Fatsoensnormen kinderen

24-04-2014 08:54 547 berichten
Goedemorgen iedereen,



Ik ben er sinds een paar weken achter dat ik zwanger ben. Naast alle kwaaltjes, die komen en gaan, ga je ook steeds meer nadenken en praten over 'hoe je je kind kunt/wilt opvoeden'. Uiteraard komt dit niet vanuit het niets en weet je wel wat je het liefst zou zien, maar nu wordt het allemaal wat werkelijker.



Wat wij echt belangrijk vinden is fatsoen. Hiermee bedoel ik (bijvoorbeeld):

- netjes je afval in de prullenbak gooien

- aan tafel blijven zitten in een restaurant

- dankjewel zeggen

- u zeggen tegen oudere mensen

- niet vragen om een broodje bij de bakker, maar wachten tot je er 1 krijgt. Zo niet, jammer dan.

- niet door een gesprek van volwassenen heen praten

- etc.



Gisteren had ik er een discussie over met een vriendin en zij was het op meerdere punten niet met mij eens. 'Een kind moet durven vragen', 'een kind moet bewegingsvrijheid hebben dus hoeft in een restaurant niet aan tafel te blijven zitten'. Op elk voorbeeld had ze een weerwoord (als ik het zo mag noemen).



Blijkbaar is het allemaal niet meer zo normaal als vroeger. Ik moest "stil zijn als de grote mensen aan het praten zijn" en geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om ook maar een kik te geven. Vragen om een broodje bij de bakker of een plakje worst bij de slager? Absoluut niet mogelijk, dan at mijn moeder het zelf op.



Ben ik nu zo ouderwets? Is fatsoen niet meer normaal? Ik zie het overal om me heen dat kinderen afval op de grond gooien, een grote mond hebben, niet opstaan in de bus voor mensen die slecht ter been zijn.



Misschien is het tegenwoordig gewoon niet meer normaal. Ik weet het niet.



Hoe denken jullie hierover?
anoniem_63e2790640a03 wijzigde dit bericht op 24-04-2014 08:56
Reden: Grammaticale fout
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dat een kind bewegingsvrijheid nodig heeft en daarom niet aan tafel hoeft te blijven zitten is kolder, ik ken er twee en die zijn al wat ouder, de laatste keer dat ik ze meemaakte waren ze respectievelijk negen en twaalf, ik heb nog nooit zo'n stel rotkinderen meegemaakt, pa en ma zeiden er niets van terwijl ze de keuken van het restaurant inliepen, precies door de verkeerde klapdeur waardoor iemand van de bediening bijna een paar borden liet vallen, er werd alleen maar om gelachen, tot iemand van het restaurant vriendelijk kwam vragen of ze misschien een beetje op hun kinderen wilden letten omdat de andere gasten zich nogal ergerden. Ik had al een paar keer iets gezegd maar dat viel evenmin in goede aarde. Hun argument is dat, wat ze thuis mogen, ze ook bij anderen mogen. Fijne manier van opvoeden, daar hebben ze later vast veel profijt van.
verba volant, scripta manent.
Plakjes worst enzo wordt hier zelden gedaan, dat is wel handig.



Ze mogen van mij overigens wel ergens om vragen (beleefd) maar ze moeten er wel rekening mee houden dat ze het niet altijd krijgen.



Ze mogen zich ook in het gesprek met volwassenen mengen maar niet dwars erdoorheen gaan tetteren.



'Kindertjes die vragen worden overgeslagen' en 'Kinderen mag je wel zien maar niet horen' zijn niet meer van deze tijd, vind ik.
Alle reacties Link kopieren
quote:SeBastassaUnaCanzone schreef op 24 april 2014 @ 10:41:

[...]



Let maar op, ook jouw kind gaat straks wel eens liggen huilen op de supermarktvloer. Het is naïef te denken dat het niet gaat gebeuren. Je kan dus maar beter denken: 'mocht het gebeuren, wat moet ik dan doen?'

Maar stel nou dat het kind van TO toch echt nooit gaat liggen gillen op de supermarktvloer, dan lijkt het me vooral belangrijk dat TO niet denkt dat het door haar geweldige opvoeding komt, maar dat ze gewoon toevallig een 'makkelijk' kind heeft.



Want dat is wat ik lees: TO lijkt nog te denken dat je met opvoeding alles in de hand houdt.



En ja, dat dat niet zo werkt leer je op z'n vroegst bij een tweede kind, want pas dan merk je dat wat bij die eerste zo briljant uitpakte bij die tweede ineens helemaal geen effect heeft.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
quote:lisaviva schreef op 24 april 2014 @ 10:47:

[...]



Stond laatst ook een peuter in de winkel te gillen, mensen dachten dat hij zijn moeder kwijt was en bleven allemaal medelijdend staan, Hoor ik opeens heel droog uit een gangpad, een vaderstem zeggen: 'Niets aan de hand, hoor, mijn zoontje krijgt alleen zijn zin niet, ga gerust verder met boodschappen doen.'



Herkenbaar. Ik heb zo eens met een driftige dochter in een winkel gestaan en soortgelijk gereageerd.



Later kwam er een ouder stel naar me toe die vol lof was over mijn aanpak en me sterkte wensten met de driftbuien van mijn dochter. Ze vonden het heel herkenbaar, hun dochter was namelijk net zo vroeger. En ze reageerden toen ook zo zoals ik deed. Dat ze naar me toe kwamen en dat zeiden vond ik echt leuk.



Overigens hebben de driftbuien bij elkaar een maand of twee, drie geduurd. Toen was het alweer helemaal over. Gelukkig maar.
quote:lamadrugada schreef op 24 april 2014 @ 10:39:

@Vl43inder: de opmerking dat ik lijk te weten dat ik het veel beter zal doen, vind ik onterecht. Zoals eerder gezegd weet ik dat het voor mij makkelijk praten is. Ik ben nog geen moeder. Ik verbeeld me echt niet dat mijn kind nergens tegenin gaat en zomaar alle dingen opvolgt. Is ook niet de bedoeling trouwens, we zitten niet in het leger.

Ik open hier een topic om te kijken of mijn ideeen dan zo raar zijn.

En ja, dat ik mij stoor aan mensen die hun asbak leeggooien in de bosjes, dat lijkt me niet meer dan normaal.



En moeders die elkaar afvallen. Ja, ik heb mijn mening, jij die van jouw. Maar zal ik hardop tegen een moeder in de winkel zeggen dat ze haar kind in toom moet houden? Nee. Dat vind ik namelijk ook niet fatsoenlijk :-)



Ik sta open voor meningen en ervaringen, die heb ik immers zelf (nog) niet.



Je ideeën zijn niet raar. Maar juist het feit dat je je dat afvraagt maakt dat dat ietwat denigrerend over komt op de mensen die al ouder zijn en ervaring hebben.



Als een studente die zich afvraagt wat werkende mensen die geen flitsende carrière hebben in godsnaam bezielt.



Alle ouders willen dat hun kinderen zich fatsoenlijk gedragen, duh. De ene ouder lukt dat beter dan de ander, bij het ene kind lukt dat beter dan bij de ander. Soms geven ouders het verkeerde voorbeeld. Ook ik maak me daar wel eens schuldig aan, ik laat ook wel eens een scheet zonder dat ik "pardon" zeg. Ik rij ook wel eens te hard, rij ook wel eens nog even snel door erg donkeroranje licht, etc.



Asbakken legen op straat is gewoon onfatsoenlijk, daar hoeven we geen discussie over te voeren lijkt me.
quote:Solomio schreef op 24 april 2014 @ 10:53:

[...]



Maar stel nou dat het kind van TO toch echt nooit gaat liggen gillen op de supermarktvloer, dan lijkt het me vooral belangrijk dat TO niet denkt dat het door haar geweldige opvoeding komt, maar dat ze gewoon toevallig een 'makkelijk' kind heeft.



Want dat is wat ik lees: TO lijkt nog te denken dat je met opvoeding alles in de hand houdt.



En ja, dat dat niet zo werkt leer je op z'n vroegst bij een tweede kind, want pas dan merk je dat wat bij die eerste zo briljant uitpakte bij die tweede ineens helemaal geen effect heeft.Eens hoor. Het heeft gewoon niks te maken met je briljante opvoeding of je kind zo doet of niet. Maar alles te maken met karakter.
Ik heb ooit met een krijsende peuter onder de arm over een drukke markt gemoeten. Hij wilde in de draaimolen en dat mocht niet. Meeeen, de hel barstte los. Kind opgepakt en doorgelopen. Hij heeft zeker 10 minuten gekrijst. De blikken die je dan krijgt: geërgerd, meelevend, verontwaardigd, geamuseerd, bemoedigend. Je ziet meteen wie er zelf ook wel eens met een driftig kind in een lastige situatie heeft gezeten.



Was wel heel blij toen we eindelijk het eind van de markt bereikten.
@Vl43inder: hoezo is dat denigrerend? Door mijn gesprek van gisteren met een vriendin ben ik juist aan het twijfelen gekomen, want ik dacht inderdaad dat mijn ideeen niet raar waren. Nu wel, omdat zij er blijkbaar precies andersom mee omgaat. Ik vraag dus juist om ervaringen en ideeen. Sta er juist voor open.



@Solomio: ik weet heel goed dat je met opvoeding niet alles in de hand houdt. Ik denk echter wel dat de basis wel van huis moet komen.
quote:SeBastassaUnaCanzone schreef op 24 april 2014 @ 10:56:

[...]





Eens hoor. Het heeft gewoon niks te maken met je briljante opvoeding of je kind zo doet of niet. Maar alles te maken met karakter.Het heeft natuurlijk wel degelijk ook met je opvoeding te maken. Je kunt van elk kind een onopgevoede draak maken. Maar dat er geen garanties zijn voor het resultaat van je opvoedkundige aanpak ben ik met je eens.
quote:Solomio schreef op 24 april 2014 @ 10:53:

[...]



Maar stel nou dat het kind van TO toch echt nooit gaat liggen gillen op de supermarktvloer, dan lijkt het me vooral belangrijk dat TO niet denkt dat het door haar geweldige opvoeding komt, maar dat ze gewoon toevallig een 'makkelijk' kind heeft.



Want dat is wat ik lees: TO lijkt nog te denken dat je met opvoeding alles in de hand houdt.



En ja, dat dat niet zo werkt leer je op z'n vroegst bij een tweede kind, want pas dan merk je dat wat bij die eerste zo briljant uitpakte bij die tweede ineens helemaal geen effect heeft.



Laatst vertelde een moeder me, dat ze stiekem altijd had neergekeken op andere moeders met driftige peuters, zelf had ze er twee en nergens last van, totdat....nummer drie zich aandiende, een driftkikkertje, daar stond ze dan met al haar zogenaamde opvoedwijsheden. Ze schaamde zich nu rot voor haar hooghartige gedachtes.

Soms moet je blijkbaar iets aan den lijve ondervinden, voordat het kwartje valt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Solomio schreef op 24 april 2014 @ 09:55:



Zo vind ik het helemaal niet zo vanzelfsprekend dat kinderen hun mond houden als volwassenen praten, dat vind ik echt enorm ouderwets. Wel weten mijn kinderen dat ze dan vaak even moeten wachten tot ik uitgepraat ben, maar dat vind ik een andere fatsoensnorm: een ander laten uitpraten, ongeacht of dat een volwassene of een kind is.

Dit dus.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
En in de rij voor het Land van Laaf in de Efteling. Dochter kon net lopen en wilde langs de rij. Gezegd dat het niet kon en opgetild en mevrouw zet me een keel op. Maar ja, je staat in een rij. En dan van die pubers die dan bozig omkijken met zo'n hoofd van hou dat kind stil. Tja, zo dacht ik vroeger ook. Het oudere echtpaar in de rij stootte elkaar aan en gaven me een bemoedigend knikje. "Het gaat over hoor mevrouw."
Mijn oudste is nu 5,5 en de juf heeft aangegeven dat het een "delight" is om hem in de klas te hebben. Beleefd, ruimt altijd mee op, spreekt met twee woorden. Kortom, thuis is hij soms heel anders. Dus mijn opvoeding slaat wel aan alleen thuis of met ouders gedragen ze zich ook heel anders om stoom af te blazen.
Alle reacties Link kopieren
quote:zoembaya schreef op 24 april 2014 @ 10:58:

Ik heb ooit met een krijsende peuter onder de arm over een drukke markt gemoeten. Hij wilde in de draaimolen en dat mocht niet. Meeeen, de hel barstte los. Kind opgepakt en doorgelopen. Hij heeft zeker 10 minuten gekrijst. De blikken die je dan krijgt: geërgerd, meelevend, verontwaardigd, geamuseerd, bemoedigend. Je ziet meteen wie er zelf ook wel eens met een driftig kind in een lastige situatie heeft gezeten.



Was wel heel blij toen we eindelijk het eind van de markt bereikten.Van dit soort reacties houdt ik nou de werkenlijkheid hoe het echt gaat. Soms loop ik ook met mijn kinderen in de supermarkt en ze mogen niks, ze krijgen nooit wat. Zeggen ze dan.
Alle reacties Link kopieren
En kinderen gillen wel eens. En misdragen zich wel eens. Dat doen kinderen. Daarmee zijn ze niet slecht opgevoed. Het is aan de ouders hoe ze daarmee omgaan en hoe consequent ze zijn. Dát is opvoeden.
quote:SeBastassaUnaCanzone schreef op 24 april 2014 @ 10:54:

[...]





Herkenbaar. Ik heb zo eens met een driftige dochter in een winkel gestaan en soortgelijk gereageerd.



Later kwam er een ouder stel naar me toe die vol lof was over mijn aanpak en me sterkte wensten met de driftbuien van mijn dochter. Ze vonden het heel herkenbaar, hun dochter was namelijk net zo vroeger. En ze reageerden toen ook zo zoals ik deed. Dat ze naar me toe kwamen en dat zeiden vond ik echt leuk.



Overigens hebben de driftbuien bij elkaar een maand of twee, drie geduurd. Toen was het alweer helemaal over. Gelukkig maar. Dat doet een moeder goed, zo'n reactie! Best een goed idee, trouwens, de betreffende klotsende-oksels-ouder een compliment geven voor zijn of haar consequente driftige peuteraanpak.
quote:zoembaya schreef op 24 april 2014 @ 11:00:

[...]





Het heeft natuurlijk wel degelijk ook met je opvoeding te maken. Je kunt van elk kind een onopgevoede draak maken. Maar dat er geen garanties zijn voor het resultaat van je opvoedkundige aanpak ben ik met je eens.Tuurlijk, goede opvoeding is de basis. Eens met de rest van je post.
Alle reacties Link kopieren
Ik geef je alvast een tip: LOPEND buffet, wat een uitvinding
You only live twice
quote:lisaviva schreef op 24 april 2014 @ 11:07:

[...]

Dat doet een moeder goed, zo'n reactie! Best een goed idee, trouwens, de betreffende klotsende-oksels-ouder een compliment geven voor zijn of haar consequente driftige peuteraanpak.Dat vind ik eigenlijk net zo neerbuigend als neerkijken op iemands opvoeding.
quote:Lebowski schreef op 24 april 2014 @ 11:11:

[...]





Dat vind ik eigenlijk net zo neerbuigend als neerkijken op iemands opvoeding.



Want?

Ligt eraan hoe en wat je zegt, lijkt me
Mwah, zo ervaarde ik het niet Lebowski, die mensen die mij aanspraken waren zo hartelijk! Leuk juist.
hoe lief bedoeld ook, ik zou er eerlijk gezegd ook niet op zitten wachten, Lisaviva. Ik heb geen behoefte aan iemands goedkeuring of afkeuring over mijn opvoeding.
Joh dit waren gewoon twee oudere mensen (zo'n opa met glinsterogen en appelwangen en dito oma erbij) die het heel lief bedoelden. Ik vind dat alleen maar schattig.
quote:zoembaya schreef op 24 april 2014 @ 11:22:

hoe lief bedoeld ook, ik zou er eerlijk gezegd ook niet op zitten wachten, Lisaviva. Ik heb geen behoefte aan iemands goedkeuring of afkeuring over mijn opvoeding.Dat kan ik me voorstellen, zal ook wel per persoon verschillend zijn, ik zou het wel leuk vinden om een compliment te krijgen, al is het maar in de vorm van een bemoedigende glimlach.
Ik zou er ook niet rot op reageren, en leuk dat jij het schattig vond, maar het principe vind ik hetzelfde als een opmerking maken over iemands foute opvoeding, het is namelijk allemaal vanuit je eigen perspectief.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven