, verwaarlozing en hechtingsstoornis.
Mijn oma had vroegah twaalf kinderen. Denk je serieus dat oma alles uit haar handen liet vallen als er eentje huilde? Die stond tot haar oksels in de wastobbe of aan het fornuis. Er loopt er geen eentje bij de psycholoog hoor. Die generatie kon een stuk meer hebben dan de huidige dertigers en twintigers. Get a grip.
TO, bemoei je er niet mee. Tenzij je je vriendin echt wil steunen maar dat doe je zonder jezelf op de borst te kloppen en betweterig te doen over haar manier van moederen. Jouw kind is slechts vijf maanden ouder, dat maakt jou geen specialist op het gebied van babies.Oma stuurde gewoon een van de oudste kinderen naar de baby hoor, als ze stond te koken
Pfff. Strooien met termen als onnatuurlijk, verwaarlozing en hechtingsstoornis.
Mijn oma had vroegah twaalf kinderen. Denk je serieus dat oma alles uit haar handen liet vallen als er eentje huilde? Die stond tot haar oksels in de wastobbe of aan het fornuis. Er loopt er geen eentje bij de psycholoog hoor. Die generatie kon een stuk meer hebben dan de huidige dertigers en twintigers. Get a grip.
TO, bemoei je er niet mee. Tenzij je je vriendin echt wil steunen maar dat doe je zonder jezelf op de borst te kloppen en betweterig te doen over haar manier van moederen. Jouw kind is slechts vijf maanden ouder, dat maakt jou geen specialist op het gebied van babies.Oma stuurde gewoon een van de oudste kinderen naar de baby hoor, als ze stond te koken
maandag 27 maart 2017 10:17
quote:kvdt76 schreef op 27 maart 2017 @ 10:11:
[...]
Erfenis van het Calvinisme waar we maar niet van af schijnen te komenDat denk ik ook en dan in combinatie met wat je al eerder schreef: er vaak alleen voor staan tijdens je verlof in deze geïndividualiseerde samenleving, niet meer vanzelfsprekend bij familieleden in de buurt wonen, vriendinnen en buren en man werken, wat zorgt voor een isolement, terwijl het juist in die beginperiode zo fijn is om met meerdere mensen/moeders in hetzelfde schuitje te zitten. Daarom verbaast de toename van pnd's me ook niet helaas.
[...]
Erfenis van het Calvinisme waar we maar niet van af schijnen te komenDat denk ik ook en dan in combinatie met wat je al eerder schreef: er vaak alleen voor staan tijdens je verlof in deze geïndividualiseerde samenleving, niet meer vanzelfsprekend bij familieleden in de buurt wonen, vriendinnen en buren en man werken, wat zorgt voor een isolement, terwijl het juist in die beginperiode zo fijn is om met meerdere mensen/moeders in hetzelfde schuitje te zitten. Daarom verbaast de toename van pnd's me ook niet helaas.
maandag 27 maart 2017 10:18
quote:nessemeisje schreef op 27 maart 2017 @ 10:15:
Pfff. Strooien met termen als onnatuurlijk, verwaarlozing en hechtingsstoornis.
Mijn oma had vroegah twaalf kinderen. Denk je serieus dat oma alles uit haar handen liet vallen als er eentje huilde? Die stond tot haar oksels in de wastobbe of aan het fornuis. Er loopt er geen eentje bij de psycholoog hoor. Dit zat ik me dus ook net te bedenken. Mijn vader komt uit een gezin van 11 kinderen. Daar kregen ze alleen aandacht als het praktisch nodig was (schone luier, eten enz). Die kinderen zijn allemaal heel goed terecht gekomen. En kunnen zich prima hechten aan andere mensen.
Pfff. Strooien met termen als onnatuurlijk, verwaarlozing en hechtingsstoornis.
