Relaties
alle pijlers
Misschien stom, of toch niet?
zondag 27 juli 2014 15:49
In november 2012 heb ik een heel leuk meisje leren kennen. Zij vertelde mij dat het net uit was met haar vriend, en dat ze eerst op wereldreis wilde voordat ze een nieuwe relatie wil beginnen. Ze zat erg in de knoop, zei ze zelf. Toen ze dit vertelde, nam ik dit ter kennisgeving aan. Het was immers de eerste keer dat ik haar leerde kennen, en had totaal niet het idee dat ik op haar verliefd zou worden oid. Ik luisterde 'als een vriend' zeg maar.
We hebben nummers uitgewisseld. Zij WhatsAppte mij vrij vaak, met gewoon 'leuke dingentjes'; bijvoorbeeld over sollicitaties etc. Het was erg gezellig, en we hadden een hele goede klik. Twee maanden later heb ik haar een berichtje gestuurd met 'Zullen we wat drinken?' Zij vond het goed, en we gingen samen wat drinken. We hadden om 19:00 afgesproken, en om 01:00 gingen we naar huis. We vonden het erg jammer dat we moesten stoppen.
Een week later gingen we wéér, en daarna wéér. De vierde keer was erg gezellig, ze bleef mij daarna continu berichten sturen, gaf me koosnaampjes en voordat ze iets kocht, maakte ze een foto met de vraag wat ik ervan vond.
Na de vijfde keer begon ze jaloers te worden. Als ik bijvoorbeeld op een donderdag niet kon, maar wel op een vrijdag, begon ze continu te vragen of ik een date had. 'Wat ga je doen, je hebt toch geen date hé?', zei ze. Dat ging een tijdje zo door. Alles leek erop dat zij verder met mij wilde.
De zesde keer ging ik bij haar slapen. De volgende ochtend heb ik kennis gemaakt met haar moeder, vader en broer. Het was erg gezellig. Ik dacht: 'nu zit het goed' Toen ik naar huis liep, dacht ik 'ik stuur haar nu eens een bericht, zij stuurde mij altijd als eerst, nu ben ik aan de buurt'. Dus ik stuurde wat, kreeg ik geen antwoord. Een paar dagen later stuurde ze me pas weer iets. Ik vond dat vreemd.
Diezelfde week vroeg ik aan haar wat ze ging doen. Ze zei 'ik ben net bij een jongen geweest!' Ik reageerde verbaasd, en was boos op haar. Ze zei: 'Haha, nee grapje, natuurlijk niet. Steken in je hart?' Ik weet niet waarom ze dat deed; misschien wilde ze weten hoe ik over ons dacht. Ik zei dat ik het niet pikte en reageerde een paar dagen niet. Ze begon mij de hele tijd te bellen en berichten te sturen dat ze spijt had en dat ze wilde praten. Ik heb besloten om het uit te praten. Ze zei: 'Ik ben gewoon bang dat we te close worden, ik wil graag eerst op wereldreis, pas daarna weet ik wat ik zoek in een relatie'. Ik heb besloten om het te accepteren. We hebben het immers zo ontzettend leuk met elkaar.
Twee weken later gingen we stappen met elkaar. Het was erg 'romantisch' wat we deden. Ik heb daar weer geslapen, en het was echt zo ontzettend leuk. Ik zei tegen haar de volgende ochtend 'wees nu niet boos, want ik wil nog niets met je.' Toen ik diezelfde dag thuis kwam, dacht ik 'ik lijk wel gek! Ik stuur haar een bericht dat ik verder wil.' Dus dat deed ik. Kreeg ik een paar dagen geen bericht. Ineens kreeg ik 'Ik weet het nog niet, ik ga er even over nadenken.' En pas weer een week later kreeg ik 'Het zal je niet verbazen, maar ik wil geen relatie.' Einde, dacht ik....
...Maar nee, ze smste mij dat ze mij miste. Dus ik was toen zo stom om haar weer mee uit te vragen, en zo geschiedde. We gingen picknicken, we hebben veel gezoend, ik heb 'aan haar gezeten'; we waren weer close. De volgende dag vertelde ze dat ze speciaal voor mij een shirtje had gekocht, gevolgd door een hartje. Ik dacht 'huh?' Maar goed: ik heb het laten zitten. Ze vertelde ook tegen mij: 'ik heb onze band uitgelegd aan mijn vriendin, ze vraagt mij nu steeds 'hoe zit het nu met Mark?'...
We spraken erg veel af, ze stuurde mij veel berichten en toen ging ze op wereldreis. Mijn wereld was kapot, ik miste haar heel erg. Ze is 5 maanden weggeweest.
In die 5 maanden hebben we elke week nog contact gehad (laat ik zeggen: 3 keer in de week). We spraken elkaar ook erg vaak en lang via Skype (minimaal 2 uur).
Toen, nu 4 weken geleden, kwam ze terug. We spraken meteen af. Ze vroeg mij continu of ik haar miste. Daarna vroeg ze aan mij wanneer wij op vakantie zouden gaan; wanneer wij naar het strand gingen; wat we met kerst gaan doen (!) en met klap op de vuurpijl: of ik zin had om naar de verjaardag van haar moeder te gaan. Ik zei nog 'komen je vriendinnen ook'; 'nee', zei ze. Dus ik dacht: dat zit wel goed.
De tweede afspraak hadden we het weer leuk. Ze pakte mijn hand, gaf mij kusjes, zei dat ze met haar moeder aan het praten was over mij, zei continu 'we kunnen ook naar daar en daar' en ik dacht, nu is het moment: 'hebben we een relatie?'
Maar toen: ze schoot terug. Ze zei 'nee, dat weet je toch?' Ik vroeg 'waarom nodig je mij dan bijvoorbeeld uit voor je moeders verjaardag?' Zei ze: 'hoe bedoel je?' ...Ze gaf nergens meer antwoord op. We gingen naar huis. De volgende dag stuurde ik naar haar 'ik vind je echt leuk, waarom gaan we niet door?' Ze stuurde terug: 'ik zie je meer als een vriend dan als mijn vriend'.
Ik reageerde kwaad op haar via berichten. Heel stom, ik weet het, maar toch: ik heb lang op haar gewacht. Ze gaf mij zoveel signalen. We hebben een klik waar menigeen jaloers op is. Dus ik zei tegen haar via een bericht 'je bent gewoon onzeker en laf, je bent echt raar!' Daar kreeg ik weer spijt van, dus ik berichtte: 'Sorry, laten we praten.' Ze reageerde met 'Ik vind het jammer dat we moeten stoppen...' en daarna reageert ze nergens meer op. Dus ik belde, kreeg haar voicemail. Heb haar voicemail ingesproken, maar tot heden nog geen antwoord.
Ik zit, mede door mijn gedrag, met mijzelf ontzettend in knoop. Ik voel me verlaten. Bijna 2 jaar elke dag contact; ze wilde continu samen dingen doen; hand in hand gelopen; kusjes gegeven; bij elkaar geslapen; ze wil met mij op vakantie; ze nodigt mij uit voor haar moeder haar verjaardag....Het werd me teveel. Ik was kwaad, stom, en heb daar spijt van. Ze reageert nu niet meer!
Afijn, wat moet ik doen? Stoppen, zeggen al mijn vrienden. Ja, zeker, maar dat is lastig. Het voelt als liefdesverdriet. Ik heb er heel veel last van, en heb zelfs morgen een afspraak bij de psycholoog! En, ik heb ook al besloten om pas volgende week contact met haar op te nemen, voor een gesprek...Om maar eens duidelijk te maken (op een normale manier) dat ze toch wel erg met mijn gevoelens heeft gespeeld en ik wil ook de reden weten waarom zij mij heeft afgewezen.
Ja, ik weet het: ik ben hopeloos op haar verliefd...Maar goed, we hadden het zo leuk met elkaar. Ik weet het niet meer.
We hebben nummers uitgewisseld. Zij WhatsAppte mij vrij vaak, met gewoon 'leuke dingentjes'; bijvoorbeeld over sollicitaties etc. Het was erg gezellig, en we hadden een hele goede klik. Twee maanden later heb ik haar een berichtje gestuurd met 'Zullen we wat drinken?' Zij vond het goed, en we gingen samen wat drinken. We hadden om 19:00 afgesproken, en om 01:00 gingen we naar huis. We vonden het erg jammer dat we moesten stoppen.
Een week later gingen we wéér, en daarna wéér. De vierde keer was erg gezellig, ze bleef mij daarna continu berichten sturen, gaf me koosnaampjes en voordat ze iets kocht, maakte ze een foto met de vraag wat ik ervan vond.
Na de vijfde keer begon ze jaloers te worden. Als ik bijvoorbeeld op een donderdag niet kon, maar wel op een vrijdag, begon ze continu te vragen of ik een date had. 'Wat ga je doen, je hebt toch geen date hé?', zei ze. Dat ging een tijdje zo door. Alles leek erop dat zij verder met mij wilde.
De zesde keer ging ik bij haar slapen. De volgende ochtend heb ik kennis gemaakt met haar moeder, vader en broer. Het was erg gezellig. Ik dacht: 'nu zit het goed' Toen ik naar huis liep, dacht ik 'ik stuur haar nu eens een bericht, zij stuurde mij altijd als eerst, nu ben ik aan de buurt'. Dus ik stuurde wat, kreeg ik geen antwoord. Een paar dagen later stuurde ze me pas weer iets. Ik vond dat vreemd.
Diezelfde week vroeg ik aan haar wat ze ging doen. Ze zei 'ik ben net bij een jongen geweest!' Ik reageerde verbaasd, en was boos op haar. Ze zei: 'Haha, nee grapje, natuurlijk niet. Steken in je hart?' Ik weet niet waarom ze dat deed; misschien wilde ze weten hoe ik over ons dacht. Ik zei dat ik het niet pikte en reageerde een paar dagen niet. Ze begon mij de hele tijd te bellen en berichten te sturen dat ze spijt had en dat ze wilde praten. Ik heb besloten om het uit te praten. Ze zei: 'Ik ben gewoon bang dat we te close worden, ik wil graag eerst op wereldreis, pas daarna weet ik wat ik zoek in een relatie'. Ik heb besloten om het te accepteren. We hebben het immers zo ontzettend leuk met elkaar.
Twee weken later gingen we stappen met elkaar. Het was erg 'romantisch' wat we deden. Ik heb daar weer geslapen, en het was echt zo ontzettend leuk. Ik zei tegen haar de volgende ochtend 'wees nu niet boos, want ik wil nog niets met je.' Toen ik diezelfde dag thuis kwam, dacht ik 'ik lijk wel gek! Ik stuur haar een bericht dat ik verder wil.' Dus dat deed ik. Kreeg ik een paar dagen geen bericht. Ineens kreeg ik 'Ik weet het nog niet, ik ga er even over nadenken.' En pas weer een week later kreeg ik 'Het zal je niet verbazen, maar ik wil geen relatie.' Einde, dacht ik....
...Maar nee, ze smste mij dat ze mij miste. Dus ik was toen zo stom om haar weer mee uit te vragen, en zo geschiedde. We gingen picknicken, we hebben veel gezoend, ik heb 'aan haar gezeten'; we waren weer close. De volgende dag vertelde ze dat ze speciaal voor mij een shirtje had gekocht, gevolgd door een hartje. Ik dacht 'huh?' Maar goed: ik heb het laten zitten. Ze vertelde ook tegen mij: 'ik heb onze band uitgelegd aan mijn vriendin, ze vraagt mij nu steeds 'hoe zit het nu met Mark?'...
We spraken erg veel af, ze stuurde mij veel berichten en toen ging ze op wereldreis. Mijn wereld was kapot, ik miste haar heel erg. Ze is 5 maanden weggeweest.
In die 5 maanden hebben we elke week nog contact gehad (laat ik zeggen: 3 keer in de week). We spraken elkaar ook erg vaak en lang via Skype (minimaal 2 uur).
Toen, nu 4 weken geleden, kwam ze terug. We spraken meteen af. Ze vroeg mij continu of ik haar miste. Daarna vroeg ze aan mij wanneer wij op vakantie zouden gaan; wanneer wij naar het strand gingen; wat we met kerst gaan doen (!) en met klap op de vuurpijl: of ik zin had om naar de verjaardag van haar moeder te gaan. Ik zei nog 'komen je vriendinnen ook'; 'nee', zei ze. Dus ik dacht: dat zit wel goed.
De tweede afspraak hadden we het weer leuk. Ze pakte mijn hand, gaf mij kusjes, zei dat ze met haar moeder aan het praten was over mij, zei continu 'we kunnen ook naar daar en daar' en ik dacht, nu is het moment: 'hebben we een relatie?'
Maar toen: ze schoot terug. Ze zei 'nee, dat weet je toch?' Ik vroeg 'waarom nodig je mij dan bijvoorbeeld uit voor je moeders verjaardag?' Zei ze: 'hoe bedoel je?' ...Ze gaf nergens meer antwoord op. We gingen naar huis. De volgende dag stuurde ik naar haar 'ik vind je echt leuk, waarom gaan we niet door?' Ze stuurde terug: 'ik zie je meer als een vriend dan als mijn vriend'.
Ik reageerde kwaad op haar via berichten. Heel stom, ik weet het, maar toch: ik heb lang op haar gewacht. Ze gaf mij zoveel signalen. We hebben een klik waar menigeen jaloers op is. Dus ik zei tegen haar via een bericht 'je bent gewoon onzeker en laf, je bent echt raar!' Daar kreeg ik weer spijt van, dus ik berichtte: 'Sorry, laten we praten.' Ze reageerde met 'Ik vind het jammer dat we moeten stoppen...' en daarna reageert ze nergens meer op. Dus ik belde, kreeg haar voicemail. Heb haar voicemail ingesproken, maar tot heden nog geen antwoord.
Ik zit, mede door mijn gedrag, met mijzelf ontzettend in knoop. Ik voel me verlaten. Bijna 2 jaar elke dag contact; ze wilde continu samen dingen doen; hand in hand gelopen; kusjes gegeven; bij elkaar geslapen; ze wil met mij op vakantie; ze nodigt mij uit voor haar moeder haar verjaardag....Het werd me teveel. Ik was kwaad, stom, en heb daar spijt van. Ze reageert nu niet meer!
Afijn, wat moet ik doen? Stoppen, zeggen al mijn vrienden. Ja, zeker, maar dat is lastig. Het voelt als liefdesverdriet. Ik heb er heel veel last van, en heb zelfs morgen een afspraak bij de psycholoog! En, ik heb ook al besloten om pas volgende week contact met haar op te nemen, voor een gesprek...Om maar eens duidelijk te maken (op een normale manier) dat ze toch wel erg met mijn gevoelens heeft gespeeld en ik wil ook de reden weten waarom zij mij heeft afgewezen.
Ja, ik weet het: ik ben hopeloos op haar verliefd...Maar goed, we hadden het zo leuk met elkaar. Ik weet het niet meer.
zondag 27 juli 2014 17:31
quote:Susan schreef op 27 juli 2014 @ 17:28:
Ga er maar vanuit dat het met 'deze' niks wordt. Pas alleen wel op dat je haar niet gaat nadoen, dat je niet dat leuke meisje aan het lijntje houdt terwijl je nog niet toe bent aan een relatie omdat je die ander nog niet uit je hoofd kunt zetten. Als je met dat andere meisje gaat daten, kap die eerste dan gewoon af. Dat wordt toch niks, ze speelt gewoon een spelletje met je, dikke kans dat ze er een schepje bovenop doet als je met een ander gaat daten en dat ze dan opeens wel heel aanhankelijk wordt - om je weer keihard te laten vallen als dat nieuwe meisje weer uit beeld is.Ja, dit alles wil ik voorkomen. Het nieuwe meisje is erg lief en aardig; we kunnen het goed vinden. Ik ga ook echt alle zeilen bijzetten om mij volledig op haar te concentreren. Maar voor die ander voel ik gewoon veel boosheid, haat, maar toch ook liefde. Soms, ach, soms snap ik mijzelf ook niet meer.
Ga er maar vanuit dat het met 'deze' niks wordt. Pas alleen wel op dat je haar niet gaat nadoen, dat je niet dat leuke meisje aan het lijntje houdt terwijl je nog niet toe bent aan een relatie omdat je die ander nog niet uit je hoofd kunt zetten. Als je met dat andere meisje gaat daten, kap die eerste dan gewoon af. Dat wordt toch niks, ze speelt gewoon een spelletje met je, dikke kans dat ze er een schepje bovenop doet als je met een ander gaat daten en dat ze dan opeens wel heel aanhankelijk wordt - om je weer keihard te laten vallen als dat nieuwe meisje weer uit beeld is.Ja, dit alles wil ik voorkomen. Het nieuwe meisje is erg lief en aardig; we kunnen het goed vinden. Ik ga ook echt alle zeilen bijzetten om mij volledig op haar te concentreren. Maar voor die ander voel ik gewoon veel boosheid, haat, maar toch ook liefde. Soms, ach, soms snap ik mijzelf ook niet meer.
zondag 27 juli 2014 17:39
quote:viva-amber schreef op 27 juli 2014 @ 17:36:
Altijd leuk een vrouw met issues.
Vertel mij wat. Toen ze net thuiskwam van wereldreis was het 'Heeey, ik heb je echt heel erg gemist, snel afspreken. Kan je vrijdag?' Toen was het donderdag, vroeg ik hoe laat ze wilde afspreken. Zegt ze 'Half 7', ik 'voelde' dat ze chagrijnig was. Dus ik zei 'je hebt er toch wel zin in hé?' Antwoordde ze: 'Nee, jij wel?'
De volgende dag zei ik nog tegen haar in het echt: waarom zeg je zoiets? Zegt ze 'ach, het was een grapje, dat weet je toch wel?'
Ik moet hier echt van af gewoon, maar hoe...
Altijd leuk een vrouw met issues.
Vertel mij wat. Toen ze net thuiskwam van wereldreis was het 'Heeey, ik heb je echt heel erg gemist, snel afspreken. Kan je vrijdag?' Toen was het donderdag, vroeg ik hoe laat ze wilde afspreken. Zegt ze 'Half 7', ik 'voelde' dat ze chagrijnig was. Dus ik zei 'je hebt er toch wel zin in hé?' Antwoordde ze: 'Nee, jij wel?'
De volgende dag zei ik nog tegen haar in het echt: waarom zeg je zoiets? Zegt ze 'ach, het was een grapje, dat weet je toch wel?'
Ik moet hier echt van af gewoon, maar hoe...
zondag 27 juli 2014 17:45
Weet je, het is een verslaving aan een drug die erger is dan cocaine. Toen ik die vriendin had zeiden mensen om me heen "Andere mannen zouden allang zijn weggelopen." of "Laat die vrouw toch gaan". Ik wist dat ze gelijk hadden maar ik was zo aan haar gehecht..... Zelfs bijna een jaar nadat het uit was (we zagen elkaar nog wel een keer per maand) en ik met andere vrouwen aan het daten was wat soms ook tot een fling / korte relatie / scharrel leidde vertelde dat ik aan het daten was en ze werd boos ze dacht nog dat zij de enige was. Nou zo'n type dus.
Jouw verhaal lijkt hier op. Ik zou zeggen OPROTTEN !
En zoek een meid die wel voor jou gaat ! Die zijn er genoeg, ik heb er ook een gevonden !
Jouw verhaal lijkt hier op. Ik zou zeggen OPROTTEN !
En zoek een meid die wel voor jou gaat ! Die zijn er genoeg, ik heb er ook een gevonden !
zondag 27 juli 2014 17:48
quote:creativeguy schreef op 27 juli 2014 @ 17:45:
Weet je, het is een verslaving aan een drug die erger is dan cocaine. Toen ik die vriendin had zeiden mensen om me heen "Andere mannen zouden allang zijn weggelopen." of "Laat die vrouw toch gaan". Ik wist dat ze gelijk hadden maar ik was zo aan haar gehecht..... Zelfs bijna een jaar nadat het uit was (we zagen elkaar nog wel een keer per maand) en ik met andere vrouwen aan het daten was wat soms ook tot een fling / korte relatie / scharrel leidde vertelde dat ik aan het daten was en ze werd boos ze dacht nog dat zij de enige was. Nou zo'n type dus.
Jouw verhaal lijkt hier op. Ik zou zeggen OPROTTEN !
En zoek een meid die wel voor jou gaat ! Die zijn er genoeg, ik heb er ook een gevonden !
Vertel mij wat. Vrienden zeggen tegen mij 'huh? Zo ken ik je helemaal niet, ik dacht dat je veel sterker was'. Was, inderdaad: ik ben echt een slappe zak geworden dankzij haar. En ik gun het haar helemaal niet. Ze heeft mij echt 'misbruikt', althans, zo komt het over. Ik kan er echt heel erg boos om worden, en dát wil ik ook niet, dan ga ik me maar schamen, maar óók dát ik wil ik niet. Vreselijk. Beste is gewoon: helemaal niet meer aan denken. Maar goed, doe dat maar eens. Iets niet doen is kennelijk moeilijker dan iets wel doen in dit soort situatie.
Ik heb het boek 'Jan Geurtz - verslaafd aan liefde' gekocht en ben er aan begonnen met lezen. Heerlijk boek.
Weet je, het is een verslaving aan een drug die erger is dan cocaine. Toen ik die vriendin had zeiden mensen om me heen "Andere mannen zouden allang zijn weggelopen." of "Laat die vrouw toch gaan". Ik wist dat ze gelijk hadden maar ik was zo aan haar gehecht..... Zelfs bijna een jaar nadat het uit was (we zagen elkaar nog wel een keer per maand) en ik met andere vrouwen aan het daten was wat soms ook tot een fling / korte relatie / scharrel leidde vertelde dat ik aan het daten was en ze werd boos ze dacht nog dat zij de enige was. Nou zo'n type dus.
Jouw verhaal lijkt hier op. Ik zou zeggen OPROTTEN !
En zoek een meid die wel voor jou gaat ! Die zijn er genoeg, ik heb er ook een gevonden !
Vertel mij wat. Vrienden zeggen tegen mij 'huh? Zo ken ik je helemaal niet, ik dacht dat je veel sterker was'. Was, inderdaad: ik ben echt een slappe zak geworden dankzij haar. En ik gun het haar helemaal niet. Ze heeft mij echt 'misbruikt', althans, zo komt het over. Ik kan er echt heel erg boos om worden, en dát wil ik ook niet, dan ga ik me maar schamen, maar óók dát ik wil ik niet. Vreselijk. Beste is gewoon: helemaal niet meer aan denken. Maar goed, doe dat maar eens. Iets niet doen is kennelijk moeilijker dan iets wel doen in dit soort situatie.
Ik heb het boek 'Jan Geurtz - verslaafd aan liefde' gekocht en ben er aan begonnen met lezen. Heerlijk boek.
zondag 27 juli 2014 17:49
zondag 27 juli 2014 17:52
Ja, ze is ook weleens lief tegen mij geweest. Maar zelf hou ik totaal niet van dat 'O, schatje, ik heb je zo gemist, ik hou van je, ik kan niet zonder je'-gedoe, en zij ook niet. Prima!
Ik weet het niet meer. Ik zit inderdaad ook met mijzelf in de knoop, dankzij haar. Zit ik godverdomme nog bij de psycholoog morgen ook, dankzij haar...En ik kan maar niet stoppen met het contact willen zoeken met haar. Ze heeft mij volledig in haar macht...
Sorry, misschien ben ik slap, maar toch: ik kan er wel om janken.
Ik weet het niet meer. Ik zit inderdaad ook met mijzelf in de knoop, dankzij haar. Zit ik godverdomme nog bij de psycholoog morgen ook, dankzij haar...En ik kan maar niet stoppen met het contact willen zoeken met haar. Ze heeft mij volledig in haar macht...
Sorry, misschien ben ik slap, maar toch: ik kan er wel om janken.
zondag 27 juli 2014 17:54
Het ligt allemaal zo gevoelig, geen idee hoe dat komt. Ik heb een relatie gehad van 7,5 jaar, en dat ging allemaal erg prima. Alleen vond ik dat we uit elkaar groeide en heb ik er met alle respect een eind aan gemaakt (aan de relatie). En dit, stelt veel minder voor, maar is voor mij echt ontzettend heftig. De tranen kunnen echt elk moment in mijn ogen springen, helemaal gelet op jullie reacties waar ik het voor 100% mee eens ben. Het brengt allemaal zoveel helderheid, maar dat toch wel pijn. De waarheid is hard, zal er gezegd worden.
zondag 27 juli 2014 17:55
quote:mark87 schreef op 27 juli 2014 @ 17:52:
Ja, ze is ook weleens lief tegen mij geweest. Maar zelf hou ik totaal niet van dat 'O, schatje, ik heb je zo gemist, ik hou van je, ik kan niet zonder je'-gedoe, en zij ook niet. Prima!
Ik weet het niet meer. Ik zit inderdaad ook met mijzelf in de knoop, dankzij haar. Zit ik godverdomme nog bij de psycholoog morgen ook, dankzij haar...En ik kan maar niet stoppen met het contact willen zoeken met haar. Ze heeft mij volledig in haar macht...
Sorry, misschien ben ik slap, maar toch: ik kan er wel om janken.Kom op zeg! Raap jezelf bij elkaar. JIJ hebt ondanks haar onstabiele toestand er voor gekozen tóch met haar wat te beginnen. Huilen en jammeren dat zij jou in haar macht heeft (wat echt totale flauwekul is) is op en top slachtoffergedrag en super triest. Iemand moet jou echt even een flinke klap in je gezicht geven om je wakker te schudden!
Ja, ze is ook weleens lief tegen mij geweest. Maar zelf hou ik totaal niet van dat 'O, schatje, ik heb je zo gemist, ik hou van je, ik kan niet zonder je'-gedoe, en zij ook niet. Prima!
Ik weet het niet meer. Ik zit inderdaad ook met mijzelf in de knoop, dankzij haar. Zit ik godverdomme nog bij de psycholoog morgen ook, dankzij haar...En ik kan maar niet stoppen met het contact willen zoeken met haar. Ze heeft mij volledig in haar macht...
Sorry, misschien ben ik slap, maar toch: ik kan er wel om janken.Kom op zeg! Raap jezelf bij elkaar. JIJ hebt ondanks haar onstabiele toestand er voor gekozen tóch met haar wat te beginnen. Huilen en jammeren dat zij jou in haar macht heeft (wat echt totale flauwekul is) is op en top slachtoffergedrag en super triest. Iemand moet jou echt even een flinke klap in je gezicht geven om je wakker te schudden!
zondag 27 juli 2014 17:56
quote:Sensy12 schreef op 27 juli 2014 @ 17:55:
[...]
Kom op zeg! Raap jezelf bij elkaar. JIJ hebt ondanks haar onstabiele toestand er voor gekozen tóch met haar wat te beginnen. Huilen en jammeren dat zij jou in haar macht heeft (wat echt totale flauwekul is) is op en top slachtoffergedrag en super triest. Iemand moet jou echt even een flinke klap in je gezicht geven om je wakker te schudden!
Eens, ik voel mij ook slachtoffer (terwijl slachtoffergedrag echt een vreselijk iets is). Ik moet ook mijn eigen verantwoordelijkheid nemen, en dat wil ik ook. Maar het is en blijft lastig, zeker omdat ik gewoon verliefd op haar ben en omdat zij mij toch wel echt voor de gek gehouden heeft.
Over een maand, als ik het teruglees, zal ik hopelijk om mijzelf kunnen lachen. Maar nu niet: ik lucht mijn hart.
[...]
Kom op zeg! Raap jezelf bij elkaar. JIJ hebt ondanks haar onstabiele toestand er voor gekozen tóch met haar wat te beginnen. Huilen en jammeren dat zij jou in haar macht heeft (wat echt totale flauwekul is) is op en top slachtoffergedrag en super triest. Iemand moet jou echt even een flinke klap in je gezicht geven om je wakker te schudden!
Eens, ik voel mij ook slachtoffer (terwijl slachtoffergedrag echt een vreselijk iets is). Ik moet ook mijn eigen verantwoordelijkheid nemen, en dat wil ik ook. Maar het is en blijft lastig, zeker omdat ik gewoon verliefd op haar ben en omdat zij mij toch wel echt voor de gek gehouden heeft.
Over een maand, als ik het teruglees, zal ik hopelijk om mijzelf kunnen lachen. Maar nu niet: ik lucht mijn hart.
zondag 27 juli 2014 18:09
Bijna iedereen is wel eens meegezogen in een tornado van spelletjes in de hoop dat er een mooie relatie uit zou komen. Het enige wat van dit soort spelletjes terechtkomt is een hoop onnodig leed en brokstukken die ooit voor "jij" moesten doorgaan.
Als je zelf niet van spelletjes houdt, houd je er dan ook verre van. Pijnlijk ja, maar wel beter voor je als je hier écht uit wilt komen. Je bent een deel van jezelf in dat labiele meisje kwijtgeraakt denk je en nu klamp je je aan haar vast om dat deel van jezelf terug te krijgen. Je bent helemaal niets kwijtgeraakt behalve de illusie dat een ander jou gelukkig kan maken en het omgekeerde dat ze jou ongelukkig kan maken. Beide zijn onwaar. Ik hoop oprecht dat je dit snel beseft.
Als je zelf niet van spelletjes houdt, houd je er dan ook verre van. Pijnlijk ja, maar wel beter voor je als je hier écht uit wilt komen. Je bent een deel van jezelf in dat labiele meisje kwijtgeraakt denk je en nu klamp je je aan haar vast om dat deel van jezelf terug te krijgen. Je bent helemaal niets kwijtgeraakt behalve de illusie dat een ander jou gelukkig kan maken en het omgekeerde dat ze jou ongelukkig kan maken. Beide zijn onwaar. Ik hoop oprecht dat je dit snel beseft.
zondag 27 juli 2014 18:19
quote:Frizz schreef op 27 juli 2014 @ 18:01:
Ik denk ook niet dat je verliefd bent, komt gewoon allemaal door die spelletjes. Geef jezelf een schop onder de kont en ga lekker wat leuks doen met dat andere meisje.quote:Sensy12 schreef op 27 juli 2014 @ 17:58:
Je bent niet verliefd, je bent in de war. Daar kan de psycholoog je bij helpen om weer helderheid te krijgen. Dit hele drama heeft niets met liefde van doen. Hoe sneller je dat beseft, des te sneller je uit deze puinzooi komt.quote:Sensy12 schreef op 27 juli 2014 @ 18:09:
Bijna iedereen is wel eens meegezogen in een tornado van spelletjes in de hoop dat er een mooie relatie uit zou komen. Het enige wat van dit soort spelletjes terechtkomt is een hoop onnodig leed en brokstukken die ooit voor "jij" moesten doorgaan.
Als je zelf niet van spelletjes houdt, houd je er dan ook verre van. Pijnlijk ja, maar wel beter voor je als je hier écht uit wilt komen. Je bent een deel van jezelf in dat labiele meisje kwijtgeraakt denk je en nu klamp je je aan haar vast om dat deel van jezelf terug te krijgen. Je bent helemaal niets kwijtgeraakt behalve de illusie dat een ander jou gelukkig kan maken en het omgekeerde dat ze jou ongelukkig kan maken. Beide zijn onwaar. Ik hoop oprecht dat je dit snel beseft.
Poeh, ik kan hier helemaal niets tegenin brengen. Ik wil jullie echt bedanken voor deze helderheid. Het is inderdaad een spel. Een meisje op mijn werk zei 'Ze is gewoon erg onzeker, trekt jou erin mee. Het is geen liefde, het is een psychologisch spelletje, die jij dreigt te verliezen omdat je helemaal niet wil spelen.'
Ik ben bang dat ik ook helemaal niet verliefd op haar ben. Ik denk wel vaak aan haar, maar niet in positieve zin: 'Godver, waarom heb ik dat en dat geaccepteerd, ik zeg het haar...nee, niet doen joh, laat je niet kennen, jawel, ik doe het toch!' Etc. Ik vind het altijd erg leuk om haar te zien, maar ik heb ook geen vlinders.
Nogmaals: ik vind jullie verhalen erg verhelderend, en heerlijk als iemand mij eens keihard de waarheid zegt. Ik begin eindelijk gewoon weer vrolijk te worden...
En dat dik gedrukte stuk: kan het nog treffender? Ik vrees van niet.
Ik denk ook niet dat je verliefd bent, komt gewoon allemaal door die spelletjes. Geef jezelf een schop onder de kont en ga lekker wat leuks doen met dat andere meisje.quote:Sensy12 schreef op 27 juli 2014 @ 17:58:
Je bent niet verliefd, je bent in de war. Daar kan de psycholoog je bij helpen om weer helderheid te krijgen. Dit hele drama heeft niets met liefde van doen. Hoe sneller je dat beseft, des te sneller je uit deze puinzooi komt.quote:Sensy12 schreef op 27 juli 2014 @ 18:09:
Bijna iedereen is wel eens meegezogen in een tornado van spelletjes in de hoop dat er een mooie relatie uit zou komen. Het enige wat van dit soort spelletjes terechtkomt is een hoop onnodig leed en brokstukken die ooit voor "jij" moesten doorgaan.
Als je zelf niet van spelletjes houdt, houd je er dan ook verre van. Pijnlijk ja, maar wel beter voor je als je hier écht uit wilt komen. Je bent een deel van jezelf in dat labiele meisje kwijtgeraakt denk je en nu klamp je je aan haar vast om dat deel van jezelf terug te krijgen. Je bent helemaal niets kwijtgeraakt behalve de illusie dat een ander jou gelukkig kan maken en het omgekeerde dat ze jou ongelukkig kan maken. Beide zijn onwaar. Ik hoop oprecht dat je dit snel beseft.
Poeh, ik kan hier helemaal niets tegenin brengen. Ik wil jullie echt bedanken voor deze helderheid. Het is inderdaad een spel. Een meisje op mijn werk zei 'Ze is gewoon erg onzeker, trekt jou erin mee. Het is geen liefde, het is een psychologisch spelletje, die jij dreigt te verliezen omdat je helemaal niet wil spelen.'
Ik ben bang dat ik ook helemaal niet verliefd op haar ben. Ik denk wel vaak aan haar, maar niet in positieve zin: 'Godver, waarom heb ik dat en dat geaccepteerd, ik zeg het haar...nee, niet doen joh, laat je niet kennen, jawel, ik doe het toch!' Etc. Ik vind het altijd erg leuk om haar te zien, maar ik heb ook geen vlinders.
Nogmaals: ik vind jullie verhalen erg verhelderend, en heerlijk als iemand mij eens keihard de waarheid zegt. Ik begin eindelijk gewoon weer vrolijk te worden...
En dat dik gedrukte stuk: kan het nog treffender? Ik vrees van niet.
zondag 27 juli 2014 18:24
quote:mark87 schreef op 27 juli 2014 @ 18:19:
Poeh, ik kan hier helemaal niets tegenin brengen. Ik wil jullie echt bedanken voor deze helderheid. Het is inderdaad een spel. Een meisje op mijn werk zei 'Ze is gewoon erg onzeker, trekt jou erin mee. Het is geen liefde, het is een psychologisch spelletje, die jij dreigt te verliezen omdat je helemaal niet wil spelen.'
Ik ben bang dat ik ook helemaal niet verliefd op haar ben. Ik denk wel vaak aan haar, maar niet in positieve zin: 'Godver, waarom heb ik dat en dat geaccepteerd, ik zeg het haar...nee, niet doen joh, laat je niet kennen, jawel, ik doe het toch!' Etc. Ik vind het altijd erg leuk om haar te zien, maar ik heb ook geen vlinders.
Nogmaals: ik vind jullie verhalen erg verhelderend, en heerlijk als iemand mij eens keihard de waarheid zegt. Ik begin eindelijk gewoon weer vrolijk te worden... Ik zou daar persoonlijk héél blij mee zijn, omdat daarmee het antwoord ook sneller in zicht is en dat antwoord ligt niet bij háár maar bij jou.
Poeh, ik kan hier helemaal niets tegenin brengen. Ik wil jullie echt bedanken voor deze helderheid. Het is inderdaad een spel. Een meisje op mijn werk zei 'Ze is gewoon erg onzeker, trekt jou erin mee. Het is geen liefde, het is een psychologisch spelletje, die jij dreigt te verliezen omdat je helemaal niet wil spelen.'
Ik ben bang dat ik ook helemaal niet verliefd op haar ben. Ik denk wel vaak aan haar, maar niet in positieve zin: 'Godver, waarom heb ik dat en dat geaccepteerd, ik zeg het haar...nee, niet doen joh, laat je niet kennen, jawel, ik doe het toch!' Etc. Ik vind het altijd erg leuk om haar te zien, maar ik heb ook geen vlinders.
Nogmaals: ik vind jullie verhalen erg verhelderend, en heerlijk als iemand mij eens keihard de waarheid zegt. Ik begin eindelijk gewoon weer vrolijk te worden... Ik zou daar persoonlijk héél blij mee zijn, omdat daarmee het antwoord ook sneller in zicht is en dat antwoord ligt niet bij háár maar bij jou.
zondag 27 juli 2014 18:24
quote:mark87 schreef op 27 juli 2014 @ 17:24:
Heeft ze niet gewoon bindingsangst? Ik weet dat haar vorige relatie niet op een leuke manier is 'uitgegaan'. Niet dat ik er wat mee kan, maar toch...
.
" Gewoon " bindingsangst? Voor echte bindingsangst heb je therapie nodig, geen knul die niet van ophouden weet.
" echte " bindingsangst krijg je door issues uit je jeugd en zo, niet door een vorige verkering.
Heeft ze niet gewoon bindingsangst? Ik weet dat haar vorige relatie niet op een leuke manier is 'uitgegaan'. Niet dat ik er wat mee kan, maar toch...
.
" Gewoon " bindingsangst? Voor echte bindingsangst heb je therapie nodig, geen knul die niet van ophouden weet.
" echte " bindingsangst krijg je door issues uit je jeugd en zo, niet door een vorige verkering.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 27 juli 2014 18:27
quote:Sensy12 schreef op 27 juli 2014 @ 18:24:
[...]
Ik zou daar persoonlijk héél blij mee zijn, omdat daarmee het antwoord ook sneller in zicht is en dat antwoord ligt niet bij háár maar bij jou.
Bedankt, in ieder geval. Ik ben vooral erg 'verdrietig' omdat ik mijzelf zo heb laten bespelen. Bedankt nogmaals voor je input, hier kan ik zoveel meer mee dan met verwijten van anderen naar mij toe met 'ze is toch eerlijk geweest?'
Ben je toevallig psycholoog?
[...]
Ik zou daar persoonlijk héél blij mee zijn, omdat daarmee het antwoord ook sneller in zicht is en dat antwoord ligt niet bij háár maar bij jou.
Bedankt, in ieder geval. Ik ben vooral erg 'verdrietig' omdat ik mijzelf zo heb laten bespelen. Bedankt nogmaals voor je input, hier kan ik zoveel meer mee dan met verwijten van anderen naar mij toe met 'ze is toch eerlijk geweest?'
Ben je toevallig psycholoog?
zondag 27 juli 2014 18:27
quote:Sensy12 schreef op 27 juli 2014 @ 17:49:
Ze zat voor haar wereldreis in de knoop met zichzelf, tijdens de wereldreis en ook daarna nog. Als jij ook graag lekker met jezelf in de knoop wilt zitten dan moet je vooral contact houden met dit Wandelende in de Knoop met Zichzelf Virus. Echt, het is besmettelijk. Geen grap.
Ze zat voor haar wereldreis in de knoop met zichzelf, tijdens de wereldreis en ook daarna nog. Als jij ook graag lekker met jezelf in de knoop wilt zitten dan moet je vooral contact houden met dit Wandelende in de Knoop met Zichzelf Virus. Echt, het is besmettelijk. Geen grap.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 27 juli 2014 18:27
Zij heeft niet echt de kwaliteiten van een leuke vriendin en volgens mij weet je dat ergens al heel lang. Zij gedraagt zich vervelend en verveeld richting jou, aantrekken en afstoten. Jij houdt jezelf al heel lang voor de gek.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 27 juli 2014 18:29
quote:viva-amber schreef op 27 juli 2014 @ 18:27:
Zij heeft niet echt de kwaliteiten van een leuke vriendin en volgens mij weet je dat ergens al heel lang. Zij gedraagt zich vervelend en verveeld richting jou, aantrekken en afstoten. Jij houdt jezelf al heel lang voor de gek.Ik weet het ook. Maar toch ben ik ergens door verstrooid; ik ben niet meer helder van geest dankzij deze situatie.
Zij heeft niet echt de kwaliteiten van een leuke vriendin en volgens mij weet je dat ergens al heel lang. Zij gedraagt zich vervelend en verveeld richting jou, aantrekken en afstoten. Jij houdt jezelf al heel lang voor de gek.Ik weet het ook. Maar toch ben ik ergens door verstrooid; ik ben niet meer helder van geest dankzij deze situatie.
