Actueel
alle pijlers
Jongeren missen steeds meer discipline?
donderdag 13 november 2025 om 14:46
Ik kom zojuist dit artikel tegen;
https://autobahn.eu/artikel/668772/psyc ... 51MNO-kv3w
Een Duitse psycholoog, maar er worden wel parallelen getrokken met Nederlandse jongeren.
Ik weet niet zo goed wat ik hierover moet denken eigenlijk?
Herken ik een en ander? Ja mbt concentratie en het vermogen langer te focussen op een taak misschien wel? Ik meen ook ergens ooit te hebben gelezen dat het gebruik van social media, en met name korte filmpjes op Tiktok of Insta bijvoorbeeld bijdragen aan een afnemende lengte van concentratie onder mensen. Niet perse alleen jongeren maar dit geldt voor iedereen. Dat herken ik bij mezelf ook wel een beetje, en doordat ik me hiervan bewust werd is mijn kijkgedrag naar zulke korte filmpjes wel flink afgenomen.
Echter de beschuldiging die in het artikel doorklinkt, ik weet niet of ik die geheel terecht vind?
De slagingspercentages bij het CBR zijn natuurlijk veel en veel te laag. Zou het CBR, en ook de rijschoolwereld, een onderwijsinstituut zijn geweest was er al lang een inspectiedienst geweest om de boel op orde te brengen denk ik. Een school die met zulke slagingspercentages kampt zou op de vingers worden getikt.
De vraag is echter hoe komt dit? En ik ga de hand in eigen boezem steken vwb de rijschoolwereld. Ik weet dat daar veel zgn Cowboys werkzaam zijn die puur voor het geld gaan en een verdienmodel hebben gemaakt van her-examens. Die onvoldoende kwaliteit leveren.
Echter is het te makkelijk om die percentages alleen te wijten aan de opleiders, dus wat dat betreft herken ik ook een stukje uit het artikel. Als ik alleennal kijk naar de opkomst van dagcursussen voor theorie, waar men vroeger wekelijks een theorieles had en thuis verder leerde, wil men nu zonder leren en 1 dagje stampen, een theorie examen doen. De meesten slagen daarvoor maar zijn na 2 weken weer zowat alles vergeten. Maar ja niet belangrijk want het examen is toch behaald. Dit is wel een mentaliteits-dingetje wat wezenlijk anders is dan pakweg 20 jaar geleden.
Hier zijn ook mensen uit het onderwijs actief en ik vraag me af of zij dit herkennen in hun vakgebied? Is het gewoon inherent aan de tijd waarin we leven? Zijn de eisen te hoog voor de leerlingen? Of moeten de leerlingen, en daarmee ook ouders, ook naar zichzelf kijken zoals dit artikel zegt? Moeten de standaarden van lesgeven veranderen? De manier waarop leerlingen leren en daarmee dus ook de mate van concentratie? Of moeten de opleidingen met de tijd meegaan en wezenlijk veranderen dmv meer examen-momenten ipv 1 centraal examen? Zoals ook bij een praktijkexamen voor het rijbewijs het geval is, net als in het onderwijs?
https://autobahn.eu/artikel/668772/psyc ... 51MNO-kv3w
Een Duitse psycholoog, maar er worden wel parallelen getrokken met Nederlandse jongeren.
Ik weet niet zo goed wat ik hierover moet denken eigenlijk?
Herken ik een en ander? Ja mbt concentratie en het vermogen langer te focussen op een taak misschien wel? Ik meen ook ergens ooit te hebben gelezen dat het gebruik van social media, en met name korte filmpjes op Tiktok of Insta bijvoorbeeld bijdragen aan een afnemende lengte van concentratie onder mensen. Niet perse alleen jongeren maar dit geldt voor iedereen. Dat herken ik bij mezelf ook wel een beetje, en doordat ik me hiervan bewust werd is mijn kijkgedrag naar zulke korte filmpjes wel flink afgenomen.
Echter de beschuldiging die in het artikel doorklinkt, ik weet niet of ik die geheel terecht vind?
De slagingspercentages bij het CBR zijn natuurlijk veel en veel te laag. Zou het CBR, en ook de rijschoolwereld, een onderwijsinstituut zijn geweest was er al lang een inspectiedienst geweest om de boel op orde te brengen denk ik. Een school die met zulke slagingspercentages kampt zou op de vingers worden getikt.
De vraag is echter hoe komt dit? En ik ga de hand in eigen boezem steken vwb de rijschoolwereld. Ik weet dat daar veel zgn Cowboys werkzaam zijn die puur voor het geld gaan en een verdienmodel hebben gemaakt van her-examens. Die onvoldoende kwaliteit leveren.
Echter is het te makkelijk om die percentages alleen te wijten aan de opleiders, dus wat dat betreft herken ik ook een stukje uit het artikel. Als ik alleennal kijk naar de opkomst van dagcursussen voor theorie, waar men vroeger wekelijks een theorieles had en thuis verder leerde, wil men nu zonder leren en 1 dagje stampen, een theorie examen doen. De meesten slagen daarvoor maar zijn na 2 weken weer zowat alles vergeten. Maar ja niet belangrijk want het examen is toch behaald. Dit is wel een mentaliteits-dingetje wat wezenlijk anders is dan pakweg 20 jaar geleden.
Hier zijn ook mensen uit het onderwijs actief en ik vraag me af of zij dit herkennen in hun vakgebied? Is het gewoon inherent aan de tijd waarin we leven? Zijn de eisen te hoog voor de leerlingen? Of moeten de leerlingen, en daarmee ook ouders, ook naar zichzelf kijken zoals dit artikel zegt? Moeten de standaarden van lesgeven veranderen? De manier waarop leerlingen leren en daarmee dus ook de mate van concentratie? Of moeten de opleidingen met de tijd meegaan en wezenlijk veranderen dmv meer examen-momenten ipv 1 centraal examen? Zoals ook bij een praktijkexamen voor het rijbewijs het geval is, net als in het onderwijs?
donderdag 13 november 2025 om 15:52
Ik geloof direct dat je vroeger een veel langere concentratieboog en geduld nodig had, en je daardoor in staat was om langer de aandacht ergens bij te houden.
Logisch, de wereld is veel sneller geworden. Kijk maar eens een film uit de jaren '90 qua tempo. Ook schoolboeken zijn gericht op kleine behapbare porties zodat kinderen bij de les blijven. Veel afwisseling met actief en niet actief anders kakken ze in
Wat mij betreft dus een logisch gevolg van ons leven van nu, vraag me eerder af of we dan niet moeten kijken naar de wijze waarop theorie wordt afgenomen ipv tegen de tegenwoordige tijd aan te schoppen.
Logisch, de wereld is veel sneller geworden. Kijk maar eens een film uit de jaren '90 qua tempo. Ook schoolboeken zijn gericht op kleine behapbare porties zodat kinderen bij de les blijven. Veel afwisseling met actief en niet actief anders kakken ze in
Wat mij betreft dus een logisch gevolg van ons leven van nu, vraag me eerder af of we dan niet moeten kijken naar de wijze waarop theorie wordt afgenomen ipv tegen de tegenwoordige tijd aan te schoppen.
donderdag 13 november 2025 om 16:00
Kinderen zijn op zich nog net zo leuk als toen ik begon met lesgeven. Wat veranderd is, is de samenleving. Soms ten goede (ik durfde niets terug te zeggen toen een leraar mij uitschold, mijn leerlingen weten heel best wat wel en niet kan) en soms niet zo goed. Ik zie vooral een toenemend gebrek aan concentratie. Er is ook enorm veel afleiding, ik ervaar dat zelf ook dagelijks. Kinderen zijn echt niet dommer geworden, ze hebben veel meer verleidingen waar ze tegen moeten vechten.
Het onderwijs is, vind ik, veel te veel aan het inspelen op trends in de samenleving. Ik hou mijn lessen graag boeiend en interessant, maar sommige dingen moeten gewoon even, ook al zijn ze niet superboeiend voor iemand van 15. En de groep kinderen die ik daarin meekrijg, wordt steeds kleiner en ik moet daar ook echt alles voor uit de kast slepen.
Voor wat betreft het rijbewijs: ik heb dat natuurlijk heel lang geleden gehaald. Ik haalde mijn theorie in één keer (als een van de weinigen op die dag en ook bij mijn rijschool), maar op zich was dat niet gek: ik kon natuurlijk heel goed leren. En ik wilde ook echt graag een rijbewijs halen, maar heb daar toch echt drie keer over moeten doen, ook al had ik toen geen smartphone of instagram.
Het onderwijs is, vind ik, veel te veel aan het inspelen op trends in de samenleving. Ik hou mijn lessen graag boeiend en interessant, maar sommige dingen moeten gewoon even, ook al zijn ze niet superboeiend voor iemand van 15. En de groep kinderen die ik daarin meekrijg, wordt steeds kleiner en ik moet daar ook echt alles voor uit de kast slepen.
Voor wat betreft het rijbewijs: ik heb dat natuurlijk heel lang geleden gehaald. Ik haalde mijn theorie in één keer (als een van de weinigen op die dag en ook bij mijn rijschool), maar op zich was dat niet gek: ik kon natuurlijk heel goed leren. En ik wilde ook echt graag een rijbewijs halen, maar heb daar toch echt drie keer over moeten doen, ook al had ik toen geen smartphone of instagram.
Si abra la puerta hay lobos.
donderdag 13 november 2025 om 16:29
Zijn de eisen te hoog voor de leerlingen?
Nee, de eisen zijn te laag.
Ik werk al >20 jaar met studenten van pakweg 18-23 jaar oud, dus vergelijkbaar met de doelgroep voor rijbewijzen.
Ik zie dat een heleboel jongeren totaal niet meer gewend zijn aan aanwijzingen opvolgen. Dat iets gewoon móet, leuk of niet.
En dan heb ik het niet over moeilijke of ingewikkelde dingen hoor. Maar over de allerallersimpelste basics als: stuur me even naam en mailadres van je contactpersoon op stage. Het is bij zeker de helft van de studenten standaard dat ik daar drie keer om moet vragen.
En als opleiding faciliteren we dat. Want ze hebben het al zo moeilijk, en we mogen iemand niet laten zakken, en we mogen alleen opbouwende feedback geven, en elke kritiek moet voorafgegaan én gevolgd worden door een compliment.
Ik vind het dan ook volstrekt logisch dat ze op deze leeftijd allemaal een burnout, somberheid en andere mentale klachten krijgen. Ze gaan op stage of gaan werken en komen er ineens achter dat de echte wereld niet zegt dat ze allemaal toppers zijn.
Harba lorifa
donderdag 13 november 2025 om 16:45
Ik werk ook met deze leeftijd.
Ik merk wel een soort shopmentaliteit bij colleges. Studenten komen alleen als ze het leuk genoeg vinden en anders kijken ze thuis wel de opname. Of niet. Dat vind ik jammer. Je mist zo veel gelegenheid om in gesprek te gaan. En het boek lezen ze meestal ook niet. Ik vind dat echt wel zonde en mijn werk is minder leuk geworden.
Qua theorie-examen: was dat vroeger nou zoveel beter? Ik vond het ook toen door een hoepeltje springen eerlijk gezegd. Dat de voorrangsregels belangrijk zijn snap ik. Maar moet je echt paraat hebben hoever een ondeelbare lading mag uitsteken achter de achteras? En dat een personenauto maximaal 12 meter (!) lang mag zijn?
Ik merk wel een soort shopmentaliteit bij colleges. Studenten komen alleen als ze het leuk genoeg vinden en anders kijken ze thuis wel de opname. Of niet. Dat vind ik jammer. Je mist zo veel gelegenheid om in gesprek te gaan. En het boek lezen ze meestal ook niet. Ik vind dat echt wel zonde en mijn werk is minder leuk geworden.
Qua theorie-examen: was dat vroeger nou zoveel beter? Ik vond het ook toen door een hoepeltje springen eerlijk gezegd. Dat de voorrangsregels belangrijk zijn snap ik. Maar moet je echt paraat hebben hoever een ondeelbare lading mag uitsteken achter de achteras? En dat een personenauto maximaal 12 meter (!) lang mag zijn?
donderdag 13 november 2025 om 16:56
Ik vind dit echt een buitengewoon empathie-loze reactie voor iemand die dagelijks met jongeren omgaat.Ginevra schreef: ↑13-11-2025 16:29Nee, de eisen zijn te laag.
Ik werk al >20 jaar met studenten van pakweg 18-23 jaar oud, dus vergelijkbaar met de doelgroep voor rijbewijzen.
Ik zie dat een heleboel jongeren totaal niet meer gewend zijn aan aanwijzingen opvolgen. Dat iets gewoon móet, leuk of niet.
En dan heb ik het niet over moeilijke of ingewikkelde dingen hoor. Maar over de allerallersimpelste basics als: stuur me even naam en mailadres van je contactpersoon op stage. Het is bij zeker de helft van de studenten standaard dat ik daar drie keer om moet vragen.
En als opleiding faciliteren we dat. Want ze hebben het al zo moeilijk, en we mogen iemand niet laten zakken, en we mogen alleen opbouwende feedback geven, en elke kritiek moet voorafgegaan én gevolgd worden door een compliment.
Ik vind het dan ook volstrekt logisch dat ze op deze leeftijd allemaal een burnout, somberheid en andere mentale klachten krijgen. Ze gaan op stage of gaan werken en komen er ineens achter dat de echte wereld niet zegt dat ze allemaal toppers zijn.
De eerste vraag is of iets echt móét, of dat de onderwijsinstelling het zo wil omdat het efficiënt is en elke student zo snel en goedkoop mogelijk door de opleiding gepompt moet worden. Veel opleidingen bestaan voor een groot deel uit zinloze meuk. Universitaire studenten die 6 x 2 uur werkgroep besteden aan 'goalsetting', omdat is aangetoond dat doelen stellen helpt de slagingskans te vergroten. Op zich een goed idee, maar maakt het dan niet verplicht. Verplicht doelen stellen helpt namelijk niet. 80% boeit het niet, zeker niet als je het om 9 uur 's ochtends organiseert en te vaak te laat komen betekent dat je het vak niet haalt. Erg fijn als je trein uitvalt. Kritische vragen hierover worden niet gewaardeerd, terwijl dat juist de meerwaarde zou zijn van een universitaire opleiding.
De tweede vraag is of jongeren niet in bescherming moeten worden genomen tegen sociale media, ontworpen door volwassenen om hun aandacht gevangen te houden.
De derde vraag is of jongeren wel naast hun opleiding zouden moeten werken. Als je een voltijdstudie aanbiedt, zou het normaal moeten zijn dat je dat voltijd doet. En dan dus niet daarnaast ook nog werkt. Dat vereist wel dat we studenten in staat stellen om rond te komen zonder bijbaantje.
De vierde vraag is wat de oorzaken zijn van burn-out. Je lijkt de ernst van burn-outklachten totaal te onderschatten. Je vindt het zelfs 'logisch' dat zoveel studenten burn-out raken. Volgens mij gaat het er niet om dat iedereen een topper wordt genoemd, maar wel dat een opleiding en later een stage of baan voldoende persoonlijke aandacht en een veilige omgeving biedt. En dus niet dat stagiaires in feite gewoon onbetaald meedraaien. Dat de volwassen-wereld vaak kut is, is waar. Maar dan is het onze verantwoordelijkheid om die wereld te verbeteren en niet om jongeren dan maar hard te behandelen 'want dat gebeurt later ook'.
donderdag 13 november 2025 om 16:56
Volgens mij missen de meeste mensen zelfdiscipline.
Als ik naar mijn jeugd kijk, deed iedereen wat ie moest doen uit angst. Voor boze ouders, straf, klappen, teleurstelling. Veel mensen van mijn generatie hebben een slechte band met hun ouders.
En natuurlijk is het economisch gezien beter om iedereen in het gareel te hebben, maar dat gaat gewoon niet meer terugkomen.
En misschien moeten al die mensen die zakken voor hun rijexamen, gewoon geen rijbewijs hebben. Dan nemen ze de trein maar.
Als het urgentie krijgt, kunnen ze het altijd nog eens proberen.
Als ik naar mijn jeugd kijk, deed iedereen wat ie moest doen uit angst. Voor boze ouders, straf, klappen, teleurstelling. Veel mensen van mijn generatie hebben een slechte band met hun ouders.
En natuurlijk is het economisch gezien beter om iedereen in het gareel te hebben, maar dat gaat gewoon niet meer terugkomen.
En misschien moeten al die mensen die zakken voor hun rijexamen, gewoon geen rijbewijs hebben. Dan nemen ze de trein maar.
Als het urgentie krijgt, kunnen ze het altijd nog eens proberen.
donderdag 13 november 2025 om 16:56
Dat niet alleen, maar je maakt ook allerlei werkvormen onmogelijk. Ik ben bijvoorbeeld gestopt met het uitnodigen van mensen uit het bedrijfsleven voor het geven van gastcolleges. Dan maakt een manager of ondernemer tijd vrij om gratis iets te komen vertellen voor een groep, en dan is de zaal leeg. Dat is niet uit te leggen, ik schaamde me dood. Na een paar keer hou je daarmee op.
Of interactieve werkvormen waar ik een hoop tijd in steek om voor te bereiden. Zinloos als meer dan de helft er niet is en je mag ze daar niet op aanspreken en je mag het niet verplichten.
Maar afgezien daarvan: we hebben de afgelopen pakweg 10 jaar ook een norm neergezet dat iedereen zich om de jongere heen plooit. Wij passen alles aan, aan de wensen en behoeften van jongeren. Het moet leuk, het moet vrijblijvend, het mag niet verplicht, het moet met eindeloze nieuwe kansen. Geen wonder dat een deel van die groep zich doodschrikt als ze eens iets moeten en het consequenties heeft als ze het niet doen.
Harba lorifa
donderdag 13 november 2025 om 17:04
Wat Wombat noemt, is de spijker op z'n kop.
Het theorie-examen is zo ingericht dat het voor het CBR het eenvoudigst is. Alles meerkeuze, overal is precies één antwoord goed. Dan krijg je vragen als 'hoe lang mag een auto maximaal zijn? 10, 12 of 14 meter?'
Als het CBR niet kiest voor de beste, maar voor de goedkoopste manier van toetsen, dan krijg je dat studenten op hun beurt ook kiezen voor de makkelijkste manier van leren, namelijk één dagje cursus en dan meteen de toets. Het CBR vraagt domme feitjes? Oké, dan leer ik één dag domme feitjes.
Het theorie-examen is zo ingericht dat het voor het CBR het eenvoudigst is. Alles meerkeuze, overal is precies één antwoord goed. Dan krijg je vragen als 'hoe lang mag een auto maximaal zijn? 10, 12 of 14 meter?'
Als het CBR niet kiest voor de beste, maar voor de goedkoopste manier van toetsen, dan krijg je dat studenten op hun beurt ook kiezen voor de makkelijkste manier van leren, namelijk één dagje cursus en dan meteen de toets. Het CBR vraagt domme feitjes? Oké, dan leer ik één dag domme feitjes.
donderdag 13 november 2025 om 17:04
Laura1992 schreef: ↑13-11-2025 16:56Ik vind dit echt een buitengewoon empathie-loze reactie voor iemand die dagelijks met jongeren omgaat.
Valt reuze mee hoor. De meeste studenten vinden me heel aardig. Maar op een forum geef ik mijn mening.
Universitaire studenten die 6 x 2 uur werkgroep besteden aan 'goalsetting', omdat is aangetoond dat doelen stellen helpt de slagingskans te vergroten.
Daar ben ik dan ook de fanatiekste tegenstander van die je kunt vinden. Ik bestrijd dat soort zinloze meuk te vuur en te zwaard en dat zullen al mijn collega's je kunnen bevestigen.
De tweede vraag is of jongeren niet in bescherming moeten worden genomen tegen sociale media, ontworpen door volwassenen om hun aandacht gevangen te houden.
Social media is gif, althans het verslavende deel ervan, en ook daar vind je in mij een medestander. Dat kan het onderwijs niet oplossen maar ik vind wel dat het onderwijs er niet aan zou moeten bijdragen.
De derde vraag is of jongeren wel naast hun opleiding zouden moeten werken. Als je een voltijdstudie aanbiedt, zou het normaal moeten zijn dat je dat voltijd doet. En dan dus niet daarnaast ook nog werkt. Dat vereist wel dat we studenten in staat stellen om rond te komen zonder bijbaantje.
Ik vind ook dat voltijd studeren betekent dat je voltijd studeert, en ik vind niet dat je daarnaast nog meer dan een paar uur per week zou moeten werken. Maar 90% van mijn studenten woont nog thuis en werkt erbij voor extraatjes.
De vierde vraag is wat de oorzaken zijn van burn-out. Je lijkt de ernst van burn-outklachten totaal te onderschatten. Je vindt het zelfs 'logisch' dat zoveel studenten burn-out raken. Volgens mij gaat het er niet om dat iedereen een topper wordt genoemd, maar wel dat een opleiding en later een stage of baan voldoende persoonlijke aandacht en een veilige omgeving biedt. En dus niet dat stagiaires in feite gewoon onbetaald meedraaien. Dat de volwassen-wereld vaak kut is, is waar. Maar dan is het onze verantwoordelijkheid om die wereld te verbeteren en niet om jongeren dan maar hard te behandelen 'want dat gebeurt later ook'.
Je doet hier allerlei aannames. Ik vind helemaal niet dat stage kut moet zijn of gratis. Dat heb je me werkelijk niet horen zeggen. Ik vind wél, en dat hou ik vol, dat als een student zonder goede reden een persoonlijk aan hem gerichte mail drie keer achter elkaar niet beantwoord, dat ik moet kunnen zeggen dat dat onprofessioneel is en dat dat in het bedrijfsleven niet geaccepteerd wordt. Als je dat onveilig vindt, dan is de wereld inderdaad te hard voor je.
Harba lorifa
donderdag 13 november 2025 om 17:12
Oké, gelukkig moest je dan even je frustraties luchten en valt het mee.
Ik werk zelf op een accountantskantoor, maar niet als accountant. Qua e-mailbeantwoording denk ik dat het bij ons hetzelfde gaat. Collega's komen afspraken vaak niet na, reageren niet op e-mails enz. Klanten idem. Ik vraag me dus af of het onder volwassenen zoveel beter gaat.
Wat mij wel opvalt is dat accountancy-studenten op school vaak ongemotiveerd zijn, maar dat ze zodra ze bij ons binnenkomen gaat ergens de schakelaar aan. Waar dat door komt, weet ik niet. Het idee 'als ik het goed doe, rijd ik over 10 jaar ook in een BMW'? Of hebben ze gewoon het gevoel dat het nu ergens om gaat?
Ik werk zelf op een accountantskantoor, maar niet als accountant. Qua e-mailbeantwoording denk ik dat het bij ons hetzelfde gaat. Collega's komen afspraken vaak niet na, reageren niet op e-mails enz. Klanten idem. Ik vraag me dus af of het onder volwassenen zoveel beter gaat.
Wat mij wel opvalt is dat accountancy-studenten op school vaak ongemotiveerd zijn, maar dat ze zodra ze bij ons binnenkomen gaat ergens de schakelaar aan. Waar dat door komt, weet ik niet. Het idee 'als ik het goed doe, rijd ik over 10 jaar ook in een BMW'? Of hebben ze gewoon het gevoel dat het nu ergens om gaat?
donderdag 13 november 2025 om 17:17
Ik denk dat mensen discipline hebben als ze een doel hebben die ze echt zelf willen halen. Als je jong bent wordt veel je opgelegd. Dan maken andere een keuze waarvoor zij discipline op zouden moeten brengen. Ik zag het bij mezelf en nu ook bij mijn dochters dat vanaf dat ze een vervolgopleiding gaan doen ze daar vol voor gaan. Omdat ze het leuk vinden wat ze leren.Yejii schreef: ↑13-11-2025 16:56Volgens mij missen de meeste mensen zelfdiscipline.
Als ik naar mijn jeugd kijk, deed iedereen wat ie moest doen uit angst. Voor boze ouders, straf, klappen, teleurstelling. Veel mensen van mijn generatie hebben een slechte band met hun ouders.
En natuurlijk is het economisch gezien beter om iedereen in het gareel te hebben, maar dat gaat gewoon niet meer terugkomen.
En misschien moeten al die mensen die zakken voor hun rijexamen, gewoon geen rijbewijs hebben. Dan nemen ze de trein maar.
Als het urgentie krijgt, kunnen ze het altijd nog eens proberen.
donderdag 13 november 2025 om 17:23
Ik ben geen leraar, maar toen ik een tijdje geleden een workshop gaf op een middelbare school (voor een creatieve dag) viel het me wel op dat de leerlingen extreem lethargisch waren als het ging om een simpele 'opdracht' als: "Het lijkt me gezelliger als jullie niet zo ver uit elkaar zitten, maar dichterbij elkaar, hier dus, in de middelste rij." Dat zei ik, en ik liet een stilte vallen, en er gebeurde niets. Iedereen staarde me met holle ogen aan. Toen zei ik: "Het is geen vraag, het is een opdracht. Jullie moeten in het midden komen zitten." En hup, ze stonden massaal op. Dat vond ik echt verbijsterend. Waren wij vroeger ook zo? (En nee, het lag niet aan mijn gebrekkige leraren-ervaring, want ze vonden de workshop uiteindelijk heel leuk).Ginevra schreef: ↑13-11-2025 16:29Nee, de eisen zijn te laag.
Ik werk al >20 jaar met studenten van pakweg 18-23 jaar oud, dus vergelijkbaar met de doelgroep voor rijbewijzen.
Ik zie dat een heleboel jongeren totaal niet meer gewend zijn aan aanwijzingen opvolgen. Dat iets gewoon móet, leuk of niet.
En dan heb ik het niet over moeilijke of ingewikkelde dingen hoor. Maar over de allerallersimpelste basics als: stuur me even naam en mailadres van je contactpersoon op stage. Het is bij zeker de helft van de studenten standaard dat ik daar drie keer om moet vragen.
En als opleiding faciliteren we dat. Want ze hebben het al zo moeilijk, en we mogen iemand niet laten zakken, en we mogen alleen opbouwende feedback geven, en elke kritiek moet voorafgegaan én gevolgd worden door een compliment.
Ik vind het dan ook volstrekt logisch dat ze op deze leeftijd allemaal een burnout, somberheid en andere mentale klachten krijgen. Ze gaan op stage of gaan werken en komen er ineens achter dat de echte wereld niet zegt dat ze allemaal toppers zijn.
Meer OT: mijn dochter kijkt tijdens het televisiekijken standaard op haar telefoon. Ongezellig, vind ik. Soms zet ik het beeld even stil omdat ze een cruciale scène heeft gemist, maar dan laat ze de telefoon even zakken en vertelt me precies wat er in die cruciale scène is gebeurd. Multitasken. Niet per se leuk, wel knap. Ik zou het niet kunnen.
donderdag 13 november 2025 om 17:27
Ik begeleid regelmatig stagiaires en heb hele andere ervaringen. Ik vind ze vaak gemotiveerd en leergierig.Ginevra schreef: ↑13-11-2025 16:29Nee, de eisen zijn te laag.
Ik werk al >20 jaar met studenten van pakweg 18-23 jaar oud, dus vergelijkbaar met de doelgroep voor rijbewijzen.
Ik zie dat een heleboel jongeren totaal niet meer gewend zijn aan aanwijzingen opvolgen. Dat iets gewoon móet, leuk of niet.
En dan heb ik het niet over moeilijke of ingewikkelde dingen hoor. Maar over de allerallersimpelste basics als: stuur me even naam en mailadres van je contactpersoon op stage. Het is bij zeker de helft van de studenten standaard dat ik daar drie keer om moet vragen.
En als opleiding faciliteren we dat. Want ze hebben het al zo moeilijk, en we mogen iemand niet laten zakken, en we mogen alleen opbouwende feedback geven, en elke kritiek moet voorafgegaan én gevolgd worden door een compliment.
Ik vind het dan ook volstrekt logisch dat ze op deze leeftijd allemaal een burnout, somberheid en andere mentale klachten krijgen. Ze gaan op stage of gaan werken en komen er ineens achter dat de echte wereld niet zegt dat ze allemaal toppers zijn.
sabine wijzigde dit bericht op 13-11-2025 17:38
0.04% gewijzigd
donderdag 13 november 2025 om 17:30
Ik heb 20 jaar geleden m’n rijbewijs gehaald en 3 keer theorie-examen moeten doen. Rijbewijs de 2e keer pas gehaald. Voor m’n theorie had ik zelfs een cursus gedaan en ik deed echt m’n best. Ik vond sommige vragen ook subjectief. Ik vergeet nooit meer de vraag wat je moest doen als er ganzen over de weg liepen. Ik zei remmen maar volgens mij was het antwoord doorrijden.
Qua concentratievermogen weet ik niet per se of er een duidelijk verschil is. Ik heb ADHD dus heb er altijd al last van gehad ook al wilde ik goed opletten. Toen gebruikten we amper social media.
Op de universiteit meer dan 10 jaar geleden was het ook dat sommige mensen tijdens colleges niet kwamen maar het vak wel haalden. Sommige mensen kwamen alleen naar verplichte colleges of werkgroepen. We hadden alleen geen opnames dus misschien was dat het verschil?
Qua concentratievermogen weet ik niet per se of er een duidelijk verschil is. Ik heb ADHD dus heb er altijd al last van gehad ook al wilde ik goed opletten. Toen gebruikten we amper social media.
Op de universiteit meer dan 10 jaar geleden was het ook dat sommige mensen tijdens colleges niet kwamen maar het vak wel haalden. Sommige mensen kwamen alleen naar verplichte colleges of werkgroepen. We hadden alleen geen opnames dus misschien was dat het verschil?
donderdag 13 november 2025 om 17:43
Ik werk met studenten en heb vooral goede ervaringen (uni). Wel zie ik dat ze volle levens hebben en zichzelf veel opleggen. Daarnaast vraag ik me soms af waar de prioriteit ligt. Die lag bij mij vroeger toch echt bij mijn opleiding, maar bij de huidige generatie lijkt alles veel meer door elkaar te lopen qua prio (sociale afspraken, bijbanen, bestuursjaar). En waar ik nog lekker achterover leunde en genoot van mijn vrijheid, zijn zij veel meer bezig met 'later', goed cv, huis kunnen kopen. Ik moet ze dus vooral helpen begrenzen en aanmoedigen dingen 'gewoon' eens aan te gaan ipv alles eindeloos overdenken en analyseren.
Maar ze zijn wel lief en leuk
Maar ze zijn wel lief en leuk
donderdag 13 november 2025 om 17:46
Eerdere generaties (de meesten van ons dus) zijn zelf ook veranderd. Niet alleen t.o.v. de voor ons vorige generatie maar ook t.o.v. onszelf van 20 of 30 jaar geleden.
donderdag 13 november 2025 om 17:57
Goed, dat het theorie-examen bij het CBR niet het allerbeste ingericht is, zal ik zeker niet ontkennen. Veel vragen hebben weinig te maken met kennis over regels, borden en inzicht. Dat moet wel anders. Aan de andere kant was een theorie-examen 30 jaar geleden ja/nee antwoorden, nu heb je wel A, B, C en D mogelijkheden, waardoor begrijpend lezen ineens ook een onderdeel wordt. Het verschil tussen moeten en mogen bijvoorbeeld. Dat vergt dus wel kennis van bepaalde begrippen en definities. Maar ik vi d het schrijnend om te merken dat bordenkennis na het doen van een dagcursus gewoon niet meer paraat is. En borden zijn een wezenlijk onderdeel van het verkeer natuurlijk.
Maar waar het om gaat is dat ik voor corona nog wekelijks klassikale theorielessen gaf, druk bezocht soms wel 25 leerlingen. En om klassikaal les te geven middels vraag/leergesprekken krijgen leerlingen meer kennis mee over een onderwerp. Maar dit kost moeite en tijd. Een 8 wekelijkse avondcursus of 1 dag? Dan is de keuze zo gemaakt. Ik denk dat veel leerlingen (ongeacht welk onderwijs) nu meer kiezen voor wat is het gemakkelijkste voor mij? Zonder na te denken over de consequenties van de makkelijke oplossing.
En ook wanneer een leerling iets verkeerd doet en niet begrijpt wat precies, ik zal het met liefde en plezier 1000 keer uitleggen. Maar ik laat ze ook wel de fout gewoon maken, dat betekent dan een ingreep en vaak een schrikreactie vanuit de leerling. En dat is goed, want schrikken is leren. Echter komen er steeds meer leerlingen die dit zien als falen, het tast direct het zelfvertrouwen aan, ze nemen het mee naar huis en vervolgens word ik door ouders gebeld dat Pietje het niet leuk vindt, dat we te streng zijn, tot aan dat Pietje faalangst heeft. Maar Pietje heeft geen faalangst, die is geschrokken, is misschien een keer streng toegesproken door mij (nooit op de man) en is niet bekend met iemand die zegt dat hij iets niet goed doet, want idd er moet altijd iets positiefs volgen na iets negatiefs.
Komen ze bij het CBR en zegt een examinator waar ze nog aan moeten werken, dan is dat ook een vorm van kritiek in hun ogen waar ze niet mee om kunnen gaan. En dat resulteert in tranen (teleurstelling dat is begrijpelijk), boos worden (tot schelden aan toe), bedreigingen (beveiliging bij het CBR is bijna de norm geworden in de grote steden), tot willen onderhandelen over de uitkomst, of zelfs ongeïnteresseerd wegkijken.
Dit is wel wat ik de afgelopen jaren (zeker na corona) heb zien veranderen op een negatieve manier. En ik vraag me dus af, geldt dit ook in het onderwijs? Basisscholen, middelbaar of voortgezet onderwijs. En wat kan hier aan gedaan worden? Ligt het bij de ouders/leerlingen of ligt het bij het onderwijs?
Maar waar het om gaat is dat ik voor corona nog wekelijks klassikale theorielessen gaf, druk bezocht soms wel 25 leerlingen. En om klassikaal les te geven middels vraag/leergesprekken krijgen leerlingen meer kennis mee over een onderwerp. Maar dit kost moeite en tijd. Een 8 wekelijkse avondcursus of 1 dag? Dan is de keuze zo gemaakt. Ik denk dat veel leerlingen (ongeacht welk onderwijs) nu meer kiezen voor wat is het gemakkelijkste voor mij? Zonder na te denken over de consequenties van de makkelijke oplossing.
En ook wanneer een leerling iets verkeerd doet en niet begrijpt wat precies, ik zal het met liefde en plezier 1000 keer uitleggen. Maar ik laat ze ook wel de fout gewoon maken, dat betekent dan een ingreep en vaak een schrikreactie vanuit de leerling. En dat is goed, want schrikken is leren. Echter komen er steeds meer leerlingen die dit zien als falen, het tast direct het zelfvertrouwen aan, ze nemen het mee naar huis en vervolgens word ik door ouders gebeld dat Pietje het niet leuk vindt, dat we te streng zijn, tot aan dat Pietje faalangst heeft. Maar Pietje heeft geen faalangst, die is geschrokken, is misschien een keer streng toegesproken door mij (nooit op de man) en is niet bekend met iemand die zegt dat hij iets niet goed doet, want idd er moet altijd iets positiefs volgen na iets negatiefs.
Komen ze bij het CBR en zegt een examinator waar ze nog aan moeten werken, dan is dat ook een vorm van kritiek in hun ogen waar ze niet mee om kunnen gaan. En dat resulteert in tranen (teleurstelling dat is begrijpelijk), boos worden (tot schelden aan toe), bedreigingen (beveiliging bij het CBR is bijna de norm geworden in de grote steden), tot willen onderhandelen over de uitkomst, of zelfs ongeïnteresseerd wegkijken.
Dit is wel wat ik de afgelopen jaren (zeker na corona) heb zien veranderen op een negatieve manier. En ik vraag me dus af, geldt dit ook in het onderwijs? Basisscholen, middelbaar of voortgezet onderwijs. En wat kan hier aan gedaan worden? Ligt het bij de ouders/leerlingen of ligt het bij het onderwijs?
donderdag 13 november 2025 om 18:07
Natuurlijk is dat zo. Maar ik mag aannemen dat de kennis die je nodig hebt om te werken in de sector die je kiest wel op een bepaald niveau moet zijn?
Wat ik nu zie gebeuren is dus dat er mensen zijn die hun rijbewijs behalen maar totaal geen kennis meer hebben over theorie. En dan bedoel ik niet de rare dingen zoals lengte/breedte/gewicht van een voertuig of hoe vaak je iemand mond-tot-mond behandeling moet geven per minuut of hoeveel brandstof je bespaard door het nieuwe rijden. Die laatste zijn echt onzinvragen, die eerste kun je opzoeken wanneer het van toepassing zou zijn.
Het lijkt wel alsof leerlingen van nu, de noodzaak van de kennis niet zien en alleen denken aan het behalen van dat examen, liefst zonder al teveel moeite.
Kritiek is ook echt iets waar ze tegenwoordig minder mee om kunnen gaan. Feedback wordt al snel gezien als kritiek. Dat is jammer want het is nooit iets wat persoonlijk is, maar wel zo opgevat wordt. Als een persoonlijke "aanval" bijna.
Ik benadruk ook altijd nadien dat het nooit persoonlijk is, dat het niks negatiefs is maar een leermoment, dat Rome ook niet in 1 dag is gebouwd, en dat komt dan gelukkig wel bijna altijd goed over.
Het werken met jongvolwassenen is echt het leukste wat er is vind ik, iemand iets leren ook. Het is alleen moeilijk om dus het belang van het hebben van de kennis over te brengen, en ook dat je moet oefenen om iets te kunnen, dat dat tijd kost.
En tijd is nou juist datgene wat mensen niet meer lijken te hebben of willen nemen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