Mijn oma had vroegah twaalf kinderen. Denk je serieus dat oma alles uit haar handen liet vallen als er eentje huilde? Die stond tot haar oksels in de wastobbe of aan het fornuis. Er loopt er geen eentje bij de psycholoog hoor. Dit zat ik me dus ook net te bedenken. Mijn vader komt uit een gezin van 11 kinderen. Daar kregen ze alleen aandacht als het praktisch nodig was (schone luier, eten enz). Die kinderen zijn allemaal heel goed terecht gekomen. En kunnen zich prima hechten aan andere mensen.
maandag 27 maart 2017 10:19
quote:swifty schreef op 27 maart 2017 @ 10:02:
Kijk maar hoe de baby over 6 maanden is TO, de baby van je vriendin zal zeker minder huilen en goed slapen dan die van jou. En je vriendin zal minder uitgeput zijn en op.
En nee, de baby zal niet minder gehecht zijn of emotioneel trauma hebben opgelopen. Het zal gewoon een blije baby zijn.Dat weet je natuurlijk helemaal niet.
Kijk maar hoe de baby over 6 maanden is TO, de baby van je vriendin zal zeker minder huilen en goed slapen dan die van jou. En je vriendin zal minder uitgeput zijn en op.
En nee, de baby zal niet minder gehecht zijn of emotioneel trauma hebben opgelopen. Het zal gewoon een blije baby zijn.Dat weet je natuurlijk helemaal niet.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
maandag 27 maart 2017 10:20
quote:kvdt76 schreef op 27 maart 2017 @ 10:10:
[...]
Maar dat heeft niets met elkaar te maken. Je baby troosten heeft niet als resultaat dat het tot 4 jaar bij je in bed slaapt. Je stelt het alsof het een gevolg is van..
En de baby in het topic huilt een half uur soms ipv tien minuten. Das toch wel erg lang (10 min ook vind ik overigens).Ik vind een halfuur dus ook lang, zeker met 4 weken. Tien min vind ik nog wel gaan, maar zoals gezegd, ik kan niet zo goed tegen het huilen van m'n baby en ga dan liever even troosten. Overigens heeft dochter van 1,5 10 maanden tussen ons ingeslapen ( gedurende de borstvoedingsperiode) daarna is ze moeiteloos naar eigen kamer en bedje gegaan. Ik doe nu bij de jongste hetzelfde en verwacht geen problemen.
[...]
Maar dat heeft niets met elkaar te maken. Je baby troosten heeft niet als resultaat dat het tot 4 jaar bij je in bed slaapt. Je stelt het alsof het een gevolg is van..
En de baby in het topic huilt een half uur soms ipv tien minuten. Das toch wel erg lang (10 min ook vind ik overigens).Ik vind een halfuur dus ook lang, zeker met 4 weken. Tien min vind ik nog wel gaan, maar zoals gezegd, ik kan niet zo goed tegen het huilen van m'n baby en ga dan liever even troosten. Overigens heeft dochter van 1,5 10 maanden tussen ons ingeslapen ( gedurende de borstvoedingsperiode) daarna is ze moeiteloos naar eigen kamer en bedje gegaan. Ik doe nu bij de jongste hetzelfde en verwacht geen problemen.
maandag 27 maart 2017 10:21
quote:watdachtjehiervan schreef op 27 maart 2017 @ 10:18:
[...]
Dit zat ik me dus ook net te bedenken. Mijn vader komt uit een gezin van 11 kinderen. Daar kregen ze alleen aandacht als het praktisch nodig was (schone luier, eten enz). Die kinderen zijn allemaal heel goed terecht gekomen. En kunnen zich prima hechten aan andere mensen.Er waren vaak meerdere familieleden in één huishouding aanwezig die zich ook om de baby konden bekommeren.
[...]
Dit zat ik me dus ook net te bedenken. Mijn vader komt uit een gezin van 11 kinderen. Daar kregen ze alleen aandacht als het praktisch nodig was (schone luier, eten enz). Die kinderen zijn allemaal heel goed terecht gekomen. En kunnen zich prima hechten aan andere mensen.Er waren vaak meerdere familieleden in één huishouding aanwezig die zich ook om de baby konden bekommeren.
maandag 27 maart 2017 10:22
quote:nessemeisje schreef op 27 maart 2017 @ 10:15:
Pfff. Strooien met termen als onnatuurlijk, verwaarlozing en hechtingsstoornis.
