Geen roze wolk..

15-02-2017 20:19 409 berichten
Alle reacties Link kopieren
He meiden,



Ik ben op dit moment precies 9 weken zwanger, helemaal gepland en elke maand dat het niet lukte was een domper, uiteindelijk was ik toch snel zwanger ( half jaar )

Ik schrijf gezellig mee in andere topics maar daar vind ik niet helemaal aansluiting, omdat ik helaas niet echt op een roze wolk zit.

Vanaf ongeveer de 5de week begon ik heel extreem te piekeren en voelde ik mij somber, dit heb ik helaas nog steeds waardoor ik slecht blij kan zijn, en dit frustreert vervolgens weer.

Ik had verwacht dat zodra ik zwanger was ik lekker in tijdschriften zou gaan neuzen en weg zou zwijmelen bij babypakjes ed. Maar helaas is dit dus niet helemaal zo.

Inmiddels aangemeld bij pop poli en tot die tijd loop ik bij een psycholoog.



Zijn er meer die dit herkennen? Bij hoeveel weken nam dit bij jullie af? Tips wat wel of niet te doen?

Ik hoor graag van andere!
Alle reacties Link kopieren
quote:Raymasa schreef op 07 maart 2017 @ 10:21:

[...]





Ik zou juist zeggen: wacht zo lang mogelijk met flesjes! Ik wilde mijn zoontje eigenlijk 6 maanden borstvoeding geven. Na 10 weken heb ik één keer afgekolfde melk uit een fles gegeven en vanaf dat moment wilde hij geen moeite meer doen voor de borst. Ben daarom na 3 maanden noodgedwongen helemaal gestopt met de borstvoeding (kolven vond ik zo'n gedoe). Maar goed, dit is natuurlijk alleen mijn ervaring en niet volgens het advies van alle instanties...



Tja. Ik wil over op de fles zodat ik ook eens we kan. Vanaf 5 weken aan het oefenen en nu, 5 weken later kan hij het nog niet...



Zou ik toch liever een borstweigeraar dan een flesweigeraar hebben
Alle reacties Link kopieren
Bevalplan vond ik vooral fijn omdat je op dat moment niet meer in discussie kunt gaan met de hulpverleners

Dus het is fijn als specifieke wensen op papier staan en verloskundige en partner daarvan op de hoogte zijn

Bij mijn eerste bevalling liep alles anders en zijn bepaalde wensen genegeerd om medische redenen (wat ik nog steeds jammer vind maar het kon niet anders).

Bij de tweede ben ik thuis bevallen en heeft mijn verloskundige nauwelijks actief iets gedaan (bewust). Alleen inwendig onderzoek en vliezen breken toen de weeën stil vielen. En een paar keer naar het hartje geluisterd om te controleren of de baby het nog oké vond

Mijn tweede bevalling gun ik iedereen
quote:_lady_ schreef op 07 maart 2017 @ 10:30:

Bevalplan vond ik vooral fijn omdat je op dat moment niet meer in discussie kunt gaan met de hulpverleners

Dus het is fijn als specifieke wensen op papier staan en verloskundige en partner daarvan op de hoogte zijn

Bij mijn eerste bevalling liep alles anders en zijn bepaalde wensen genegeerd om medische redenen (wat ik nog steeds jammer vind maar het kon niet anders).

Bij de tweede ben ik thuis bevallen en heeft mijn verloskundige nauwelijks actief iets gedaan (bewust). Alleen inwendig onderzoek en vliezen breken toen de weeën stil vielen. En een paar keer naar het hartje geluisterd om te controleren of de baby het nog oké vond

Mijn tweede bevalling gun ik iedereen



Oh nee thuis bevallen is echt mijn grote angst haha voel me veel veiliger in het ziekenhuis. Wil het wel graag zelf doen als het kan hoor, want ik geloof echt wel dat het een fysiologisch proces kan zijn. Maar ik geloof dat ik teveel stress zou hebben thuis om van die fysiologie gebruik te maken. Mocht het bij mij fysiologisch nou allemaal een beetje tegenzitten dan wil ik gewoon direct een gyn aan m'n bed, anders kan ik niet ontspannen.



