Kinderen
alle pijlers
Baby lang laten huilen/negeren -iets van zeggen?
zondag 26 maart 2017 23:59
Moeilijk...
Onze baby is ondertussen een half jaar. Wij hebben hem nooit langer dan 5 minuten laten huilen. De eerste 1,5 maand sliep hij meer bij ons of in de buurt van ons dan alleen. Was hij aan het huilen terwijl hij geen honger had oid, dan nog knuffelde we hem. En hij huilde veel in het begin. Ook heel veel met hem rondgezeuld. Omdat dat goed voelde.
Ondertussen huilt hij alleen als hij heel veel honger heeft, heel moe is, of gewoon als hij verdrietig is. Even knuffelen, een hand vasthouden, een kus, en dan is het weer snel goed. Ik ken al zijn geluidjes.
Nu mijn dilemma. Een goede vriendin (qua gevoel zowat een zus) van mij is nu net een maand moeder. Ik heb haar de afgelopen weken een paar keer gezien en gekletst en ik maak me zorgen.
Vorige week was ik bij haar en haar baby begon beetje te huilen. Ze keek niet eens er naar om, want ze was met iets bezig. Ik liep er even heen en zag dat hij zn speen verloren was, ik aaide hem en deed de speen terug en het was weer in orde. In de keren dat ik bij haar ben geweest, heb ik haar nooit met hem zien knuffelen, of aandacht geven als de baby dat vraagt. En ik heb nogal voelsprieten ontwikkeld..
We spraken vandaag over onze kindjes, en ze vertelde dat het altijd zo lang duurt voor hij in slaap valt. Meestal huilt hij 10 minuten tot een half uur en dan valt hij in slaap. Dan laat ze hem dus liggen, want hij moet leren dat het nog geen tijd is voor een voeding of voor knuffelen en dat hij moet slapen. Plus dat hij zich alleen moet leren troosten. Als hij een uur te vroeg honger heeft, krijgt hij geen eten, want het is immers nog geen tijd.
Na de voeding legt ze hem op bed, want, na de voeding is het bedtijd. Ze zei zelfs, dat het niet helemaal goed voelde, ook als hij zo lang huilt, maarja, hij moet dat eenmaal leren. Anders zit ze er constant mee op de arm en dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Ze vond het ook bijzonder dat op het kdv ze maximaal 5 minuten mogen laten huilen, ze hoopte dat hij dan wel zou slapen als hij daar heen zou gaan, omdat hij dus een half uur huilt..
Ik heb mijn woorden maar ingeslikt. Ik wil niet zeggen dat mijn manier de beste is, maar ik heb me goed ingelezen voor ik moeder werd en overal lees ik dat het zo slecht is, mbt hechting, vertrouwen en dat je een kindje van een maand oud echt nog niet op de klok moet voeden en helemaal niet een half uur moet laten huilen..
Heb voorzichtig gevraagd of het kan dat hij gewoon nog niet moe is, of gewoon vastgehouden wil worden, omdat die kleintjes dat fijn vinden. Maar daar kreeg ik een antwoord op, in de trant van, met deze leeftijd kunnen ze nog niet zo lang wakker zijn en we zijn toch al een uur bezig met voeden, en ik wil ook wel kunnen bewegen.
Ik heb me 2,5 maand een kangaroe gevoeld met mijn kindje, maar hij had me echt nodig toen..
Ik vind het zo sneu voor de baby.. Die heeft zijn mama nodig, maar mama laat hem liggen en reageert niet op hem omdat hij moet weten dat ze niet altijd meteen komen.. Ik vind dat echt heel erg en vooral omdat hij nog zo klein is.
Mijn baby weet dat als er iets is, we er bijna meteen zijn. Hij ligt soms ook 5 of 10 minuten te huilen, maar dat is alleen als hij jengelt. Bij verdriet of paniek sta ik er meteen, die huiltjes ken ik inmiddels.
Ik weet dat dit niet mijn keuze is, dat het niet mijn kind is. Dat zij bepalen hoe en wat. Maar ik ben bang dat ze zich gewoon niet ingelezen heeft (ofja, dat weet ik zeker, ze gaat af op wat het cb zegt en wat ze ergens van horen zeggen heeft. Want als je googlet op baby laten huilen is het internet erg unaniem over).