Mijn oma had vroegah twaalf kinderen. Denk je serieus dat oma alles uit haar handen liet vallen als er eentje huilde? Die stond tot haar oksels in de wastobbe of aan het fornuis. Er loopt er geen eentje bij de psycholoog hoor. Die generatie kon een stuk meer hebben dan de huidige dertigers en twintigers. Get a grip.
TO, bemoei je er niet mee. Tenzij je je vriendin echt wil steunen maar dat doe je zonder jezelf op de borst te kloppen en betweterig te doen over haar manier van moederen. Jouw kind is slechts vijf maanden ouder, dat maakt jou geen specialist op het gebied van babies.Daar wordt niet mee gestrooid. Eerder werd gesteld dat bijna iedereen ongeschonden opgroeit zonder hechtingsstoornis. Cijfers wijzen echter anders uit.
Pfff. Strooien met termen als onnatuurlijk, verwaarlozing en hechtingsstoornis.
Mijn oma had vroegah twaalf kinderen. Denk je serieus dat oma alles uit haar handen liet vallen als er eentje huilde? Die stond tot haar oksels in de wastobbe of aan het fornuis. Er loopt er geen eentje bij de psycholoog hoor. Die generatie kon een stuk meer hebben dan de huidige dertigers en twintigers. Get a grip.
TO, bemoei je er niet mee. Tenzij je je vriendin echt wil steunen maar dat doe je zonder jezelf op de borst te kloppen en betweterig te doen over haar manier van moederen. Jouw kind is slechts vijf maanden ouder, dat maakt jou geen specialist op het gebied van babies.Daar wordt niet mee gestrooid. Eerder werd gesteld dat bijna iedereen ongeschonden opgroeit zonder hechtingsstoornis. Cijfers wijzen echter anders uit.
maandag 27 maart 2017 10:22
quote:lisaviva schreef op 27 maart 2017 @ 10:17:
[...]
Dat denk ik ook en dan in combinatie met wat je al eerder schreef: er vaak alleen voor staan tijdens je verlof in deze geïndividualiseerde samenleving, niet meer vanzelfsprekend bij familieleden in de buurt wonen, vriendinnen en buren en man werken, wat zorgt voor een isolement, terwijl het juist in die beginperiode zo fijn is om met meerdere mensen/moeders in hetzelfde schuitje te zitten. Daarom verbaast de toename van pnd's me ook niet helaas.Je kan ook beredeneren dat pnd's ook wel eens een gevolg kunnen zijn van het gevoel tekort te schieten wat weer gerelateerd kan worden aan ongevraagde adviezen en veroordelingen van buitenstaanders. Je doet het nooit goed als moeder.
[...]
Dat denk ik ook en dan in combinatie met wat je al eerder schreef: er vaak alleen voor staan tijdens je verlof in deze geïndividualiseerde samenleving, niet meer vanzelfsprekend bij familieleden in de buurt wonen, vriendinnen en buren en man werken, wat zorgt voor een isolement, terwijl het juist in die beginperiode zo fijn is om met meerdere mensen/moeders in hetzelfde schuitje te zitten. Daarom verbaast de toename van pnd's me ook niet helaas.Je kan ook beredeneren dat pnd's ook wel eens een gevolg kunnen zijn van het gevoel tekort te schieten wat weer gerelateerd kan worden aan ongevraagde adviezen en veroordelingen van buitenstaanders. Je doet het nooit goed als moeder.
maandag 27 maart 2017 10:23
maandag 27 maart 2017 10:24
quote:kvdt76 schreef op 27 maart 2017 @ 10:23:
[...]
Ja en een baby hoort nog niet opgevoed te worden. Dat is nou precies waar ik vind dat het mis gaat. Alsof je een baby van 4 weken iets kunt leren.. zelfregulatie bijvoorbeeld.waar zeg ik baby? goed lezen. burn
[...]
Ja en een baby hoort nog niet opgevoed te worden. Dat is nou precies waar ik vind dat het mis gaat. Alsof je een baby van 4 weken iets kunt leren.. zelfregulatie bijvoorbeeld.waar zeg ik baby? goed lezen. burn
don't forget that i'm fabulous, and you're not
maandag 27 maart 2017 10:26
quote:nessemeisje schreef op 27 maart 2017 @ 10:22:
[...]
Je kan ook beredeneren dat pnd's ook wel eens een gevolg kunnen zijn van het gevoel tekort te schieten wat weer gerelateerd kan worden aan ongevraagde adviezen en veroordelingen van buitenstaanders. Je doet het nooit goed als moeder.Dat komt er ook nog eens bij inderdaad. Moeders die (online) over elkaar heen buitelen en elkaar voortdurend de maat nemen.
[...]
Je kan ook beredeneren dat pnd's ook wel eens een gevolg kunnen zijn van het gevoel tekort te schieten wat weer gerelateerd kan worden aan ongevraagde adviezen en veroordelingen van buitenstaanders. Je doet het nooit goed als moeder.Dat komt er ook nog eens bij inderdaad. Moeders die (online) over elkaar heen buitelen en elkaar voortdurend de maat nemen.
maandag 27 maart 2017 10:27
quote:kvdt76 schreef op 27 maart 2017 @ 10:22:
[...]
Daar wordt niet mee gestrooid. Eerder werd gesteld dat bijna iedereen ongeschonden opgroeit zonder hechtingsstoornis. Cijfers wijzen echter anders uit.
En wat is de oorzaak van die hechtingsstoornis?
Werkende moeders? Flesvoeding? Je kind wat langer laten huilen? Het ontbreken van een draagdoek? Televisie kijken?
[...]
Daar wordt niet mee gestrooid. Eerder werd gesteld dat bijna iedereen ongeschonden opgroeit zonder hechtingsstoornis. Cijfers wijzen echter anders uit.
En wat is de oorzaak van die hechtingsstoornis?
Werkende moeders? Flesvoeding? Je kind wat langer laten huilen? Het ontbreken van een draagdoek? Televisie kijken?
maandag 27 maart 2017 10:29
Die grote gezinnen zijn ook klein begonnen en en toen zorgden de moeders ook gewoon voor de kinderen.
Naarmate er meer kinderen bijkwamen werden de moeders vaak bijgestaan door de oudste dochters. Die op die manier prima konden leren hoe ze later voor hun eigen kinderen moesten zorgen.
De jongere kinderen werden dan vaak al jong oom en tante en konden bij hun oudere broers en zussen afkijken hoe je met kinderen om moeten gaan.
Heel anders dan tegenwoordig waar de eerste kinderen waar je mee omgaat je eigen kinderen zijn. Afgezien dan van spelen met andere kinderen in je eigen kindertijd
Naarmate er meer kinderen bijkwamen werden de moeders vaak bijgestaan door de oudste dochters. Die op die manier prima konden leren hoe ze later voor hun eigen kinderen moesten zorgen.
De jongere kinderen werden dan vaak al jong oom en tante en konden bij hun oudere broers en zussen afkijken hoe je met kinderen om moeten gaan.
Heel anders dan tegenwoordig waar de eerste kinderen waar je mee omgaat je eigen kinderen zijn. Afgezien dan van spelen met andere kinderen in je eigen kindertijd
maandag 27 maart 2017 10:30
quote:nessemeisje schreef op 27 maart 2017 @ 10:27:
[...]
En wat is de oorzaak van die hechtingsstoornis?
Werkende moeders? Flesvoeding? Je kind wat langer laten huilen? Het ontbreken van een draagdoek? Televisie kijken?Het zou mij niets verbazen als het percentage vroeger even hoog was, zo niet hoger. Veel mensen van de generatie van mijn ouders hebben de nodige issues moeten overwinnen met hun ouders.
[...]
En wat is de oorzaak van die hechtingsstoornis?
Werkende moeders? Flesvoeding? Je kind wat langer laten huilen? Het ontbreken van een draagdoek? Televisie kijken?Het zou mij niets verbazen als het percentage vroeger even hoog was, zo niet hoger. Veel mensen van de generatie van mijn ouders hebben de nodige issues moeten overwinnen met hun ouders.
maandag 27 maart 2017 10:30
quote:nessemeisje schreef op 27 maart 2017 @ 10:27:
[...]
En wat is de oorzaak van die hechtingsstoornis?
Werkende moeders? Flesvoeding? Je kind wat langer laten huilen? Het ontbreken van een draagdoek? Televisie kijken?Ik weet het niet. Deels het niet responsief reageren denk ik. Ik heb ook nergens gezegd dat het alleen een gevolg is van laten huilen.. Het was een reactie op de opmerkingen waarin stond dat het niet vaak voorkomt. Toch wel. En bovendien wijzen psychologen die laten huilen richtlijnen van het CB af. Die wijzen er op dat het kan leiden tot hechtingsstoornissen.
[...]
En wat is de oorzaak van die hechtingsstoornis?
Werkende moeders? Flesvoeding? Je kind wat langer laten huilen? Het ontbreken van een draagdoek? Televisie kijken?Ik weet het niet. Deels het niet responsief reageren denk ik. Ik heb ook nergens gezegd dat het alleen een gevolg is van laten huilen.. Het was een reactie op de opmerkingen waarin stond dat het niet vaak voorkomt. Toch wel. En bovendien wijzen psychologen die laten huilen richtlijnen van het CB af. Die wijzen er op dat het kan leiden tot hechtingsstoornissen.
maandag 27 maart 2017 10:31
Moeilijke kwestie. Je ziet al aan de wisselende reacties dat hier geen eensluidend antwoord op is.
Ik zou vriendin proberen te helpen als ik me echt zorgen maak over haar. Dus als het haar duidelijk teveel wordt. In alle andere gevallen op mijn tong bijten, hoe moeilijk ook. En ik snap echt dat het je aan je hart gaat, maar dat zijn voor een deel ook je hormonen.
Ik zou vriendin proberen te helpen als ik me echt zorgen maak over haar. Dus als het haar duidelijk teveel wordt. In alle andere gevallen op mijn tong bijten, hoe moeilijk ook. En ik snap echt dat het je aan je hart gaat, maar dat zijn voor een deel ook je hormonen.
maandag 27 maart 2017 10:32
https://decorrespondent.n ... dee-is/292097421-a5b6761d
maandag 27 maart 2017 10:33
quote:kvdt76 schreef op 27 maart 2017 @ 10:32:
https://decorrespondent.n ... dee-is/292097421-a5b6761dNIP’s voornaamste bezwaar is dat de ‘conceptrichtlijn onvoldoende rekening houdt met de huidige kennis en wetenschap over hechting, sensitief ouderschap, en wat normaal slaapgedrag is bij baby’s.’
https://decorrespondent.n ... dee-is/292097421-a5b6761dNIP’s voornaamste bezwaar is dat de ‘conceptrichtlijn onvoldoende rekening houdt met de huidige kennis en wetenschap over hechting, sensitief ouderschap, en wat normaal slaapgedrag is bij baby’s.’
maandag 27 maart 2017 10:33
maandag 27 maart 2017 10:33
quote:nessemeisje schreef op 27 maart 2017 @ 10:28:
[...]
Zoals hier dus.
Ja
Terwijl je juist als kersverse moeder je toevlucht vaak online zoekt, zou je eigenlijk niet moeten doen, maar ja....
Toch zit daar dan vaak opeens een lief iemand tussen die je een hart onde de riem steekt en ook nog bruikbare tips heeft.
[...]
Zoals hier dus.
Ja
Terwijl je juist als kersverse moeder je toevlucht vaak online zoekt, zou je eigenlijk niet moeten doen, maar ja....
Toch zit daar dan vaak opeens een lief iemand tussen die je een hart onde de riem steekt en ook nog bruikbare tips heeft.
