Werk & Studie
alle pijlers
Gestopt met droombaan, nog pijn
donderdag 16 mei 2024 10:36
Ruim twee jaar geleden ben ik gestopt met mijn 'droombaan' (leidinggevende publieke sector). Ik was er minder geschikt voor dan ik altijd had gedacht en het gaf me veel stress. Ik ben op eigen initiatief gestopt, maar mogelijk als ik door was gegaan had ik na een paar jaar een matige beoordeling ontvangen (dit laatste weet ik overigens niet zeker, maar zit wel in mijn hoofd).
Inmiddels zit ik al twee jaar op een andere plek (niet leidinggevend) waar ik goed functioneer, het naar m'n zin heb en ook betekenis uithaal. Ik ben blij dat ik mijn huidige werk kan doen en zou ook niet iets anders willen.
Mijn probleem/uitdaging: ik denk nog veel terug aan de tijd dat ik mijn vorige baan had en het proces van afscheid nemen. Als ik er aan denk (soms droom ik er ook van) dan voelt het pijnlijk. Ik kan moeilijk onder woorden brengen wat precies zo pijnlijk is, maar het zijn gedachten als "ik heb fouten gemaakt" "sommige mensen zullen blij zijn dat ik weg ben" "mijn opvolger is veel beter dan ik " "ik schaam me".
Ik kan deze gedachten / gevoelens moeilijk relativeren.
Tegelijkertijd heb ik ook andere gedachten als: directie destijds heeft zelf veel steken laten vallen waardoor randvoorwaarden niet op orde waren, mijn afdeling stond onder managers bekend als lastige afdeling om te leiden vanwege de vele interne / externe uitdagingen etc.
Ik zou zo graag trots op mezelf willen zijn dat ik destijds uitdaging ben aangegaan en hard heb gewerkt, maar ik voel dus iets heel anders.
Wie heeft tips om dit een plek te kunnen geven?
Inmiddels zit ik al twee jaar op een andere plek (niet leidinggevend) waar ik goed functioneer, het naar m'n zin heb en ook betekenis uithaal. Ik ben blij dat ik mijn huidige werk kan doen en zou ook niet iets anders willen.
Mijn probleem/uitdaging: ik denk nog veel terug aan de tijd dat ik mijn vorige baan had en het proces van afscheid nemen. Als ik er aan denk (soms droom ik er ook van) dan voelt het pijnlijk. Ik kan moeilijk onder woorden brengen wat precies zo pijnlijk is, maar het zijn gedachten als "ik heb fouten gemaakt" "sommige mensen zullen blij zijn dat ik weg ben" "mijn opvolger is veel beter dan ik " "ik schaam me".
Ik kan deze gedachten / gevoelens moeilijk relativeren.
Tegelijkertijd heb ik ook andere gedachten als: directie destijds heeft zelf veel steken laten vallen waardoor randvoorwaarden niet op orde waren, mijn afdeling stond onder managers bekend als lastige afdeling om te leiden vanwege de vele interne / externe uitdagingen etc.
Ik zou zo graag trots op mezelf willen zijn dat ik destijds uitdaging ben aangegaan en hard heb gewerkt, maar ik voel dus iets heel anders.
Wie heeft tips om dit een plek te kunnen geven?
vrijdag 17 mei 2024 10:05
Het is wat je zelf al schetst: de randvoorwaarden waren niet geschikt voor jou om in die positie te blijven. Dit is een combinatie van jouw eigenschappen en de eigenschappen van de functie en het bedrijf waar je werkte. Dat is niet goed of slecht, dat is gewoon wat het is. De combinatie werkte niet, en gelukkig kwam je op tijd tot die conclusie voordat je eraan onderdoor zou gaan. Je hebt daar vervolgens naar gehandeld en een baan gevonden die veel beter voor je uitpakt.
Ik zie helemaal niets om je voor te schamen. Je hebt veel over jezelf geleerd en op het juiste moment daadkracht en initiatief getoond om een niet gunstige situatie voor jezelf te verbeteren. Top!
Iedereen maakt fouten (echt iedereen) en ik kan jou garanderen dat dat vorige bedrijf je al zo goed als vergeten is. De waan van de dag neemt het al vrij snel weer over.
Dat dromen kan ik je niet mee helpen, ik heb ook nog steeds nachtmerries over excel sheets en mijn manager die met een stofkam door mijn urenstaat gaat, helaas
ik ben er overdag niet meer mee bezig, maar het plopt met enige regelmaat nog omhoog als ik slaap.
Tot slot: het is maar werk. We zijn in Nederland geneigd om een baan als onderdeel van iemands identiteit te zien maar dat is het niet. Het zegt niets over wie jij bent of hoe goed jij bent. Het is een zakelijke transactie waarbij jij je uren verkoopt voor een bepaald bedrag.
Geniet ervan dat je op de juiste plek zit nu, en dat de stress van je baan je vrije uren niet meer overschaduwt. Heerlijk toch?
Ik zie helemaal niets om je voor te schamen. Je hebt veel over jezelf geleerd en op het juiste moment daadkracht en initiatief getoond om een niet gunstige situatie voor jezelf te verbeteren. Top!
Iedereen maakt fouten (echt iedereen) en ik kan jou garanderen dat dat vorige bedrijf je al zo goed als vergeten is. De waan van de dag neemt het al vrij snel weer over.
Dat dromen kan ik je niet mee helpen, ik heb ook nog steeds nachtmerries over excel sheets en mijn manager die met een stofkam door mijn urenstaat gaat, helaas
ik ben er overdag niet meer mee bezig, maar het plopt met enige regelmaat nog omhoog als ik slaap.Tot slot: het is maar werk. We zijn in Nederland geneigd om een baan als onderdeel van iemands identiteit te zien maar dat is het niet. Het zegt niets over wie jij bent of hoe goed jij bent. Het is een zakelijke transactie waarbij jij je uren verkoopt voor een bepaald bedrag.
Geniet ervan dat je op de juiste plek zit nu, en dat de stress van je baan je vrije uren niet meer overschaduwt. Heerlijk toch?
vrijdag 17 mei 2024 10:46
Je hebt dus het gevoel dat je gefaald hebt. Terwijl eigenlijk het volgende is gebeurd: jij had een droom, je hebt die droom gerealiseerd en je hebt ervaren dat deze droom toch, in ieder geval op dit moment in je leven, niet zo goed bij je paste. Daar heb je vervolgens naar gehandeld. Je hebt daarmee tevens van alles geleerd over jezelf.
Probeer het zo te zien. Je hebt het dus hartstikke goed gedaan. Je rugzak is nu iets voller met waardevolle informatie.
Elke keer als je jezelf betrapt op negatieve gevoelens hierover, buig ze dan direct om. Spreek jezelf actief toe. Nee, ik heb het goed gedaan, ik heb de juiste beslissingen genomen, ik heb geleerd, ik ben trots op mezelf. Dat voelt misschien in het begin ongeloofwaardig, maar als je dit blijft doen, volgen je gevoelens uiteindelijk je gedachten en vervaagt je negatieve associatie.
Probeer het zo te zien. Je hebt het dus hartstikke goed gedaan. Je rugzak is nu iets voller met waardevolle informatie.
Elke keer als je jezelf betrapt op negatieve gevoelens hierover, buig ze dan direct om. Spreek jezelf actief toe. Nee, ik heb het goed gedaan, ik heb de juiste beslissingen genomen, ik heb geleerd, ik ben trots op mezelf. Dat voelt misschien in het begin ongeloofwaardig, maar als je dit blijft doen, volgen je gevoelens uiteindelijk je gedachten en vervaagt je negatieve associatie.
vrijdag 17 mei 2024 11:16
Ik sluit me aan bij Jufjoke. Ik zou juist trots zijn op je handelen toen je merkte dat je toch niet op je plek zat. Daar is best moed voor nodig als je altijd dacht dat dat je droombaan was (en je hebt het nog voor elkaar gekregen ook 
) Genoeg mensen die het in zo'n situatie niet eerlijk kunnen of willen zien en uiteindelijk in een overspannenheid terecht komen oid.
Je hebt juist goed voor jezelf gezorgd en eerlijk naar jezelf en de situatie durven kijken. Ik vind dat knap!
) Genoeg mensen die het in zo'n situatie niet eerlijk kunnen of willen zien en uiteindelijk in een overspannenheid terecht komen oid. Je hebt juist goed voor jezelf gezorgd en eerlijk naar jezelf en de situatie durven kijken. Ik vind dat knap!
vrijdag 17 mei 2024 12:56
vrijdag 17 mei 2024 14:00
Je kunt trots zijn dat je toen een andere weg hebt gekozen. Blijven zitten waar je zit omdat dat zo hoort, en omdat je dacht op die plek blij te worden is nergens voor nodig. En misschien was je daar beter op je plek geweest als je de ervaring had gehad die je nu de laatste 2 jaar opgedaan hebt. En misschien ook niet.
"wat al.." is een leuk spelletje om te spelen als het gaat om het winnen van de loterij, maar minder leuk als het om keuzes die je al gemaakt hebt gaat.
"wat al.." is een leuk spelletje om te spelen als het gaat om het winnen van de loterij, maar minder leuk als het om keuzes die je al gemaakt hebt gaat.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 19 mei 2024 20:55
Dit vind ik een mooie: je had een droom, die heb je gerealiseerd en toen je besefte dat dit het niet voor je was, heb je niet voor je werk, maar voor jezelf gekozen: dat laatste zouden meer mensen moeten doen.Jufjoke schreef: ↑17-05-2024 10:46Je hebt dus het gevoel dat je gefaald hebt. Terwijl eigenlijk het volgende is gebeurd: jij had een droom, je hebt die droom gerealiseerd en je hebt ervaren dat deze droom toch, in ieder geval op dit moment in je leven, niet zo goed bij je paste. Daar heb je vervolgens naar gehandeld. Je hebt daarmee tevens van alles geleerd over jezelf.
Probeer het zo te zien. Je hebt het dus hartstikke goed gedaan. Je rugzak is nu iets voller met waardevolle informatie.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 19 mei 2024 21:07
Toen ik je verhaal las, dacht ik eigenlijk alleen maar: wat een goede keus, zouden meer mensen moeten doen. Voor jezelf, want het klinkt niet alsof jij daar gelukkig was geworden. En óók voor het bedrijf. Want dit ging het niet worden, en dan is het ook voor hen beter als er iemand anders komt (en/of een signaal dat er dingen verkeerd lopen) dan dat jij burn-out raakt, en de afdeling stuurloos verder mag.
Dus je hebt het geprobeerd, een serieuze kans gegeven, en op tijd ingezien dat dit niet goed was, en toen gedaan wat voor iedereen de beste optie was. Niet echt iets om te je voor te schamen, en ook geen falen.
Ik snap wel dat het zo voelt hoor, we zijn geprogrammeerd om alles te willen laten slagen. Maar dat is niet reeel, en dan is wat jij deed het volgende beste.
Dus je hebt het geprobeerd, een serieuze kans gegeven, en op tijd ingezien dat dit niet goed was, en toen gedaan wat voor iedereen de beste optie was. Niet echt iets om te je voor te schamen, en ook geen falen.
Ik snap wel dat het zo voelt hoor, we zijn geprogrammeerd om alles te willen laten slagen. Maar dat is niet reeel, en dan is wat jij deed het volgende beste.
zondag 19 mei 2024 22:02
Ik snap je wel hoor, TO. Ik sta zelf op het punt om het roer volgend jaar om te gooien en ik weet dat ik daar carrière technisch en vooral qua inkomen op achteruit ga. En toch denk ik daar onder de streep gelukkiger van te worden: een stukje kwaliteit “kopen” en levensgeluk. Niet altijd maar moeten, op high alert staan en allerhande brandjes hoeven blussen. In je topic titel noem je het een droombaan, maar als het een baan is waar je niet gelukkig van wordt/werd, is het alles behalve een droombaan. Het goed in je vel zitten is meer waard dan status en salaris (ervan uitgaande dat je er qua salaris op achteruit bent gegaan).
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 20 mei 2024 11:12
Je hebt het geprobeerd en het is niet gelukt. Daar hoef je niet trots op te zijn en daar hoef je je niet voor te schamen. Het is zoals het is. Het heeft weinig zin om achteraf te bedenken dat je graag trots wil zijn op die tijd. Je hoeft niet trots te zijn op jezelf, dat is iets dat jij jezelf oplegt he?
maandag 20 mei 2024 15:32
Ik zocht naar een uitspraak in het Boek van Kleine Draak en Grote Panda, iets over : "Opgeven is geen teken van zwakte, maar het laat zien dat je lef hebt om te stoppen"
Maar het stond er niet in wel:
"het is moeilijk om aardig te zijn voor iedereen" zei kleine Draak
"Klopt "zei grote Panda, "en het is nog moeilijker om aardig te zijn voor onszelf, maar toch moeten we het proberen"
Maar het stond er niet in wel:
"het is moeilijk om aardig te zijn voor iedereen" zei kleine Draak
"Klopt "zei grote Panda, "en het is nog moeilijker om aardig te zijn voor onszelf, maar toch moeten we het proberen"
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 20 mei 2024 16:31
Dat is toch helemaal niet erg? Je hebt het geprobeerd en het beviel niet. Dan weet je dat ook weer. Wat sprak jou precies aan in het leidinggeven? Ik denk dat het voor mij vooral de status was, maar toen ik het eenmaal deed bleek dat het een hoop gez**k is voor hetzelfde geld en dat ik het niet kon verkroppen dat ik me (eigenlijk) niet met de inhoud mocht bemoeien. Ook ben ik geen mensenmens (maar dat kwam niet als een verrassing). Dat is wel een heel grote pré (om het wel te zijn dus) want ik vind dat een goede manager minimaal benaderbaar moet zijn en energiek moet reageren op interactie met teamleden.
maandag 20 mei 2024 17:14
Ik heb net als jij 2 keer een droombaan aangenomen die daarna meer op een nachtmerriebaan leek. De eerste keer ben ik zelf weggegaan, de tweede keer ging ik ziek uit dienst. Je gevoelens had ik ook, soms nog steeds.
Maar een ding is me wel bijgebleven; bij mijn eerste baan had ik een collega met wie ik niet goed kon opschieten. Zij had ook een groot aandeel in de reden van mijn vertrek. Later ging een vriendin van mij daar werken, en zij kon wel goed met die collega opschieten. Later hoorde ik via haar dat die collega juist veel bewondering voor mij had, omdat ik voor mezelf en mijn geluk had durven kiezen. Na jaren hoorde ik dat bijna het hele team (een voor een) uiteindelijk is weggegaan op die werkplek omdat de werksfeer ronduit toxic was.
Wat ik hiermee zeggen wil: misschien voelt het als falen, maar eigenlijk heb je je geluk gewonnen. En wellicht denk je dat anderen het als falen zien, maar misschien is het precies andersom. Veel mensen werken op ongelukkige plekken, maar jij hebt lef getoond en bent voor je eigen geluk gegaan. Dat is heel krachtig. En misschien was het op papier je droom; in de praktijk heb je te maken met karakters, sfeer en wat al niet meer. Als dat niet bij je past, was het niet je droombaan.
Maar een ding is me wel bijgebleven; bij mijn eerste baan had ik een collega met wie ik niet goed kon opschieten. Zij had ook een groot aandeel in de reden van mijn vertrek. Later ging een vriendin van mij daar werken, en zij kon wel goed met die collega opschieten. Later hoorde ik via haar dat die collega juist veel bewondering voor mij had, omdat ik voor mezelf en mijn geluk had durven kiezen. Na jaren hoorde ik dat bijna het hele team (een voor een) uiteindelijk is weggegaan op die werkplek omdat de werksfeer ronduit toxic was.
Wat ik hiermee zeggen wil: misschien voelt het als falen, maar eigenlijk heb je je geluk gewonnen. En wellicht denk je dat anderen het als falen zien, maar misschien is het precies andersom. Veel mensen werken op ongelukkige plekken, maar jij hebt lef getoond en bent voor je eigen geluk gegaan. Dat is heel krachtig. En misschien was het op papier je droom; in de praktijk heb je te maken met karakters, sfeer en wat al niet meer. Als dat niet bij je past, was het niet je droombaan.
maandag 20 mei 2024 22:05
Wat vervelend dat je je zo voelt! Heb je nog contact met een collega van toen?
Ik heb zelf in een vergelijkbare situatie gezeten. Wat mij heeft geholpen is om een paar keer af te spreken met een oud-collega om te horen hoe er nu aan toe ging binnen de organisatie. Er bleken na mijn vertrek meerdere mensen weg zijn te gaan vanwege ontevredenheid. Dat hielp me al een beetje accepteren. Toen een andere oud-collega afscheid nam, ben ik op de borrel geweest. Toen ik daar stond, op mijn oude werkplek, besefte ik pas echt dat ik daar inmiddels echt niet meer zou passen. Daarmee heb ik het na 2,5 jaar echt af kunnen sluiten. Dat gun ik jou ook!
Veel succes!
Ik heb zelf in een vergelijkbare situatie gezeten. Wat mij heeft geholpen is om een paar keer af te spreken met een oud-collega om te horen hoe er nu aan toe ging binnen de organisatie. Er bleken na mijn vertrek meerdere mensen weg zijn te gaan vanwege ontevredenheid. Dat hielp me al een beetje accepteren. Toen een andere oud-collega afscheid nam, ben ik op de borrel geweest. Toen ik daar stond, op mijn oude werkplek, besefte ik pas echt dat ik daar inmiddels echt niet meer zou passen. Daarmee heb ik het na 2,5 jaar echt af kunnen sluiten. Dat gun ik jou ook!
Veel succes!
donderdag 23 mei 2024 14:19
Wat goed dat je gestopt bent en dat je zo eerlijk naar jezelf bent geweest. Ik vind dat echt heel sterk. Wat heb je eraan om iets te blijven doen wat alleen maar energie kost?
Ik heb geen tips, wel herkenning. Door totaal andere omstandigheden ben ik ook gestopt met mijn droombaan, waar ik wel heel goed in was. Maar door een enorm toxische omgeving kon ik daar niet blijven werken. Ik hoor nog wel hoe het gaat en ik ben blij dat ik daaruit ben, maar toch voel ik me soms alleen. Ik zat namelijk wél op mijn plek, los van de zieke situatie. Ik hoop ook een nieuwe baan te vinden, net als jij. Iemand anders zegt ook dat het na 2,5 jaar beter gaat. Houd moed, dit is een rouwproces dat lang kan duren. Wees lief voor jezelf, je hebt het goed gedaan. En accepteer dat het jammer is, je mag er verdrietig om zijn. Het is alleen niet anders, dus focus je op je nieuwe baan. Ik denk altijd maar ‘later lach ik erom!’![😉]()
Ik heb geen tips, wel herkenning. Door totaal andere omstandigheden ben ik ook gestopt met mijn droombaan, waar ik wel heel goed in was. Maar door een enorm toxische omgeving kon ik daar niet blijven werken. Ik hoor nog wel hoe het gaat en ik ben blij dat ik daaruit ben, maar toch voel ik me soms alleen. Ik zat namelijk wél op mijn plek, los van de zieke situatie. Ik hoop ook een nieuwe baan te vinden, net als jij. Iemand anders zegt ook dat het na 2,5 jaar beter gaat. Houd moed, dit is een rouwproces dat lang kan duren. Wees lief voor jezelf, je hebt het goed gedaan. En accepteer dat het jammer is, je mag er verdrietig om zijn. Het is alleen niet anders, dus focus je op je nieuwe baan. Ik denk altijd maar ‘later lach ik erom!’
donderdag 23 mei 2024 14:30
Hmm, maar je had er veel stress van. Was het dan eigenlijk wel je droombaan? Je hebt het geprobeerd, het was veel minder leuk dan gedacht, en dat weet je nu ook weer.
Weet je overigens zeker dat je een slechte beoordeling zou hebben gehad? Of is dit meer iets dat in je hoofd zat? Heb je vaak last van onzekerheden, waardoor je het zelf afkapt voordat een ander je ergens op kan spreken?
En wat iemand hierboven ook zegt: het is uiteindelijk maar werk. In het kapitalistische systeem waarin we leven (sorry als dit heel politiek georienteerd klinkt) is je werk iets ontzettend belangrijks waar we veel waarde aan hechten. Meer dan we eigenlijk zouden moeten. Als iets op gebied van werk dan niet helemaal lekker loopt kan dat voelen alsof je gigantisch gefaald hebt. Maar uiteindelijk werken we vooral om geld te verdienen voor de andere onderdelen van ons leven. Het gaf mij veel rust om het op die manier te bekijken.
Weet je overigens zeker dat je een slechte beoordeling zou hebben gehad? Of is dit meer iets dat in je hoofd zat? Heb je vaak last van onzekerheden, waardoor je het zelf afkapt voordat een ander je ergens op kan spreken?
En wat iemand hierboven ook zegt: het is uiteindelijk maar werk. In het kapitalistische systeem waarin we leven (sorry als dit heel politiek georienteerd klinkt) is je werk iets ontzettend belangrijks waar we veel waarde aan hechten. Meer dan we eigenlijk zouden moeten. Als iets op gebied van werk dan niet helemaal lekker loopt kan dat voelen alsof je gigantisch gefaald hebt. Maar uiteindelijk werken we vooral om geld te verdienen voor de andere onderdelen van ons leven. Het gaf mij veel rust om het op die manier te bekijken.
donderdag 23 mei 2024 17:21
Was het je droombaan of droomfunctie?
Je vult dingen in die hadden kunnen gebeuren (matige beoordeling enz). (Imposter syndroom).
Je geeft aan dat de randvoorwaarden niet op orde waren, maakt dat dan jou niet geschikt voor de functie of maakt het de baan daar niet geschikt voor jou.
en wellicht ergens anders wel als het nog steeds wel je droomfunctie is.
Je vult dingen in die hadden kunnen gebeuren (matige beoordeling enz). (Imposter syndroom).
Je geeft aan dat de randvoorwaarden niet op orde waren, maakt dat dan jou niet geschikt voor de functie of maakt het de baan daar niet geschikt voor jou.
en wellicht ergens anders wel als het nog steeds wel je droomfunctie is.
donderdag 23 mei 2024 19:35
O, ik heb dit ook gehad. Was aan een bepaalde HBO opleiding begonnen en het was NIKS voor mij. Maar ik was enorm teleurgesteld enzo. Dat gevoel, dat ik enorm gefaald had en wat anderen ervan zouden denken dat ik de opleiding stop had gezet.. nou ik heb jaaaaaaren nog dromen gehad erover. Echt vreemd. Het is ook niet zo dat ik er in het dagelijks leven heel erg mee bezig was. Maar achteraf had het zo moeten zijn. En nu heb ik een goede, fijne baan. Dus het is toch goed gekomen 
Weinig tips, het ging vanzelf over, ook door ouder worden en het minder boeiend vinden wat anderen van mij denken.
Als ik het zo lees zit je nu op je plek en wie weet in de toekomst een soortgelijke baan (wat je eerst had) maar ergens waar alles beter op orde is? Zou gewoon om me heen blijven kijken.
Weinig tips, het ging vanzelf over, ook door ouder worden en het minder boeiend vinden wat anderen van mij denken.
Als ik het zo lees zit je nu op je plek en wie weet in de toekomst een soortgelijke baan (wat je eerst had) maar ergens waar alles beter op orde is? Zou gewoon om me heen blijven kijken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