Ik wil eigenlijk zeggen dat ze dit beter niet kan doen, dat het schadelijk kan zijn, en dat hij nog zo klein is.. Maar dat heb ik niet gedaan. Omdat mijn manier niet perse de beste is, maar het lijkt me wel gezonder. ik wil gewoon helpen, en voorkomen dar ze dadelijk met een baby zit die onveilig gehecht is (ze zei nog, dat ze 1 week borstvoeding gegeven heeft, dus dat het met de hechting wel goed zat).
Ik voel me bezorgd.. Maar wil me niet bemoeien met de opvoeding..
Wat zouden jullie doen? Gewoon mond dicht houden? Of toch advies geven?
Onze baby is ondertussen een half jaar. Wij hebben hem nooit langer dan 5 minuten laten huilen. De eerste 1,5 maand sliep hij meer bij ons of in de buurt van ons dan alleen. Was hij aan het huilen terwijl hij geen honger had oid, dan nog knuffelde we hem. En hij huilde veel in het begin. Ook heel veel met hem rondgezeuld. Omdat dat goed voelde.
Ondertussen huilt hij alleen als hij heel veel honger heeft, heel moe is, of gewoon als hij verdrietig is. Even knuffelen, een hand vasthouden, een kus, en dan is het weer snel goed. Ik ken al zijn geluidjes.
Nu mijn dilemma. Een goede vriendin (qua gevoel zowat een zus) van mij is nu net een maand moeder. Ik heb haar de afgelopen weken een paar keer gezien en gekletst en ik maak me zorgen.
Vorige week was ik bij haar en haar baby begon beetje te huilen. Ze keek niet eens er naar om, want ze was met iets bezig. Ik liep er even heen en zag dat hij zn speen verloren was, ik aaide hem en deed de speen terug en het was weer in orde. In de keren dat ik bij haar ben geweest, heb ik haar nooit met hem zien knuffelen, of aandacht geven als de baby dat vraagt. En ik heb nogal voelsprieten ontwikkeld..
We spraken vandaag over onze kindjes, en ze vertelde dat het altijd zo lang duurt voor hij in slaap valt. Meestal huilt hij 10 minuten tot een half uur en dan valt hij in slaap. Dan laat ze hem dus liggen, want hij moet leren dat het nog geen tijd is voor een voeding of voor knuffelen en dat hij moet slapen. Plus dat hij zich alleen moet leren troosten. Als hij een uur te vroeg honger heeft, krijgt hij geen eten, want het is immers nog geen tijd.
Na de voeding legt ze hem op bed, want, na de voeding is het bedtijd. Ze zei zelfs, dat het niet helemaal goed voelde, ook als hij zo lang huilt, maarja, hij moet dat eenmaal leren. Anders zit ze er constant mee op de arm en dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Ze vond het ook bijzonder dat op het kdv ze maximaal 5 minuten mogen laten huilen, ze hoopte dat hij dan wel zou slapen als hij daar heen zou gaan, omdat hij dus een half uur huilt..
Ik heb mijn woorden maar ingeslikt. Ik wil niet zeggen dat mijn manier de beste is, maar ik heb me goed ingelezen voor ik moeder werd en overal lees ik dat het zo slecht is, mbt hechting, vertrouwen en dat je een kindje van een maand oud echt nog niet op de klok moet voeden en helemaal niet een half uur moet laten huilen..
Heb voorzichtig gevraagd of het kan dat hij gewoon nog niet moe is, of gewoon vastgehouden wil worden, omdat die kleintjes dat fijn vinden. Maar daar kreeg ik een antwoord op, in de trant van, met deze leeftijd kunnen ze nog niet zo lang wakker zijn en we zijn toch al een uur bezig met voeden, en ik wil ook wel kunnen bewegen.
Ik heb me 2,5 maand een kangaroe gevoeld met mijn kindje, maar hij had me echt nodig toen..
Ik vind het zo sneu voor de baby.. Die heeft zijn mama nodig, maar mama laat hem liggen en reageert niet op hem omdat hij moet weten dat ze niet altijd meteen komen.. Ik vind dat echt heel erg en vooral omdat hij nog zo klein is.
Mijn baby weet dat als er iets is, we er bijna meteen zijn. Hij ligt soms ook 5 of 10 minuten te huilen, maar dat is alleen als hij jengelt. Bij verdriet of paniek sta ik er meteen, die huiltjes ken ik inmiddels.
