Kinderen
alle pijlers
Dochter maakt me helemaal gek (10 jaar)
zaterdag 22 april 2017 11:08
Mijn dochter van 10 maakt mij helemaal gek. Ze heeft altijd al een sterke wil gehad maar de laatste tijd hebben we constant bonje, zijn de puberjaren nu al gestart?? Weet even echt niet hoe ik alles moet aanpakken nu.
Ik ben nu ook zeker geen leuke moeder ben gewoon een zeur geworden die de hele dag door van alles aan het herhalen is dat weet ik maar dingen die ze dagelijks vanzelf zou moeten doen doet ze gewoon niet. Dingen als:
- je schoenen in de schoenenkast zetten
- je eigen bord afruimen
- spullen die je gebruikt weer terugzetten
- je bed opmaken
- je kleding ophangen ipv op de grond gooien
Ze doet het gewoon niet want het kan haar niets schelen en wanneer ik haar vraag het te doen krijg ik een grote mond en blijft ze gewoon zitten. Vervolgens stuur ik haar naar haar kamer maar weigert ze erheen te gaan, sleep haar dan letterlijk aan haar arm richting trap. Ze accepteert dus ook haar straf gewoon niet..
Nog een probleen die we hebben is het douchen, ze haat het en gaat nooit douchen zonder een woordenwisseling en haar dus weer letterijk richting de badkamer te slepen. Mijn man zei laat haar dan gaat ze uiteindelijk vanzelf wel nou ze heeft letterlijk 2 weken niet gedoucht! Heb haar daarna dus weer gedwongen te douchen, dus weer hup die arm beetpakken en gaan.
Ze is ook ontzettend egoistisch weet niet of dit gewoon de leeftijd is en dat alle meiden min of meer een beetje egoistisch zijn rond deze leeftijd maar ze denkt gewoon altijd aan zichzelf. Voorbeeld: laatst zouden we een dagje uit hebben en toen werd ik ziek, werd ze bijna boos omdat alles niet doorging, is allemaal jou schuld mama je hebt onz dag verpest. Dat ik ziek was deed haar niks. Of wanneer ik vraag of ze even een paracetamol wil geven en ik onder de dekens lig zegt ze doe het zelf waarom moet ik dat doen. Nooit vragen hoe het gaat of ik wat nodig heb.
Heb nog een jonger kind en die is helemaal niet zo! Die helpt graag, denkt altijd aan anderen en is zorgzaam. Doet ook zonder eeuwige gezeur bord afruimen en schoenen opbergen hoef ik zelden te vragen.
Straffen die ik haar geef in de hoop dat ze beter gaat luisteren zijn bijvoorbeeld geen tablet mogen gebruiken, geen tv kijken of niet buiten mogen spelen maar haar gedrag verbetert niet.
Ze is super intelligent en echt wel een gezellige meid, ik hou ontzettend veel van haar, we doen ook veel leuke dingen samen maar dit gedrag maakt mij helemaal gek. Ze is gewoon heel humeurig kan poeslief zijn en opeens slaat het om en is ze een tijdje weer superkattig en rebels.
Hoe moet ik hier nou op reageren? Ben ik te streng? Te soft? Wanneer ze weereens dingen weigert te doen moet ik ze laten voor wat het is of haar dwingen het te doen? Hoe doen andere moeder dit
Ik ben nu ook zeker geen leuke moeder ben gewoon een zeur geworden die de hele dag door van alles aan het herhalen is dat weet ik maar dingen die ze dagelijks vanzelf zou moeten doen doet ze gewoon niet. Dingen als:
- je schoenen in de schoenenkast zetten
- je eigen bord afruimen
- spullen die je gebruikt weer terugzetten
- je bed opmaken
- je kleding ophangen ipv op de grond gooien
Ze doet het gewoon niet want het kan haar niets schelen en wanneer ik haar vraag het te doen krijg ik een grote mond en blijft ze gewoon zitten. Vervolgens stuur ik haar naar haar kamer maar weigert ze erheen te gaan, sleep haar dan letterlijk aan haar arm richting trap. Ze accepteert dus ook haar straf gewoon niet..
Nog een probleen die we hebben is het douchen, ze haat het en gaat nooit douchen zonder een woordenwisseling en haar dus weer letterijk richting de badkamer te slepen. Mijn man zei laat haar dan gaat ze uiteindelijk vanzelf wel nou ze heeft letterlijk 2 weken niet gedoucht! Heb haar daarna dus weer gedwongen te douchen, dus weer hup die arm beetpakken en gaan.
Ze is ook ontzettend egoistisch weet niet of dit gewoon de leeftijd is en dat alle meiden min of meer een beetje egoistisch zijn rond deze leeftijd maar ze denkt gewoon altijd aan zichzelf. Voorbeeld: laatst zouden we een dagje uit hebben en toen werd ik ziek, werd ze bijna boos omdat alles niet doorging, is allemaal jou schuld mama je hebt onz dag verpest. Dat ik ziek was deed haar niks. Of wanneer ik vraag of ze even een paracetamol wil geven en ik onder de dekens lig zegt ze doe het zelf waarom moet ik dat doen. Nooit vragen hoe het gaat of ik wat nodig heb.
