Doorgaan of stoppen?

25-05-2014 00:15 2943 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.



Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).



Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.



Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?



Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
Alle reacties Link kopieren
Een knuffel voor jou. Een stomme actie, maar je hebt er natuurlijk zelf het meeste last van.



Is er, naast je ex en daten, nog iets anders waar je blij, rustig en vrolijk van wordt?
Alle reacties Link kopieren
Euforische stemming, stuiteren van energie en je dan afvragen wat je er allemaal mee kunt (met de energie). Jaaaa! Ex bellen! Want ik kan de hele wereld aan! Eén arm om mijn schouder, een kusje, seks....ik Machtige Sneeuwklokje kan het allemaal aan. Kijk maar. Ik bel hem, hij komt langs, we seksen en niets aan het handje....



Day after: Fuuuuccck! Wat heb ik gedaan! Schuld, schaamte, boosheid, zelfverwijt...aaarrrggghhhh het vréét me op! Nu is ex boos want hij voelt zich gebruikt en nu ben ik ook boos op hém want hij gebruikt mij dan toch ook?



Wakker worden klokje, je droomt in je euforie iedere keer hetzelfde rozengeur en maneschijn scenario en je wordt iedere keer wakker in dezelfde nachtmerrie.



Blijf wakker in je euforie en stuiterenergie. Bel een vriendin, je moeder, doe iets nuttigs met je overmaat aan energie. Niet je ex bellen want je energie sijpelt zo weer keihard weg door alle nare emoties die je daarna weer moet zien te bedaren (schuld, boosheid, verwarring, schaamte). Euforie is een voorproefje hoe het kan zijn om je vrij te voelen. Maar je ruilt die vrijheid veel te snel in voor een quick fix met je ex die je uiteindelijk weer opsluit in de donkere kerkers van je geest.



De euforie-valkuil...ik ken 'm maar al te goed en het heeft me in ontelbaar veel problemen gebracht. Het onderscheid tussen gezonde en ongezonde tijdsbesteding begint me duidelijker te worden. Ik investeer euforie-energie in stabiele en emotioneel veilige relaties. Daarom mijn tip om een goede vriendin uit te nodigen voor een etentje, kroeg, bios of in je moeder/vader te bellen en een leuk gesprek te voeren. Die energie die je in die veilige relaties stopt is niet verspild, sterker nog, je krijgt het terug op allerlei momenten, ook wanneer jij diep in de put zit. Investeer wijs. Je ex is zelf nog aan het worstelen, vechten tegen de aantrekking, boos op jou zijn etc. Met die emoties worstelen je vriendinnen en je ouders niet, dus krijg je de energie die je in hun steekt niet als een gemene boemerang terug.
Hallo Sneeuwklokje, terug van vakantie de laatste pagina's weer even aandachtig doorgelezen.

Hartstikke goed dat je je zwangere vriendinnen hebt geappt om ze te vertellen hoe je er wérkelijk over denkt dat zij zwanger zijn. Zo kunnen zij rekening houden met jou. Meteen volgens mij ook de hele reden waarom je het zo afgrijselijk vind en je je er niet opgelucht door voelt. Zij weten nu iets van jou dat maakt dat je je beeld van Onkwetsbare niet langer in stand kan houden.



Fijn ook dat je moeder je door je hele leven telkens heeft gepolst hoe de vlag erbij hangt. Moeders zijn fantastisch, hoewel de jouwe al op leeftijd is, hoef je haar nog lang niet af te schrijven. Reken maar dat zij al veel tranen heeft vergoten over alles wat jij niet kan, lang voordat jij dit nu aan het doen bent. En dat zij al lang na heeft gedacht over wat ze tegen je wil zeggen daarover. Ook naar je moeder toe hoef jij niet langer het beeld van de Onkwetsbare in stand te houden; dit was er voor je moeder ook al niet.



Dat je zo euforisch was, is een prachtig gegeven geweest. Jammer dat je de keuze hebt gemaakt je tomeloze energie in je ex te steken. En ik blijf erbij: hij heeft zich haasjerepje naar je toe gesneld nadat jij hem belde. Hij is er zelf bij, hij houdt het sprookje zoals Sensy het al zegt ook mede in stand, waardoor het de volgende ochtend inderdaad weer op een deceptie uitdraait.



Waarom moeten jullie steeds bij elkaar in bed belanden?
Alle reacties Link kopieren
Het was een stomme actie van me. Ik was zo stuiterig. De hele dag al. Daarom heel de dag volgepropt om maar afleiding te hebben: ik weet nl. dat ik, als ik me zo voel, graag bij ex wil zijn.



Het is niet de seks. Als ik zo hyper ben en dat gevoel niet kwijt kan, verlang ik naar de rust van ex, zijn stem, zijn weinige woorden. Ik zit niet thuis op de bank met het gevoel: ik heb zin in seks, dus bel ex.



Als ik ex eenmaal zie, is er wel direct die enorme fysieke aantrekkingskracht. En tja, zo beland je in bed.



Maar weet je wat ik het allermooiste vind: De serene stilte met alleen zijn ademhaling, hij slaapt, is kwetsbaar maar toch sterk, ik ben wakker. Voelt zo veilig, zo rustig. Dan ben ik volkomen gelukkig. Dat mag uren duren.
Alle reacties Link kopieren
Welkom terug Doreia, hopelijk heb je een fijn mid-weekje gehad :-) !



On topic: klokje, niemand beweert dat het om de seks gaat, sterker nog de meeste hier weten allang dat het jou niet om de seks te doen is. Neem dat gerust aan



De stilte en rust zijn heerlijk en ik geloof je meteen als je zegt daar rustig van te worden. Ik werd vroeger ook rustig van een jointje. Dat heerlijke vrije mellow not a care in the world gevoel....tot de realiteit op de deur klopt.



Het is nu nog te-ver-van-je-bed-show-achtig (ook voor mij) maar die rust waarover je spreekt zit ook in jou. Daar is de hele verwerking van je verdriet en de rest van de lading aan emoties goed voor: uitkomen op dat gevoel waar je uren volkomen gelukkig bent wat niet afhankelijk is van ex, je lb, wel/geen stuiterenergie etc. Dit is - als het goed is - waar je naar streeft. Probeer dit voor ogen te houden. Je streeft niet naar ex of naar seks (het rijmt haha!) maar naar die innerlijke rust. Dat ex niet goed voor je is, blijkt iedere keer als de roes van het contact is uitgewerkt. Ex is niet slecht voor je; jezelf en je acties niet begrijpen is slecht voor je.
Weet je, tijdens het uitpakken van de troep alhier en het wegwerken van de was zat ik nog eens na te denken over ex en jou.



Als de rollen waren omgedraaid, jij de man en hij de vrouw, dan was hier en masse geroepen dat ex wel een enorme deurmat was. Jij belt en hij laat alles uit handen vallen om bij je te zijn.



Ex heeft een ultimatum gesteld. Eentje waar hij zelf niet achter stond. Dat blijkt nu keer op keer weer. Hij had verwacht dat jij hém niet kwijt wilde en dacht waarschijnlijk dat hij daarmee zou krijgen wat hij wilde, namelijk een échte relatie.

Maar wat hij nu heeft is alleen seks met ex. Wederom in het geniep, want opnieuw zal hij dit niet aan mensen vertellen.



Verder dacht ik na over streng zijn voor jezelf, tov wat Sensy zei over voor jezelf kiezen om hem niet meer te bellen. Zie het als een dieet. Je mag geen reep chocola/roomsoes/gebakje/vette bek meer eten. Máár: het ligt wel voor het grijpen! Dan kun je je zo heel streng voornemen om het niet op te eten maar om 2 uur in de nacht, sluip je toch naar beneden met een lulsmoes als: morgen sport ik het er wel weer af!

Maar als je voor jezelf bedenkt: ik vind mijn lijf erg mooi met een beetje minder eraan, ik wil voor de lange termijn blijvend een mooi figuur en dat bereik ik door goed voor mezelf te zorgen en daarbinnen passen geen calorierijke dingen, dan is het een stuk gemakkelijker om niet aan die lekkere dingen te komen. En mocht je jezelf toch toestaan om het te mogen, dan doe je dat welbewust en niet in een opwelling omdat je een zwak moment hebt.
Alle reacties Link kopieren
quote:millennial schreef op 12 september 2014 @ 12:24:

Is er, naast je ex en daten, nog iets anders waar je blij, rustig en vrolijk van wordt?



Bij ex is het de rust en zijn opgewekte, positieve karakter. Bij daten is het de positieve spanning, het nieuwe.



Natuurlijk moet ik het anders doen. Maar iets met een groep vrienden iets leuks ondernemen voelt anders. Ik wil het zelf in de hand hebben. Mijn eigen gang gaan. Ik geloof dat ik het nu heel ongelukkig omschrijf....
Alle reacties Link kopieren
Jullie hebben allemaal zo gelijk, dat ik dit niet had moeten doen. Weet het ook. Maar ja, is toch weer gebeurd. Baal ervan. Omschrijf het nu ook heel nuchter, maar ben de hele dag van slag geweest. Stom.
Van slag zijn is ook een soort 'high' he?
Alle reacties Link kopieren
Ik wil het zelf in de hand hebben. Mijn eigen gang gaan.



En? Hoe heeft dat uitgepakt de laatste tijd? Je gang gaan?
Alle reacties Link kopieren
Dorea, hoop trouwens dat je een fijne vakantie hebt gehad. Het is je van harte gegund!



Ik ervaar het 'van slag zijn' niet als een soort high. Ik wil dit echt niet. Mijn hoofd maakt overuren. Ik heb geen idee hoe ik afleiding kan vinden. Misschien moet ik dat ook juist niet doen. Ik ben bang voor alles wat dan loskomt. Voor mijn gevoel gebeurt er al zoveel.



Sensy wat een venijnige opmerking: een terechte spiegel. Triggert, doet pijn... Ja, het 'zelf in de hand hebben' heeft me niet veel gebracht. Het is niet alleen het onder controle willen hebben, maar ook dat ik het als een soort tegenreactie zie voor lb. Ik vind dat ik wat betreft lb al genoeg uit handen geef. Nu ik dit zo typ, klinkt dit wel heel absurd.
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder vertelde dat ik als kind woest werd om de hulp die ik nodig had. Ik kan me dat echt helemaal niet herinneren. Was nogal koppig. Mijn moeder moest er wel om glimlachen. Mijn ouders werden helemaal gek van het zinnetje 'zelluf doen'.
Ik zat van de week The Undeatables te kijken. Er was een jongen met spasmen, zuurstofgebrek bij de geboorte. Die had enorm moeite met zijn fijne motoriek. Hij woonde met een stel hele fijne vrienden in een studentenhuis, deed alles wat de anderen ook deden. En vroeg gewoon rustig; als je tijd hebt, zou je mijn tanden willen poetsen? En even mijn luchtje op willen doen?

En op date vroeg hij: zou je het flesje open willen maken en het rietje erin willen doen? Ik heb spasmen en als ik zenuwachtig ben wordt het erger.



Ik vond het prachtig. Ik moest aan jou denken toen ik hem zag. Hij wist precies wat hij wel kon en wat hij niet kon en belangrijker: hij vroeg anderen om hem te helpen zodat zijn leven gemakkelijker verliep. Het gemak waarmee hij hulp vroeg, korte instructies gaf en hoe hij zichzelf daarmee redde was heel mooi.



Daarop voortbordurend, is het voor jou eens een idee om 'het zal me een rotzorg zijn' op RTL5 te kijken? De mensen die gehandicapt zijn, hebben stuk voor stuk hun lichamelijke beperking geaccepteerd en een manier gevonden om het te integreren in hun leven. Ik blijf het idee houden bij jou dat jij je lichamelijke beperking niet WIL integreren in je leven en ik vraag me oprecht af wat daar achter zit. Waarom je denkt dat het negeren van zoiets wezenlijks je nu oplevert.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken die programma's. Vind ze vreselijk. Die aandacht vanwege lb. Niets voor mij.



Ik wil mijn lb wel integreren. Sterker nog: je hebt weinig keuze. Ik negeer het niet, maar vind het niet nodig het erover te hebben.
Miss als je je zelf beter leert kennen en begrijpen met lb en kinderwens en alles. Dat jullie dan best verder kunnen. Klinkt bij mij alsof je nogal vaak en gevarieerd op de vlucht slaat voor alles. Of vermijd. Ik ken dat vandaar de herkenning. Die ik dan denk te zien he ;)
Alle reacties Link kopieren
Da's lekker: ex heeft hier een sleutel laten liggen (van een auto, lijkt het). Zal uit zijn broekzak gevallen zijn. Kan de sleutel natuurlijk opsturen, maar dan heeft 'ie 't pas dinsdag. Laat ik het hier leggen, dan komt hij 't vast ophalen.



Het moet echt over zijn tussen ex en mij. Kost zoveel energie.
Alle reacties Link kopieren
Geef de sleutel aan een gemeenschappelijke vriend, dan kan hij het daar ophalen.



Zou een tijdslimiet helpen voor jullie? Dat jullie elkaar 1 maand (of 2) absoluut niet zien en spreken, en dan weer even praten. Uiteraard op veilig grondgebied of met een telefoonlijn tussen jullie . Dan is de tijd zonder elkaar misschien wat overzichtelijker.
Goh, hoe toevallig dat hij een sleutel is vergeten. Ja sorry hoor, nu moet er weer contact zijn over zoiets doms als een sleutel. Vind het voorstel van Millenial een goede: geef het aan een vriend en zeg dat hij ex moet informeren dat de sleutel nog bij jou lag. weet vriend wel meteen dat jullie het bed samen nog delen, of in elk geval samen zijn. Maar ja, dat zijn de blaren waarop jullie maar moeten zitten.
Alle reacties Link kopieren
Tja, of een tijdslimiet de oplossing is? Het is toch te gek voor woorden dat we zo onvolwassen zijn en dergelijke afspraken nodig zouden hebben!? Voor die afspraak hebben we weer contact nodig. Dat wil ik niet. Wil hem gewoon voorlopig even niet zin. Dat gaat echt lukken. Ben die man zo zat.



Die sleutel was echt geen trucje van ex. Ik ken hem. Zulk soort dingen gebeuren hem wel vaker (klust vaak aan auto's en zo). Ik heb de sleutel idd aan een gemeenschappelijke vriend gegeven, die uiteraard breed grijnzend zijn conclusies trok...
Wil hem gewoon voorlopig even niet zin. Dat gaat echt lukken. Ben die man zo zat.



Na jullie break is hij alweer 2x blijven slapen... Ik ben benieuwd hoe lang de kriebel dit keer wegblijft. Ja ik ben even hard, maar zo egoïstisch is het namelijk wel.
Alle reacties Link kopieren
Nee, gaat niet neer gebeuren. Ben ik vrij zeker van. Met of zonder tijdslimiet, maakt niet uit.



Maar vind je het van mij egoïstisch? Ik kan het toch ook omdraaien? We zijn toch beiden volwassen (met, ik geef toe, beiden onvolwassen gedrag)?
Wie begint er met bellen in een zwak moment?
Alle reacties Link kopieren
Ik snap je. Dat was idd egoïstisch van me. Maar ik zeg bewust was; gaat niet meer gebeuren. Ik heb er vertrouwen in.
Alle reacties Link kopieren
quote:sneeuwklokje74 schreef op 13 september 2014 @ 13:05:

Tja, of een tijdslimiet de oplossing is? Het is toch te gek voor woorden dat we zo onvolwassen zijn en dergelijke afspraken nodig zouden hebben!?



Geef er geen waardeoordeel aan, dat jullie onvolwassen gedrag zouden vertonen etc. Het is nu even niet anders.



Kijk eens om je heen hoe scheidingen en relatiebreuken verhoudingen en mensen soms kunnen veranderen. Ooit waren ze stapelgek op elkaar, en ineens haten ze elkaar hartgrondig en is niets meer goed aan de ander. De kinderen per ongeluk 5 minuten te laat afleveren en er wordt al gedreigd met tussenkomst van de rechter, bij wijze van spreken. En daarom zitten die rechters ertussen, mensen met verdriet kunnen namelijk niet altijd even helder denken en handelen;).



Je hebt nu al meerdere keren gezegd dat je geen contact meer met hem wilt en je bent al weer 2 keer met hem in bed belandt. Dus hoe je het tot nu toe hebt gedaan, werkt gewoon niet. Klaar uit.



Zoek nu iets dat wel werkt. En verwijder en blokkeer telefoonnummers (dat werkt wel alleen als je ze niet uit je hoofd kent).
Alle reacties Link kopieren
quote:millennial schreef op 13 september 2014 @ 13:40:

[...]



Je hebt nu al meerdere keren gezegd dat je geen contact meer met hem wilt en je bent al weer 2 keer met hem in bed belandt. Dus hoe je het tot nu toe hebt gedaan, werkt gewoon niet. Klaar uit.



Zoek nu iets dat wel werkt. En verwijder en blokkeer telefoonnummers (dat werkt wel alleen als je ze niet uit je hoofd kent).



Heb het even laten bezinken. Vind het nog steeds te zot voor woorden dat we niet sterk genoeg zijn en andere maatregelen zouden moeten nemen. Maar de oplossing valt onder het 'baat het niet, dan schaadt het niet'-principe.



Ik heb ex ge-sms-t met dit voorstel: vrijdag 31 oktober een contactmoment per telefoon.



Ik had ex al direct na de breuk geblokkeerd op whatsapp. FB e.d. hebben we niet. Zijn telefoonnummer ken ik uit mijn hoofd, dus dat schiet niet op.



Wel erg balen van die sleutel. Ik vind het niet fijn dat gemeenschappelijke vriend nu conclusies trekt en weet van ons.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven