Psyche
alle pijlers
Iemand ervaring met emotionele heling?
maandag 2 mei 2016 20:30
Oké, ik wist niet exact hoe ik het met noemen. Maar ik zit iets van 9 maanden in therapie. Het is een soort van coaching. Het wordt ook wel een emotioneel helingproces genoemd. In de therapie leer je onderscheid te maken tussen je volwassen bewustzijn en je kinderlijke pijnen/verstoten ikken. Je leert hoe je contact kan maken vanuit het volwassen bewustzijn met die verstoten en getraumatiseerde ikken zodat het geheel in balans komt. Ik leg het wat raar uit wellicht, maar hoop dat t een beetje duidelijk is. In het begin vond ik het fijn: eindelijk een vorm van therapie die bij mij paste; ik hoefde niet urenlang te praten en te overdenken, nee, de therapeut 'voelt' mijn verdriet, pijn en onrust, hij weet de binnenkant ook te kalmeren. Ik kreeg steeds meer helderheid over mijn eigen verdriet. Gaandeweg merk ik dat er (ik ga eens in de twee weken) steeds meer pijnen naar boven komen bij hem, vervolgens voel ik me dagen ellendig. Ik voel me ergens afhankelijk van de therapeut, want het lukt mij nog niet om goed contact te maken met de binnenkant. Hij zegt het ook voortdurend hoe belangrijk het is dat ik zo vaak mogelijk blijf komen. Dat zal heus voor mijn eigen bestwil zijn maar ergens voelt het ook als n gebed zonder einde. Ik heb op t forum ook wel eens verhalen gelezen van vrouwen met een gelijksoortige therapie, ik ben heel erg benieuwd naar ervaringen want hoe postitief ik in t begin was; ik sta er nu totaal anders in. Dank!
maandag 2 mei 2016 21:00
quote:sabbaticalmeds schreef op 02 mei 2016 @ 20:52:
en je hoeft niet te praten? Hoe ziet zo'n sessie eruit?Ik kom binnen en hij vraagt hoe t gaat, ik vertel de dieptepunten van mijn week (bijvoorbeeld) en dan zitten we zwijgend tegenover elkaar. Hij vraagt wat en ik geef antwoorden, het gevoel dat er dan is (het verdriet van bijvoorbeeld het nare dieptepunt) voelt hij. Of de energie. Vervolgens leert hij me het onderscheid te maken dat het verdriet dat we bespreken (en voelen) niet mijn volwassen ik is, het is een van de getraumatiseerde 'ikken'.
en je hoeft niet te praten? Hoe ziet zo'n sessie eruit?Ik kom binnen en hij vraagt hoe t gaat, ik vertel de dieptepunten van mijn week (bijvoorbeeld) en dan zitten we zwijgend tegenover elkaar. Hij vraagt wat en ik geef antwoorden, het gevoel dat er dan is (het verdriet van bijvoorbeeld het nare dieptepunt) voelt hij. Of de energie. Vervolgens leert hij me het onderscheid te maken dat het verdriet dat we bespreken (en voelen) niet mijn volwassen ik is, het is een van de getraumatiseerde 'ikken'.
maandag 2 mei 2016 21:07
quote:sabbaticalmeds schreef op 02 mei 2016 @ 20:52:
[...]
wat komt er dan bij? Bedenkt hij dat?Ja dat idee heb ik wel, en ik merk na de laatste 3 sessies (ik kon het niet meteen plaatsten) dat ik me dagen erna nog super ellendig voelde, heb je t ene getraumatiseerde kind leren kennen, hup op naar de volgende. En hoe ik het nu schrijf is wat kort door de bocht, en ik geloof echt wel dat zijn methode me meer inzicht heeft gegeven. Maar het voelt compleet uitzichtloos. Het voortdurend zeggen dat mijn binnenkant hem nodig heeft. Ik slikte dat altijd als zoete koek, ik word er nu eigenlijk wat pissig over.
[...]
wat komt er dan bij? Bedenkt hij dat?Ja dat idee heb ik wel, en ik merk na de laatste 3 sessies (ik kon het niet meteen plaatsten) dat ik me dagen erna nog super ellendig voelde, heb je t ene getraumatiseerde kind leren kennen, hup op naar de volgende. En hoe ik het nu schrijf is wat kort door de bocht, en ik geloof echt wel dat zijn methode me meer inzicht heeft gegeven. Maar het voelt compleet uitzichtloos. Het voortdurend zeggen dat mijn binnenkant hem nodig heeft. Ik slikte dat altijd als zoete koek, ik word er nu eigenlijk wat pissig over.
maandag 2 mei 2016 21:07
quote:LilyJ schreef op 02 mei 2016 @ 21:00:
[...]
Ik kom binnen en hij vraagt hoe t gaat, ik vertel de dieptepunten van mijn week (bijvoorbeeld) en dan zitten we zwijgend tegenover elkaar. Hij vraagt wat en ik geef antwoorden, het gevoel dat er dan is (het verdriet van bijvoorbeeld het nare dieptepunt) voelt hij. Of de energie. Vervolgens leert hij me het onderscheid te maken dat het verdriet dat we bespreken (en voelen) niet mijn volwassen ik is, het is een van de getraumatiseerde 'ikken'. Als het lukt gaan we een stapje verder (als ik alles los kan laten) en 'voelt' hij mijn ziel en zegt hij hoe prachtig die is en dat ik dat zal voelen als ik een soort van 'klaar' ben. Ik voel dat zelf niet want ik voel alleen maar ellende. Maar het voelt steeds meer als n goedkope verkooptruc ouzo.het is ook een goedkope verkooptruc, hij kan niet zien wat jij voelt en hij kan niet voelen wat jij voelt. En door je te focussen op dat verdriet ga jij je alleen maar rotter voelen. Dat is toch niet de bedoeling? Waarom stop je niet met deze rare toestand en ga je naar de huisarts voor echte hulp?
[...]
Ik kom binnen en hij vraagt hoe t gaat, ik vertel de dieptepunten van mijn week (bijvoorbeeld) en dan zitten we zwijgend tegenover elkaar. Hij vraagt wat en ik geef antwoorden, het gevoel dat er dan is (het verdriet van bijvoorbeeld het nare dieptepunt) voelt hij. Of de energie. Vervolgens leert hij me het onderscheid te maken dat het verdriet dat we bespreken (en voelen) niet mijn volwassen ik is, het is een van de getraumatiseerde 'ikken'. Als het lukt gaan we een stapje verder (als ik alles los kan laten) en 'voelt' hij mijn ziel en zegt hij hoe prachtig die is en dat ik dat zal voelen als ik een soort van 'klaar' ben. Ik voel dat zelf niet want ik voel alleen maar ellende. Maar het voelt steeds meer als n goedkope verkooptruc ouzo.het is ook een goedkope verkooptruc, hij kan niet zien wat jij voelt en hij kan niet voelen wat jij voelt. En door je te focussen op dat verdriet ga jij je alleen maar rotter voelen. Dat is toch niet de bedoeling? Waarom stop je niet met deze rare toestand en ga je naar de huisarts voor echte hulp?
maandag 2 mei 2016 21:08
quote:LilyJ schreef op 02 mei 2016 @ 21:07:
[...]
Ja dat idee heb ik wel, en ik merk na de laatste 3 sessies (ik kon het niet meteen plaatsten) dat ik me dagen erna nog super ellendig voelde, heb je t ene getraumatiseerde kind leren kennen, hup op naar de volgende. En hoe ik het nu schrijf is wat kort door de bocht, en ik geloof echt wel dat zijn methode me meer inzicht heeft gegeven. Maar het voelt compleet uitzichtloos. Het voortdurend zeggen dat mijn binnenkant hem nodig heeft. Ik slikte dat altijd als zoete koek, ik word er nu eigenlijk wat pissig over.Hij creeert ook nog een emotionele afhankelijkheid? Bah.
[...]
Ja dat idee heb ik wel, en ik merk na de laatste 3 sessies (ik kon het niet meteen plaatsten) dat ik me dagen erna nog super ellendig voelde, heb je t ene getraumatiseerde kind leren kennen, hup op naar de volgende. En hoe ik het nu schrijf is wat kort door de bocht, en ik geloof echt wel dat zijn methode me meer inzicht heeft gegeven. Maar het voelt compleet uitzichtloos. Het voortdurend zeggen dat mijn binnenkant hem nodig heeft. Ik slikte dat altijd als zoete koek, ik word er nu eigenlijk wat pissig over.Hij creeert ook nog een emotionele afhankelijkheid? Bah.
maandag 2 mei 2016 21:08
maandag 2 mei 2016 21:10
quote:wasdroger schreef op 02 mei 2016 @ 21:06:
Ik moet zeggen ik vind ook wel een beetje gevaarlijk. Vooral als er dingen opgerakeld worden.Ja ik geloof dat dat bij complete heling past. Ik dacht toen ik er mee startte: ik ga eens goed met mezelf aan de slag. Maar het houdt niet op, het gaat maar door. Kan het gevaarlijk zijn als er teveel oude dingen opgerakeld worden? Bedoel je dat?
Ik moet zeggen ik vind ook wel een beetje gevaarlijk. Vooral als er dingen opgerakeld worden.Ja ik geloof dat dat bij complete heling past. Ik dacht toen ik er mee startte: ik ga eens goed met mezelf aan de slag. Maar het houdt niet op, het gaat maar door. Kan het gevaarlijk zijn als er teveel oude dingen opgerakeld worden? Bedoel je dat?
maandag 2 mei 2016 21:15
quote:LilyJ schreef op 02 mei 2016 @ 21:14:
[...]
Over 3 weken, hij was daar totaal niet blij mee (altijd 1 maal per 14 dagen) de binnenkant zou compleet van streek raken. Ik moest hem bellen als dit het geval was. Maar ik ga afzeggen heb ik net besloten.Doen. Veel geld voor niks. Wees blij dat het een tijdje hielp, en luister naar dat het nu niet goed voelt.
[...]
Over 3 weken, hij was daar totaal niet blij mee (altijd 1 maal per 14 dagen) de binnenkant zou compleet van streek raken. Ik moest hem bellen als dit het geval was. Maar ik ga afzeggen heb ik net besloten.Doen. Veel geld voor niks. Wees blij dat het een tijdje hielp, en luister naar dat het nu niet goed voelt.
maandag 2 mei 2016 21:20
quote:LilyJ schreef op 02 mei 2016 @ 21:10:
[...]
Ja ik geloof dat dat bij complete heling past. Ik dacht toen ik er mee startte: ik ga eens goed met mezelf aan de slag. Maar het houdt niet op, het gaat maar door. Kan het gevaarlijk zijn als er teveel oude dingen opgerakeld worden? Bedoel je dat?ja maar het kan ook zijn dat hij dingen voelt die er niet zijn waardoor jij gaat denken dat er wel wat moet zijn en je zo een "getraumatiseerde ik" gaat creeren.
[...]
Ja ik geloof dat dat bij complete heling past. Ik dacht toen ik er mee startte: ik ga eens goed met mezelf aan de slag. Maar het houdt niet op, het gaat maar door. Kan het gevaarlijk zijn als er teveel oude dingen opgerakeld worden? Bedoel je dat?ja maar het kan ook zijn dat hij dingen voelt die er niet zijn waardoor jij gaat denken dat er wel wat moet zijn en je zo een "getraumatiseerde ik" gaat creeren.
maandag 2 mei 2016 21:21
quote:LilyJ schreef op 02 mei 2016 @ 21:14:
[...]
Over 3 weken, hij was daar totaal niet blij mee (altijd 1 maal per 14 dagen) de binnenkant zou compleet van streek raken. Ik moest hem bellen als dit het geval was. Maar ik ga afzeggen heb ik net besloten.Is hij aangesloten bij een branche vereniging?
[...]
Over 3 weken, hij was daar totaal niet blij mee (altijd 1 maal per 14 dagen) de binnenkant zou compleet van streek raken. Ik moest hem bellen als dit het geval was. Maar ik ga afzeggen heb ik net besloten.Is hij aangesloten bij een branche vereniging?
maandag 2 mei 2016 21:24
maandag 2 mei 2016 21:27
quote:LilyJ schreef op 02 mei 2016 @ 21:10:
[...]
Ja ik geloof dat dat bij complete heling past. Ik dacht toen ik er mee startte: ik ga eens goed met mezelf aan de slag. Maar het houdt niet op, het gaat maar door. Kan het gevaarlijk zijn als er teveel oude dingen opgerakeld worden? Bedoel je dat?Nou teveel is een groot woord, je moet het wel allemaal kunnen behappen. En in de reguliere zorg kan je terug vallen op dingen bijvoorbeeld een crisisdienst enz. Je kan niet zomaar beerputten gaan openen in mijn optiek. Ik raad je toch echt aan om naar de huisarts te gaan voor ggz therapie
[...]
Ja ik geloof dat dat bij complete heling past. Ik dacht toen ik er mee startte: ik ga eens goed met mezelf aan de slag. Maar het houdt niet op, het gaat maar door. Kan het gevaarlijk zijn als er teveel oude dingen opgerakeld worden? Bedoel je dat?Nou teveel is een groot woord, je moet het wel allemaal kunnen behappen. En in de reguliere zorg kan je terug vallen op dingen bijvoorbeeld een crisisdienst enz. Je kan niet zomaar beerputten gaan openen in mijn optiek. Ik raad je toch echt aan om naar de huisarts te gaan voor ggz therapie
maandag 2 mei 2016 21:28
quote:sabbaticalmeds schreef op 02 mei 2016 @ 21:21:
[...]
Is hij aangesloten bij een branche vereniging?Ik zie niks staan op de site, enkel een uitleg over zijn aanpak. Hij kon zelf nooit aarden bij de reguliere hulpverlening, toen is ie op zoek gegaan naar andere vormen en kwam zo bij een heelmeester (ofzo) terecht. Dat heeft hem enorm geholpen (en nog steeds) dat ie het belangrijk vindt om andere mensen met heftige emoties te 'coachen'. Dat sprak me in het begin wel aan omdat ik ook nooit echt mijn ei kwijt kon in de reguliere hulpverlening. Met uitzondering van een cognitieve therapie die ik jaren geleden eens heb gehad. Ik ben ook heel erg meegegaan in zijn kijk op behandelen. En tot op zekere hoogte was dat prima voor mij, maar de laatste maanden is het dus verre van prima.
[...]
Is hij aangesloten bij een branche vereniging?Ik zie niks staan op de site, enkel een uitleg over zijn aanpak. Hij kon zelf nooit aarden bij de reguliere hulpverlening, toen is ie op zoek gegaan naar andere vormen en kwam zo bij een heelmeester (ofzo) terecht. Dat heeft hem enorm geholpen (en nog steeds) dat ie het belangrijk vindt om andere mensen met heftige emoties te 'coachen'. Dat sprak me in het begin wel aan omdat ik ook nooit echt mijn ei kwijt kon in de reguliere hulpverlening. Met uitzondering van een cognitieve therapie die ik jaren geleden eens heb gehad. Ik ben ook heel erg meegegaan in zijn kijk op behandelen. En tot op zekere hoogte was dat prima voor mij, maar de laatste maanden is het dus verre van prima.
