Kinderen in instelling in Hoenderloo mishandelt

.

Nemaìn’ schreef: ↑

10-11-2018 00:01

Wat weken van school kost een jaar? Hm.

Vergeef me mijn beroepssceptisisme. Ik hoor dit soort complotten iets te vaak.

Die imho dus worden gevoed door te vinden dat de beroepskrachten het verkeerd doen, het anders moeten doen en niet juist bezig zijn.

.

Enn schreef: ↑

10-11-2018 00:04

Die imho dus worden gevoed door te vinden dat de beroepskrachten het verkeerd doen, het anders moeten doen en niet juist bezig zijn.

Ik geloof niet dat dat de strekking van mijn verhaal was.
En ach, dit soort schreeuwers zullen er altijd zijn.

-Darkside- schreef: ↑

10-11-2018 00:05

Het is gebeurd.

Maar ja zo werkt het ja.

Ja hoor.

-Darkside- schreef: ↑

10-11-2018 00:03

Heb je kinderen? Ik hoop dat jij ook met die idioten te maken krijgt. Piep je wel anders.

Ik hoop het voor jou net zo goed niet, en ja ik wens je echt sterkte. Ik begrijp jouw standpunt echter dat maakt de mijne niet onwaar.

Nemaìn’ schreef: ↑

10-11-2018 00:05

Ik geloof niet dat dat de strekking van mijn verhaal was.
En ach, dit soort schreeuwers zullen er altijd zijn.

Ja klopt.

-Darkside- schreef: ↑

10-11-2018 00:03

Heb je kinderen? Ik hoop dat jij ook met die idioten te maken krijgt. Piep je wel anders.

Koekoek.

.

-Darkside- schreef: ↑

10-11-2018 00:10

Nou dan zijn we weer bij het begin. Ouders mogen geen kritiek hebben op misstanden in de jeugdzorg, want dan ben je een schreeuwer en je hebt vast geen gelijk.
Jij claimt zo'n open houding te hebben? Kijk dan eens goed naar jeugdzorg allemaal doet.

Kritiek mag zeker, en zoals je, als je goed hebt gelezen, gelezen hebt ben ik helemaal niet mild over de jeugdzorg, maar zodra we het over kinderroven/ontvoeren etc gaan hebben zet je jezelf in een bepaalde hoek. De hoek mensen waarmee ik niet inhoudelijk in gesprek ga.

Succes met je kruistocht. Er zijn diverse organisaties waar je je klacht neer kan leggen.

.

https://www.nrc.nl/nieuws/2016/09/01/so ... 1-a1518902

Zo werd het beschreven in 2016. Het gaat inderdaad ook om een groep lvbers. Het is m.i. niet te doen een dergelijke groep te begeleiden met twee begeleiders. Tegelijkertijd gemangeld worden tussen de regels en geen maatregelen mogen inzetten. De kinderen laten dan ook gedrag zien omdat het kan, want zij weten ook dat maatregelen niet mogen. Ik ben het dan ook niet eens dat begrenzen verkeerd zou zijn.
Neemt niet weg dat machtsmisbruik, mishandeling en zelfverzonnen straffen alleen maar kan eindigen in drama voor alle partijen.

miekemv schreef: ↑

10-11-2018 09:57

https://www.nrc.nl/nieuws/2016/09/01/so ... 1-a1518902

Zo werd het beschreven in 2016. Het gaat inderdaad ook om een groep lvbers. Het is m.i. niet te doen een dergelijke groep te begeleiden met twee begeleiders. Tegelijkertijd gemangeld worden tussen de regels en geen maatregelen mogen inzetten. De kinderen laten dan ook gedrag zien omdat het kan, want zij weten ook dat maatregelen niet mogen. Ik ben het dan ook niet eens dat begrenzen verkeerd zou zijn.
Neemt niet weg dat machtsmisbruik, mishandeling en zelfverzonnen straffen alleen maar kan eindigen in drama voor alle partijen.

Eens. Sommige jongeren hebben wel degelijk consequenties of fysiek beperken nodig. Op mijn werk leggen we vrijwel geen consequenties op als jongeren zich misdragen. We gaan met jongeren in gesprek. En als bepaald gedrag niet stopt, nodigen we ouders en casemanager uit voor een gesprek. Dit werkt prima voor een groot deel van de jongeren vinden wij. Niet dat het gedrag van jongeren dan altijd plotseling op wonderbaarlijke wijze veranderd, hoor, vaak ook niet. Maar consequenties werken in veel gevallen ook niet (bijv: je bent ongeoorloofd te laat, nu moet je eerder naar bed, dat neemt een jongere voor lief als ze gewoon leuke dingen wil doen na schooltijd).

Toch zijn er jongeren die absoluut geen intrinsieke motivatie hebben om zich aan de regels te houden. Of zelfs maar naar school te gaan, hun kamer 1x per week op te ruimen en schoon te maken, te douchen, etc. Nou sorry, het is toch echt in hun eigen belang om ze daar wel toe aan te zetten. Een meisje weigerde zich dagelijks te wassen, ze stonk vaak zó dat ik haar de keuze heb gegeven: of je gaat nu douchen, of je gebruikt op je kamer een washandje met zeep. Met uitleg erbij dat anderen last hebben van de stank. Dat weigerde ze. Ik heb gezegd dat ze dan naar haar kamer moest gaan, en als ze straks wil aansluiten bij het avondeten weet ze wat ze moet doen. Ik sluit het liefst niemand uit, maar ik werd misselijk van die stank en kan dan echt niet eten. Ik en al haar groepsgenootjes hebben er last van. Daar ligt gewoon een grens. Die avond was ze boos en is ze op haar kamer gebleven. Ze is zich daarna toch vaker gaan opfrissen voor het eten, omdat ze wist dat ze anders gewoon niet welkom was aan tafel.

Één van mijn huidige mentorkinderen, een 15-jarig meisje met een zeer heftige achtergrond, heeft geen dagbesteding (zo vaak van school gestuurd wegens agressie tegen leerkrachten dat ze nergens meer wordt aangenomen, ja echt..) maar mag wel een paar keer per week afspreken met een vriendin. Op onze kosten. Want ze krijgt een OV-kaart mee. Ze weigerde haar kamer te dweilen zei mijn collega. Maar ze kwam wel haar zakgeld en OV-kaart bij me ophalen. Toen heb ik haar gezegd dat ze eerst haar kamer moet dweilen. Ik ben meegelopen, heb een dweil voor haar klaargezet, heb met haar gekletst terwijl ze bezig was, en ze was binnen 2 minuten klaar. Zij heeft het echt nodig dat je haar ertoe aanzet, anders gaat ze helemaal niks doen. Ik vind haar fantastisch, maar ook zij moet leren dat er afspraken zijn en dat hygiëne belangrijk is.

Er zijn meisjes die hun kamer zó vies laten worden, dat het vreselijk stinkt en de fruitvliegjes er rond vliegen. Dat zijn meisjes die zich echt op geen enkele manier laten motiveren of aanzetten tot. Vaak gaat het helemaal niet goed met deze meisjes. Vroeger was het zakgeld automatisch verbonden aan kamer schoonmaken, toen maakten werkelijk alle meisjes hun kamers wekelijks schoon. Zonder problemen/drama/gezeur. Dat mag echter niet meer. De meisjes waarbij de intrinsieke motivatie totaal ontbreekt, zitten daardoor soms wekenlang of zelfs maandenlang in een smerige stinkende kamer. Ik vind dat jammer. Ik weet dat zakgeld een van de weinige rechten is van de kinderen, maar ik vind ook dat het aanleren van hygiëne en structuur super belangrijk is. Vroeger was het op die ene doordeweekse dag dat het “kamerschoonmaakdag” is super gezellig boven, we deden een muziekje aan en alle meisjes gingen opruimen en schoonmaken. Soms met hulp van ons. Nu het niet meer aan het zakgeld verbonden is, stellen veel meiden het uit en sommigen doen het gewoon echt niet. Erg pedagogisch verantwoord, maar het effect is niet positief te noemen (vind ik).

Je wil toch dat ze de hygiëne ook vast houden als ze bij jullie weggaan? Dan moet je dus juist wat met de intrinsieke motivatie ipv het opleggen van sancties als dat niet gebeurt.

Dat je niet aan tafel kan eten lijkt me een logisch gevolg als je zo stinkt. Datje dan de ruimte hebt om te kiezen om voortaan op je kamer te eten ook.
En onderhand blijf je in gesprek over waarom deze keuze? Wat maakt, etc.
Vaak zijn er zoveel oorzaken dan het vaak gedachte ‘het kind heeft geen motivatie’.

En zelfs dat laatste begrijp ik. Je zal maar jaren op een vervolgplek zitten te wachten. Je zit op een plek waar je niet wil zijn en moet naar een plek waar je ook niet wil zijn en in elke instelling waar je bent geweest doen ze het weer anders (en de pm’ers onderling ook weer) vanuit een andere visie. Je zal je maar zo vaak aan moeten passen. Ik zou van minder dwars worden.

Lotus90 schreef: ↑

10-11-2018 10:48

Eens. Sommige jongeren hebben wel degelijk consequenties of fysiek beperken nodig. Op mijn werk leggen we vrijwel geen consequenties op als jongeren zich misdragen. We gaan met jongeren in gesprek. En als bepaald gedrag niet stopt, nodigen we ouders en casemanager uit voor een gesprek. Dit werkt prima voor een groot deel van de jongeren vinden wij. Niet dat het gedrag van jongeren dan altijd plotseling op wonderbaarlijke wijze veranderd, hoor, vaak ook niet. Maar consequenties werken in veel gevallen ook niet (bijv: je bent ongeoorloofd te laat, nu moet je eerder naar bed, dat neemt een jongere voor lief als ze gewoon leuke dingen wil doen na schooltijd).

Toch zijn er jongeren die absoluut geen intrinsieke motivatie hebben om zich aan de regels te houden. Of zelfs maar naar school te gaan, hun kamer 1x per week op te ruimen en schoon te maken, te douchen, etc. Nou sorry, het is toch echt in hun eigen belang om ze daar wel toe aan te zetten. Een meisje weigerde zich dagelijks te wassen, ze stonk vaak zó dat ik haar de keuze heb gegeven: of je gaat nu douchen, of je gebruikt op je kamer een washandje met zeep. Met uitleg erbij dat anderen last hebben van de stank. Dat weigerde ze. Ik heb gezegd dat ze dan naar haar kamer moest gaan, en als ze straks wil aansluiten bij het avondeten weet ze wat ze moet doen. Ik sluit het liefst niemand uit, maar ik werd misselijk van die stank en kan dan echt niet eten. Ik en al haar groepsgenootjes hebben er last van. Daar ligt gewoon een grens. Die avond was ze boos en is ze op haar kamer gebleven. Ze is zich daarna toch vaker gaan opfrissen voor het eten, omdat ze wist dat ze anders gewoon niet welkom was aan tafel.

Één van mijn huidige mentorkinderen, een 15-jarig meisje met een zeer heftige achtergrond, heeft geen dagbesteding (zo vaak van school gestuurd wegens agressie tegen leerkrachten dat ze nergens meer wordt aangenomen, ja echt..) maar mag wel een paar keer per week afspreken met een vriendin. Op onze kosten. Want ze krijgt een OV-kaart mee. Ze weigerde haar kamer te dweilen zei mijn collega. Maar ze kwam wel haar zakgeld en OV-kaart bij me ophalen. Toen heb ik haar gezegd dat ze eerst haar kamer moet dweilen. Ik ben meegelopen, heb een dweil voor haar klaargezet, heb met haar gekletst terwijl ze bezig was, en ze was binnen 2 minuten klaar. Zij heeft het echt nodig dat je haar ertoe aanzet, anders gaat ze helemaal niks doen. Ik vind haar fantastisch, maar ook zij moet leren dat er afspraken zijn en dat hygiëne belangrijk is.

Er zijn meisjes die hun kamer zó vies laten worden, dat het vreselijk stinkt en de fruitvliegjes er rond vliegen. Dat zijn meisjes die zich echt op geen enkele manier laten motiveren of aanzetten tot. Vaak gaat het helemaal niet goed met deze meisjes. Vroeger was het zakgeld automatisch verbonden aan kamer schoonmaken, toen maakten werkelijk alle meisjes hun kamers wekelijks schoon. Zonder problemen/drama/gezeur. Dat mag echter niet meer. De meisjes waarbij de intrinsieke motivatie totaal ontbreekt, zitten daardoor soms wekenlang of zelfs maandenlang in een smerige stinkende kamer. Ik vind dat jammer. Ik weet dat zakgeld een van de weinige rechten is van de kinderen, maar ik vind ook dat het aanleren van hygiëne en structuur super belangrijk is. Vroeger was het op die ene doordeweekse dag dat het “kamerschoonmaakdag” is super gezellig boven, we deden een muziekje aan en alle meisjes gingen opruimen en schoonmaken. Soms met hulp van ons. Nu het niet meer aan het zakgeld verbonden is, stellen veel meiden het uit en sommigen doen het gewoon echt niet. Erg pedagogisch verantwoord, maar het effect is niet positief te noemen (vind ik).

Normaal gesproken binnen een gezonde gezinsstructuur tenminste horen dergelijke zaken bij de opvoeding. Als dat stuk is overgeslagen door bijvoorbeeld verwaarlozing is er niets mis mee, als gesprekken niet werken, een inhaalslag te doen.

Nog niet de hele draad gelezen, dus misschien is het al genoemd.

Een belangrijke oorzaak is denk ik dat waar er een vermoeden is dat ouders een kind mishandelen, er meldpunten, procedures, instanties etc. zijn, maar als er een vermoeden is dat een kind mishandeld wordt in een instelling of op school, dat er dan geen mogelijkheid is om dit te melden en er wat aan te doen. "Kindermishandeling" bestaat kennelijk alleen als het door de ouders wordt gedaan, niet door anderen. Terwijl het risico op misbruik en mishandeling in instellingen en bij pleegzorg veel groter is dan bij ouders.

Daar zijn schrijnende verhalen van: mensen die weten dat een kind in een instelling wordt mishandeld, maar niets kunnen doen. Integendeel, als ze het kind proberen te helpen, worden ze zelf gestraft.

Stap 1 om dit op te lossen is een serieuze meldmogelijkheid met betrekking tot individuele gevallen van kindermishandeling door alle instanties en personen die met kinderen te maken hebben, en vooral van die waar kinderen verplicht moeten verblijven, zoals pleegzorg, jeugdzorg en school.

Inspectie is namelijk niet voor individuele gevallen.

En jeugdzorg heeft inderdaad veel te veel (ongecontroleerde) macht in Nederland. Deels veroorzaakt doordat het doel zo goed is: wie is er nou niet voor zorg aan kinderen, wie is er nou niet tegen kindermishandeling. Maar (ongecontroleerde) macht corrumpeert. De weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen...

Nu wel alles gelezen, en ik vind de bijdragen van Nemain heel interessant, super.