Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Vrijwillige lockdown, wie ook?
zaterdag 27 november 2021 22:29
Wij hebben afgelopen vrijdag besloten als gezin in een soort mini-lockdown te gaan. Kind blijft (in overleg met basisschool) thuis en ik heb vandaag flink ingeslagen in de winkels. Kind mag doorgaan met buiten activiteiten maar niet meer binnen met ander kinderen.
Ik maak me erg zorgen over de toenemende besmettingen, en daar komt nu ook nog die nieuwe variant overheen. Mijn vriend is kwetsbaar (ivm privacy geen details, maar noem een risicogroep en hij valt erin) dus wij willen Corona buiten de deur houden.
Zoals ik het nieuws interpreteer: Scholen blijven open omdat het voor kinderen beter is. Dit betekent dat ouders blootgesteld zullen worden aan het virus. Ouders zijn echter over het algemeen het gezondere deel van onze populatie, dus de verwachting is dat deze groep goed door de ziekte heen komt. Zeker als je gevaccineerd bent. Mijn pessimistische verwachting is dat straks bijna iedereen op de basisscholen is besmet.
Voor de maatschappij is het waarschijnlijk waar, alleen passen wij niet in het standaard plaatje. We hebben dus onze eigen conclusie getrokken. De vraag is alleen: hoe lang houden we dit vol? We willen kind niet weken thuishouden… En is het wellicht niet beter om kind juist te laten besmetten en dan thuis quarantaine zones te creëren? Dus gewoon naar school, veel zelftesten en dan maar afwachten?
Zijn er meer mensen met dit soort afwegingen?
Ik maak me erg zorgen over de toenemende besmettingen, en daar komt nu ook nog die nieuwe variant overheen. Mijn vriend is kwetsbaar (ivm privacy geen details, maar noem een risicogroep en hij valt erin) dus wij willen Corona buiten de deur houden.
Zoals ik het nieuws interpreteer: Scholen blijven open omdat het voor kinderen beter is. Dit betekent dat ouders blootgesteld zullen worden aan het virus. Ouders zijn echter over het algemeen het gezondere deel van onze populatie, dus de verwachting is dat deze groep goed door de ziekte heen komt. Zeker als je gevaccineerd bent. Mijn pessimistische verwachting is dat straks bijna iedereen op de basisscholen is besmet.
Voor de maatschappij is het waarschijnlijk waar, alleen passen wij niet in het standaard plaatje. We hebben dus onze eigen conclusie getrokken. De vraag is alleen: hoe lang houden we dit vol? We willen kind niet weken thuishouden… En is het wellicht niet beter om kind juist te laten besmetten en dan thuis quarantaine zones te creëren? Dus gewoon naar school, veel zelftesten en dan maar afwachten?
Zijn er meer mensen met dit soort afwegingen?
zaterdag 27 november 2021 22:49
Wij zitten al anderhalf jaar in de lockdown. Tenminste, ik vermijd drukke plaatsen, werk thuis, ontmoet mensen alleen buitenshuis. Man kan helaas door aard werk niet thuiswerken. Maar gelukkig werkt hij grootste gedeelte van de dag alleen en tijdens pauzes houdt hij afstand.
Ik ben de risico patient.
Nu heb ik makkelijk praten. Wij hebben geen kinderen. Ik snap je moeilijke overweging. Je man is zo zo veilig mogelijk, maar op de lange termijn schaadt het wel de schoolcarriere van je kind.
Zelftesten zijn niet betrouwbaar, dus tsja. Mss erg rigoreuze beslissing, kan je man niet tijdelijk apart van jullie wonen? Bijv bij zijn/ jouw ouders?
Ik ben de risico patient.
Nu heb ik makkelijk praten. Wij hebben geen kinderen. Ik snap je moeilijke overweging. Je man is zo zo veilig mogelijk, maar op de lange termijn schaadt het wel de schoolcarriere van je kind.
Zelftesten zijn niet betrouwbaar, dus tsja. Mss erg rigoreuze beslissing, kan je man niet tijdelijk apart van jullie wonen? Bijv bij zijn/ jouw ouders?
Je reactie zegt meer over jou dan over mij....
zaterdag 27 november 2021 22:50
Nee mijn kinderen gaan naar school. Ze zijn onlangs allemaal positief getest op corona, dus thuishouden zou nu geen effect meer hebben. Daarbij vind ik onderwijs echt super belangrijk voor de kinderen. Merk dat ze echt wel een achterstand hebben opgelopen afgelopen jaar, ik kan ze gewoon niet bieden wat school kan. Alleen daarom zou ik niet zelf in een mini lockdown gaan. Mijn man werkt buitenshuis, thuiswerken is geen optie. We houden ons wel aan de maatregelen en zullen niet bewust risico's opzoeken.
Ik begrijp dat jullie het doen voor de gezondheid van je partner, maar zoals je zelf aangeeft, hoe lang willen jullie dat volhouden. Ik verwacht echt niet dat de besmettingcijfers voor de kerstvakantie zodanig gedaald zijn dat de risico's minder zullen zijn.
Ja lastig dus, je kind weghouden van partner is lastig, maar van school weghouden op lange termijn vind ik ook lastig. Mijn kinderen waren blij na hun isolatie van 5 dagen weer naar school te kunnen. Dus mijn keuze zou het zeker niet zijn.
Hoe hebben jullie het sinds het begin van de pandemie gedaan, want toen waren er ook periodes dat de besmettingen heel hoog waren.
Ik begrijp dat jullie het doen voor de gezondheid van je partner, maar zoals je zelf aangeeft, hoe lang willen jullie dat volhouden. Ik verwacht echt niet dat de besmettingcijfers voor de kerstvakantie zodanig gedaald zijn dat de risico's minder zullen zijn.
Ja lastig dus, je kind weghouden van partner is lastig, maar van school weghouden op lange termijn vind ik ook lastig. Mijn kinderen waren blij na hun isolatie van 5 dagen weer naar school te kunnen. Dus mijn keuze zou het zeker niet zijn.
Hoe hebben jullie het sinds het begin van de pandemie gedaan, want toen waren er ook periodes dat de besmettingen heel hoog waren.
zaterdag 27 november 2021 22:54
Ik snap je overwegingen. Hier is het het kind dat kwetsbaar is. En dat is best beangstigend. Kind is een puber. Ik wil hem niet isoleren, wat ook weinig zin heeft; ik werk zelf ook op een school (mbo) en ik zie dus noodgedwongen veel mensen. Met mondkapjes en officieel met afstand, maar mijn ervaring is dat de jeugd echt nergens naar kijkt. Dus dat breng ik toch al mee. Bovendien hebben de lockdowns mijn kind en de schoolresultaten geen goed gedaan.
Ik vertrouw dus noodgedwongen op onze vaccinaties. We doen ons best en hopen er het beste van.
Want in alle eerlijkheid: hoe realistisch is je plan? Ga je dat bijvoorbeeld de hele winter volhouden dan?
Werken jullie zelf thuis?
Ik snap je, maar ik vraag me echt af of dit de beste oplossing is. Wat heb je ermee gewonnen als je er na een paar weken mee ophoudt? En wat voor effect heeft het dan op je kind gehad?
Ik vertrouw dus noodgedwongen op onze vaccinaties. We doen ons best en hopen er het beste van.
Want in alle eerlijkheid: hoe realistisch is je plan? Ga je dat bijvoorbeeld de hele winter volhouden dan?
Werken jullie zelf thuis?
Ik snap je, maar ik vraag me echt af of dit de beste oplossing is. Wat heb je ermee gewonnen als je er na een paar weken mee ophoudt? En wat voor effect heeft het dan op je kind gehad?
zaterdag 27 november 2021 22:58
Jeetje, wat moeilijk, dit.
Weet je? Dit gaat niet stoppen. Als de nieuwe varianten geen onaangename verrassingen voor ons in petto hebben, zal het wellicht, als het warmer wordt, weer rustiger worden. Dus, volgend voorjaar pas weer. Dat is waar ik echt van overtuigd ben.
Sterkte, hoor. Het is zo KUT.
Weet je? Dit gaat niet stoppen. Als de nieuwe varianten geen onaangename verrassingen voor ons in petto hebben, zal het wellicht, als het warmer wordt, weer rustiger worden. Dus, volgend voorjaar pas weer. Dat is waar ik echt van overtuigd ben.
Sterkte, hoor. Het is zo KUT.
zaterdag 27 november 2021 23:03
Heb je dit met een meedenkende arts overlegd? Ik kan me namelijk voorstellen dat je op de lange termijn per ongeluk meer kwaad dan goed doet. Bijvoorbeeld doordat je met weinig tot geen andere virussen of bacteriën in contact komt en je partner daardoor wellicht kwetsbaarder wordt voor de 'gewone' griep.
Daarnaast denk ik dat het een gezinslockdown van een lange adem zal worden. Het gaat nog een tijd duren voordat er weer ruimte komt op de ic. Eerst wordt het nog even veel erger dan nu. Ik kan me voorstellen dat je graag bij de ic vandaan wilt blijven en dat je verwacht dat je partner daar terecht komt. Of erger. Ik ga ervan uit dat je partner níet 70+ is? Want als gevaccineerde met onderliggend lijden lijkt dat pas de 'gevaarlijke' leeftijd te zijn.
Daarnaast denk ik dat het een gezinslockdown van een lange adem zal worden. Het gaat nog een tijd duren voordat er weer ruimte komt op de ic. Eerst wordt het nog even veel erger dan nu. Ik kan me voorstellen dat je graag bij de ic vandaan wilt blijven en dat je verwacht dat je partner daar terecht komt. Of erger. Ik ga ervan uit dat je partner níet 70+ is? Want als gevaccineerde met onderliggend lijden lijkt dat pas de 'gevaarlijke' leeftijd te zijn.
zaterdag 27 november 2021 23:24
Klopt, een langetermijnsoplossing is het niet.
We werken allebei thuis. Vriend is 60+ en heeft ruim een half jaar geleden Astra Zenica gehad.
We verwachten dat de scholen komende week dicht gaan. In de klas van kind zijn al kinderen positief getest. Het is wachten op meer.
Ook hopen we dat vriend snel een booster krijgt. En dat kind ook gevaccineerd zal worden een keer.
Ik verwacht niet dat we Corona voorgoed buiten de deur kunnen houden maar ik probeer het wel zo lang mogelijk uit te stellen.
Wat betreft adviezen van artsen…die zeggen allemaal tja, overleg maar met de huisarts. En die noemt vervolgens dezelfde afwegingen op als wij.
Gedurende de vorige lockdowns hebben we kind een paar keer een week later naar school laten gaan, toen het veiliger voelde (lees: het virus niet keihard om zich heen greep).
Voor de rest proberen we zo normaal mogelijk door te leven en zijn we al weken gewoon verkouden. De virussen komen dus normaliter wel binnen.
De reden dat we nu ons kind thuishouden, is dat de besmettingen op basisscholen heel hard gaan.
We werken allebei thuis. Vriend is 60+ en heeft ruim een half jaar geleden Astra Zenica gehad.
We verwachten dat de scholen komende week dicht gaan. In de klas van kind zijn al kinderen positief getest. Het is wachten op meer.
Ook hopen we dat vriend snel een booster krijgt. En dat kind ook gevaccineerd zal worden een keer.
Ik verwacht niet dat we Corona voorgoed buiten de deur kunnen houden maar ik probeer het wel zo lang mogelijk uit te stellen.
Wat betreft adviezen van artsen…die zeggen allemaal tja, overleg maar met de huisarts. En die noemt vervolgens dezelfde afwegingen op als wij.
Gedurende de vorige lockdowns hebben we kind een paar keer een week later naar school laten gaan, toen het veiliger voelde (lees: het virus niet keihard om zich heen greep).
Voor de rest proberen we zo normaal mogelijk door te leven en zijn we al weken gewoon verkouden. De virussen komen dus normaliter wel binnen.
De reden dat we nu ons kind thuishouden, is dat de besmettingen op basisscholen heel hard gaan.
zaterdag 27 november 2021 23:28
Ik merk dat ik heel opgelucht ben dat ik de knoop heb doorgehakt en dat ik de afgelopen weken heel bang ben geweest. Als gezin hebben we het heel fijn samen. Kind kan goed verwoorden wat het wil en begrijpt onze beslissing. Schoolprestaties zijn gelukkig tot dusver bovengemiddeld dus ook de meester maakt zich daar geen zorgen over.drominique schreef: ↑27-11-2021 23:19Wat betekent deze keuze voor het psychisch welzijn van jou gezin, to?
zaterdag 27 november 2021 23:30
Dat lijkt me al helemaal lastig, dat kind zelf risicogroep is. Gelukkig is je kind ondertussen wel gevaccineerd!Jufjoke schreef: ↑27-11-2021 22:54Ik snap je overwegingen. Hier is het het kind dat kwetsbaar is. En dat is best beangstigend. Kind is een puber. Ik wil hem niet isoleren, wat ook weinig zin heeft; ik werk zelf ook op een school (mbo) en ik zie dus noodgedwongen veel mensen. Met mondkapjes en officieel met afstand, maar mijn ervaring is dat de jeugd echt nergens naar kijkt. Dus dat breng ik toch al mee. Bovendien hebben de lockdowns mijn kind en de schoolresultaten geen goed gedaan.
Ik vertrouw dus noodgedwongen op onze vaccinaties. We doen ons best en hopen er het beste van.
Want in alle eerlijkheid: hoe realistisch is je plan? Ga je dat bijvoorbeeld de hele winter volhouden dan?
Werken jullie zelf thuis?
Ik snap je, maar ik vraag me echt af of dit de beste oplossing is. Wat heb je ermee gewonnen als je er na een paar weken mee ophoudt? En wat voor effect heeft het dan op je kind gehad?
We hebben het nu voor een week ingepland. Als de scholen niet dichtgaan, gaan we nadenken over hoe nu verder.
zaterdag 27 november 2021 23:35
Dat is fijn.Isolde123 schreef: ↑27-11-2021 23:28Ik merk dat ik heel opgelucht ben dat ik de knoop heb doorgehakt en dat ik de afgelopen weken heel bang ben geweest. Als gezin hebben we het heel fijn samen. Kind kan goed verwoorden wat het wil en begrijpt onze beslissing. Schoolprestaties zijn gelukkig tot dusver bovengemiddeld dus ook de meester maakt zich daar geen zorgen over.
Maar schoolprestaties zeggen niets over psychisch welzijn…
Dat jij je opgelucht voelt omdat je kiest snap ik ook, alleen ga ik ervan uit dat deze uitbraken blijven tot medio april. Hoe ga je dat dan doen?
Hebben jullie dan ook genoeg aan jullie 3? Ik vind het erg geïsoleerd eigenlijk.
zaterdag 27 november 2021 23:36
Ja, wat moet je er op zeggen. Fijn dat je die keuze hebt.
Ik heb die keuze niet maar wel een keuze gemaakt; We bewegen mee met de maatregelen en leven gewoon verder.
Ik ben overtuigd dat we vast en zeker ook aan de beurt komen vooral nu met het nieuwe variant inzicht. Hopelijk dat we niet erg ziek van worden maar er is geen plaats meer voor angst. Mocht het zo zijn laten we het op ons af komen.
Mijn man is ook kwetsbaar trouwens. Voor hem hoop ik dat hij snel de booster op mag halen.
Ik heb die keuze niet maar wel een keuze gemaakt; We bewegen mee met de maatregelen en leven gewoon verder.
Ik ben overtuigd dat we vast en zeker ook aan de beurt komen vooral nu met het nieuwe variant inzicht. Hopelijk dat we niet erg ziek van worden maar er is geen plaats meer voor angst. Mocht het zo zijn laten we het op ons af komen.
Mijn man is ook kwetsbaar trouwens. Voor hem hoop ik dat hij snel de booster op mag halen.
zaterdag 27 november 2021 23:43
Waar had ik gezegd dat ik een vent had en dat ie zo bang is?
Op de lange termijn gaan we uiteraard ook andere oplossingen zoeken.
Kind heeft ook wel eens vakantie, dus 1-2 weken thuisblijven zal vast geen onherstelbare schade opleveren. Bovendien kan het nog steeds buitenspelen.
zaterdag 27 november 2021 23:46
Natuurlijk kijken we ook naar psychisch welzijn. En erg geïsoleerd…we houden kind voorlopig een week van school. Daarna zien we verder. Ik vind het allemaal wel meevallen. Maar goed, we zijn alledrie behoorlijke einzelgängers.drominique schreef: ↑27-11-2021 23:35Dat is fijn.
Maar schoolprestaties zeggen niets over psychisch welzijn…
Dat jij je opgelucht voelt omdat je kiest snap ik ook, alleen ga ik ervan uit dat deze uitbraken blijven tot medio april. Hoe ga je dat dan doen?
Hebben jullie dan ook genoeg aan jullie 3? Ik vind het erg geïsoleerd eigenlijk.
zaterdag 27 november 2021 23:49
Vervelend dat je die keuze niet hebt, en hopelijk kan je man snel die booster halen!CherryBlossom- schreef: ↑27-11-2021 23:36Ja, wat moet je er op zeggen. Fijn dat je die keuze hebt.
Ik heb die keuze niet maar wel een keuze gemaakt; We bewegen mee met de maatregelen en leven gewoon verder.
Ik ben overtuigd dat we vast en zeker ook aan de beurt komen vooral nu met het nieuwe variant inzicht. Hopelijk dat we niet erg ziek van worden maar er is geen plaats meer voor angst. Mocht het zo zijn laten we het op ons af komen.
Mijn man is ook kwetsbaar trouwens. Voor hem hoop ik dat hij snel de booster op mag halen.
Wij hebben ook lang met alle maatregelen meegeleefd maar ik heb sinds een week het gevoel dat het volledig uit de klauwen aan het lopen is en dat de situatie ernstiger is dan ooit. En ik vertrouw op mijn intuïtie. En ik hoop echt dat ik het mis heb.
zaterdag 27 november 2021 23:49
Hoe veilig is buitenspelen?Isolde123 schreef: ↑27-11-2021 23:43Waar had ik gezegd dat ik een vent had en dat ie zo bang is?
Op de lange termijn gaan we uiteraard ook andere oplossingen zoeken.
Kind heeft ook wel eens vakantie, dus 1-2 weken thuisblijven zal vast geen onherstelbare schade opleveren. Bovendien kan het nog steeds buitenspelen.
Of moet hij/zij dat alleen of met jullie doen?
Hier heel veel besmettingen om ons heen en ook van mensen die zo ontzettend voorzichtig waren…
Ik ben bijna 2 jaar zo ontzettend voorzichtig geweest en heb strenger geleefd dan moest. Ondanks een man met essentieel beroep. Dat ga ik niet nog een winter doen, dan ga ik er aan onderdoor. Dus ik ga mijn geestelijk welzijn voorop stellen.
zaterdag 27 november 2021 23:55
Ergens snap ik het wel. Ik ben een alleenstaande chronisch zieke ouder zonder vangnet. Als ik ziek wordt, gaat het ondanks de vaccinaties niet bepaald goed en wie zorgt dan voor mijn kinderen? En het zijn diezelfde kinderen die nu op hun scholen nóg tussen de vele besmettingen door laveren.
Dus voor degenen die moeten sneren dat het zo makkelijk is als je de keuze hebt om je te distantiëren en zij gewoon moeten werken…. Wat lijkt het me heerlijk als je kunt werken en dergelijke. Oftewel; daar schiet TO niets mee op.
TO: ik weet niet wat wijsheid is. Is het een mogelijkheid voor je partner om zich te isoleren van jullie? Sterkte, hoe dan ook.
Dus voor degenen die moeten sneren dat het zo makkelijk is als je de keuze hebt om je te distantiëren en zij gewoon moeten werken…. Wat lijkt het me heerlijk als je kunt werken en dergelijke. Oftewel; daar schiet TO niets mee op.
TO: ik weet niet wat wijsheid is. Is het een mogelijkheid voor je partner om zich te isoleren van jullie? Sterkte, hoe dan ook.
zondag 28 november 2021 01:00
Ik wilde net vragen hoe oud de risicopersoon is, maar 60+ dus. Als het 40+ was, vond ik het een heel ander verhaal. Niet dat 60+ betekent dat je erg ziek wordt hoor, maar dan snap ik het beter.
Ik neem aan dat jullie ontzettend goed op het mentale welzijn van jullie kind letten. Weet kind waarom het thuis blijft? Als zij of hij terug naar school gaat (en dat gaat ooit gebeuren) en wordt besmet en besmet vervolgens jouw vriend, gaat hij of zij zich mss schuldig voelen omdat het nu zo groot gemaakt is?
Ik neem aan dat jullie ontzettend goed op het mentale welzijn van jullie kind letten. Weet kind waarom het thuis blijft? Als zij of hij terug naar school gaat (en dat gaat ooit gebeuren) en wordt besmet en besmet vervolgens jouw vriend, gaat hij of zij zich mss schuldig voelen omdat het nu zo groot gemaakt is?
Life is short. Eat dessert first.
zondag 28 november 2021 01:06
Bedankt! Het is voor niemand gemakkelijk momenteel, er is ook gewoon geen eenduidige juiste keuze. Ik snap ook heel goed dat andere mensen er voor kiezen om gewoon door te leven. Dat heb ik ook lang gedaan, maar ik merk dat ik nu meer stress krijg van alle contacten dan energie.Shug schreef: ↑27-11-2021 23:55Ergens snap ik het wel. Ik ben een alleenstaande chronisch zieke ouder zonder vangnet. Als ik ziek wordt, gaat het ondanks de vaccinaties niet bepaald goed en wie zorgt dan voor mijn kinderen? En het zijn diezelfde kinderen die nu op hun scholen nóg tussen de vele besmettingen door laveren.
Dus voor degenen die moeten sneren dat het zo makkelijk is als je de keuze hebt om je te distantiëren en zij gewoon moeten werken…. Wat lijkt het me heerlijk als je kunt werken en dergelijke. Oftewel; daar schiet TO niets mee op.
TO: ik weet niet wat wijsheid is. Is het een mogelijkheid voor je partner om zich te isoleren van jullie? Sterkte, hoe dan ook.
Vriend isoleren is in de praktijk lastig, kind is erg knuffelig en dol op haar vader. Zodra ze besmet is, zullen we dat natuurlijk meteen doen, maar nu uit voorzorg op verschillende verdiepingen gaan leven, lijkt me pas echt afschuwelijk.
zondag 28 november 2021 01:14
Schoolprestaties zeggen ontzettend veel over psychisch welzijn. Het is al lang niet meer zo, dat er slechts gekeken wordt naar behaalde cijfers, of hoe netjes een kind schrijft. Het volledige plaatje wordt goed in de gaten gehouden, en als een juf of meester ook maar het idee heeft, dat een kind niet lekker draait, wordt daar al aandacht aan besteed. En Een goede concentratie is daarbij ook hard nodig om goede prestaties te leveren, en laat nu net die concentratie een dingetje zijn, bij veel kinderen die niet lekker draaien.drominique schreef: ↑27-11-2021 23:35Dat is fijn.
Maar schoolprestaties zeggen niets over psychisch welzijn…
Dat jij je opgelucht voelt omdat je kiest snap ik ook, alleen ga ik ervan uit dat deze uitbraken blijven tot medio april. Hoe ga je dat dan doen?
Hebben jullie dan ook genoeg aan jullie 3? Ik vind het erg geïsoleerd eigenlijk.
Psychisch welzijn kan bovendien ook in eens geheel kapot gaan, als een situatie zich voordoet, waarbij de partner van TO doodziek op de IC komt te liggen, of erger.
Ik heb echt wel het idee, dat TO dit besluit niet zomaar even heeft gemaakt. Het klinkt zeer weloverwogen en verstandig. In elk geval voor nu.
