Seks
alle pijlers
Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?
zondag 17 maart 2013 19:15
Hallo allemaal,
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
maandag 15 april 2013 08:50
quote:ashanita schreef op 15 april 2013 @ 03:22:
Wamozart: jij vind het ook normaal dat zij geen initiatief mag nemen? En dat hij alles bij haar legt? 1x per week is redelijk normaal ja, en veel mensen hier in het topic zouden een hoop overhebben voor 1x per week. Maar als Merle er niet tevreden mee is moet er toch over gepraat kunnen worden?Ben het met je eens, er over praten is zeker verstandig! Ben alleen bang dat het op niets uitloopt..
Wamozart: jij vind het ook normaal dat zij geen initiatief mag nemen? En dat hij alles bij haar legt? 1x per week is redelijk normaal ja, en veel mensen hier in het topic zouden een hoop overhebben voor 1x per week. Maar als Merle er niet tevreden mee is moet er toch over gepraat kunnen worden?Ben het met je eens, er over praten is zeker verstandig! Ben alleen bang dat het op niets uitloopt..
maandag 15 april 2013 09:06
quote:Lilith75 schreef op 15 april 2013 @ 06:33:
[...]
Je bent niet lafhartig blijven hangen in een passieloze/seksloze relatie waarin hopen op beter de boventoon voerde.
Deze opmerking stuit me héél erg tegen de borst!!!!
Iedereen maakt beslissingen die hem/haar goeddunken, daar hebben wij hier op het forum in principe niets van te vinden. Om de beslissing van anderen om hun gezinsleven belangrijker te vinden dan hun libodo 'lafhartig' te noemen schiet mij volledig in het verkeerde keelgat. Wat is er verkeerd aan om (tijdelijk) het welzijn van anderen belangrijker te vinden dan dat van jezelf?
Pedroso, heel veel sterkte de komende tijd, ik hoop dat je beslissing brengt wat je ervan verwacht.
Een dikke knuffel van mij.
[...]
Je bent niet lafhartig blijven hangen in een passieloze/seksloze relatie waarin hopen op beter de boventoon voerde.
Deze opmerking stuit me héél erg tegen de borst!!!!
Iedereen maakt beslissingen die hem/haar goeddunken, daar hebben wij hier op het forum in principe niets van te vinden. Om de beslissing van anderen om hun gezinsleven belangrijker te vinden dan hun libodo 'lafhartig' te noemen schiet mij volledig in het verkeerde keelgat. Wat is er verkeerd aan om (tijdelijk) het welzijn van anderen belangrijker te vinden dan dat van jezelf?
Pedroso, heel veel sterkte de komende tijd, ik hoop dat je beslissing brengt wat je ervan verwacht.
Een dikke knuffel van mij.
maandag 15 april 2013 11:48
quote:ashanita schreef op 15 april 2013 @ 00:03:Was dit ook wat je vrouw wilde?
Ze zat erbij en stortte emotioneel in elkaar. Ze wil verder maar kan niet beloven of het gevoel van intimiteit terug komt. Maar dat hebben we al eens gehoord en dat hebben we al geprobeerd. Dat wil ik niet meer. Geen broer/zus verhaal mee. Aan dat "als, misschien, we zullen zien" is nu eindelijk een einde.
Het geen me meest stoort is dat ze niet geprobeerd heeft. Niet de moeite gedaan heeft, eens iets op te zoeken, oefeningen van de peut te proberen, iets .... Dat kost me nu de helft van de tijd met m'n prachtig kind. Daar ben ik kwaad om.
Ze zat erbij en stortte emotioneel in elkaar. Ze wil verder maar kan niet beloven of het gevoel van intimiteit terug komt. Maar dat hebben we al eens gehoord en dat hebben we al geprobeerd. Dat wil ik niet meer. Geen broer/zus verhaal mee. Aan dat "als, misschien, we zullen zien" is nu eindelijk een einde.
Het geen me meest stoort is dat ze niet geprobeerd heeft. Niet de moeite gedaan heeft, eens iets op te zoeken, oefeningen van de peut te proberen, iets .... Dat kost me nu de helft van de tijd met m'n prachtig kind. Daar ben ik kwaad om.
Don't cry because it's over, smile because it happened.
maandag 15 april 2013 13:15
Ik reageer straks wat uitgebreider want nu op foon. Maar ik kan me zo voorstellen dat je kwaad bent. Als je zelf bereid bent nog voor 1x 100% te geven en dat dat wederom niet terug komt, maar dat iemand wel jn elkaar stort. En het gemis van je kinderen...
Denk je dat het wel mogelijk moet zijn om op een goede manier te scheiden? Om jullie beider ega wat opzij te zetten, zodat je in de buurt kunt blijven wonen? Hoe oud zijn je kinderen nu?
Behalve het gemis van je kinderen: ben je opgelucht? Of teleurgesteld? Boos, dat ze je zelfs op het moment supreme in de steek laat?
Denk je dat het wel mogelijk moet zijn om op een goede manier te scheiden? Om jullie beider ega wat opzij te zetten, zodat je in de buurt kunt blijven wonen? Hoe oud zijn je kinderen nu?
Behalve het gemis van je kinderen: ben je opgelucht? Of teleurgesteld? Boos, dat ze je zelfs op het moment supreme in de steek laat?
maandag 15 april 2013 15:06
Kind is 5 maar heeft er nooit last van gehad. Maar ik wil een beter voorbeeld zijn. Dit zit ook mee in de beslissing. We kunnen op een goeie manier uit elkaar, daar ga ik vanuit, maar je weet nooit. Als ik alles op voorhand wist, was het zo nooit gelopen 
Zelf had ze het zwaar, ze was moe van het denken, psychisch op.
Kan ik helemaal inkomen maar daar zorgt ze door haar eigen besluiteloosheid zelf voor.
Opgelucht, teleurgesteld EN boos. Niet of dus.
Zelf had ze het zwaar, ze was moe van het denken, psychisch op.
Kan ik helemaal inkomen maar daar zorgt ze door haar eigen besluiteloosheid zelf voor.
Opgelucht, teleurgesteld EN boos. Niet of dus.
Don't cry because it's over, smile because it happened.
maandag 15 april 2013 15:26
Dat kan ook nog
Ik vind het knap, Pedroso, dat je voor jezelf hebt gekozen. Dat je niet toch weer een nieuwe termijn hebt gesteld. En nu is het vooruit kijken. Met vast nog wel een hoop tranen. En een rouwproces. En schreeuwen. En tot rust komen. Op naar de toekomst
Sterkte, met het jullie jongetje vertellen. Moeilijke leeftijd: ze krijgen alles mee maar kunnen nog niet alles begrijpen. Ik hoop echt dat jullie beiden ervoor kunnen zorgen dat het ventje niet in een loyaliteitsconflict komt en hem kunnen weerhouden van verlatingsangst door hem beide duidelijk te maken dat hij altijd op jullie kan rekenen, ook al wonen jullie niet meer onder een dak.
Kun jij blijven wonen waar je nu woont? (Je bent al niet meer thuis, toch?)
Ik vind het knap, Pedroso, dat je voor jezelf hebt gekozen. Dat je niet toch weer een nieuwe termijn hebt gesteld. En nu is het vooruit kijken. Met vast nog wel een hoop tranen. En een rouwproces. En schreeuwen. En tot rust komen. Op naar de toekomst
Sterkte, met het jullie jongetje vertellen. Moeilijke leeftijd: ze krijgen alles mee maar kunnen nog niet alles begrijpen. Ik hoop echt dat jullie beiden ervoor kunnen zorgen dat het ventje niet in een loyaliteitsconflict komt en hem kunnen weerhouden van verlatingsangst door hem beide duidelijk te maken dat hij altijd op jullie kan rekenen, ook al wonen jullie niet meer onder een dak.
Kun jij blijven wonen waar je nu woont? (Je bent al niet meer thuis, toch?)
maandag 15 april 2013 15:32
Ik woon nu fulltime in het huis, is ook van mij. Zij kan bij haar ouders terecht, dat is vlak bij. Deze week is het even tot rust komen. Dan die rust gebruiken om afspraken te maken en dingen te regelen.
Het "rouwproces" ivm onze relatie heb ik het afgelopen jaar al helemaal doorlopen. Ik kan een hele boel dus al relativeren. Voor haar is het een ander verhaal. Door haar besluiteloosheid en emotioneel uitstellen kom het allemaal in 1 keer. Nu ja. Dit was ook de basis van het probleem uiteraard.
Het "rouwproces" ivm onze relatie heb ik het afgelopen jaar al helemaal doorlopen. Ik kan een hele boel dus al relativeren. Voor haar is het een ander verhaal. Door haar besluiteloosheid en emotioneel uitstellen kom het allemaal in 1 keer. Nu ja. Dit was ook de basis van het probleem uiteraard.
Don't cry because it's over, smile because it happened.
maandag 15 april 2013 15:41
Haaaai allemaal... ik ben er nog hoor. En ik lees ook wel mee. Maar net als sommige anderen ben ik afgelopen week wat geschrokken van de toon waarop de discussies soms plaatsvonden. Ik voelde me onvoldoende thuis op het topic om te reageren...
Natuurlijk. Ergens in mijn achterhoofd weet ik dat de relatie met mijn Lief eindig is. Dat dit ons op gaat breken. Maar ik wil er niet aan. Nog niet. En dan wil ik niet steeds maar lezen dat het de enige reële optie is. Ik geniet nog zo van het leven dat ik met hem leid. Van alles wat ik wel met hem heb. Dus zou ik ook niet moeten klagen, want ik kies hiervoor...
Toch ben ik ondertussen ook wat stappen aan het zetten in het digitale flirt circuit. Spelen met vuur, misschien... Ik zoek vooralsnog geen ontmoetingen op. Maar wie weet komt het er ooit wel van. Ik ben nu wel op het punt beland dat ik me daar niet schuldig over voel.
Pedroso, wat moet jij kapot zijn. Wat een klote keuze om te moeten maken. Heel veel sterkte!!
Merle, ik herken jouw situatie wel. Zo was het bij ons ook. Eenmaal per week of eenmaal per twee weken haalden we wel. Maar altijd op mijn initiatief. Het was eigenlijk niet eens de frequentie waar ik moeite mee had, wel dat het steeds van mij uitkwam. Toen stopte ik met initiatief nemen. Een heel bewuste keuze. Ik wachtte tot hij mij zou benaderen. Dat gebeurde niet. En zo heb ik uiteindelijk eigenhandig het laatste restje seksleven om zeep geholpen. Nu heb ik daar spijt van, maar er lijkt geen weg meer terug.
Natuurlijk. Ergens in mijn achterhoofd weet ik dat de relatie met mijn Lief eindig is. Dat dit ons op gaat breken. Maar ik wil er niet aan. Nog niet. En dan wil ik niet steeds maar lezen dat het de enige reële optie is. Ik geniet nog zo van het leven dat ik met hem leid. Van alles wat ik wel met hem heb. Dus zou ik ook niet moeten klagen, want ik kies hiervoor...
Toch ben ik ondertussen ook wat stappen aan het zetten in het digitale flirt circuit. Spelen met vuur, misschien... Ik zoek vooralsnog geen ontmoetingen op. Maar wie weet komt het er ooit wel van. Ik ben nu wel op het punt beland dat ik me daar niet schuldig over voel.
Pedroso, wat moet jij kapot zijn. Wat een klote keuze om te moeten maken. Heel veel sterkte!!
Merle, ik herken jouw situatie wel. Zo was het bij ons ook. Eenmaal per week of eenmaal per twee weken haalden we wel. Maar altijd op mijn initiatief. Het was eigenlijk niet eens de frequentie waar ik moeite mee had, wel dat het steeds van mij uitkwam. Toen stopte ik met initiatief nemen. Een heel bewuste keuze. Ik wachtte tot hij mij zou benaderen. Dat gebeurde niet. En zo heb ik uiteindelijk eigenhandig het laatste restje seksleven om zeep geholpen. Nu heb ik daar spijt van, maar er lijkt geen weg meer terug.
maandag 15 april 2013 15:45
quote:Beukenootje schreef op 15 april 2013 @ 09:06:
[...]
Deze opmerking stuit me héél erg tegen de borst!!!!
Iedereen maakt beslissingen die hem/haar goeddunken, daar hebben wij hier op het forum in principe niets van te vinden. Om de beslissing van anderen om hun gezinsleven belangrijker te vinden dan hun libodo 'lafhartig' te noemen schiet mij volledig in het verkeerde keelgat. Wat is er verkeerd aan om (tijdelijk) het welzijn van anderen belangrijker te vinden dan dat van jezelf?
Pedroso, heel veel sterkte de komende tijd, ik hoop dat je beslissing brengt wat je ervan verwacht.
Een dikke knuffel van mij.
Het interesseert me werkelijk helemaal niets Beukenootje wat jou tegen de borst stuit.
Doe wat je denkt dat goed is, heb ik je al eerder gezegd.
Ga je frustratie niet bij mij leggen hou het bij jezelf , en dat jij mijn post kennelijk persoonlijk opvat is jouw probleem .
Daarnaast vind ik simpelweg wat ik vind openbaar forum weet je wel.
Had jij niet een uitgesproken mening over "je kut volgen"?
Verder had ik al besloten je te negeren , wat ik bij deze dan ook verder doe.
[...]
Deze opmerking stuit me héél erg tegen de borst!!!!
Iedereen maakt beslissingen die hem/haar goeddunken, daar hebben wij hier op het forum in principe niets van te vinden. Om de beslissing van anderen om hun gezinsleven belangrijker te vinden dan hun libodo 'lafhartig' te noemen schiet mij volledig in het verkeerde keelgat. Wat is er verkeerd aan om (tijdelijk) het welzijn van anderen belangrijker te vinden dan dat van jezelf?
Pedroso, heel veel sterkte de komende tijd, ik hoop dat je beslissing brengt wat je ervan verwacht.
Een dikke knuffel van mij.
Het interesseert me werkelijk helemaal niets Beukenootje wat jou tegen de borst stuit.
Doe wat je denkt dat goed is, heb ik je al eerder gezegd.
Ga je frustratie niet bij mij leggen hou het bij jezelf , en dat jij mijn post kennelijk persoonlijk opvat is jouw probleem .
Daarnaast vind ik simpelweg wat ik vind openbaar forum weet je wel.
Had jij niet een uitgesproken mening over "je kut volgen"?
Verder had ik al besloten je te negeren , wat ik bij deze dan ook verder doe.
maandag 15 april 2013 16:03
quote:Femme77 schreef op 15 april 2013 @ 15:41:
Haaaai allemaal... ik ben er nog hoor. En ik lees ook wel mee. Maar net als sommige anderen ben ik afgelopen week wat geschrokken van de toon waarop de discussies soms plaatsvonden. Ik voelde me onvoldoende thuis op het topic om te reageren...
Natuurlijk. Ergens in mijn achterhoofd weet ik dat de relatie met mijn Lief eindig is. Dat dit ons op gaat breken. Maar ik wil er niet aan. Nog niet. En dan wil ik niet steeds maar lezen dat het de enige reële optie is. Ik geniet nog zo van het leven dat ik met hem leid. Van alles wat ik wel met hem heb. Dus zou ik ook niet moeten klagen, want ik kies hiervoor...
Toch ben ik ondertussen ook wat stappen aan het zetten in het digitale flirt circuit. Spelen met vuur, misschien... Ik zoek vooralsnog geen ontmoetingen op. Maar wie weet komt het er ooit wel van. Ik ben nu wel op het punt beland dat ik me daar niet schuldig over voel.
Pedroso, wat moet jij kapot zijn. Wat een klote keuze om te moeten maken. Heel veel sterkte!!
Merle, ik herken jouw situatie wel. Zo was het bij ons ook. Eenmaal per week of eenmaal per twee weken haalden we wel. Maar altijd op mijn initiatief. Het was eigenlijk niet eens de frequentie waar ik moeite mee had, wel dat het steeds van mij uitkwam. Toen stopte ik met initiatief nemen. Een heel bewuste keuze. Ik wachtte tot hij mij zou benaderen. Dat gebeurde niet. En zo heb ik uiteindelijk eigenhandig het laatste restje seksleven om zeep geholpen. Nu heb ik daar spijt van, maar er lijkt geen weg meer terug.
Snap ik , maar het is wel een realistische situatie.
De situatie waarin je nu zit met je partner zal seksueel gezien niet anders worden.
Je bent virtueel aan het flirten zonder schuldgevoel , waarom en dat vraag ik oprecht.
Ik zelf zou als ik gelukkig ben met mijn lief op seksueel vlak na , niet gaan flirten...lees mogelijk met vuur gaan spelen.
Is dat dan eerlijk to je lief?
Of weet hij er van?
En de stap zetten is rete moeilijk heb er 6 jr over gedaan met alle frustraties en verdrietige boze momenten van dien.
Ben net als jullie door alle fases heen gegaan ( op het buiten de deur zoeken of virtuele flirten na dan)
Het verandert niet , nooit.
Haaaai allemaal... ik ben er nog hoor. En ik lees ook wel mee. Maar net als sommige anderen ben ik afgelopen week wat geschrokken van de toon waarop de discussies soms plaatsvonden. Ik voelde me onvoldoende thuis op het topic om te reageren...
Natuurlijk. Ergens in mijn achterhoofd weet ik dat de relatie met mijn Lief eindig is. Dat dit ons op gaat breken. Maar ik wil er niet aan. Nog niet. En dan wil ik niet steeds maar lezen dat het de enige reële optie is. Ik geniet nog zo van het leven dat ik met hem leid. Van alles wat ik wel met hem heb. Dus zou ik ook niet moeten klagen, want ik kies hiervoor...
Toch ben ik ondertussen ook wat stappen aan het zetten in het digitale flirt circuit. Spelen met vuur, misschien... Ik zoek vooralsnog geen ontmoetingen op. Maar wie weet komt het er ooit wel van. Ik ben nu wel op het punt beland dat ik me daar niet schuldig over voel.
Pedroso, wat moet jij kapot zijn. Wat een klote keuze om te moeten maken. Heel veel sterkte!!
Merle, ik herken jouw situatie wel. Zo was het bij ons ook. Eenmaal per week of eenmaal per twee weken haalden we wel. Maar altijd op mijn initiatief. Het was eigenlijk niet eens de frequentie waar ik moeite mee had, wel dat het steeds van mij uitkwam. Toen stopte ik met initiatief nemen. Een heel bewuste keuze. Ik wachtte tot hij mij zou benaderen. Dat gebeurde niet. En zo heb ik uiteindelijk eigenhandig het laatste restje seksleven om zeep geholpen. Nu heb ik daar spijt van, maar er lijkt geen weg meer terug.
Snap ik , maar het is wel een realistische situatie.
De situatie waarin je nu zit met je partner zal seksueel gezien niet anders worden.
Je bent virtueel aan het flirten zonder schuldgevoel , waarom en dat vraag ik oprecht.
Ik zelf zou als ik gelukkig ben met mijn lief op seksueel vlak na , niet gaan flirten...lees mogelijk met vuur gaan spelen.
Is dat dan eerlijk to je lief?
Of weet hij er van?
En de stap zetten is rete moeilijk heb er 6 jr over gedaan met alle frustraties en verdrietige boze momenten van dien.
Ben net als jullie door alle fases heen gegaan ( op het buiten de deur zoeken of virtuele flirten na dan)
Het verandert niet , nooit.
maandag 15 april 2013 16:10
quote:pedroso schreef op 15 april 2013 @ 15:32:
Ik woon nu fulltime in het huis, is ook van mij. Zij kan bij haar ouders terecht, dat is vlak bij. Deze week is het even tot rust komen. Dan die rust gebruiken om afspraken te maken en dingen te regelen.
Het "rouwproces" ivm onze relatie heb ik het afgelopen jaar al helemaal doorlopen. Ik kan een hele boel dus al relativeren. Voor haar is het een ander verhaal. Door haar besluiteloosheid en emotioneel uitstellen kom het allemaal in 1 keer. Nu ja. Dit was ook de basis van het probleem uiteraard.
Inderdaad dat proces heb je grotendeels al doorlopen.
Dat had ik ook, maar had het toch heel erg moeilijk , immers niet voor niets het na de breuk nog een keer geprobeert.
Daarna ook nog veel moeite gehad met hem om zijn andere kanten echt los te laten.
Hij was en is gewoon verder een heel lief mens.
Daarom begrijp ik echt wel hoe moeilijk het is, maar tevens weet ik dus ook dat een breuk vaak onvermijdelijk is, alleen maar houden van en leuke dingen doen is niet genoeg.
Ik woon nu fulltime in het huis, is ook van mij. Zij kan bij haar ouders terecht, dat is vlak bij. Deze week is het even tot rust komen. Dan die rust gebruiken om afspraken te maken en dingen te regelen.
Het "rouwproces" ivm onze relatie heb ik het afgelopen jaar al helemaal doorlopen. Ik kan een hele boel dus al relativeren. Voor haar is het een ander verhaal. Door haar besluiteloosheid en emotioneel uitstellen kom het allemaal in 1 keer. Nu ja. Dit was ook de basis van het probleem uiteraard.
Inderdaad dat proces heb je grotendeels al doorlopen.
Dat had ik ook, maar had het toch heel erg moeilijk , immers niet voor niets het na de breuk nog een keer geprobeert.
Daarna ook nog veel moeite gehad met hem om zijn andere kanten echt los te laten.
Hij was en is gewoon verder een heel lief mens.
Daarom begrijp ik echt wel hoe moeilijk het is, maar tevens weet ik dus ook dat een breuk vaak onvermijdelijk is, alleen maar houden van en leuke dingen doen is niet genoeg.
maandag 15 april 2013 16:33
Ik voel me niet zo thuis op een topic waar we elkaar een scheiding aanpraten als gevolg van te weinig sex in een relatie.
Begrijp me niet verkeerd, ik weet echt hoe onzeker je daarvan kunt worden, maar zocht eigenlijk naar andere manieren om om te gaan met een gebrek aan intimiteit dan een scheiding.
Die zijn er kennelijk niet.
Doei dan maar.
Begrijp me niet verkeerd, ik weet echt hoe onzeker je daarvan kunt worden, maar zocht eigenlijk naar andere manieren om om te gaan met een gebrek aan intimiteit dan een scheiding.
Die zijn er kennelijk niet.
Doei dan maar.
maandag 15 april 2013 16:53
quote:Lilith75 schreef op 15 april 2013 @ 16:03:
[...]
Je bent virtueel aan het flirten zonder schuldgevoel , waarom en dat vraag ik oprecht.
Omdat ik ervan geniet. Omdat het me een kanaal geeft voor mijn lustgevoelens. Omdat het lekker vulgair en ordinair is. Omdat het een prettigere manier van omgaan met mijn frustraties is dan er hier over te discussieren. En omdat ik ontzettend goed ben in struisvogel politiek.
Ik vertel het mijn vriend niet letterlijk, maar hij weet het wel. Zou me zomaar niets verbazen als hij het zelf ook doet. Noem het een gedoogconstructie. Voor nu werkt het en we zien wel voor hoe lang.
[...]
Je bent virtueel aan het flirten zonder schuldgevoel , waarom en dat vraag ik oprecht.
Omdat ik ervan geniet. Omdat het me een kanaal geeft voor mijn lustgevoelens. Omdat het lekker vulgair en ordinair is. Omdat het een prettigere manier van omgaan met mijn frustraties is dan er hier over te discussieren. En omdat ik ontzettend goed ben in struisvogel politiek.
Ik vertel het mijn vriend niet letterlijk, maar hij weet het wel. Zou me zomaar niets verbazen als hij het zelf ook doet. Noem het een gedoogconstructie. Voor nu werkt het en we zien wel voor hoe lang.
maandag 15 april 2013 17:08
Femme, valt er helemaal niets meer van je partner te verwachten of heb je zelf geen zin meer om toch weer intiatief te nemen?
Je geeft aan dat het zo kan zijn dat hij ook virtueel flirt, denk je dat of heb je echt een sterk vermoeden.
Zo ja dan is het toch gewoon ontzettend jammer dat jullie niet samen irl dat vulgaire ordinaire op elkaar toepassen?
Struisvogel politiek, dat is een goeie dat deed/doet iedereen hier op het topic.
Je geeft aan dat het zo kan zijn dat hij ook virtueel flirt, denk je dat of heb je echt een sterk vermoeden.
Zo ja dan is het toch gewoon ontzettend jammer dat jullie niet samen irl dat vulgaire ordinaire op elkaar toepassen?
Struisvogel politiek, dat is een goeie dat deed/doet iedereen hier op het topic.
maandag 15 april 2013 17:27
maandag 15 april 2013 17:31
maandag 15 april 2013 18:13
Lilith, hij deed dat ooit. In het eerste jaar van onze relatie, nog voordat we samenwoonden. Daar ben ik toen nog heel boos om geworden.
Hij kan dat vulgaire niet in mij zien. Dat is precies het probleem. Ook toen we nog wel regelmatig seks hadden, was het zacht en lief. Nooit rauw en ranzig. Met uitzondering van de eerste maanden dan, toen we nog geen vaste verkering hadden.
Wij zijn niet goed in het combineren van liefde en lust. Hij niet. En ikzelf misschien ook niet. Zo jammer, want op alle andere vlakken zijn we zo'n goede match.
Ik zie meer heil in het open breken van de relatie, dan in het zoeken van dierlijke lust bij elkaar.
Hij kan dat vulgaire niet in mij zien. Dat is precies het probleem. Ook toen we nog wel regelmatig seks hadden, was het zacht en lief. Nooit rauw en ranzig. Met uitzondering van de eerste maanden dan, toen we nog geen vaste verkering hadden.
Wij zijn niet goed in het combineren van liefde en lust. Hij niet. En ikzelf misschien ook niet. Zo jammer, want op alle andere vlakken zijn we zo'n goede match.
Ik zie meer heil in het open breken van de relatie, dan in het zoeken van dierlijke lust bij elkaar.
maandag 15 april 2013 18:30
quote:Beukenootje schreef op 15 april 2013 @ 16:33:
Ik voel me niet zo thuis op een topic waar we elkaar een scheiding aanpraten als gevolg van te weinig sex in een relatie.
Begrijp me niet verkeerd, ik weet echt hoe onzeker je daarvan kunt worden, maar zocht eigenlijk naar andere manieren om om te gaan met een gebrek aan intimiteit dan een scheiding.
Die zijn er kennelijk niet.
Doei dan maar.Eh, ok. Veel succes verder.
Ik voel me niet zo thuis op een topic waar we elkaar een scheiding aanpraten als gevolg van te weinig sex in een relatie.
Begrijp me niet verkeerd, ik weet echt hoe onzeker je daarvan kunt worden, maar zocht eigenlijk naar andere manieren om om te gaan met een gebrek aan intimiteit dan een scheiding.
Die zijn er kennelijk niet.
Doei dan maar.Eh, ok. Veel succes verder.
maandag 15 april 2013 18:33
quote:ashanita schreef op 15 april 2013 @ 09:52:
Pedroso, ik kom nog langs om te kijken hoe het met je gaat en of je steun kan gebruiken. Verder vrees ik dat ik hier ook niet meer veel ga zijn, net als Lilith. Ik vind de toon er niet leuker op geworden.Ik schrijf een paar dagen mee en alle 'veteranen' haken af... Toeval of moet ik me aangesproken voelen? Zou je willen aangeven wat je bedoelt met 'de toon'? Ik heb zelf steun gehad aan het meelezen hier en wil het voor niemand bederven.
Pedroso, ik kom nog langs om te kijken hoe het met je gaat en of je steun kan gebruiken. Verder vrees ik dat ik hier ook niet meer veel ga zijn, net als Lilith. Ik vind de toon er niet leuker op geworden.Ik schrijf een paar dagen mee en alle 'veteranen' haken af... Toeval of moet ik me aangesproken voelen? Zou je willen aangeven wat je bedoelt met 'de toon'? Ik heb zelf steun gehad aan het meelezen hier en wil het voor niemand bederven.
maandag 15 april 2013 18:37
quote:Femme77 schreef op 15 april 2013 @ 18:13:
<knip>
Wij zijn niet goed in het combineren van liefde en lust. Hij niet. En ikzelf misschien ook niet. Zo jammer, want op alle andere vlakken zijn we zo'n goede match.
Ik zie meer heil in het open breken van de relatie, dan in het zoeken van dierlijke lust bij elkaar.Verschil in behoefte, verschil in stijl... Het lijken details maar als het je seksleven om zeep brengt, kan het je relatie kapot maken. Als openbreken een optie is kun je misschien de relatie behouden en allebei naar een fijne combinatie zoeken. Niet gemakkelijk, maar het kan!
<knip>
Wij zijn niet goed in het combineren van liefde en lust. Hij niet. En ikzelf misschien ook niet. Zo jammer, want op alle andere vlakken zijn we zo'n goede match.
Ik zie meer heil in het open breken van de relatie, dan in het zoeken van dierlijke lust bij elkaar.Verschil in behoefte, verschil in stijl... Het lijken details maar als het je seksleven om zeep brengt, kan het je relatie kapot maken. Als openbreken een optie is kun je misschien de relatie behouden en allebei naar een fijne combinatie zoeken. Niet gemakkelijk, maar het kan!
maandag 15 april 2013 18:37
quote:Femme77 schreef op 15 april 2013 @ 18:13:
Lilith, hij deed dat ooit. In het eerste jaar van onze relatie, nog voordat we samenwoonden. Daar ben ik toen nog heel boos om geworden.
Hij kan dat vulgaire niet in mij zien. Dat is precies het probleem. Ook toen we nog wel regelmatig seks hadden, was het zacht en lief. Nooit rauw en ranzig. Met uitzondering van de eerste maanden dan, toen we nog geen vaste verkering hadden.
Wij zijn niet goed in het combineren van liefde en lust. Hij niet. En ikzelf misschien ook niet. Zo jammer, want op alle andere vlakken zijn we zo'n goede match.
Ik zie meer heil in het open breken van de relatie, dan in het zoeken van dierlijke lust bij elkaar.
En nu is als ik het dus goed begrepen heb ook geen tedere sex/ of überhaupt geen intimiteit meer.
Inderdaad ontzettend jammer.
Had jij dat in eerdere relaties ook ? combineren liefde/lust bedoel ik?
Help me even herinneren, is het jouw partner die liever " anonieme "seks verkiest?
Lilith, hij deed dat ooit. In het eerste jaar van onze relatie, nog voordat we samenwoonden. Daar ben ik toen nog heel boos om geworden.
Hij kan dat vulgaire niet in mij zien. Dat is precies het probleem. Ook toen we nog wel regelmatig seks hadden, was het zacht en lief. Nooit rauw en ranzig. Met uitzondering van de eerste maanden dan, toen we nog geen vaste verkering hadden.
Wij zijn niet goed in het combineren van liefde en lust. Hij niet. En ikzelf misschien ook niet. Zo jammer, want op alle andere vlakken zijn we zo'n goede match.
Ik zie meer heil in het open breken van de relatie, dan in het zoeken van dierlijke lust bij elkaar.
En nu is als ik het dus goed begrepen heb ook geen tedere sex/ of überhaupt geen intimiteit meer.
Inderdaad ontzettend jammer.
Had jij dat in eerdere relaties ook ? combineren liefde/lust bedoel ik?
Help me even herinneren, is het jouw partner die liever " anonieme "seks verkiest?
maandag 15 april 2013 18:44
quote:Femme77 schreef op 15 april 2013 @ 15:41:
<knip>Eenmaal per week of eenmaal per twee weken haalden we wel. Maar altijd op mijn initiatief. Het was eigenlijk niet eens de frequentie waar ik moeite mee had, wel dat het steeds van mij uitkwam. Toen stopte ik met initiatief nemen. Een heel bewuste keuze. Ik wachtte tot hij mij zou benaderen. Dat gebeurde niet. En zo heb ik uiteindelijk eigenhandig het laatste restje seksleven om zeep geholpen. Nu heb ik daar spijt van, maar er lijkt geen weg meer terug.Zo herkenbaar!! Voor mij hield dat ook op, het altijd weer degene moeten zijn die aangeeft zin te hebben. En nooit eens te ervaren dat hij dat ook in mij heeft. En als je er dan mee stopt, wordt de situatie pijnlijk duidelijk. Maar hij verandert er niet wezenlijk door, dus of je spijt moet hebben, is de vraag. Had je dat aangekund, altijd maar het initiatief moeten blijven nemen? Ikke niet hoor, het ging ten koste van mijn zelfvertrouwen. Ik vond het zeker spijtig toen mijn besluit om te stoppen met het nemen van het voortouw ons seksleven effectief beëindigde (dit is intussen al meer dan acht jaar gelden) maar ik heb er geen spijt van. Het is zoals het is: hij heeft (vrijwel) nooit zin. Dat kan je dan maar beter onder ogen zien.
<knip>Eenmaal per week of eenmaal per twee weken haalden we wel. Maar altijd op mijn initiatief. Het was eigenlijk niet eens de frequentie waar ik moeite mee had, wel dat het steeds van mij uitkwam. Toen stopte ik met initiatief nemen. Een heel bewuste keuze. Ik wachtte tot hij mij zou benaderen. Dat gebeurde niet. En zo heb ik uiteindelijk eigenhandig het laatste restje seksleven om zeep geholpen. Nu heb ik daar spijt van, maar er lijkt geen weg meer terug.Zo herkenbaar!! Voor mij hield dat ook op, het altijd weer degene moeten zijn die aangeeft zin te hebben. En nooit eens te ervaren dat hij dat ook in mij heeft. En als je er dan mee stopt, wordt de situatie pijnlijk duidelijk. Maar hij verandert er niet wezenlijk door, dus of je spijt moet hebben, is de vraag. Had je dat aangekund, altijd maar het initiatief moeten blijven nemen? Ikke niet hoor, het ging ten koste van mijn zelfvertrouwen. Ik vond het zeker spijtig toen mijn besluit om te stoppen met het nemen van het voortouw ons seksleven effectief beëindigde (dit is intussen al meer dan acht jaar gelden) maar ik heb er geen spijt van. Het is zoals het is: hij heeft (vrijwel) nooit zin. Dat kan je dan maar beter onder ogen zien.
maandag 15 april 2013 18:45
Ik weet ook niet goed of en hoe ik hier nog iets wil zeggen; het venijn spreekt me niet zo aan. Maar ik doe het dus wel even . De nieuwe titel 'hoe ga ik daarmee om' spreekt me -nogmaals- wel aan. Dat impliceert dat er een zoeken is naar wat je doet als je partner een laag libido heeft. Dat kan zijn dat je weggaat. (Heb je gelijk ook geen partner met een laag libido meer; hele topic welhaast overbodig..) Maar het kan ook zijn dat je een modus vindt. Of wilt vinden.
En dan kan het gaan over: in hoeverre kies je voor platonisch, je kinderen, je goedlopende gezin. Hoe handel je frustratie, hoe voorkom je dat die tussen het goede sijpelt. Daar zoek ik naar. Weggaan wil ik niet, voor de kinderen en daarmee voor mezelf. Maar daar werkelijk 'vrede' mee hebben lukt me ook niet elke dag. En daar zoek ik steun , herkenning, tips, hulp voor.
Ik veroordeel weggaan niet, absoluut niet. Ik denk alleen dat er meer mogelijkheden zijn.
) Maar het kan ook zijn dat je een modus vindt. Of wilt vinden. En dan kan het gaan over: in hoeverre kies je voor platonisch, je kinderen, je goedlopende gezin. Hoe handel je frustratie, hoe voorkom je dat die tussen het goede sijpelt. Daar zoek ik naar. Weggaan wil ik niet, voor de kinderen en daarmee voor mezelf. Maar daar werkelijk 'vrede' mee hebben lukt me ook niet elke dag. En daar zoek ik steun , herkenning, tips, hulp voor.
Ik veroordeel weggaan niet, absoluut niet. Ik denk alleen dat er meer mogelijkheden zijn.