Ik weet dat dit niet mijn keuze is, dat het niet mijn kind is. Dat zij bepalen hoe en wat. Maar ik ben bang dat ze zich gewoon niet ingelezen heeft (ofja, dat weet ik zeker, ze gaat af op wat het cb zegt en wat ze ergens van horen zeggen heeft. Want als je googlet op baby laten huilen is het internet erg unaniem over).
Ik wil eigenlijk zeggen dat ze dit beter niet kan doen, dat het schadelijk kan zijn, en dat hij nog zo klein is.. Maar dat heb ik niet gedaan. Omdat mijn manier niet perse de beste is, maar het lijkt me wel gezonder. ik wil gewoon helpen, en voorkomen dar ze dadelijk met een baby zit die onveilig gehecht is (ze zei nog, dat ze 1 week borstvoeding gegeven heeft, dus dat het met de hechting wel goed zat).
Ik voel me bezorgd.. Maar wil me niet bemoeien met de opvoeding..
Wat zouden jullie doen? Gewoon mond dicht houden? Of toch advies geven?
maandag 27 maart 2017 10:36
Je kind wat langer laten huilen kan onder omstandigheden misschien best een goede keuze zijn. Daar heb ik verder geen verstand van.
Wel vind ik het echt opvallend dat een moeder van een 4 weken oude niet-huilbaby al klaagt dat ze haar kind steeds op de arm moet nemen en dat ze zelf ook bewegingsruimte nodig heeft. Ze zit nota bene nog in haar verlof. Dat is bedoeld om je aan je baby te wijden.
Wel vind ik het echt opvallend dat een moeder van een 4 weken oude niet-huilbaby al klaagt dat ze haar kind steeds op de arm moet nemen en dat ze zelf ook bewegingsruimte nodig heeft. Ze zit nota bene nog in haar verlof. Dat is bedoeld om je aan je baby te wijden.
maandag 27 maart 2017 10:38
quote:PowerCube schreef op 27 maart 2017 @ 10:36:
Je kind wat langer laten huilen kan onder omstandigheden misschien best een goede keuze zijn. Daar heb ik verder geen verstand van.
Wel vind ik het echt opvallend dat een moeder van een 4 weken oude niet-huilbaby al klaagt dat ze haar kind steeds op de arm moet nemen en dat ze zelf ook bewegingsruimte nodig heeft. Ze zit nota bene nog in haar verlof. Dat is bedoeld om je aan je baby te wijden.De overgang is vaak erg groot, van een vrij, werkend leven naar een verlof met een hulpeloos minimensje zonder gebruiksaanwijzing. Je kunt je hier maar tot op zekere hoogte op voorbereiden.
Je kind wat langer laten huilen kan onder omstandigheden misschien best een goede keuze zijn. Daar heb ik verder geen verstand van.
Wel vind ik het echt opvallend dat een moeder van een 4 weken oude niet-huilbaby al klaagt dat ze haar kind steeds op de arm moet nemen en dat ze zelf ook bewegingsruimte nodig heeft. Ze zit nota bene nog in haar verlof. Dat is bedoeld om je aan je baby te wijden.De overgang is vaak erg groot, van een vrij, werkend leven naar een verlof met een hulpeloos minimensje zonder gebruiksaanwijzing. Je kunt je hier maar tot op zekere hoogte op voorbereiden.
maandag 27 maart 2017 10:38
quote:nessemeisje schreef op 27 maart 2017 @ 10:27:
[...]
En wat is de oorzaak van die hechtingsstoornis?
Werkende moeders? Flesvoeding? Je kind wat langer laten huilen? Het ontbreken van een draagdoek? Televisie kijken?
Wat de oorzaak is van een hechtingsstoornis is al lang bekend. Niet tegemoet komen aan de behoeften van een kind.
Een kind moet zich aan de verzorgers kunnen hechten dus het mogen er niet te ver zijn.
Borstvoeding of flessenmelk en wel of geen werkende moeder heeft daar geen bal mee te maken.
[...]
En wat is de oorzaak van die hechtingsstoornis?
Werkende moeders? Flesvoeding? Je kind wat langer laten huilen? Het ontbreken van een draagdoek? Televisie kijken?
Wat de oorzaak is van een hechtingsstoornis is al lang bekend. Niet tegemoet komen aan de behoeften van een kind.
