Geld & Recht alle pijlers

Co-Ouderschap versus Omgangsregeling

27-04-2010 23:19 110 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

ik ben benieuwd wat de 'trend' is momenteel bij scheidingen met kinderen: is het nog steeds zo dat de rechter eerder geneigd is de kinderen aan de moeder toe te wijzen met omgangsregeling voor de vader?

(Ja hier krijg ik vast veel negatieve reacties op maar co-ouderschap zie ik niet zitten..zou ook niet lukken ivm aard van het werk van (ex)partner)
Alle reacties Link kopieren
quote:tilalia2 schreef op 28 april 2010 @ 00:00:



Ik denk zo niet. En mijn huwelijk heeft een veel hogere kans van slagen dan het jouwe, als ik eventjes heel kort door de bocht ben. Want als ik mijn man zou vertellen dat ik nu al, terwijl ik in de relatiezt en hoop dat het slaagt, aan het bedenken ben hoe ik hem de kinderen zo min mogelijk zou kunnen laten zien en hem zo veel mogelijk zou laten betalen, zou hij ook weg z`ijn, den kik.



Precies, dat is wat ik eerder ook al bedoelde. Als je zo over elkaar denkt, als je je partner geen contact met zijn kinderen gunt, dan is er weinig liefde meer over, vrees ik. Brrr....
Alle reacties Link kopieren
Poe nou, helemaal mee eens poez!!



Ik denk idd ook dat kinderen veel meer last hebben van de moeizame omgang van hun ouders na de scheiding, dan dat het bij papa zus gaat en bij mama zo.



En als je als ouders zijnde dat ook meer los kan laten en de ander het vertrouwen geeft dat anders dan jij niet per definitie slechter betekent, je een enorme winst maakt.



Kinderen zijn flexibeler dan je denkt, maar niet in de sporen die het nalaat als je ouders overal moeilijk over doen onderling.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees nergens dat co-ouderschap toegewezen kan worden door een rechter, maar dat het een keus is van de ouders.

Dat jij het niet ziet zitten is niet belangrijk, maar zoals je zegt; "Het niet mogenlijk is ivm werk van (ex)partner, ik neem aan dat je partner dat ook wel zal (zou kunnen) vinden dan. Tenzij hij de mogenlijk heeft zijn werk(tijden) te wijzigen.

Waarom ben jij "de zwakkere partij"?
Alle reacties Link kopieren
quote:tilalia2 schreef op 27 april 2010 @ 23:26:

Ik denk dat het ontzèttend hip is om te doen wat het beste is voor de kinderen. Amen. Slotje.
Maarre... co-ouderschap is toch maar een wóórd?? Je blijft toch altijd, ook na een scheiding, allebei verantwoordelijk voor het wel en wee van je kinderen? En een 'standaardomgangsregeling' bestaat daarin volgens mij niet. De meeste mensen bedóelen met co-ouderschap dat ze ongeveer fifty-fifty voor de kinderen zorgen, maar volgens mij moet je invullen zoals het voor je kinderen het beste is op een haalbare manier.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sillenelle schreef op 27 april 2010 @ 23:31:Om me heen zie ik veel scheidingen en het maakt me best wel angstig. Mijn grootste angst is dat hij de kinderen heel veel krijgt en onder betalen uit wil komen. (Ik weet dat een vader er ook recht op heeft maar ja dit topic belicht mijn kant).

1. Ga zelf voor je geld werken, zoals elke zichzelf respecterende vrouw. Dan hoef je je ook nu niet al zorgen te maken over je handje ophouden.

2. Een rechter kijkt in de eerste plaats naar de belangen van kinderen. Daarna naar die van de ouders. Zo zou jij ook moeten denken als moeder.

3. Leuke relatie heb je, als je nu al in mijn en dein denkt, je wil nog niet eens uit elkaar! Je praat al even liefdevol over je man. Hij komt nu over als een zaaddonor en een geldboomje. Is dat ook alles wat hij voor je is?



Als het dan toch spaak loopt dan zag ik het zo voor me: de reguliere omgangsregeling, 1x per 2 weken een lang weekend daar(don-ma) en de helft van de vakanties. Maar is dit nog wel reëel in deze tijd?

Dat bepaalt de rechter. En nogmaals: die laat d belangen van kinderen altijd het zwaarste wegen.



Hopelijk is het niet nodig overigens..

Hopelijk niet. Al heb je wel vast de toon gezet. Weet je man ook dat je zo tegen hem en deze zaken aankijkt?
Alle reacties Link kopieren
Hm, hoop niet dat jij ook zo'n moeder bent die dan eenzijdig denkt te kunnen bepalen wat dan het beste (zogenaamd voor de kinderen) is:

- hij heeft net zoveel te zeggen als jij, dus in principe is het niet onredelijk als hij de helft van de zorg op zich wil nemen (co-ouderschap). Hoe hij dat dan regelt met zijn werk is zijn verantwoordelijkheid, is niet aan jou om daar een oordeel over te hebben.

