Kinderen
alle pijlers
double the trouble but twice the fun
donderdag 30 december 2010 15:27
Welkom op het tweelingentopic!
De plek om vragen te stellen, tips en trucs te delen, of gewoon lekker te kletsen over je tweeling en alles wat daarmee te maken heeft!
Even voorstellen:
Ik ben Soezie, 33 jaar, en sinds eind september 2010 de trotse moeder van een jongen en een meid!
Kom er gezellig bij en klets mee!
Edit: Ik ben inmiddels niet meer actief op dit forum. Dit topic wordt door mij dus niet meer bijgehouden. Vandaar dat ik de tabel die hier stond inmiddels heb verwijderd op verzoek van een aantal dames. Voor een nieuw actief topic kunnen de actieve schrijvers dus beter een nieuw topic starten...
De plek om vragen te stellen, tips en trucs te delen, of gewoon lekker te kletsen over je tweeling en alles wat daarmee te maken heeft!
Even voorstellen:
Ik ben Soezie, 33 jaar, en sinds eind september 2010 de trotse moeder van een jongen en een meid!
Kom er gezellig bij en klets mee!
Edit: Ik ben inmiddels niet meer actief op dit forum. Dit topic wordt door mij dus niet meer bijgehouden. Vandaar dat ik de tabel die hier stond inmiddels heb verwijderd op verzoek van een aantal dames. Voor een nieuw actief topic kunnen de actieve schrijvers dus beter een nieuw topic starten...
Alle dieren -behalve de mens- weten dat het leven in de eerste plaats bedoeld is om ervan te genieten. ~Samuel Butler~
vrijdag 21 februari 2014 10:23
Jip+Janneke, dit zijn dus de tropenjaren.
Enige advies is voor krampjes buikjes masseren, en die speciale flessen.
Met dat aankleedkussen deed ik ook tussenin leggen.
En ik had een wiegje naast mijn bed.
Dus 1 tussenin en 1 naast mijn bed.
Je hebt echt het idee dat je hele nachten overslaat, en eigenlijk is dat ook zo.
Mijn man heeft na een paar weken toch geholpen met de nachtvoedingen want alleen was niet te doen.
Man ging heel vroeg naar bed. En ik maakte ze wakker voor een voeding rond 12 uur in de avond. Als ik dat niet deed kwamen ze toch rond een uurtje of 1 en dan ga je erop liggen wachten.
Mijn man pakte dan de voeding van 3 uur.
En ik weer om 6 uur.
Zo hebben we het 7 maanden gedaan.
Het is hartstikke vermoeiend dus ik zou alle hulp uit je omgeving aannemen.
Succes!
Enige advies is voor krampjes buikjes masseren, en die speciale flessen.
Met dat aankleedkussen deed ik ook tussenin leggen.
En ik had een wiegje naast mijn bed.
Dus 1 tussenin en 1 naast mijn bed.
Je hebt echt het idee dat je hele nachten overslaat, en eigenlijk is dat ook zo.
Mijn man heeft na een paar weken toch geholpen met de nachtvoedingen want alleen was niet te doen.
Man ging heel vroeg naar bed. En ik maakte ze wakker voor een voeding rond 12 uur in de avond. Als ik dat niet deed kwamen ze toch rond een uurtje of 1 en dan ga je erop liggen wachten.
Mijn man pakte dan de voeding van 3 uur.
En ik weer om 6 uur.
Zo hebben we het 7 maanden gedaan.
Het is hartstikke vermoeiend dus ik zou alle hulp uit je omgeving aannemen.
Succes!
vrijdag 21 februari 2014 16:11
Het is heftig en je nachtrust is nu gewoon ruk. Probeer het per nacht te nemen en elk uur slaap te pakken dat je kunt pakken.
Ik lag ook regelmatig met één kind op de borst en één schuin op mijn borst/arm (beetje jammer als je moet plassen). Ze zijn nog wat jong om in te bakeren denk ik? Vraag dat anders even na bij het cb, het heeft ons erg geholpen (we gebruikten de Pacco).
