Relaties
alle pijlers
Eind 20 en het serieuze leven.
vrijdag 5 september 2014 13:09
Nu ben ik al een weer tijd weer vrijgezel. Waar ik overigens helemaal geen problemen mee heb. Alleen ik erger mij echt aan "de stelletjes" die ook vinden dat je thuis op de bank moet zitten. (het liefst met hond en kat).
Als ik nog op stap ga en ik vertel het aan vriendinnen die ook allemaal 29-30 zijn. Dan vinden ze dat ik dat niet meer moet doen. Ik ben mij er van bewust dat natuurlijk het gemiddelde uitgaanspubliek iets jonger ligt. (afhankelijk waar je naar toe gaat). Maar het is toch echt niet zo gek om nog op stap te gaan?
Elke keer verwijten in mijn omgeving dat ik nu toch wel echt "serieus" moet worden. Nu heb ik een goede baan, alleen ik hou gewoon erg van leuke dingen ondernemen. Waar ik het idee heb in mijn omgeving, dat ik er bijna vreemd op aan wordt gekeken dat ik nog steeds probeer te genieten van het leven.
Ligt nou aan mij, maar ik krijg echt de indruk dat ik als een soort zonderaar door het leven ga. Terwijl ik zelf gewoon het idee heb, dat ik doe waar ik zin in heb.
Ervaren meer mensen deze "druk" rond deze leeftijd, dat je maar constant "serieus" en "weloverwogen" beslissingen moet nemen?
Als ik nog op stap ga en ik vertel het aan vriendinnen die ook allemaal 29-30 zijn. Dan vinden ze dat ik dat niet meer moet doen. Ik ben mij er van bewust dat natuurlijk het gemiddelde uitgaanspubliek iets jonger ligt. (afhankelijk waar je naar toe gaat). Maar het is toch echt niet zo gek om nog op stap te gaan?
Elke keer verwijten in mijn omgeving dat ik nu toch wel echt "serieus" moet worden. Nu heb ik een goede baan, alleen ik hou gewoon erg van leuke dingen ondernemen. Waar ik het idee heb in mijn omgeving, dat ik er bijna vreemd op aan wordt gekeken dat ik nog steeds probeer te genieten van het leven.
Ligt nou aan mij, maar ik krijg echt de indruk dat ik als een soort zonderaar door het leven ga. Terwijl ik zelf gewoon het idee heb, dat ik doe waar ik zin in heb.
Ervaren meer mensen deze "druk" rond deze leeftijd, dat je maar constant "serieus" en "weloverwogen" beslissingen moet nemen?
zaterdag 6 september 2014 08:56
zaterdag 6 september 2014 09:06
quote:reisa1978 schreef op 06 september 2014 @ 08:56:
Als je vrienden allemaal gesetteld zijn en er kinderen komen en jij nog vrijgezel bent zit je in een heel andere levensfase en groei je uit elkaar. Het een is niet super hip en echt leven en het andere maar saai en wachten op de dood. Je hebt alleen steeds minder raakvlakken.Ja dat denk ik ook, dat dat het is.
Als je vrienden allemaal gesetteld zijn en er kinderen komen en jij nog vrijgezel bent zit je in een heel andere levensfase en groei je uit elkaar. Het een is niet super hip en echt leven en het andere maar saai en wachten op de dood. Je hebt alleen steeds minder raakvlakken.Ja dat denk ik ook, dat dat het is.
zaterdag 6 september 2014 10:28
zaterdag 6 september 2014 10:43
quote:waterplant schreef op 06 september 2014 @ 03:25:
[...]
Er staat wel een glimlach achter maar ik weet niet precies hoe ik die moet interpreteren. Ik, als >45 jaar, hou er van om van alles te ondernemen. Reizen, cultuur, goede restaurants maar ook met goeie vrienden lekker borrelen in de kroeg of een festival.
Toen ik 18 was deed ik hetzelfde, ik kon toen wel beter omgaan met een tekort aan slaap, maar het lijkt wel alsof je als je ouder bent en je nog steeds actief in het leven staat dat geassocieerd wordt met drank, ordinair en in je legging naar de disco gaan.
Sommige mensen vinden het heerlijk om zich in huiselijke sfeer terug te trekken op een bepaalde leeftijd terwijl anderen, ik bijvoorbeeld, nog steeds graag 18 uur per dag graag intensief leven.
Tuurlijk is het lekker om een aantal avonden per week thuis op de bank een boek te lezen o.i.d. maar ik merk wel dat mensen die dat 7 dagen per week doen niet heel veel meer te melden hebben dan wie er heeft gewonnen bij The voice of Holland, praten over de kinderen, hun familie of hun werk.
Het komt op mij altijd een beetje beperkt over terwijl er zoveel gebeurd in de wereld. Ik zie het ook bij vrienden, hij zit achter zijn computer, zij achter haar eigen tablet, ze appen wat, en gaan naar bed. In mijn ogen heeft het iets doods want er is eigenlijk heel weinig contact, men leeft op de automatische piloot, er zijn geen verassingen meer of nieuwe ervaringen.
De afkeur hier om je kinderen mee te nemen naar festivals want daar heb je mensen die alcohol drinken(alsof je 3 jarige daar prompt een voorkeur voor bier aan over houdt)is zo belerend. Je ziet heel veel kinderen op festivals met een koptelefoon op die zich prima vermaken en hun ouders ook, iedereen blij, wat is daar mis mee?
Ik herken weinig van jouw verhaal over hoe stellen hun avond doorbrengen. Mijn opmerking ging over mensen die hun leven exact hetzelfde blijven inrichten als toen ze 18 waren. En dat zit hem niet in dingen ondernemen en niet op de bank zitten.
Dat zit hem erin dat ik bijvoorbeeld op mijn 18e uitging, elke week drie avonden, met een hele groep mensen. De meesten daarvan gingen na verloop van tijd wat minder uit, je krijgt immers een baan en verantwoordelijkheden en minder geld om zomaar uit te geven in veel gevallen. Er komen verplichtingen bij. Niet dat je dan niet meer uit gaat, je gaat ook andere dingen doen. Maar toen ik 18 was maakten we grappen over de drie eeuwige vrijgezellen die elke avond aan dezelfde plek aan de bar zaten, half dronken, en aan het eind van de avond echt dronken,
Nu blijk dat een aantal van mijn vroegere vrienden zélf die mannen zijn geworden. Halverwege de dertig, vrijgezel, geen echt leuke baan, hoop gemopper op hun werkgever, vrijwel elke avond van de week de kroeg in. Alleen er is niemand meer van hun eigen leeftijd, ze gaan om met veel en veel jongere mensen, en ze vallen dus een beetje buiten de boot. En maar mopperen op mensen die 'saai' zijn geworden, en burgerlijk. Terwijl ze zelf niets liever zouden willen dan een relatie en gewoon thuis kunnen zitten.
Overigens, we kunnen hier wel gaan doen alsof alle stellen saai op de bank zitten, en alle singles jubelend hun vrije leven leiden, maar dat is natuurlijk onzin. Er zijn zat stellen die gewoon dingen ondernemen. En zat singles die zonder partner geen enkel initatief tonen om de deur uit te komen en zitten te mokken op de bank dat ze vast altijd alleen blijven.
Daten met stelletjes heb ik overigens nog nooit gedaan. 15 jaar samen, hij heeft zijn vrienden, ik de mijne, paar gezamenlijk, maar stelletjes zitten daar niet echt bij.
En daarbij: nu is inderdaad een periode in mijn leven dat ik niet zo gek veel vrijheid heb om van alles maar te ondernemen. Ik ben 30, mijn kinderen zijn al wat groter, tegen de tijd dat ik 40 ben zijn zij waarschijnlijk uit huis of zelfstandig. Dus dan heb ik even een jaar of wat iets moeten inleveren op mijn vrijheid. Gewoon omdat de mogelijkheden beperkter zijn als je thuis kinderen hebt. Helemaal als je, zoals ik, onregelmatig werkt en sowieso al een paar avonden en nachten de deur uit bent. De avonden dat ik dan wel thuis ben ga ik niet ook nog eens mijn man bij de kinderen laten en de deur uit. Daar zoek je samen een middenweg in. Zodat je heus dingen onderneemt, maar dat kan niet onbeperkt.