- co-ouderschap is geen middel om onder alimentatie uit te komen. Als door co-ouderschap geen alimentatieverplichting ontstaat dan is dat hoe het wettelijk geregeld is. Dan komt hij er niet onder uit, dan is het gewoon zoals het is.
Alle reacties Link kopieren
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 30-03-2011 16:26
Reden: verwijderd ivm privacy
% gewijzigd
Invisible tears are the hardest to wipe away.
Alle reacties Link kopieren
* off topic *



Poezewoes, ik wil je even zeggen dat ik altijd graag jouw postings lees in dit soort onderwerpen. Ik steek er altijd erg veel van op. Jou posts zijn altijd zo zuiver en rechtvaardig en altijd met het beste voor de kinderen.



Ik zou graag meer willen leren over het onderwerp kinderen en scheiding, omdat ik daar zelf ook mee te maken heb. Zou jij mij kunnen vertellen welke boeken of informatie ik zou kunnen gebruiken daarvoor?
Alle reacties Link kopieren
quote:duffie_1 schreef op 28 april 2010 @ 09:31:

* off topic *



Poezewoes, ik wil je even zeggen dat ik altijd graag jouw postings lees in dit soort onderwerpen. Ik steek er altijd erg veel van op. Jou posts zijn altijd zo zuiver en rechtvaardig en altijd met het beste voor de kinderen.



Ik zou graag meer willen leren over het onderwerp kinderen en scheiding, omdat ik daar zelf ook mee te maken heb. Zou jij mij kunnen vertellen welke boeken of informatie ik zou kunnen gebruiken daarvoor? Mee eens! Ook voor mij zijn jouw reacties mij veel waard Poezewoes, vooral omdat mijn partner hier nu veel mee te maken heeft. Helaas. Ik leer veel van je!



(wilde ik even kwijt.. )
Perfectionisme is niet perfect...
Alle reacties Link kopieren
Sillenelle, ik begrijp wel dat je nogal negatieve reacties krijgt want de toon van je postings is niet echt opbouwend. Maar ik begrijp ook wel een beetje wat je bedoelt. Toen ik besloot te gaan scheiden en de advocaat me zei dat de kinderen best wel eens aan mijn ex konden worden toegewezen (hij was huisman), was ik in staat om dan maar niet te gaan scheiden. Ik was doodsbang dat ik mijn kinderen zou moeten missen. Uiteindelijk heeft hij niet eens om toewijzing van de kinderen gevraagd en was mijn angst dus ongegrond, maar ik was wel even in paniek.



Is dat de angst die bij jou ook meespeelt? Ik vind het wel een groot verschil of je je huwelijk nog een kans wilt geven of, zoals ik, al besloten hebt om te gaan scheiden. Ik vind net als een aantal anderen dat je de energie die je nu besteedt aan piekeren hierover, beter in je relatie kan steken. Angst is geen goede reden om in een huwelijk te blijven zitten. Je bent nu bezig je huidige situatie af te zetten tegen de situatie als je gaat scheiden en wilt kunnen vergelijken. Je wilt dat nieuwe, betere leven waar je over leest in topics van vrouwen die gescheiden zijn.



Ik heb ook een nieuw, ander leven en na een paar jaar kan ik eindelijk zeggen dat ik gelukkig ben. Maar ik zal toch echt niemand gaan aanraden om te scheiden, niet alleen vanwege de kinderen maar ook omdat je pas moet gaan scheiden als getrouwd blijven geen optie meer is. Jij zit al naar de optie van een scheiding te kijken terwijl de optie van je huwelijk nog openstaat.



Als het niet goed gaat met je huwelijk, dan heb jij daar een aandeel in. Kijk daar eens naar. Als je niet gelukkig bent, dan is het aan jou om daar iets aan te veranderen. Dat hoeft niet door te gaan scheiden, er zijn heel veel andere dingen die je kan doen om weer gelukkig te worden, met jezelf en met (of desnoods zonder) je man. Je slaat nu heel veel stappen over en geloof me maar dat je dan ook na een scheiding niet gelukkiger zal zijn. Dan neem je jezelf namelijk gewoon mee.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Kan hij co-ouderschappen: lijkt me niet aan jouw om te beslissen of hij dat kan. Wil hij het is een betere vraag. Als hij bereid is om bijvoorbeeld "zijn" helft zijn rooster aan te passen lijkt het me een hele goede optie. Dan krijg je volgens mij geen alimentatie omdat jullie de kosten delen. Ik weet niet of dat een drijfveer voor je is.