Maar ik wil dus ook als ik zeg: ik wil een ruggenprik, dat ik er dan een krijg. En dat ze dan niet gaan aanmoedigen om het toch niet te nemen ofzo. Ik ga er niet vanuit dat ik hem neem, maar ik ga er wel vanuit dat ik zelf prima kan aanvoelen dat ik hem nodig heb en hoef daar dan niet over in discussie met wie dan ook. En ik wil al helemaal geen opiaten, dat moeten ze maar met rode koeienletters in mijn dossier zetten, want die heb ik nu 2x gehad en beide keren een giga bad trip waarin in helemaal gevangen raakte in mezelf en niet kon aangeven dat ik me helemaal niet goed voelde (duizelig, misselijk, kreeg geen lucht, gevoel van flauwvallen en raakte dus eigenlijk alleen maar in paniek). Dus dan liever zonder iets, als dat het alternatief is. Maar verder heb ik zoiets van: jullie hebben meer ervaring met hoe zo'n baby eruit moet dan ik dus by all means, zeg me wat ik moet doen
Hier niet echt een bevalplan. Was bij vk om de bevalling te bespreken, was zo klaar, baby ligt nog in stuit. Doorverwezen naar t ziekenhuis.

Expliciet aangegeven dat ik geen stuitbevalling ga doen en geen versie wil.

Dus of ze draait zich natuurlijk (kans is erg klein, maar is er wel nog) of geplande keizersnede.
quote:lux. schreef op 07 maart 2017 @ 10:40:

[...]

Maar ik wil dus ook als ik zeg: ik wil een ruggenprik, dat ik er dan een krijg. En dat ze dan niet gaan aanmoedigen om het toch niet te nemen ofzo. Ik ga er niet vanuit dat ik hem neem, maar ik ga er wel vanuit dat ik zelf prima kan aanvoelen dat ik hem nodig heb en hoef daar dan niet over in discussie met wie dan ook. In mijn bevalplan stond geen pijnmedicatie, maar wat was ik uiteindelijk blij met mijn ruggenprik. Verloskundige vroeg wel of ik het zeker wist en of ik hem nog steeds wilde als ontsluiting gevorderd was. Ze zei ook wel dat de keuze niet moeilijk was toen ontsluiting niet verder gevorderd was.
quote:MN-- schreef op 07 maart 2017 @ 13:35:

[...]



In mijn bevalplan stond geen pijnmedicatie, maar wat was ik uiteindelijk blij met mijn ruggenprik. Verloskundige vroeg wel of ik het zeker wist en of ik hem nog steeds wilde als ontsluiting gevorderd was. Ze zei ook wel dat de keuze niet moeilijk was toen ontsluiting niet verder gevorderd was.Een bevalling gaat toch vaak niet zoals je het zelf "gepland" of in gedachte had.
quote:Xervy schreef op 07 maart 2017 @ 13:43:

[...]





Een bevalling gaat toch vaak niet zoals je het zelf "gepland" of in gedachte had.Inderdaad. Daarom denk ik dat het bevalplan minder waarde heeft dan men denkt. Ik had wel vooraf duidelijk met man besproken wat ik wilde. En hij liet me vrij in mijn keuzes en stond gewoon achterme.
quote:MN-- schreef op 07 maart 2017 @ 13:47:

[...]



Inderdaad. Daarom denk ik dat het bevalplan minder waarde heeft dan men denkt. Ik had wel vooraf duidelijk met man besproken wat ik wilde. En hij liet me vrij in mijn keuzes en stond gewoon achterme.Precies dit zei mijn vk een paar weken geleden. En kun je nu zien. Mijn hele gedachte over mijn bevalling kan naar alle waarschijnlijkheid in de "prullenbak".
Alle reacties Link kopieren
Ik leer hier ook nog heel wat! Zou heel graag thuis willen bevallen, maar is denk ik ook een beetje afhankelijk van hoe alles gaat lopen en wat uiteindelijk bij de poppoli besloten wordt.

Iemand ervaring met de poppoli?

Mijn man is millitair en zit 5 dagen in de week intern, kan daar nu al van in paniek raken hoedat straks moet, voorheen nooit druk om gemaakt.

Daarom denk ik soms ook dat flesvoeding een betere keus is.
quote:MN-- schreef op 07 maart 2017 @ 13:35:

[...]



In mijn bevalplan stond geen pijnmedicatie, maar wat was ik uiteindelijk blij met mijn ruggenprik. Verloskundige vroeg wel of ik het zeker wist en of ik hem nog steeds wilde als ontsluiting gevorderd was. Ze zei ook wel dat de keuze niet moeilijk was toen ontsluiting niet verder gevorderd was.



Nou daarom zeg ik, ik laat er wel in zetten: zo snel mogelijk, zo pijnloos mogelijk en zo veilig mogelijk en dan zie ik wel of ik een ruggenprik wil. Maar ik hoor wel eens dat vk's dan beginnen van 'weet je het zeker, je bent er bijna, je kunt het wel zelf,' etc. En daar zit ik niet op te wachten. Ik kan doorgaans uitstekend zelf aangeven wanneer mijn pijn ondraaglijk wordt, daar hoef ik niet over in discussie met iemand. Of het ook ondraaglijk wordt weet ik nu gewoon nog niet dus kan nu ook nog niet bepalen of ik pijnstilling nodig heb of niet.



Maar over die opiaten wil ik wel in mijn dossier, dat vind ik echt afschuwelijk spul. Dan liever de pijn echt. Want voor m'n gevoel verdooft het helemaal niets (ik voelde alles nog), behalve mijn vermogen om aan te geven dat het niet goed met me gaat. Maar dat mag ook in mijn gewone medisch dossier. Dat ik dat niet meer wil hebben voor ingrepen. Als ik nog een keer een eicelpunctie oid moet dan doen ze het maar zonder verdoving. Dat heb ik dan liever. Heb ik echt een trauma aan overgehouden. De meeste mensen vinden het een heerlijke trip, maar ik ben echt heel overgevoelig daarvoor ofzo, gaat helemaal fout in mijn hersenen
quote:just_sabina schreef op 07 maart 2017 @ 13:56:

Ik leer hier ook nog heel wat! Zou heel graag thuis willen bevallen, maar is denk ik ook een beetje afhankelijk van hoe alles gaat lopen en wat uiteindelijk bij de poppoli besloten wordt.

Iemand ervaring met de poppoli?

Mijn man is millitair en zit 5 dagen in de week intern, kan daar nu al van in paniek raken hoedat straks moet, voorheen nooit druk om gemaakt.

Daarom denk ik soms ook dat flesvoeding een betere keus is.Waarom zou fv dan een betere keuze zijn? En van de vrouwen die voor het eerst gaan bevallen en thuis beginnen, belandt 60% alsnog in het ziekenhuis uiteindelijk, dus dat zou ik in mijn achterhoofd houden als ik jou was. Een tweede bevalling kan vaker wel thuis.
quote:just_sabina schreef op 07 maart 2017 @ 13:56:

Ik leer hier ook nog heel wat! Zou heel graag thuis willen bevallen, maar is denk ik ook een beetje afhankelijk van hoe alles gaat lopen en wat uiteindelijk bij de poppoli besloten wordt.

Iemand ervaring met de poppoli?

Mijn man is millitair en zit 5 dagen in de week intern, kan daar nu al van in paniek raken hoedat straks moet, voorheen nooit druk om gemaakt.

Daarom denk ik soms ook dat flesvoeding een betere keus is.



Nee, geen ervaring met de poppoli.

Maar als alles goed is en je mag thuis bevallen kun je dit toch proberen als dit je wens is? Mocht het onverhoopt toch niet lukken word je toch met spoed overgebracht naar het ziekenhuis.

Het grote verschil met een thuisbevalling en in een ziekenhuis (vind ik tenminste) dat ze je in het ziekenhuis meer kunnen geven qua pijnbestrijding.



Ook borstvoeding of flesvoeding mag je gelukkig helemaal zelf beslissen. Je moet doen waar je (en je man) zelf achter staan. Misschien gaat borstvoeding super goed, misschien niet. Ook dit kan niemand je zeggen.

Ze zeggen wel meestal dat als je borstvoeding wil geven je er helemaal achter moet staan, anders is de kans dat t niet lukt aanzienlijk groter.

Je kunt het natuurlijk altijd proberen en wanneer t niet lukt of je ziet t niet zitten is de overstap naar flesvoeding snel gemaakt. En meteen kiezen voor flesvoeding is toch ook helemaal prima?

Veel succes!
Alle reacties Link kopieren
Mijn verloskundige vroeg laatst of ik er al een beetje over na had gedacht. Nou ja, dat heb ik wel, maar ik ga in elk geval geen bevalplan maken. Mocht het lukken en gaan zoals ik hoop zou ik graag thuis op zo'n kruk bevallen, maar als zij zegt het is nu beter om naar het ziekenhuis te gaan, ook goed!



Dat kind komt er wel uit, daar maak ik me niet zo druk over maar het moet wel veilig uiteraard. Ook ruggenprikken of wat voor medicatie dan ook, laat ik allemaal in het midden. Ik heb geen verwachtingen, zoals Xervy zegt: het loopt toch niet zoals jij dat bedacht hebt.
Alle reacties Link kopieren
Oh sabina ik zie dat je hier een topic hebt. Bij mij namen de klachten echt duidelijk af vanaf een week of 13 dacht ik. Heb er niet bewust op gelet maar opeens kwam het besef dat ik me niet meer zo down voelde als die weken daarvoor. Echt helemaal mezelf voel ik me nog niet maar ik merk wel heel goed dat de hormonen zijn afgenomen. Ik lees ook dat je misschien geen borstvoeding gaat geven ivm de hormonen etc. Ik weet niet of het werkt maar ik heb mezelf ingelezen in zogenaamde 'placenta-pillen'. Dat zijn pillen (capsules) die van je placenta gemaakt worden (ja klinkt een beetje vies) en die kun je na de bevalling innemen. Zouden de kansen op postnatale depressie (waar ik, en waarschijnlijk jij ook, verhoogde kans op hebben). Je kunt ze op verschillende plekken in Nederland laten maken. De kosten weet ik niet helaas. Ik overweeg wel om ze te laten maken. In Amerika is het al vrij gebruikelijk om dit te doen, hier in Nederland is het nog wat onbekend. Ik moet mezelf alleen even over het 'vieze' idee heen zetten. Op zich zie je niets aan die pillen en ze smaken ook niet, dat scheelt dan weer wel en de recensies zijn echt lovend!



* ik bedoel: op internet staat dat de pillen ervoor zorgen dat je je een stuk beter voelt en sneller hersteld na een bevalling. Misschien kan dat net het steuntje in de rug zijn om te herstellen, borstvoeding te geven en je daarbij ook nog eens lekker in je vel te voelen
Alle reacties Link kopieren
Placenta pillen eten is grote onzin.

Geldklopperij
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
quote:dnk schreef op 07 maart 2017 @ 14:08:

Mijn verloskundige vroeg laatst of ik er al een beetje over na had gedacht. Nou ja, dat heb ik wel, maar ik ga in elk geval geen bevalplan maken. Mocht het lukken en gaan zoals ik hoop zou ik graag thuis op zo'n kruk bevallen, maar als zij zegt het is nu beter om naar het ziekenhuis te gaan, ook goed!



Dat kind komt er wel uit, daar maak ik me niet zo druk over maar het moet wel veilig uiteraard. Ook ruggenprikken of wat voor medicatie dan ook, laat ik allemaal in het midden. Ik heb geen verwachtingen, zoals Xervy zegt: het loopt toch niet zoals jij dat bedacht hebt.



Ik ben ervaringsdeskundige en zou je een bevallingsplan absoluut aanbevelen.

Het is niet alleen pijnbestrijding, maar bij mij stond er ook in dat men niet mocht aandringen op borstvoeding, dat we eerst onze oudste bij ons wilde hebben en niet opa en oma's
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
quote:lux. schreef op 07 maart 2017 @ 14:01:

[...]





Waarom zou fv dan een betere keuze zijn? En van de vrouwen die voor het eerst gaan bevallen en thuis beginnen, belandt 60% alsnog in het ziekenhuis uiteindelijk, dus dat zou ik in mijn achterhoofd houden als ik jou was. Een tweede bevalling kan vaker wel thuis.



Flesvoeding zou een betere keus zijn wanneer ik mij psychisch slecht blijf voelen omdat bv je hormonen in stand houdt.

Qua bevalling zit ik ook helemaal in de we zien het tegen die tijd wel modus omdat alles nu nog onzeker is.
Alle reacties Link kopieren
quote:Cupcake1988 schreef op 07 maart 2017 @ 14:10:

Oh sabina ik zie dat je hier een topic hebt. Bij mij namen de klachten echt duidelijk af vanaf een week of 13 dacht ik. Heb er niet bewust op gelet maar opeens kwam het besef dat ik me niet meer zo down voelde als die weken daarvoor. Echt helemaal mezelf voel ik me nog niet maar ik merk wel heel goed dat de hormonen zijn afgenomen. Ik lees ook dat je misschien geen borstvoeding gaat geven ivm de hormonen etc. Ik weet niet of het werkt maar ik heb mezelf ingelezen in zogenaamde 'placenta-pillen'. Dat zijn pillen (capsules) die van je placenta gemaakt worden (ja klinkt een beetje vies) en die kun je na de bevalling innemen. Zouden de kansen op postnatale depressie (waar ik, en waarschijnlijk jij ook, verhoogde kans op hebben). Je kunt ze op verschillende plekken in Nederland laten maken. De kosten weet ik niet helaas. Ik overweeg wel om ze te laten maken. In Amerika is het al vrij gebruikelijk om dit te doen, hier in Nederland is het nog wat onbekend. Ik moet mezelf alleen even over het 'vieze' idee heen zetten. Op zich zie je niets aan die pillen en ze smaken ook niet, dat scheelt dan weer wel en de recensies zijn echt lovend!



* ik bedoel: op internet staat dat de pillen ervoor zorgen dat je je een stuk beter voelt en sneller hersteld na een bevalling. Misschien kan dat net het steuntje in de rug zijn om te herstellen, borstvoeding te geven en je daarbij ook nog eens lekker in je vel te voelen Wat goed om te horen dat het vanaf week 13 beter werd! Ik blijf ook positief hoor dat het na het eerste trimester beter wordt, zo niet dan dealen we daar dan wel mee!
quote:just_sabina schreef op 07 maart 2017 @ 16:58:

[...]





Flesvoeding zou een betere keus zijn wanneer ik mij psychisch slecht blijf voelen omdat bv je hormonen in stand houdt.

Qua bevalling zit ik ook helemaal in de we zien het tegen die tijd wel modus omdat alles nu nog onzeker is.Oh ik dacht omdat je man militair was ik denk: huh, híj hoeft die borstvoeding niet te geven.. haha
Alle reacties Link kopieren
quote:lux. schreef op 07 maart 2017 @ 17:01:

[...]





Oh ik dacht omdat je man militair was ik denk: huh, híj hoeft die borstvoeding niet te geven.. hahaHahahaha nee dat is gewoon een bijkomstigheid die niet altijd even leuk is, hahaha
Alle reacties Link kopieren
Ik zie trouwens nu mijn stukje, het lijkt idd of ik dat zo bedoel. Haha.

Het is meer dat hij zo ver weg is en dat ik gewoon snel weer goed in mijn vel wil zitten omdat ik er veel alleen voor zal staan.
quote:just_sabina schreef op 07 maart 2017 @ 17:21:

Ik zie trouwens nu mijn stukje, het lijkt idd of ik dat zo bedoel. Haha.

Het is meer dat hij zo ver weg is en dat ik gewoon snel weer goed in mijn vel wil zitten omdat ik er veel alleen voor zal staan.Ja ik snap het nu
Alle reacties Link kopieren
Hey allemaal! Wordt echt gek van die kwaaltjes.. heeft nog iemand dit; overdag veel honger, maar savonds met het avondeten niks weg krijgen.....dan gaat het met tegenzin maat heb wel het gevoel dat ik moet eten. Iemand een tip?!
Alle reacties Link kopieren
Ja ik heb wekenlang honger gehad en geen eetlust. Het maakt niet uit wat je eet al is het iets kleins. De VK gaf bij mij aan dat de baby toch wel neemt wat hij nodig heeft. Als je de multivitaminen gewoon neemt komt de baby niets tekort. Ik attracties bijv alleen cracker's of droge koekjes of macaroni met kaas haha
Alle reacties Link kopieren
quote:calvijn1 schreef op 07 maart 2017 @ 14:51:

Placenta pillen eten is grote onzin.

GeldklopperijHoe weet je dat? Misschien kun je je mening onderbouwen zodat we er ook echt iets aan hebben? Ik lees alleen maar lovende dingen namelijk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven