Verkrachtingscultuur

De topic titel klinkt een stuk harder dan 'rape culture', de in Amerika (en Engeland) veelgebruikte term om een cultuur aan te geven waarin verkrachting niet bestempeld wordt als de verschrikkelijke misdaad die het is. Maar dit is wat het is. Hierna volgt een heel verhaal om mijn betoog kracht bij te zetten. De gegeven links zijn voor degenen die meer over de achtergrond wil lezen, maar niet noodzakelijk om mijn post te begrijpen. Voor het doel van het topic, zie vetgedrukte tekst op het eind.



Als je het buitenlandse nieuws volgt, dan zijn er de laatste tijd een paar high profile zaken geweest. De zaak van het meisje dat door een groep klasgenoten werd aangerand en verkracht nadat ze buiten bewustzijn was geraakt door het drinken van alcohol (de Steubenville-zaak).

http://en.wikipedia.org/w ... lle_High_School_rape_case

Er zijn foto's van de gebeurtenissen gemaakt en verspreid onder vrienden en klasgenoten. Twee jongens werden uiteindelijk veroordeeld. Deze hebben gedurende de nacht van de verkrachting herhaaldelijk gepraat over wat ze gedaan hadden en noemden dit zelf 'rape'. Ze schepten erover op en toen ze bang waren dat het uit de hand zou gaan lopen, hebben ze hun football coach gevraagd wat ze moesten doen. Die verzekerde hen dat het wel goed zou komen, waarop de jongens zelfverzekerd pochten dat hen niks kon overkomen. Er waren vele getuigen van de misdaad, maar niemand greep in. Toen het meisje aangifte deed, kwamen er veel negatieve reacties uit de lokale gemeenschap: ze had er eigenlijk zelf om gevraagd door zo dronken te worden, etc... Mensen weigerden te getuigen toen de politie ze opriep en het meisje werd online voor van alles en nog wat uitgemaakt. Zelfs toen de jongens veroordeeld werden, waren er grote kranten die stukken publiceerden dat het toch allemaal wel heel zielig was voor de jongens, die een fantastische football carriere in het vooruitzicht hadden en nu voor altijd met een stigma rond zouden lopen.



Al snel verschenen er opiniestukken dat deze bagatelliserende houding veel voorkomt in de 'jock culture'. Sport is erg belangrijk in de Amerikaanse cultuur en als je er goed in bent, levert je dat aandacht, geld en roem op. Een goede athleet wordt voortdurend overladen met bewondering en kan op den duur gaan denken dat hij alles maar kan maken, omdat ie zo'n toffe peer is. En uit de Steubenville-zaak blijkt dat zijn omgeving, inclusief de coaches, dat ook vinden, kortom, er is in die kringen vaak sprake van een 'rape-culture'. Dit artikel zet het goed uiteen: http://www.thenation.com/ ... culture-and-rape-culture#



Maar niet alleen in de sport, ook op de universiteit in Amerika wordt lichtvoetig omgegaan met verkrachting. Op Amerikaanse universiteiten, waar studenten over het algemeen op de campus wonen, kunnen misdaden bij de universiteit aangegeven worden, die vervolgens maatregelen opleggen. Steeds meer studentes doen echter verslag dat toen zij 'aangifte' deden, ze het advies kregen er met niemand over te praten, of allerlei argwanende vragen kregen (hadden ze het zelf niet veroorzaakt?). Hier een overzicht van de lopende problemen op universiteiten: http://thinkprogress.org/ ... ty-sexual-assault-policy/



Gisteren ging het ook helemaal mis op Twitter. Caroline Criado-Perez is een journalist en activiste die succesvol actie voerde dat het 10 pound biljet de beeltenis krijgt van Jane Austen. Haar Twitter timeline stond binnen de kortste tijd vol met bedreigingen, waarvan veel seksueel van aard. Ze zouden haar anaal verkrachten, ze zouden haar hoofd afhakken en dan haar hoofd verkrachten, als ze haar tegenkwamen in een donker steegje..., etc... Op een gegeven moment kreeg Criado-Perez ruim 200 tweets per minuut (!) te verstouwen.

http://www.independent.co ... e-of-twitter-8735415.html

Criado-Perez ging op twitter in op de zogenaamde 'trolls' en deed aangifte. Dat leverde haar weer veel boze reacties op: ze lokte het op deze manier zelf uit volgens andere Twitteraars. Een 21-jarige man werd opgepakt ivm de bedreigingen (die echt niet mals waren), waarop Twitteraars zich weer boos afvroegen of het nou echt nodig was zo'n arme jonge knul een strafblad aan te doen en dat Criado-Perez eens bij zichzelf te rade moest gaan waar ze nu helemaal mee bezig was (wie herkent dezelfde sentimenten uit de Steubenville-zaak?).

Mensen die het opnamen voor Criado-Perez kregen zelf verwensingen naar hun hoofd geslingerd, waarbij ook andere vrouwen diverse verkrachtingsbedreigingen kregen.

Goed, voorzover Engeland en Amerika. Waar vrouwen als Björk, Lady Gaga en Taylor Swift zichzelf absoluut geen feminist vinden. Want als je in Amerika zegt dat je feminist bent, dan krijg je dit soort verbaal misbruik automatisch te verduren.



Gebeurt dit ook in Nederland? Ik denk van wel, maar er lijkt niet veel aandacht voor te zijn in de media (als iemand andere ervaringen heeft, hoor ik dat uiteraard graag). Als je als vrouw op geenstijl.nl terecht komt vanwege het één of andere nieuwtje waar je bij betrokken bent, zal een aanzienlijk deel van de lange lijst reacties gaan over hoe ‘neukbaar’ je bent. Ben je betrokken bij een onderwerp wat de reaguurder niet zint, dan komen de verkrachtingsbedreigingen al snel aan bod. Zo ondervond ook Asha ten Broeke (http://ashatenbroeke.nl/2 ... wenhaat-van-geenstijl-co/). En als ik op Twitter kijk zijn er zat Nederlands sprekende mannen die feministen ‘hoeren’ noemen die nodig eens ‘een beurt’ moeten krijgen.



Wat ik niet snap is: als ik iemand echt niet mag, heb ik er geen seks mee. Waarom willen deze mannen vrouwen die ze haten verkrachten? Al deze zaken hebben één gemene deler: het gaat uiteindelijk vooral om dat deze mannen vrouwen niet als hun gelijke willen zien. Vrouwen zijn volgens hen op aarde om hen te plezieren, of hun behoeften te bevredigen. Als een vrouw niet doet wat jij wilt, verkracht je haar, want daarmee verneder je haar en zet je haar op haar plaats. Dit komt nog steeds voort uit het idee dat een man niet vernederd kan worden door seks te hebben, maar een vrouw wel, want die moeten kuis zijn. Een vrouw moet bovendien vooral niet te lastig zijn en een eigen mening hebben. Als voorbeeld het blog van deze antifeminist: http://j4mb.wordpress.com ... ctory-lose-the-lads-mags/ Wat hij beweert is dat als een vrouw opkomt voor een zaak die haar aan het hart gaat, ze aan het ‘whinen’/zeuren is. Dat zijn hele site volstaat met zeurende stukjes is natuurlijk iets heel anders, dat is gewoon ‘vechten voor de zaak’. Over een bord voor je kop hebben gesproken…



Voor degenen die zich door mijn hele betoog heengeworsteld hebben: mijn dank is groot. Wat wil ik met dit topic? Ik lees steeds meer van deze verhalen en ik maak me zorgen. De verkrachtingscultuur lijkt voort te komen uit een ongeëmancipeerde samenleving. Natuurlijk zijn er mannen die deze houding sterk afkeuren. En er zijn vrouwen die zelf in deze culturele overtuigingen geloven. Ik wil gewoon graag van gedachten wisselen. Denk jij dat er sprake is van een verkrachtingscultuur waarin het slachtoffer (gedeeltelijk) de schuld krijgt? Wie zijn deze mensen die vinden dat je beter kunt zwijgen na een verkrachting? Zijn ze zwakbegaafd? Hebben ze geen opleiding genoten? Hebben ze persoonlijkheidsstoornissen? En hoe kunnen we ervoor zorgen dat de samenleving verkrachting massaal afkeurt, zonder eerst te analyseren of het slachtoffer er zelf niet aan bijgedragen heeft? Hoe zorgen we ervoor dat mannen én vrouwen beseffen dat seks alleen plaats hoort te vinden als beide partijen daar mee instemmen? Ik hoor graag jullie ervaringen en meningen.

quote:amarna schreef op 08 augustus 2013 @ 09:24:

Wat m.i. ook een rol speelt is het gebrek aan respect in deze tijd.

De prinsjes en prinsesjes van tegenwoordig mogen alles van hun ouders en alles wordt hen op een presenteerblaadje aangeboden.

De tere kinderzieltjes worden vooral ontzien. Straffen, nee hoor, daar krijgen ze een trauma van. Iets verbieden, nee hoor, ze moeten de vrijheid krijgen zélf keuzes te maken, te ontdekken van goed en kwaad is.

Veel kinderen worden geen normen en waarden meer bijgebracht.

En dan kunnen excessen als groepsverkrachtingen ontstaan.

Ik denk niet dat dit het probleem is. Ik geef in mn openingspost wat aan over de 'jockculture' in Amerika waarin enorm wordt opgekeken tegen scholieren die een sportcarriere in het vooruitzicht hebben en daarom op handen gedragen worden en daardoor denken dat ze allerlei privileges hebben. Maar dat is een specifieke groep.

Wat ik wel denk, en dat zie je aan Amerikaanse universiteiten, dat het moeilijk is om in deze tijden realistisch te zijn. Het lijkt wel dat, als je je best maar doet, iedere jongere kan studeren, rijk en beroemd worden. Terwijl de werkelijkheid is dat veel van de kinderen die nu opgroeien niet slim genoeg zijn om naar de universiteit te gaan en niet getalenteerd of mooi genoeg om beroemd te worden. Dit is een verslag van een onderzoek dat in Amerika is gedaan onder kinderen:

http://www.proud2bme.nl/A ... ers/Ik_wil_beroemd_worden!

Voor de goede orde: het gaat hier om Amerikaanse kinderen en het zal ook wel een specifieke groep zijn (die tv mochten kijken).

Het heeft vooral mee te maken dat met de huidige communicatiemogelijkheden, kinderen van buitenaf een heel ander beeld krijgen van de maatschappij. Een serie als Hannah Montana is onschuldig, maar kinderen spiegelen zich wel aan zo'n actrice. Zij willen ook in zo'n serie, zij willen ook zingen, zij willen ook aan Idols deelnemen (waren het juist niet die mensen waar het hardst om gelachen werd tijdens Idols: de lui die heel graag wilden, maar totaal geen talent hadden?)

Vroeger was die mogelijkheid er gewoonweg niet. Als je vader timmerman was, werd jij dat ook. Was je vader dokter, dan ging jij ook het artsenvak in. En nu krijgen jongeren het idee dat het allemaal maar mogelijk moet zijn. En dat is het niet. En als je het dan niet kunt krijgen, dan zorg je ervoor dat je het alsnog krijgt, want zo gebeurt het op tv ook.

Bij excessen als groepsverkrachtingen in een land als Nederland, zie je vooral berichtgeving rond jongeren, met een laag IQ die uit probleemgezinnen komen. Die worden niet op handen gedragen, die worden verwaarloosd. Met als gevolg dat ze geen normaal moreel kompas ontwikkelen, dat wel.

quote:liubi schreef op 08 augustus 2013 @ 09:46:

[...]



Ik ga daar dus binnenkort hen en ik ben echt benieuwd wat er daar allemaal gebeurt, naar wat ik heb begrepen hebben Saoedische vrouwen vanaf 2015 stemrecht. Het percentage vrouwelijke studenten op de universiteiten is trouwens hoger an het aantal mannelijke studenten. Tevens heeft een internationaal onderzoek uitgewezen dat de leefomstandigheden en rechten van vrouwen in India significant slechter zijn dan de leefomstandigheden en rechten van Saoedische vrouwen,

Er zijn zeker positieve ontwikkelingen in Saudi Arabië. In de boeken die ik gelezen heb, waren er zelfs echtgenoten die niet tegen hun vrouw aankeken alsof het slaven waren en die bijvoorbeeld het belangrijk vonden dat hun echtgenote ook van de seks genoot. Maar als puntje bij paaltje kwam, wilde die man toch zijn vrouw onder controle kunnen houden en kwam hij niet op voor haar Universele Rechten.



Het probleem in India is dat zo'n ontzettend groot deel in armoede leeft, nooit onderwijs heeft gehad, en als enige mogelijkheid om toch in haar onderhoud te moeten voorzien als ze geen man kan vinden of behouden, zichzelf moet prostitueren. Deze vrouwen zijn analfabeet, hebben geen contacten en daardoor komen daar niet zulke indrukwekkende biografieën van die vrouwen vandaan denk ik. Tenzij iemand een leestip heeft, dan houd ik me aanbevolen. Maar wat je in de winkels ziet liggen is een donkere kaft met een (bijna) volledig gesluierde vrouw erop en dan klinkende titels als 'Mijn hel in het midden-oosten' of 'de vrouw van Bin-Laden', etc...

En nog een artikel over hoe kinderen van jongsafaan al worden ingepeperd dat jongetjes superieur zijn aan meisjes en dat meisjes er vooral mooi uit moeten zien, terwijl jongetjes stoer en sterk moeten zijn. En hoe dat uiteindelijk leidt tot het verwrongen beeld dat een jongen wel even mag bepalen voor een meisje wat ze wil:



http://www.lettoysbetoys. ... d-violence-against-women/