Je moet gewoon kijken naar wat het beste is voor je kids, en geld etc. er buiten laten. Hun welzijn gaat voor, alsmede de mogelijkheid om een goed intensief contact te kunnen houden met hun vader.
Alle reacties Link kopieren
De drijfveer is dat ze dan geen alimentatie kan ontvangen en zichzelf moet gaan bedruipen. Blijkt erg duidelijk uit haar postings.
Alle reacties Link kopieren
Als dat het geval is zou ik snel voor de scheiding nog een paar kinderen baren. Krijg je meer geld...



Belachelijk dit allemaal. Het gaat om de kids, en hoe deze een goede band met beide ouders kunnen blijven behouden.



P.S. Sorry Feeks, pas na mijn berichtje gepost te hebben begon ik pas terug te lezen...
Alle reacties Link kopieren
Wat hiervoor al geschreven is: Het is mogelijk om alimentatie te ontvangen bij een co-ouderschap. Ligt aan beide inkomens.



Als je voor co-ouderschap gaat is het wel handig, eigenlijk een must, om bij elkaar in de buurt te blijven wonen. Is daar een mogelijkheid voor?



En je moet met elkaar door één deur kunnen. Want bij een co-ouderschap moet er veel overlegd worden.
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
Alle reacties Link kopieren
Ik ga eens even lekker heel kort door de bocht



Ik moet eerlijk zeggen ik blij ben dat mijn ex en ik een "ouderwetse" omgangsregeling hebben. En dat ik dat zelfs nog te veel vind (ja, het is heel erg, ik weet het). Want: hij heeft er voor gekozen om zijn ding in (minstens) een andere vrouw te hangen, en hij heeft er voor gekozen om zodra zijn buitenechtelijke escapades niet meer te verdoezelen vielen, meteen de deur achter zich dicht te trekken, zonder zich te bekommeren om kind. Waarom moet ik er dan genoegen mee nemen dat mijn kind (jaja ik weet het, het is óns kind, niet alleen het mijne) niet aanwezig is op feest- en familiedagen?



Nou gaan jullie, scherp als jullie zijn , vast schermen met de belangen van kind, en dat snap ik... Maar, wat voor belang heeft kind erbij als hij regelmatig eerder naar huis wordt gebracht op zondag omdat papa langs het voetbalveld moet staan. Of dat papa hem niet kan komen halen omdat zijn nieuwe lief (die hij welgeteld een half jaar kent) in het ziekenhuis ligt en hij schijnbaar niet van haar zijde kan wijken... Laat staan dat hij in vakanties extra dagen wordt opgehaald, of (stel je voor) een weekje mee op vakantie "mag".



Kortom: kind weet bij ex nooit waar hij aan toe is en hier thuis wel. Zegt zelf altijd: Met Biopap doe ik altijd leuke dingen en van Surropap leer ik veel en krijg ik veel knuffels...



Ik zeg: De vuilnishoop op met die omgangsregeling (en dan mag ex zijn alimentatie er wat mij betreft naastgooien)!



Ben benieuwd naar jullie reacties
Alle reacties Link kopieren
Hoe lastig het ook kan zijn om los te laten, volgens mij heeft een vader net zoveel rechten om zijn kinderen écht te leren kennen als de moeder. Dit betekent dat ik in principe ben voor het co-ouderschap, omdat ik niet denk dat een vader een echt actieve rol in de opvoeding kan spelen als hij de kinderen eens in de twee weken ziet. De mannelijke invloed op kinderen is in mijn ogen juist erg belangrijk en is de moeder niet zomaar een betere ouder met meer rechten. Als hij fulltime werk en zij parttime dan ligt het weer anders, want vijf dagen naar de opvang lijkt mij minder wenselijk dat drie dagen naar opvang en twee dagen de hele dag de aandacht van een ouder. Kortom, als een vader een co-ouderschap wil dat lijkt mij dat hij hiervoor minder moet gaan werken, zodat de kinderen hier ook echt iets aan hebben. Een goede vriend van mij heeft hiervoor zijn carriére opgegeven en dat bewonder ik erg in hem.



Wil hij dit niet dat lijkt het me dat de voornaamste zorg bij de moeder moet liggen als zij vaker thuis kan zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zizia schreef op 28 april 2010 @ 10:27:

Als dat het geval is zou ik snel voor de scheiding nog een paar kinderen baren. Krijg je meer geld...



Belachelijk dit allemaal. Het gaat om de kids, en hoe deze een goede band met beide ouders kunnen blijven behouden.



P.S. Sorry Feeks, pas na mijn berichtje gepost te hebben begon ik pas terug te lezen...Ik had t nog niet kunnen lezen
Alle reacties Link kopieren
Oh ik heb wel een reactie hoor, Raartaartje.