Ik lag ook regelmatig met één kind op de borst en één schuin op mijn borst/arm (beetje jammer als je moet plassen). Ze zijn nog wat jong om in te bakeren denk ik? Vraag dat anders even na bij het cb, het heeft ons erg geholpen (we gebruikten de Pacco).
maandag 24 februari 2014 21:48
Hoe zat het met jullie buiken?
Ik heb dus een ruime 2 weken geleden een keizersnede gehad en mn buik ziet eruit alsof ik nog zwanger ben. Heb de eerste week behoorlijke obstipatie gehad en hoopte dat het daarna minder zou worden. Nu is mijn baarmoeder ook nog niet helemaal gezakt en als ik lang sta krijg ik echt een ronde harde buik...
Na, de bevalling van mn zoontje werd mn buik meer een pudding
Nu blijft het echt een bolle zwangere buik
Ik heb dus een ruime 2 weken geleden een keizersnede gehad en mn buik ziet eruit alsof ik nog zwanger ben. Heb de eerste week behoorlijke obstipatie gehad en hoopte dat het daarna minder zou worden. Nu is mijn baarmoeder ook nog niet helemaal gezakt en als ik lang sta krijg ik echt een ronde harde buik...
Na, de bevalling van mn zoontje werd mn buik meer een pudding
Nu blijft het echt een bolle zwangere buik
dinsdag 25 februari 2014 21:33
Mijn buik heeft 5 maanden de tijd nodig gehad om te herstellen en toen was het nog niet goed. Erg wijkende buikspieren (diastase) en een plop navel. Buikspieren is niet meer goedgekomen, maar op zich zie je daar niks van, navelbreuk heb ik me aan laten opereren. Is netjes geworden! Maar ik maakte me daar dus ook heel erg druk om en heb nu echt weer een platte buik. Zeker na een ks kost het tijd. Je kan je spieren lange tijd niet echt gebruiken. Geef het echt een half jaar en als je puf hebt mag je na 6 weken gaan "planken", heeft mij echt geholpen om weer strak te worden! Komt goed!
Hoe gaat het verder?
Hoe gaat het verder?
woensdag 26 februari 2014 12:14
Hier ook een enorm uitpuilende navel en daaronder een kuil...
Hoe het gaat? Uhm niet
Griep, gebroken nachten, darm krampjes, nog steeds bekkeninstabiliteit hoewel wel veel minder maar kan nog niet op mn zij liggen en echt ontspannen en mis dat enorm.
Snel op en last van litteken..
Een 2 jarige die ik ook aandacht wil geven..
Roze wolk? Genieten?
Nee, niet aanwezig...
Misschien iets te eerlijk antwoord?
Maar op dit moment vind ik het niet leuk ..
Hoe het gaat? Uhm niet
Griep, gebroken nachten, darm krampjes, nog steeds bekkeninstabiliteit hoewel wel veel minder maar kan nog niet op mn zij liggen en echt ontspannen en mis dat enorm.
Snel op en last van litteken..
Een 2 jarige die ik ook aandacht wil geven..
Roze wolk? Genieten?
Nee, niet aanwezig...
Misschien iets te eerlijk antwoord?
Maar op dit moment vind ik het niet leuk ..
woensdag 26 februari 2014 13:05
Jip en Janneke, heel herkenbaar. Roze wolken hangen niet boven huizen waar tweelingen geboren zijn. (en moeders die dat wel beweren liegen ) Maar met eerlijkheid is niks mis toch? Dat getuigt alleen maar van een gezonde portie zelfkennis.
Bij de tweeling dacht ik echt, wat liep ik nou te mauwen met 1 kind. Dit is pas zwaar.
Hoop voor jou dat de ongemakken snel voorbij zijn en dat je snel lekker buiten kan zijn met je tweeling in de wagen en 2jarige in de speeltuin!
Bij de tweeling dacht ik echt, wat liep ik nou te mauwen met 1 kind. Dit is pas zwaar.
Hoop voor jou dat de ongemakken snel voorbij zijn en dat je snel lekker buiten kan zijn met je tweeling in de wagen en 2jarige in de speeltuin!
donderdag 27 februari 2014 12:59
Hey lieve JipenJanneke, niks mis met een eerlijk antwoord.
Ik was gisteren uit eten met een groepje mensen en een vrouw vertelde daar dat ze de eerste maanden toen ze een baby had echt op een dikke vette roze wolk zat. Ik zweer je; daar heb ik nooit opgezeten. Want ik had pijn, ik was moe, ik had enorme melktieten, ik voedde en sliep en probeerde ondertussen ook al heel snel weer "leuk" voor anderen te zijn. WERKT NIET!!
Dus mijn advies: je buik echt even loslaten, dat heeft gewoon helaas tijd nodig. Je kan je altijd nog aan de navelbreuk laten helpen en als je weer meer slaapt dan een paar niet eens aaneengesloten uurtjes ga je een keer planken oid.
Is er iemand die 1x per week de nacht kan/wil doen? Evt tegen betaling? Wij hadden via regeltantes echt een top vrouw gevonden, koste wat maar wat een genot om bij te slapen. Daarnaast deed schoonmoeder twee keer per week een nacht. Ik voedde wel zelf (bv) maar zij verschoonde dan en hielp met aanleggen. Kon ik toch steeds twee uurtjes tussendoor slapen. En met al die hulp was ik nog steeds helemaal gesloopt. Ik kan me eigenlijk niet eens indenken hoe moeders dat doen zonder hulp en met nog een kindje. Heel zwaar.
Kraampjes worden minder in de loop van de tijd. Een goed middel kan ABC dophilis (zoiets was het) zijn, of VSM halen tegen kraampjes.
Wissel af met je man, regel een vriendin die af toe kookt en laat je boodschappen bezorgen.
En kleintje van twee 1x per week logeren bij een lieve opa en oma?
Heel veel sterkte en succes!
Welke provincie woon je eigenlijk? Wie weet wonen we bij elkaar in de buurt en kan ik wat voor je doen? I know the feeling!!
Ik was gisteren uit eten met een groepje mensen en een vrouw vertelde daar dat ze de eerste maanden toen ze een baby had echt op een dikke vette roze wolk zat. Ik zweer je; daar heb ik nooit opgezeten. Want ik had pijn, ik was moe, ik had enorme melktieten, ik voedde en sliep en probeerde ondertussen ook al heel snel weer "leuk" voor anderen te zijn. WERKT NIET!!
Dus mijn advies: je buik echt even loslaten, dat heeft gewoon helaas tijd nodig. Je kan je altijd nog aan de navelbreuk laten helpen en als je weer meer slaapt dan een paar niet eens aaneengesloten uurtjes ga je een keer planken oid.
Is er iemand die 1x per week de nacht kan/wil doen? Evt tegen betaling? Wij hadden via regeltantes echt een top vrouw gevonden, koste wat maar wat een genot om bij te slapen. Daarnaast deed schoonmoeder twee keer per week een nacht. Ik voedde wel zelf (bv) maar zij verschoonde dan en hielp met aanleggen. Kon ik toch steeds twee uurtjes tussendoor slapen. En met al die hulp was ik nog steeds helemaal gesloopt. Ik kan me eigenlijk niet eens indenken hoe moeders dat doen zonder hulp en met nog een kindje. Heel zwaar.
Kraampjes worden minder in de loop van de tijd. Een goed middel kan ABC dophilis (zoiets was het) zijn, of VSM halen tegen kraampjes.
Wissel af met je man, regel een vriendin die af toe kookt en laat je boodschappen bezorgen.
En kleintje van twee 1x per week logeren bij een lieve opa en oma?
Heel veel sterkte en succes!
Welke provincie woon je eigenlijk? Wie weet wonen we bij elkaar in de buurt en kan ik wat voor je doen? I know the feeling!!
donderdag 27 februari 2014 14:41
Die eerste tijd is ook gewoon zoooooo niet leuk.
In het begin soms echt spijt gehad van de beslissing om voor een tweede te gaan ('want dit is gewoon kut!!') zo zwaar vond ik het af en toe. Ze zijn nu bijna 4 en nu is het gewoon heel erg gezellig en makkelijk (makkelijker dan 1 kind, zo fijn spelen ze samen), daar heb je nu niet veel aan maar echt alles gaat voorbij.
Nog heel eventjes, dan hebben we weer lente, dan kom je lekker buiten met je prachtige kindjes en dan kan je oudste lekker rennen.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
donderdag 27 februari 2014 16:29
Fijn de herkenning en lieve berichten! Doet me goed.
Ja, hier ook regelmatig de gedachten waarom wilde ik in hemelsnaam een tweede kindje.. voel me behoorlijk schuldig naar ze dat ik dat denk.... maar ik voel me niet blij met ze.
De hele zwangerschap was ik niet blij en in het begin behoorlijk depri en ik dacht als ze er zijn komt het wel goed. Maar ik kan me nog niet blij voelen en dat vind ik heel moeilijk.
Hier ervaring met een postnatale depressie?
Ja, hier ook regelmatig de gedachten waarom wilde ik in hemelsnaam een tweede kindje.. voel me behoorlijk schuldig naar ze dat ik dat denk.... maar ik voel me niet blij met ze.
De hele zwangerschap was ik niet blij en in het begin behoorlijk depri en ik dacht als ze er zijn komt het wel goed. Maar ik kan me nog niet blij voelen en dat vind ik heel moeilijk.
Hier ervaring met een postnatale depressie?
donderdag 27 februari 2014 16:35
Ik woon in Noord Holland
Heb wel hulp, mijn moeder is er nog 3 weken op ma tot en met woensdag en helpt dan ook snachts mee maar heb dan niet meer slaap hoewel ik wel rustiger een middagdutje kan doen.
Nu had ik 2.5 uur lang geschreeuw.
Mijn schoonmoeder kookt 2 keer per week nog voor ons de komende 3 weken en mijn zoontje is 2 middagen daar.
Je zou denken genoeg hulp maar ik denk dat ik al teveel ingestort ben.. had net als vele denken ik een hele pittige zwangerschap en een heftige tegenvallende keizersnede en de bekkeninstabiliteit en griep werken niet bevordelijk. Maar het meeste wat me nu in de weg zit zijn de depressieve gevoelens en het al maanden of eigenlijk jaren gebrek aan slaap.
Heb wel hulp, mijn moeder is er nog 3 weken op ma tot en met woensdag en helpt dan ook snachts mee maar heb dan niet meer slaap hoewel ik wel rustiger een middagdutje kan doen.
Nu had ik 2.5 uur lang geschreeuw.
Mijn schoonmoeder kookt 2 keer per week nog voor ons de komende 3 weken en mijn zoontje is 2 middagen daar.
Je zou denken genoeg hulp maar ik denk dat ik al teveel ingestort ben.. had net als vele denken ik een hele pittige zwangerschap en een heftige tegenvallende keizersnede en de bekkeninstabiliteit en griep werken niet bevordelijk. Maar het meeste wat me nu in de weg zit zijn de depressieve gevoelens en het al maanden of eigenlijk jaren gebrek aan slaap.
donderdag 27 februari 2014 20:48
Ben je al bij je huisarts geweest voor je depressieve gevoelens? Ik ben net v Amsterdam naar Den Haag verhuisd, ik meen het serieus, als ik eens wat voor je kan betekenen of je wil mijn mail adres, let me know! Tweeling moeders begrijpen elkaar over het algemeen.
Ik vind het heel erf rot voor je dat je je zo voelt, klinkt idd beetje richting depressie en daar kan je zelf niks aan doen, dus ik denk dat je echt naar je HA moet gaan.
Hoe kan het dat je niet meer slaapt als je moeder helpt? Of help jij mee?
Mijn huisarts zei toen ik half overspannen en totaal uitgeput daar zat: jij helpt de hulp. Niet doen! En hij had gelijk. Neem die hulp vooral ook voor jezelf. Pak die broodnodige slaap!
Heel fijn dat je nog hulp hebt. Hoe gaat het met je man?
Sterkte en voel je echt niet schuldig, het is rete zwaar!
Ik ga morgen avond naar Amsterdam naar vriendinnen, weet niet waar je woont in NH, maar als ik iets voor je kan betekenen laat maar weten.
O en nog een tip: inbakeren! Doe je dat al?
Ik vind het heel erf rot voor je dat je je zo voelt, klinkt idd beetje richting depressie en daar kan je zelf niks aan doen, dus ik denk dat je echt naar je HA moet gaan.
Hoe kan het dat je niet meer slaapt als je moeder helpt? Of help jij mee?
Mijn huisarts zei toen ik half overspannen en totaal uitgeput daar zat: jij helpt de hulp. Niet doen! En hij had gelijk. Neem die hulp vooral ook voor jezelf. Pak die broodnodige slaap!
Heel fijn dat je nog hulp hebt. Hoe gaat het met je man?
Sterkte en voel je echt niet schuldig, het is rete zwaar!
Ik ga morgen avond naar Amsterdam naar vriendinnen, weet niet waar je woont in NH, maar als ik iets voor je kan betekenen laat maar weten.
O en nog een tip: inbakeren! Doe je dat al?
vrijdag 28 februari 2014 21:41
quote:goldmember schreef op 27 februari 2014 @ 20:48:
Ben je al bij je huisarts geweest voor je depressieve gevoelens? Ik ben net v Amsterdam naar Den Haag verhuisd, ik meen het serieus, als ik eens wat voor je kan betekenen of je wil mijn mail adres, let me know! Tweeling moeders begrijpen elkaar over het algemeen.
Ik vind het heel erf rot voor je dat je je zo voelt, klinkt idd beetje richting depressie en daar kan je zelf niks aan doen, dus ik denk dat je echt naar je HA moet gaan.
Hoe kan het dat je niet meer slaapt als je moeder helpt? Of help jij mee?
Mijn huisarts zei toen ik half overspannen en totaal uitgeput daar zat: jij helpt de hulp. Niet doen! En hij had gelijk. Neem die hulp vooral ook voor jezelf. Pak die broodnodige slaap!
Heel fijn dat je nog hulp hebt. Hoe gaat het met je man?
Sterkte en voel je echt niet schuldig, het is rete zwaar!
Ik ga morgen avond naar Amsterdam naar vriendinnen, weet niet waar je woont in NH, maar als ik iets voor je kan betekenen laat maar weten.
O en nog een tip: inbakeren! Doe je dat al?
Ik woon in Zaandam dus je woonde in de buurt. Echt super lief van je! Ik zal het onthouden
Ik help inderdaad dan gewoon mee. Ze ligt bij mij in bed en helpt me. Ik kan ook niet ergens anders gaan liggen... ruimtegebrek
Mijn man zit er ook behoorlijk doorheen maar houdt de moed erin.
Als ze heel onrustig zijn dan leg ik ze in een hydrofiel luier.
Nogmaals bedankt voor je lieve berichtje
Ben je al bij je huisarts geweest voor je depressieve gevoelens? Ik ben net v Amsterdam naar Den Haag verhuisd, ik meen het serieus, als ik eens wat voor je kan betekenen of je wil mijn mail adres, let me know! Tweeling moeders begrijpen elkaar over het algemeen.
Ik vind het heel erf rot voor je dat je je zo voelt, klinkt idd beetje richting depressie en daar kan je zelf niks aan doen, dus ik denk dat je echt naar je HA moet gaan.
Hoe kan het dat je niet meer slaapt als je moeder helpt? Of help jij mee?
Mijn huisarts zei toen ik half overspannen en totaal uitgeput daar zat: jij helpt de hulp. Niet doen! En hij had gelijk. Neem die hulp vooral ook voor jezelf. Pak die broodnodige slaap!
Heel fijn dat je nog hulp hebt. Hoe gaat het met je man?
Sterkte en voel je echt niet schuldig, het is rete zwaar!
Ik ga morgen avond naar Amsterdam naar vriendinnen, weet niet waar je woont in NH, maar als ik iets voor je kan betekenen laat maar weten.
O en nog een tip: inbakeren! Doe je dat al?
Ik woon in Zaandam dus je woonde in de buurt. Echt super lief van je! Ik zal het onthouden
Ik help inderdaad dan gewoon mee. Ze ligt bij mij in bed en helpt me. Ik kan ook niet ergens anders gaan liggen... ruimtegebrek
Mijn man zit er ook behoorlijk doorheen maar houdt de moed erin.
Als ze heel onrustig zijn dan leg ik ze in een hydrofiel luier.
Nogmaals bedankt voor je lieve berichtje
zaterdag 1 maart 2014 09:56
Graag gedaan! Neem die tijd voor jezelf om naar de huisarts te gaan! Echt doen!
Ik zit nu te denken aan hoe het toen was en het was bizar heftig en zwaar. Maar ik had wel echt geluksmomenten tussendoor, als je die niet hebt zeker bellen!
Heel veel sterkte en mijn aanbod geldt hoor, ik plemp zo mijn email hier neer! Zaandam is niet t einde van de wereld!
Hoop echt dat je je snel wat beter voelt!
Ik zit nu te denken aan hoe het toen was en het was bizar heftig en zwaar. Maar ik had wel echt geluksmomenten tussendoor, als je die niet hebt zeker bellen!
Heel veel sterkte en mijn aanbod geldt hoor, ik plemp zo mijn email hier neer! Zaandam is niet t einde van de wereld!
Hoop echt dat je je snel wat beter voelt!
zaterdag 1 maart 2014 13:11
quote:goldmember schreef op 01 maart 2014 @ 09:56:
Graag gedaan! Neem die tijd voor jezelf om naar de huisarts te gaan! Echt doen!
Ik zit nu te denken aan hoe het toen was en het was bizar heftig en zwaar. Maar ik had wel echt geluksmomenten tussendoor, als je die niet hebt zeker bellen!
Heel veel sterkte en mijn aanbod geldt hoor, ik plemp zo mijn email hier neer! Zaandam is niet t einde van de wereld!
Hoop echt dat je je snel wat beter voelt!
Anders geef je , je email of Facebook zodat ik eventueel met je kan praten zonder dat iedereen het kan lezen.
Ik weet niet of je nadat ik het gezien hebt, het weer kan wissen?
Graag gedaan! Neem die tijd voor jezelf om naar de huisarts te gaan! Echt doen!
Ik zit nu te denken aan hoe het toen was en het was bizar heftig en zwaar. Maar ik had wel echt geluksmomenten tussendoor, als je die niet hebt zeker bellen!
Heel veel sterkte en mijn aanbod geldt hoor, ik plemp zo mijn email hier neer! Zaandam is niet t einde van de wereld!
Hoop echt dat je je snel wat beter voelt!
Anders geef je , je email of Facebook zodat ik eventueel met je kan praten zonder dat iedereen het kan lezen.
Ik weet niet of je nadat ik het gezien hebt, het weer kan wissen?
zaterdag 1 maart 2014 13:21
zaterdag 1 maart 2014 13:25
quote:saaaaar81 schreef op 01 maart 2014 @ 13:21:
Ik weet nog dat mijn man tegen me zei dat hij weer moest gaan werken (was 3 weken thuis, dacht dat hij 4 weken had) en ik kreeg een hyperventilatie aanval. Nog nooit gehad, heel erg griezelig.
Puur door de stress.
Ik moet er ook nog even niet aandenken straks alleen te zijn met alle 3.....
Schiet de stress er ook spontaan in hoor
Poeh adem in adem uit
Ik weet nog dat mijn man tegen me zei dat hij weer moest gaan werken (was 3 weken thuis, dacht dat hij 4 weken had) en ik kreeg een hyperventilatie aanval. Nog nooit gehad, heel erg griezelig.
Puur door de stress.
Ik moet er ook nog even niet aandenken straks alleen te zijn met alle 3.....
Schiet de stress er ook spontaan in hoor
Poeh adem in adem uit
zaterdag 1 maart 2014 13:28
