Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 17 januari 2017 08:40
Ik zit hier met tranen allemaal berichtjes van de mensen hier te lezen, wat een hoop lieve berichtjes en dan ook vooral die van Frans!
Zelf weet ik, net als anderen, niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik heb ook niet echt tips om te geven, maar ik wil als nog even een extra knuffel komen geven. Gewoon, omdat het kan.
Zelf weet ik, net als anderen, niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik heb ook niet echt tips om te geven, maar ik wil als nog even een extra knuffel komen geven. Gewoon, omdat het kan.
''Then let amorous kisses dwell
On our lips, begin and tell
A Thousand, and a Hundred, score
an Hundred, and a Thousand more''
On our lips, begin and tell
A Thousand, and a Hundred, score
an Hundred, and a Thousand more''
dinsdag 17 januari 2017 09:41
Anna, even mijn praktische tips. Volgens mij heb ik ze ook al voorbij zien komen, maar ik herhaal ze gewoon even.
Wij hebben van de kleding van mijn schoonmoeder een lapjeskleed gemaakt voor mijn jongste nichtje dat toen nog een baby was. Het is een speelkleed geworden met heel veel jeans er in verwerkt. Maar je zou er ook een deken van kunnen maken voor je jongens.
Op het moment dat wij hoorden dat ze ziek was en er maar 15% kans was op genezing hebben wij meteen een fotograaf geboekt. Het was beladen, want we wisten allemaal heel goed waarom deze foto's werden gemaakt, maar nu ze er niet meer is zijn ze zo ontzettend waardevol!
En zorg goed voor jezelf.
Wij hebben van de kleding van mijn schoonmoeder een lapjeskleed gemaakt voor mijn jongste nichtje dat toen nog een baby was. Het is een speelkleed geworden met heel veel jeans er in verwerkt. Maar je zou er ook een deken van kunnen maken voor je jongens.
Op het moment dat wij hoorden dat ze ziek was en er maar 15% kans was op genezing hebben wij meteen een fotograaf geboekt. Het was beladen, want we wisten allemaal heel goed waarom deze foto's werden gemaakt, maar nu ze er niet meer is zijn ze zo ontzettend waardevol!
En zorg goed voor jezelf.
dinsdag 17 januari 2017 09:57
Ook ik kom je een virtuele knuffel geven Wat een verschrikkelijk nieuws. Ik bid voor jou en je familie en wens jou, je man, je kinderen, je ouders, je zus alle kracht, liefde en sterkte toe. Ik hoop dat jullie nog kunnen genieten van de tijd die je nog samen hebt en dat jullie in liefde afscheid kunnen nemen. Al wens ik je nog harder een wonder toe waardoor je geen afscheid hoeft te nemen.
Noem me lief nu ik nog leef!
dinsdag 17 januari 2017 10:00
Wat mooie posts zitten er weer tussen.... Sorry dat ik niet op iedereen persoonlijk reageer, maar om eerlijk te zijn wordt ik daar te emotioneel van. Weet wel dat ik ze allemaal lees en ze allemaal koester. Dank jullie wel!!
Beeldig, ik heb inderdaad het gevoel dat ik nu alles perfect moet regelen. Een gewone herinneringsdoos maken is niet goed genoeg, nee, het moet de perfecte doos worden. Gisteren zitten googlen op doze, maar de perfecte natuurlijk niet gevonden. Dank voor het inzicht dat een gewone plastic bak van de ikea natuurlijk ook gewoon goed is. Is ook nog een lekker groot en er kunnen geen zilvervisjes in komen (gegruweld bij dat topic gisterenavond ). Dank ook dat je deze heftige ervaring met mij wil delen. Ik heb echt heel veel steun aan je posts.
En Mila, dankjewel. Ik hoop dat als er dan toch een nieuwe vrouw komt, zij net zo lief is als jij!
Beeldig, ik heb inderdaad het gevoel dat ik nu alles perfect moet regelen. Een gewone herinneringsdoos maken is niet goed genoeg, nee, het moet de perfecte doos worden. Gisteren zitten googlen op doze, maar de perfecte natuurlijk niet gevonden. Dank voor het inzicht dat een gewone plastic bak van de ikea natuurlijk ook gewoon goed is. Is ook nog een lekker groot en er kunnen geen zilvervisjes in komen (gegruweld bij dat topic gisterenavond ). Dank ook dat je deze heftige ervaring met mij wil delen. Ik heb echt heel veel steun aan je posts.
En Mila, dankjewel. Ik hoop dat als er dan toch een nieuwe vrouw komt, zij net zo lief is als jij!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 17 januari 2017 10:09
Hoi Anna,
Ik heb er geen woorden voor, maar ik kan je wel een hele stevige knuffel geven. Toen ik het kopje zag staan tussen alle andere topics door, kreeg ik een rilling en twijfelde ik of ik het open moest klikken.
Ik kan je alleen zeggen dat je nog volop moet genieten van je gezin, familie en ga leuke dingen doen en maak veel foto´s van die momenten, zodat je gezin nog kan terugkijken.
Ik ken je niet, maar dat betekent niet dat ik niet aan je zal denken.
Ik heb er geen woorden voor, maar ik kan je wel een hele stevige knuffel geven. Toen ik het kopje zag staan tussen alle andere topics door, kreeg ik een rilling en twijfelde ik of ik het open moest klikken.
Ik kan je alleen zeggen dat je nog volop moet genieten van je gezin, familie en ga leuke dingen doen en maak veel foto´s van die momenten, zodat je gezin nog kan terugkijken.
Ik ken je niet, maar dat betekent niet dat ik niet aan je zal denken.
dinsdag 17 januari 2017 10:13
Een tip voor een echt goede stevige, volledig afsluitbare, en toch makkelijk te open doos:
really useful box.
In alle mogelijke verschillende maten te koop, bijvoorbeeld bij staples.
http://www.staples.nl/opb ... W&Find_Number=3358042&m=0
really useful box.
In alle mogelijke verschillende maten te koop, bijvoorbeeld bij staples.
http://www.staples.nl/opb ... W&Find_Number=3358042&m=0
dinsdag 17 januari 2017 10:15
Ook hier met tranen in mijn ogen. Wat is het leven, deze wereld, soms ontzettend oneerlijk en gemeen.
Trouwens voor een wazige weekdier post hoef jij je niet te schamen, gewoon doen als jij daar behoefte aan hebt. Het zijn nou eenmaal veel emoties die vrijkomen en emoties zijn soms verre val helder.
Ook mij mag je, indien nodig, een pb sturen voor hulp. Dat kunnen kleine dingen zijn, maar ook grote.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
dinsdag 17 januari 2017 10:26
Dankjuliewel!
Zo, ik heb net een midweek landal geboekt. Gezellig kneuterig met de hele familie (ook mijn ouders en Frans en alle kinderen) in een huisje. Nu kijken of kinderen het eens kunnen worden wie bij wie slaapt . Stap voor stap...
Zo, ik heb net een midweek landal geboekt. Gezellig kneuterig met de hele familie (ook mijn ouders en Frans en alle kinderen) in een huisje. Nu kijken of kinderen het eens kunnen worden wie bij wie slaapt . Stap voor stap...
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 17 januari 2017 10:31
dinsdag 17 januari 2017 10:31
quote:Elfje112 schreef op 17 januari 2017 @ 10:11:
Anna, een gewone plastic bak van Ikea is idd ook gewoon goed of kijk eens bij Xenos, daar hebben ze soms mooie grote kisten. Hoe dan ook, welke doos/bak je ook kiest, alles is goed.Bij de Xenos hebben ze ook een aantal mooie houten bakken. Die kan je dan samen met de kids beschilderen. En misschien creëer je dan tijdens het schilderen weer een nieuwe herinnering.
Anna, een gewone plastic bak van Ikea is idd ook gewoon goed of kijk eens bij Xenos, daar hebben ze soms mooie grote kisten. Hoe dan ook, welke doos/bak je ook kiest, alles is goed.Bij de Xenos hebben ze ook een aantal mooie houten bakken. Die kan je dan samen met de kids beschilderen. En misschien creëer je dan tijdens het schilderen weer een nieuwe herinnering.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
dinsdag 17 januari 2017 11:02
Hoi Anna,
Ook ik heb vannacht je topic gelezen en dat ging gepaard met een aantal dikke tranen. Wat oneerlijk dat jou dit overkomt en dat jouw gezin straks achterblijft met een lege plek. Vooral de post van je zus raakte me enorm. Ik heb helemaal geen ervaring met dergelijke situaties, maar ik voel me toch geroepen om jou een hart onder de riem te steken op een of andere manier. Je bent niet alleen. Nevernooit niet. Volgens mij word je omringd met mensen die intens gek op/met je zijn. Vul de tijd in zoals deze goed voelt voor jou. Je bent niemand iets verplicht, nu al helemaal niet meer.
Voel je vrij om inderdaad een weekdierenpost te plaatsen en om hulp te vragen. Daar zijn we voor toch!! Verder kan ik de woorden absoluut niet vinden.......
Ook ik heb vannacht je topic gelezen en dat ging gepaard met een aantal dikke tranen. Wat oneerlijk dat jou dit overkomt en dat jouw gezin straks achterblijft met een lege plek. Vooral de post van je zus raakte me enorm. Ik heb helemaal geen ervaring met dergelijke situaties, maar ik voel me toch geroepen om jou een hart onder de riem te steken op een of andere manier. Je bent niet alleen. Nevernooit niet. Volgens mij word je omringd met mensen die intens gek op/met je zijn. Vul de tijd in zoals deze goed voelt voor jou. Je bent niemand iets verplicht, nu al helemaal niet meer.
Voel je vrij om inderdaad een weekdierenpost te plaatsen en om hulp te vragen. Daar zijn we voor toch!! Verder kan ik de woorden absoluut niet vinden.......
dinsdag 17 januari 2017 13:00
Hoi Anna.... tja... een verhaal om stil van te worden... Wat moet je daar nu op zeggen...
ik heb bewondering voor je. Vind het knap hoe je er mee om gaat. Wat moet het moeilijk voor je zijn...
Ik wil je veel sterkte wensen... ik hoop dat je nog veel mooie dingen mag beleven met je kinderen en je man.....
ik heb bewondering voor je. Vind het knap hoe je er mee om gaat. Wat moet het moeilijk voor je zijn...
Ik wil je veel sterkte wensen... ik hoop dat je nog veel mooie dingen mag beleven met je kinderen en je man.....
dinsdag 17 januari 2017 13:23
Het schiet me ineens te binnen, maar is het een idee om deel te nemen aan Over Mijn Lijk? Iemand uit mijn omgeving heeft daar vroeger aan meegedaan en de nabestaanden vonden het heel bijzonder om de laatste levensfase op die manier terug te kunnen kijken. Je laat op die manier een bijzondere nalatenschap achter, maar tegelijkertijd kent dan ook half Nederland je verhaal. Ik weet niet of je dat onprettig zou vinden.
dinsdag 17 januari 2017 14:36
dinsdag 17 januari 2017 20:15
Ik begrijp heel goed dat je de perfecte herinneringsdoos wilt maken maar ik denk eigenlijk dat die niet bestaat. Ik denk ook dat jullie hele huis een ongelofelijke hoeveelheid herinneringen beslaat en ongetwijfeld zullen daar veel spullen van gekoesterd gaan worden, maar het is nu moeilijk voor te stellen wat dat dan gaat worden. Er is al veel genoemd maar hier zijn dierbaar de spullen die de moeder zelf heeft geknutseld, zoals bv een fotoverjaardagskalender en een dingetje voor in de kerstboom, die krijgt ieder jaar weer een ereplaats en de kinderen missen heel erg een aantal recepten van hun moeder. Die hebben ze niet terug kunnen vinden in de warboel van knipsels dus wellicht is het een idee om ook nog een receptenboekje te maken.