Een kind moet zich aan de verzorgers kunnen hechten dus het mogen er niet te ver zijn.
Borstvoeding of flessenmelk en wel of geen werkende moeder heeft daar geen bal mee te maken.
maandag 27 maart 2017 10:43
T.O. heb je al wel met je vriendi gesproken over hoe zij zich voelt?
Toen ik net bevallen was wist ik echt niet wat me allemaal overkwam. Ik ging ook mee in 't stramien van 't cb en voelde me daar dood ongelukkig bij. Gelukkig kreeg ik een cb arts die 't allemaal wat makkijker zag en mij liet inzien dat ik dingen los mocht laten en meegaan in mijn baby's flow.
Misschien valt 't je vriendin allemaal wat zwaar en weet ze niet goed wat ze ermee aan moet.
Toen ik net bevallen was wist ik echt niet wat me allemaal overkwam. Ik ging ook mee in 't stramien van 't cb en voelde me daar dood ongelukkig bij. Gelukkig kreeg ik een cb arts die 't allemaal wat makkijker zag en mij liet inzien dat ik dingen los mocht laten en meegaan in mijn baby's flow.
Misschien valt 't je vriendin allemaal wat zwaar en weet ze niet goed wat ze ermee aan moet.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
maandag 27 maart 2017 10:44
Misschien kun je jouw eigen onzekerheden delen met je vriendin? Dan komt er meer vertrouwen en openheid tussen jullie en kan zij ook haar issues makkelijker aangeven. Jij kunt door je aanwezigheid bij haar laten zien hoe jij het doet, zij kan dan overnemen wat bij haar past. En andersom wellicht ook.
Het is zoals het is
maandag 27 maart 2017 10:47
quote:Gatti schreef op 27 maart 2017 @ 10:43:
T.O. heb je al wel met je vrienfin gesproken over hoe zij zich voelt?
Toen ik net bevallen was wist ik echt niet wat me allemaal overkwam. Ik ging ook mee in 't stramien van 't cb en voelde me daar dood ongelukkig bij. Gelukkig kreeg ik een cb arts die 't allemasl wat makkijker zag en min liet inzien dat ik dingen los mocht laten en meegaan in mijn baby's flow.
Misschien valt 't je vriendin allemaal wat zwaar en weet ze niet goed wat ze ermee aan moet.Dit dus. En ik vind echt dat je je best wat met elkaar mag bemoeien als je je zorgen maakt.
T.O. heb je al wel met je vrienfin gesproken over hoe zij zich voelt?
Toen ik net bevallen was wist ik echt niet wat me allemaal overkwam. Ik ging ook mee in 't stramien van 't cb en voelde me daar dood ongelukkig bij. Gelukkig kreeg ik een cb arts die 't allemasl wat makkijker zag en min liet inzien dat ik dingen los mocht laten en meegaan in mijn baby's flow.
Misschien valt 't je vriendin allemaal wat zwaar en weet ze niet goed wat ze ermee aan moet.Dit dus. En ik vind echt dat je je best wat met elkaar mag bemoeien als je je zorgen maakt.
maandag 27 maart 2017 10:47
quote:kvdt76 schreef op 27 maart 2017 @ 10:12:
http://richtlijnenjeugdhu ... heid/prevalentie/cijfers/Het is ook niet voor niks dat het Nederlands Instituut Psychologen dat normaal partner is bij het oprichten van richtlijnen zich niet kan vinden in de huidige richtlijn slapen en excessief huilen.
http://richtlijnenjeugdhu ... heid/prevalentie/cijfers/Het is ook niet voor niks dat het Nederlands Instituut Psychologen dat normaal partner is bij het oprichten van richtlijnen zich niet kan vinden in de huidige richtlijn slapen en excessief huilen.
•
maandag 27 maart 2017 10:51
quote:Frizz schreef op 27 maart 2017 @ 10:47:
[...]
Het is ook niet voor niks dat het Nederlands Instituut Psychologen dat normaal partner is bij het oprichten van richtlijnen zich niet kan vinden in de huidige richtlijn slapen en excessief huilen.
Wat is die huidige richtlijn? Ik weet dat ze in ziekenhuizen de huilbaby's gewoon alleen laten liggen huilen, om zgn tot rust te komen en uit het patroon van steeds oppakken. Dat vinden die psychologen dus schadelijk?
Hoe moet je dan als nieuwbakken ouder weten welke deskundige gelijk heeft? Ik denk altijd dat een arts het wel weet, die is langer opgeleid dan een psycholoog.
[...]
Het is ook niet voor niks dat het Nederlands Instituut Psychologen dat normaal partner is bij het oprichten van richtlijnen zich niet kan vinden in de huidige richtlijn slapen en excessief huilen.
Wat is die huidige richtlijn? Ik weet dat ze in ziekenhuizen de huilbaby's gewoon alleen laten liggen huilen, om zgn tot rust te komen en uit het patroon van steeds oppakken. Dat vinden die psychologen dus schadelijk?
Hoe moet je dan als nieuwbakken ouder weten welke deskundige gelijk heeft? Ik denk altijd dat een arts het wel weet, die is langer opgeleid dan een psycholoog.
maandag 27 maart 2017 10:53
quote:sugarmiss schreef op 27 maart 2017 @ 09:27:
[...]
Er lopen ook heel veel volwassenen bij de psycholoog. Er zijn ook heel veel volwassen die het niet lukt om een goede relatie aan te gaan. Dus dat vroeger ook niemand schade opliep van laten huilen klopt gewoon niet.
Vroeger mocht dan wel het advies van het consultatiebureau zijn laten huilen maar heel veel moeders deden dat toen ook niet omdat het dwars tegen je moeder instinct ingaat. Alleen vel moeders durfden dat niet toe te geven omdat huisartsen en consultatiebureaus nog veel meer en autoriteit waren.
Tegen moeders die werd gezegd dat ze dat moeilijk vonden werd dood leuk gezegd dan zet jr je kind maar op zolder of in de schuur want dan hoor je hem niet.
Nou in de praktijk werden er toch weinig wiegjes naar de schuur of de zolder verplaatst.
Ho ho, ik zeg nergens dat je baby's moet laten huilen. Ik heb zelf 3 kinderen en die hebben allemaal op en aan mij gehangen/gelegen omdat ik het vreselijk vind om een baby te horen huilen, en ik ook graag bij mijn baby's wilde zijn.
Maar jouw conclusie dat TO het amk maar moet bellen omdat ze haar vriendin een keer een uurtje heeft gezien en daaruit concludeert dat ze haar kind nooit knuffelt en verwaarloosd vind ik echt een beetje bizar.
[...]
Er lopen ook heel veel volwassenen bij de psycholoog. Er zijn ook heel veel volwassen die het niet lukt om een goede relatie aan te gaan. Dus dat vroeger ook niemand schade opliep van laten huilen klopt gewoon niet.
Vroeger mocht dan wel het advies van het consultatiebureau zijn laten huilen maar heel veel moeders deden dat toen ook niet omdat het dwars tegen je moeder instinct ingaat. Alleen vel moeders durfden dat niet toe te geven omdat huisartsen en consultatiebureaus nog veel meer en autoriteit waren.
Tegen moeders die werd gezegd dat ze dat moeilijk vonden werd dood leuk gezegd dan zet jr je kind maar op zolder of in de schuur want dan hoor je hem niet.
Nou in de praktijk werden er toch weinig wiegjes naar de schuur of de zolder verplaatst.
Ho ho, ik zeg nergens dat je baby's moet laten huilen. Ik heb zelf 3 kinderen en die hebben allemaal op en aan mij gehangen/gelegen omdat ik het vreselijk vind om een baby te horen huilen, en ik ook graag bij mijn baby's wilde zijn.
Maar jouw conclusie dat TO het amk maar moet bellen omdat ze haar vriendin een keer een uurtje heeft gezien en daaruit concludeert dat ze haar kind nooit knuffelt en verwaarloosd vind ik echt een beetje bizar.
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
maandag 27 maart 2017 10:56
maandag 27 maart 2017 10:56
quote:mali30 schreef op 27 maart 2017 @ 10:53:
[...]
Maar jouw conclusie dat TO het amk maar moet bellen omdat ze haar vriendin een keer een uurtje heeft gezien en daaruit concludeert dat ze haar kind nooit knuffelt en verwaarloosd vind ik echt een beetje bizar.Beter lezen dan, want dat staat er echt niet.
[...]
Maar jouw conclusie dat TO het amk maar moet bellen omdat ze haar vriendin een keer een uurtje heeft gezien en daaruit concludeert dat ze haar kind nooit knuffelt en verwaarloosd vind ik echt een beetje bizar.Beter lezen dan, want dat staat er echt niet.
maandag 27 maart 2017 10:57
quote:MinkeDeWit schreef op 27 maart 2017 @ 10:51:
[...]
Wat is die huidige richtlijn? Ik weet dat ze in ziekenhuizen de huilbaby's gewoon alleen laten liggen huilen, om zgn tot rust te komen en uit het patroon van steeds oppakken. Dat vinden die psychologen dus schadelijk?
Hoe moet je dan als nieuwbakken ouder weten welke deskundige gelijk heeft? Ik denk altijd dat een arts het wel weet, die is langer opgeleid dan een psycholoog.
Bij huilpoli's (ken een medewerker) horen ze officieel na max tien minuten te troosten. In de praktijk redden ze dit vaak niet (1 verpleegkundige) en huilen baby's langer.
En een arts kijkt niet naar lange termijn effecten. Ik zie dan ook niet in wat opleidingsduur als voordeel heeft tov de psycholoog.
Die huilpoli zorgt ervoor dat kinderen in een (strak) ritme zonder overmatig huilen naar huis gaan. Dan nog is dit overigens een richtlijn voor huilbaby's ouder dan zes maanden. In de praktijk wordt het zo'n beetje aan elke ouder als standaard geadviseerd en wordt er ook niet naar de leeftijd gekeken.
[...]
Wat is die huidige richtlijn? Ik weet dat ze in ziekenhuizen de huilbaby's gewoon alleen laten liggen huilen, om zgn tot rust te komen en uit het patroon van steeds oppakken. Dat vinden die psychologen dus schadelijk?
Hoe moet je dan als nieuwbakken ouder weten welke deskundige gelijk heeft? Ik denk altijd dat een arts het wel weet, die is langer opgeleid dan een psycholoog.
Bij huilpoli's (ken een medewerker) horen ze officieel na max tien minuten te troosten. In de praktijk redden ze dit vaak niet (1 verpleegkundige) en huilen baby's langer.
En een arts kijkt niet naar lange termijn effecten. Ik zie dan ook niet in wat opleidingsduur als voordeel heeft tov de psycholoog.
Die huilpoli zorgt ervoor dat kinderen in een (strak) ritme zonder overmatig huilen naar huis gaan. Dan nog is dit overigens een richtlijn voor huilbaby's ouder dan zes maanden. In de praktijk wordt het zo'n beetje aan elke ouder als standaard geadviseerd en wordt er ook niet naar de leeftijd gekeken.
maandag 27 maart 2017 10:57
quote:MinkeDeWit schreef op 27 maart 2017 @ 10:51:
[...]
Wat is die huidige richtlijn? Ik weet dat ze in ziekenhuizen de huilbaby's gewoon alleen laten liggen huilen, om zgn tot rust te komen en uit het patroon van steeds oppakken. Dat vinden die psychologen dus schadelijk?
Hoe moet je dan als nieuwbakken ouder weten welke deskundige gelijk heeft? Ik denk altijd dat een arts het wel weet, die is langer opgeleid dan een psycholoog.
In welke ziekenhuizen? Want in mijn neonatologie / kraamverpleging kringen doen ze dat dus echt niet.
Op huilpolie's doen ze dat heel beperkt en omdat deze baby's echt heel veel huilen voor hele lange periodes.
Is echt met een andere insteek.
[...]
Wat is die huidige richtlijn? Ik weet dat ze in ziekenhuizen de huilbaby's gewoon alleen laten liggen huilen, om zgn tot rust te komen en uit het patroon van steeds oppakken. Dat vinden die psychologen dus schadelijk?
Hoe moet je dan als nieuwbakken ouder weten welke deskundige gelijk heeft? Ik denk altijd dat een arts het wel weet, die is langer opgeleid dan een psycholoog.
In welke ziekenhuizen? Want in mijn neonatologie / kraamverpleging kringen doen ze dat dus echt niet.
Op huilpolie's doen ze dat heel beperkt en omdat deze baby's echt heel veel huilen voor hele lange periodes.
Is echt met een andere insteek.
maandag 27 maart 2017 11:00
quote:Fee-de-Goede schreef op 27 maart 2017 @ 10:57:
[...]
In welke ziekenhuizen? Want in mijn neonatologie / kraamverpleging kringen doen ze dat dus echt niet.
Op huilpolie's doen ze dat heel beperkt en omdat deze baby's echt heel veel huilen voor hele lange periodes.
Is echt met een andere insteek.Precies, bij de huilpoli's. Voor baby's die echt heel veel huilen. Dus ik vind het 'laten huilen' advies schadelijk om zomaar te adviseren aan elke nieuwbakken ouder door een cb-medewerker.
[...]
In welke ziekenhuizen? Want in mijn neonatologie / kraamverpleging kringen doen ze dat dus echt niet.
Op huilpolie's doen ze dat heel beperkt en omdat deze baby's echt heel veel huilen voor hele lange periodes.
Is echt met een andere insteek.Precies, bij de huilpoli's. Voor baby's die echt heel veel huilen. Dus ik vind het 'laten huilen' advies schadelijk om zomaar te adviseren aan elke nieuwbakken ouder door een cb-medewerker.
maandag 27 maart 2017 11:00
Mooi stukje over een moeder die ook baby laat huilen, in openbaar, en waarom.
"I firstly want to apologise if I seem very blunt and irrational— but I experienced a very negative experience not too long ago on the bus on the way home with my now five month old baby boy.
Why do people judge almost instantly when they see something that they don’t agree with?
My son, who I had fed, changed, burped and made sure he was ok before I left where I was, was crying in the buggy. The cry was continuous. To the point where he began to squeal and wail.
I checked something because my son is very much used to being carried and has developed an attachment to me, which I am actively trying to break. Before I even move on... babies will of course form an attachment to their mothers... but it’s when they become overly attached and want you to hold them all the time is when it becomes a problem. So continuing the story... I slowly took off the rain cover and pushed down the hood of the buggy and veered close to him as if I’m coming to pick him up.
He stopped crying instantly.
It’s something he does with me at home as well. So what I do is leave him to cry it out.
The amount of dirty looks I received on the bus was unbelievable. I actually had a man approach me and tell me that my child is crying and that I should pick him up. If I gave in to the pressure, I would have done so. But I won’t do that because people have so much to say when they don’t understand.
I got on two buses and on both buses I checked him and he kept doing the same thing.
Eventually my son fell asleep.
I’m a new mum yes, but there is something that has been instilled in me before my son was even born and that is intuition.
Before my son was born I went through a week of being in hospital and so much was declared about what was happening to me. If I had decided to do everything they suggested I should do, God forbid, my son may not be here today. But I followed my instincts.
Regardless of the suggestions, he is here now, healthy, happy and developing great.
I disagree with people who have the pure audacity to suggest to what I should do with my child. Unless you live with me and you see how my son is on a day to day basis, then yes, you can most definitely throw in a suggestion or an opinion. But if you are someone who has only seen one moment of outrageous behaviour and that is what you want to base your judgement on, then I’m sorry take several seats because there is more to than what meets the eye, my friend.
The only thing that I can empathise with is the fact that it is possible that the people on the bus couldn’t stand the crying— because my son, he can really cry if he is not getting his way.
Let’s say he was crying because he was hungry, and I had to whip my breast out, again I would still get funny looks so either way I can’t win! I’m in no place where anything I would do would be widely accepted.
A lot of people disagree with the whole ‘letting babies cry it out’ but wasn’t there a time that this method was actively being done?
I refuse for my child to be attached to my hip— he will be a child that can be independent and that will also allow me to still get things done. If you have a child that only wants to be in your hand as the mother, you will find it hard to find people to babysit as well as when you need to go back to work— it’s better you get them to be comfortable with people around you, and are ok to be left in their crib or left alone to play by themselves.
So to all of the people that had something to say either out loud or in their minds and gave odd looks— you don’t live with me and you don’t know my son. I have to even pose the question, do you even have children to understand where I’m coming from?
I’m his mother and he is my son. End of.
When you have your own child you will understand for yourself.
Thank you."
http://www.huffingtonpost ... ying-baby_b_15358740.html
"I firstly want to apologise if I seem very blunt and irrational— but I experienced a very negative experience not too long ago on the bus on the way home with my now five month old baby boy.
Why do people judge almost instantly when they see something that they don’t agree with?
My son, who I had fed, changed, burped and made sure he was ok before I left where I was, was crying in the buggy. The cry was continuous. To the point where he began to squeal and wail.
I checked something because my son is very much used to being carried and has developed an attachment to me, which I am actively trying to break. Before I even move on... babies will of course form an attachment to their mothers... but it’s when they become overly attached and want you to hold them all the time is when it becomes a problem. So continuing the story... I slowly took off the rain cover and pushed down the hood of the buggy and veered close to him as if I’m coming to pick him up.
He stopped crying instantly.
It’s something he does with me at home as well. So what I do is leave him to cry it out.
The amount of dirty looks I received on the bus was unbelievable. I actually had a man approach me and tell me that my child is crying and that I should pick him up. If I gave in to the pressure, I would have done so. But I won’t do that because people have so much to say when they don’t understand.
I got on two buses and on both buses I checked him and he kept doing the same thing.
Eventually my son fell asleep.
I’m a new mum yes, but there is something that has been instilled in me before my son was even born and that is intuition.
Before my son was born I went through a week of being in hospital and so much was declared about what was happening to me. If I had decided to do everything they suggested I should do, God forbid, my son may not be here today. But I followed my instincts.
Regardless of the suggestions, he is here now, healthy, happy and developing great.
I disagree with people who have the pure audacity to suggest to what I should do with my child. Unless you live with me and you see how my son is on a day to day basis, then yes, you can most definitely throw in a suggestion or an opinion. But if you are someone who has only seen one moment of outrageous behaviour and that is what you want to base your judgement on, then I’m sorry take several seats because there is more to than what meets the eye, my friend.
The only thing that I can empathise with is the fact that it is possible that the people on the bus couldn’t stand the crying— because my son, he can really cry if he is not getting his way.
Let’s say he was crying because he was hungry, and I had to whip my breast out, again I would still get funny looks so either way I can’t win! I’m in no place where anything I would do would be widely accepted.
A lot of people disagree with the whole ‘letting babies cry it out’ but wasn’t there a time that this method was actively being done?
I refuse for my child to be attached to my hip— he will be a child that can be independent and that will also allow me to still get things done. If you have a child that only wants to be in your hand as the mother, you will find it hard to find people to babysit as well as when you need to go back to work— it’s better you get them to be comfortable with people around you, and are ok to be left in their crib or left alone to play by themselves.
So to all of the people that had something to say either out loud or in their minds and gave odd looks— you don’t live with me and you don’t know my son. I have to even pose the question, do you even have children to understand where I’m coming from?
I’m his mother and he is my son. End of.
When you have your own child you will understand for yourself.
Thank you."
http://www.huffingtonpost ... ying-baby_b_15358740.html
maandag 27 maart 2017 11:00
quote:Fee-de-Goede schreef op 27 maart 2017 @ 10:57:
[...]
In welke ziekenhuizen? Want in mijn neonatologie / kraamverpleging kringen doen ze dat dus echt niet.
Op huilpolie's doen ze dat heel beperkt en omdat deze baby's echt heel veel huilen voor hele lange periodes.
Is echt met een andere insteek.Op de huilpoli, in ieder geval van de ziekenhuizen in mijn omgeving.
[...]
In welke ziekenhuizen? Want in mijn neonatologie / kraamverpleging kringen doen ze dat dus echt niet.
Op huilpolie's doen ze dat heel beperkt en omdat deze baby's echt heel veel huilen voor hele lange periodes.
Is echt met een andere insteek.Op de huilpoli, in ieder geval van de ziekenhuizen in mijn omgeving.
maandag 27 maart 2017 11:10
quote:swifty schreef op 27 maart 2017 @ 11:07:
Ja de huilpoli werkt, zullen de meeste mensen hier wel over heen vallen wat betreft methode, laten huilen en rust en regelmaat.Los van het feit of het werkt. De huilpoli is voor een uitzonderingsgroep. Het 'laten huilen' advies wordt nu vaak echter toegepast op baby's die niet in die groep vallen.
Ja de huilpoli werkt, zullen de meeste mensen hier wel over heen vallen wat betreft methode, laten huilen en rust en regelmaat.Los van het feit of het werkt. De huilpoli is voor een uitzonderingsgroep. Het 'laten huilen' advies wordt nu vaak echter toegepast op baby's die niet in die groep vallen.