Mannen met een 'standaard omgangsregeling' nemen vaak ook afstand van hun kinderen. Meer afstand dan de verzorgende ouder heeft. Ze moeten wel. Jij vindt het al moeilijk om ze 2 van de 14 dagen te missen. Moet je nagaan hoe het voelt als je ze 12 van de 14 dagen moet missen. Het enige wat je dan kan doen om niet kapot te gaan van verdriet, is afstand nemen. Je leven los van je kinderen meer prioriteit geven.



Dit wordt door de verzorgende ouder vaak gezien als gebrek aan betrokkenheid, terwijl het in heel veel gevallen een overlevingsstrategie is.



En nu krijg ik een heleboel 'ja-maar-mijn-ex-is-echt......'en over me heen maar geloof me: Ik spreek dagelijks vrouwen en mannen in scheidingssituaties (de meest schrijnende die er zijn) en ieder verhaal heeft een andere, net zo begrijpelijke kant. Ik kom zelden tegen dat een vader of een moeder echt moedwillig de boel verstjiert. Blijkbaar wil men dat alleen graag zien in de ander.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
Duffie: de boeken van Martine Delfos zijn goed om te lezen, ze gaan veelal over de beleving van het kind. Echter de meeste psychologie van het scheiden heb ik in mijn huidige baan geleerd, met als ondergrond mijn opleidingen. Door goed naar de mensen zelf te luisteren en door er met collega's over van gedachten te wisselen ontwikkel je wel een goed beeld van wat er speelt bij mensen. Daarnaast voed ik al jaren een kind op in co-ouderschap en heb ik sinds enige tijd een parttime samengesteld gezin. Veel kan ik dus ook wel enigszins invoelen.



Een specifiek boek kan ik je dus niet aanraden, maar er is wel veel over geschreven dus duik een keer de bieb in zou ik zeggen!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
quote:Poezewoes schreef op 28 april 2010 @ 11:22:

Duffie: de boeken van Martine Delfos zijn goed om te lezen, ze gaan veelal over de beleving van het kind. Echter de meeste psychologie van het scheiden heb ik in mijn huidige baan geleerd, met als ondergrond mijn opleidingen. Door goed naar de mensen zelf te luisteren en door er met collega's over van gedachten te wisselen ontwikkel je wel een goed beeld van wat er speelt bij mensen. Daarnaast voed ik al jaren een kind op in co-ouderschap en heb ik sinds enige tijd een parttime samengesteld gezin. Veel kan ik dus ook wel enigszins invoelen.



Een specifiek boek kan ik je dus niet aanraden, maar er is wel veel over geschreven dus duik een keer de bieb in zou ik zeggen!



Martine Delfos dat ga ik meteen even opzoeken op google! Jij komt dus zelf ook in aanraking met de praktijk door je eigen gezin. Ik kan me voorstellen dat je daardoor veel dingen in kan voelen.



Ik kom dus zelf ook in aanraking met deze situatie doordat mijn man twee meiden heeft en de communicatie tussen hem en zijn ex ook heel vermoeiend loopt. Eigenlijk door de machteloosheid die ik voel, heb ik juist zoiets van ik wil hier iets mee doen! Ik zou me zo graag in deze materie willen verdiepen en misschien inderdaad wel een opleiding volgen en er mijn werk van kunnen maken.
Alle reacties Link kopieren
quote:raartaartje schreef op 28 april 2010 @ 10:43:

Kortom: kind weet bij ex nooit waar hij aan toe is en hier thuis wel. Zegt zelf altijd: Met Biopap doe ik altijd leuke dingen en van Surropap leer ik veel en krijg ik veel knuffels...Biopap en Surropap? Zijn dat toetjes?
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
@Raartaartje: Biopap heeft ook geen tijd om een fatsoenlijke band op te bouwen en zijn kind wat te leren!
Alle reacties Link kopieren
Dit wordt door de verzorgende ouder vaak gezien als gebrek aan betrokkenheid, terwijl het in heel veel gevallen een overlevingsstrategie is.



Zo had ik er eigenlijk nooit over nagedacht... Maar helaas niet in alle gevallen, voor mijn kind had ik het graag anders gezien... Dat vader oprechte belangstelling toont en niet slechts belangstelling veinst...
Alle reacties Link kopieren
quote:PlayingTheAngel schreef op 28 april 2010 @ 11:54:

@Raartaartje: Biopap heeft ook geen tijd om een fatsoenlijke band op te bouwen en zijn kind wat te leren!Jazeker heeft hij die wel... Ik heb hem altijd alle tijd gegeven om zijn kind buiten de vastgestelde omgangsregeling te zien, maar hee, da's dan een keuze van hemzelf om daar geen gebruik van te maken...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven