Seks
alle pijlers
Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?
zondag 17 maart 2013 19:15
Hallo allemaal,
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
zaterdag 13 april 2013 12:02
De eerste maanden van onze relatie heb ik alle hoeken van de slaapkamer gezien....het kan dus wel. Snap natuurlijk heel goed dat de sex in de meeste relaties in het begin veel/vaak/nog een keer is en daarna minder wordt, dat is ook helemaal niet erg. Daarna werd het echter in rap tempo minder. En nou zou ik dat niet zo erg vinden, bv begrijp dat sex lastig kan zijn als het op het werk heel stressig is, maar dan zou je verwachten dat er in het weekend of de vakanties toch wel 'mogelijkheden' zijn. Maar ook dan gebeurt er weinig tot niks....
Ik heb dit natuurlijk na een tijdje op tafel gegooid. Man begreep het volledig, gaf aan dat hij het soms moeilijk vond om 'zich te laten gaan'. En dat hij bang was dat als we sex hebben, hij ook klaar zou moeten komen.....terwijl dat voor mij echt geen vereiste is (van beide kanten he, ik vind sex prima zonder klaarkomen, kan juist leuk zijn om de spanning op te bouwen). Goed, besproken en begrepen, daarna op redelijk laag pitje verder gegaan. Diverse keren heb ik aangegeven dat ik klaarkomen niet een must vind en dat het vooral gaat om intimiteit en gewoon lekker bezig zijn (....
). Man begrijpt het prima, is het ook met mij eens, roept fanatiek dat we er weer lekker tegen aan gaan, 1x sex en daarna gaan we weer in stand by stand.
Ondertussen wordt die stand by stand steeds langduriger en ben ik er ook een beetje klaar mee om hier weer over te beginnen. Zoals hierboven geschreven vind ik het heel pijnlijk om steeds afgewezen te worden als ik een keer begin met strelen of tegen hem aankruip. Dat weet hij trouwens ook, vind hij ook rot voor mij.
Medicatie: zijn soort antidepressiva, slikt hij al jaaaaren.....volgens de bijsluiter geen effect op libido (gister nog maar weer eens naar gekeken).
Kinderen: stiefkind om het weekend en baby aanwezig. Baby is echter mega slaapkop, die moet ik wakker maken in de ochtend... (count your blessings....maar daar lijkt het dus niet aan te liggen). Wel trouwens zwanger geworden via IVF, aangezien het op natuurlijke wijze niet zo snel wilde (ondanks dat de weinige sex toen wel rond eisprong was)
@ ashanita: man weet niet dat dit nu, op dit moment bij mij weer heel hoog zit. Ik heb me voorgenomen dit van het weekend maar weer eens te bespreken, maar verwacht er niet zo veel van...... Ik laat jullie wel weten wat hier uit gekomen is.
Nabrander: nog voor onze relatie heeft mijn man ooit gezegd dat als de sex slecht is de relatie niet deugd.....dit was voor mij een van de vele druppels om met mijn ex te stoppen....tja.
Ik heb dit natuurlijk na een tijdje op tafel gegooid. Man begreep het volledig, gaf aan dat hij het soms moeilijk vond om 'zich te laten gaan'. En dat hij bang was dat als we sex hebben, hij ook klaar zou moeten komen.....terwijl dat voor mij echt geen vereiste is (van beide kanten he, ik vind sex prima zonder klaarkomen, kan juist leuk zijn om de spanning op te bouwen). Goed, besproken en begrepen, daarna op redelijk laag pitje verder gegaan. Diverse keren heb ik aangegeven dat ik klaarkomen niet een must vind en dat het vooral gaat om intimiteit en gewoon lekker bezig zijn (....
). Man begrijpt het prima, is het ook met mij eens, roept fanatiek dat we er weer lekker tegen aan gaan, 1x sex en daarna gaan we weer in stand by stand. Ondertussen wordt die stand by stand steeds langduriger en ben ik er ook een beetje klaar mee om hier weer over te beginnen. Zoals hierboven geschreven vind ik het heel pijnlijk om steeds afgewezen te worden als ik een keer begin met strelen of tegen hem aankruip. Dat weet hij trouwens ook, vind hij ook rot voor mij.
Medicatie: zijn soort antidepressiva, slikt hij al jaaaaren.....volgens de bijsluiter geen effect op libido (gister nog maar weer eens naar gekeken).
Kinderen: stiefkind om het weekend en baby aanwezig. Baby is echter mega slaapkop, die moet ik wakker maken in de ochtend...
(count your blessings....maar daar lijkt het dus niet aan te liggen). Wel trouwens zwanger geworden via IVF, aangezien het op natuurlijke wijze niet zo snel wilde (ondanks dat de weinige sex toen wel rond eisprong was)@ ashanita: man weet niet dat dit nu, op dit moment bij mij weer heel hoog zit. Ik heb me voorgenomen dit van het weekend maar weer eens te bespreken, maar verwacht er niet zo veel van...... Ik laat jullie wel weten wat hier uit gekomen is.
Nabrander: nog voor onze relatie heeft mijn man ooit gezegd dat als de sex slecht is de relatie niet deugd.....dit was voor mij een van de vele druppels om met mijn ex te stoppen....tja.
zaterdag 13 april 2013 12:18
Zo op het eerste gezicht veel herkenning: man met depressieve neigingen, die zichzelf angsten aanpraat, denkt te moeten 'presteren', terwijl jij daar niet om vraagt... Die het initiatief na de eerste, 'vurige' periode bij jou laat liggen... Afspraken en beloften die niet worden nagekomen... Klinkt eerlijk gezegd nogal zoals mijn man, en wij zijn inmiddels (tien jaar later) in de acceptatiefase: hij 'is nu eenmaal zo' Zijn jullie al samen in therapie geweest?
zaterdag 13 april 2013 13:00
Geen therapie so far. Heb het hier ook nog nooit met hem over gehad, maar ik kan me zo ongeveer zijn reactie voorstellen. Dan wil/kan hij het helemaal niet meer omdat hij het gevoel heeft dat er een therapeut mee zit te kijken.
@ ikbeneruit: ik heb net even jouw hele verhaal terug gelezen. Wauw...ben er een beetje stil van. Aan de ene kant vind ik het fantastisch hoe je dit gedaan hebt, aan de andere kant is het ook ongelooflijk. Maar het belangrijkste is dat het voor jullie werkt. Kan me wel voorstellen dat je eigenlijk not amused bent als je man het okay vindt dat een SV gaat zoeken.....
Ik ben op dit moment echt mega onzeker. Aan de ene kant is hij zo lief en blij met mij, aan de andere kant kan ik me niet voorstellen dat hij geen ander heeft. Hij is regelmatig op reis voor zijn werk, dus ik kan hem niet 'controleren'. HAAT dit gevoel. Ik wil mijn man kunnen vertrouwen en gewoon af en toe sex hebben. Punt. Niks bijzonders, maar het lijkt zo ver weg.....
@ ikbeneruit: ik heb net even jouw hele verhaal terug gelezen. Wauw...ben er een beetje stil van. Aan de ene kant vind ik het fantastisch hoe je dit gedaan hebt, aan de andere kant is het ook ongelooflijk. Maar het belangrijkste is dat het voor jullie werkt. Kan me wel voorstellen dat je eigenlijk not amused bent als je man het okay vindt dat een SV gaat zoeken.....
Ik ben op dit moment echt mega onzeker. Aan de ene kant is hij zo lief en blij met mij, aan de andere kant kan ik me niet voorstellen dat hij geen ander heeft. Hij is regelmatig op reis voor zijn werk, dus ik kan hem niet 'controleren'. HAAT dit gevoel. Ik wil mijn man kunnen vertrouwen en gewoon af en toe sex hebben. Punt. Niks bijzonders, maar het lijkt zo ver weg.....
zaterdag 13 april 2013 21:18
Mijn man is ook heel vaak 'ziek'. Hoofdpijn, misselijk, buikkramp, etc etc. En nu zal dit voor een deel terecht zijn, voor een groot deel word ik hier zo geirriteerd van. Ik weet niet of hij dit nu zegt om aan zijn 'sexverslaafde' vrouw te ontkomen of dat hij werkelijk ziek is (zal me niet verbazen, man is niet zo van de vitamines, vezels en dingen waar geen nicotine in zit).
Anyway, het is zaterdagavond en ik zit weer eens alleen op de bank.......Geen sex, geen gesprek. Grrrrrr........
Anyway, het is zaterdagavond en ik zit weer eens alleen op de bank.......Geen sex, geen gesprek. Grrrrrr........
zondag 14 april 2013 09:09
Ik herken dat Grotesmurf, het op bank zitten en er gebeurt weeeeer niets. Het went, tegen wil en dank, maar nooit helemaal......
Mopsie, sterkte enzo. Je komt er vast weer bovenop, met of zonder partner die sex met je wil.
Mopsie, sterkte enzo. Je komt er vast weer bovenop, met of zonder partner die sex met je wil.
anoniem_18629 wijzigde dit bericht op 14-04-2013 09:12
Reden: Schrijffout
Reden: Schrijffout
% gewijzigd
zondag 14 april 2013 09:33
Inderdaad Mopsie, het is niet stom om soms te verlangen naar het moment dat iemand je ook lichamelijk neemt zoals je bent. Dat je even onbezorgd jezelf kan zijn en elkaar iets fijns geeft. Een familielid van mijn vriendin heeft haar ooit de mogelijkheid ontnomen te genieten van lichamelijke intimiteit. En daarmee mij, haar vriend, ook. Ik ben inmiddels 46 en mag zelden genieten van lichamelijke intimiteit. Ben op zoek naar een fijne vriendschap + maar dat wil niet erg lukken (zie ander onderwerp hier). Ik merk dat het altijd onderdrukken van een normaal menselijk verlangen niet goed is. Heb geen toverstokje om dat te veranderen.
Groet, Stefan
Groet, Stefan
zondag 14 april 2013 12:11
zondag 14 april 2013 12:46
Hallo allemaal, mijn vriend en ik hebben net weer de zoveelste discussie gehad over seks. Gisteren wees hij me weer eens af. Hij zegt dat ik tevreden moet zijn met 1x p wk en dat ik oversekst ben. Voor de goede orde. We doen het 2x p wk altijd om mijn initiatief. We hebben nu 2 jaar relatie er zijn geen kinderen of lichamelijke opstakels of medicijnen. We houden heel veel van elkaar.
Soms voel ik me een koning te rijk met m'n geweldige lieve beeldschone vriend en dan weer denk ik dat ik het niet vol ga houden met zo'n gebrekkig seksleven. Hij vind het niet belangrijk. Hij zegt dat ik geduld moet hebben en moet afwachten. Ik wacht
en wacht maar, maar er komt niets. Ik doe m'n best met lekker eten koken voor hem, hem steunen in alles wat hij doet. Ik zie er goed uit en mannen vinden me aantrekkelijk en ik houd m'n lijf in shape. Ik draag leuke kleren en kan echt genieten v seks. Ik hou ervan om m'n man te verwennen. Massages lingerie, enz. Het hoeft echt geen uren te duren, maar m'n vriend vind het dus zonde v z'n tijd. De eerste 3 maanden v onze relatie kon hij niet v me
afblijven, maar nu ontloopt en negeert hij me al langer dan een jaar. We hebben toch GVD 1x pk seks schreeuwt hij dan tegen me. Hij ziet het als een verplicht nummertje anders wordt z'n vrouwtje boos. Als we 1x p 2 weken seks hebben dan is het meestal onder invloed v drank of drugs als we v een feestje komen). Als ik dan een paar dagen daarna weer aanstalten maak zegt hij "Jezus, we hebben net 2 dagen geleden uitgebreid gesekst, ik wil m'n tijd aan andere dingen besteden. Jij bent ook niet snel tevreden."
Ik ben nu 37 en we willen graag een kind. Hij ook....op m'n vruchtbare dagen neukt hij me wel braaf. Dat doet hij zonder mokken omdat hij ook een kind wil met mij. Hij zegt heel veel van mij te houden en dat hij me heel aantrekkelijk vind. Hij zegt dat er qua seks gewoon niet meer in zit dan nu en dat hij 1x p wk meer dan genoeg vind. Als ik dan zeg " Ja, 1x p wk halen we niet eens en het komt altijd v mij uit!" dan zegt hij dat ik egoïstisch ben en een doordrammer en dat ik mezelf niet aantrekkelijker maak voor hem. Dat het niet spannend is als mezelf zo op een presenteerblaadje aan hem aanbied. Hij zegt dat ik abnormaal ben en niet hij. Moet ik deze man waar zo vreselijk verliefd op ben en v hou laten gaan? Moet ik m'n kinderwens opgeven? Want laten we eerlijk zijn waar vind ik zo snel een andere man die met mij een gezin wil stichten? Ik ben 37 en ik woon in Amsterdam. Er zijn zat mannen, maar de meesten willen niet meer dan een spannend avontuurtje. Ik wordt steeds gefrustreerder door het gebrek aan seks. Ik fantaseer over andere mannen en ik weet dat er een moment komt dat ik voor de bijl ga als de gelegenheid zich voordoet. Dan ben ik mijn schat dus wel kwijt.
Hoe moet ik dit relativeren en/of accepteren. Stel ik me aan? Moet
ik een vibrator aanschaffen en m'n geduld opschroeven? Moet ik
mijn schat opgeven en een onzekere toekomst tegemoet gaan? Ik mis verdomme die passie. Ik mis het zo!! Ik hou v mijn schat en ik zou hem elke dag wel willen bespringen, maar het mag niet. Waarom niet?
Soms voel ik me een koning te rijk met m'n geweldige lieve beeldschone vriend en dan weer denk ik dat ik het niet vol ga houden met zo'n gebrekkig seksleven. Hij vind het niet belangrijk. Hij zegt dat ik geduld moet hebben en moet afwachten. Ik wacht
en wacht maar, maar er komt niets. Ik doe m'n best met lekker eten koken voor hem, hem steunen in alles wat hij doet. Ik zie er goed uit en mannen vinden me aantrekkelijk en ik houd m'n lijf in shape. Ik draag leuke kleren en kan echt genieten v seks. Ik hou ervan om m'n man te verwennen. Massages lingerie, enz. Het hoeft echt geen uren te duren, maar m'n vriend vind het dus zonde v z'n tijd. De eerste 3 maanden v onze relatie kon hij niet v me
afblijven, maar nu ontloopt en negeert hij me al langer dan een jaar. We hebben toch GVD 1x pk seks schreeuwt hij dan tegen me. Hij ziet het als een verplicht nummertje anders wordt z'n vrouwtje boos. Als we 1x p 2 weken seks hebben dan is het meestal onder invloed v drank of drugs als we v een feestje komen). Als ik dan een paar dagen daarna weer aanstalten maak zegt hij "Jezus, we hebben net 2 dagen geleden uitgebreid gesekst, ik wil m'n tijd aan andere dingen besteden. Jij bent ook niet snel tevreden."
Ik ben nu 37 en we willen graag een kind. Hij ook....op m'n vruchtbare dagen neukt hij me wel braaf. Dat doet hij zonder mokken omdat hij ook een kind wil met mij. Hij zegt heel veel van mij te houden en dat hij me heel aantrekkelijk vind. Hij zegt dat er qua seks gewoon niet meer in zit dan nu en dat hij 1x p wk meer dan genoeg vind. Als ik dan zeg " Ja, 1x p wk halen we niet eens en het komt altijd v mij uit!" dan zegt hij dat ik egoïstisch ben en een doordrammer en dat ik mezelf niet aantrekkelijker maak voor hem. Dat het niet spannend is als mezelf zo op een presenteerblaadje aan hem aanbied. Hij zegt dat ik abnormaal ben en niet hij. Moet ik deze man waar zo vreselijk verliefd op ben en v hou laten gaan? Moet ik m'n kinderwens opgeven? Want laten we eerlijk zijn waar vind ik zo snel een andere man die met mij een gezin wil stichten? Ik ben 37 en ik woon in Amsterdam. Er zijn zat mannen, maar de meesten willen niet meer dan een spannend avontuurtje. Ik wordt steeds gefrustreerder door het gebrek aan seks. Ik fantaseer over andere mannen en ik weet dat er een moment komt dat ik voor de bijl ga als de gelegenheid zich voordoet. Dan ben ik mijn schat dus wel kwijt.
Hoe moet ik dit relativeren en/of accepteren. Stel ik me aan? Moet
ik een vibrator aanschaffen en m'n geduld opschroeven? Moet ik
mijn schat opgeven en een onzekere toekomst tegemoet gaan? Ik mis verdomme die passie. Ik mis het zo!! Ik hou v mijn schat en ik zou hem elke dag wel willen bespringen, maar het mag niet. Waarom niet?
anoniem_63ed2e0ad2db9 wijzigde dit bericht op 14-04-2013 15:42
Reden: leesbaarheid
Reden: leesbaarheid
% gewijzigd
zondag 14 april 2013 15:21
@Lilith, ik heb ze gelezen en .... het belooft niet veel goeds. Ik hoop dat mijn situatie anders is. Maar waarschijnlijk zit er niet meer in dan dit. Mopsie heeft het ook allemaal meegemaakt en toen ze het na jaren echt spuugzat was heeft ze er een punt achter gezet. Ze kan het heel klip en klaar verwoorden allemaal. Ik ken haar niet, maar ik geloof dat ik haar wel mag.
Omdat ik gemiddeld wel wat regelmatiger seks heb dan de anderen op dit topic, hoop ik dat ik me geen echte zorgen hoef te maken. Soms vraag ik me af of ik niet een verwend kreng ben die seksuele bevrediging eist. Geduld is niet mijn sterke kant.
Als ik terug denk aan vorige vriendjes dan is er een duidelijk verschil. Zij hadden echt zin in mij en dat ging op een natuurlijke en ongeforceerde manier.
Mijn vriend is niet depressief en erectieproblemen heeft hij ook niet. Hij is ook niet gay, daar durf ik m'n handen voor in het vuur te steken. Hij kijkt graag naar mooie vrouwen niet naar mannen. Hij vind mij ook mooi. Daarom kan ik het zo moeilijk accepteren dat hij niets onderneemt op dat gebied.
Onze ruzies gaan altijd over seks. Hij zegt er geen probleem mee te hebben. Ik voel me zo naar om te moeten bedelen om seks. Ik wordt er helemaal raar van. Ik weet niet wat kan helpen. Hij zegt "wacht gewoon af totdat ik je benader". Geduld hebben en afwachten. Ik voel me niet fijn in die positie.
Zou het een lost cause zijn?
Omdat ik gemiddeld wel wat regelmatiger seks heb dan de anderen op dit topic, hoop ik dat ik me geen echte zorgen hoef te maken. Soms vraag ik me af of ik niet een verwend kreng ben die seksuele bevrediging eist. Geduld is niet mijn sterke kant.
Als ik terug denk aan vorige vriendjes dan is er een duidelijk verschil. Zij hadden echt zin in mij en dat ging op een natuurlijke en ongeforceerde manier.
Mijn vriend is niet depressief en erectieproblemen heeft hij ook niet. Hij is ook niet gay, daar durf ik m'n handen voor in het vuur te steken. Hij kijkt graag naar mooie vrouwen niet naar mannen. Hij vind mij ook mooi. Daarom kan ik het zo moeilijk accepteren dat hij niets onderneemt op dat gebied.
Onze ruzies gaan altijd over seks. Hij zegt er geen probleem mee te hebben. Ik voel me zo naar om te moeten bedelen om seks. Ik wordt er helemaal raar van. Ik weet niet wat kan helpen. Hij zegt "wacht gewoon af totdat ik je benader". Geduld hebben en afwachten. Ik voel me niet fijn in die positie.
Zou het een lost cause zijn?
zondag 14 april 2013 16:28
quote:groterodesmurf schreef op 13 april 2013 @ 13:00:
Geen therapie so far. Heb het hier ook nog nooit met hem over gehad, maar ik kan me zo ongeveer zijn reactie voorstellen. Dan wil/kan hij het helemaal niet meer omdat hij het gevoel heeft dat er een therapeut mee zit te kijken.
Die smoes kennen we al: hij wil nu ook niet/nauwelijks, dus veel te verliezen heb je niet. Ik zou je toch aanraden zo snel mogelijk naar duidelijkheid te streven. Voor je het weet ben je jaren verder (is mij ook gebeurd) en dan ben je heel verdrietig en kwaad om al die verloren tijd, en dat komt jullie relatie zeker niet ten goede (ik spreek uit ervaring).
@ ikbeneruit: ik heb net even jouw hele verhaal terug gelezen. Wauw...ben er een beetje stil van. Aan de ene kant vind ik het fantastisch hoe je dit gedaan hebt, aan de andere kant is het ook ongelooflijk. Maar het belangrijkste is dat het voor jullie werkt. Kan me wel voorstellen dat je eigenlijk not amused bent als je man het okay vindt dat een SV gaat zoeken.....
Nou precies, ik had natuurlijk veel liever gehad dat hij had geroepen: over mijn lijk! En dat hij me naar de slaapkamer had gesleurd ;-( Dat zat er dus niet in... Ik heb me er bij neer moeten leggen, dit is zoals hij nu is/wil zijn en dat ga ik niet veranderen.
Ik ben op dit moment echt mega onzeker. Aan de ene kant is hij zo lief en blij met mij, aan de andere kant kan ik me niet voorstellen dat hij geen ander heeft. Hij is regelmatig op reis voor zijn werk, dus ik kan hem niet 'controleren'. HAAT dit gevoel. Ik wil mijn man kunnen vertrouwen en gewoon af en toe sex hebben. Punt. Niks bijzonders, maar het lijkt zo ver weg.....
Vanuit jezelf geredeneerd is het logisch dat hij een ander heeft, maar wat als hij gewoon geen of een heel lage behoefte heeft aan (seksuele) intimiteit, zoals mijn man? Dan heeft hij waarschijnlijk helemaal geen ander maar is gewoon tevreden zonder seks. Zorg dat je erachter komt wat er aan de hand is, en zoek de schuld vooral niet bij jezelf (hoe moeilijk dat ook is, ik deed dat ook ondanks wat hij erover zei, zulk gedrag is gewoon een aanslag op je zelfvertrouwen).
Geen therapie so far. Heb het hier ook nog nooit met hem over gehad, maar ik kan me zo ongeveer zijn reactie voorstellen. Dan wil/kan hij het helemaal niet meer omdat hij het gevoel heeft dat er een therapeut mee zit te kijken.
Die smoes kennen we al: hij wil nu ook niet/nauwelijks, dus veel te verliezen heb je niet. Ik zou je toch aanraden zo snel mogelijk naar duidelijkheid te streven. Voor je het weet ben je jaren verder (is mij ook gebeurd) en dan ben je heel verdrietig en kwaad om al die verloren tijd, en dat komt jullie relatie zeker niet ten goede (ik spreek uit ervaring).
@ ikbeneruit: ik heb net even jouw hele verhaal terug gelezen. Wauw...ben er een beetje stil van. Aan de ene kant vind ik het fantastisch hoe je dit gedaan hebt, aan de andere kant is het ook ongelooflijk. Maar het belangrijkste is dat het voor jullie werkt. Kan me wel voorstellen dat je eigenlijk not amused bent als je man het okay vindt dat een SV gaat zoeken.....
Nou precies, ik had natuurlijk veel liever gehad dat hij had geroepen: over mijn lijk! En dat hij me naar de slaapkamer had gesleurd ;-( Dat zat er dus niet in... Ik heb me er bij neer moeten leggen, dit is zoals hij nu is/wil zijn en dat ga ik niet veranderen.
Ik ben op dit moment echt mega onzeker. Aan de ene kant is hij zo lief en blij met mij, aan de andere kant kan ik me niet voorstellen dat hij geen ander heeft. Hij is regelmatig op reis voor zijn werk, dus ik kan hem niet 'controleren'. HAAT dit gevoel. Ik wil mijn man kunnen vertrouwen en gewoon af en toe sex hebben. Punt. Niks bijzonders, maar het lijkt zo ver weg.....
Vanuit jezelf geredeneerd is het logisch dat hij een ander heeft, maar wat als hij gewoon geen of een heel lage behoefte heeft aan (seksuele) intimiteit, zoals mijn man? Dan heeft hij waarschijnlijk helemaal geen ander maar is gewoon tevreden zonder seks. Zorg dat je erachter komt wat er aan de hand is, en zoek de schuld vooral niet bij jezelf (hoe moeilijk dat ook is, ik deed dat ook ondanks wat hij erover zei, zulk gedrag is gewoon een aanslag op je zelfvertrouwen).
zondag 14 april 2013 16:33
quote:groterodesmurf schreef op 13 april 2013 @ 21:18:
Mijn man is ook heel vaak 'ziek'. Hoofdpijn, misselijk, buikkramp, etc etc. En nu zal dit voor een deel terecht zijn, voor een groot deel word ik hier zo geirriteerd van. Ik weet niet of hij dit nu zegt om aan zijn 'sexverslaafde' vrouw te ontkomen of dat hij werkelijk ziek is (zal me niet verbazen, man is niet zo van de vitamines, vezels en dingen waar geen nicotine in zit).
Maar het komt hem wel prima uit om steeds ziek, zwak en misselijk te zijn. Mijn man 'verzon' allerlei seksuele problemen waar hij dan voor naar de dokter/uroloog etc. moest. Ik kan niet glashard bewijzen dat het allemaal onzin was maar het leverde wel iedere keer maanden uitstel op en leidde allemaal nergens toe. En inderdaad, je kan er niks van zeggen, want hij is 'ziek' en dus 'zielig'. Bottom line was dat hij gewoon geen 'zin' had, geen lust.
Anyway, het is zaterdagavond en ik zit weer eens alleen op de bank.......Geen sex, geen gesprek. Grrrrrr........
Niet leuk! Niet te lang doorploeteren zo!
Mijn man is ook heel vaak 'ziek'. Hoofdpijn, misselijk, buikkramp, etc etc. En nu zal dit voor een deel terecht zijn, voor een groot deel word ik hier zo geirriteerd van. Ik weet niet of hij dit nu zegt om aan zijn 'sexverslaafde' vrouw te ontkomen of dat hij werkelijk ziek is (zal me niet verbazen, man is niet zo van de vitamines, vezels en dingen waar geen nicotine in zit).
Maar het komt hem wel prima uit om steeds ziek, zwak en misselijk te zijn. Mijn man 'verzon' allerlei seksuele problemen waar hij dan voor naar de dokter/uroloog etc. moest. Ik kan niet glashard bewijzen dat het allemaal onzin was maar het leverde wel iedere keer maanden uitstel op en leidde allemaal nergens toe. En inderdaad, je kan er niks van zeggen, want hij is 'ziek' en dus 'zielig'. Bottom line was dat hij gewoon geen 'zin' had, geen lust.
Anyway, het is zaterdagavond en ik zit weer eens alleen op de bank.......Geen sex, geen gesprek. Grrrrrr........
Niet leuk! Niet te lang doorploeteren zo!
zondag 14 april 2013 16:38
quote:schorpioen66 schreef op 14 april 2013 @ 09:33:
Inderdaad Mopsie, het is niet stom om soms te verlangen naar het moment dat iemand je ook lichamelijk neemt zoals je bent. Dat je even onbezorgd jezelf kan zijn en elkaar iets fijns geeft. Een familielid van mijn vriendin heeft haar ooit de mogelijkheid ontnomen te genieten van lichamelijke intimiteit. En daarmee mij, haar vriend, ook. Ik ben inmiddels 46 en mag zelden genieten van lichamelijke intimiteit. Ben op zoek naar een fijne vriendschap + maar dat wil niet erg lukken (zie ander onderwerp hier). Ik merk dat het altijd onderdrukken van een normaal menselijk verlangen niet goed is. Heb geen toverstokje om dat te veranderen.
Groet, StefanNee, dat verlangen is helemaal niet stom, het is normaal en zelfs gezond. Lichamelijke liefde is een essentieel onderdeel van een liefdesrelatie en hoort bij het leven. Ik ben er na mijn eigen ervaring en de verhalen die ik om me heen gehoord heb wel van overtuigd geraakt dat je dat je partner niet mag ontzeggen, om geen enkele reden. Ideaal is natuurlijk om het samen te delen. Schorpioen, is je vriendin al in therapie geweest voor haar nare ervaring, zou dat jullie kunnen helpen? En als jullie die weg al tot het eind zijn af gelopen, rustig door zoeken naar die fijne vriendschap, dat gaat vast lukken. Er zijn zo veel mensen op zoek.
Inderdaad Mopsie, het is niet stom om soms te verlangen naar het moment dat iemand je ook lichamelijk neemt zoals je bent. Dat je even onbezorgd jezelf kan zijn en elkaar iets fijns geeft. Een familielid van mijn vriendin heeft haar ooit de mogelijkheid ontnomen te genieten van lichamelijke intimiteit. En daarmee mij, haar vriend, ook. Ik ben inmiddels 46 en mag zelden genieten van lichamelijke intimiteit. Ben op zoek naar een fijne vriendschap + maar dat wil niet erg lukken (zie ander onderwerp hier). Ik merk dat het altijd onderdrukken van een normaal menselijk verlangen niet goed is. Heb geen toverstokje om dat te veranderen.
Groet, StefanNee, dat verlangen is helemaal niet stom, het is normaal en zelfs gezond. Lichamelijke liefde is een essentieel onderdeel van een liefdesrelatie en hoort bij het leven. Ik ben er na mijn eigen ervaring en de verhalen die ik om me heen gehoord heb wel van overtuigd geraakt dat je dat je partner niet mag ontzeggen, om geen enkele reden. Ideaal is natuurlijk om het samen te delen. Schorpioen, is je vriendin al in therapie geweest voor haar nare ervaring, zou dat jullie kunnen helpen? En als jullie die weg al tot het eind zijn af gelopen, rustig door zoeken naar die fijne vriendschap, dat gaat vast lukken. Er zijn zo veel mensen op zoek.
zondag 14 april 2013 16:54
quote:merle78 schreef op 14 april 2013 @ 15:21:
<knip>
Zou het een lost cause zijn?
Merle, als ik het zo lees, word ik er niet blij van en ook niet hoopvol. In het begin van een relatie, als je dolverliefd bent, is de seks meestal wel goed. Daardoor ga je denken dat dat de normale situatie en behoefte weergeeft, maar dat is niet zo. Die zie je pas later, als je weer wat bent 'afgekoeld'. En als het dan weinig voorstelt, en je krijgt er ruzie over, gaat het in mijn ervaring meestal van kwaad tot erger.
Dat is ook wel logisch, ruzie is voor de meeste mensen niet lustopwekkend en een gefrustreerde vrouw niet aantrekkelijk. Zo kom je in een neerwaartse spiraal, maar die begint dus wel met een partner met een duidelijk lager libido dan de ander. Ik ben wel eens bang dat het goed is om dat zo snel mogelijk onder ogen te zien en er op de een of andere manier consequenties uit te trekken. Waarbij je in je achterhoofd moet houden dat dit probleem in de komende jaren alleen maar erger gaat worden.
Samen kinderen krijgen zal het meestal ook nog eens verergeren en ik raad je dan ook aan er nog eens heel goed over na te denken of je dit aan wil voor je hieraan begint, want je geeft daarmee een stuk vrijheid op om een situatie waar je ongelukkig van wordt met weinig schade te verlaten.
Ik zie het dus niet vrolijk in voor jullie, maar dat is alleen mijn perspectief. Misschien kunnen jullie er samen wel uit komen. Dat zal dan wel moeten beginnen met dat hij erkent dat dit niet een probleem of afwijking is van jou alleen maar van jullie samen. Zolang hij alleen naar jou blijft wijzen is het echt hopeloos.
<knip>
Zou het een lost cause zijn?
Merle, als ik het zo lees, word ik er niet blij van en ook niet hoopvol. In het begin van een relatie, als je dolverliefd bent, is de seks meestal wel goed. Daardoor ga je denken dat dat de normale situatie en behoefte weergeeft, maar dat is niet zo. Die zie je pas later, als je weer wat bent 'afgekoeld'. En als het dan weinig voorstelt, en je krijgt er ruzie over, gaat het in mijn ervaring meestal van kwaad tot erger.
Dat is ook wel logisch, ruzie is voor de meeste mensen niet lustopwekkend en een gefrustreerde vrouw niet aantrekkelijk. Zo kom je in een neerwaartse spiraal, maar die begint dus wel met een partner met een duidelijk lager libido dan de ander. Ik ben wel eens bang dat het goed is om dat zo snel mogelijk onder ogen te zien en er op de een of andere manier consequenties uit te trekken. Waarbij je in je achterhoofd moet houden dat dit probleem in de komende jaren alleen maar erger gaat worden.
Samen kinderen krijgen zal het meestal ook nog eens verergeren en ik raad je dan ook aan er nog eens heel goed over na te denken of je dit aan wil voor je hieraan begint, want je geeft daarmee een stuk vrijheid op om een situatie waar je ongelukkig van wordt met weinig schade te verlaten.
Ik zie het dus niet vrolijk in voor jullie, maar dat is alleen mijn perspectief. Misschien kunnen jullie er samen wel uit komen. Dat zal dan wel moeten beginnen met dat hij erkent dat dit niet een probleem of afwijking is van jou alleen maar van jullie samen. Zolang hij alleen naar jou blijft wijzen is het echt hopeloos.
ikbeneruit wijzigde dit bericht op 14-04-2013 18:27
Reden: voutjes
Reden: voutjes
% gewijzigd
maandag 15 april 2013 01:56
quote:merle78 schreef op 14 april 2013 @ 12:46:
Hallo allemaal, mijn vriend en ik hebben net weer de zoveelste discussie gehad over seks. Gisteren wees hij me weer eens af. Hij zegt dat ik tevreden moet zijn met 1x p wk en dat ik oversekst ben. Voor de goede orde. We doen het 2x p wk altijd om mijn initiatief. We hebben nu 2 jaar relatie er zijn geen kinderen of lichamelijke opstakels of medicijnen. We houden heel veel van elkaar.
Soms voel ik me een koning te rijk met m'n geweldige lieve beeldschone vriend en dan weer denk ik dat ik het niet vol ga houden met zo'n gebrekkig seksleven. Hij vind het niet belangrijk. Hij zegt dat ik geduld moet hebben en moet afwachten. Ik wacht
en wacht maar, maar er komt niets. Ik doe m'n best met lekker eten koken voor hem, hem steunen in alles wat hij doet. Ik zie er goed uit en mannen vinden me aantrekkelijk en ik houd m'n lijf in shape. Ik draag leuke kleren en kan echt genieten v seks. Ik hou ervan om m'n man te verwennen. Massages lingerie, enz. Het hoeft echt geen uren te duren, maar m'n vriend vind het dus zonde v z'n tijd. De eerste 3 maanden v onze relatie kon hij niet v me
afblijven, maar nu ontloopt en negeert hij me al langer dan een jaar. We hebben toch GVD 1x pk seks schreeuwt hij dan tegen me. Hij ziet het als een verplicht nummertje anders wordt z'n vrouwtje boos. Als we 1x p 2 weken seks hebben dan is het meestal onder invloed v drank of drugs als we v een feestje komen). Als ik dan een paar dagen daarna weer aanstalten maak zegt hij "Jezus, we hebben net 2 dagen geleden uitgebreid gesekst, ik wil m'n tijd aan andere dingen besteden. Jij bent ook niet snel tevreden."
Ik ben nu 37 en we willen graag een kind. Hij ook....op m'n vruchtbare dagen neukt hij me wel braaf. Dat doet hij zonder mokken omdat hij ook een kind wil met mij. Hij zegt heel veel van mij te houden en dat hij me heel aantrekkelijk vind. Hij zegt dat er qua seks gewoon niet meer in zit dan nu en dat hij 1x p wk meer dan genoeg vind. Als ik dan zeg " Ja, 1x p wk halen we niet eens en het komt altijd v mij uit!" dan zegt hij dat ik egoïstisch ben en een doordrammer en dat ik mezelf niet aantrekkelijker maak voor hem. Dat het niet spannend is als mezelf zo op een presenteerblaadje aan hem aanbied. Hij zegt dat ik abnormaal ben en niet hij. Moet ik deze man waar zo vreselijk verliefd op ben en v hou laten gaan? Moet ik m'n kinderwens opgeven? Want laten we eerlijk. zijn waar vind ik zo snel een andere man die met mij een gezin wil stichten? Ik ben 37 en ik woon in Amsterdam. Er zijn zat mannen, maar de meesten willen niet meer dan een spannend avontuurtje. Ik wordt steeds gefrustreerder door het gebrek aan seks. Ik fantaseer over andere mannen en ik weet dat er een moment komt dat ik voor de bijl ga als de gelegenheid zich voordoet. Dan ben ik mijn schat dus wel kwijt.
Hoe moet ik dit relativeren en/of accepteren. Stel ik me aan? Moet
ik een vibrator aanschaffen en m'n geduld opschroeven? Moet ik
mijn schat opgeven en een onzekere toekomst tegemoet gaan? Ik mis verdomme die passie. Ik mis het zo!! Ik hou v mijn schat en ik zou hem elke dag wel willen bespringen, maar het mag niet. Waarom niet?Eerlijk gezegd is met 1x per week niets mis. Dus ik begrijp de irritatie van je man wel. Just my opinion.
Hallo allemaal, mijn vriend en ik hebben net weer de zoveelste discussie gehad over seks. Gisteren wees hij me weer eens af. Hij zegt dat ik tevreden moet zijn met 1x p wk en dat ik oversekst ben. Voor de goede orde. We doen het 2x p wk altijd om mijn initiatief. We hebben nu 2 jaar relatie er zijn geen kinderen of lichamelijke opstakels of medicijnen. We houden heel veel van elkaar.
Soms voel ik me een koning te rijk met m'n geweldige lieve beeldschone vriend en dan weer denk ik dat ik het niet vol ga houden met zo'n gebrekkig seksleven. Hij vind het niet belangrijk. Hij zegt dat ik geduld moet hebben en moet afwachten. Ik wacht
en wacht maar, maar er komt niets. Ik doe m'n best met lekker eten koken voor hem, hem steunen in alles wat hij doet. Ik zie er goed uit en mannen vinden me aantrekkelijk en ik houd m'n lijf in shape. Ik draag leuke kleren en kan echt genieten v seks. Ik hou ervan om m'n man te verwennen. Massages lingerie, enz. Het hoeft echt geen uren te duren, maar m'n vriend vind het dus zonde v z'n tijd. De eerste 3 maanden v onze relatie kon hij niet v me
afblijven, maar nu ontloopt en negeert hij me al langer dan een jaar. We hebben toch GVD 1x pk seks schreeuwt hij dan tegen me. Hij ziet het als een verplicht nummertje anders wordt z'n vrouwtje boos. Als we 1x p 2 weken seks hebben dan is het meestal onder invloed v drank of drugs als we v een feestje komen). Als ik dan een paar dagen daarna weer aanstalten maak zegt hij "Jezus, we hebben net 2 dagen geleden uitgebreid gesekst, ik wil m'n tijd aan andere dingen besteden. Jij bent ook niet snel tevreden."
Ik ben nu 37 en we willen graag een kind. Hij ook....op m'n vruchtbare dagen neukt hij me wel braaf. Dat doet hij zonder mokken omdat hij ook een kind wil met mij. Hij zegt heel veel van mij te houden en dat hij me heel aantrekkelijk vind. Hij zegt dat er qua seks gewoon niet meer in zit dan nu en dat hij 1x p wk meer dan genoeg vind. Als ik dan zeg " Ja, 1x p wk halen we niet eens en het komt altijd v mij uit!" dan zegt hij dat ik egoïstisch ben en een doordrammer en dat ik mezelf niet aantrekkelijker maak voor hem. Dat het niet spannend is als mezelf zo op een presenteerblaadje aan hem aanbied. Hij zegt dat ik abnormaal ben en niet hij. Moet ik deze man waar zo vreselijk verliefd op ben en v hou laten gaan? Moet ik m'n kinderwens opgeven? Want laten we eerlijk. zijn waar vind ik zo snel een andere man die met mij een gezin wil stichten? Ik ben 37 en ik woon in Amsterdam. Er zijn zat mannen, maar de meesten willen niet meer dan een spannend avontuurtje. Ik wordt steeds gefrustreerder door het gebrek aan seks. Ik fantaseer over andere mannen en ik weet dat er een moment komt dat ik voor de bijl ga als de gelegenheid zich voordoet. Dan ben ik mijn schat dus wel kwijt.
Hoe moet ik dit relativeren en/of accepteren. Stel ik me aan? Moet
ik een vibrator aanschaffen en m'n geduld opschroeven? Moet ik
mijn schat opgeven en een onzekere toekomst tegemoet gaan? Ik mis verdomme die passie. Ik mis het zo!! Ik hou v mijn schat en ik zou hem elke dag wel willen bespringen, maar het mag niet. Waarom niet?Eerlijk gezegd is met 1x per week niets mis. Dus ik begrijp de irritatie van je man wel. Just my opinion.
maandag 15 april 2013 03:22
maandag 15 april 2013 06:33
quote:pedroso schreef op 14 april 2013 @ 23:45:
Dat was het dan. Ik heb met veel pijn in het hart er een punt achter gezet. Ik kon het niet langer. Weet even niet wat nog schrijven. Morgen iets uitgebreider.
Pedroso,
Je hebt een hele moeilijke beslissing genomen, maar weloverwogen.
En het allerbelangrijkste, je hebt voor jezelf gekozen.
Je bent niet lafhartig blijven hangen in een passieloze/seksloze relatie waarin hopen op beter de boventoon voerde.
Het wordt namelijk niet beter , nooit.
Sterkte, het gaat even tijd kosten, maar het wordt beter echt.
Je neemt het heft in eigen hand, niet meer afhankelijk van een partner die je afwijst keer op keer , geen vernederingen meer om iets zo normaals binnen een liefdes relatie, seks zou nooit een issue moeten zijn als je echt houdt van elkaar.
Dat was het dan. Ik heb met veel pijn in het hart er een punt achter gezet. Ik kon het niet langer. Weet even niet wat nog schrijven. Morgen iets uitgebreider.
Pedroso,
Je hebt een hele moeilijke beslissing genomen, maar weloverwogen.
En het allerbelangrijkste, je hebt voor jezelf gekozen.
Je bent niet lafhartig blijven hangen in een passieloze/seksloze relatie waarin hopen op beter de boventoon voerde.
Het wordt namelijk niet beter , nooit.
Sterkte, het gaat even tijd kosten, maar het wordt beter echt.
Je neemt het heft in eigen hand, niet meer afhankelijk van een partner die je afwijst keer op keer , geen vernederingen meer om iets zo normaals binnen een liefdes relatie, seks zou nooit een issue moeten zijn als je echt houdt van elkaar.