Heb nog een jonger kind en die is helemaal niet zo! Die helpt graag, denkt altijd aan anderen en is zorgzaam. Doet ook zonder eeuwige gezeur bord afruimen en schoenen opbergen hoef ik zelden te vragen.
Straffen die ik haar geef in de hoop dat ze beter gaat luisteren zijn bijvoorbeeld geen tablet mogen gebruiken, geen tv kijken of niet buiten mogen spelen maar haar gedrag verbetert niet.
Ze is super intelligent en echt wel een gezellige meid, ik hou ontzettend veel van haar, we doen ook veel leuke dingen samen maar dit gedrag maakt mij helemaal gek. Ze is gewoon heel humeurig kan poeslief zijn en opeens slaat het om en is ze een tijdje weer superkattig en rebels.
Hoe moet ik hier nou op reageren? Ben ik te streng? Te soft? Wanneer ze weereens dingen weigert te doen moet ik ze laten voor wat het is of haar dwingen het te doen? Hoe doen andere moeder dit
zaterdag 22 april 2017 12:46
quote:ZonnigKleintje schreef op 22 april 2017 @ 12:12:
[...]
Mijn moeder ging wel poetsen en alles wat in de weg/op de grond lag verdween de prullenbak in . Werkte als een tierelier, dat wel.Dat is hier geen optie. Ik weet zeker dat hun moeder hier (terecht) woest voor de deur staat als ik zomaar de spullen van mijn stiefkinderen in de vuilbak kieper. het gaat namelijk meestal om kleren en de rest is afval. Dat laatste hoort natuurlijk in de prullenbak dus dan doe ik nog hun werk.
[...]
Mijn moeder ging wel poetsen en alles wat in de weg/op de grond lag verdween de prullenbak in . Werkte als een tierelier, dat wel.Dat is hier geen optie. Ik weet zeker dat hun moeder hier (terecht) woest voor de deur staat als ik zomaar de spullen van mijn stiefkinderen in de vuilbak kieper. het gaat namelijk meestal om kleren en de rest is afval. Dat laatste hoort natuurlijk in de prullenbak dus dan doe ik nog hun werk.
zaterdag 22 april 2017 12:49
quote:Pluisi schreef op 22 april 2017 @ 12:31:
Wij hebben eigenlijk zelden straf uitgedeeld.
Opruimen, bed opmaken etc. doet ze nog steeds niet (ze is 24). Dan stapt ze s avonds in een onopgemaakt bed, so be it. Kleren die niet in de wasmand zitten worden niet gewassen. Opruimen doe ik zelf.
Ga niet overal een strijd van maken.
Doe je handschoenen aan, het is koud! Nee, wil ik niet. Ok, prima, dan merkt ze het zelf wel.
Mooi voorbeeld van toen ze ook 10 was. We waren met Kerst in de Ardennen. Hartstikke koud. Kom doe je sokken en schoenen aan, we gaan zo weg. Kwam ze beneden met blote voeten in ballerinas. Ik zei nog, dat kan echt niet, je voeten vriezen eraf. Dat was niet waar natuurlijk. Ok, prima, we gaan. Na een paar uur zei ik tegen mn man: laten we maar terug gaan, ik zag ze strompelen. Maar verder niks gezegd.
De volgende dag: kom jongens sokken en schoenen aan, we gaan. En toen kwam ze wel beneden met sokken en sportschoenen aan.....
Ze moeten ook dingen zelf ondervinden.
Inderdaad...maar ze moeten de ruimte krijgen om zelf die stomme fouten en stomme dingen te doen
Als je nooit stomme dingen doet kom je er niet achter
Dat geldt straks ook voor een keer te dronken bijv.
Wij hebben eigenlijk zelden straf uitgedeeld.
Opruimen, bed opmaken etc. doet ze nog steeds niet (ze is 24). Dan stapt ze s avonds in een onopgemaakt bed, so be it. Kleren die niet in de wasmand zitten worden niet gewassen. Opruimen doe ik zelf.
Ga niet overal een strijd van maken.
Doe je handschoenen aan, het is koud! Nee, wil ik niet. Ok, prima, dan merkt ze het zelf wel.
Mooi voorbeeld van toen ze ook 10 was. We waren met Kerst in de Ardennen. Hartstikke koud. Kom doe je sokken en schoenen aan, we gaan zo weg. Kwam ze beneden met blote voeten in ballerinas. Ik zei nog, dat kan echt niet, je voeten vriezen eraf. Dat was niet waar natuurlijk. Ok, prima, we gaan. Na een paar uur zei ik tegen mn man: laten we maar terug gaan, ik zag ze strompelen. Maar verder niks gezegd.
De volgende dag: kom jongens sokken en schoenen aan, we gaan. En toen kwam ze wel beneden met sokken en sportschoenen aan.....
Ze moeten ook dingen zelf ondervinden.
Inderdaad...maar ze moeten de ruimte krijgen om zelf die stomme fouten en stomme dingen te doen
Als je nooit stomme dingen doet kom je er niet achter
Dat geldt straks ook voor een keer te dronken bijv.
zaterdag 22 april 2017 12:51
quote:Koffiekop schreef op 22 april 2017 @ 12:20:
[...]
Helemaal mee eens en ik heb wel een heel moeilijk kind en een heel moeilijk broertje en ik was zélf een moeilijk kind. Juist 'moeilijke' kinderen zijn vaak vrij gevoelig en gebaat bij wat meer praten en begrip. Die kinderen zijn vaak gefrustreerd.
Ouders zouden zich daar eens wat meer op moeten richten, op die frustratie, in plaats van op het verkrijgen van 'goed gedrag' zoals een opgeruimde kamer. Die volgt vanzelf wel als het kind wat beter in zijn vel zit.
Er is ook geen pedagoog of orthopedagoog die iets anders zal zeggen.
Wat niet wegneemt dat duidelijkheid en consequent zijn in wat je zegt noodzakelijk is, maar dat is wat anders dan werken met straffen en belonen.
Ook mee eens.
Wij hebben ook geen makkelijke kinderen, toch heb ik niet het gevoel dat ik in een strijd zit. Kinderen hebben een eigen beleefwereld. Door daar begrip voor te hebben bespaart een hoop frustratie.
Begrip tonen,rekening houden met en iets voor een ander doen is ook iets wat je voorleeft.
Onze oudste is 10 en zit sinds een jaartje in de puberteit, dus het kan wel degelijk.
Hij doet ook zelden iets uit zichzelf of meteen als het gevraagd wordt. Ik hou gewoon mn poot stijf tot het gebeurt is,zonder de aandacht af te leiden met ruzie, preken of straf.
En sommige dingen moeten ze idd zelf maar ervaren. En soms heb je zelfs als ouder geen gelijk en gebeurt hetgene waar je zo graag voor wil waarschuwen helemaal niet.
[...]
Helemaal mee eens en ik heb wel een heel moeilijk kind en een heel moeilijk broertje en ik was zélf een moeilijk kind. Juist 'moeilijke' kinderen zijn vaak vrij gevoelig en gebaat bij wat meer praten en begrip. Die kinderen zijn vaak gefrustreerd.
Ouders zouden zich daar eens wat meer op moeten richten, op die frustratie, in plaats van op het verkrijgen van 'goed gedrag' zoals een opgeruimde kamer. Die volgt vanzelf wel als het kind wat beter in zijn vel zit.
Er is ook geen pedagoog of orthopedagoog die iets anders zal zeggen.
Wat niet wegneemt dat duidelijkheid en consequent zijn in wat je zegt noodzakelijk is, maar dat is wat anders dan werken met straffen en belonen.
Ook mee eens.
Wij hebben ook geen makkelijke kinderen, toch heb ik niet het gevoel dat ik in een strijd zit. Kinderen hebben een eigen beleefwereld. Door daar begrip voor te hebben bespaart een hoop frustratie.
Begrip tonen,rekening houden met en iets voor een ander doen is ook iets wat je voorleeft.
Onze oudste is 10 en zit sinds een jaartje in de puberteit, dus het kan wel degelijk.
Hij doet ook zelden iets uit zichzelf of meteen als het gevraagd wordt. Ik hou gewoon mn poot stijf tot het gebeurt is,zonder de aandacht af te leiden met ruzie, preken of straf.
En sommige dingen moeten ze idd zelf maar ervaren. En soms heb je zelfs als ouder geen gelijk en gebeurt hetgene waar je zo graag voor wil waarschuwen helemaal niet.
zaterdag 22 april 2017 12:52
Alle spullen die beneden slingeren van de meiden gooi ik regelmatig in het weekend in een wasmand. Die wasmand zet ik boven en ik vertel ze dat ik aan het eind van de dag de wasmand leeg kieper in de container. Dat werkt hier heel goed, vaak kieperen ze er ook nog wel afval bij wat dan gelijk in de container belandt.
zaterdag 22 april 2017 12:54
Joh, ik ben 38 en ben zelf moeder, maar mijn bed opmaken doe ik nog steeds niet.
Schoenen slingeren hier ook vaak, opruimen ben ik ook slecht in. Ik ben dan ook een chaoot, en soms een ransaap. Mijn badkamer is smerig, en mijn onderbroeken en sokken liggen lekker op de grond.
Maar we hebben wel een gezellig huishouden, ik heb een supercontact met mijn dochters die net zo rommelig en chaotisch zijn.
Inderdaad: pick your battles!
Laat die bende op haar kamer lekker, maar accepteer geen grote mond.
Mijn moeder zeek vroeger ook over de eeuwige rommel in mijn kamer (en een rommel was het), en mijn herinnering aan mijn moeder: dat ze altijd zeurde. Maar échte aandacht, dat was er niet. Het ging altijd voor de rommel die ik maakte. En daar werd ik niet gezelliger van, en vervolgens mijn moeder ook weer niet en zo verder.
Schoenen slingeren hier ook vaak, opruimen ben ik ook slecht in. Ik ben dan ook een chaoot, en soms een ransaap. Mijn badkamer is smerig, en mijn onderbroeken en sokken liggen lekker op de grond.
Maar we hebben wel een gezellig huishouden, ik heb een supercontact met mijn dochters die net zo rommelig en chaotisch zijn.
Inderdaad: pick your battles!
Laat die bende op haar kamer lekker, maar accepteer geen grote mond.
Mijn moeder zeek vroeger ook over de eeuwige rommel in mijn kamer (en een rommel was het), en mijn herinnering aan mijn moeder: dat ze altijd zeurde. Maar échte aandacht, dat was er niet. Het ging altijd voor de rommel die ik maakte. En daar werd ik niet gezelliger van, en vervolgens mijn moeder ook weer niet en zo verder.
zaterdag 22 april 2017 13:40
Zeer interessant om te lezen hoe anderen alles aanpakken...en het is inderdaad een soort van machtsstrijd geworden tussen ons, niet fijn.
Nog iets waar we tegenaan lopen het niet hallo willen zeggen tegen mensen die op bezoek komen of waar wij naartoe gaan. Ze weigert een handje te geven of even gedag te zeggen loopt mopperend naar binnen omdat ze sowieso niet mee wilde gaan en zit de hele middag met een chagerijnig gezicht op de bank daar terwijl er vaak gewoon wel leeftijdsgenoten zijn. Zeer respectloos dus.
Wat kan ik hier nou aan doen?? We negeren haar dan en thuis krijgt ze dus weer straf....na afkoelen zeg ik tegen haar dat ik het zo jammer vind dat anderen denken dat ze zo een verwend nest is en niet de leuke meid zien die wij kennen. Wil haar ook gewoon manieren bijbrengen natuurlijk. Dit is een probleem van de laatste paar maanden....ze wil alleen doen waar zij zelf zin in heeft en als wij haar dus ergens heen brengen waar ze niet wil zijn gaat ze ons dat laten voelen ook.
Het gaat inderdaad een tijdje goed en dan heb ik weer een zeer vervelend kind on and off met vlagen ja
Pfff dacht dat ik nog minstens 1 a 2 jaar te gaan had voor het puberen
Nog iets waar we tegenaan lopen het niet hallo willen zeggen tegen mensen die op bezoek komen of waar wij naartoe gaan. Ze weigert een handje te geven of even gedag te zeggen loopt mopperend naar binnen omdat ze sowieso niet mee wilde gaan en zit de hele middag met een chagerijnig gezicht op de bank daar terwijl er vaak gewoon wel leeftijdsgenoten zijn. Zeer respectloos dus.
Wat kan ik hier nou aan doen?? We negeren haar dan en thuis krijgt ze dus weer straf....na afkoelen zeg ik tegen haar dat ik het zo jammer vind dat anderen denken dat ze zo een verwend nest is en niet de leuke meid zien die wij kennen. Wil haar ook gewoon manieren bijbrengen natuurlijk. Dit is een probleem van de laatste paar maanden....ze wil alleen doen waar zij zelf zin in heeft en als wij haar dus ergens heen brengen waar ze niet wil zijn gaat ze ons dat laten voelen ook.
Het gaat inderdaad een tijdje goed en dan heb ik weer een zeer vervelend kind on and off met vlagen ja
Pfff dacht dat ik nog minstens 1 a 2 jaar te gaan had voor het puberen
zaterdag 22 april 2017 13:49
quote:Strawberry_shortcake schreef op 22 april 2017 @ 13:40:
Zeer interessant om te lezen hoe anderen alles aanpakken...en het is inderdaad een soort van machtsstrijd geworden tussen ons, niet fijn.
Nog iets waar we tegenaan lopen het niet hallo willen zeggen tegen mensen die op bezoek komen of waar wij naartoe gaan. Ze weigert een handje te geven of even gedag te zeggen loopt mopperend naar binnen omdat ze sowieso niet mee wilde gaan en zit de hele middag met een chagerijnig gezicht op de bank daar terwijl er vaak gewoon wel leeftijdsgenoten zijn. Zeer respectloos dus.
Wat kan ik hier nou aan doen?? We negeren haar dan en thuis krijgt ze dus weer straf....na afkoelen zeg ik tegen haar dat ik het zo jammer vind dat anderen denken dat ze zo een verwend nest is en niet de leuke meid zien die wij kennen. Wil haar ook gewoon manieren bijbrengen natuurlijk. Dit is een probleem van de laatste paar maanden....ze wil alleen doen waar zij zelf zin in heeft en als wij haar dus ergens heen brengen waar ze niet wil zijn gaat ze ons dat laten voelen ook.
Het gaat inderdaad een tijdje goed en dan heb ik weer een zeer vervelend kind on and off met vlagen ja
Pfff dacht dat ik nog minstens 1 a 2 jaar te gaan had voor het puberen
Wat voegt dat straffen nou toe?
Door zo'n autoritaire houding aan te nemen krijgt zij haar hakken niet uit het zand natuurlijk, hoe graag ze het ook zou willen.
Zeer interessant om te lezen hoe anderen alles aanpakken...en het is inderdaad een soort van machtsstrijd geworden tussen ons, niet fijn.
Nog iets waar we tegenaan lopen het niet hallo willen zeggen tegen mensen die op bezoek komen of waar wij naartoe gaan. Ze weigert een handje te geven of even gedag te zeggen loopt mopperend naar binnen omdat ze sowieso niet mee wilde gaan en zit de hele middag met een chagerijnig gezicht op de bank daar terwijl er vaak gewoon wel leeftijdsgenoten zijn. Zeer respectloos dus.
Wat kan ik hier nou aan doen?? We negeren haar dan en thuis krijgt ze dus weer straf....na afkoelen zeg ik tegen haar dat ik het zo jammer vind dat anderen denken dat ze zo een verwend nest is en niet de leuke meid zien die wij kennen. Wil haar ook gewoon manieren bijbrengen natuurlijk. Dit is een probleem van de laatste paar maanden....ze wil alleen doen waar zij zelf zin in heeft en als wij haar dus ergens heen brengen waar ze niet wil zijn gaat ze ons dat laten voelen ook.
Het gaat inderdaad een tijdje goed en dan heb ik weer een zeer vervelend kind on and off met vlagen ja
Pfff dacht dat ik nog minstens 1 a 2 jaar te gaan had voor het puberen
Wat voegt dat straffen nou toe?
Door zo'n autoritaire houding aan te nemen krijgt zij haar hakken niet uit het zand natuurlijk, hoe graag ze het ook zou willen.
•
zaterdag 22 april 2017 13:51
Mijn dochter word bijna 12 en zegt ook niet tegen iedereen "hallo" mijn jongste roept van afstand al "hallo..." rent op haar vriendinnetjes af als we ze ergens tegen komen en knuffelt ze alsof ze hun al jaren niet gezien heeft.
Mijn oudste draait haar hoofd om en reageert niet als ze gegroet word.
Ik zeg er wel eens wat van maar ga er niet over zeuren.
Ze zegt ook niks tegen vriendinnen van mij die hier langs komen.
Mijn jongste is heel anders maar ik vind het niet erg.
Ik vind het soms wel aso dat ze buiten haar klasgenoten niet echt groet maar ze moet het zelf maar weten het heeft geen zin voor mij om haar dit in te peperen.
Ze komt er vanzelf achter als iemand er eens wat van zegt.
Tot nu toe zeggen ze nog altijd hallo tegen haar en zegt ze 9 van de 10 keer nog steeds niks terug.
Mijn oudste draait haar hoofd om en reageert niet als ze gegroet word.
Ik zeg er wel eens wat van maar ga er niet over zeuren.
Ze zegt ook niks tegen vriendinnen van mij die hier langs komen.
Mijn jongste is heel anders maar ik vind het niet erg.
Ik vind het soms wel aso dat ze buiten haar klasgenoten niet echt groet maar ze moet het zelf maar weten het heeft geen zin voor mij om haar dit in te peperen.
Ze komt er vanzelf achter als iemand er eens wat van zegt.
Tot nu toe zeggen ze nog altijd hallo tegen haar en zegt ze 9 van de 10 keer nog steeds niks terug.
zaterdag 22 april 2017 13:51
zaterdag 22 april 2017 13:53
quote:MarindaH schreef op 22 april 2017 @ 13:44:
Misschien moet je het benoemen. "Sorry dat dochter zo chagrijnig is, ze is aan het puberen en wil ons dat zo laten voelen." En weer door met waar je mee bezig was.
Confronteer haar met haar eigen gedrag, maar maak er geen groot ding van.Dat kun je echt niet maken. Krijgt dochter de volgende keer niet meer zin om mee te gaan en je vernederd haar op die manier.
Misschien moet je het benoemen. "Sorry dat dochter zo chagrijnig is, ze is aan het puberen en wil ons dat zo laten voelen." En weer door met waar je mee bezig was.
Confronteer haar met haar eigen gedrag, maar maak er geen groot ding van.Dat kun je echt niet maken. Krijgt dochter de volgende keer niet meer zin om mee te gaan en je vernederd haar op die manier.
zaterdag 22 april 2017 13:54
quote:Strawberry_shortcake schreef op 22 april 2017 @ 13:40:
Zeer interessant om te lezen hoe anderen alles aanpakken...en het is inderdaad een soort van machtsstrijd geworden tussen ons, niet fijn.
Nog iets waar we tegenaan lopen het niet hallo willen zeggen tegen mensen die op bezoek komen of waar wij naartoe gaan. Ze weigert een handje te geven of even gedag te zeggen loopt mopperend naar binnen omdat ze sowieso niet mee wilde gaan en zit de hele middag met een chagerijnig gezicht op de bank daar terwijl er vaak gewoon wel leeftijdsgenoten zijn. Zeer respectloos dus.
Wat kan ik hier nou aan doen?? We negeren haar dan en thuis krijgt ze dus weer straf....na afkoelen zeg ik tegen haar dat ik het zo jammer vind dat anderen denken dat ze zo een verwend nest is en niet de leuke meid zien die wij kennen. Wil haar ook gewoon manieren bijbrengen natuurlijk. Dit is een probleem van de laatste paar maanden....ze wil alleen doen waar zij zelf zin in heeft en als wij haar dus ergens heen brengen waar ze niet wil zijn gaat ze ons dat laten voelen ook.
Het gaat inderdaad een tijdje goed en dan heb ik weer een zeer vervelend kind on and off met vlagen ja
Pfff dacht dat ik nog minstens 1 a 2 jaar te gaan had voor het puberen
Je kind is groot, laat haar geen handje geven maar een hand. Het lijkt voor jouw een klein verschil, hand of handje maar kan voor haar echt reuze groot zijn.
Kan ze niet thuis blijven? De kinderen van jullie vrienden zijn niet haar vrienden. Leuk als het goed gaat, maar dat kun je niet dwingen.
Zeer interessant om te lezen hoe anderen alles aanpakken...en het is inderdaad een soort van machtsstrijd geworden tussen ons, niet fijn.
Nog iets waar we tegenaan lopen het niet hallo willen zeggen tegen mensen die op bezoek komen of waar wij naartoe gaan. Ze weigert een handje te geven of even gedag te zeggen loopt mopperend naar binnen omdat ze sowieso niet mee wilde gaan en zit de hele middag met een chagerijnig gezicht op de bank daar terwijl er vaak gewoon wel leeftijdsgenoten zijn. Zeer respectloos dus.
Wat kan ik hier nou aan doen?? We negeren haar dan en thuis krijgt ze dus weer straf....na afkoelen zeg ik tegen haar dat ik het zo jammer vind dat anderen denken dat ze zo een verwend nest is en niet de leuke meid zien die wij kennen. Wil haar ook gewoon manieren bijbrengen natuurlijk. Dit is een probleem van de laatste paar maanden....ze wil alleen doen waar zij zelf zin in heeft en als wij haar dus ergens heen brengen waar ze niet wil zijn gaat ze ons dat laten voelen ook.
Het gaat inderdaad een tijdje goed en dan heb ik weer een zeer vervelend kind on and off met vlagen ja
Pfff dacht dat ik nog minstens 1 a 2 jaar te gaan had voor het puberen
Je kind is groot, laat haar geen handje geven maar een hand. Het lijkt voor jouw een klein verschil, hand of handje maar kan voor haar echt reuze groot zijn.
Kan ze niet thuis blijven? De kinderen van jullie vrienden zijn niet haar vrienden. Leuk als het goed gaat, maar dat kun je niet dwingen.
zaterdag 22 april 2017 13:54
quote:Strawberry_shortcake schreef op 22 april 2017 @ 11:29:
[...]
Nee hoor helemaal niks aan de hand met haar, ze doet het heel goed op school, is slim, gezellige kletsgraag. Samen dingen doen doen we zeker wel, hebben het dan ook echt leuk samen maar dat rebelse de laatste tijd maakt mij gewoon gek.
Iemand vroeg waar vader is in dit verhaal die werkt veel en ziet de kinderen dus meestal in de avond en weekend, ik heb dan net oorlog gevoerd met haar en zij rent dan op papa af voor een dikke knuffel alsof er niks gebeurd is. Papa is een held voor haar, in de weekenden hoeft er natuurlijk niks gedaan te worden en is alles relaxter. Ik ben strenger dus word ik gezien als de boeman. Ze luistert eerder naar vader, gaat niet altijd makkelijk hoor maar na streng toespreken zal ze sneller naar vader luisteren.Begin dan eens met een lijn te trekken met je man.
[...]
Nee hoor helemaal niks aan de hand met haar, ze doet het heel goed op school, is slim, gezellige kletsgraag. Samen dingen doen doen we zeker wel, hebben het dan ook echt leuk samen maar dat rebelse de laatste tijd maakt mij gewoon gek.
Iemand vroeg waar vader is in dit verhaal die werkt veel en ziet de kinderen dus meestal in de avond en weekend, ik heb dan net oorlog gevoerd met haar en zij rent dan op papa af voor een dikke knuffel alsof er niks gebeurd is. Papa is een held voor haar, in de weekenden hoeft er natuurlijk niks gedaan te worden en is alles relaxter. Ik ben strenger dus word ik gezien als de boeman. Ze luistert eerder naar vader, gaat niet altijd makkelijk hoor maar na streng toespreken zal ze sneller naar vader luisteren.Begin dan eens met een lijn te trekken met je man.
zaterdag 22 april 2017 13:59
quote:Lampie1986 schreef op 22 april 2017 @ 13:51:
Mijn dochter word bijna 12 en zegt ook niet tegen iedereen "hallo" mijn jongste roept van afstand al "hallo..." rent op haar vriendinnetjes af als we ze ergens tegen komen en knuffelt ze alsof ze hun al jaren niet gezien heeft.
Mijn oudste draait haar hoofd om en reageert niet als ze gegroet word.
Ik zeg er wel eens wat van maar ga er niet over zeuren.
Ze zegt ook niks tegen vriendinnen van mij die hier langs komen.
Mijn jongste is heel anders maar ik vind het niet erg.
Ik vind het soms wel aso dat ze buiten haar klasgenoten niet echt groet maar ze moet het zelf maar weten het heeft geen zin voor mij om haar dit in te peperen.
Ze komt er vanzelf achter als iemand er eens wat van zegt.
Tot nu toe zeggen ze nog altijd hallo tegen haar en zegt ze 9 van de 10 keer nog steeds niks terug.Dit kan ik dus niet, ik ben bereid andere dingen te laten varen zoals haar bord of kleding opruimen, bed opmaken ga ik ook minder over zeuren...maar ik vind dit zo respectloos. Wat als ze straks 16/17 is en nog steeds geen hallo wil zeggen?? Moet ik haar maar haar gang laten gaan? Dit is voor mij dus wel een battle die ik aan moet gaan
Mijn dochter word bijna 12 en zegt ook niet tegen iedereen "hallo" mijn jongste roept van afstand al "hallo..." rent op haar vriendinnetjes af als we ze ergens tegen komen en knuffelt ze alsof ze hun al jaren niet gezien heeft.
Mijn oudste draait haar hoofd om en reageert niet als ze gegroet word.
Ik zeg er wel eens wat van maar ga er niet over zeuren.
Ze zegt ook niks tegen vriendinnen van mij die hier langs komen.
Mijn jongste is heel anders maar ik vind het niet erg.
Ik vind het soms wel aso dat ze buiten haar klasgenoten niet echt groet maar ze moet het zelf maar weten het heeft geen zin voor mij om haar dit in te peperen.
Ze komt er vanzelf achter als iemand er eens wat van zegt.
Tot nu toe zeggen ze nog altijd hallo tegen haar en zegt ze 9 van de 10 keer nog steeds niks terug.Dit kan ik dus niet, ik ben bereid andere dingen te laten varen zoals haar bord of kleding opruimen, bed opmaken ga ik ook minder over zeuren...maar ik vind dit zo respectloos. Wat als ze straks 16/17 is en nog steeds geen hallo wil zeggen?? Moet ik haar maar haar gang laten gaan? Dit is voor mij dus wel een battle die ik aan moet gaan
zaterdag 22 april 2017 14:01
quote:Frizz schreef op 22 april 2017 @ 13:49:
[...]
Wat voegt dat straffen nou toe?
Door zo'n autoritaire houding aan te nemen krijgt zij haar hakken niet uit het zand natuurlijk, hoe graag ze het ook zou willen.Straffen voegt niks toe, maar een tien-jarige die weigert een hand te geven en hallo te zeggen? Ik zou me mijn ogen uit mijn kop schamen en zeker wel een gesprek met haar aangaan over fatsoen.
[...]
Wat voegt dat straffen nou toe?
Door zo'n autoritaire houding aan te nemen krijgt zij haar hakken niet uit het zand natuurlijk, hoe graag ze het ook zou willen.Straffen voegt niks toe, maar een tien-jarige die weigert een hand te geven en hallo te zeggen? Ik zou me mijn ogen uit mijn kop schamen en zeker wel een gesprek met haar aangaan over fatsoen.
zaterdag 22 april 2017 14:02
quote:sssssst schreef op 22 april 2017 @ 13:54:
[...]
Je kind is groot, laat haar geen handje geven maar een hand. Het lijkt voor jouw een klein verschil, hand of handje maar kan voor haar echt reuze groot zijn.
Kan ze niet thuis blijven? De kinderen van jullie vrienden zijn niet haar vrienden. Leuk als het goed gaat, maar dat kun je niet dwingen.Wil haar niet alleen thuis laten, vind ik haar te jong voor.
[...]
Je kind is groot, laat haar geen handje geven maar een hand. Het lijkt voor jouw een klein verschil, hand of handje maar kan voor haar echt reuze groot zijn.
Kan ze niet thuis blijven? De kinderen van jullie vrienden zijn niet haar vrienden. Leuk als het goed gaat, maar dat kun je niet dwingen.Wil haar niet alleen thuis laten, vind ik haar te jong voor.
zaterdag 22 april 2017 14:03
Lees eens een boek over het opvoeden van pubers. Of volg een korte gratis voorlichting bij het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG) over dit onderwerp.
Het gedrag van je dochter is gewoon (pre)pubergedrag. Inclusief het 'verheerlijken' van haar vader en het 'afwijzen' van haar moeder. Het ene kind heeft dit gedrag natuurlijk sterker dan het andere, maar het hoort er allemaal bij.
Voor jou als moeder zal het een aantal jaar doorbijten worden. Laat je goed voorlichten over hoe om te gaan met pubers, dat helpt echt om jullie moeder-dochterband goed te houden!
Het gedrag van je dochter is gewoon (pre)pubergedrag. Inclusief het 'verheerlijken' van haar vader en het 'afwijzen' van haar moeder. Het ene kind heeft dit gedrag natuurlijk sterker dan het andere, maar het hoort er allemaal bij.
Voor jou als moeder zal het een aantal jaar doorbijten worden. Laat je goed voorlichten over hoe om te gaan met pubers, dat helpt echt om jullie moeder-dochterband goed te houden!
zaterdag 22 april 2017 14:04
quote:Strawberry_shortcake schreef op 22 april 2017 @ 13:59:
[...]
Dit kan ik dus niet, ik ben bereid andere dingen te laten varen zoals haar bord of kleding opruimen, bed opmaken ga ik ook minder over zeuren...maar ik vind dit zo respectloos. Wat als ze straks 16/17 is en nog steeds geen hallo wil zeggen?? Moet ik haar maar haar gang laten gaan? Dit is voor mij dus wel een battle die ik aan moet gaan
Je denkt dat je weet waarom ze iets niet wil of niet doet. En je wil het haar afleren maar misschien weet je de echte reden niet. Misschien voelt ze zich onzeker.
Die eeuwige strijd moet je echt opgeven.
Lekker boeien dat het bed niet opgemaakt is.
Spreek af dat ze elke vrijdag haar kamer opruimt en jij de rest van de week niet zal zeuren en vragen haar bed op te maken.
[...]
Dit kan ik dus niet, ik ben bereid andere dingen te laten varen zoals haar bord of kleding opruimen, bed opmaken ga ik ook minder over zeuren...maar ik vind dit zo respectloos. Wat als ze straks 16/17 is en nog steeds geen hallo wil zeggen?? Moet ik haar maar haar gang laten gaan? Dit is voor mij dus wel een battle die ik aan moet gaan
Je denkt dat je weet waarom ze iets niet wil of niet doet. En je wil het haar afleren maar misschien weet je de echte reden niet. Misschien voelt ze zich onzeker.
Die eeuwige strijd moet je echt opgeven.
Lekker boeien dat het bed niet opgemaakt is.
Spreek af dat ze elke vrijdag haar kamer opruimt en jij de rest van de week niet zal zeuren en vragen haar bed op te maken.
zaterdag 22 april 2017 14:06
quote:Lampie1986 schreef op 22 april 2017 @ 13:54:
Hoe vaak in de week heeft je dochter straf?Ze heeft echt niet wekelijks straf hoor, soms gaat het een paar weken goed en dan heeft ze weer een dwarse bui en is het weer een paar dagen bonje. Haar laten douchen is wel steeds een drama en lukt dus alleen met haar naar de douche te trekken....geen straf
Hoe vaak in de week heeft je dochter straf?Ze heeft echt niet wekelijks straf hoor, soms gaat het een paar weken goed en dan heeft ze weer een dwarse bui en is het weer een paar dagen bonje. Haar laten douchen is wel steeds een drama en lukt dus alleen met haar naar de douche te trekken....geen straf
zaterdag 22 april 2017 14:06
quote:Star schreef op 22 april 2017 @ 14:01:
[...]
Straffen voegt niks toe, maar een tien-jarige die weigert een hand te geven en hallo te zeggen? Ik zou me mijn ogen uit mijn kop schamen en zeker wel een gesprek met haar aangaan over fatsoen.Dat werkt vast bij jouw kind en het gemiddelde kind, maar dochter van TO verzuipt in de puberhormonen en gevoelens van onwil en niet begrepen worden. Dat versterk je alleen maarmet straffen.
[...]
Straffen voegt niks toe, maar een tien-jarige die weigert een hand te geven en hallo te zeggen? Ik zou me mijn ogen uit mijn kop schamen en zeker wel een gesprek met haar aangaan over fatsoen.Dat werkt vast bij jouw kind en het gemiddelde kind, maar dochter van TO verzuipt in de puberhormonen en gevoelens van onwil en niet begrepen worden. Dat versterk je alleen maarmet straffen.
•
zaterdag 22 april 2017 14:06
quote:Strawberry_shortcake schreef op 22 april 2017 @ 14:02:
[...]
Wil haar niet alleen thuis laten, vind ik haar te jong voor.
Mijn dochter is vaak alleen thuis.
Uren... ze kan mij bellen als ze wil.
Ze heeft geen zin om in de regen naar het centrum te fietsen en ze wil niet overal mee naartoe dus is ze alleen thuis.
Toen ze tien was ook.
Geef haar wat meer vertrouwen.
[...]
Wil haar niet alleen thuis laten, vind ik haar te jong voor.
Mijn dochter is vaak alleen thuis.
Uren... ze kan mij bellen als ze wil.
Ze heeft geen zin om in de regen naar het centrum te fietsen en ze wil niet overal mee naartoe dus is ze alleen thuis.
Toen ze tien was ook.
Geef haar wat meer vertrouwen.
zaterdag 22 april 2017 14:07
quote:Strawberry_shortcake schreef op 22 april 2017 @ 13:59:
[...]
Dit kan ik dus niet, ik ben bereid andere dingen te laten varen zoals haar bord of kleding opruimen, bed opmaken ga ik ook minder over zeuren...maar ik vind dit zo respectloos. Wat als ze straks 16/17 is en nog steeds geen hallo wil zeggen?? Moet ik haar maar haar gang laten gaan? Dit is voor mij dus wel een battle die ik aan moet gaan
Leg je van te voren ook uit wat je verwacht, of doe je dat op het moment dat het gebeurt?
Voor kinderen is het fijn om te weten wat er van ze verwacht wordt. Als wij naar opa en oma gaan op verjaardag dan zeggen we in de auto al dat er ook heel veel heel oude taarten zullen zijn. (oudere broers en zussen van opa) Dat we verwachten dat ze die allemaal een hand geven, zoenen hoeft dan weer niet. Etcetc. Bij binnenkomst zijn de verwachtingen dan ook duidelijk. We verwachten dan weer niet dat de kinderen dat onthouden tot een half jaar later. Inmiddels heeft alleen de jongste nog instructies nodig de twee van 17 en 19 doen het nu spontaan.
[...]
Dit kan ik dus niet, ik ben bereid andere dingen te laten varen zoals haar bord of kleding opruimen, bed opmaken ga ik ook minder over zeuren...maar ik vind dit zo respectloos. Wat als ze straks 16/17 is en nog steeds geen hallo wil zeggen?? Moet ik haar maar haar gang laten gaan? Dit is voor mij dus wel een battle die ik aan moet gaan
Leg je van te voren ook uit wat je verwacht, of doe je dat op het moment dat het gebeurt?
Voor kinderen is het fijn om te weten wat er van ze verwacht wordt. Als wij naar opa en oma gaan op verjaardag dan zeggen we in de auto al dat er ook heel veel heel oude taarten zullen zijn. (oudere broers en zussen van opa) Dat we verwachten dat ze die allemaal een hand geven, zoenen hoeft dan weer niet. Etcetc. Bij binnenkomst zijn de verwachtingen dan ook duidelijk. We verwachten dan weer niet dat de kinderen dat onthouden tot een half jaar later. Inmiddels heeft alleen de jongste nog instructies nodig de twee van 17 en 19 doen het nu spontaan.
