Aflossen Ib-groep: wie helpt?

quote:rogue schreef op 03 december 2009 @ 10:50:

Maar goed ik zit nu ook in de aanloopfase en wil alvast wat gaan afbetalen alleen heel ruim heb ik het niet. Ik hoop ook wel meer te verdienen over 2 jaar wanneer ik verplicht moet gaan afbetalen.



Maar nou had ik een vraagje hoe moet dat afbetalen precies, ik had namelijk begrepen dat je gewoon zelf moet overmaken elke maan wat je wil afbetalen. En zou een bedrag als bijvoorbeeld 50 euro een beetje schelen of is dit zo weinig dat het amper zin heeft?in de aanloopfase betaal je ook rente, dus alles wat je betaald scheelt. Al betaal je daar alleen maar de rente van. Ik heb toen elke maand gekeken wat ik kon missen en dat doorgestort. De ene maand was het 50 euro, maar ook wel eens meer. Een paar jaar geleden was het nog wel lucratief om het geld dan apart te zetten op een spaarrekening met een hogere rente dan de rente van de IBG, maar de banken die nu nog een blijvend hoog percentage bieden zijn moeilijk te vinden

quote:rogue schreef op 03 december 2009 @ 10:48:

[...]





Ik vind die regels over parnters erg vreemd alsof iedereen een partner heeft...Wat vindt jij er vreemd aan? Als je een partner hebt telt diens inkomen mee, als je geen partner hebt is er ook geen inkomen om mee te tellen

quote:gizz schreef op 03 december 2009 @ 12:06:

[...]





in de aanloopfase betaal je ook rente, dus alles wat je betaald scheelt. Al betaal je daar alleen maar de rente van. Ik heb toen elke maand gekeken wat ik kon missen en dat doorgestort. De ene maand was het 50 euro, maar ook wel eens meer. Een paar jaar geleden was het nog wel lucratief om het geld dan apart te zetten op een spaarrekening met een hogere rente dan de rente van de IBG, maar de banken die nu nog een blijvend hoog percentage bieden zijn moeilijk te vinden



Als je zo weinig speling hebt qua inkomen kan ik me voorstellen dat je ook weinig buffer hebt terwijl je die juist goed kunt gebruiken. Gizz heeft gelijk dat de rente die je momenteel op een spaarrekening kunt krijgen niet zo hoog is als de rente die je betaald bij de IB-groep, maar als je goed zoekt hoeft het verschil niet heel groot te zijn en betaal je dus maar iets meer rente aan de IB-groep dan je van je spaarbank krijgt.



Wacht dus nog even af welke rente voor 2010 wordt vastgesteld, als de rente genoeg zakt kan het weer luceratiever zijn om te sparen dan om af te lossen (zag ergens alsnog 3% voor een vrij opneembaar bedrag).

Draagkrachtmeting en dan de restschuld laten kwijtschelden klinkt ideaal, maar de IB-groep draait natuurlijk niet op liefdewerk oudpapier. Elk jaar wordt de maandelijkse aflossing herzien en ondertussen tikt de rente vrolijk door. Zodra je niet meer in aanmerking komt voor draagkrachtmeting omdat je bijvoorbeeld meer verdient of omdat je gaat samenwonen, dan wordt een nieuw aflossingsbedrag vastgesteld waarbij de resterende schuld binnen de resterende termijnen wordt terugbetaald.



Met andere woorden: tenzij je niet van plan bent om te gaan werken of de studie niet binnen tien jaar hebt afgemaakt (ik ken ze, mensen met een studieschuld ter waarde van een klein huis) is draagkrachtmeting alleen maar uitstel en kwijtschelding een illusie.

quote:rogue schreef op 03 december 2009 @ 10:50:

Maar goed ik zit nu ook in de aanloopfase en wil alvast wat gaan afbetalen alleen heel ruim heb ik het niet. Ik hoop ook wel meer te verdienen over 2 jaar wanneer ik verplicht moet gaan afbetalen.



Maar nou had ik een vraagje hoe moet dat afbetalen precies, ik had namelijk begrepen dat je gewoon zelf moet overmaken elke maan wat je wil afbetalen. En zou een bedrag als bijvoorbeeld 50 euro een beetje schelen of is dit zo weinig dat het amper zin heeft?



Hoe dat afbetalen precies gaat staat heel netjes uitgelegd op de site van de IB-groep. Sowieso handig om die eens goed uit te pluizen. Niet alleen voor jou, maar ik zie meer vragen voorbij komen die je vrij makkelijk kunt beantwoorden door op de site van de IB-groep te kijken. Onder studieschuld, terugbetalen tijdens studie staat alles wat je wilt weten.



En qua aflossen, ik ben er eigenlijk bijna altijd voor om niet versneld af te lossen. Ik ben er wel altijd voor om te bekijken wat je zult moeten aflossen als je aflosfase begint en dat bedrag vanaf het moment dat je afgestudeerd hebt opzij te zetten (zodat je wel went aan de lasten) op een spaarrekening met een zo hoog mogelijjk spaarrente. Ik kan me niet voorstellen dat je een groot bedrag hebt gespaard als je net afgestudeerd bent. Wanneer je er dan voor kiest om af te lossen heb je dus geen buffer wanneer je wasmachine het begeeft etc. Als je geld moet lenen voor een wasmachine is dat altijd duurder dan de schuld die je hebt bij de IB-groep.



Je zegt dat je maximaal 50 euro per maand kunt aflossen. Dan heb je het volgens mij niet breed. Dan kun je al snel beter sparen. In het begin van het topic staat een site genoemd waar je op kunt berekenen wat je maandlasten zijn bij een bepaald bedrag. Kijk eens wat het verschil is over 2 jaar.... heb je het er nu voor over om een financieel heel erg onzekere tijd tegemoet te gaan zodat je de 15 jaar hierna 2 euro (fictief, geen idee wat het is) minder betaald per maand? Als je verwacht dat je later nog meer gaat verdienen en het dus makkelijker op kunt brengen zou je ervoor kunnen kiezen om nog niet af te betalen.

quote:Eeltsje schreef op 03 december 2009 @ 15:26:

Draagkrachtmeting en dan de restschuld laten kwijtschelden klinkt ideaal, maar de IB-groep draait natuurlijk niet op liefdewerk oudpapier. Elk jaar wordt de maandelijkse aflossing herzien en ondertussen tikt de rente vrolijk door. Zodra je niet meer in aanmerking komt voor draagkrachtmeting omdat je bijvoorbeeld meer verdient of omdat je gaat samenwonen, dan wordt een nieuw aflossingsbedrag vastgesteld waarbij de resterende schuld binnen de resterende termijnen wordt terugbetaald.



Met andere woorden: tenzij je niet van plan bent om te gaan werken of de studie niet binnen tien jaar hebt afgemaakt (ik ken ze, mensen met een studieschuld ter waarde van een klein huis) is draagkrachtmeting alleen maar uitstel en kwijtschelding een illusie.Als ik jou nu goed begrijp betekent deze voorwaarde voor kwijtschelding:

het verlaagde maandbedrag (op grond van het inkomen) is tot het einde van de aflosfase lager dan het maandbedrag dat berekend zou zijn zonder dat met uw inkomen rekening gehouden wordt



dat als je eenmaal wel meer verdiend dan je wettelijk vastgesteld maandbedrag er een nieuwe(?) termijn wordt bepaald waarover je je studieschuld moet afbetalen? En dat die termijn in principe opnieuw 15 jaar is?

De termijn blijft in principe 15 jaar. Maar als iemand dertien jaar in de bijstand zit met een schuld van 20.000 en dan gaat samenwonen met iemand die een zeer riant inkomen heeft en het inkomen van de partner wordt meegenomen, dan wordt het aflossingsbedrag voor de laatste twee jaar vastgesteld op 833,33 euro maandelijks (voor het gemak laat ik de rente even buiten beschouwing). Een beetje een extreem voorbeeld, maar wel duidelijk.

quote:Eeltsje schreef op 03 december 2009 @ 15:40:

De termijn blijft in principe 15 jaar. Maar als iemand dertien jaar in de bijstand zit met een schuld van 20.000 en dan gaat samenwonen met iemand die een zeer riant inkomen heeft en het inkomen van de partner wordt meegenomen, dan wordt het aflossingsbedrag voor de laatste twee jaar vastgesteld op 833,33 euro maandelijks (voor het gemak laat ik de rente even buiten beschouwing). Een beetje een extreem voorbeeld, maar wel duidelijk.



Goh, dit is wel nieuwe informatie voor me. En ik dacht nog wel dat ik zo goed geinformeerd was.



Ik begrijp het nu als volgt, kun je kijken of dat klopt Eeltsje?



Zolang je draagkrachtmeting lager is dan het wettelijk vastgesteld maandbedrag (WVM = dus het bedrag wat je moet aflossen) betaal je naar je draagkrachtmeting. Als je het bedrag van de draagkrachtmeting betaalt, dan wordt er niet elk jaar een bedrag kwijtgescholden, maar los je in een jaar alleen minder af dan de IB-groep graag zou zien. Daarmee wordt je restschuld en dus ook je WVM elk jaar hoger (WVM is restschuld / aflossingsperioden). Als je inkomen toeneemt dan geldt niet het WVM wat in eerste instantie is vastgesteld (dus op dag 1 van je aflosperiode) maar het WVM wat op dat moment relevant is?

Helemaal goed. Ik ontdekte dit ook pas nadat ik niet meer in aanmerking voor draagkrachtmeting (al na een jaar terugbetaald) en ik heb me er maar bij neergelegd dat ik alles tot op de laatste cent ga terugbetalen ondanks dat ik een flinke schuld heb. Sindsdien los ik maar zo snel mogelijk af. Het idee dat ik mijn studieschuld niet terug zou kunnen betalen lijkt mij nu weerzinwekkend; ik ben niet van plan om jarenlang bijstand te trekken of tegen minimumloon te werken te gaan om zo "voordelig" van mijn schuld af te komen.

quote:Kaaaaaaaatje schreef op 03 december 2009 @ 08:34:

Hoe meer je (/jullie) verdiend, hoe hoger dat maandbedrag mag worden. Als jij 200.000 euro per jaar verdiend is dat makkelijk 1000 euro per maand.

Maarrrrr....... de kans dat je meer dan 250 euro per maand betaald is niet zo groot omdat je dan relatief veel schuld moet hebben en een hoog inkomen.Ik heb gekeken en idd, als je in 2008 al 80.000 euro verdiende moet je idd 1000 euro per maand terug betalen. En bij 40.000 is het 'maar' 242 euro per maand. (En dan kijken ze dus niet meer naar de hoogte van je schuld blijkbaar.)

Grappig, ik weet dat ik een jaar terug ofzo ook een soortgelijk topic opende. Mijn schuld was niet zo hoog, paar duizend euro, en ik had het dubbele aan spaargeld. Echter nog geen baan maar ook geen hoge vaste lasten. Toentertijd was de crisis nog niet zoals hij nu is, en kreeg ik ook advies om evt voor een hogere rente mn geld vast te zetten ipv in 1x aflossen.



Toch zat dat me niet lekker, voordeel was ook dat ik het geld in principe redelijk makkelijk kon missen, en ik wilde er ook vanaf zijn. Ook al telt deze lening niet mee bij een hypotheek of iets, het zou toch elke maand een last extra zijn. Ik heb besloten om het toen in 1x af te betalen, en was blij dat ik er toen zo snel vanaf was (ibg was heel snel en foutloos, driewerf hoera, kreeg zelf nog een paar euro terug, had teveel betaald kennelijk).



Achteraf was ik nog blijer dat ik dat gedaan had, want even later trad het ice save debacle op, en ondanks dat het spaargeld gegarandeerd werd heeft het volgens mij heel veel stress en gezeik opgeleverd voor de meeste spaarders alvoor ze hun centjes hadden. Mijn tip is dan ook, bereken het geld wat je nodig hebt, spaar elke maand nog een klein bedrag en los de rest gewoon af. Of bepaal per maand gewoon dat je een vast bedrag aflost.

@Plukvandepetteflat --> Wat heeft het icesave gebeuren er mee te maken? Dat snap ik serieus niet.



En als je nou geen baan had kunnen vinden? Of je had je droombaan gevonden, maar daarvoor moest je wel een auto kopen omdat je er niet met het openbaarvervoer kunt komen, wat had je dan gedaan?



Je zegt het zelf al, het zat je niet lekker. Veel mensen maken van financiele beslissingen iets emotioneels, terwijl dat helemaal niet hoeft. Maar als jij blij bent met je beslissing is dat natuurlijk prima.

Voor het aflossen van de IBG wordt er eerst een maandbedrag bepaald, gebaseerd op de opgebouwde schuld en rente. Als je vindt dat je dat bedrag niet kunt betalen, kun je een draagkrachtmeting aanvragen. Blijkt uit de draagkrachtmeting dat je meer zou kunnen betalen, betaal je niet meer dan het eerder vastgestelde maandbedrag. Blijkt dat je minder kan betalen, hoef je minder te betalen.



Met het meenemen van het inkomen van je partner: als je bij de draagkrachtmeting het inkomen van je partner niet meeneemt, wordt de termijn verlengd: voor iedere maand dat het partnerinkomen niet meegerekend wordt, betaal je een maand langer. Heb je geen partner, valt er dus ook niets mee te nemen met een berekening, en betaal je dus niet langer.



In het voorbeeld dat eerder gegeven werd: Iemand is 13 jaar single, heeft draagkrachtmeting aangevraagd en betaald dat bedrag. De laatste 2 jaar is er wel een partner in beeld. Ook al heeft de partner een ruim inkomen, dan nog hoeft de schuldhouder niet meer te betalen dan het vastgestelde maandbedrag, en niet langer. Wil de schuldhouder nog steeds een draagkrachtmeting, dan zou de afbetalingstermijn dus verlengd worden met twee jaar, als er twee jaar lang geen partnerinkomen meegenomen wordt.

quote:Kaaaaaaaatje schreef op 04 december 2009 @ 07:59:

@Plukvandepetteflat --> Wat heeft het icesave gebeuren er mee te maken? Dat snap ik serieus niet.



Ik vermoed dat ze daar haar spaarcentjes voor het terugbetalen van haar studieschuld had staan. Het was toen toch wel onzeker of en wanneer je je geld terug zou krijgen..

Ja, dat dacht ik ook Pluk/Kaatje/Singalala (lastig te quoten )

Kaatje, het icesave gebeuren, daar bedoelde ik mee dat ik voldoende geld had om de schuld af te lossen, maar dat ik het advies kreeg om het geld op een spaarrekening te zetten waar ik meer rente zou krijgen (zoals icesave) dan de ibg schuldrente was op dat moment. Achteraf dus blij dat ik dat niet gedaan heb.



En daarmee doel ik indirect ook op je andere punt. Dat mensen financien te vaak emotioneel zouden behandelen volgens jou. Ik denk dat juist dankzij al dat rationele handelen van ' onze snelle jongens' de hele wereld nu in de shit zit en voor de crisis mag opdraaien.



Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat TO meteen al haar spaargeld moet afgeven om haar schuld af te lossen. Maar ik denk wel dat een schuld iets is waar je beter zo snel mogelijk vanaf moet willen komen.

quote:Cassius schreef op 07 december 2009 @ 15:58:

[...]





Dit begrijp ik even niet, denk ik... Dus stel je hebt een wettelijk vastgesteld maandbedrag van 100 euro, maar vanwege draagkrachtmeting wordt dat 60 euro. Maar na 2 jaar ga je meer verdienen, moet je dan die 100 euro afbetalen of die 100 euro plus 24 maanden x 40 euro er ook bij? (plus rente). Dus je schuld blijft, ook al heb je draagkrachtmeting?





Ik heb trouwens besloten om mijn spaargeld te houden. Ik los nu 200 euro per maand af en dat blijft zo. Mocht ik een keer echt iets van 10 000 euro spaargeld hebben, kan ik altijd nog een deel aflossen.



Je zit in de goede richting. De IB-groep bepaalt elk jaar (of elke vijf jaar of als je inkomen veranderd, dat weet ik niet precies) wat je restschuld nog is en wat je elke maand moet afbetalen om dat bedrag + de rente af te betalen, dat is je Wettelijk Vastgesteld Maandbedrag (WVM).



Als jij de eerste twee jaar maar 60 euro af kunt lossen blijft er meer restschuld over dan je met elke maand 100 euro aflossen zou hebben. Op het moment dat je meer gaat verdienen wordt je WVM opnieuw vastgesteld. Omdat je "achterloopt op het reguliere schema" is je restschuld hoger dan je aflost met elke maand 100 euro. Je nieuwe WVM zou dan bijvoorbeeld 105 euro kunnen zijn.



Stel dat je inkomen maar iets hoger is geworden, dan kun je gewoon een nieuwe draagkrachtmeting aanvragen. Daaruit kan blijken dat je elke maand 70 euro kunt terugbetalen. Daarmee wordt dat je nieuwe maandbedrag. Als je inkomen de volgende 13 jaar hetzelfde blijft dan hou je restschuld over die in principe wordt kwijtgescholden (als je geen partner hebt of het inkomen van je partner gedurende die 15 jaar altijd heb mee laten tellen bij je draagkrachtmeting).



Als je inkomen na 2 jaar ineens verdubbeld zal het bedrag wat uit de draagkrachtmeting komt misschien wel 150 euro zijn. Je betaald dan de 105 euro per maand die nodig is om je restschuld + rente terug te betalen in de nog resterende 13 jaar.



Heb je ondertussen al een spaarrekening gevonden met een goede rente?

Kaatje zit je zelf eigenlijjk in de financiele branche?

quote:Kaaaaaaaatje schreef op 07 december 2009 @ 16:18:

[...]





De IB-groep bepaalt elk jaar (of elke vijf jaar of als je inkomen veranderd, dat weet ik niet precies) wat je restschuld nog is en wat je elke maand moet afbetalen om dat bedrag + de rente af te betalen, dat is je Wettelijk Vastgesteld Maandbedrag (WVM).



Als je draagkrachtmeting hebt aangevraagd, dan wordt elk jaar het bedrag bepaalt dat je kan missen. Zodra je niet meer in aanmerking komt voor draagkrachtmeting, dan betaal je het bedrag waarmee je schuld binnen de resterende termijnen en wordt dit bedrag ook niet meer herzien. Tenzij je inkomen daalt, dan kan je weer opnieuw draagkrachtmeting aanvragen. Verder kan je zelf nog verzoeken om aanpassing van het maandbedrag als je extra aflossingen hebt gedaan.

quote:plukvandepetteflat schreef op 07 december 2009 @ 23:09:

Kaatje zit je zelf eigenlijjk in de financiele branche?Nee, ik ben niet werkzaam in de financiele branche. Ben wel het afgelopen jaar afgestudeerd en gaan werken. Aangezien ik lang over mijn studie heb gedaan en geen ouderbijdrage kreeg heb ik een aanzienlijke studieschuld. Ik heb me het afgelopen jaar dus goed verdiept in het hoe en het wat van het terug betalen van studieschuld.

quote:plukvandepetteflat schreef op 07 december 2009 @ 12:16:

Kaatje, het icesave gebeuren, daar bedoelde ik mee dat ik voldoende geld had om de schuld af te lossen, maar dat ik het advies kreeg om het geld op een spaarrekening te zetten waar ik meer rente zou krijgen (zoals icesave) dan de ibg schuldrente was op dat moment. Achteraf dus blij dat ik dat niet gedaan heb.



Ik heb me niet zo verdiept in het hele icesave gebeuren, want ik had in die periode uberhaupt geen spaargeld . Wat ik me afvraag, viel IceSave onder de Nederlandse depositie regeling? Ik zou mijn geld niet zomaar bij een bank uit Zambia zetten (om maar iets te noemen), maar een degelijk financieel instituut als AEGON, Rabo of SNS zou ook prima rente kunnen opleveren waarbij je weet dat je spaargeld tot 25.000 euro gewoon hartstikke veilig is. Blijft het onhandig als je bank omvalt, maar verder niet iets om je zorgen over te maken in dit geval.





En daarmee doel ik indirect ook op je andere punt. Dat mensen financien te vaak emotioneel zouden behandelen volgens jou. Ik denk dat juist dankzij al dat rationele handelen van ' onze snelle jongens' de hele wereld nu in de shit zit en voor de crisis mag opdraaien.



Off topic: ik dacht dat de hele wereld ten onder was gegaan aan hebzucht . Dat lijkt me een behoorlijk emotie.... dat ze daarbij gebruik kunnen maken van hiaten en gaten in rationeel ontwikkelde wet- en regelgeving is omdat het nou eenmaal moeilijk is om geheel sluitende wet- en regelgeving te ontwikkelen die iedereen optimaal gelukkig maak.



Ontopic: Je schuld bij de IB-groep is een zakelijk iets. Net als je arbeidsovereenkomst en je verzekeringen. Bij een arbeidscontract maak jij de afweging of je tegen een bepaalde beloning een bepaalde prestatie te leveren, bij een verzekering maak je de afweging of je jezelf tegen een bepaald risico wilt beschermen, bij het aflossen van je studieschuld maak je de afweging tussen nu inleveren en versneld af betalen of de laten over een langere tijd te spreiden.



Ik heb het idee dat mensen zich altijd heel ongemakkelijk voelen als ze schuld hebben. Dat snap ik als het gaat om roodstaan, consumtenkrediet, leningen bij fam. Daar zou ik er ook alles aan doen om het zo snel mogelijk af te lossen, want tegenover die schulden staat (vaak) weinig. Maar eerder in het topic is geloof ik een keer gezegd dat je studieschuld kunt opbouwen omdat de overheid heel graag wil investeren jou en dat ze dat tegen erg gunstige tarieven doen. Met die studieschuld heb je geinvesteerd in jezelf en (hopelijk) levert je studieschuld in de 40 arbeidsjaren die volgen een aanzienlijke verbetering inkomen op. Je hebt 40 jaar baad van je investering, wat mij betreft mag je de lasten dan ook best verspreiden over meer dan 2 jaar. Daarom denk ik dat er best overwegingen te bedenken zijn op basis waarvan ik zeg, aflossen hoeft niet je eerste prioriteit te zijn.





Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat TO meteen al haar spaargeld moet afgeven om haar schuld af te lossen. Maar ik denk wel dat een schuld iets is waar je beter zo snel mogelijk vanaf moet willen komen.



En ik denk dus dat dat lang niet altijd zo is. Volgens mij moeten afwegingen zijn (niet uitputtend.. ben eigenlijk wel benieuwd, welke afwegingen zouden we nog meer moeten maken)

- levert het in de toekomst voordeel/nadeel op als ik nu wel of niet aflos

- heb ik een spaarbuffer om op terug te vallen bij onvoorziene situaties

- levert het meer rente op om het bedrag nu te sparen in plaats van af te lossen



Daarbij is de omvang van de schuld natuurlijk ook van invloed op je overwegingen. Als je 100 euro schuld hebt is het een ander verhaal als wanneer je 50.000 euro schuld hebt.

Interessante vraag vind ik het wel:



- welke overwegingen zouden een rol moeten spelen bij de beslissing die je maakt over het aflossen van je schuld bij de IB-groep.

quote:Kaaaaaaaatje schreef op 11 december 2009 @ 11:05:

Interessante vraag vind ik het wel:



- welke overwegingen zouden een rol moeten spelen bij de beslissing die je maakt over het aflossen van je schuld bij de IB-groep.



Ben je van plan op korte termijn een huis te kopen; een hypotheek verlaagt het belastbaar inkomen en daardoor hoef je wellicht, in het geval van draagkrachtmeting, minder af te lossen. Neem er gauw een paar kinderen bij en het belastbaar inkomen zakt weer verder (net zoals het vrij te besteden inkomen )



Hoewel het voor de meesten onwaarschijnlijk in de oren klinkt, heeft een studieschuld overigens ook nog een voordeel. Wie meer dan 20.000 euro aan vermogen heeft moet belasting betalen voor het bedrag van boven de 20.000, maar de studieschuld mag daar weer van worden afgetrokken. Dan kijk je dus niet alleen naar het verschil tussen wat je spaargeld oplevert en wat de studieschuld kost, maar ook wat je bespaart aan belastingen in box 3.

Voor mij spelen mee:



- het bedrag wat ik aan spaargeld heb en het bedrag wat ik zou willen hebben aan reserves i.v.m. vervangingen enzo. Maar voor mij ook de verwachting dat je in de toekomst de kosten koper van een huis waarschijnlijk niet meer kunt meefinancieren in je huis en dat ik daar dus voor wil sparen.

- De impact die aflossen heeft op mijn totale schuld. Ik kan me voorstellen dat de afweging anders is bij 1000 euro dan bij 50000 euro. Bij die laatste ben je er voorlopig sowieso nog niet van af.

- De rente die ik betaal en de rente die ik krijg op een spaarrekening.

- Het percentage van mijn inkomen dat ik moet besteden aan aflossen, Als dat veel is is het misschien handig om alvast te beginnen, dan kan ik er EN aan wennen EN het uiteindelijke bedrag is hopelijk lager.

- De verwachtte ontwikkeling van mijn inkomen, ga ik nu krom liggen om versneld af te lossen als ik verwacht dat ik het in de toekomst makkelijk kan betalen. En zo ja, hoe krom ga ik liggen.