Psyche
alle pijlers
Leren luisteren naar eigen gevoel. Hoe?
vrijdag 15 juni 2007 22:22
Hallo allemaal,
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik ben pas 27 jaar en ik voel me nu al een teleurgestelde, uitgebluste zeur....
De laatste twee jaar ben ik eigenlijk nooit echt gelukkig. En het lukt me maar niet om die negatieve spiraal te doorbreken. Soms heb ik het idee dat ik dit niet kan, omdat ik alles 'overdenk'. Hierdoor kan ik niet goed naar mijn gevoel luisteren en dus weet ik ook niet wat ik voel. Het klinkt een beetje cryptisch, hopelijk begrijpt iemand wat ik bedoel. Het komt er op neer dat ik niet precies weet waarover ik me ongelukkig voel, waardoor ik uiteindelijk in een negatieve spiraal raak en overal ongelukkig over ben...
Voorbeeld:
Ik ben in twee jaar geleden afgestudeerd en toen ben ik aan het werk gegaan. Helaas heb ik nog steeds niet de baan gevonden die helemaal bij mij past (is met mijn studie ook niet gemakkelijk).
In mijn huidige baan heb ik het zo slecht naar mijn zin, dat ik chagrijnig thuis kom. Als ik dan thuis kom en mijn vriend reageert niet zoals ik had gehoopt, raak ik ook chagrijnig over de relatie en ga ik daar ook nog aan twijfelen en daardoor word ik nog chagrijniger tegen hem..... (dan hebben we al 2 dingen die niet goed gaan: werk en vriend).... hij heeft er op een gegeven moment ook genoeg van en gaat lekker zijn eigen dingen doen, waardoor ik nog teleurgestelder word enz. enz.
Als ik dan bij mijn vriendinnen ben, ga ik zitten klagen over mijn werk, mijn vriend..... voor hun ben ik dus ook meer een klagend dan een gezellig gezelschap, waardoor ik weer gefrustreerd raak over mijn vriendschappen (lees: mezelf), en dan zijn er al 3 dingen die niet goed aan: werk, vriend en vriendschappen......
Ik stel het allemaal heel 'zwart wit' nu, ik hoop dat dat duidelijk is! Het is natuurlijk niet zo dat ik 24/7 aan ht klagen en zeiken ben..... (maar de laatste tijd wel regelmatig!) Ik bedoel alleen maar aan te geven dat ik overal teleurgesteld in raak en volgens mij komt dit doordat ik niet goed weet wat ik voel. Hierdoor kan ik de oorzaak van het niet gelukkig zijn niet aanpakken en word ik overal ongelukkig van....
Hoe kan ik leren om beter naar mijn gevoel te luisteren? Dan kan ik de oorzaak aanpakken en weer een vrolijk, levensgenietend iemand worden in plaats van een negatief ingesteld persoon.....
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik ben pas 27 jaar en ik voel me nu al een teleurgestelde, uitgebluste zeur....
De laatste twee jaar ben ik eigenlijk nooit echt gelukkig. En het lukt me maar niet om die negatieve spiraal te doorbreken. Soms heb ik het idee dat ik dit niet kan, omdat ik alles 'overdenk'. Hierdoor kan ik niet goed naar mijn gevoel luisteren en dus weet ik ook niet wat ik voel. Het klinkt een beetje cryptisch, hopelijk begrijpt iemand wat ik bedoel. Het komt er op neer dat ik niet precies weet waarover ik me ongelukkig voel, waardoor ik uiteindelijk in een negatieve spiraal raak en overal ongelukkig over ben...
Voorbeeld:
Ik ben in twee jaar geleden afgestudeerd en toen ben ik aan het werk gegaan. Helaas heb ik nog steeds niet de baan gevonden die helemaal bij mij past (is met mijn studie ook niet gemakkelijk).
In mijn huidige baan heb ik het zo slecht naar mijn zin, dat ik chagrijnig thuis kom. Als ik dan thuis kom en mijn vriend reageert niet zoals ik had gehoopt, raak ik ook chagrijnig over de relatie en ga ik daar ook nog aan twijfelen en daardoor word ik nog chagrijniger tegen hem..... (dan hebben we al 2 dingen die niet goed gaan: werk en vriend).... hij heeft er op een gegeven moment ook genoeg van en gaat lekker zijn eigen dingen doen, waardoor ik nog teleurgestelder word enz. enz.
Als ik dan bij mijn vriendinnen ben, ga ik zitten klagen over mijn werk, mijn vriend..... voor hun ben ik dus ook meer een klagend dan een gezellig gezelschap, waardoor ik weer gefrustreerd raak over mijn vriendschappen (lees: mezelf), en dan zijn er al 3 dingen die niet goed aan: werk, vriend en vriendschappen......
Ik stel het allemaal heel 'zwart wit' nu, ik hoop dat dat duidelijk is! Het is natuurlijk niet zo dat ik 24/7 aan ht klagen en zeiken ben..... (maar de laatste tijd wel regelmatig!) Ik bedoel alleen maar aan te geven dat ik overal teleurgesteld in raak en volgens mij komt dit doordat ik niet goed weet wat ik voel. Hierdoor kan ik de oorzaak van het niet gelukkig zijn niet aanpakken en word ik overal ongelukkig van....
Hoe kan ik leren om beter naar mijn gevoel te luisteren? Dan kan ik de oorzaak aanpakken en weer een vrolijk, levensgenietend iemand worden in plaats van een negatief ingesteld persoon.....
zondag 8 juli 2007 10:35
GOEDEMORGEN!
Wat een HEERLIJK weer! Die computer gaat dus uit zometeen en ik ga lekker fietsen met een vriendin!
Maar ik kon het toch niet laten om eerst even op dit topic te kijken...
Sifra, ik heb het drama van het begaafde kind gelezen. Het boek was hier en daar inderdaad wat extreem, maar toch herkende ik er erg veel in. Het heeft me absoluut inzichten gegeven. Ik heb het vrijdagavond in een ruk uitgelezen, deze week wil ik het (of sommige delen) nog eens wat rustiger lezen.... Bedankt voor de tip! (Heb je er misschien nog meer?).
Kozoo, wat jij schrijft, herken ik in afgezwakte vorm. Sommige van mijn vriendinnnen zijn namelijk erg attent, sommigen niet, dus raak ik niet zo snel teleurgesteld. Ik weet wat ik van wie kan verwachten, zeg maar. Dat voorkomt teleurstellingen, maar ik herken het dus wel.
Ik herken het meer in een relatie. Ik merk dat ik van het hebben van een relatie eigenlijk chagrijnig word, omdat dingen dan nu eenmaal niet altijd lopen zoals ik wil. Maar ja, je hebt die relatie toch samen..... Mijn vriend en ik werken nu allebei aan onszelf (ik bedoel, gelukkkig heeft hij zeker ook zijn zwakke kanten...:P) en dat helpt echt! Toch is het soms moeilijk, omdat ik kan blijven piekeren of het wel goed gaat (terwijl het eigenlijk super gaat) en of ik er echt wel goed aan doe enz. enz.enz. Het rare is dat ik in een relatie meer de neiging heb om mijn vriend de schuld te geven van alles wat niet goed loopt, terwijl ik in vriendschappen vooral mezelf de schuld geef als het even wat minder loopt..... (hmmm, maar eens kijken hoe dat komt!) Wat betreft mijn ouders: ik heb van hun geen verwachtingen (meer). Klinkt heel negatief, maar dat komt de relatie juist ten goede.
Nou, ik hoop dat jullie een hele fijne zondag gaan hebben. GENIET ervan en tot snel!!
Liefs Radijs
P.S. Kozoo, wat jij schrijft over het werk en studie, herken ik heel erg! Ik ben nooit zenuwachtig geweest voor tentamens, voor presentaties en ook op mijn werk ben ik niet onzeker.... Blijkbaar is er iets in het persoonlijk, dat ons erg onzekere maakt, wat we zakelijk helemaal los kunnen laten.
Wat een HEERLIJK weer! Die computer gaat dus uit zometeen en ik ga lekker fietsen met een vriendin!
Maar ik kon het toch niet laten om eerst even op dit topic te kijken...
Sifra, ik heb het drama van het begaafde kind gelezen. Het boek was hier en daar inderdaad wat extreem, maar toch herkende ik er erg veel in. Het heeft me absoluut inzichten gegeven. Ik heb het vrijdagavond in een ruk uitgelezen, deze week wil ik het (of sommige delen) nog eens wat rustiger lezen.... Bedankt voor de tip! (Heb je er misschien nog meer?).
Kozoo, wat jij schrijft, herken ik in afgezwakte vorm. Sommige van mijn vriendinnnen zijn namelijk erg attent, sommigen niet, dus raak ik niet zo snel teleurgesteld. Ik weet wat ik van wie kan verwachten, zeg maar. Dat voorkomt teleurstellingen, maar ik herken het dus wel.
Ik herken het meer in een relatie. Ik merk dat ik van het hebben van een relatie eigenlijk chagrijnig word, omdat dingen dan nu eenmaal niet altijd lopen zoals ik wil. Maar ja, je hebt die relatie toch samen..... Mijn vriend en ik werken nu allebei aan onszelf (ik bedoel, gelukkkig heeft hij zeker ook zijn zwakke kanten...:P) en dat helpt echt! Toch is het soms moeilijk, omdat ik kan blijven piekeren of het wel goed gaat (terwijl het eigenlijk super gaat) en of ik er echt wel goed aan doe enz. enz.enz. Het rare is dat ik in een relatie meer de neiging heb om mijn vriend de schuld te geven van alles wat niet goed loopt, terwijl ik in vriendschappen vooral mezelf de schuld geef als het even wat minder loopt..... (hmmm, maar eens kijken hoe dat komt!) Wat betreft mijn ouders: ik heb van hun geen verwachtingen (meer). Klinkt heel negatief, maar dat komt de relatie juist ten goede.
Nou, ik hoop dat jullie een hele fijne zondag gaan hebben. GENIET ervan en tot snel!!
Liefs Radijs
P.S. Kozoo, wat jij schrijft over het werk en studie, herken ik heel erg! Ik ben nooit zenuwachtig geweest voor tentamens, voor presentaties en ook op mijn werk ben ik niet onzeker.... Blijkbaar is er iets in het persoonlijk, dat ons erg onzekere maakt, wat we zakelijk helemaal los kunnen laten.
zondag 8 juli 2007 15:19
quote: radijs
Sifra, ik heb het drama van het begaafde kind gelezen. Het boek was hier en daar inderdaad wat extreem, maar toch herkende ik er erg veel in. Het heeft me absoluut inzichten gegeven. Ik heb het vrijdagavond in een ruk uitgelezen, deze week wil ik het (of sommige delen) nog eens wat rustiger lezen.... Bedankt voor de tip! (Heb je er misschien nog meer?).Is inderdaad een boek om nog weer eens rustig te herlezen, fijn dat je er wat aan hebt. En.. Ja, heb een nieuwe tip! Ik heb net "De kracht van emotionele intelligentie" van Frances Wilkes uit de bieb gehaald. Gaat m.n. over begrijpen van het nut van emoties en hoe je ermee aan de slag kunt, is tegelijke en soort werkboek. Dus niet een theoretisch blablaverhaal over wat emotionele intelligentie is.
Gaat over de functies van emoties. Bijv. neerslachtigheid betekent eigenlijk: verlangen naar bezieling, en ook: onderdrukte angst en woede. De emotie is dus een helpend signaal waar je mee aan het werk kunt.
Ik vind het een goed boek: door het 'nut' van emoties te snappen en te gebruiken ga je ze meer serieus nemen ipv onderdrukken, denk ik, nou ja.... hoop ik.
'k Ga weer verder lezen. Geniet van het mooie weer. Gr. S.
Sifra, ik heb het drama van het begaafde kind gelezen. Het boek was hier en daar inderdaad wat extreem, maar toch herkende ik er erg veel in. Het heeft me absoluut inzichten gegeven. Ik heb het vrijdagavond in een ruk uitgelezen, deze week wil ik het (of sommige delen) nog eens wat rustiger lezen.... Bedankt voor de tip! (Heb je er misschien nog meer?).Is inderdaad een boek om nog weer eens rustig te herlezen, fijn dat je er wat aan hebt. En.. Ja, heb een nieuwe tip! Ik heb net "De kracht van emotionele intelligentie" van Frances Wilkes uit de bieb gehaald. Gaat m.n. over begrijpen van het nut van emoties en hoe je ermee aan de slag kunt, is tegelijke en soort werkboek. Dus niet een theoretisch blablaverhaal over wat emotionele intelligentie is.
Gaat over de functies van emoties. Bijv. neerslachtigheid betekent eigenlijk: verlangen naar bezieling, en ook: onderdrukte angst en woede. De emotie is dus een helpend signaal waar je mee aan het werk kunt.
Ik vind het een goed boek: door het 'nut' van emoties te snappen en te gebruiken ga je ze meer serieus nemen ipv onderdrukken, denk ik, nou ja.... hoop ik.
'k Ga weer verder lezen. Geniet van het mooie weer. Gr. S.
zondag 8 juli 2007 16:27
Klinkt goed Sifra, dat tweede boek. En idd, ik hou ook wel van praktische dingen, oefeningetjes enzo. Dat is toch de beste manier om je dingen eigen te maken. Ik ga ook eens kijken of ik t kan vinden. Bedankt dat je deze tips met ons deelt.
Het is echt lekker weer vandaag! Ben begonnen vanochtend met een wandeling. alleen net iets te ver gelopen want ik was daarna echt kapot! Met mediteren vandaag kreeg ik best een aangenaam gevoel van binnen, kan het niet echt omschrijven, maar wel prettig. Verder ben ik een beetje aant lezen op mn balkon in de zon, en rusten op bed.
En wat Sifra schrijft over verwachtingen en teleurstelling in vrienschappen, en Radijs trouwens ook... ik denk idd dat wanneer ik een betere vriend voor mezelf kan zijn, ik dat ook minder bij anderen hoef te zoeken. Maar dat is moeilijk... hoe doe je zoiets? Beginnen dus met naar jezelf en je gevoel te luisteren.
Gister heb ik gelunched met een vriendin in de stad en dat was leuk, maar toen ik thuis kwam, was ik zo droevig..... echt vervelend. Ik moest heel erg denken aan wat Radijs schreef...dat je dan naderhand het gevoel van vergankelijkheid krijgt ofzo. Hmm, ik weet niet wat t was. Of misschien ook wel, ik was moe. Had veel pijn. Heb een slechte week qua pijn en ik denk dat dat gewoon erg veel energie enzo kost.
Hoe ist met Ancht? En Estrall? Ik weet niet of je nog meeleest, feel free om te posten!
Byee
Het is echt lekker weer vandaag! Ben begonnen vanochtend met een wandeling. alleen net iets te ver gelopen want ik was daarna echt kapot! Met mediteren vandaag kreeg ik best een aangenaam gevoel van binnen, kan het niet echt omschrijven, maar wel prettig. Verder ben ik een beetje aant lezen op mn balkon in de zon, en rusten op bed.
En wat Sifra schrijft over verwachtingen en teleurstelling in vrienschappen, en Radijs trouwens ook... ik denk idd dat wanneer ik een betere vriend voor mezelf kan zijn, ik dat ook minder bij anderen hoef te zoeken. Maar dat is moeilijk... hoe doe je zoiets? Beginnen dus met naar jezelf en je gevoel te luisteren.
Gister heb ik gelunched met een vriendin in de stad en dat was leuk, maar toen ik thuis kwam, was ik zo droevig..... echt vervelend. Ik moest heel erg denken aan wat Radijs schreef...dat je dan naderhand het gevoel van vergankelijkheid krijgt ofzo. Hmm, ik weet niet wat t was. Of misschien ook wel, ik was moe. Had veel pijn. Heb een slechte week qua pijn en ik denk dat dat gewoon erg veel energie enzo kost.
Hoe ist met Ancht? En Estrall? Ik weet niet of je nog meeleest, feel free om te posten!
Byee
zondag 8 juli 2007 19:51
Hoi Kozoo, wel rustig aan doen met al dat geanalyseer hoor, word je best moe van. In het boek wat ik nu aan het lezen ben staan wel oefeningen over hoe je beter een vriendin/mentor/goede moeder voor jezelf kunt zijn. Heb ze nog niet gedaan dus kweet niet of het helpt.
Maar ik heb ook wel behoefte aan iets praktisch, want ik weet de theorie wel goed maar de praktijk is soms nog anders hoor.... (ff om duidelijk te maken dat ik absoluut niet de expert ben...)
Vreemde is dat ik laatste tijd juist wel onzeker in mijn werk ben soms (ik heb ook steeds andere taken, en onzekerheid is m.n. bij iets nieuws). Misschien komt dat ook door dat ik die emoties nu beter herken dan voorheen en er vroeger een beetje overheen stapte. Ik werd er dan vaak wel heel erg moe van, wat denk ik wel een teken is dat ik toch niet bij mezelf bleef.
Radijs, kan het zijn dat je je bij je vriend eindelijk veilig genoeg voelt om je boosheid e.d. te durven uiten? Of projecteer je boosheid op andere mensen op hem? Ik betrap mezelf ook weleens op die neiging, bij 'veilige' mensen komen al mijn frustraties eruit... Maar mijn relatie heeft het tot dusver overleefd gelukkig!
Maar ik heb ook wel behoefte aan iets praktisch, want ik weet de theorie wel goed maar de praktijk is soms nog anders hoor.... (ff om duidelijk te maken dat ik absoluut niet de expert ben...)
Vreemde is dat ik laatste tijd juist wel onzeker in mijn werk ben soms (ik heb ook steeds andere taken, en onzekerheid is m.n. bij iets nieuws). Misschien komt dat ook door dat ik die emoties nu beter herken dan voorheen en er vroeger een beetje overheen stapte. Ik werd er dan vaak wel heel erg moe van, wat denk ik wel een teken is dat ik toch niet bij mezelf bleef.
Radijs, kan het zijn dat je je bij je vriend eindelijk veilig genoeg voelt om je boosheid e.d. te durven uiten? Of projecteer je boosheid op andere mensen op hem? Ik betrap mezelf ook weleens op die neiging, bij 'veilige' mensen komen al mijn frustraties eruit... Maar mijn relatie heeft het tot dusver overleefd gelukkig!
zondag 8 juli 2007 21:45
Ik lees wel mee hoor :) Maar het blijft een beetje confronterend, ik kan het ook nog niet zo goed uiten zoals sommige verhalen die ik lees hier.
Ik heb nog nooit zo bij emoties stilgestaan tot nu toe met de professionele begeleiding en bv dit topic en dat is best lastig. Haptonomie heb ik nu een paar keer gedaan en dat helpt echt goed, ik heb ook een keer zwangerschapsyoga gedaan en dat was toen ook erg fijn maar ik kom er nog niet aan toe om dat weer eens te gaan doen, yoga. Eerst de basis. Oh ja ik heb dus een zoontje, dit heeft me wel erg verrijkt sowieso en zeker ook qua gevoelsleven, dit had ik niet verwacht dat het zo'n impact zou hebben maar is wel erg fijn. Ik kan met hem ook goed mijn emoties uiten (knuffelen, lief doen, gek doen haha) waar ik bij anderen en naar mezelf ook altijd nog wat afstand inbouw. Nou ok met mijn vriend gaat het ook goed maar heeft wel even geduurd.
Ik zal een voorbeeldje geven van de laatste keer haptonomie omdat ik het typerend vond voor mezelf en misschien herkend iemand anders het ook; ze vroeg stel, je bent paard aan het rijden buiten en je paard wil niet verder want het vindt iets eng. Wat doe je? Nu is het grappige dat ik jaren heb paardgereden en weet hoe je het aan moet pakken met een echt paard. Rustig maar wel kordaat begeleiden langs het enge iets, kan even duren maar je wil dat het goed afloopt en hij het voortaan aandurft dus je neemt de tijd en uiteindelijk lukt het en heb je samen iets overwonnen.
Nu is de 'moraal van het verhaal' dat je je voorsteld dat je geest de ruiter is en je lichaam (emoties) het paard. Het grappige is dat ik mezelf wel vaker gevisualiseerd had als paard en ruiter zeg maar, alleen mijn 'paard' kreeg altijd met de zweep :( (Niet de echte paarden hoor haha).
Dit deed ik om maar in godsnaam door te kunnen gaan, om het vol te houden, omdat ik wel vaker uitgevallen ben (ik ben blijkbaar nogal gevoelig). Zo heb ik expres maar onbewust van de impact afstand genomen van het 'dier', mijn lichaam en gevoel. Dus nou ja toe viel het kwartje wel met dat voorbeeld dat ik dingen dus anders aan moet pakken
Die boeken klinken zeker interessant, ik zal ze onthouden.
Ik heb nog nooit zo bij emoties stilgestaan tot nu toe met de professionele begeleiding en bv dit topic en dat is best lastig. Haptonomie heb ik nu een paar keer gedaan en dat helpt echt goed, ik heb ook een keer zwangerschapsyoga gedaan en dat was toen ook erg fijn maar ik kom er nog niet aan toe om dat weer eens te gaan doen, yoga. Eerst de basis. Oh ja ik heb dus een zoontje, dit heeft me wel erg verrijkt sowieso en zeker ook qua gevoelsleven, dit had ik niet verwacht dat het zo'n impact zou hebben maar is wel erg fijn. Ik kan met hem ook goed mijn emoties uiten (knuffelen, lief doen, gek doen haha) waar ik bij anderen en naar mezelf ook altijd nog wat afstand inbouw. Nou ok met mijn vriend gaat het ook goed maar heeft wel even geduurd.
Ik zal een voorbeeldje geven van de laatste keer haptonomie omdat ik het typerend vond voor mezelf en misschien herkend iemand anders het ook; ze vroeg stel, je bent paard aan het rijden buiten en je paard wil niet verder want het vindt iets eng. Wat doe je? Nu is het grappige dat ik jaren heb paardgereden en weet hoe je het aan moet pakken met een echt paard. Rustig maar wel kordaat begeleiden langs het enge iets, kan even duren maar je wil dat het goed afloopt en hij het voortaan aandurft dus je neemt de tijd en uiteindelijk lukt het en heb je samen iets overwonnen.
Nu is de 'moraal van het verhaal' dat je je voorsteld dat je geest de ruiter is en je lichaam (emoties) het paard. Het grappige is dat ik mezelf wel vaker gevisualiseerd had als paard en ruiter zeg maar, alleen mijn 'paard' kreeg altijd met de zweep :( (Niet de echte paarden hoor haha).
Dit deed ik om maar in godsnaam door te kunnen gaan, om het vol te houden, omdat ik wel vaker uitgevallen ben (ik ben blijkbaar nogal gevoelig). Zo heb ik expres maar onbewust van de impact afstand genomen van het 'dier', mijn lichaam en gevoel. Dus nou ja toe viel het kwartje wel met dat voorbeeld dat ik dingen dus anders aan moet pakken
Die boeken klinken zeker interessant, ik zal ze onthouden.
zondag 8 juli 2007 22:26
Niet te geloven!!!!!Sorry dat ik zomaar bij jullie "inbreek" maar als ik dit eerder had gelezen had ik mezelf heel wat bezoekjes aan de maatschappelijk werkster kunnen besparen. Ook ik heb een lieve moeder maar toch doet het mij blijkbaar teveel als zij iets heeft aan te merken op mijn leven. Het is natuurlijk helemaal niet haar bedoeling maar het blijft maar door mijn hoofd spoken.Ook kritiek van andere mensen kan ik overigens slecht hebben en vat alles veel te persoonlijk op. Mijn eigen mening???? voordat ik iets beslis vraag ik aan iedereen advies omdat ik bang ben mensen teleur te stellen.Tijd voor mezelf vrij maken als werkende moeder is moeilijk maar moet toch echt gaan gebeuren, en me er dan achteraf niet schuldig over voelen is nog veel moeilijker.
maandag 9 juli 2007 13:05
Hai Esthrall, fijn wat van je te horen. Wat leuk dat je een zoontje hebt en heerlijk dat je je emoties vrij kunt laten gaan bij hem. Ik denk ook dat dat voor jezelf lekker is. Gewoon doen, ipv er over na te hoeven denken.
Ik ben vandaag voor t eerst bij een haptotherapeut geweest. Was alleen nog maar gesprek. Eerst zei ze dat ze me niet kon helpen. Dat mijn klacht niet te behandelen is dmv haptonomie. Maar het gesprek gaat natuurlijk wat dieper en daar zag ze wel wat in. Wat op nr 1 staat in het behandelplan, is rust. Rust rust rust. Ben benieuwd.
Leacy, tuurlijk mag je inbreken, daar is een forum toch voor. Radijs heeft m ook geopend om herkenning te vinden en tips enzo.
Ik had jouw woorden zo kunnen schrijven. Waarom is het zo belangrijk dat mama goedkeuring geeft? Waarom is haar mening zo belangrijk?
En wat jij schrijft..voordat jezelf een beslissing neemt, eerst peilen bij anderen. Ja.. dat doe ik ook. Ook ik ben (veel) (te) veel met anderen bezig en vergeet zo mezelf. Maar ik denk ook dat ik 'hulp" bij anderen vraag omdat ik het zelf gewoon niet weet. Nu hoorde ik dus vanochtend bij de haptonoom dat er bij mij zo een grote chronische vermoeidheid zit en dat dit een sluier effect heeft. Door deze sluier kan ik mn grenzen niet voelen. En zit ik er al over heen. En omdat ik t niet kan voelen, tot waar ik kan gaan, ging ik t aan anderen vragen, in dit geval mn ouders toen ik nog thuis woonde. Ja.. en dan ging ik op hun raad af, terwijl dat echt niet goed was voor mij.
Kheb vanochtend nog even in de zon gezeten, maar nu is het helemaal omgeslagen hier...storm op komst.... jammer.
Groetjess
Ik ben vandaag voor t eerst bij een haptotherapeut geweest. Was alleen nog maar gesprek. Eerst zei ze dat ze me niet kon helpen. Dat mijn klacht niet te behandelen is dmv haptonomie. Maar het gesprek gaat natuurlijk wat dieper en daar zag ze wel wat in. Wat op nr 1 staat in het behandelplan, is rust. Rust rust rust. Ben benieuwd.
Leacy, tuurlijk mag je inbreken, daar is een forum toch voor. Radijs heeft m ook geopend om herkenning te vinden en tips enzo.
Ik had jouw woorden zo kunnen schrijven. Waarom is het zo belangrijk dat mama goedkeuring geeft? Waarom is haar mening zo belangrijk?
En wat jij schrijft..voordat jezelf een beslissing neemt, eerst peilen bij anderen. Ja.. dat doe ik ook. Ook ik ben (veel) (te) veel met anderen bezig en vergeet zo mezelf. Maar ik denk ook dat ik 'hulp" bij anderen vraag omdat ik het zelf gewoon niet weet. Nu hoorde ik dus vanochtend bij de haptonoom dat er bij mij zo een grote chronische vermoeidheid zit en dat dit een sluier effect heeft. Door deze sluier kan ik mn grenzen niet voelen. En zit ik er al over heen. En omdat ik t niet kan voelen, tot waar ik kan gaan, ging ik t aan anderen vragen, in dit geval mn ouders toen ik nog thuis woonde. Ja.. en dan ging ik op hun raad af, terwijl dat echt niet goed was voor mij.
Kheb vanochtend nog even in de zon gezeten, maar nu is het helemaal omgeslagen hier...storm op komst.... jammer.
Groetjess
maandag 9 juli 2007 19:37
Ik weet natuurlijk niet wat je als klacht aangaf bij de haptotherapeut, maar als ik je eerste posting op dit topic lees
"En met problemen bedoel ik dus niet kunnen voelen. Niet kunnen 'zien' en niet bij je gevoel kunnen komen. Ik heb jaaaarenlang alleen maar alles rationeel benaderd en daar ben ik heel ongelukkig door geworden......
Ik heb mijzelf dus aangeleerd mn gevoel (als die al sprak) meteen opzij te duwen en de dingen puur rationeel aan te pakken.
dan is dat volgens mij juist iets dat heel goed bij een haptotherapeut thuis hoort.
Rust is uiteraard belangrijk als je die nu niet neemt, maar het lijkt me jammer om ondertussen maar pas op de plaats te blijven maken.
Als ik jou was zou ik ook nog voor een intake-gesprek naar een andere hapto-therapeut gaan. Dan kun je daarna altijd nog beslissen wat je doet.
maandag 9 juli 2007 19:41
Ik ben dan wel geen therapeut, maar ik vraag me hierbij af of het niet (deels) ook andersom werkt:
word je niet ook doodmoe doordat je continu over je grenzen heen gaat, andermans adviezen naleeft ipv dat te doen wat je eigen gevoel aangeeft (al ben je je daar dan misschien niet van bewust)?
Oftewel...wat is de kip en wat het ei
dinsdag 10 juli 2007 09:21
Hallo allemaal,
Er is weer veel geschreven zie ik. Zelf heb ik vandaag even weinig toe te voegen.... voel me echt rottig en DOODMOE.... pffff... Ik probeer al weken die negatieve spiraal te doorbreken, en het lukt aardig, maar vandaag lukt het even HELEMAAL NIET. K*twerk, k*tdag...... BAH!
Zo, dat is eruit...... Nu maar weer even werken!
Fijne dag allemaal en binnekort een vrolijker bericht van mijn zijde!
Liefs Radijs
Er is weer veel geschreven zie ik. Zelf heb ik vandaag even weinig toe te voegen.... voel me echt rottig en DOODMOE.... pffff... Ik probeer al weken die negatieve spiraal te doorbreken, en het lukt aardig, maar vandaag lukt het even HELEMAAL NIET. K*twerk, k*tdag...... BAH!
Zo, dat is eruit...... Nu maar weer even werken!
Fijne dag allemaal en binnekort een vrolijker bericht van mijn zijde!
Liefs Radijs
dinsdag 10 juli 2007 15:01
Dit is ook precies waar ik mee zit. Wat was er eerst?? Heb een tijdje gedacht dat ik iets onder de leden had, maar er kan niks gevonden worden. Nu heb ik ook het een en ander aan alternatieve dingen gezien, maar ik word me er wel bewust van dat het ook erg aan mijn manier van denken ligt en hoe ik met emoties en stress enz enz omga. Dus een soort samenloop denk ik... Wel een goede vraag dus van je
woensdag 11 juli 2007 20:07
Hallo allemaal,
Hoe gaat het met jullie?? Kozoo aan het GENIETEN van de vrije tijd? Esthrall, is het feit dat je nu wel wat post op dit topic een teken dat het beter gaat? Ik hoop het van harte!!
Met mij gaat het wel, niet echt top ofzo. Ben een beetje uitgeblust.
Maar ik heb even iets heel andere wat ik even met jullie wil 'delen'. Namelijk... een droom! Zijn jullie wel eens bezig met de betekenis van dromen? Ik eigenlijk niet, moet ik eerlijk zeggen. Maar vannacht had ik zo'n vreemde droom, dat ik er vandaag toch een paar keer aan heb moeten denken.
Ik droom al jaren met enige regelmaat dat ik in een diepe donkere zee val. Ik weet niet waar ik vanaf val (en of ik uberhaupt wel ergens vanaf val), maar ik zoef in elk geval vanaf enorm grote hoogte op de diepe, donkere zee af. In die droom is het altijd donker / nacht en ik ben altijd bang om in de zee te vallen. Omdat ik vanaf zo'n grote hoogte val, moet ik wel heel erg diep onder gaan en dat beangstigt me. Ik word altijd wakker voordat ik het wateroppervlakte raak.
Vannacht had ik deze droom weer, maar voor het eerst was ik in die droom vertwijfeld: aanvankelijk was ik bang dat ik in de diepe zee zou vallen en heel diep onder water zou schieten, tot ik opeens besefte dat ik van zo'n grote hoogte viel, dat het ook mogelijk was dat ik op het wateroppervlakte te pletter zou vallen. Ik was bang welke van de twee zou gaan gebeuren en toen werd ik met een kloppend hart wakker.
Zoals ik al zei, ben ik nooit met dromen bezig geweest, ook niet met deze terugkerende droom. Maar omdat deze droom opeens zo'n andere wending kreeg, ging ik erover nadenken.
De laatste tijd besef ik dat ik veel te lang mijn kop in het zand heb gestoken. Ik was ongelukkig, maar heb alles 'weggeredeneerd'. Ik heb eigenlijk nooit willen / durven kijken naar de oorzaken van mijn ongelukkig zijn. De laatste weken ben ik hier juist wel mee bezig..... Het lijkt net of mijn droom mij eerst wilde vertellen dat ik dieper moest gaan, omdat ik alleen maar bang was voor de zee die onder mij lag.
Maar misschien ga ik momenteel te diep en dreig ik daarop kapot te gaan.... (te pletter te vallen)... Of zoek ik het nu te ver????
Nou ja, volgens mij is dit een hele zweverige posting.... hahaha! toch ben ik wel benieuwd hoe jullie denken over deze "symboliek".
Fijne avond allemaal, slaap lekker voor straks (met mooie, zachte dromen
) en ik hoop te horen hoe het met jullie gaat.
Grtz,
Radijssssssssss
Hoe gaat het met jullie?? Kozoo aan het GENIETEN van de vrije tijd? Esthrall, is het feit dat je nu wel wat post op dit topic een teken dat het beter gaat? Ik hoop het van harte!!
Met mij gaat het wel, niet echt top ofzo. Ben een beetje uitgeblust.
Maar ik heb even iets heel andere wat ik even met jullie wil 'delen'. Namelijk... een droom! Zijn jullie wel eens bezig met de betekenis van dromen? Ik eigenlijk niet, moet ik eerlijk zeggen. Maar vannacht had ik zo'n vreemde droom, dat ik er vandaag toch een paar keer aan heb moeten denken.
Ik droom al jaren met enige regelmaat dat ik in een diepe donkere zee val. Ik weet niet waar ik vanaf val (en of ik uberhaupt wel ergens vanaf val), maar ik zoef in elk geval vanaf enorm grote hoogte op de diepe, donkere zee af. In die droom is het altijd donker / nacht en ik ben altijd bang om in de zee te vallen. Omdat ik vanaf zo'n grote hoogte val, moet ik wel heel erg diep onder gaan en dat beangstigt me. Ik word altijd wakker voordat ik het wateroppervlakte raak.
Vannacht had ik deze droom weer, maar voor het eerst was ik in die droom vertwijfeld: aanvankelijk was ik bang dat ik in de diepe zee zou vallen en heel diep onder water zou schieten, tot ik opeens besefte dat ik van zo'n grote hoogte viel, dat het ook mogelijk was dat ik op het wateroppervlakte te pletter zou vallen. Ik was bang welke van de twee zou gaan gebeuren en toen werd ik met een kloppend hart wakker.
Zoals ik al zei, ben ik nooit met dromen bezig geweest, ook niet met deze terugkerende droom. Maar omdat deze droom opeens zo'n andere wending kreeg, ging ik erover nadenken.
De laatste tijd besef ik dat ik veel te lang mijn kop in het zand heb gestoken. Ik was ongelukkig, maar heb alles 'weggeredeneerd'. Ik heb eigenlijk nooit willen / durven kijken naar de oorzaken van mijn ongelukkig zijn. De laatste weken ben ik hier juist wel mee bezig..... Het lijkt net of mijn droom mij eerst wilde vertellen dat ik dieper moest gaan, omdat ik alleen maar bang was voor de zee die onder mij lag.
Maar misschien ga ik momenteel te diep en dreig ik daarop kapot te gaan.... (te pletter te vallen)... Of zoek ik het nu te ver????
Nou ja, volgens mij is dit een hele zweverige posting.... hahaha! toch ben ik wel benieuwd hoe jullie denken over deze "symboliek".
Fijne avond allemaal, slaap lekker voor straks (met mooie, zachte dromen
) en ik hoop te horen hoe het met jullie gaat.Grtz,
Radijssssssssss
donderdag 12 juli 2007 11:43
He Radijs,
Hmm, das altijd wel moeilijk om erachter te komen wat zo een droom betekend. Ik denk wel dat als je steeds een terugkerende droom hebt dat daar wel een boodschap in zit. Ikzelf heb ook heel lang dezelfde droom gehad, kon t niet plaatsen. Maar nu denk ik dat ik einddelijk door hebt wat t eigenlijk betekende en lijkt het zo simpel, maar toen zag ik t niet.
Mijn eerste gevoel bij jouw stukje had iets van: de diepte iin worden gegooid. En dan in de zin van: bijv op je werk ofzo , dat je aan iets begint zonder veel houvast te hebben. Verder zou ik er iets bij kunnen zien wat je zelf al zei, dat je de diepte ingaat, en dan wel de diepte in jezelf. En eigenlijk weet je nooit zo goed wat daar allemaal zit. Maar dit is mijn idee hoor, ben geen deskundige.
Ik geniet helaas niet van mijn vrije tijd, weet eigenlijk maar moeilijk de dagen door te komen. Ik zit nogal vast in mn leven en patronen. Omdat ik veel pijn heb ben ik heel beperkt, veel dingen zijn te zwaar voor me. Dus bijvoorbeeld een dagje uit met vriendinnen ofzo, dat kan ik niet. Ik blijf dus een beetje rondlopen in 'kleine' dingen die ook wel gaan vervelen. Eigenlijk... zoek ik nog een leuke hobby... als iemand ideeen heeft... ik hoor t heel graag!
Daarbij heb ik nu even een dip, heb een slechte week gehad en nog steeds heel veel pijn. Daarbij kreeg ik gister te horen dat mijn therapeute er over een paar maanden mee stopt en dat is hard aangekomen bij me. Alsof mijn houvast wegvalt ofzo. K was gister heel erg verdrietig, vanacht heel beroerd en nu heb ik echt mega hoofdpijn en voel me erg beroerd. En ongelukkig.. zucht. K hoop dat ik gauw bij de haptonoom kan beginnen, wie weet wat dat doet.
Je hebt trouwens ook boeken enzo over dromen he.. of op internet. Misschien kun je daar wat vinden?
tot gauw, liefs
Hmm, das altijd wel moeilijk om erachter te komen wat zo een droom betekend. Ik denk wel dat als je steeds een terugkerende droom hebt dat daar wel een boodschap in zit. Ikzelf heb ook heel lang dezelfde droom gehad, kon t niet plaatsen. Maar nu denk ik dat ik einddelijk door hebt wat t eigenlijk betekende en lijkt het zo simpel, maar toen zag ik t niet.
Mijn eerste gevoel bij jouw stukje had iets van: de diepte iin worden gegooid. En dan in de zin van: bijv op je werk ofzo , dat je aan iets begint zonder veel houvast te hebben. Verder zou ik er iets bij kunnen zien wat je zelf al zei, dat je de diepte ingaat, en dan wel de diepte in jezelf. En eigenlijk weet je nooit zo goed wat daar allemaal zit. Maar dit is mijn idee hoor, ben geen deskundige.
Ik geniet helaas niet van mijn vrije tijd, weet eigenlijk maar moeilijk de dagen door te komen. Ik zit nogal vast in mn leven en patronen. Omdat ik veel pijn heb ben ik heel beperkt, veel dingen zijn te zwaar voor me. Dus bijvoorbeeld een dagje uit met vriendinnen ofzo, dat kan ik niet. Ik blijf dus een beetje rondlopen in 'kleine' dingen die ook wel gaan vervelen. Eigenlijk... zoek ik nog een leuke hobby... als iemand ideeen heeft... ik hoor t heel graag!
Daarbij heb ik nu even een dip, heb een slechte week gehad en nog steeds heel veel pijn. Daarbij kreeg ik gister te horen dat mijn therapeute er over een paar maanden mee stopt en dat is hard aangekomen bij me. Alsof mijn houvast wegvalt ofzo. K was gister heel erg verdrietig, vanacht heel beroerd en nu heb ik echt mega hoofdpijn en voel me erg beroerd. En ongelukkig.. zucht. K hoop dat ik gauw bij de haptonoom kan beginnen, wie weet wat dat doet.
Je hebt trouwens ook boeken enzo over dromen he.. of op internet. Misschien kun je daar wat vinden?
tot gauw, liefs
donderdag 12 juli 2007 14:41
Ha die Kozoo,
Even een snelle reactie... het is megadruk op mijn werk!
Een hobby.... wat voor iets vind je leuk? Ben je creatief? Ben je sportief? Hoe je van lezen of schrijven? Ik weet niet precies in hoeverre je door je ziekte beperkt bent, dus ik vind het nogal moelijk in te schatten.
Wel erg trouwens dat jij daar ook nog eens rekening mee moet houden, zeg!
Zo, moet nu weer snel verder!
Liefs Radijsssssssssssss
P.S. Ik ben niet van plan me helemaal te verdiepen in dromen, hoor. Het viel me gewoon opeens op en daarom was ik benieuwd naar jullie reactie. Wie weet is er een dromendeskundige onder ons!
Laterzzzzzzzzzz!
Even een snelle reactie... het is megadruk op mijn werk!
Een hobby.... wat voor iets vind je leuk? Ben je creatief? Ben je sportief? Hoe je van lezen of schrijven? Ik weet niet precies in hoeverre je door je ziekte beperkt bent, dus ik vind het nogal moelijk in te schatten.
Wel erg trouwens dat jij daar ook nog eens rekening mee moet houden, zeg!
Zo, moet nu weer snel verder!
Liefs Radijsssssssssssss
P.S. Ik ben niet van plan me helemaal te verdiepen in dromen, hoor. Het viel me gewoon opeens op en daarom was ik benieuwd naar jullie reactie. Wie weet is er een dromendeskundige onder ons!
Laterzzzzzzzzzz!
vrijdag 13 juli 2007 19:38
Hoi Radijs,
Hallo allemaal,
Hoe gaat het met jullie?? Kozoo aan het GENIETEN van de vrije tijd? Esthrall, is het feit dat je nu wel wat post op dit topic een teken dat het beter gaat? Ik hoop het van harte!!
Met mij gaat het wel, niet echt top ofzo. Ben een beetje uitgeblust.
Maar ik heb even iets heel andere wat ik even met jullie wil 'delen'. Namelijk... een droom! Zijn jullie wel eens bezig met de betekenis van dromen? Ik eigenlijk niet, moet ik eerlijk zeggen. Maar vannacht had ik zo'n vreemde droom, dat ik er vandaag toch een paar keer aan heb moeten denken.
Ik droom al jaren met enige regelmaat dat ik in een diepe donkere zee val. Ik weet niet waar ik vanaf val (en of ik uberhaupt wel ergens vanaf val), maar ik zoef in elk geval vanaf enorm grote hoogte op de diepe, donkere zee af. In die droom is het altijd donker / nacht en ik ben altijd bang om in de zee te vallen. Omdat ik vanaf zo'n grote hoogte val, moet ik wel heel erg diep onder gaan en dat beangstigt me. Ik word altijd wakker voordat ik het wateroppervlakte raak.
Vannacht had ik deze droom weer, maar voor het eerst was ik in die droom vertwijfeld: aanvankelijk was ik bang dat ik in de diepe zee zou vallen en heel diep onder water zou schieten, tot ik opeens besefte dat ik van zo'n grote hoogte viel, dat het ook mogelijk was dat ik op het wateroppervlakte te pletter zou vallen. Ik was bang welke van de twee zou gaan gebeuren en toen werd ik met een kloppend hart wakker.
Zoals ik al zei, ben ik nooit met dromen bezig geweest, ook niet met deze terugkerende droom. Maar omdat deze droom opeens zo'n andere wending kreeg, ging ik erover nadenken.
De laatste tijd besef ik dat ik veel te lang mijn kop in het zand heb gestoken. Ik was ongelukkig, maar heb alles 'weggeredeneerd'. Ik heb eigenlijk nooit willen / durven kijken naar de oorzaken van mijn ongelukkig zijn. De laatste weken ben ik hier juist wel mee bezig..... Het lijkt net of mijn droom mij eerst wilde vertellen dat ik dieper moest gaan, omdat ik alleen maar bang was voor de zee die onder mij lag.
Maar misschien ga ik momenteel te diep en dreig ik daarop kapot te gaan.... (te pletter te vallen)... Of zoek ik het nu te ver????
Nou ja, volgens mij is dit een hele zweverige posting.... hahaha! toch ben ik wel benieuwd hoe jullie denken over deze "symboliek".
Fijne avond allemaal, slaap lekker voor straks (met mooie, zachte dromen
Grtz,
Radijssssssssss
Ik heb dit topic doorgelezen en wil graag even reageren op dit stukje van jou. Ik denk dat je het heel goed ziet dat je 'dieper' moet gaan. De zee staat namelijk voor je gevoel, oerkracht en is het symbool voor het collectief onbewuste. En hiermee wil je juist meer in contact komen. Je bent m.i. al die tijd ontzettend bang geweest voor je gevoelens en misschien ook wel voor je 'oerkracht' en hebt voornamelijk je verstand gebruikt. Nu ben je er de laatste tijd veel meer mee bezig en wellicht sta je er ook meer mee in contact. En ben je nu bang om 'te pletter te vallen' , je durft als het ware niet de controle van je ratio los te laten. Opvallend; ook in je droom overdenk je wat zou kunnen gebeuren, in dit geval voordat je in het water zou verdwijnen. Het lijkt erop dat je niet in je gevoelens ondergedompeld wilt worden en daarin wil wegzinken (diepe zee) en dat lijkt me ook niet prettig. maar ja, hoe los je dat op? Beredeneren is wat je nu doet. Misschien kun je als je de droom weer hebt proberen dit een beetje te sturen door tegen jezelf te zeggen voor het slapen gaan dat het niet nodig is alles te beredeneren. En vooral dat je niet bang hoeft te zijn voor je gevoelens. Dit elke avond even herhalen voor het in slaap vallen.
mijn visie erop is dus dat je bang bent om je ratio los te laten, omdat de andere optie nog veel enger lijkt (wegzinken). Voor je gevoel/verstand :P heb je geen keus...dus word je wakker.
Het zou geweldig zijn als je op termijn weer de droom kreeg, je liet vallen en een stukje zou zwemmen!
Ik ben geen deskundige hoor, ben alleen geinteresseerd in dromen en heb zelf altijd van die levendige en soms iets voorspellend lijkt het. Vandaar dat ik al jaren een boek op m'n nachtkastje heb liggen en er plezier in schep dromen te analyseren. Ja, ook ik analyseer me suf ;) wat vaak resulteert in eindeloos gepieker. Of gaat dat andersom (?) haha maar dat is weer een ander verhaal... Ik hoop dat je er wat aan hebt... waarschijnlijk tot later, ik vind dit wel een interessant topic, herken veel.
groetjes
ps donker/duisternis staat voor een deel van de schaduw, door de eigen duisternis gaan; er is meer bewustzijn nodig. Soms is de avond een teken dat je diepere lagen van je onbewuste nadert.De eigen schaduwkanten blijven niet meer onzichtbaar wat een grote stap vooruit is. met dank aan mijn boek
zaterdag 14 juli 2007 14:52
He Sesame,
Hartelijk dank voor je reactie! Zoals ik al zei, ben ik nooitt zo met dromen bezig geweest. Deze viel me alleen op, omdat ik deze droom vaker heb, maar nog nooit met het idee dat ik ook te pletter kan vallen... Ik droom overigens ook wel eens dat ik in de zee dobber. Het is dan altijd donker, ik zie niets. Ik ben dan erg bang en ik probeer zo stil mogelijk op het water te liggen, omdat ik altijd bang ben dat er een haai aan zal komen die mij de dipete in zal sleuren en verscheuren. Ik zwem dus nooit in de zee, maar houd me zo rustig mogelijk aan de oppervlakte. Bijzonder!
Miisschien vind je het fijn om hier ook te posten? Ik ben wel benieuwd wat je herkenbaar vindt enzo.
Kozoo, hoe is het met je?
En met Esthrall?
Fijn weekend allemaal, ik ga dadelijk op een terrasje hangen in de stad en daarna lekker uiteten. Wordt vast gezellig!
Liefs Radijsssssssssssssssssssssss
Hartelijk dank voor je reactie! Zoals ik al zei, ben ik nooitt zo met dromen bezig geweest. Deze viel me alleen op, omdat ik deze droom vaker heb, maar nog nooit met het idee dat ik ook te pletter kan vallen... Ik droom overigens ook wel eens dat ik in de zee dobber. Het is dan altijd donker, ik zie niets. Ik ben dan erg bang en ik probeer zo stil mogelijk op het water te liggen, omdat ik altijd bang ben dat er een haai aan zal komen die mij de dipete in zal sleuren en verscheuren. Ik zwem dus nooit in de zee, maar houd me zo rustig mogelijk aan de oppervlakte. Bijzonder!
Miisschien vind je het fijn om hier ook te posten? Ik ben wel benieuwd wat je herkenbaar vindt enzo.
Kozoo, hoe is het met je?
En met Esthrall?
Fijn weekend allemaal, ik ga dadelijk op een terrasje hangen in de stad en daarna lekker uiteten. Wordt vast gezellig!
Liefs Radijsssssssssssssssssssssss
woensdag 18 juli 2007 14:09
Hey Meiden,
hoest met jullie?
Nog gedroomd Radijs? :P
Ik voel me erg slecht de laatste tijd, heb alleen maar heel veel pijn, daardoor erg verdrietig en boos en ik ben snel opgefokt. Ik heb nieuwe buren en ik heb echt last van ze want ik hoor alles. Overdag is niet erg, maar s avonds wel. Als ik migraine heb en heeeeeel graag wil slapen, dan lukt dit niet omdat de buren het zo gezellig hebben. En ik lig dan dus me op te fokken totdat ze eindelijk klaar zijn, vaak pas snachts. Ik probeer mezelf voor te houden dat ik er zelf alleen last van heb en probeer me dan op ademhaling te concentreren enzo, maar t lukt niet... En als het dan stil is..dan kan ik nog niet slapen omdat ik dan gewoon te waakzaam ben ofzo. Ik heb t al gemeld bij ze, maar ze doen er niks mee blijkbaar... Oordopjes helpen niet... ;( Slaap pillen ook niet. Ik voel me echt rot. Vandaag ook, heb echt vette migraine, baal dat het mooi weer is, en dan zijn ze ook nog de flat aant renoveren... ik wordt echt geterroriseerd door herrie.
Ik weet ook even niet wat ik moet, ben het positieve al een poos kwijt.
Nou ja.. ik hoop dat het met jullie iig wel goed gaat, dan ben ik daar maar blij om. Esthrall, kun je lekker met je zoontje genieten?
*; voor jullie allemaal!!
Hoe zou ik hier wat beter mee om kunnen gaan?
hoest met jullie?
Nog gedroomd Radijs? :P
Ik voel me erg slecht de laatste tijd, heb alleen maar heel veel pijn, daardoor erg verdrietig en boos en ik ben snel opgefokt. Ik heb nieuwe buren en ik heb echt last van ze want ik hoor alles. Overdag is niet erg, maar s avonds wel. Als ik migraine heb en heeeeeel graag wil slapen, dan lukt dit niet omdat de buren het zo gezellig hebben. En ik lig dan dus me op te fokken totdat ze eindelijk klaar zijn, vaak pas snachts. Ik probeer mezelf voor te houden dat ik er zelf alleen last van heb en probeer me dan op ademhaling te concentreren enzo, maar t lukt niet... En als het dan stil is..dan kan ik nog niet slapen omdat ik dan gewoon te waakzaam ben ofzo. Ik heb t al gemeld bij ze, maar ze doen er niks mee blijkbaar... Oordopjes helpen niet... ;( Slaap pillen ook niet. Ik voel me echt rot. Vandaag ook, heb echt vette migraine, baal dat het mooi weer is, en dan zijn ze ook nog de flat aant renoveren... ik wordt echt geterroriseerd door herrie.
Ik weet ook even niet wat ik moet, ben het positieve al een poos kwijt.
Nou ja.. ik hoop dat het met jullie iig wel goed gaat, dan ben ik daar maar blij om. Esthrall, kun je lekker met je zoontje genieten?
*; voor jullie allemaal!!
Hoe zou ik hier wat beter mee om kunnen gaan?
woensdag 18 juli 2007 14:46
He Kozoo,
Wat ontzettend vereveld voor je!
Ligt het echt aan de geluidsoverlast dat je niet kunt slapen, of zijn er ook andere oorzaken (aangezien oordoopjes niet helpen.... of zitten die dingen gewoon rot?).
Wat voor herrie maken je buren eigenlijk; boren zagen? Als dat het geval is, heb ik helaas geen tips voor je..... dat is gewoon een K*Tgeluid dat niet is buiten te sluiten.... In dat geval zou ik gewoon nog eens met ze praten.
Misschien helpt een mp3-player met rustgevende muziek? Verder zou ik uit bed gaan als je merkt dat je je gaat 'opfokken'. Ga even wat lezen of maak een wandelingetje. Een stevige avondwandeling voor je gaat slapen helpt trouwens sowieso! Maar goed, waarschijnlijk zijn dit tips die je allang zelf hebt bedacht.....
Als ik niet kan slapen, probeer ik mijn hoofd 'leeg' te maken. Soms lukt dit, soms niet. Als het niet lukt, stel ik me voor dat ik op een Grieks strand in de zon lig. Ik probeer de warmte en ontspanning van de zon te voelen. Ik probeer te luisteren naar de geluiden van de zee. Dit helpt mij vaak wel. Soms dwalen mijn gedachten weer af, maar zodra ik dat merk, breng ik mezelf terug naar mijn handdoek op het Griekse strand. Misschien kun je dit ook eens proberen als je merkt dat je je 'opfokt'.
Ik hoop dat je snel weer een positieve draai aan je leven kunt geven!! Hoe is het trouwens met je zoektocht naar een hobby? Heb je al wat gevonden? Misschien is wandelen wel een goed idee; dat kun je alleen doen of met een vriendin (dan wandel je steeds naar een ander terras) en je kunt het in je eigen tempo en tijd doen. Bovendien slaap je er misschien wel goed door! Andere ideeen: taarten bakken, je familiestamboom gaan uitzoeken, beeldhouwen....... euh..... het viva-forum?!
Met mij gaat het trouwens redelijk goed. Vorige week ging het erg klote allemaal en dit weekend had ik er opeens genoeg van en ik heb besloten om alles los te laten.... EN HET LUKT ZOWAAR! Ik ben ook weer op zoek naar andere vacatures. Ik heb het niet naar mijn zin op mijn werk, maar ik merk dat ik wil blijven, om het beeld dat mijn collega's van mij hebben te herstellen.
Ik heb me op mijn werk niet heel professioneel opgesteld, door alle problemen en depressies die ik voelde. Hierdoor ben ik weleens in huilen uitgebarsten op mijn werk en zelfs een keer op een borrel van het team.... SCHAAM!!! Ik weet dat ik geen emotioneel stabiele indruk heb gemaakt en ik wil dit beeld dus herstellen. Maar dat lukt me niet, want ik word heel negatief van de sfeer op mijn werk.... Vicieuze cirkel dus!
Ik ga nu op mijn gemak verder kijken naar een baan.... niet overhaast, ik weet zeker dat er op een dag iets zal zijn.
Nou, Kozoo, hopelijk heb je wat aan mijn tips! En ik hoop dat je lekker slaapt vannacht!! Ik wens je mooie dromen,
liefs Radijs
P.S. Nee, geen wateroverlast meer gehad in mijn dromen :D
Hey Meiden,
hoest met jullie?
Nog gedroomd Radijs? :P
Ik voel me erg slecht de laatste tijd, heb alleen maar heel veel pijn, daardoor erg verdrietig en boos en ik ben snel opgefokt. Ik heb nieuwe buren en ik heb echt last van ze want ik hoor alles. Overdag is niet erg, maar s avonds wel. Als ik migraine heb en heeeeeel graag wil slapen, dan lukt dit niet omdat de buren het zo gezellig hebben. En ik lig dan dus me op te fokken totdat ze eindelijk klaar zijn, vaak pas snachts. Ik probeer mezelf voor te houden dat ik er zelf alleen last van heb en probeer me dan op ademhaling te concentreren enzo, maar t lukt niet... En als het dan stil is..dan kan ik nog niet slapen omdat ik dan gewoon te waakzaam ben ofzo. Ik heb t al gemeld bij ze, maar ze doen er niks mee blijkbaar... Oordopjes helpen niet... ;( Slaap pillen ook niet. Ik voel me echt rot. Vandaag ook, heb echt vette migraine, baal dat het mooi weer is, en dan zijn ze ook nog de flat aant renoveren... ik wordt echt geterroriseerd door herrie.
Ik weet ook even niet wat ik moet, ben het positieve al een poos kwijt.
Nou ja.. ik hoop dat het met jullie iig wel goed gaat, dan ben ik daar maar blij om. Esthrall, kun je lekker met je zoontje genieten?
*; voor jullie allemaal!!
Hoe zou ik hier wat beter mee om kunnen gaan?
Wat ontzettend vereveld voor je!
Ligt het echt aan de geluidsoverlast dat je niet kunt slapen, of zijn er ook andere oorzaken (aangezien oordoopjes niet helpen.... of zitten die dingen gewoon rot?).
Wat voor herrie maken je buren eigenlijk; boren zagen? Als dat het geval is, heb ik helaas geen tips voor je..... dat is gewoon een K*Tgeluid dat niet is buiten te sluiten.... In dat geval zou ik gewoon nog eens met ze praten.
Misschien helpt een mp3-player met rustgevende muziek? Verder zou ik uit bed gaan als je merkt dat je je gaat 'opfokken'. Ga even wat lezen of maak een wandelingetje. Een stevige avondwandeling voor je gaat slapen helpt trouwens sowieso! Maar goed, waarschijnlijk zijn dit tips die je allang zelf hebt bedacht.....
Als ik niet kan slapen, probeer ik mijn hoofd 'leeg' te maken. Soms lukt dit, soms niet. Als het niet lukt, stel ik me voor dat ik op een Grieks strand in de zon lig. Ik probeer de warmte en ontspanning van de zon te voelen. Ik probeer te luisteren naar de geluiden van de zee. Dit helpt mij vaak wel. Soms dwalen mijn gedachten weer af, maar zodra ik dat merk, breng ik mezelf terug naar mijn handdoek op het Griekse strand. Misschien kun je dit ook eens proberen als je merkt dat je je 'opfokt'.
Ik hoop dat je snel weer een positieve draai aan je leven kunt geven!! Hoe is het trouwens met je zoektocht naar een hobby? Heb je al wat gevonden? Misschien is wandelen wel een goed idee; dat kun je alleen doen of met een vriendin (dan wandel je steeds naar een ander terras
) en je kunt het in je eigen tempo en tijd doen. Bovendien slaap je er misschien wel goed door! Andere ideeen: taarten bakken, je familiestamboom gaan uitzoeken, beeldhouwen....... euh..... het viva-forum?!Met mij gaat het trouwens redelijk goed. Vorige week ging het erg klote allemaal en dit weekend had ik er opeens genoeg van en ik heb besloten om alles los te laten.... EN HET LUKT ZOWAAR! Ik ben ook weer op zoek naar andere vacatures. Ik heb het niet naar mijn zin op mijn werk, maar ik merk dat ik wil blijven, om het beeld dat mijn collega's van mij hebben te herstellen.
Ik heb me op mijn werk niet heel professioneel opgesteld, door alle problemen en depressies die ik voelde. Hierdoor ben ik weleens in huilen uitgebarsten op mijn werk en zelfs een keer op een borrel van het team.... SCHAAM!!! Ik weet dat ik geen emotioneel stabiele indruk heb gemaakt en ik wil dit beeld dus herstellen. Maar dat lukt me niet, want ik word heel negatief van de sfeer op mijn werk.... Vicieuze cirkel dus!
Ik ga nu op mijn gemak verder kijken naar een baan.... niet overhaast, ik weet zeker dat er op een dag iets zal zijn.
Nou, Kozoo, hopelijk heb je wat aan mijn tips! En ik hoop dat je lekker slaapt vannacht!! Ik wens je mooie dromen,
liefs Radijs
P.S. Nee, geen wateroverlast meer gehad in mijn dromen :D
Hey Meiden,
hoest met jullie?
Nog gedroomd Radijs? :P
Ik voel me erg slecht de laatste tijd, heb alleen maar heel veel pijn, daardoor erg verdrietig en boos en ik ben snel opgefokt. Ik heb nieuwe buren en ik heb echt last van ze want ik hoor alles. Overdag is niet erg, maar s avonds wel. Als ik migraine heb en heeeeeel graag wil slapen, dan lukt dit niet omdat de buren het zo gezellig hebben. En ik lig dan dus me op te fokken totdat ze eindelijk klaar zijn, vaak pas snachts. Ik probeer mezelf voor te houden dat ik er zelf alleen last van heb en probeer me dan op ademhaling te concentreren enzo, maar t lukt niet... En als het dan stil is..dan kan ik nog niet slapen omdat ik dan gewoon te waakzaam ben ofzo. Ik heb t al gemeld bij ze, maar ze doen er niks mee blijkbaar... Oordopjes helpen niet... ;( Slaap pillen ook niet. Ik voel me echt rot. Vandaag ook, heb echt vette migraine, baal dat het mooi weer is, en dan zijn ze ook nog de flat aant renoveren... ik wordt echt geterroriseerd door herrie.
Ik weet ook even niet wat ik moet, ben het positieve al een poos kwijt.
Nou ja.. ik hoop dat het met jullie iig wel goed gaat, dan ben ik daar maar blij om. Esthrall, kun je lekker met je zoontje genieten?
*; voor jullie allemaal!!
Hoe zou ik hier wat beter mee om kunnen gaan?