[...]
Er staat wel een glimlach achter maar ik weet niet precies hoe ik die moet interpreteren. Ik, als >45 jaar, hou er van om van alles te ondernemen. Reizen, cultuur, goede restaurants maar ook met goeie vrienden lekker borrelen in de kroeg of een festival.
Toen ik 18 was deed ik hetzelfde, ik kon toen wel beter omgaan met een tekort aan slaap, maar het lijkt wel alsof je als je ouder bent en je nog steeds actief in het leven staat dat geassocieerd wordt met drank, ordinair en in je legging naar de disco gaan.
Sommige mensen vinden het heerlijk om zich in huiselijke sfeer terug te trekken op een bepaalde leeftijd terwijl anderen, ik bijvoorbeeld, nog steeds graag 18 uur per dag graag intensief leven.
Tuurlijk is het lekker om een aantal avonden per week thuis op de bank een boek te lezen o.i.d. maar ik merk wel dat mensen die dat 7 dagen per week doen niet heel veel meer te melden hebben dan wie er heeft gewonnen bij The voice of Holland, praten over de kinderen, hun familie of hun werk.
Het komt op mij altijd een beetje beperkt over terwijl er zoveel gebeurd in de wereld. Ik zie het ook bij vrienden, hij zit achter zijn computer, zij achter haar eigen tablet, ze appen wat, en gaan naar bed. In mijn ogen heeft het iets doods want er is eigenlijk heel weinig contact, men leeft op de automatische piloot, er zijn geen verassingen meer of nieuwe ervaringen.
De afkeur hier om je kinderen mee te nemen naar festivals want daar heb je mensen die alcohol drinken(alsof je 3 jarige daar prompt een voorkeur voor bier aan over houdt)is zo belerend. Je ziet heel veel kinderen op festivals met een koptelefoon op die zich prima vermaken en hun ouders ook, iedereen blij, wat is daar mis mee?
Ik herken weinig van jouw verhaal over hoe stellen hun avond doorbrengen. Mijn opmerking ging over mensen die hun leven exact hetzelfde blijven inrichten als toen ze 18 waren. En dat zit hem niet in dingen ondernemen en niet op de bank zitten.
Dat zit hem erin dat ik bijvoorbeeld op mijn 18e uitging, elke week drie avonden, met een hele groep mensen. De meesten daarvan gingen na verloop van tijd wat minder uit, je krijgt immers een baan en verantwoordelijkheden en minder geld om zomaar uit te geven in veel gevallen. Er komen verplichtingen bij. Niet dat je dan niet meer uit gaat, je gaat ook andere dingen doen. Maar toen ik 18 was maakten we grappen over de drie eeuwige vrijgezellen die elke avond aan dezelfde plek aan de bar zaten, half dronken, en aan het eind van de avond echt dronken,
Nu blijk dat een aantal van mijn vroegere vrienden zélf die mannen zijn geworden. Halverwege de dertig, vrijgezel, geen echt leuke baan, hoop gemopper op hun werkgever, vrijwel elke avond van de week de kroeg in. Alleen er is niemand meer van hun eigen leeftijd, ze gaan om met veel en veel jongere mensen, en ze vallen dus een beetje buiten de boot. En maar mopperen op mensen die 'saai' zijn geworden, en burgerlijk. Terwijl ze zelf niets liever zouden willen dan een relatie en gewoon thuis kunnen zitten.
Overigens, we kunnen hier wel gaan doen alsof alle stellen saai op de bank zitten, en alle singles jubelend hun vrije leven leiden, maar dat is natuurlijk onzin. Er zijn zat stellen die gewoon dingen ondernemen. En zat singles die zonder partner geen enkel initatief tonen om de deur uit te komen en zitten te mokken op de bank dat ze vast altijd alleen blijven.
Daten met stelletjes heb ik overigens nog nooit gedaan. 15 jaar samen, hij heeft zijn vrienden, ik de mijne, paar gezamenlijk, maar stelletjes zitten daar niet echt bij.
En daarbij: nu is inderdaad een periode in mijn leven dat ik niet zo gek veel vrijheid heb om van alles maar te ondernemen. Ik ben 30, mijn kinderen zijn al wat groter, tegen de tijd dat ik 40 ben zijn zij waarschijnlijk uit huis of zelfstandig. Dus dan heb ik even een jaar of wat iets moeten inleveren op mijn vrijheid. Gewoon omdat de mogelijkheden beperkter zijn als je thuis kinderen hebt. Helemaal als je, zoals ik, onregelmatig werkt en sowieso al een paar avonden en nachten de deur uit bent. De avonden dat ik dan wel thuis ben ga ik niet ook nog eens mijn man bij de kinderen laten en de deur uit. Daar zoek je samen een middenweg in. Zodat je heus dingen onderneemt, maar dat kan niet onbeperkt.
zaterdag 6 september 2014 10:58
quote:Thordis schreef op 06 september 2014 @ 10:43:
[...]
Ik herken weinig van jouw verhaal over hoe stellen hun avond doorbrengen. Mijn opmerking ging over mensen die hun leven exact hetzelfde blijven inrichten als toen ze 18 waren. En dat zit hem niet in dingen ondernemen en niet op de bank zitten.
Dat zit hem erin dat ik bijvoorbeeld op mijn 18e uitging, elke week drie avonden, met een hele groep mensen. De meesten daarvan gingen na verloop van tijd wat minder uit, je krijgt immers een baan en verantwoordelijkheden en minder geld om zomaar uit te geven in veel gevallen. Er komen verplichtingen bij. Niet dat je dan niet meer uit gaat, je gaat ook andere dingen doen. Maar toen ik 18 was maakten we grappen over de drie eeuwige vrijgezellen die elke avond aan dezelfde plek aan de bar zaten, half dronken, en aan het eind van de avond echt dronken,
Nu blijk dat een aantal van mijn vroegere vrienden zélf die mannen zijn geworden. Halverwege de dertig, vrijgezel, geen echt leuke baan, hoop gemopper op hun werkgever, vrijwel elke avond van de week de kroeg in. Alleen er is niemand meer van hun eigen leeftijd, ze gaan om met veel en veel jongere mensen, en ze vallen dus een beetje buiten de boot. En maar mopperen op mensen die 'saai' zijn geworden, en burgerlijk. Terwijl ze zelf niets liever zouden willen dan een relatie en gewoon thuis kunnen zitten.
Overigens, we kunnen hier wel gaan doen alsof alle stellen saai op de bank zitten, en alle singles jubelend hun vrije leven leiden, maar dat is natuurlijk onzin. Er zijn zat stellen die gewoon dingen ondernemen. En zat singles die zonder partner geen enkel initatief tonen om de deur uit te komen en zitten te mokken op de bank dat ze vast altijd alleen blijven.
Daten met stelletjes heb ik overigens nog nooit gedaan. 15 jaar samen, hij heeft zijn vrienden, ik de mijne, paar gezamenlijk, maar stelletjes zitten daar niet echt bij.
En daarbij: nu is inderdaad een periode in mijn leven dat ik niet zo gek veel vrijheid heb om van alles maar te ondernemen. Ik ben 30, mijn kinderen zijn al wat groter, tegen de tijd dat ik 40 ben zijn zij waarschijnlijk uit huis of zelfstandig. Dus dan heb ik even een jaar of wat iets moeten inleveren op mijn vrijheid. Gewoon omdat de mogelijkheden beperkter zijn als je thuis kinderen hebt. Helemaal als je, zoals ik, onregelmatig werkt en sowieso al een paar avonden en nachten de deur uit bent. De avonden dat ik dan wel thuis ben ga ik niet ook nog eens mijn man bij de kinderen laten en de deur uit. Daar zoek je samen een middenweg in. Zodat je heus dingen onderneemt, maar dat kan niet onbeperkt.
Ik ben het helemaal met je eens maar het is toch bijna treurig dat je je geroepen voelt om je te verdedigen dat je liever thuis met man en kinderen bent dan op stap. Je houdt toch het meest van alles van je kinderen? (Ik heb geen kinderen dus kan niet voor mezelf spreken). Dan is het toch logisch dat je daar ook graag tijd mee doorbrengt, dat dat ook léúk is. Ook al vind je het ook wel weer eens lekker op een gegeven moment om wat meer tijd voor jezelf te krijgen.
Het gezinsleven duurt pak 'm beet 25 jaar en dan lijkt het mij persoonlijk zonde als je 4x per week 's avonds de deur uit moet en 3x per jaar op vakantie zonder kinderen. Dan loop je toch een heleboel mis van je kinderen? En dat is toch óók zonde? Want je vindt het toch juist léúk om bij je kinderen te zijn en dingen met ze te doen? Dus ja daar offer je tijd met andere mensen voor op. Want je vindt je kinderen leuker dan je vrienden. Tenminste, zo zie ik het voor me, maar misschien ben ik way off hoor.. Hoe dan ook, ik heb het altijd heel logisch gevonden dat vrienden minder tijd voor me hadden als ze een relatie kregen, omdat die relatie heel belangrijk wordt en op een dag, na een aantal jaren, zelfs het belangrijkst.
Met kinderen lijkt het me helemaal logisch dat je eerst voor hen kiest.
[...]
Ik herken weinig van jouw verhaal over hoe stellen hun avond doorbrengen. Mijn opmerking ging over mensen die hun leven exact hetzelfde blijven inrichten als toen ze 18 waren. En dat zit hem niet in dingen ondernemen en niet op de bank zitten.
Dat zit hem erin dat ik bijvoorbeeld op mijn 18e uitging, elke week drie avonden, met een hele groep mensen. De meesten daarvan gingen na verloop van tijd wat minder uit, je krijgt immers een baan en verantwoordelijkheden en minder geld om zomaar uit te geven in veel gevallen. Er komen verplichtingen bij. Niet dat je dan niet meer uit gaat, je gaat ook andere dingen doen. Maar toen ik 18 was maakten we grappen over de drie eeuwige vrijgezellen die elke avond aan dezelfde plek aan de bar zaten, half dronken, en aan het eind van de avond echt dronken,
Nu blijk dat een aantal van mijn vroegere vrienden zélf die mannen zijn geworden. Halverwege de dertig, vrijgezel, geen echt leuke baan, hoop gemopper op hun werkgever, vrijwel elke avond van de week de kroeg in. Alleen er is niemand meer van hun eigen leeftijd, ze gaan om met veel en veel jongere mensen, en ze vallen dus een beetje buiten de boot. En maar mopperen op mensen die 'saai' zijn geworden, en burgerlijk. Terwijl ze zelf niets liever zouden willen dan een relatie en gewoon thuis kunnen zitten.
Overigens, we kunnen hier wel gaan doen alsof alle stellen saai op de bank zitten, en alle singles jubelend hun vrije leven leiden, maar dat is natuurlijk onzin. Er zijn zat stellen die gewoon dingen ondernemen. En zat singles die zonder partner geen enkel initatief tonen om de deur uit te komen en zitten te mokken op de bank dat ze vast altijd alleen blijven.
Daten met stelletjes heb ik overigens nog nooit gedaan. 15 jaar samen, hij heeft zijn vrienden, ik de mijne, paar gezamenlijk, maar stelletjes zitten daar niet echt bij.
En daarbij: nu is inderdaad een periode in mijn leven dat ik niet zo gek veel vrijheid heb om van alles maar te ondernemen. Ik ben 30, mijn kinderen zijn al wat groter, tegen de tijd dat ik 40 ben zijn zij waarschijnlijk uit huis of zelfstandig. Dus dan heb ik even een jaar of wat iets moeten inleveren op mijn vrijheid. Gewoon omdat de mogelijkheden beperkter zijn als je thuis kinderen hebt. Helemaal als je, zoals ik, onregelmatig werkt en sowieso al een paar avonden en nachten de deur uit bent. De avonden dat ik dan wel thuis ben ga ik niet ook nog eens mijn man bij de kinderen laten en de deur uit. Daar zoek je samen een middenweg in. Zodat je heus dingen onderneemt, maar dat kan niet onbeperkt.
Ik ben het helemaal met je eens maar het is toch bijna treurig dat je je geroepen voelt om je te verdedigen dat je liever thuis met man en kinderen bent dan op stap. Je houdt toch het meest van alles van je kinderen? (Ik heb geen kinderen dus kan niet voor mezelf spreken). Dan is het toch logisch dat je daar ook graag tijd mee doorbrengt, dat dat ook léúk is. Ook al vind je het ook wel weer eens lekker op een gegeven moment om wat meer tijd voor jezelf te krijgen.
Het gezinsleven duurt pak 'm beet 25 jaar en dan lijkt het mij persoonlijk zonde als je 4x per week 's avonds de deur uit moet en 3x per jaar op vakantie zonder kinderen. Dan loop je toch een heleboel mis van je kinderen? En dat is toch óók zonde? Want je vindt het toch juist léúk om bij je kinderen te zijn en dingen met ze te doen? Dus ja daar offer je tijd met andere mensen voor op. Want je vindt je kinderen leuker dan je vrienden. Tenminste, zo zie ik het voor me, maar misschien ben ik way off hoor.. Hoe dan ook, ik heb het altijd heel logisch gevonden dat vrienden minder tijd voor me hadden als ze een relatie kregen, omdat die relatie heel belangrijk wordt en op een dag, na een aantal jaren, zelfs het belangrijkst.
Met kinderen lijkt het me helemaal logisch dat je eerst voor hen kiest.
zaterdag 6 september 2014 13:22
quote:Thordis schreef op 06 september 2014 @ 10:43:
[...]
Nu blijk dat een aantal van mijn vroegere vrienden zélf die mannen zijn geworden. Halverwege de dertig, vrijgezel, geen echt leuke baan, hoop gemopper op hun werkgever, vrijwel elke avond van de week de kroeg in. Alleen er is niemand meer van hun eigen leeftijd, ze gaan om met veel en veel jongere mensen, en ze vallen dus een beetje buiten de boot. En maar mopperen op mensen die 'saai' zijn geworden, en burgerlijk. Terwijl ze zelf niets liever zouden willen dan een relatie en gewoon thuis kunnen zitten.
Goed het is jouw persoonlijke ervaring. Maar ik zie dit in mijn omgeving toch anders. Sowieso verdien ik vele male meer dan meeste van mijn vriendinnen. Omdat het hun "way of life" is om een "oke" leven te lijden. Liever 4 dagen ipv 5 dagen werken. Het liefst elke dag om 5 uur naar huis. Te laat op werk aan komen ivm met de kinderen. Personeelsfeesten het liefst afwezig. Vervolgens wel na een jaar een promotie verwachten. Ja zo werkt het dus niet.
De meeste vrijgezelle mannen van in de 30 of 40. Hebben sowieso al vaak een relatie/vrouw achter de rug en behoren juist vaak tot de mensen die juist meer te besteden hebben.
En dat je vervolgens zegt dat de gemiddelde vriend van 35 het liefst op de bank willen zitten........sorry maar dat is wel een erg eenzijdige visie.
Hier blijkt dus weer de eenzijdige visie alsof trouwen, kinderen, hond altijd zou lijden tot meer geluk.
Ieder kiest zijn eigen pad, ik brand mijn vriendinnen niet af omdat ze elke dag op de bank zitten. Dat is hun leven.
Maar zoals mijn eerst bericht. Het lijkt wel alsof dat andersom mensen maar niet willen geloven. Het blijft maar in mensen zitten alsof als je dat "perfecte" plaatje hebt, je dan gelukkig bent en alsof de single mensen dan wel minder gelukkig zouden zijn.
Nou er zijn net zoveel mensen ongelukkig in een relatie (vooral hopen op verbetering na 10 jaar *kuch*) als dat er mensen zijn die ongelukkig single zijn.
[...]
Nu blijk dat een aantal van mijn vroegere vrienden zélf die mannen zijn geworden. Halverwege de dertig, vrijgezel, geen echt leuke baan, hoop gemopper op hun werkgever, vrijwel elke avond van de week de kroeg in. Alleen er is niemand meer van hun eigen leeftijd, ze gaan om met veel en veel jongere mensen, en ze vallen dus een beetje buiten de boot. En maar mopperen op mensen die 'saai' zijn geworden, en burgerlijk. Terwijl ze zelf niets liever zouden willen dan een relatie en gewoon thuis kunnen zitten.
Goed het is jouw persoonlijke ervaring. Maar ik zie dit in mijn omgeving toch anders. Sowieso verdien ik vele male meer dan meeste van mijn vriendinnen. Omdat het hun "way of life" is om een "oke" leven te lijden. Liever 4 dagen ipv 5 dagen werken. Het liefst elke dag om 5 uur naar huis. Te laat op werk aan komen ivm met de kinderen. Personeelsfeesten het liefst afwezig. Vervolgens wel na een jaar een promotie verwachten. Ja zo werkt het dus niet.
De meeste vrijgezelle mannen van in de 30 of 40. Hebben sowieso al vaak een relatie/vrouw achter de rug en behoren juist vaak tot de mensen die juist meer te besteden hebben.
En dat je vervolgens zegt dat de gemiddelde vriend van 35 het liefst op de bank willen zitten........sorry maar dat is wel een erg eenzijdige visie.
Hier blijkt dus weer de eenzijdige visie alsof trouwen, kinderen, hond altijd zou lijden tot meer geluk.
Ieder kiest zijn eigen pad, ik brand mijn vriendinnen niet af omdat ze elke dag op de bank zitten. Dat is hun leven.
Maar zoals mijn eerst bericht. Het lijkt wel alsof dat andersom mensen maar niet willen geloven. Het blijft maar in mensen zitten alsof als je dat "perfecte" plaatje hebt, je dan gelukkig bent en alsof de single mensen dan wel minder gelukkig zouden zijn.
Nou er zijn net zoveel mensen ongelukkig in een relatie (vooral hopen op verbetering na 10 jaar *kuch*) als dat er mensen zijn die ongelukkig single zijn.
zaterdag 6 september 2014 13:37
Ach mensen hebben altijd wel wat te zeggen. Iedereen heeft een ideaalplaatje in zijn hoofd en mensen denken dat iedereen het gelukkigst is als ze aan dat ideaalplaatje voldoen.
Mensen zullen mij wel vreselijk saai vinden. 23, samenwonend, drie katten, kind op komst. De laatste keer dat ik uit ben gegaan of een druppel alcohol heb gedronken is zeker vier jaar geleden. Een heerlijk saai burgerlijk leventje. Wat sommige mensen ook echt niet kunnen begrijpen.
Mensen zullen mij wel vreselijk saai vinden. 23, samenwonend, drie katten, kind op komst. De laatste keer dat ik uit ben gegaan of een druppel alcohol heb gedronken is zeker vier jaar geleden. Een heerlijk saai burgerlijk leventje. Wat sommige mensen ook echt niet kunnen begrijpen.
zaterdag 6 september 2014 13:43
Ik vind dat uit jouw posts ook nogal veel waardeoordelen spreken, optimaal 2014. Misschien is het een idee iets te veranderen aan je eigen houding, dan worden mensen misschien ook wat ruimhartiger naar jouw manier van leven.
Er is niet 1 juiste manier. Meer geld verdienen is niet perse beter. Een ander kies voor minder geld, maar voor meer vrije tijd. Kiest ervoor minder geld uit te geven aan sigaretten en drank bijvoorbeeld. en om meer tijd door te brengen thuis, met haar kinderen.
Waarom zou het ene beter zijn dan het andere? Het zijn allemaal keuzes die je maakt. Zaak is om voor jezelf de beste keuzes voor jou te maken.
Er is niet 1 juiste manier. Meer geld verdienen is niet perse beter. Een ander kies voor minder geld, maar voor meer vrije tijd. Kiest ervoor minder geld uit te geven aan sigaretten en drank bijvoorbeeld. en om meer tijd door te brengen thuis, met haar kinderen.
Waarom zou het ene beter zijn dan het andere? Het zijn allemaal keuzes die je maakt. Zaak is om voor jezelf de beste keuzes voor jou te maken.
zaterdag 6 september 2014 13:47
quote:optimaal2014 schreef op 05 september 2014 @ 23:11:
Kijk ik respecteer ieder zijn keus. Maar mij gewoon opvalt, is dat als mijn vriendinnen die nu samen zijn opeens vrijgezel zijn. Opeens weer voluit willen stappen. Terwijl ik nu met verbazing wordt aangekeken dat ik het doe.
Zijn ze bezet, dan opeens zijn ze "moe" na een lange werk week. Sorry maar wie hou je dan voor de gek?
Je bent toch 1 persoonlijkheid.
Ik heb toch al het idee dat ik de laatste tijd maar meer bevind onder de andere singles en dat de vrienden van vroeger die een stelletje zijn, alleen nog maar met stelletjes omgaan.
De meeste mensen in relatie vinden het erg moeilijk om zich er toe te zetten, om ook eens "echt" iets leuks te gaan doen met vriendinnen. Ipv mag je blij zijn als de "man" niet kan, en dan blijft het nog bij een theetje en vroeg naar huis. Ik heb die hoop al opgegeven.
Ze staan wel weer voor de deur als het over is. Opeens is drank dan wel weer nodig en was de thee toch niet zo lekker.
Nou, dat kan ook anders, dus misschien moet jij je afvragen met wie jij je omringt. Ik heb 5 jaar een relatie, ben net zwanger, en.....
Hou je vast he:
Ik ga uit. Schock schock schock.
En ja, op dit moment in het eerste trimester red ik maar ongeveer 2 avonden in de week. Als ik in de avond wil gaan dansen, dan moet ik zorgen dat ik die dag goed lang heb geslapen. Eerste 12 weken is vermoeidheid iets wat erbij hoort. Mijn vriend gaat ook nog uit, en die mag dan wel bier drinken (ben ik wel een beetje jaloers op). Dan komt de nog grotere schock: vanavond gaan we samen uit, eerst eten, vroege film en daarna cafe in. Komen we altijd bekenden tegen. Ik ben gisteravond vroeg naar bed gegaan, dus ik ben er klaar voor.
Ik ben nu al aan het bedenken hoeveel oppastelefoonnummers ik ga verzamelen straks. Want ik ben niet van plan om niet meer uit te gaan.
Echt kijk eens goed wie je vriendinnen zijn, passen zij wel echt bij je? En hoe ben jij in een relatie? Woon je in een grote stad?
Kijk ik respecteer ieder zijn keus. Maar mij gewoon opvalt, is dat als mijn vriendinnen die nu samen zijn opeens vrijgezel zijn. Opeens weer voluit willen stappen. Terwijl ik nu met verbazing wordt aangekeken dat ik het doe.
Zijn ze bezet, dan opeens zijn ze "moe" na een lange werk week. Sorry maar wie hou je dan voor de gek?
Je bent toch 1 persoonlijkheid.
Ik heb toch al het idee dat ik de laatste tijd maar meer bevind onder de andere singles en dat de vrienden van vroeger die een stelletje zijn, alleen nog maar met stelletjes omgaan.
De meeste mensen in relatie vinden het erg moeilijk om zich er toe te zetten, om ook eens "echt" iets leuks te gaan doen met vriendinnen. Ipv mag je blij zijn als de "man" niet kan, en dan blijft het nog bij een theetje en vroeg naar huis. Ik heb die hoop al opgegeven.
Ze staan wel weer voor de deur als het over is. Opeens is drank dan wel weer nodig en was de thee toch niet zo lekker.
Nou, dat kan ook anders, dus misschien moet jij je afvragen met wie jij je omringt. Ik heb 5 jaar een relatie, ben net zwanger, en.....
Hou je vast he:
Ik ga uit. Schock schock schock.
En ja, op dit moment in het eerste trimester red ik maar ongeveer 2 avonden in de week. Als ik in de avond wil gaan dansen, dan moet ik zorgen dat ik die dag goed lang heb geslapen. Eerste 12 weken is vermoeidheid iets wat erbij hoort. Mijn vriend gaat ook nog uit, en die mag dan wel bier drinken (ben ik wel een beetje jaloers op). Dan komt de nog grotere schock: vanavond gaan we samen uit, eerst eten, vroege film en daarna cafe in. Komen we altijd bekenden tegen. Ik ben gisteravond vroeg naar bed gegaan, dus ik ben er klaar voor.
Ik ben nu al aan het bedenken hoeveel oppastelefoonnummers ik ga verzamelen straks. Want ik ben niet van plan om niet meer uit te gaan.
Echt kijk eens goed wie je vriendinnen zijn, passen zij wel echt bij je? En hoe ben jij in een relatie? Woon je in een grote stad?
zaterdag 6 september 2014 13:49
quote:luffy22 schreef op 06 september 2014 @ 13:37:
Ach mensen hebben altijd wel wat te zeggen. Iedereen heeft een ideaalplaatje in zijn hoofd en mensen denken dat iedereen het gelukkigst is als ze aan dat ideaalplaatje voldoen.
Mensen zullen mij wel vreselijk saai vinden. 23, samenwonend, drie katten, kind op komst. De laatste keer dat ik uit ben gegaan of een druppel alcohol heb gedronken is zeker vier jaar geleden. Een heerlijk saai burgerlijk leventje. Wat sommige mensen ook echt niet kunnen begrijpen.Ik kan het begrijpen, want ieder heeft zijn eigen voorkeur. Het zou alleen absoluut niks voor mij zijn. En we zouden te ver van elkaar af staan om vriendinnen te kunnen zijn vermoed ik. Dat geldt ook voor TO, daarom vraag ik me af of zij gewoon niet meer gelijkgestemden moet vinden in haar leven. Iedereen moet zelf weten wat hij/zij doet. Zij ergert zich aan vriendinnen, dat is toch niet goed?
Ach mensen hebben altijd wel wat te zeggen. Iedereen heeft een ideaalplaatje in zijn hoofd en mensen denken dat iedereen het gelukkigst is als ze aan dat ideaalplaatje voldoen.
Mensen zullen mij wel vreselijk saai vinden. 23, samenwonend, drie katten, kind op komst. De laatste keer dat ik uit ben gegaan of een druppel alcohol heb gedronken is zeker vier jaar geleden. Een heerlijk saai burgerlijk leventje. Wat sommige mensen ook echt niet kunnen begrijpen.Ik kan het begrijpen, want ieder heeft zijn eigen voorkeur. Het zou alleen absoluut niks voor mij zijn. En we zouden te ver van elkaar af staan om vriendinnen te kunnen zijn vermoed ik. Dat geldt ook voor TO, daarom vraag ik me af of zij gewoon niet meer gelijkgestemden moet vinden in haar leven. Iedereen moet zelf weten wat hij/zij doet. Zij ergert zich aan vriendinnen, dat is toch niet goed?
zaterdag 6 september 2014 13:49
quote:optimaal2014 schreef op 06 september 2014 @ 13:22:
[...]
Goed het is jouw persoonlijke ervaring. Maar ik zie dit in mijn omgeving toch anders. Sowieso verdien ik vele male meer dan meeste van mijn vriendinnen. Omdat het hun "way of life" is om een "oke" leven te lijden. Liever 4 dagen ipv 5 dagen werken. Het liefst elke dag om 5 uur naar huis. Te laat op werk aan komen ivm met de kinderen. Personeelsfeesten het liefst afwezig. Vervolgens wel na een jaar een promotie verwachten. Ja zo werkt het dus niet.
De meeste vrijgezelle mannen van in de 30 of 40. Hebben sowieso al vaak een relatie/vrouw achter de rug en behoren juist vaak tot de mensen die juist meer te besteden hebben.
En dat je vervolgens zegt dat de gemiddelde vriend van 35 het liefst op de bank willen zitten........sorry maar dat is wel een erg eenzijdige visie.
Hier blijkt dus weer de eenzijdige visie alsof trouwen, kinderen, hond altijd zou lijden tot meer geluk.
Ieder kiest zijn eigen pad, ik brand mijn vriendinnen niet af omdat ze elke dag op de bank zitten. Dat is hun leven.
Maar zoals mijn eerst bericht. Het lijkt wel alsof dat andersom mensen maar niet willen geloven. Het blijft maar in mensen zitten alsof als je dat "perfecte" plaatje hebt, je dan gelukkig bent en alsof de single mensen dan wel minder gelukkig zouden zijn.
Nou er zijn net zoveel mensen ongelukkig in een relatie (vooral hopen op verbetering na 10 jaar *kuch*) als dat er mensen zijn die ongelukkig single zijn.Maar zie je niet in dat je zelf ook vrij eenzijdig denkt? Je brandt je vriendinnen misschien niet midden in hun gezicht af, maar je posts zijn wel behoorlijk eenzijdig en negatief stereotype over stelletjes eigenlijk. Ik zie je zoeken naar de 'zie je wel vrouwen in gezinnetjes zijn suf en saai'. Terwijl de post van Thordis ( en andere posts) nou net iets anders zeggen dan wat jij er in leest.
[...]
Goed het is jouw persoonlijke ervaring. Maar ik zie dit in mijn omgeving toch anders. Sowieso verdien ik vele male meer dan meeste van mijn vriendinnen. Omdat het hun "way of life" is om een "oke" leven te lijden. Liever 4 dagen ipv 5 dagen werken. Het liefst elke dag om 5 uur naar huis. Te laat op werk aan komen ivm met de kinderen. Personeelsfeesten het liefst afwezig. Vervolgens wel na een jaar een promotie verwachten. Ja zo werkt het dus niet.
De meeste vrijgezelle mannen van in de 30 of 40. Hebben sowieso al vaak een relatie/vrouw achter de rug en behoren juist vaak tot de mensen die juist meer te besteden hebben.
En dat je vervolgens zegt dat de gemiddelde vriend van 35 het liefst op de bank willen zitten........sorry maar dat is wel een erg eenzijdige visie.
Hier blijkt dus weer de eenzijdige visie alsof trouwen, kinderen, hond altijd zou lijden tot meer geluk.
Ieder kiest zijn eigen pad, ik brand mijn vriendinnen niet af omdat ze elke dag op de bank zitten. Dat is hun leven.
Maar zoals mijn eerst bericht. Het lijkt wel alsof dat andersom mensen maar niet willen geloven. Het blijft maar in mensen zitten alsof als je dat "perfecte" plaatje hebt, je dan gelukkig bent en alsof de single mensen dan wel minder gelukkig zouden zijn.
Nou er zijn net zoveel mensen ongelukkig in een relatie (vooral hopen op verbetering na 10 jaar *kuch*) als dat er mensen zijn die ongelukkig single zijn.Maar zie je niet in dat je zelf ook vrij eenzijdig denkt? Je brandt je vriendinnen misschien niet midden in hun gezicht af, maar je posts zijn wel behoorlijk eenzijdig en negatief stereotype over stelletjes eigenlijk. Ik zie je zoeken naar de 'zie je wel vrouwen in gezinnetjes zijn suf en saai'. Terwijl de post van Thordis ( en andere posts) nou net iets anders zeggen dan wat jij er in leest.
zaterdag 6 september 2014 13:59
quote:spectral schreef op 05 september 2014 @ 16:49:
[...]
Terrasjes pakken en rose drinken op een festival is toch ook geen moer aan voor een kind.... en je kind altijd maar wegbrengen naar een oppas is ook niet leuk, waarom neem je anders kinderen?
Maar er zijn genoeg stellen die dat allemaal wel doen, en die hebben ook per definitie oervervelende kinderen..... maar ze hebben gelukkig geen saai en burgelijk leven Dat moet je wel zeggen, want dat kan natuurlijk niet volgens jou, leuke dingen doen en een kind hebben. Dan moet er wel iets stom zijn. Gelukkig zie ik alleen maar stellen om me heen met leuke kinderen, die gewoon nog de hort op gaan. Ze krijgen er juist makkelijke kinderen van.
[...]
Terrasjes pakken en rose drinken op een festival is toch ook geen moer aan voor een kind.... en je kind altijd maar wegbrengen naar een oppas is ook niet leuk, waarom neem je anders kinderen?
Maar er zijn genoeg stellen die dat allemaal wel doen, en die hebben ook per definitie oervervelende kinderen..... maar ze hebben gelukkig geen saai en burgelijk leven Dat moet je wel zeggen, want dat kan natuurlijk niet volgens jou, leuke dingen doen en een kind hebben. Dan moet er wel iets stom zijn. Gelukkig zie ik alleen maar stellen om me heen met leuke kinderen, die gewoon nog de hort op gaan. Ze krijgen er juist makkelijke kinderen van.
zaterdag 6 september 2014 14:05
quote:Thordis schreef op 05 september 2014 @ 16:52:
Zoveel oppas hebben de meeste mensen niet. Ja, een baby, zeker de eerste in een familie of vriendengroep, is schattig en nieuw en leuk. Maar in praktijk gaat het zo: er is een familiefeest, kinderen kunnen niet mee. Maar je hele familie zit er ook, dus geen oppas. Er is een geweldig feestje, maar ja, al je vrienden gaan ook en je ouders hebben die avond een etentje.
En je hebt oppas hard nodig voor noodgevallen. Dat had ik iig wel. Voor als je verplicht ergens heen moet, voor dagen dat je kind ziek is en het niet naar de opvang kan, de dagen dat de opvang dicht is of werkverplichtingen op je eigen vrije dag. Dan ga je die oppas niet 'opmaken' door elke maand 2x oppas te vragen omdat je naar de film wilt/uit wilt. En het nieuwtje gaat eraf, en mensen krijgen zelf kinderen. Opa en oma vinden een oppaskind leuk, maar als al mijn zwagers en schoonzussen en wij zelf zo met oppas omging zoals hier soms aangeraden wordt, dan zaten opa en oma elk weekend met minstens 3 kleinkinderen. Wij zijn namelijk niet meer de enige, er zijn 7 kleinkinderen.
Broers en zussen zelfde: je gaat niet zo snel je broer met drie kleine koters vragen om op jouw twee koters te passen omdat jij zo nodig een weekend naar een feest wilt. Ja, incidenteel doe je dat misschien. Maar ik voel me dan bezwaard, zij zijn zelf superdruk met hun gezin, dus voor mijn plezier nog meer werk bij ze neerleggen, neuh.
Daarnaast: je werkt, waarschijnlijk beiden, weekenden zijn vaak vol met verplichtingen, dan ben je blij dat je eens tijd als gezin hebt, dus twee keer per maand stappen zit er niet echt meer in.
Dit zie ik om mij heen igg gebeuren. En ik zie ook dat de mensen met hun eerste kind daar totaal anders over denken. Dat dacht ik ook toen ik zwanger was van mijn eerste. De praktijk blijkt toch vaak anders.Ik geloof dat je maar eens een maandje moet meekijken naar het gezin van mijn broer, en vrienden van hun. Die pakken dat echt wel anders aan, en zitten niet met de oppas-problemen die jij hier aankaart. Ze hebben tig oppas mogelijkheden, en die haken niet af. Ze zijn een van de laatsten met kinderen in hun omgeving. Het is maar wat je er zelf van maakt. Ik kon als full time werkende single ook niet zeggen dat ik ieder weekend de boel op stelten zette. Dan had ik het weekend ook nodig om bij te komen, dat wordt met een gezin meer, maar niet het einde van de wereld. Ik word een beetje moe van mensen die denken, dat je leven ophoudt. Vrienden van mij zijn met hun 2-jarige dochter gaan reizen door Australie en Nieuw Zeeland voor 2 maanden. Had niet gekund als zij dachten dat hun leven moet ophouden met een kind.
Zoveel oppas hebben de meeste mensen niet. Ja, een baby, zeker de eerste in een familie of vriendengroep, is schattig en nieuw en leuk. Maar in praktijk gaat het zo: er is een familiefeest, kinderen kunnen niet mee. Maar je hele familie zit er ook, dus geen oppas. Er is een geweldig feestje, maar ja, al je vrienden gaan ook en je ouders hebben die avond een etentje.
En je hebt oppas hard nodig voor noodgevallen. Dat had ik iig wel. Voor als je verplicht ergens heen moet, voor dagen dat je kind ziek is en het niet naar de opvang kan, de dagen dat de opvang dicht is of werkverplichtingen op je eigen vrije dag. Dan ga je die oppas niet 'opmaken' door elke maand 2x oppas te vragen omdat je naar de film wilt/uit wilt. En het nieuwtje gaat eraf, en mensen krijgen zelf kinderen. Opa en oma vinden een oppaskind leuk, maar als al mijn zwagers en schoonzussen en wij zelf zo met oppas omging zoals hier soms aangeraden wordt, dan zaten opa en oma elk weekend met minstens 3 kleinkinderen. Wij zijn namelijk niet meer de enige, er zijn 7 kleinkinderen.
Broers en zussen zelfde: je gaat niet zo snel je broer met drie kleine koters vragen om op jouw twee koters te passen omdat jij zo nodig een weekend naar een feest wilt. Ja, incidenteel doe je dat misschien. Maar ik voel me dan bezwaard, zij zijn zelf superdruk met hun gezin, dus voor mijn plezier nog meer werk bij ze neerleggen, neuh.
Daarnaast: je werkt, waarschijnlijk beiden, weekenden zijn vaak vol met verplichtingen, dan ben je blij dat je eens tijd als gezin hebt, dus twee keer per maand stappen zit er niet echt meer in.
Dit zie ik om mij heen igg gebeuren. En ik zie ook dat de mensen met hun eerste kind daar totaal anders over denken. Dat dacht ik ook toen ik zwanger was van mijn eerste. De praktijk blijkt toch vaak anders.Ik geloof dat je maar eens een maandje moet meekijken naar het gezin van mijn broer, en vrienden van hun. Die pakken dat echt wel anders aan, en zitten niet met de oppas-problemen die jij hier aankaart. Ze hebben tig oppas mogelijkheden, en die haken niet af. Ze zijn een van de laatsten met kinderen in hun omgeving. Het is maar wat je er zelf van maakt. Ik kon als full time werkende single ook niet zeggen dat ik ieder weekend de boel op stelten zette. Dan had ik het weekend ook nodig om bij te komen, dat wordt met een gezin meer, maar niet het einde van de wereld. Ik word een beetje moe van mensen die denken, dat je leven ophoudt. Vrienden van mij zijn met hun 2-jarige dochter gaan reizen door Australie en Nieuw Zeeland voor 2 maanden. Had niet gekund als zij dachten dat hun leven moet ophouden met een kind.
zaterdag 6 september 2014 14:16
Over hetgeen wat ik al eerder schreef: Ik bedoel ermee dat leuke dingen niet verplicht zijn. Het lijstje is een kleine opsomming van wat ik zie in mijn omgeving.
Iedereen vult zijn/haar leven/agenda naar eigen voorkeur met de hobby's die hij/zij leuk vindt, afhankelijk van het budget natuurlijk.
Iedereen vult zijn/haar leven/agenda naar eigen voorkeur met de hobby's die hij/zij leuk vindt, afhankelijk van het budget natuurlijk.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
zaterdag 6 september 2014 14:21
quote:Optimaal 2014:
Kijk ik respecteer ieder zijn keus. Maar mij gewoon opvalt, is dat als mijn vriendinnen die nu samen zijn opeens vrijgezel zijn. Opeens weer voluit willen stappen. Terwijl ik nu met verbazing wordt aangekeken dat ik het doe.
Dat vind ik dus raar.
Waarom denk je dat? Heb je het er met hun over gehad?
Ik zou me er niets van aantrekken als ik jou was.
Jij hoeft toch geen verantwoording af te leggen..
Kijk ik respecteer ieder zijn keus. Maar mij gewoon opvalt, is dat als mijn vriendinnen die nu samen zijn opeens vrijgezel zijn. Opeens weer voluit willen stappen. Terwijl ik nu met verbazing wordt aangekeken dat ik het doe.
Dat vind ik dus raar.
Waarom denk je dat? Heb je het er met hun over gehad?
Ik zou me er niets van aantrekken als ik jou was.
Jij hoeft toch geen verantwoording af te leggen..
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
zaterdag 6 september 2014 14:28
Tegenwoordig moet vooral alles leuk zijn voor de kinderen. Daarom gaat iedereen 2 weken lang op een kindvriendelijke camping zitten met evenemententeam dat je om 7 uur uit je bed schreeuwt vanuit een busje met luidspreker. En met een zwembad waar de hele camping de godganse dag luidruchtig bommetjes aan het maken is.
Mijn ouders gingen gewoon op vakantie naar plekken die zij mooi vonden en hielden van wandelen. Wij moesten dan maar gewoon mee wandelen, ook al hadden we er geen zin in of verveelden we ons de pleuris. Maar toch liepen we gewoon mee, zonder al teveel te zeuren en keken vast uit naar het ijsje dat we aan het einde van de tocht kregen.
Ik begrijp echt niet waarom kinderen tegenwoordig worden verheven, alsof het goden zijn. Vroeger paste je kinderen in, in je eigen leven. Nu wordt het totale leven van de ouders ingepast in dat van de kinderen.
Ik ga toch proberen om het zo aan te pakken als mijn ouders deden.
Mijn ouders gingen gewoon op vakantie naar plekken die zij mooi vonden en hielden van wandelen. Wij moesten dan maar gewoon mee wandelen, ook al hadden we er geen zin in of verveelden we ons de pleuris. Maar toch liepen we gewoon mee, zonder al teveel te zeuren en keken vast uit naar het ijsje dat we aan het einde van de tocht kregen.
Ik begrijp echt niet waarom kinderen tegenwoordig worden verheven, alsof het goden zijn. Vroeger paste je kinderen in, in je eigen leven. Nu wordt het totale leven van de ouders ingepast in dat van de kinderen.
Ik ga toch proberen om het zo aan te pakken als mijn ouders deden.
zaterdag 6 september 2014 14:33
quote:Mevrouw75 schreef op 06 september 2014 @ 13:49:
[...]
Maar zie je niet in dat je zelf ook vrij eenzijdig denkt? Je brandt je vriendinnen misschien niet midden in hun gezicht af, maar je posts zijn wel behoorlijk eenzijdig en negatief stereotype over stelletjes eigenlijk. Ik zie je zoeken naar de 'zie je wel vrouwen in gezinnetjes zijn suf en saai'. Terwijl de post van Thordis ( en andere posts) nou net iets anders zeggen dan wat jij er in leest.
Volgens mij heb ik nergens gezegd dat gezinnetjes suf en saai zijn. Als dat jullie visie is van een stelletje prima. Maar leg mij niet woorden in de mond.
Ik reageer op haar bericht dat, haar single vrienden van 35, soort van kansloos in de kroeg hangen met een slechte baan.
Lijkt mij heel logisch dat natuurlijk wel erg eenzijdig belicht is.
Ik heb al 100x aangegeven dat ik vind dat iedereen JUIST zijn eigen levenstijl moet lijden. Tenslotte ieder persoon is anders. Ik denk er anders over, maar ik ben inmiddels oud en wijs genoeg, dat ik weet als een vriendin liever thuis zit. Dan zit ze liever thuis, daar kan ik niks aan veranderen en dat wil ook niet eens.
Maar wat mij alleen opvalt is dat het lijkt alsof mensen uit mijn persoonlijke omgeving bijna niet willen geloven dat ik niet wil wat hun hebben.
Alsof ik ook moet voldoen aan dat plaatje, anders want dan is het leven "compleet" of ziets.
En uit de vele berichten hier, zijn mijn vriendinnen dus niet de enige. Ik wil best geloven dat mensen gelukkig zijn thuis met man en kind. Maar waarom kunnen mensen dat andersom niet geloven?
[...]
Maar zie je niet in dat je zelf ook vrij eenzijdig denkt? Je brandt je vriendinnen misschien niet midden in hun gezicht af, maar je posts zijn wel behoorlijk eenzijdig en negatief stereotype over stelletjes eigenlijk. Ik zie je zoeken naar de 'zie je wel vrouwen in gezinnetjes zijn suf en saai'. Terwijl de post van Thordis ( en andere posts) nou net iets anders zeggen dan wat jij er in leest.
Volgens mij heb ik nergens gezegd dat gezinnetjes suf en saai zijn. Als dat jullie visie is van een stelletje prima. Maar leg mij niet woorden in de mond.
Ik reageer op haar bericht dat, haar single vrienden van 35, soort van kansloos in de kroeg hangen met een slechte baan.
Lijkt mij heel logisch dat natuurlijk wel erg eenzijdig belicht is.
Ik heb al 100x aangegeven dat ik vind dat iedereen JUIST zijn eigen levenstijl moet lijden. Tenslotte ieder persoon is anders. Ik denk er anders over, maar ik ben inmiddels oud en wijs genoeg, dat ik weet als een vriendin liever thuis zit. Dan zit ze liever thuis, daar kan ik niks aan veranderen en dat wil ook niet eens.
Maar wat mij alleen opvalt is dat het lijkt alsof mensen uit mijn persoonlijke omgeving bijna niet willen geloven dat ik niet wil wat hun hebben.
Alsof ik ook moet voldoen aan dat plaatje, anders want dan is het leven "compleet" of ziets.
En uit de vele berichten hier, zijn mijn vriendinnen dus niet de enige. Ik wil best geloven dat mensen gelukkig zijn thuis met man en kind. Maar waarom kunnen mensen dat andersom niet geloven?
zaterdag 6 september 2014 14:41
Oh kom op, je moet echt door de genuanceerde bullshit heen waden voordat je tot het punt komt wat je eigenlijk wil zeggen. Ooit gehoord van een uitspraak, iets over een waard en zijn gasten? Jij voelt je veroordeeld want je vrienden achten hun invulling van leven beter dan de jouwe, zonder ooit iets daarover gezegd te hebben tegen jou. Je vult van alles in. Hoe komt dat TO?
zaterdag 6 september 2014 14:47
zaterdag 6 september 2014 14:55
quote:Hyale schreef op 06 september 2014 @ 14:41:
Oh kom op, je moet echt door de genuanceerde bullshit heen waden voordat je tot het punt komt wat je eigenlijk wil zeggen. Ooit gehoord van een uitspraak, iets over een waard en zijn gasten? Jij voelt je veroordeeld want je vrienden achten hun invulling van leven beter dan de jouwe, zonder ooit iets daarover gezegd te hebben tegen jou. Je vult van alles in. Hoe komt dat TO?Ze maken er juist veel opmerkingen over daar gaat juist het topic over. Misschien wat beter lezen?
Oh kom op, je moet echt door de genuanceerde bullshit heen waden voordat je tot het punt komt wat je eigenlijk wil zeggen. Ooit gehoord van een uitspraak, iets over een waard en zijn gasten? Jij voelt je veroordeeld want je vrienden achten hun invulling van leven beter dan de jouwe, zonder ooit iets daarover gezegd te hebben tegen jou. Je vult van alles in. Hoe komt dat TO?Ze maken er juist veel opmerkingen over daar gaat juist het topic over. Misschien wat beter lezen?
zaterdag 6 september 2014 14:58
quote:Sensy12 schreef op 06 september 2014 @ 14:47:
Het is vrij duidelijk: je minachting voor hun levensstijl komt gewoon terug in hun minachting voor jouw levensstijl. Iemand zei het al, misschien tijd voor andere vrienden. Dood gaan we allemaal, of je nu serieus of niet serieus geleefd hebt. Echt, get over yourself.
Hoe kom je er nou weer bij dat ik minachting voor hun levenstijl heb? Ik geef 100x aan dat ik iedereens levenstijl respecteer. Immers het ieder zijn eigen leven.
Ik geef alleen dat het lijkt alsof mensen niet kunnen geloven dat als ik niet hetzelfde doe, dat er dan iets mis is.
Volgens mij voelen aantal hier zeg erg persoonlijk aangesproken en bevestigen het alleen maar.
Het is vrij duidelijk: je minachting voor hun levensstijl komt gewoon terug in hun minachting voor jouw levensstijl. Iemand zei het al, misschien tijd voor andere vrienden. Dood gaan we allemaal, of je nu serieus of niet serieus geleefd hebt. Echt, get over yourself.
Hoe kom je er nou weer bij dat ik minachting voor hun levenstijl heb? Ik geef 100x aan dat ik iedereens levenstijl respecteer. Immers het ieder zijn eigen leven.
Ik geef alleen dat het lijkt alsof mensen niet kunnen geloven dat als ik niet hetzelfde doe, dat er dan iets mis is.
Volgens mij voelen aantal hier zeg erg persoonlijk aangesproken en bevestigen het alleen maar.
zaterdag 6 september 2014 15:05
quote:optimaal2014 schreef op 06 september 2014 @ 14:33:
[...]
Volgens mij heb ik nergens gezegd dat gezinnetjes suf en saai zijn. Als dat jullie visie is van een stelletje prima. Maar leg mij niet woorden in de mond.
Ik reageer op haar bericht dat, haar single vrienden van 35, soort van kansloos in de kroeg hangen met een slechte baan.
Lijkt mij heel logisch dat natuurlijk wel erg eenzijdig belicht is.
Ik heb al 100x aangegeven dat ik vind dat iedereen JUIST zijn eigen levenstijl moet lijden. Tenslotte ieder persoon is anders. Ik denk er anders over, maar ik ben inmiddels oud en wijs genoeg, dat ik weet als een vriendin liever thuis zit. Dan zit ze liever thuis, daar kan ik niks aan veranderen en dat wil ook niet eens.
Maar wat mij alleen opvalt is dat het lijkt alsof mensen uit mijn persoonlijke omgeving bijna niet willen geloven dat ik niet wil wat hun hebben.
Alsof ik ook moet voldoen aan dat plaatje, anders want dan is het leven "compleet" of ziets.
En uit de vele berichten hier, zijn mijn vriendinnen dus niet de enige. Ik wil best geloven dat mensen gelukkig zijn thuis met man en kind. Maar waarom kunnen mensen dat andersom niet geloven?
Maar mensen geloven het andersom heus wel, maar 'verdedigen' zich ten opzichte van de veroordeling over het leven wat stelletjes leiden. Net als jij je blijkbaar in een hoek gedrukt voelt over hoe jij je leven leidt. Echt, lees je posts na en zie de veroordelingen over stelletjes.
Het kan mij helemaal niks schelen hoe iemand zijn leven invult en ik heb dus ook nog nooit enig commentaar op mijn leven gehad, hoe ik dat ook invulde. Ik weet ook dat ik hele duidelijke keuzes maak en blijkbaar schijn ik dat zo uit te stralen dat werkelijk niemand op het idee komt om mijn keuzes in twijfel te trekken, omdat ik dat zelf ook niet doe en mijn eigen keuze ook niet hardop uitschreeuw. Ik doe gewoon. En mijn vrienden ook. Ik herken echt werkelijk waar helemaal niks in wat je schrijft over stelletjes en herken ook vrij weinig van de veroordelingen over singles.
[...]
Volgens mij heb ik nergens gezegd dat gezinnetjes suf en saai zijn. Als dat jullie visie is van een stelletje prima. Maar leg mij niet woorden in de mond.
Ik reageer op haar bericht dat, haar single vrienden van 35, soort van kansloos in de kroeg hangen met een slechte baan.
Lijkt mij heel logisch dat natuurlijk wel erg eenzijdig belicht is.
Ik heb al 100x aangegeven dat ik vind dat iedereen JUIST zijn eigen levenstijl moet lijden. Tenslotte ieder persoon is anders. Ik denk er anders over, maar ik ben inmiddels oud en wijs genoeg, dat ik weet als een vriendin liever thuis zit. Dan zit ze liever thuis, daar kan ik niks aan veranderen en dat wil ook niet eens.
Maar wat mij alleen opvalt is dat het lijkt alsof mensen uit mijn persoonlijke omgeving bijna niet willen geloven dat ik niet wil wat hun hebben.
Alsof ik ook moet voldoen aan dat plaatje, anders want dan is het leven "compleet" of ziets.
En uit de vele berichten hier, zijn mijn vriendinnen dus niet de enige. Ik wil best geloven dat mensen gelukkig zijn thuis met man en kind. Maar waarom kunnen mensen dat andersom niet geloven?
Maar mensen geloven het andersom heus wel, maar 'verdedigen' zich ten opzichte van de veroordeling over het leven wat stelletjes leiden. Net als jij je blijkbaar in een hoek gedrukt voelt over hoe jij je leven leidt. Echt, lees je posts na en zie de veroordelingen over stelletjes.
Het kan mij helemaal niks schelen hoe iemand zijn leven invult en ik heb dus ook nog nooit enig commentaar op mijn leven gehad, hoe ik dat ook invulde. Ik weet ook dat ik hele duidelijke keuzes maak en blijkbaar schijn ik dat zo uit te stralen dat werkelijk niemand op het idee komt om mijn keuzes in twijfel te trekken, omdat ik dat zelf ook niet doe en mijn eigen keuze ook niet hardop uitschreeuw. Ik doe gewoon. En mijn vrienden ook. Ik herken echt werkelijk waar helemaal niks in wat je schrijft over stelletjes en herken ook vrij weinig van de veroordelingen over singles.
zaterdag 6 september 2014 15:05
zaterdag 6 september 2014 15:06
quote:optimaal2014 schreef op 06 september 2014 @ 14:58:
[...]
Hoe kom je er nou weer bij dat ik minachting voor hun levenstijl heb? Ik geef 100x aan dat ik iedereens levenstijl respecteer. Immers het ieder zijn eigen leven.
Ik geef alleen dat het lijkt alsof mensen niet kunnen geloven dat als ik niet hetzelfde doe, dat er dan iets mis is.
Volgens mij voelen aantal hier zeg erg persoonlijk aangesproken en bevestigen het alleen maar.100x aangeven dat je ieders levenstijl respecteert en tegelijkertijd behoorlijk neerbuigend doen over een anders leven vind ik niet heel erg kloppen samen.
[...]
Hoe kom je er nou weer bij dat ik minachting voor hun levenstijl heb? Ik geef 100x aan dat ik iedereens levenstijl respecteer. Immers het ieder zijn eigen leven.
Ik geef alleen dat het lijkt alsof mensen niet kunnen geloven dat als ik niet hetzelfde doe, dat er dan iets mis is.
Volgens mij voelen aantal hier zeg erg persoonlijk aangesproken en bevestigen het alleen maar.100x aangeven dat je ieders levenstijl respecteert en tegelijkertijd behoorlijk neerbuigend doen over een anders leven vind ik niet heel erg kloppen samen.
