Opvoeden - gezicht in de plooi houden

20-02-2017 22:54 56 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie daar ook zo'n moeite mee? Ik heb echt een dondersteen en hij maakt me gek soms, maar hij weet me ook te charmeren. Op sommige momenten moet ik echter duidelijk maken dat dit echt niet kan, maar soms trekt hij zo'n smoeltje of doet hij iets dat ik eigenlijk moet lachen. En ik moet dan zoooooo mijn best doen om een boos gezicht te houden, en hij kijkt er dwars doorheen. Als ik het echt niet volhoud roep ik hulp in van mijn man en loop even weg om buiten zoons zicht te lachen, om vervolgens weer serieus terug te komen. Maar man is nu op zakenreis en ik faal schromelijk....... tips en tricks??



Hij is dol op het zwembad, dus nu heeft hij bedacht dat hij dan wel een zwembad in huis kan creëren door onze badkamer blank te zetten. Ik vind dit echter een minder strak plan. Maar dan word ik dus boos op hem (na al tien keer nee zeggen en herhalen) en dan trekt hij zo'n gek hoofd met zijn ondeugende ogen en een mama op zijn allerschattigste toontje, dat ik 1 tel uit mijn plooi schiet, en dat heeft ie meteen door, en dan neemt ie me dus niet meer serieus.....
Alle reacties Link kopieren
quote:pejeka schreef op 21 februari 2017 @ 21:50:

[...]





Dit dus. Echt meegemaakt: een moeder die in bijzijn van haar zoontje van 6 met een vriendin zat te praten. Ging over een voorval op school. Moeder: "Ja, en toen zei Jantje opeens tegen de juf: Wat ben je toch een k*twijf"... Ja, ik weet dat het niet mag, maar probeer je dan maar eens in de plooi te houden, kwam zo lekker parmantig uit dat kleine bekkie"... En ze zaten er samen nog eens lekker om te proesten van het lachen, moeder en vriendin. Zoontje zat erbij en kreeg het mee. Wat is dan de boodschap die je geeft als ouder?



wauw! Ja dat is wel van een ander niveau dan wat ik bedoel zeg maar.



Nee maar zonder dollen, ik begrijp je wel, en heb met mijn zoon ook zeker door, dat ik hem heel strak moet houden. Gelukkig is mijn man wat beter in het weerstaan van zijn streken en charmes dan ik. Maar ik wil ook absoluut niet dat hij altijd de boeman is. Gelukkig gaat het wel goed bij echt belangrijke dingen maar dan ben ik ook echt boos en dan komt het vanzelf. Als ik quasi boos/verongelijkt ben, gaat het nog weleens mis.
Alle reacties Link kopieren
quote:elfje26 schreef op 21 februari 2017 @ 21:56:

[...]





wauw! Ja dat is wel van een ander niveau dan wat ik bedoel zeg maar.



Nee maar zonder dollen, ik begrijp je wel, en heb met mijn zoon ook zeker door, dat ik hem heel strak moet houden. Gelukkig is mijn man wat beter in het weerstaan van zijn streken en charmes dan ik. Maar ik wil ook absoluut niet dat hij altijd de boeman is. Gelukkig gaat het wel goed bij echt belangrijke dingen maar dan ben ik ook echt boos en dan komt het vanzelf. Als ik quasi boos/verongelijkt ben, gaat het nog weleens mis.Het hoeft en het móet ook niet altijd zwart-wit. Je moet ook gewoon eens kunnen lachen om een kwajongensstreek. Het werkt ook niet altijd je kinderen meteen het deksel op de neus te slaan. Maar jij snapt ook wat ik bedoel, toch?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
quote:pejeka schreef op 21 februari 2017 @ 21:50:

[...]





Dit dus. Echt meegemaakt: een moeder die in bijzijn van haar zoontje van 6 met een vriendin zat te praten. Ging over een voorval op school. Moeder: "Ja, en toen zei Jantje opeens tegen de juf: Wat ben je toch een k*twijf"... Ja, ik weet dat het niet mag, maar probeer je dan maar eens in de plooi te houden, kwam zo lekker parmantig uit dat kleine bekkie"... En ze zaten er samen nog eens lekker om te proesten van het lachen, moeder en vriendin. Zoontje zat erbij en kreeg het mee. Wat is dan de boodschap die je geeft als ouder?Ik zou me doodschamen. Dat is nooit grappig.
Alle reacties Link kopieren
quote:Het-groepje schreef op 21 februari 2017 @ 22:08:

[...]





Ik zou me doodschamen. Dat is nooit grappig.



Klopt. Vind ik ook. Maar ik vind het zo jammer dat tegenwoordig wordt gedacht dat opvoeden ophoudt bij voor eten en drinken zorgen en je kind vooral "niet lastig" laten zijn op de schaarse momenten dat het thuis is.



Laat ik een voorbeeld geven: er staan verschillende scholen in mijn omgeving, dus als ik op de fiets naar mijn werk ga, zie ik genoeg ouders die ofwel met een kind achterop ofwel met een kind op een klein fietsje naast zich, richting school gaan. Je wilt niet weten hoe veel van die ouders door rood rijden. En dan tegen hun kind zeggen: ja maar, nu mag het, er komt niks aan.



Wat leer je je kind dan? Dat door rood rijden mag? En wat bereik je? Dat ze dat ook gaan doen als ze zélf naar school gaan fieten over 2 jaar? En dan wél moord en brand roepen als je kind een keer aangereden wordt als hij door rood rijdt, zoals hij van zijn ouders heeft geleerd, en dan aangereden wordt?



Ik snap het niet.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
Ik lach dus overal om waar ik om moet lachen, want het werkt voor ons niet als ik gemaakt reageer op situaties. Ik kan slecht toneelspelen en mijn zoontje prikt daar doorheen en weet daarom juist niet wat ik bedoel.



Maar dat wil niet zeggen dat ik dingen weglach. Want dat is net zo goed nep. Niet weten hoe je ermee om moet gaan, dus ga je er maar stom om zitten lachen.



Er zit nog wel wat tussen je lach inhouden en dingen weglachen.
Alle reacties Link kopieren
quote:pejeka schreef op 21 februari 2017 @ 22:00:

[...]





Het hoeft en het móet ook niet altijd zwart-wit. Je moet ook gewoon eens kunnen lachen om een kwajongensstreek. Het werkt ook niet altijd je kinderen meteen het deksel op de neus te slaan. Maar jij snapt ook wat ik bedoel, toch?Helemaal

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven